ห้านาทีต่อมาทั้งพินทุอรและภัคจิราก็มายืนอยู่ตรงหน้าประตูห้องพักของหมอรัชตะซึ่งเป็นศัลยแพทย์อันดับต้นๆ ของโรงพยาบาลนรินทร์รัตน์
พินทุอรเคาะประตูเบาๆ “พี่โอ๊ต อิงเอง”
“เข้ามาสิอิง เลิกงานแล้วเหรอครับ” เสียงห้าวปนอบอุ่นดังแว่วมาจากในห้อง น้ำเสียงคนพูดเจือความดีใจอยู่ไม่น้อย
จิตแพทย์สาวเปิดประตูเข้าไป คนในห้องก็ก้าวยาวๆ เข้ามาหาทันที ใบหน้าขาวหล่อเหลาเปื้อนยิ้มสดใส แขนทั้งสองข้างกางออกเพื่อจะโอบกอดแฟนสาว
ทว่าเมื่อรัชตะเห็นภัคจิราเดินตามเข้ามา เขาก็ชะงักเท้า รอยยิ้มเกลื่อนดวงหน้าเมื่อครู่จางหาย เหลือเพียงริมฝีปากกระตุกเหมือนควบคุมไม่ได้ ดวงตาเรียวรีเบิกโพลง มิหนำซ้ำหน้าซีดเป็นไก่ต้มที่ต้มแล้วต้มอีกหลายวัน มีแต่แขนสองข้างที่ยังกางค้างราวกับสมองประมวลผลไม่ทันจึงยังไม่สั่งการ
สำหรับพินทุอร...นี่เป็นการยืนยันได้ทันทีว่าสิ่งที่ผู้หญิงหน้าสวยแต่ปากแจ๋วคนนั้นพูดมาน่าจะเป็นความจริง
ไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนี้มันคบซ้อนจริงๆ
ไอ้ผู้ชายควายธนู!
ความเงียบครอบคลุมห้องพักแพทย์เพียงชั่วอึดใจ แต่เหมือนยาวนานชั่วนิรันดร์ และในที่สุด รัชตะก็ยอมเปิดปากแบบสั่นๆ
“อะ...อิง...นี่มันอะไรกัน มา...มาพร้อมกันได้ยังไง”
พินทุอรสะบัดข้อมือไปมา จากนั้นก็หักนิ้วดังกร๊อบๆ จนครบสิบนิ้ว หมุนคอหมุนไหล่เพื่อวอร์มร่างกาย แล้วค่อยก้าวช้าๆ ไปหาแฟนหนุ่ม
วิณทร์วายุกำลังถอดเสื้อกาวน์แขวนและเตรียมตัวจะกลับบ้านตอนที่พยาบาลอาวุโสวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาในห้องตรวจ
“หมอวิณทร์คะ หมออิงเกิดเรื่องแล้วค่ะ”
“คนไข้ของหมออิงมีปัญหาเหรอ”
“ไม่ใช่ค่ะ รีบไปที่แผนกศัลย์เถอะค่ะ เร็วๆ เลย อาจจะมีคนบาดเจ็บนิดหน่อย”
จิตแพทย์หนุ่มขมวดคิ้ว ในเมื่อพินทุอรเป็นจิตแพทย์และประจำอยู่ที่แผนกจิตเวชเหมือนเขา แล้วจะให้ไปที่แผนกศัลยกรรมเพื่ออะไร
“ไปทำไมที่แผนกศัลย์ มีคนบาดเจ็บ ทำไมไม่ส่งไปโอพีดี”
“ไปก่อนเถอะค่ะ อย่ามัวถามเลย ไปที่ห้องพักของหมอรัชตะนะคะ” พยาบาลสูงวัยพูดพลางดันร่างสูงของจิตแพทย์หนุ่มออกจากห้องตรวจ
วิณทร์วายุเป็นจิตแพทย์ประจำโรงพยาบาลนรินทร์รัตน์ รูปร่างหน้าตาหล่อเหลาไม่แพ้พระเอกเกาหลี แถมยังเป็นหลานของเจ้าของโรงพยาบาลแห่งนี้ด้วย เรียกว่ารูปหล่อ พ่อรวยและฉลาดครบสูตร แต่เสียดายที่ชายหนุ่มแต่งงานแล้ว ทำให้สาวๆ ในโรงพยาบาลร้องไห้กันอยู่เป็นเดือน
ชายหนุ่มก้าวยาวๆ อย่างไม่รีบร้อนไปยังแผนกศัลยกรรมซึ่งอยู่ชั้นสามของโรงพยาบาล ทว่ายังลงบันไดเลื่อนไปไม่ถึงบริเวณที่พยาบาลสูงวัยบอก ก็ได้ยินเสียงโวยวายลั่นอยู่หน้าห้องของศัลยแพทย์มือดีคนหนึ่งของโรงพยาบาลนรินทร์รัตน์
“แกทำพี่โอ๊ตเจ็บ นังบ้า แกต้องโดน” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งกรีดร้องดังลั่น ทำเอาคนไข้ที่นั่งรอด้านนอกมองหน้ากันไปมา บางคนถึงกับชะโงกหน้าเข้าไปสังเกตการณ์
“ก็มาดิค้าบ”
เสียงหวานใสแต่ท้าทายอวัยวะเบื้องล่างแบบนั้นจะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจากพินทุอร จิตแพทย์สาวที่เป็นเพื่อนรักของเขาเอง
ฉิบหายแล้วไง!
เขารีบสาวเท้าเร็วๆ ไปยังต้นกำเนิดของเสียง แล้วก็ต้องชะงักนิ่งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ภาพตรงหน้าของวิณทร์วายุคือความชุลมุนย่อมๆ ผู้หญิงร่างเล็กคนหนึ่งแต่งตัวภูมิฐานทำกำลังพยายามจะเข้าไปทำร้ายพินทุอร ติดก็แต่จิตแพทย์สาวมีรูปร่างสูงเพรียวและแข็งแรงกว่ามาก พินทุอรทำเพียงยกมือดันศีรษะอีกฝ่ายให้ห่างออก ผู้หญิงคนนั้นจึงได้แต่หวีดร้อง ปัดแขนป่ายไปป่ายมาอย่างน่าสงสาร
วิณทร์วายุรีบเข้าไปรวบตัวของพินทุอรไว้ ดึงให้ห่างออกจากหญิงสาวปริศนา แล้วถามเสียงขุ่น
“ไอ้อิง ทำบ้าอะไรวะ ที่นี่โรงพยาบาล แล้วแกก็เป็นหมอนะโว้ย ไม่ใช่อันธพาล”
“ฉันเลิกงานแล้ว ทำไมจะรับจ๊อบเป็นอันธพาลไม่ได้” เธอแก้ตัวน้ำขุ่นๆ แต่ก็ยอมให้จิตแพทย์หนุ่มลากตัวให้ห่างออกจากผู้หญิงตรงหน้าที่เพิ่งหยุมหัวกันเมื่อครู่
เมื่อหลุดจากพินทุอรมาได้ หญิงสาวคนนั้นก็ชี้ไปที่มุมห้องแล้วฟ้องทันที “นังนี่มันทำร้ายหมอรัชตะ จับส่งตำรวจเลย”
วิณทร์วายุหันไปมองตามที่หญิงสาวแปลกหน้าชี้ ถึงได้เห็นรัชตะ แพทย์รุ่นพี่นั่งคอตกอยู่ แถมยังมีเลือดกำเดาไหลออกจากจมูกไม่หยุด เบ้าตาขวามีร่องรอยการถูกทำร้ายเด่นชัด
“ไอ้เชี่ยอิง! เวรเอ๊ย” ชายหนุ่มอุทาน รู้ทันทีว่าใครเป็นคนฝากรอยรักไว้ให้คุณหมอรุ่นพี่แบบนี้
พินทุอรสะบัดตัวหลุดจากอ้อมแขนเพื่อนรัก หักข้อนิ้วดังกร๊อบ ก่อนจะย่างสามขุมเข้าไปหาศัลยแพทย์หนุ่มที่นั่งหมดสภาพอยู่
“พอแล้วอิง” วิณทร์วายุคว้าข้อมือเธอไว้แล้วรีบห้าม
จิตแพทย์สาวกลอกตามองบน ก่อนพูดเสียงเรียบ “ฉันแค่อยากจะพูดอะไรกับหมอโอ๊ตนิดนึง นี้ดดดเดียว ไม่ได้จะเข้าไปอัดเขาเพิ่มสักหน่อย”
“งั้นก็ค่อยๆ พูด อย่าลงมือ”
“รู้แล้วน่า”
“สัญญา”
“เออ สัญญา”
เมื่อวิณทร์วายุปล่อยหญิงสาวให้เป็นอิสระ เธอก็ก้าวไปยืนกอดอก มองหน้าชายหนุ่มรุ่นพี่ที่ยังนั่งกองอยู่กับพื้น แล้วอธิบายเสียงเย็นเยียบ
“ที่อิงต่อยพี่ไปสามหมัด อิงมีเหตุผล หมัดที่หนึ่ง อิงเอาคืนที่ผู้หญิงคนนั้นของพี่กล้ามาตบอิงถึงห้องตรวจ แต่อิงไม่ทำร้ายผู้หญิงด้วยกัน อิงเลยต้องมาเอาคืนกับพี่ โอเคไหม” เมื่อคนโดนต่อยพยักหน้ารับรู้ เธอก็พูดต่อ “ส่วนหมัดที่สอง อิงต่อยพี่เพราะพี่หลอกลวงอิง คบซ้อนมาตลอดหลายปี ทำให้อิงกลายเป็นคนโง่ ทำให้ผู้หญิงคนนั้นต้องเสียใจ ไม่มีผู้หญิงคนไหนควรเจออะไรเลวร้ายแบบนี้ พี่เข้าใจนะ”
“ขะ...เข้าใจจ้ะ” รัชตะพยักหน้าเกรงๆ “แล้วหมัดที่สามล่ะ”
“อิงแค่อยากต่อย เห็นหน้าพี่แล้วหงุดหงิด พี่มีปัญหาอะไรไหม”
“ไม่มี ไม่มีเลย” รัชตะลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล พยายามจะเอื้อมมือมาจับพินทุอรแต่เมื่อเห็นจิตแพทย์สาวตาวาวก็ชักมือกลับ “อิงจ๋า พี่แค่พลาด ไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้ พี่สัญญาว่าจะจัดการปัญหาทุกอย่างให้เรียบร้อย”
“ถ้าแค่ครั้งหรือสองครั้ง ก็อาจจะเรียกว่าพลาดได้ แต่ดูเหมือนพี่พลาดนานไปหน่อยนะคะ” พินทุอรหยุดแล้วหันไปหาผู้หญิงอีกคนที่กำลังยืนร้องไห้อยู่ “คุณคบกับหมอรัชตะมากี่ปีนะ”
“สองปีกว่า” เธอตอบเสียงสะอื้น
“พลาดมาสองปีกว่า แถมยังพลาดมีลูกด้วยกันอีก พี่จบแล้วละ”
“อิง เดี๋ยวก่อน” รัชตะรวบรวมความกล้าคว้าข้อมือจิตแพทย์สาวไว้ “พี่เลือกอิงนะ”
“เฮอะ!” พินทุอรกลั้นขำ “พี่มีสิทธิ์อะไรมาเลือก คนอย่างอิงไม่เคยยอมเป็นตัวเลือกของใคร เราสองคนจบกันแค่นี้ อย่ามาให้เห็นหน้าอีกนะ”
“ไม่นะอิง”
พินทุอรบิดข้อมือออกจากการเกาะกุม ก่อนจะเหวี่ยงกำปั้นซัดเข้าที่ใบหน้าของศัลยแพทย์หนุ่มเต็มแรง โดนปากครึ่งจมูกครึ่ง ทรุดลงไปกองกับพื้นอีกครั้ง
จิตแพทย์สาวสะบัดข้อมือเบาๆ หันไปหาผู้หญิงอีกคนของอดีตแฟนหนุ่ม
“ฉันจบกับเขาแล้ว ที่เหลือก็เป็นเรื่องของคุณกับเขาเคลียร์กันเองก็แล้วกันนะว่าจะยังไงต่อ”
“อิง...” รัชตะจับข้อเท้าเธอไว้
“ปล่อย”
“อิงจ๋า อย่าไป”
“เอาเวลาอ้อนวอนไปศึกษาวิธีเลี้ยงลูกเถอะ”
พินทุอรชักเท้าออก ก่อนจะก้าวเร็วๆ ออกมาจากบริเวณนั้น ฝ่าสายตาของกลุ่มพยาบาลที่มารับชมละครชิงรักหักสวาทช่วงเย็นโดยไม่สนใจว่าตนเองคือตัวละครหลักในละครเรื่องดังกล่าว ส่วนวิณทร์วายุก็ได้แต่ก้าวยาวๆ ตามเพื่อนรักไปเท่านั้น
รถยนต์คันหรูแล่นออกจากโรงพยาบาลนรินทร์รัตน์ด้วยความรวดเร็วโดยมีวิณทร์วายุเป็นคนขับ ส่วนพินทุอรซึ่งเป็นผู้โดยสารนั้นปรับเบาะนอนเหยียดยาวทำเหมือนไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้วจิตแพทย์หนุ่มตัดสินใจพาเพื่อนสาวกลับคอนโดฯ ของตนเอง โดยทิ้งรถของอีกฝ่ายไว้ที่โรงพยาบาลแล้วกลับพร้อมกันกับเขา ในระหว่างที่รอพินทุอรเก็บของ เขาก็ได้โทร.ไปขออนุญาตคะนึงรักซึ่งเป็นภรรยาไว้เรียบร้อยแล้ว‘ดีใจจัง พี่อิงจะมานอนค้างกับเรา’ คะนึงรักตอบกลับเสียงใส‘แต่สภาพอาจจะไม่ค่อยดีนะ มีเรื่องที่โรงบาลนิดหน่อย’‘อ้าว งั้นเหรอคะ ลี่ถามได้มั้ยว่าเรื่องอะไร’‘ความรัก’‘โอเค งั้นลี่จะสั่งอาหารอร่อยๆ ที่พี่อิงชอบมารอไว้ละกัน อาหารอร่อยๆ จะเยียวยาหัวใจเราเอง’‘อืม ฝากด้วย รักลี่นะ’‘ลี่ก็รักคุณ’ เธอตอบก่อนวางสายไปคะนึงรักหรือสาลี่คือภรรยาของวิณทร์วายุ แต่ก่อนหญิงสาวทำงานอยู่ที่บริษัทเวดดิง แพลนเนอร์ชื่อดัง ตอนนี้ขอลาพักอย่างไม่มีกำหนดเพื่อเลี้ยงลูกชายที่อายุได้หกเดือนหลังจากแต่งงานกัน ภรรยาสาวของเขาก็มีเรื่องจุกจิกซึ่งมักจะโทร. คุยอะไรกับพินทุอรบ่อยครั้ง ทำให้สองสาวสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ให้ผู้หญิงกับผู้หญิงได้ปลอบใจกัน อาจจะดีกว่
หลังจากมื้ออาหารค่ำจบลง คะนึงรักก็พาพินทุอรไปยังห้องนอนแขก ภายในห้องนั้นมีห้องน้ำในตัว หญิงสาวดูแลพินทุอรเรื่องเสื้อผ้าและห้องนอนเสร็จแล้ว พูดคุยกันตามประสาผู้หญิงพักใหญ่ เธอก็กลับมาที่ห้องนอนของตนเองซึ่งวิณทร์วายุนอนรอฟังข่าวอยู่“เป็นไงมั่ง”“เตรียมตัวอาบน้ำแล้วค่ะ เห็นว่าอาบน้ำเสร็จจะเข้านอนเลย เมื่อกี้ก็ได้คุยกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้น พี่อิงยืนยันหนักแน่นว่าเลิกแน่ๆ เพราะรับไม่ได้กับผู้ชายที่นอกใจ”“ใครก็รับไม่ได้ทั้งนั้นแหละ”“ตอนที่คุยกัน แฟนพี่เขาโทร. เข้ามาหลายครั้งเลย แต่พี่อิงตัดสายทิ้งทั้งหมด พอรำคาญหนักเข้าก็ปิดเครื่องหนีเลย ลี่คิดว่าพี่อิงเข้มแข็งกว่าที่คิดนะวิณทร์ น่าจะผ่านเรื่องนี้ไปได้ไม่ยาก”“ไอ้นี่น่ะ ทรงมันดี เหมือนไม่ค่อยออกอาการ แต่ลึกๆ ข้างในไม่มีใครรู้หรอกว่าบอบช้ำขนาดไหน ขนาดตอนเกิดเรื่องที่บ้าน...” วิณทร์วายุสบตากับคะนึงรักเหมือนรู้กันว่าหมายถึงตอนไหน “เรื่องใหญ่ขนาดนั้น มันยังแทบไม่ออกอาการเลย”“แล้วพรุ่งนี้พี่อิงต้องไปทำงานมั้ย”“ผมโทร. ไปถามผอ. แล้ว เห็นว่าให้อิงพักงานอย่างน้อยสองเดือน รอให้เรื่องซา”“สองเดือนเลยเหรอ” คะนึงรักอุทาน “นานไปมั้ยอะ ไอ้หมอคนนั้นมั
เพชรพร้อมกำลังขยำขุยมะพร้าวในถังหมักอย่างขะมักเขม้นตอนที่นางรำพึงซึ่งเป็นอาแท้ๆ เดินเข้ามาในสวน แถมยังส่งเสียงดังมาก่อนตัวเหมือนเคย“เพชร เพชรเอ๊ย อยู่ไหนลูก”“อยู่นี่ครับ” ชายหนุ่มร้องบอกก่อนจะลุกขึ้นยืน แกล้งเรียกหญิงสูงวัยอย่างที่ชาวบ้านในละแวกนี้ชอบเรียกกัน “มีอะไรให้ผมรับใช้หรือครับคุณนายรำพึง”“เดี๋ยวเถอะ มาเรียกคุณนายทำไม พ่อไปไหนล่ะ อาขึ้นไปบนบ้าน ไม่เห็นใคร เจอแต่เด็กรับใช้คนเดียว”เพราะนางรำพึงเป็นน้องสาวคนเดียวของบิดาเพชรพร้อม และช่วยเลี้ยงดูชายหนุ่มมาตั้งแต่ยังเด็ก ทำให้เข้านอกออกในบ้านนี้ได้อย่างสนิทสนม“พ่อไปเที่ยวบ้านลุงสุขสันต์ที่เชียงใหม่ อยู่ยาวสองสามอาทิตย์เลย วันนี้อามาเสียเที่ยวแล้ว”หญิงสูงวัยกระแซะเข้ามาใกล้ “เสียเที่ยวที่ไหน อาก็ถามไปตามมารยาทเท่านั้นแหละ วันนี้อามาหาเพชรต่างหาก มีเรื่องสำคัญม้ากมากจะบอก”“ผมไม่ไปครับ” ชายหนุ่มตั้งป้อมปฏิเสธทันควัน“อะไรกัน ยังไม่ทันบอกเลยว่าเรื่องอะไร”“มาทรงแบบนี้นะ เรื่องสำคัญม้ากมากแบบนี้ อาจะให้ผมไปนัดเจอกับลูกสาวเพื่อนอาสักคนแน่นอน”คุณนายรำพึงตวัดค้อนเหมือนสาวๆ “แหม...ทำรู้ทัน แต่คราวนี้ไม่เหมือนทุกครั้งนะเพชร ลิ้นจี่เป็
เมื่อเช้าวันเสาร์มาถึง เพชรพร้อมตื่นนอนมาอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง ชายหนุ่มมัดผมยาวระต้นคอเป็นจุกเล็กๆ ด้านหลัง สวมเสื้อยืดสีเทาเข้มตัวใหม่เอี่ยม สลัดกางเกงขาสั้นขาดๆ ทิ้งแล้วสวมกางเกงยีนยี่ห้อดัง แถมยังฉีดน้ำหอมเสียหอมฟุ้งชายหนุ่มผิวปากพลางก้าวออกจากบ้านเพื่อไปเตรียมรถที่ล้างรอตั้งแต่เมื่อวาน แต่ยังไม่ทันได้ก้าวไปไหน หมาสีดำตัวใหญ่ที่มักนอนเฝ้าบ้านพักคนงานในสวนก็เห่าเสียงขรม“ไอ้ปึก เห่าอะไรวะ นี่กูเอง” เพชรพร้อมเท้าเอวดุเมื่อเห็นปึกแยกเขี้ยวและทำท่าจะกระโจนใส่เมื่อปึกรู้ว่าเป็นใคร ก็ครางหงิงๆ วิ่งกระดิกหางสี่คูณร้อยเข้ามาประจบทันที เพชรพร้อมลูบหัวลูบหางพลางบ่นขำๆ“เออ ให้มันรู้ซะมั่ง ว่ากินนอนอยู่บ้านใคร กูแค่แต่งตัวหล่อนิดหน่อย มึงเห่าใส่อย่างกับกูเป็นโจร แต่ตอนที่กูแต่งตัวเหมือนโจร มึงดันกระดิกหางดิ๊กๆ ไอ้ชาติหมาเอ๊ย...”หมาจะเห่าก็ช่างหมา แต่งานนี้เพชรพร้อมขอแต่งหล่อไว้ก่อน ถึงสาวเจ้าจะมองว่าไม่หล่อ แต่ก็คงไม่ถึงกับรังเกียจหรอกน่าหกโมงเช้าไม่ขาดไม่เกิน ชายหนุ่มร่างยักษ์ก็มายืนทำหน้านิ่งอยู่ที่หน้าบ้านของนางรำพึง เจ้าของบ้านซึ่งเพิ่งให้อาหารไก่เสร็จถึงกับเขม้นมองอย่างไ
สี่โมงตรงเป๊ะ เพชรพร้อมก็เห็นพินทุอรก้าวออกมาจากสถานีขนส่งประจำจังหวัด หญิงสาวยกมือกวักลมให้ตนเองอยู่หลายครั้ง จากนั้นใช้หลังมือแตะซับไปตามไรผมชื้นเหงื่อ พลางชะเง้อมองซ้ายขวาแม้วันนี้จิตแพทย์สาวจะสวมเพียงกางเกงยีนสีซีดกับเสื้อยืดตัวโคร่งสีดำและรองเท้าผ้าใบสุดแสนจะเบสิก แต่ก็ทำให้หัวใจของคนมองเต้นผิดจังหวะ และหัวใจของเขาไม่ได้เต้นในจังหวะแบบนี้มาหลายปีแล้วเฮ้อ...สวยน่ารักขนาดนี้ จะมีโอกาสเป็นวาสนาไอ้เพชรไหมนะชายหนุ่มก้าวออกจากบริเวณมุมตึกที่ยืนรออยู่ จ้ำพรวดๆ ไม่กี่ก้าวก็ถึงตัวเป้าหมาย เขาเข้าประชิดตัวเธอ ยื่นมือออกไปแล้วบอกเสียงเข้ม“ส่งกระเป๋ามา มีเท่าไหร่ ส่งมาให้หมด”“แกเป็นโจรเหรอ โจรมุมตึกสินะ เล่นผิดคนแล้วไอ้หนู” พินทุอรโวยวายเสียงดัง กอดกระเป๋าแน่นแนบอก และตั้งท่าจะใส่เดี่ยวกับเขาทันที“เดี๋ยว ไม่ใช่ ผมมาจากสาลี่โฮมสเตย์ มารับคุณแทนอาพฤกษ์” เพชรพร้อมรีบอธิบายเมื่อเห็นจิตแพทย์สาวถกแขนเสื้อขึ้นเหมือนพร้อมลุย“คุณคือ...” พินทุอรถาม ยังไม่ยอมส่งกระเป๋าให้ง่ายๆ“เพชรพร้อม” เขาตอบสั้นๆหญิงสาวคลายมือออก ท่าทางผ่อนคลายขึ้น เมื่อนึกออกเธอก็ส่งยิ้มให้“อ๋อ...น้องเพชร พี่ชายของลี่ใช่ไ
เผียะ!เสียงฝ่ามือกระทบเนื้อดังขึ้นในความเงียบ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงร้องอุทานของพยาบาลสาวประจำห้องตรวจ และเสียงโวยวายเรียกพนักงานรักษาความปลอดภัย ทว่าคนโดนตบกลับไม่ร้องสักนิดพินทุอรเป็นจิตแพทย์สาวรูปร่างสูงโปร่งเพรียวกระชับราวกับนางแบบ ผมดำขลับตัดทรงบ๊อบสั้นเผยให้เห็นศีรษะทุยสวย เธออายุสามสิบห้าปีแต่ยังดูอ่อนกว่าวัยอยู่มาก รวมทั้งท่าทางออกจะแข็งๆ กวนๆ ทำให้คุณหมอสาวดูห้าวและแมนมากกว่าจะดูสวยบอบบางน่าทะนุถนอมจิตแพทย์สาวมองผู้หญิงที่ยืนอยู่ด้วยสายตาว่างเปล่า แม้จะเจ็บจนหน้าชา แต่ยังไม่อาจเข้าใจเหตุการณ์ตรงหน้าได้เลยสักนิด“ขอเตือนอีกครั้งนะ เลิกยุ่งกับผัวฉันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นฉันจะทำเรื่องร้องเรียนโรงพยาบาล ร้องเรียนแพทยสภาจรรยาบรรณแพทย์น่ะ เคยรู้จักไหม จบแพทย์มาก็ควรทำตัวให้เหมือนแพทย์ ไม่ใช่เอาแต่ทำตัวแพศยา ทำไม ผู้ชายมีเป็นฝูง ไม่มีปัญญาหาเองหรือไง ถึงต้องส่ายหางร่านดิกๆ มาแย่งผัวชาวบ้านแบบนี้ หรือว่าตอนนี้เข้าฤดูผสมพันธุ์ เลยเงี่ยนจนหยุดไม่อยู่” แขกไม่ได้รับเชิญแผดเสียงด่าทอลั่นห้องตรวจ มิหนำซ้ำยังมองมาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อจากการคาดเดาของพินทุอร ผู้หญิงคนนี้น่าจะอายุราวสามสิบถ
สี่โมงตรงเป๊ะ เพชรพร้อมก็เห็นพินทุอรก้าวออกมาจากสถานีขนส่งประจำจังหวัด หญิงสาวยกมือกวักลมให้ตนเองอยู่หลายครั้ง จากนั้นใช้หลังมือแตะซับไปตามไรผมชื้นเหงื่อ พลางชะเง้อมองซ้ายขวาแม้วันนี้จิตแพทย์สาวจะสวมเพียงกางเกงยีนสีซีดกับเสื้อยืดตัวโคร่งสีดำและรองเท้าผ้าใบสุดแสนจะเบสิก แต่ก็ทำให้หัวใจของคนมองเต้นผิดจังหวะ และหัวใจของเขาไม่ได้เต้นในจังหวะแบบนี้มาหลายปีแล้วเฮ้อ...สวยน่ารักขนาดนี้ จะมีโอกาสเป็นวาสนาไอ้เพชรไหมนะชายหนุ่มก้าวออกจากบริเวณมุมตึกที่ยืนรออยู่ จ้ำพรวดๆ ไม่กี่ก้าวก็ถึงตัวเป้าหมาย เขาเข้าประชิดตัวเธอ ยื่นมือออกไปแล้วบอกเสียงเข้ม“ส่งกระเป๋ามา มีเท่าไหร่ ส่งมาให้หมด”“แกเป็นโจรเหรอ โจรมุมตึกสินะ เล่นผิดคนแล้วไอ้หนู” พินทุอรโวยวายเสียงดัง กอดกระเป๋าแน่นแนบอก และตั้งท่าจะใส่เดี่ยวกับเขาทันที“เดี๋ยว ไม่ใช่ ผมมาจากสาลี่โฮมสเตย์ มารับคุณแทนอาพฤกษ์” เพชรพร้อมรีบอธิบายเมื่อเห็นจิตแพทย์สาวถกแขนเสื้อขึ้นเหมือนพร้อมลุย“คุณคือ...” พินทุอรถาม ยังไม่ยอมส่งกระเป๋าให้ง่ายๆ“เพชรพร้อม” เขาตอบสั้นๆหญิงสาวคลายมือออก ท่าทางผ่อนคลายขึ้น เมื่อนึกออกเธอก็ส่งยิ้มให้“อ๋อ...น้องเพชร พี่ชายของลี่ใช่ไ
เมื่อเช้าวันเสาร์มาถึง เพชรพร้อมตื่นนอนมาอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง ชายหนุ่มมัดผมยาวระต้นคอเป็นจุกเล็กๆ ด้านหลัง สวมเสื้อยืดสีเทาเข้มตัวใหม่เอี่ยม สลัดกางเกงขาสั้นขาดๆ ทิ้งแล้วสวมกางเกงยีนยี่ห้อดัง แถมยังฉีดน้ำหอมเสียหอมฟุ้งชายหนุ่มผิวปากพลางก้าวออกจากบ้านเพื่อไปเตรียมรถที่ล้างรอตั้งแต่เมื่อวาน แต่ยังไม่ทันได้ก้าวไปไหน หมาสีดำตัวใหญ่ที่มักนอนเฝ้าบ้านพักคนงานในสวนก็เห่าเสียงขรม“ไอ้ปึก เห่าอะไรวะ นี่กูเอง” เพชรพร้อมเท้าเอวดุเมื่อเห็นปึกแยกเขี้ยวและทำท่าจะกระโจนใส่เมื่อปึกรู้ว่าเป็นใคร ก็ครางหงิงๆ วิ่งกระดิกหางสี่คูณร้อยเข้ามาประจบทันที เพชรพร้อมลูบหัวลูบหางพลางบ่นขำๆ“เออ ให้มันรู้ซะมั่ง ว่ากินนอนอยู่บ้านใคร กูแค่แต่งตัวหล่อนิดหน่อย มึงเห่าใส่อย่างกับกูเป็นโจร แต่ตอนที่กูแต่งตัวเหมือนโจร มึงดันกระดิกหางดิ๊กๆ ไอ้ชาติหมาเอ๊ย...”หมาจะเห่าก็ช่างหมา แต่งานนี้เพชรพร้อมขอแต่งหล่อไว้ก่อน ถึงสาวเจ้าจะมองว่าไม่หล่อ แต่ก็คงไม่ถึงกับรังเกียจหรอกน่าหกโมงเช้าไม่ขาดไม่เกิน ชายหนุ่มร่างยักษ์ก็มายืนทำหน้านิ่งอยู่ที่หน้าบ้านของนางรำพึง เจ้าของบ้านซึ่งเพิ่งให้อาหารไก่เสร็จถึงกับเขม้นมองอย่างไ
เพชรพร้อมกำลังขยำขุยมะพร้าวในถังหมักอย่างขะมักเขม้นตอนที่นางรำพึงซึ่งเป็นอาแท้ๆ เดินเข้ามาในสวน แถมยังส่งเสียงดังมาก่อนตัวเหมือนเคย“เพชร เพชรเอ๊ย อยู่ไหนลูก”“อยู่นี่ครับ” ชายหนุ่มร้องบอกก่อนจะลุกขึ้นยืน แกล้งเรียกหญิงสูงวัยอย่างที่ชาวบ้านในละแวกนี้ชอบเรียกกัน “มีอะไรให้ผมรับใช้หรือครับคุณนายรำพึง”“เดี๋ยวเถอะ มาเรียกคุณนายทำไม พ่อไปไหนล่ะ อาขึ้นไปบนบ้าน ไม่เห็นใคร เจอแต่เด็กรับใช้คนเดียว”เพราะนางรำพึงเป็นน้องสาวคนเดียวของบิดาเพชรพร้อม และช่วยเลี้ยงดูชายหนุ่มมาตั้งแต่ยังเด็ก ทำให้เข้านอกออกในบ้านนี้ได้อย่างสนิทสนม“พ่อไปเที่ยวบ้านลุงสุขสันต์ที่เชียงใหม่ อยู่ยาวสองสามอาทิตย์เลย วันนี้อามาเสียเที่ยวแล้ว”หญิงสูงวัยกระแซะเข้ามาใกล้ “เสียเที่ยวที่ไหน อาก็ถามไปตามมารยาทเท่านั้นแหละ วันนี้อามาหาเพชรต่างหาก มีเรื่องสำคัญม้ากมากจะบอก”“ผมไม่ไปครับ” ชายหนุ่มตั้งป้อมปฏิเสธทันควัน“อะไรกัน ยังไม่ทันบอกเลยว่าเรื่องอะไร”“มาทรงแบบนี้นะ เรื่องสำคัญม้ากมากแบบนี้ อาจะให้ผมไปนัดเจอกับลูกสาวเพื่อนอาสักคนแน่นอน”คุณนายรำพึงตวัดค้อนเหมือนสาวๆ “แหม...ทำรู้ทัน แต่คราวนี้ไม่เหมือนทุกครั้งนะเพชร ลิ้นจี่เป็
หลังจากมื้ออาหารค่ำจบลง คะนึงรักก็พาพินทุอรไปยังห้องนอนแขก ภายในห้องนั้นมีห้องน้ำในตัว หญิงสาวดูแลพินทุอรเรื่องเสื้อผ้าและห้องนอนเสร็จแล้ว พูดคุยกันตามประสาผู้หญิงพักใหญ่ เธอก็กลับมาที่ห้องนอนของตนเองซึ่งวิณทร์วายุนอนรอฟังข่าวอยู่“เป็นไงมั่ง”“เตรียมตัวอาบน้ำแล้วค่ะ เห็นว่าอาบน้ำเสร็จจะเข้านอนเลย เมื่อกี้ก็ได้คุยกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้น พี่อิงยืนยันหนักแน่นว่าเลิกแน่ๆ เพราะรับไม่ได้กับผู้ชายที่นอกใจ”“ใครก็รับไม่ได้ทั้งนั้นแหละ”“ตอนที่คุยกัน แฟนพี่เขาโทร. เข้ามาหลายครั้งเลย แต่พี่อิงตัดสายทิ้งทั้งหมด พอรำคาญหนักเข้าก็ปิดเครื่องหนีเลย ลี่คิดว่าพี่อิงเข้มแข็งกว่าที่คิดนะวิณทร์ น่าจะผ่านเรื่องนี้ไปได้ไม่ยาก”“ไอ้นี่น่ะ ทรงมันดี เหมือนไม่ค่อยออกอาการ แต่ลึกๆ ข้างในไม่มีใครรู้หรอกว่าบอบช้ำขนาดไหน ขนาดตอนเกิดเรื่องที่บ้าน...” วิณทร์วายุสบตากับคะนึงรักเหมือนรู้กันว่าหมายถึงตอนไหน “เรื่องใหญ่ขนาดนั้น มันยังแทบไม่ออกอาการเลย”“แล้วพรุ่งนี้พี่อิงต้องไปทำงานมั้ย”“ผมโทร. ไปถามผอ. แล้ว เห็นว่าให้อิงพักงานอย่างน้อยสองเดือน รอให้เรื่องซา”“สองเดือนเลยเหรอ” คะนึงรักอุทาน “นานไปมั้ยอะ ไอ้หมอคนนั้นมั
รถยนต์คันหรูแล่นออกจากโรงพยาบาลนรินทร์รัตน์ด้วยความรวดเร็วโดยมีวิณทร์วายุเป็นคนขับ ส่วนพินทุอรซึ่งเป็นผู้โดยสารนั้นปรับเบาะนอนเหยียดยาวทำเหมือนไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้วจิตแพทย์หนุ่มตัดสินใจพาเพื่อนสาวกลับคอนโดฯ ของตนเอง โดยทิ้งรถของอีกฝ่ายไว้ที่โรงพยาบาลแล้วกลับพร้อมกันกับเขา ในระหว่างที่รอพินทุอรเก็บของ เขาก็ได้โทร.ไปขออนุญาตคะนึงรักซึ่งเป็นภรรยาไว้เรียบร้อยแล้ว‘ดีใจจัง พี่อิงจะมานอนค้างกับเรา’ คะนึงรักตอบกลับเสียงใส‘แต่สภาพอาจจะไม่ค่อยดีนะ มีเรื่องที่โรงบาลนิดหน่อย’‘อ้าว งั้นเหรอคะ ลี่ถามได้มั้ยว่าเรื่องอะไร’‘ความรัก’‘โอเค งั้นลี่จะสั่งอาหารอร่อยๆ ที่พี่อิงชอบมารอไว้ละกัน อาหารอร่อยๆ จะเยียวยาหัวใจเราเอง’‘อืม ฝากด้วย รักลี่นะ’‘ลี่ก็รักคุณ’ เธอตอบก่อนวางสายไปคะนึงรักหรือสาลี่คือภรรยาของวิณทร์วายุ แต่ก่อนหญิงสาวทำงานอยู่ที่บริษัทเวดดิง แพลนเนอร์ชื่อดัง ตอนนี้ขอลาพักอย่างไม่มีกำหนดเพื่อเลี้ยงลูกชายที่อายุได้หกเดือนหลังจากแต่งงานกัน ภรรยาสาวของเขาก็มีเรื่องจุกจิกซึ่งมักจะโทร. คุยอะไรกับพินทุอรบ่อยครั้ง ทำให้สองสาวสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ให้ผู้หญิงกับผู้หญิงได้ปลอบใจกัน อาจจะดีกว่
ห้านาทีต่อมาทั้งพินทุอรและภัคจิราก็มายืนอยู่ตรงหน้าประตูห้องพักของหมอรัชตะซึ่งเป็นศัลยแพทย์อันดับต้นๆ ของโรงพยาบาลนรินทร์รัตน์พินทุอรเคาะประตูเบาๆ “พี่โอ๊ต อิงเอง”“เข้ามาสิอิง เลิกงานแล้วเหรอครับ” เสียงห้าวปนอบอุ่นดังแว่วมาจากในห้อง น้ำเสียงคนพูดเจือความดีใจอยู่ไม่น้อยจิตแพทย์สาวเปิดประตูเข้าไป คนในห้องก็ก้าวยาวๆ เข้ามาหาทันที ใบหน้าขาวหล่อเหลาเปื้อนยิ้มสดใส แขนทั้งสองข้างกางออกเพื่อจะโอบกอดแฟนสาวทว่าเมื่อรัชตะเห็นภัคจิราเดินตามเข้ามา เขาก็ชะงักเท้า รอยยิ้มเกลื่อนดวงหน้าเมื่อครู่จางหาย เหลือเพียงริมฝีปากกระตุกเหมือนควบคุมไม่ได้ ดวงตาเรียวรีเบิกโพลง มิหนำซ้ำหน้าซีดเป็นไก่ต้มที่ต้มแล้วต้มอีกหลายวัน มีแต่แขนสองข้างที่ยังกางค้างราวกับสมองประมวลผลไม่ทันจึงยังไม่สั่งการสำหรับพินทุอร...นี่เป็นการยืนยันได้ทันทีว่าสิ่งที่ผู้หญิงหน้าสวยแต่ปากแจ๋วคนนั้นพูดมาน่าจะเป็นความจริงไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนี้มันคบซ้อนจริงๆไอ้ผู้ชายควายธนู!ความเงียบครอบคลุมห้องพักแพทย์เพียงชั่วอึดใจ แต่เหมือนยาวนานชั่วนิรันดร์ และในที่สุด รัชตะก็ยอมเปิดปากแบบสั่นๆ“อะ...อิง...นี่มันอะไรกัน มา...มาพร้อมกันได้ยังไง”พินทุ
เผียะ!เสียงฝ่ามือกระทบเนื้อดังขึ้นในความเงียบ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงร้องอุทานของพยาบาลสาวประจำห้องตรวจ และเสียงโวยวายเรียกพนักงานรักษาความปลอดภัย ทว่าคนโดนตบกลับไม่ร้องสักนิดพินทุอรเป็นจิตแพทย์สาวรูปร่างสูงโปร่งเพรียวกระชับราวกับนางแบบ ผมดำขลับตัดทรงบ๊อบสั้นเผยให้เห็นศีรษะทุยสวย เธออายุสามสิบห้าปีแต่ยังดูอ่อนกว่าวัยอยู่มาก รวมทั้งท่าทางออกจะแข็งๆ กวนๆ ทำให้คุณหมอสาวดูห้าวและแมนมากกว่าจะดูสวยบอบบางน่าทะนุถนอมจิตแพทย์สาวมองผู้หญิงที่ยืนอยู่ด้วยสายตาว่างเปล่า แม้จะเจ็บจนหน้าชา แต่ยังไม่อาจเข้าใจเหตุการณ์ตรงหน้าได้เลยสักนิด“ขอเตือนอีกครั้งนะ เลิกยุ่งกับผัวฉันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นฉันจะทำเรื่องร้องเรียนโรงพยาบาล ร้องเรียนแพทยสภาจรรยาบรรณแพทย์น่ะ เคยรู้จักไหม จบแพทย์มาก็ควรทำตัวให้เหมือนแพทย์ ไม่ใช่เอาแต่ทำตัวแพศยา ทำไม ผู้ชายมีเป็นฝูง ไม่มีปัญญาหาเองหรือไง ถึงต้องส่ายหางร่านดิกๆ มาแย่งผัวชาวบ้านแบบนี้ หรือว่าตอนนี้เข้าฤดูผสมพันธุ์ เลยเงี่ยนจนหยุดไม่อยู่” แขกไม่ได้รับเชิญแผดเสียงด่าทอลั่นห้องตรวจ มิหนำซ้ำยังมองมาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อจากการคาดเดาของพินทุอร ผู้หญิงคนนี้น่าจะอายุราวสามสิบถ