เข้าสู่ระบบแชร์
10 กับดักหัวใจ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-23 12:57:05เมื่อพินทุอรโดนเพชรพร้อมลากออกไป คนงานที่เหลืออยู่ก็มองหน้ากันไปมา โอดเดินสำรวจรอบๆ กระบะที่เสียหายก่อนจะพูดเสียงตื่นเต้น
“พี่เพชรไม่ด่าว่ะ แถมยังไม่รีบมาเก็บลูกๆ ที่หล่นกระจายบนพื้นด้วย”
“เห็นประคบประหงมมาเกือบเดือน ผมเดินเฉียดนิดเดียว พี่แกยังปารองเท้าแตะใส่ แล้วนี่อะไร หล่นตูมทั้งกระบะ เละกระจายเป็นโกโก้ครั้นช์ขนาดนี้ แม่งยังไม่ด่าสักคำ” สเตฟานโวย
“ใช่ ปกติใครทำขนาดนี้ แกอาละวาดลั่นสวนไปแล้ว สองมาตรฐานชัดๆ” สมิงเสริม
โอดลดเสียงลง ทำท่ามีลับลมคมในตอนที่ป้องปากบอก “แล้วเมื่อกี้ที่จับมือคุณอิงไปดูเสี้ยนน่ะ กูเห็นพี่เพชรหน้าแดงว่ะ”
สมิงขมวดคิ้ว “ดำขนาดนั้น ยังแดงได้อีกเหรอวะไอ้โอด”
“เออสิวะ มึงดูที่หูพี่แกสิ แดงแป๊ดเป็นตูดลิงเลย”
นุ่มที่นั่งฟังเงียบๆ มานานขยับแว่นสายตาก่อนจะสรุปเสียงหนักแน่น “แบบนี้ต้องมีอะไรแน่ๆ”
“ใช่ พี่เพชรแม่งคิดไม่ซื่อกับคุณอิงแน่นวล” โอดแกล้งม้วนลิ้น
“นวลนั่นแม่กูโว้ยไอ้โอด ล้อชื่อแม่เป็นเด็กไปได้ เดี๋ยวโดนถีบ” สมิงค้อนขวับ
โอดหัวเราะเอิ๊กอ๊ากแล้วตั้งข้อสังเกต “แต่คนอย่างพี่เพชรจะจีบหญิงติดเหรอวะ จีบยังไงพี่แกทำเป็นหรือเปล่ายังไม่รู้เลย”
“อย่าไปดูถูกสิพี่โอด เห็นแบบนี้ พี่เพชรเคยมีแฟนไม่ใช่เหรอ ถ้าไม่เคยจีบหญิง จะมีแฟนได้ไง” สเตฟานสงสัย อาจเป็นเพราะคนงานหนุ่มมาทำงานที่สวนของเพชรพร้อมหลังโอดและสมิง ทำให้ข้อมูลบางอย่างตกหล่นไป
“คนนั้นเขามาจีบพี่เพชรก่อน” โอดเฉลย
สมิงรีบเสริม “ถ้าพี่เพชรอยู่ในนิยายหรือละครสักเรื่อง แกก็เป็นได้ทุกบทบาทนั่นแหละ ตั้งแต่อันธพาลท้ายไร่ หัวหน้าแก๊งมาเฟีย แม้แต่ตัวร้ายที่ลากนางเอกไปหวังจะข่มขืน ที่เป็นไม่ได้อย่างเดียวก็คือพระเอก ถ้าเป็นได้ก็คืออัศจรรย์”
นุ่มลุกขึ้นยืน มองไปทางบ้านของเพชรพร้อมก่อนจะสรุปปิดท้าย “แต่ผมว่านะ ตอนนี้อัศจรรย์ได้เกิดขึ้นที่นี่แล้วละ พี่เพชรเขาพร้อมจะเป็นพระเอกแล้ว”
จากนั้นทั้งสี่คนก็ชะเง้อมองไปทางที่เพชรพร้อมจูงกึ่งลากพินทุอรหายลับไป
“ส่งมือมา” เพชรพร้อมบอกเหมือนสั่งเมื่อทั้งสองคนมานั่งอยู่ที่ห้องรับแขกซึ่งตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้สีอ่อนสลับกับสีขาว ดูแล้วให้ความอบอุ่นและสร้างความเป็นกันเอง
ทว่าเจ้าของบ้านที่กำลังตีหน้ายักษ์ใส่กลับทำให้บรรยากาศสุดอบอุ่นกลายเป็นบรรยากาศแสนมาคุ
“คุณ...ฉันขอโทษนะ”
“ขอโทษแล้วมันหายไหม” เขาตอบพลางเปิดกล่องปฐมพยาบาล
“แล้วจะให้ทำยังไงเล่า อยากจะให้ฉันชดใช้ยังไงก็ว่ามา”
“ของมีคุณค่าทางจิตใจ เงินซื้อไม่ได้หรอก” ชายหนุ่มพูดโดยไม่ยอมมองหน้า แต่ลูบที่ปลายนิ้วของเธอเพื่อหาเสี้ยนเจ้าปัญหาอย่างเบามือ เมื่อเจอแล้วเขาก็คีบออก จากนั้นหยิบขวดยาฆ่าเชื้อออกมาวางแล้วค้นหาสำลี
หญิงสาวชักมือกลับ “ฉันเป็นหมอนะ แผลแค่นี้ฉันทำเองได้ ส่งสำลีกับขวดยานั่นมาสิ”
“จะอวดเหรอ หรือไม่กล้าให้คนทำไร่ทำสวนมือหยาบๆ แบบผมทำแผลให้”
พินทุอรถอนใจ ยื่นมือกลับไปวางบนมือใหญ่ของคนหน้าดุแล้วบอก “ไม่ใช่สักหน่อย แค่เกรงใจน่ะ ฉันทำของคุณพังแล้ว ยังต้องให้คุณมาลำบากทำแผลให้อีก”
ริมฝีปากของเพชรพร้อมยกขึ้นนิดหนึ่ง นิดเดียวจริงๆ ก่อนที่เขาจะเอ่ย “งั้นคราวหน้าก็อย่าซนสิ”
หญิงสาวกะพริบตาปริบๆ กับคำพูดของเขา เธออายุย่างสามสิบหกปี เป็นจิตแพทย์ที่น่าเชื่อถือของโรงพยาบาลนรินทร์รัตน์ มีคนไข้นับถือมากมาย แต่ผู้ชายตรงหน้ากลับบอกว่าเธอ ‘ซน’ อย่างนั้นหรือ
พินทุอรรอให้เพชรพร้อมทำแผลจนเสร็จ ยกขึ้นดูความเรียบร้อย ก่อนจะถาม
“แล้วตกลงคุณจะให้ฉันชดใช้ยังไง เงินก็ไม่เอา”
“ปลูกใหม่สิ คุณต้องปลูกกล้าไม้กระบะนั้นมาคืนผม นั่นแหละถึงจะเรียกว่าชดเชยทางจิตใจ”
“แต่ฉันคิดว่าจะกลับกรุงเทพฯ วันนี้แล้วนี่ จะมีเวลาไปปลูกคืนคุณได้ยังไงกัน”
เพชรพร้อมสบตาเธอตรงๆ แววตาคมกล้าทอประกายวิบวับในขณะที่กล่าวย้ำชัด
“ก็ยังไม่ต้องกลับสิ อยู่กับผมไปก่อน อย่าเพิ่งกลับ”
พินทุอรกะพริบตาปริบๆ เป็นครั้งที่สอง คำพูดของเพชรพร้อมฟังแล้วทะแม่งๆ ชอบกล โดยเฉพาะที่บอกว่า...อยู่กับผม หญิงสาวเงยหน้าสบตาเขาตรงๆ แล้วถามสิ่งที่อยากรู้
“หมายความว่ายังไง”
“หมายความว่าคุณต้องอยู่ที่นี่กับผม จนกว่ากล้าไม้ใหม่จะงอกและเติบโตเท่ากับที่คุณทำพังไง”
จิตแพทย์สาวไม่กล้ากะพริบตาปริบๆ เป็นครั้งที่สาม แม้จะอึ้งทึ่งเสียวกับทุกคำพูดของชายหนุ่มร่างยักษ์ตรงหน้า สุดท้ายเธอก็รวบรวมความกล้าถามเขาไปเบาๆ
“นานแค่ไหน”
“ในกระบะนั่นเป็นหน่อไม้ฝรั่ง ถ้าปลูกโดยใช้เมล็ดก็ประมาณสามสัปดาห์” เพชรพร้อมตอบหน้านิ่ง
“นานขนาดเลยเหรอ ไม่ไหวมั้ง แค่เพาะต้นกล้าเนี่ยนะ”
“จริงๆ แล้วต้นกล้าพวกนั้นผมไม่ได้ปลูกแบบใช้เมล็ด แต่ปลูกโดยวิธีเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ คุณคิดดูสิ กว่าผมจะคัดเลือกชิ้นส่วนพืชเอามาฟอกฆ่าเชื้อ เอาเข้าตู้ปลอดเชื้อ ผสมอาหารสังเคราะห์สารพัด ไหนจะต้องเปลี่ยนอาหาร ไหนจะต้องควบคุมอุณหภูมิและแสงสว่าง กว่าพวกเขาจะงอก กว่าจะโตจนเป็นต้นกล้าที่แข็งแรงออกมาอยู่โรงเพาะเลี้ยงในสภาวะอากาศปกติ ผมใช้เวลาไปเป็นเดือนๆ เลยนะ แต่ที่ผมบอกให้คุณปลูกโดยใช้เมล็ดซึ่งใช้เวลาน้อยกว่าเนี่ย ถือว่าใจดีกับคุณมากแล้ว”
“แต่มันก็ยังนานอยู่ดี”
“งั้นก็ไม่เป็นไร ผมไม่ถือสากับคนไม่มีความรับผิดชอบหรอก” เพชรพร้อมทำเสียงเฮอะในลำคอ ก่อนจะถอนหายใจเหยียดยาว
ผู้หญิงอย่างพินทุอรฆ่าได้หยามไม่ได้ ยิ่งโดนดูถูกว่าไม่มีความรับผิดชอบ เธอยิ่งรับไม่ได้
“ฉันมีความรับผิดชอบพอ”
“แค่ไม่ถึงเดือน ยังบอกไม่ไหวเลย ไม่เป็นไรหรอก คนไม่มีความรับผิดชอบก็แบบนี้แหละ ผมเข้าใจ”
ได้ยินคำว่าไม่มีความรับผิดชอบเป็นครั้งที่สอง เลือดก็ขึ้นหน้าจิตแพทย์สาวทำให้เธอโพล่งออกไปทันที “สามสัปดาห์ก็สามสัปดาห์สิ ไม่เห็นจะยากตรงไหน”
“ไม่ต้องร้อก”
“ต้อง ฉันจะปลูก ดูปากฉันนะ ฉัน จะ ปลูก”
“ถ้าปลูกแล้วไม่ขึ้นล่ะ” เขาถามเสียงเนิบนาบ
“ถ้าปลูกแล้วยังไม่ขึ้น ก็ปลูกใหม่ จะหน่อไม้ฝรั่ง หน่อไม้จีน หน่อไม้แขกก็ได้ทั้งนั้น ต่อให้ต้องปลูกอีกสามปี ฉันก็จะอยู่ที่นี่เพื่อปลูกกล้าไม้มาคืนคุณให้ได้เลย คอยดูสิ”
“งั้นเหรอ”
“เออสิ...” พินทุอรทดคำว่า ‘วะ’ ไว้ในใจ
“งั้นก็ตามนี้ ผมจะเตรียมอุปกรณ์ทุกอย่างไว้ให้คุณ พรุ่งนี้เช้าคุณค่อยเริ่มงานก็แล้วกัน ส่วนวันนี้ก็พักผ่อนตามอัธยาศัย เดี๋ยวตอนเที่ยงผมมาเรียกกินข้าวนะ” ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบพร้อมกับกระตุกยิ้มจางๆ ที่มุมปากอย่างน่าหมั่นไส้ จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนและผิวปากเดินจากไป
พินทุอรมองตามแผ่นหลังกว้างเท่าลานวัดไปด้วยสายตาขุ่นมัว อยากจะแช่งให้เขาเดินสะดุดพื้นบ้านก็กลัวว่าคำแช่งจะเข้าตัว อยากจะยกนิ้วกลางให้ก็กลัวว่าเขาจะมีตาหลัง เธอจึงได้แต่เก็บคำด่าทั้งหมดไว้ในใจ
โอเค...โอเค้...
ก็แค่อยู่ที่บ้านเพชรพร้อมสามสัปดาห์ เพื่อปลูกกล้าไม้ในกระบะคืนเขา ไม่มีอะไรยาก ยังไงซะ เธอก็โดนพักงานยาวอยู่แล้วนี่
บทที่เกี่ยวข้อง
คืนหวามคะนึงใจ 11 แผนรุกแผนร้ายแผนรัก
สามวันแล้วสินะที่พินทุอรอยู่กับเขาเพชรพร้อม...ชายหนุ่มรุ่นน้องร่างยักษ์ที่ไม่ยอมให้เรียกว่าน้องวันแรกของการชดใช้หนี้กรรมผ่านพ้นไปได้ด้วยดี เพชรพร้อมเตรียมกระบะไม้และเครื่องปลูกไว้ให้เธอสองกระบะ เรียกว่าถ้ากระบะหนึ่งไม่ขึ้นก็ยังมีสำรอง นับว่าเขาไม่ได้ใจร้ายเกินไปนัก หลังจากหย่อนเมล็ดลงในหลุมปลูก รดน้ำจนชุ่มแล้ว หญิงสาวก็ไม่มีอะไรให้ทำอีก เธอไปกินข้าวเที่ยงที่สาลี่โฮมสเตย์ซึ่งเป็นบ้านของอารำพึงหรือมารดาของคะนึงรัก จากนั้นก็ออกไปเที่ยวตลาดกับกลุ่มนักศึกษา โดยมีเพชรพร้อมเป็นคนพาเที่ยว สาวๆ พวกนั้นล้อมหน้าล้อมหลังชายหนุ่มร่างยักษ์ตลอด เธอจึงไม่ได้คุยอะไรกับเขามาก พอตกเย็นก็กลับมากินข้าวฝีมืออารำพึงอีกรอบ นับว่าเป็นสองมื้อที่อร่อยจนแสงแทบออกปาก แต่ก็เหงานิดหน่อยเหมือนกันเพราะคนอื่นมาเป็นกลุ่ม ต่างกับเธอซึ่งมาตัวคนเดียวส่วนวันที่สองเธอมาขลุกอยู่กับนางรำพึงทั้งวันเพราะลูกค้ารายย่อยที่ติดต่อมาเมื่อวันก่อนเข้ามาซื้อมะพร้าวในสวน บิดาของชายหนุ่มไม่อยู่ เพชรพร้อมจึงต้องจัดการเองทั้งหมด หลังจากผ่านไปครึ่งวันจิตแพทย์สาวก็เริ่มสนิทกับสี่สาวและหนึ่งหนุ่มรุ่นน้องมากขึ้น คุยเล่นกันมากขึ้น จะมีก็แค่ลิ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24คืนหวามคะนึงใจ 12 อ่อยหนักเพราะรักเธอ
เพชรพร้อมนอนกลอกตามองเพดานไปมา กลิ่นหอมอ่อนๆ จากกายสาวยังอบอวลอยู่ภายในห้อง ทำเอาหัวใจเต้นรัวในจังหวะที่พินทุอรประคองเขากลับขึ้นไปนอนบนเตียงกว้าง เนื้อตัวของเธอบดเบียดกับเขา รู้หรอกว่าอีกฝ่ายไม่ได้คิดอะไร แต่ไอ้เขามันก็พวกจิตอกุศลเสียด้วยทุกครั้งที่อยู่ใกล้ชิดพินทุอร อวัยวะในร่างกายมีเพียงสองส่วนเท่านั้นที่ทำงานหนักหน่วง หนึ่งคือหัวใจที่เต้นตึกตักเหมือนรัวกลอง สองคืออวัยวะเบื้องล่างที่คอยแต่จะกลายร่างพองเอาๆ ส่วนอวัยวะที่ได้ตายไปแล้วก็คือสมอง เพราะสมองของเขาไม่เคยประมวลผลอะไรที่สูงกว่าใต้สะดือได้เลยพินทุอรเป็นผู้หญิงที่น่า ‘รัก’ น่า ‘กิน’ จนเขาอยากจะรักและกินเธอไปชั่วชีวิตพอคิดมาถึงตรงนี้ จู่ๆ อะไรบางอย่างก็ตื่นจากการหลับใหล ผงาดง้ำค้ำโลกขึ้นมาอย่างไม่อายฟ้าดินอีกแล้วเหรอวะ ไอ้เพชรเอ๊ย...ขนาดไม่มีเรี่ยวแรงจะลุกไปขี้รอบที่หก แต่ยังแข็งโด่เด่ได้อีกนะ เวรแท้ๆชายหนุ่มคว้าหมอนหนุนมากอด พลิกตัวนอนตะแคงเพราะไม่อยากให้หญิงสาวสงสัย มันคงจะแปลกๆ ถ้าเธอเข้ามาแล้วเห็นหมอนใบใหญ่วางเด่นเป็นสง่าอยู่ที่กึ่งกลางกายเขาพินทุอรกลับมาหลังจากหายไปราวสิบนาที เข้ามาปุ๊บก็ถามปั๊บ “หลับหรือยัง”“ยัง”“แล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27คืนหวามคะนึงใจ 13 ปั่นหัว
ตกเย็นเรื่องที่เขาป่วยจนต้องเรียกคนงานมาดูแลถึงห้องนอนก็รู้ไปถึงหูคุณนายรำพึง หญิงสูงวัยรีบบึ่งมอเตอร์ไซค์มาที่บ้านสวนของเขาทันที มิหนำซ้ำยังหอบกับข้าวสำหรับคนป่วยมาเต็มไปหมด ทำเหมือนเขาเป็นผู้ป่วยติดเตียงมากกว่าคนท้องเสียธรรมดาเพชรพร้อมมองอาหารละลานตาที่วางเรียงอยู่บนโต๊ะไม้ขนาดเล็กในห้องนอน แล้วบ่นเบาๆ “อะไรกันครับอา ทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้”“เรื่องใหญ่สิ ปกติเพชรไม่เคยป่วยหนักจนต้องนอนทั้งวันขนาดนี้ ตอนแรกที่อารู้ก็นึกว่าท้องเสียนิดหน่อย เลยไม่ไปบ้านอา แต่นี่อะไร นอนหยอดน้ำข้าวต้มจนถึงเย็นเลย แสดงว่าต้องหนักมาก”“ผมแค่อยากนอนพักเท่านั้นแหละ” ชายหนุ่มตอบพลางหลบตา“อาเรียกหนูลิ้นจี่มาดูแลแล้ว เดี๋ยวให้เข้ามาช่วยเช็ดตัวหน่อยละกัน”“ไม่ต้องเลย เดี๋ยวผมจะลุกไปอาบน้ำแล้ว อาบอกให้ลิ้นจี่กลับไปเลยนะ ไม่ต้องให้เข้ามา”“แล้วใครจะดูแลเพชรล่ะ”“คุณอิงก็อยู่ เธอเป็นหมอ ดูแลผมได้”“ไปรบกวนหนูอิงได้ยังไงเล่า เธอเป็นแขกของลี่”“แล้วทำไมรบกวนลิ้นจี่ได้” เพชรพร้อมเถียง“ก็ลิ้นจี่เป็นแขกของอา” นางรำพึงซ่อนยิ้มไว้ในหน้าแล้วว่าต่อ “ไม่ต้องมาทำลีลากระบิดกระบวน ลุกขึ้นมากินข้าวซะ เดี๋ยวลิ้นจี่คงขึ้นมาพร้อม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27คืนหวามคะนึงใจ 14 ขยับมาใกล้อีกนิด
“จะดีเหรอวะแก ไปแนะนำพี่เพชรแบบนั้น มีที่ไหน ไปบอกให้หื่นๆ เถื่อนๆ แถมยังหยาบคายใส่พี่อิงแบบนั้นน่ะ ถ้าพี่เพชรทำจริง งานนี้พี่แกนกแน่ หรือถ้ามากไปกว่านั้น อาจจะได้ไปโรงพัก ไม่ข้อหาทำร้ายร่างกายก็ข้อหากระทำอนาจารแน่นอน” ตังเมท้วงลิ้นจี่เบาๆ เมื่อก้าวออกจากห้องนอนของเพชรพร้อมทั้งสองคนรู้กันว่าพินทุอรชอบผู้ชายอบอุ่นอ่อนโยน สุภาพเรียบร้อย ขาวใสแนวโอปปาเกาหลี เพราะวันก่อนที่นั่งคุยกันเป็นกลุ่มแล้วคุยเรื่องผู้ชายในฝัน หญิงสาวรุ่นพี่บอกแบบนั้น ลิ้นจี่จึงแกล้งบอกเพชรพร้อมในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับสเปกจิตแพทย์สาวทุกอย่าง“ช่วยไม่ได้ ฉันอุตส่าห์อ่อย กะหลอกให้พาเที่ยวแก้เซ็ง ดันไม่ตกหลุม กลับไปแอบชอบป้าแก่ๆ อีกไม่กี่ปีก็ถึงวัยหมดประจำเดือน รอรับเบี้ยคนชราแบบนั้นน่ะ”ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคนที่เพชรพร้อมบอกว่าแอบชอบคือใคร เพราะสายตาของชายหนุ่มคอยมองตามพินทุอรตลอดเวลาอยู่แล้ว“เบาหน่อยแก เดี๋ยวพี่อิงมาได้ยินเข้า จริงๆ พี่เขายังสาว ยังสวย แล้วก็น่ารักเป็นกันเอง แกอย่าไปตั้งแง่กับเขาเลยวะ”“ไม่รู้ละ ก็เขาดันเข้ามาลงสนามแข่งขันพิชิตหัวใจพี่เพชรกับฉันทำไมล่ะ ฉันไม่จำเป็นต้องใจดีกับมือที่สาม”ตังเมทำตาโตเมื่อได
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27คืนหวามคะนึงใจ 15 ฝันหวานหวามnc++
ชาคาโมมายล์ทำให้นอนหลับสบาย พินทุอรจึงนอนหลับแทบจะทันทีที่หัวถึงหมอนในฝันนั้น...เพชรพร้อมยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน ดวงตาคมพราวระยับ แถมยังก้าวเข้ามาหาอย่างช้าๆ เขาสวมเสื้อสีเทาเข้มตัวเดียวกับที่สวมไปรับเธอในวันแรก มัดผมไว้ด้านหลังเหมือนวันนั้นอีกเหมือนกันแต่ในวันนี้...พินทุอรคอแห้งผาก พลางสำรวจร่างกายของเขาด้วยความชื่นชมสมองสั่งให้เธอถอยหนี แต่ขากลับไม่ทำตาม เธอปล่อยให้เขาก้าวเข้ามาประชิดตัว บดเบียดเรือนกายกำยำเข้าหาอย่างเร่าร้อนมือหนาเชยคางเธอขึ้น มองที่ริมฝีปากเธอด้วยสายตาสื่อความหมายบางอย่างโดยไม่ปิดบัง“จูบได้ไหม” เขาถามทั้งที่ก้มลงมาจนเกือบชิด“ได้สิ”เพชรพร้อมประคองใบหน้าของเธอไว้ด้วยสองมือ ก่อนจะทาบริมฝีปากอุ่นจนเกือบร้อนลงมาทักทายท้องน้อยเธอบิดมวน ปั่นป่วนเหมือนมีผีเสื้อนับพันตัวบินวนอยู่ภายในริมฝีปากทั้งสองบดขยี้กันครั้งแล้วครั้งเล่า เหมือนกับเรียวลิ้นที่เกี่ยวกระวัดรัดรึง“อิง...อิง ผมขอมากกว่านี้ได้ไหม”มากกว่าจูบ...คือแบบนั้นสินะไม่รอให้เธอตอบ เพชรพร้อมดันเธอลงบนเตียงกว้างจากนั้นเขาก็เริ่มถอดเสื้อผ้าเธอ...จิตแพทย์สาวสะดุ้งตื่น เหงื่อแตกพลั่ก ร้อนไปหมดทั้งที่เปิดเครื่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27คืนหวามคะนึงใจ 16 แทบไม่ได้นอน
อาหารเช้าในวันนี้ สายบัวเตรียมไว้ให้ที่โต๊ะหน้าชานบ้าน ตั้งแต่พินทุอรมาพักที่บ้านหลังนี้ เป็นอันรู้กันว่าพี่เพชรที่ไม่ค่อยกินข้าวเช้านอกจากนมสดนั้นได้เปลี่ยนไปเป็นพี่เพชรผู้กินอาหารเช้าแบบฟูลคอร์สมาหลายวันแล้ว ไม่ว่าแขกสาวคนสวยจะกินอะไร เพชรพร้อมก็กินแบบเดียวกัน“ข้าวต้มหมูสับน่ากินจังเลย” พินทุอรออกปากชมเมื่อสายบัวเสิร์ฟข้าวต้มร้อนๆ ควันฉุยให้“หนูไม่แน่ใจว่าคุณอิงแพ้กุ้งไหม เลยทำข้าวต้มหมูแทน” สายบัวบอกพร้อมรอยยิ้มหญิงสาวยิ้มตอบ “ไม่แพ้ กินได้ทุกอย่าง”รอยยิ้มของจิตแพทย์สาวเริ่มจางหายเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่เหมือนยักษ์เดินเข้ามานั่งตรงข้าม เธอทักทายพร้อมกับเงยหน้ามองเขา แต่ลูกกะตาเข้ากรรมดันไปหยุดอยู่ที่ริมฝีปากหยักลึกเสียอย่างนั้นจู่ๆ ภาพฝันหวานหวามเมื่อคืนก็กระแทกเข้ากลางใจ ใบหน้าเห่อร้อนขึ้นเมื่อคิดถึงเหตุการณ์ตอนใกล้ชิดนัวเนียกันในฝัน โดยเฉพาะตอนที่เขาเอาปากอุ่นๆ นั่นมาบดขยี้กับปากเธอ ช่างเหมือนจริงเสียยิ่งกว่าหนังสามมิติ ไหนจะลิ้นร้อนจัดที่เกี่ยวกระหวัดรัดรึงนั่นอีกถ้าเธอไม่สะดุ้งตื่นก่อน เชื่อขนมกินได้เลยว่า เขากับเธออาจจะถึงขั้นตีรันฟันแทงกันแน่นอน แล้วก็ไม่ใช่แทงทีเดียว แต่เป็
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27คืนหวามคะนึงใจ 17 ชอบใช้กำลัง
กินข้าวเที่ยงฝีมือสายบัวเสร็จปุ๊บ พินทุอรก็นั่งเคียงข้างเพชรพร้อมในรถกระบะโฟร์วิลคู่ใจคันเก่าเพื่อไปสนามมวยของหมู่บ้านพินทุอรคิดว่าเพชรพร้อมจะพาเธอไปดูนักมวยชกกัน แต่ปรากฏว่าพอถึงสนามมวยเล็กๆ ประจำหมู่บ้าน นักมวยที่จะต้องขึ้นชกนั้นท้องเสียกะทันหัน จึงไม่มีนักมวยจะชกเสียอย่างนั้น เหลียวซ้ายแลขวาไม่เห็นใคร กรรมการซึ่งทำหน้าที่โฆษกในงานด้วยจึงเรียกเพชรพร้อมขึ้นไปชก ชายหนุ่มร่างยักษ์จึงขึ้นไปเป็นนักมวยเสียเองนักมวยฝ่ายตรงข้ามที่มาจากหมู่บ้านข้างๆ พอเห็นรูปร่างเพชรพร้อมแล้วก็แทบจะเดินออกจากเวที ทว่าพี่เลี้ยงนักมวยไม่ยอมให้ทำอย่างนั้น รีบผลักนักมวยชะตาขาดของตนเองขึ้นชกทันที“สู้ๆ นะเพชร แสดงฝีมือให้สุดๆ ไปเลยนะ” พินทุอรเชียร์พร้อมหักนิ้วตัวเองดังกร๊อบ แถมยังออกหมัดหนึ่งสอง ท่าทางเหมือนอยากจะขึ้นไปชกเสียเอง“ถ้าผมชนะ คุณมีรางวัลให้ไหม”“ฉันทำแกงเขียวหวานให้คุณกินอีกหม้อเป็นไง” แม้หญิงสาวจะแกล้งแซว แต่นักมวยจำเป็นกลับกระตุกยิ้มอย่างน้อยคนนักที่จะเคยเห็นรอยยิ้มนี้“แกงเขียวหวานสักร้อยหม้อก็แล้วกัน กินมันทั้งชีวิตไปเลย”“ถ้าคุณกล้ากิน ฉันก็กล้าทำ”“พูดแล้วนะ”และก็เป็นไปตามคาด เพียงแค่ยกที่หนึ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27คืนหวามคะนึงใจ 18 ชอบก็บอกว่าชอบ
หลังจากวันที่เพชรพร้อมพาเธอไปดูเขาชกมวย พินทุอรก็สนิทกับชายหนุ่มมากขึ้น น่าเสียดายที่ชายหนุ่มไม่ได้ว่างทุกวัน เพราะงานในสวนมีสารพัด ทำให้เธอต้องไปๆ มาๆ ระหว่างบ้านอารำพึงกับบ้านของเพชรพร้อมอยู่หลายวัน แต่ยังดีที่เขามักจะตื่นแต่เช้ามากินข้าวพร้อมเธอและรอกินข้าวเย็นพร้อมเธอด้วยเหมือนกันเย็นวันนี้สาลี่โฮมเสตย์จัดอาหารชุดใหญ่เพื่อเลี้ยงส่งเพื่อนๆ สี่คนของลิ้นจี่ที่กำลังจะกลับบ้านตามกำหนด ส่วนลิ้นจี่กับตังเมเปลี่ยนใจขออยู่ต่ออีกสองสัปดาห์ แม้มหาลัยจะเปิดเทอมแล้วก็ตาม ซึ่งนางรำพึงก็ยินดีเพราะชอบบรรยากาศคึกครื้นอยู่แล้ว“แล้วพี่อิงจะย้ายมาพักที่สาลี่โฮมสเตย์มั้ย ห้องว่างแล้ว หนูอยู่กันสองคน เหงาแย่เลย” ลิ้นจี่ถามขึ้น จากนั้นก็กระทุ้งศอกใส่ตังเมให้พูดต่อ“มาไหมพี่อิง จะได้นอนคุยกันตามประสาคนสวย” ตังเมรับมุกเพราะกลัวจะโดนศอกกระดุ้งอีก“นั่นสิ ห้องว่างแล้ว อิงจะย้ายมาไหมลูก” หญิงสูงวัยถามด้วยน้ำเสียงปรานียังไม่ทันที่พินทุอรจะตอบ เพชรพร้อมก็ชิงพูดขึ้นก่อน“ไม่ย้ายครับอา จะให้อิงย้ายอีกทำไม อยู่กับผมก็ดีอยู่แล้ว ไม่ต้องย้ายไปไหนหรอก”ช่วงแรกที่มาพินทุอรอยากจะย้ายกลับมาพักที่สาลี่โฮมสเตย์มาก แต่ต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
บทล่าสุด
คืนหวามคะนึงใจ 48 ตอนพิเศษ 3 ครอบครัวของเรา2
เด็กชายมองหน้าเด็กหญิงพริสาเหมือนจะขอโทษ หันมาหาพินทุอร แล้วถามขึ้น“ผมขอเล่นกับน้องอีกได้ไหมครับ”“ได้สิลูก ชวนน้องดีๆ นะคะถ้าอยากเล่นด้วยกัน” พินทุอรยิ้มจากนั้นเพชรพร้อมก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง มองหน้าลูกสาวสุดแสบ“ส่วนเรา...เด็กหญิงพริสา เพียงดินดี...” เขาเรียกชื่อลูกสาวเสียเต็มยศเป็นการบอกเด็กหญิงอ้อมๆ ว่าคราวนี้เธอทำผิด “วันนี้หนูพรีมผิดตรงไหน บอกพ่อซิคะ”“หนูใช้กำลังทำร้ายพี่”“ผิดไหมคะ”“ผิดค่ะ”“แล้วต้องทำยังไง”เด็กหญิงพริสาหันไปหาเด็กชายคู่กรณี ยกมือป้อมๆ ขึ้นไหว้เด็กชายรุ่นพี่ จากนั้นก็พูดด้วยเสียงดังฟังชัด“หนูพรีมผิดเองค่ะที่ดึงผมพี่พัตเตอร์ หนูพรีมขอโทษค่ะ หนูพรีมจะไม่ทำอีกแล้ว วันหลังเราค่อยเล่นกันใหม่นะคะ”“เก่งมาก” เพชรพร้อมชม “นอกจากพี่พัตเตอร์แล้วหนูพรีมต้องขอโทษใครอีกไหมคะ”ฟังจบเด็กน้อยก็หันไปทางคุณครูดาว กระพุ่มมือน้อยๆ ไหว้ “หนูพรีมขอโทษคุณครูดาวค่ะที่ทำให้คุณครูเสียเวลา หนูพรีมจะไม่ทำอีก”คุณครูดาวรับไหว้ ลูบศีรษะเด็กหญิงตัวน้อยอย่างเอ็นดูจากนั้นเด็กหญิงก็หันไปหามารดาครู่กรณีที่อยากจะดึงผมเธอ “หนูพรีมขอโทษคุณน้าคนสวยด้วยค่ะที่หนูพรีมไปรังแกพี่พัตเตอร์ หนูพรีมจ
คืนหวามคะนึงใจ 47 ตอนพิเศษ 3 ครอบครัวของเรา1
โทรศัพท์มือถือของพินทุอรสั่นระรัวเมื่อเวลาเลยบ่ายโมงมาเล็กน้อยจิตแพทย์สาวเลื่อนแฟ้มคนไข้ออกห่างตัว หมุนเก้าอี้ไปทางหน้าต่าง พยายามปรับน้ำเสียงให้เยือกเย็น แล้วจึงกดรับสายจากครูฝ่ายปกครอง“สวัสดีค่ะคุณครูดาว”“คุณแม่คะ ครูต้องโทร. มารบกวนคุณแม่อีกแล้วค่ะ”“วันนี้ใครคะ พอร์ชหรือพราม” พินทุอรถามด้วยความเคยชินเป็นอันรู้กันว่าลูกชายฝาแฝดของเธอ พอร์ชและพราม อายุแค่แปดขวบ แต่ทำให้เพื่อนร่วมห้องร้องไห้กระจองงองแงและไปฟ้องครูประจำชั้นแทบทุกวันมาตั้งแต่เข้าชั้นประถมแล้วสาเหตุที่เพื่อนๆ ร้องไห้ก็ไม่ใช่ว่าลูกชายเธอจะไปรังแกเด็กที่ไหนหรอกนะ แต่สองแฝดนั่นชอบทำหน้าบึ้ง ไม่ยอมยิ้ม แล้วก็ชอบมองคนอื่นด้วยสายตาดุๆ แค่นั้นเองได้พ่อมาแท้ๆ...ปลายสายอึกอักอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะตอบมาเหมือนเกรงใจ“วันนี้ไม่ใช่แฝดค่ะ สองหนุ่มนั่นพอขึ้นป.สองแล้วก็พอจะพูดรู้เรื่อง ไม่ค่อยทำหน้าบึ้งหรือตาขวางจนเพื่อนกลัวแล้ว แถมยังมีเพื่อนที่กล้าเข้าไปเล่นด้วยสองสามคนแล้วนะคะ ถือว่ามีพัฒนาการอย่างก้าวกระโดดค่ะ เพราะตอนป.หนึ่ง สองแฝดไม่มีใครกล้าเข้าไปเล่นด้วยเลย”“ถ้างั้นวันนี้ใครคะ” พินทุอรถามแล้วก็ได้แต่ภาวนาในใจ อย่าให้เป็นอย
คืนหวามคะนึงใจ 46 ตอนพิเศษ 2 กรรมจัดสรร
งานแต่งงานและทริปฮันนีมูนผ่านไปอย่างราบรื่น และพินทุอรก็ย้ายไปทำงานที่ต่างจังหวัดได้เดือนเศษแล้ววันนี้เป็นวันแรกในรอบหนึ่งเดือนที่เธอกลับมากรุงเทพฯ เพราะเพชรพร้อมต้องมาทำธุระที่มหาวิทยาลัยชื่อดัง เขาจึงพาพินทุอรมาเดินซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าใจกลางเมืองระหว่างที่ภัคจิรากำลังเดินเลือกร้านอาหารในห้างสรรพสินค้าใกล้กับมหาวิทยาลัยที่จะต้องมาฟังงานบรรยายวิชาการ หญิงสาวก็เห็นพินทุอรกำลังจูงมือสามีหนุ่มเลือกร้านอาหารอยู่เช่นกันหลังจากมีเรื่องกันคราวก่อน หญิงสาวก็ไม่ได้เจอพินทุอรอีกเลย เธอตามหึง ตามคุมรัชตะไม่ห่าง จนได้ข่าวว่าอีกฝ่ายแต่งงานไป เธอจึงไม่ได้ใส่ใจผู้หญิงคนนี้อีกแม้แฟนหนุ่มจะไม่เคยพูดถึงพินทุอรอีกเลยไม่ว่าเรื่องอะไร ทว่าภัคจิรารับรู้จากท่าทางของรัชตะว่ายังคิดถึงแฟนเก่าคนนี้ไม่เลิก ความอิจฉาแล่นขึ้นมาเป็นริ้ว เธอจึงหันไปหาเพื่อนร่วมงานรุ่นน้องแล้วบอก“พี่เจอคนรู้จัก ขอเข้าไปทักแป๊บนึงนะ”“ใครคะพี่ภัค”“แฟนเก่าพี่หมอโอ๊ตน่ะ มากับผัวใหม่” ภัคจิราแสร้งยิ้มหยันรุ่นน้องสาวมองตามแล้วสูดปาก “หูย...คนใหม่ของเขาแซ่บระดับพริกร้อยสวนเลยนะพี่ ทั้งสูง ทั้งหุ่นเพอร์เฟกต์ แถมยังผิวสีแทนดูกร้าว
คืนหวามคะนึงใจ 45 ตอนพิเศษ 1 หื่นก็จัด ประหยัดทำไมnc++
มีเพียงหาดทราย ทะเล สายลม กับสองเรา...ในขณะที่พินทุอรก้าวเข้าไปเช็กอินในรีสอร์ตสุดหรูที่เพชรพร้อมบรรจงเลือกแล้วเลือกอีกเพื่อมาฮันนีมูน เพลงที่มารดาของพินทุอรชอบเปิดให้ฟังในวัยเด็กก็แว่วมาในความทรงจำมองจากตรงล็อบบียังสามารถเห็นหาดทรายขาวละเอียด น้ำทะเลสีฟ้าเข้มสะท้อนแสงแดดทอประกายระยิบระยับ ส่วนท้องฟ้าสีฟ้าจางๆ ก็ดูสดใสเมื่อถูกแต่งแต้มด้วยปุยเมฆขาวสวยเหมือนรูปในโปสการ์ดเลย...สามวันสองคืนต่อจากนี้เธอจะสวมแต่บิกินีสุดเซ็กซี่ แล้วทอดกายไปกับหาดทรายขาว หยอกเย้ากับเกลียวคลื่นที่ซัดสาด ปล่อยให้ผิวกายดื่มด่ำวิตามินดีจากแสงแดดเสียให้พอ จากนั้นก็กลับมาอาบน้ำเย็นๆ ให้สดชื่น เพื่อเตรียมตัวลงไปจัดการบุฟเฟต์อาหารทะเล เบียร์และไวน์แบบฟรีโฟลว์หรือที่เรียกว่าดื่มได้ไม่อั้นแค่คิด...พินทุอรก็แทบจะล่องลอยไปสรวงสวรรค์แล้ว“ชอบห้องพักไหมอิง” เพชรพร้อมถามเมื่อก้าวเข้ามาอยู่ในพูลวิลลาหลังใหญ่ แบบที่เปิดออกไปแล้วมีสระว่ายน้ำส่วนตัวแยกจากสระหลัก มีรั้วสูงกั้นไว้อย่างมิดชิดเป็นสัดส่วน เพื่อให้คู่รักที่มาพักได้ใช้เวลาทำ ‘กิจกรรม’ ได้อย่างเต็มที่สมกับชื่อห้องฮันนีมูนสวีต แถมยังมองเห็นทะเลกับหาดทรายได้แบบพาโน
คืนหวามคะนึงใจ 44 วันชื่นคืนสุข
เสียงบรรเลงเพลงไทยเดิมดังก้องไปทั่วบริเวณบ้านสวนเพียงดินดีบรรยากาศในวันนี้สวยงามและหวานชื่นไม่ต่างจากภาพในงานแต่งงานที่เห็นในละครมากนัก จะแตกต่างก็เพียงมวลความสุขและความสนุกสนานที่โอบล้อมงานในวันนี้ล้นเอ่อจนทุกคนในงานสัมผัสได้เพชรพร้อมสวมชุดสูทสากลสีชมพูอ่อนนั่งพนมมือวางบนหมอนสำหรับรดน้ำสังข์ โดยมีพินทุอรซึ่งสวมชุดไทยสีชมพูอย่างที่เพชรพร้อมชอบคาดทับด้วยสไบสีทองนั่งอยู่เคียงกันทางซ้ายมือ รอบคอของทั้งคู่มีพวงมาลัยสองชายห้อยอุบะที่ชายมาลัย ซึ่งพวงมาลัยนี้ร้อยอย่างวิจิตรบรรจงด้วยฝีมือของนางรำพึงผู้เป็นแม่งานบ่าวสาวยิ้มให้กันด้วยความชื่นมื่นในระหว่างรอทำพิธีรดน้ำสังข์ ก่อนจะเป็นเพชรพร้อมที่ก้มลงไปหยิบกระดาษเช็ดหน้าแผ่นบางขึ้นมาซับเบาๆ ไล่ไปตามไรผมที่ล้อมกรอบหน้าของเจ้าสวยคนสวย“เหนื่อยไหมอิง”“ไม่เหนื่อย”“ร้อนหรือเปล่า” ถามเสร็จก็ยิ้มให้“เปิดแอร์ขนาดนี้ อิงจะเอาอะไรมาร้อน”“หนาวเกินไปไหม”“ไม่เลย กำลังดีแล้ว”เพชรพร้อมฟังแล้วยิ้มกว้างอีกครั้ง เอื้อมมือไปกุมมือพินทุอร มองตากันแล้วก็ยิ้มให้กันอีกหนคะนึงรักชะงักกึก พานใส่มงคลแฝดหรือมงคลที่ใช้สวมศีรษะบ่าวสาวแทบร่วง เธอวางพานใส่มงคลลง แล้
คืนหวามคะนึงใจ 43 เสียใจไม่ทันแล้ว
การ์ดแต่งงานถูกส่งไปทั่วโรงพยาบาลนรินทร์รัตน์ ยกเว้นก็แต่ใครคนหนึ่งที่แผนกศัลยกรรมกลับไม่ได้รับการ์ดเชิญนี้“เป็นไงบ้างไอ้โอ๊ต พักนี้ชีวิตดีไหม”รัชตะเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะทำงานเมื่อได้ยินเสียงคุ้นหู เขาขมวดคิ้วตอนที่คนมาใหม่เดินเข้ามาหาในห้องทำงานพร้อมรอยยิ้มแบบแปลกๆนายแพทย์อรัญอยู่แผนกสูตินารีเวช เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันแต่ไม่ค่อยลงรอยกันนัก ศัลยแพทย์หนุ่มจึงแปลกใจไม่น้อยเมื่อเพื่อนที่แทบไม่ได้คุยกันเข้ามาทักทาย“มีอะไร” เขาถามตรงๆ“รู้ข่าวหรือยังวะ แฟนเก่าของมึงกำลังจะแต่งงาน”รัชตะชะงัก “หมายถึงใคร อิงน่ะเหรอ”“ใช่ หมออิงจะแต่งงาน แล้วก็ย้ายไปต่างจังหวัดด้วย”อรัญโบกการ์ดแต่งงานที่เพิ่งได้รับเมื่อเช้ากลางอากาศ พลางทรุดตัวนั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามรัชตะปรายตามองการ์ดแต่งงานสีน้ำเงินขลิบทองในมือเพื่อนร่วมงาน แล้วเบ้หน้าเหมือนไม่แคร์ แต่มือข้างที่อยู่ใต้โต๊ะกำแน่นจนเจ็บ“ความจริงไม่ต้องแจกการ์ดก็ได้ น่าจะเป็นแค่งานเลี้ยงกระจอกที่บ้านนอกเท่านั้น”“เขาจัดงานกันที่โรงแรมในกรุงเทพฯ นี่แหละ ระดับห้าดาวเสียด้วย” อรัญบอกชื่อโรงแรมห้าดาวสุดหรูซึ่งอยู่ใจกลางเมือง“จะจัดหรูแค่ไหน เจ้าบ่าวก็กระจอกอย
คืนหวามคะนึงใจ 42 เติมเต็มความฝัน
ในที่สุดนางรำพึงก็ต้องใช้ฤกษ์สำเร็จรูปจนได้ ใครจะไปคาดคิดว่าหลานชายตัวดีจะใจร้อนขนาดนี้ มิหนำซ้ำยังจูงมือกันไปจดทะเบียนเรียบร้อย มันน่าตีให้ตายนัก‘น่าจะบอกผู้หลักผู้ใหญ่ก่อน จะได้นัดไปพูดคุยกันอย่างเป็นทางการ’ นางรำพึงบ่นเป็นหมีกินผึ้งหลังจากหลานชายโทร. มาบอกเรื่องจดทะเบียนสมรสกับพินทุอรแล้ว‘ผมโทร.บอกพ่อแล้ว พ่อก็ไม่ว่าอะไร’‘ได้ปรึกษาผู้ใหญ่ทางหนูอิงหรือเปล่า ถึงผู้หญิงเขาจะอยู่ตัวคนเดียว แต่ก็คงมีญาติอยู่บ้าง’‘ญาติพวกนั้นอิงไม่นับญาติหรอกอา ไม่เคยสนใจหรือเจอหน้ากันเกินสิบปีแล้ว จะมีก็แต่ครอบครัวของวิณทร์นั่นแหละที่อิงนับถือเหมือนญาติ แต่อิงก็พาผมเข้าไปกราบปู่ของวิณทร์มาแล้วนะ ยิ่งรู้ว่าผมเป็นลูกพี่ลูกน้องของลี่ ก็แทบไม่ต้องทำความรู้จักอะไรกันเลย ทางสะดวกสุดๆ’‘แล้วจะจัดงานไหม’‘จัดครับอา ทางบ้านวิณทร์เขาอยากให้จัด โดยเฉพาะคุณปู่ของวิณทร์บอกว่าถึงจะจดทะเบียนกันแล้ว ก็ต้องจัดงานแต่งงานด้วย’ พอเพชรพร้อมบอกแบบนั้นก็ได้ยินเสียงถอนหายใจเหมือนโล่งอกของคุณนายรำพึงถึงอย่างไรหญิงสูงวัยก็ยังเป็นคนรุ่นเก่า ย่อมอยากให้มีพิธีแต่งงานสักหน่อย จะเล็ก จะใหญ่ อย่างไรก็ได้ แต่อย่างน้อยก็อยากให้มีเพ
คืนหวามคะนึงใจ 41 ความลับของเพชรพร้อมถูกเปิดเผย
พินทุอรมองอาหารละลานตาตรงหน้าแล้วอดขำไม่ได้ “ลี่เอ๊ย...ถ้าพี่กับเพชรกินอาหารของลี่หมดนี่ ไม่ต้องแต่งงานแล้วละ วนรอบเมรุสามรอบแล้วก็เผาได้เลย”“ก็ชิมอย่างละนิดสิคะพี่อิง นิดเดียวก็รู้รสแล้ว ลี่สั่งซี่โครงหมูอบน้ำผึ้งที่พี่ชอบมาด้วยนะ อยู่ในจานไหนสักจานนึงนั่นแหละ ไม่ก็อาจจะยังอยู่ในครัว เพราะจานไม่พอ”“นี่ยังมีอีกเหรอวะไอ้ลี่” เพชรพร้อมเริ่มขำ“มี มีของที่พี่เพชรชอบด้วย” คนเป็นน้องยิ้มเอาใจ “ส่วนของเสือน้อยเป็นข้าวตุ๋นกับฟักทองญี่ปุ่นและหมูสับ ถือว่าได้ร่วมฉลองด้วย”“เอาๆ กินกัน ไม่หมดก็ไม่ต้องกลับบ้านละกัน”“ผมไปเปิดไวน์ให้นะ ฉลองจดทะเบียนทั้งที เอาขวดที่แจ่มๆ เลย” วิณทร์วายุส่งลูกชายตัวป้อมให้ภรรยาสาว ก่อนจะหันไปถามเพชรพร้อมเรื่องไวน์เพราะเพื่อนสนิทเคยเล่าให้ฟังว่าเจ้าของสวนเพียงดินดีก็ชอบดื่มไวน์และมีความรู้เรื่องไวน์เหมือนกัน “เพชรมีไวน์ปีไหนที่ชอบเป็นพิเศษไหม เผื่อที่บ้านมี จะได้เปิดขวดนั้น”“เอาที่คุณเลือกเลยวิณทร์ ผมดื่มได้หมด”คะนึงรักรีบเสริม “รายนี้เน้นสุด ไม่เน้นทรง กะแช่ สาโท ยี่สิบแปดดีกรี พี่เพชรย้อมยังดื่มได้เลย”ทั้งสี่คนกับอีกหนึ่งเด็กน้อยกินอาหารเย็นที่คะนึงรักสั่งมาด
คืนหวามคะนึงใจ 40 Will you marry me?
วันรุ่งขึ้นพินทุอรตื่นขึ้นในอ้อมกอดของเพชรพร้อมด้วยความสดชื่นการได้เล่าเรื่องส่วนตัวที่ไม่สวยงามนักให้เพชรพร้อมฟัง เป็นการปลดเปลื้องพันธนาการบางอย่างที่ฉุดรั้งพินทุอรมาหลายปี ทำให้เธอกับเขาได้รู้จักกันลึกซึ้งมากกว่าเดิมอีกขั้นหนึ่ง ที่ผ่านมานั้น นอกจากที่จำเป็นต้องเล่าให้คะนึงรักฟังแล้ว จิตแพทย์สาวก็ไม่เคยรู้สึกไว้ใจใครมากพอที่จะเล่าเรื่องบอบช้ำเหล่านี้ให้ฟังเลยแต่กับเขา...กับเพชรพร้อม...เธอรู้สึกว่าสามารถแบ่งปันได้ทุกเรื่องทั้งเรื่องดีและเรื่องร้ายเช้านี้ เธอเตรียมอาหารเช้าแบบง่ายๆ ไว้ให้ชายหนุ่ม นั่นคือเทซีเรียลรสช็อกโกแลตใส่ชาม ฝานกล้วยหอมเป็นแว่นๆ วางไว้ด้านข้าง หยิบขวดนมสดจากตู้เย็นออกมาวางกลางโต๊ะอาหาร จากนั้นก็ต้มน้ำร้อนในไมโครเวฟ สำหรับชงกาแฟแบบทรีอินวัน เมื่ออาหารเช้าเสร็จ เขาก็ออกจากห้องน้ำพอดี“ว้าว...เตรียมอาหารเช้าให้ผมด้วย” น้ำเสียงเข้มดุนั้นเต็มไปด้วยความขบขัน“ภูมิใจนำเสนอขั้นสุดเลยนะ” เธอยักคิ้วกวนเพชรพร้อมนั่งลงกินอาหารเช้ากับเธอ ดูข่าวเช้าเพลินๆ จู่ๆ ชายหนุ่มก็พูดขึ้นแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย“อิง...เราสองคน...มีลูกด้วยกันมั้ย”พินทุอรอมช้อนที่ตักซีเรียลค้าง มองหน้าเพ
