CHAPTER 1

Alora's POV

"Meet Azrael Alcazar, your husband."

Napako ang tingin ko sa lalaking nakatayo sa dulo, sa kanan niya at nakalinya ang mga kalalakihan at sa kaliwa naman ay mga babae na naka-uniform nang pangkasambahay.

Kada hakbang ko papunta sa lalaking Azrael ang pangalan ay kasabay ng pagyuko ng mga kalalakihan at mga kasambahay na nadadaanan ko.

"Welcome home my wife." Inilahad niya ang kanyang kamay na tinignan ko lang naman ng ilang segundo bago ibalik ulit sa kanya ang tingin ko.

"Your room is ready pati na rin ang mga gamit na kailangan mo," sabi niya sabay bawi ng kanyang kamay. "Sasamahan ka nila papunta sa kwarto mo."

Lumapit sa akin ang tatlong kasambahay at ikinumpas ang kamay nila papunta sa isang deriksyon kaya naglakad ako papunta doon na parang robot.

Ang kwarto ko ay napalaki, pwede na siyang maging isang bahay ng isang ordinaryong pamilya. Malaking kama, maluwag na lalagyan ng mga damit na tulad sa mga tindahan sa mall, pati rin ang banyo ay napakalaki na mas malaki pa ito sa bahay na tinutuluyan ko noong namamalimos pa ako.

"Inaantay na po kayo ni Sir Azrael sa baba para kumain," sabi ng kung sino na kumatok sa pinto.

Nakita ko roon ang isang babae, sumunod lang ulit ako sa kanya papunta sa kusina at naupo ako sa isang upuan ng napakahabang mesa.

"Eat." Tinignan ko ng pabalik-balik ang pagkain sa mesa at si Azrael. "Kumain ka na. Hindi ka mabubusog kapag tiningnan mo lang ang pagkain."

Dahan-dahan kong sinubo ang pagkain na inilagay niya sa plato ko. Masasarap iyon lalong lalo na ang karne na parang barbeque.

Napatigil lang ako sa pagsubo nang mapansin kong nakatitig siya sa akin.

"Manang," tawag niya at may lumapit sa amin na matandang babae. "Dalasan mo ang paggawa ng ganitong pagkain because my wife loves them."

Muling napako ang tingin ko sa lalaking kaharap ko ngayon. Bakit niya ako tinawag na wife? Bakit ganito ang trato niya sa akin?

Bumalik ako sa kwarto ko matapos naming kumain at kasabay ko ang mga kasambahay na may dalang mga damit. Isa-isa nila iyong inilagay sa lalagyan habang ang isang kasambahay naman ay tinuruan akong gumamit ng mga bagay sa cr, tulad na lamang nang paggamit ng shower.

"Are you there?" Binilisan ko ang pagbihis ko at dahan-dahang lumapit sa pinto. Pinihit ko ang pinto nang nanginginig ang kamay.

"Would you mind kung ilibot kita sa buong bahay?" si Azrael iyon, nakatayo isang metro ang layo mula sa pinto.

Nagsimula kami sa sala papunta sa kusina na nakita ko na kanina. Nagpunta rin kami sa labas ng bahay kung saan naroon ang malaking swimming pool at isang harden. Ang panghuli ay ang opisina niya.

"Kapag may kailangan ka at hindi mo ako mahanap sa buong bahay, you can find me here." Binuksan niya ang pinto at pumasok kami doon.

Maluwag din ang opisina niya, mesa niya agad ang makikita mo pagbukas ng pinto at sa kaliwang bahagi ay may mga upuan at mesa, sa kanan naman ay mga cabinet na may nakalagay na mga papel at ang isa ay may mga bote ng alak.

"Sit here, may ipapakita ako sa iyo." Naglakad siya papunta sa may pinto, akala ko ay iiwan niya ako dito pero may pinindot pala siyang switch doon.

Umilaw ang buong kwarto niya. Ang ilaw ay para bang kalangitan sa gabi na pinapanood ko habang nakahilata sa gilid ng kalsada.

Ang ganda, kahit alam kong ang nakikita ko ay gawa lamang ng isang bumbilya hindi ko pa rin maiwas ang tingin ko doon.

"Ang ganda diba? Ito ang tinitignan ko sa tuwing stress ako." nakatingin rin si Azrael sa dingding habang sinasabi iyon.

"B-bakit ganito ang trato mo sa akin?" tanong ko, iyon ang unang beses na nagsalita ako mula noong dumating ako sa bahay niya.

"What do you mean?" nagtataka niyang tanong.

"Bakit ang luwag ng kwarto ko? Bakit pinagsisilbihan ako ng mga kasambahay mo? Bakit ang bait mo sa akin? Bakit hindi mo ako pinagbubuhatan ng kamay?" nagtatakang tanong ko.

Kailanman ay hindi naging ganito ang pagtrato sa akin ng lalaking kinamumuhian ko, hindi ganito ang trato sa akin ng lalaking mahal daw ako.

"O baka naman sa simula ka lang din ganito, katulad ni Koen. Magpapakabait ka rin sa akin pero kalaunan aabusuhin mo na ako. Kung ganoon din naman ay ibalik mo nalang ako kay Manang Karla. Mas gugustuhin ko pang mamalimos at mamatay sa gutom kaysa mamatay sa pang-aabuso niyo."

Bumagsak ang mga luha ko kasabay ng panginginig ng kamay ko noong humakbang si Azrael palapit sa akin.

Nagbago na ba ang isip niya? Ngayon ay pagbubuhatan na niya ako ng kamay, sigurado ako doon pero taliwas sa iniisip ko ay yinakap niya ako.

"Maluwag ang kwarto mo kase gusto kong komportable ka sa tutulugan mo." Nakayakap siya sa akin habang hinahagod ang likod ko. "Pinagsisilbihan ka ng mga kasambahay dito kase iyon ang trabaho nila at iyon din ang gagawin ng mga tauhan ko. Hindi kita pinagbubuhatan ng kamay at pagbubuhatan ng kamay kase hindi kita kaaway. You are my wife."

Pinaharap niya ako sa kanya at pinahiran ang luhang naglalandas sa pisngi ko at hinayaan ko siyang gawin iyon.

"Pero hindi ako ang totoo mong asawa," bulong ko. "Andito lang ako para punan ang espasyong iniwan niya."

Isa lang akong babae na ginamit ang pangalan ng asawa niya. Nagpanggap lang ako bilang Alora Hazel Valezka na naging rason kung bakit andito ako ngayon.

Tumuwid siya ng tayo sa harap ko. "Tama ka. You are not her but that doesn't mean I will treat you less like a woman should be treated."