CHAPTER 5

Alora's POV

Dumaan ang ilang linggo na hindi kami nagpansinan dahil sa naging pag-uusap namin sa kwarto ko. Actually, ako ang hindi pumapansin sa kanya.

"Bakit ang dilim at bakit ang daming kandila dito sa garden?" tanong ko kay Stella na siyang nagdala sa akin dito pero hindi siya sumagot bagkus tinulak niya lang ako papunta sa mga kandilang nakatusok sa damo.

Hindi naman araw ng mga patay ngayon kaya bakit may ganito sa bahay ni Azrael? Habang humahakbang ako ay mas dumarami ang mga kandila sa paligid hanggang sa matanaw ko si Azrael sa may duyan.

"Anong meron?" tanong ko nang tuluyan na akong makalapit sa pwesto niya.

"You've been ignoring me for almost a month so I did this." Tinuro pa niya ang mga kandila at inabot ang kumpol ng bulaklak na hawak niya.

"Akala ko araw ng mga patay, ang dami kaseng nakatirik na kandila." Natawa siya sa sinabi ko at nakarinig din ako ng tawa mula sa loob ng bahay.

"Sorry kase hindi ko sinabi sayo yung about sa pagiging mafia ko. Alam kong ayaw mo sa mga taong ganon dahil sa naranasan mo pero sana bigyan mo ako ng chance," seryoso niyang sabi. "I know this may be a commom phrase said by mens pero alam kong kaya kong patunayan na hindi ako tulad ng iba at hindi niya ako katulad."

"I know." Alam kong iba siya dahil doon pa lang sa mga simpleng bagay na ginawa niya para sa akin ay lamang na siya. "Nag-aalala lang ako sayo. Paano kapag nahuli ka?"

"We Alcazar's are hard to catch and hard to tame. Remember that my wife." ngumiti siya habang sinasabi iyon.

Hinigit niya rin ako palapit sa kanya at muntik na akong malunod sa titig niya kung hindi ko lang naalala na nanonood pala sa amin ang mga tauhan niya.

"Nakikita nila tayo." Lumingon din siya sa parte ng bahay at dali-daling pinatay ang mga kandila. Tinawag din niya si Calem para patayin ang ilaw na nakatutok sa garden at saka bumalik sa pwesto ko.

"Pwede na ba?" Tumango ako habang nakangiti.

Dahan-dahang naglapit ang mga labi namin. It was gentle and comfortable and it sends tickles to my stomach not fear. Lumalim din iyon na hanggang sa naghabol na kami ng hininga.

Hindi pa nagsawa si Azrael dahil noong inihatid niya ako sa kwarto ko ay sinunggaban na naman niya ako ng halik na malugod ko namang tinugon at hindi lang huminto iyon doon.

Nasa ibabaw ko siya at pareho kaming hubo't buhad. Parehong isinisigaw ang pangalan ng bawat isa.

I was afraid of doing this kind of thing kase inabuso ako sexually but doing it with him was like a feeling na hindi ko alam na nag-e-exist pala.

Yung pakiramdam na hindi pilit, bawat haplos ay iniingatan at bawat halik at sagad ay may pagmamahal. Yung tipong ang bawat salitang lumalabas sa bibig naming dalawa ay tila ba nagiging musika.

"Thank you for accepting me." Nakahiga na siya ngayon sa tabi ko at yakap namin ang isa't-isa.

"Just promise me one thing, don't kill someone." Iyon lang ang gusto ko na gawin niya pero alam kongmahirap gawin iyon dahil iyon ang trabaho niya maliban sa kompanya niya.

"I won't promise it pero ito lang ang maipapangako ko sayo. I will try to not kill someone." Isang ngiti ang binigay ko sa kanya.

Sapat na iyon na susubukan niya. Alam ko rin namang hindi siya papatay ng inosenteng tao.

"Pero kung si Koen na ang pinag-uusapan natin. Ang lalaking umabuso sayo at ang kaaway ko, ibang usapan na iyon." Tinanggal niya ang ilang hibla ng buhok na nalaglag sa mukha ko at inilagay iyon sa likod ng aking tainga.

"Hindi ako mangingialam sa usapang iyan. Sayo ko ibibigay ang hatol sa isang 'yan." sabi ko na ikinatawa naman niya at kinurot pa ang pisngi ko.

"Sinasamba mo pa yan kanina tapos ngayon kinukurot mo na!" Bigla niyang hinalikan ulit ang pisngi ko bago nag-sorry na ikinatawa lang naming dalawa.

Bumalik ulit kami tulad ng dati matapos iyon. Sabay na ulit kaming kumakain at sa kwarto ko din siya minsan natutulog. Akala niya siguro ay makaka-score ulit siya kapag ginawa niya iyon. Well, minsan nakaka-shoot nga siya. Nagba-bonding na rin ulit kami sa labas.

"Rule number 1, huwag kang bumili ng mga hindi naman natin gagamitin." Ni-recite ko sa kanya ang mga rules na ginawa ko. Baka kase bumili na naman siya ng kung ano-ano lang.

Iyong mga binili nga niya dati ay nasa bahay pa rin at hindi pa nagagamit iyong iba.

Mabuti nga ngayon ay nakikinig na siya sa akin kaya naman mas madali na kaming mag-shopping.

"Wife, alam kong gutom ka na ngayon pero huwag na huwag kang lilingon." Nagtataka man sa sinabi niya ay ginawa ko pa rin iyon lalo na noong sabihin niyang hawakan ko ang kamay niya. "On the count of three we will run, okay?"

Tumango-tango ako nagtataka pa rin sa sinasabi niya. "One... Two... Three!"

Mabilisang takbo ang ginawa namin at ilang segundo matapos naming tumakbo ay narinig ko ang putukan ng mga baril.

"Dito tayo dumaan. No one knows about this exit." Sumunod lang ako sa kanya kahit nanghihina na ang tuhod ko sa ingay ng mga baril.

"Anong nangyayari?!" sigaw ko sa kanya.

"He is here, Koen is here. I'll explain to you everything kapag nakauwi na tayo. For now, let's focus on surviving."

Nakinig ako sa kanya. Pinalakas ko ang mentalidad ko kahit sobrang takot ang nararamdaman ko. Pangalan pa lang ng lalaking iyon ay nasusuka na ako pero dahil kasama ko si Azrael I also feel safe for some reason.