Alora's POV FLASHBACK "Gusto kitang angkinin pero pipigilan ko muna ang sarili ko. Maghanda ka na dahil ikakasal na tayo." Gusto kong matawa sa isip ko noong marinig ang sinabi ng lalaking ito. Matapos niyang abusin ang pagiging babae ko ay inaakala niyang papayag ako na magpakasal sa kanya? Ha! Nakahithit ba siya?!Hindi ko siya sinagot at tinaponan man lang ng tingin. Nanatili akong nakaupo sa kama habang mahigpit ang hawak sa damit at short ko. "Babalik ako dito siguraduhin mong nakaayos ka na." Hinayaan ko siyang lumabas pero hindi ako kumilos. Bakit ako mag-aayos? Pumayag ba akong ikasal sa kanya? Sa tingin din ba niya makakapag-ayos ako sa kalagayan ko? Sinaktan ako ng mga tauhan niya, ginahasa niya ako sapat na iyon upang kamuhian ko silang lahat!Bumalik nga si Koen sa kwarto ko pero ganoon pa rin ang posisyon ko. Nagulat ako dahil sa galit na sigaw niya pero pinilit kong lakasan ang loob ko at hindi umiyak. Hindi ko nga lang napigilan ang mga luha ko noong umibabaw siya
Alora's POVKatulad noong pinag-usapan ay malayo sa akin ang mga bodyguard na kasama ko pati na rin si Calem kaya mag-isa lang akong nagtitingin ng mga paninda. Ngayon ay kailangan ko na lang isipin kung paano ko sila matatakasan. Sakto rin naman na may kapareho ako ng damit na pumasok sa cr kaya naman pumasok rin ako. Inantay kong lumabas ang babaeng may kapareho ng damit sa akin, inaasahan na sana akalain nila Calem na ako iyon. Nag-intay din muna ako ng sampung minuto bago lumabas doon. Inilibot ko ang tingin ko at tumakbo agad palabas noong mapansing wala na sa paligid ang mga tauhan ni Azrael. Isinuot ko rin ang cap ko at jacket na manipis na inilagay ko sa sling bag ko kanina para hindi nila ako makilala agad. Hawak sa kamay ang cash na ibinigay sa akin ni Calem kanina ay dumiretso ako sa sakayan. Sumakay ako papunta sa lugar na kinamulatan ko, ang lugar kung saan ako namamalimos dati bago pa man ako mapunta sa kamay ni Koen at Azrael. Alam kong delikado kung doon ako pupunt
Alora's POVIsang buwan na ang lumipas simula noong mapunta ako dito. Ngayon rin ang pang-lima kong buwan ng pagbubuntis at ngayon rin ang pagdalaw sa akin ni Manang Karla. Medyo natagalan bago kami nakapag-usap dahil na-busy siya sa mga bata, ang balita kase sa akin ni Mika ay mayroon na namang kinupkop si Manang Karla. Natagpuan lang daw sa daan pero kahit anong paghahanap sa mga magulang nito at wala silang natagpuan. "Sino ang ama niyan?" tanong niya agad sa akin habang nakatingin sa tiyan ko na ngayon ay halata na ang baby bump. "Hindi niyo po ba muna itatanong sa akin kung kumusta ako?" Nakita ko ang paglambot ng ekspresyon niya. "Nawala po ako dahil dinukot ako at pinahirapan, binugbog..." Kinuwento ko sa kanya ang lahat ng naranasan ko sa bahay ni Koen.Bigla na lang niya akong niyakap kaya tuloy hindi ko na napigilan ang pag-iyak ko. Kahit basa na ang damit niya ay patuloy pa rin ako sa pag-iyak at kahit pinapatigil na niya ako sa pagkwento ay pinagpatuloy ko pa rin."Hindi
Alora's POVHindi ko alam kung bakit kay bilis lumipas ng panahon, ngayon ay nasa panghuling buwan na ako ng aking pagbubuntis. Hindi na rin ako kinulit ni Manang Karla, nakita niya siguro na desidido na talaga ako. Sa halos limang buwan kong paninirahan dito ay ang pagtatanim rin ang ikinabuhay ko at nakapag-ipon rin ako para sa pang-araw-araw na pangangailangan ko sa oras na lumabas na ang anak ko. "Sasamahan ka lang muna dito ni Mika at Kalo para kapag manganganak ka na ay may magbalita sa akin." Tumango ako. Sobrang pasasalamat ko rin kay Manang na hindi talaga ako pinabayaan kahit nagtataray siya palagi. "Kalo, sa oras na sumakit na ang tiyan ng ate mo ay tumakbo ka agad papunta sa baba at pagsabihan mo ako para madala ko rito ang kumadrona." Marami pa ang bilin ni Manang sa akin at sa dalawa kong kasama na pinakinggan naman namin ng mabuti. Si Mika ay bumababa pa rin para magtinda sa palengke at para may kainin kami habang si Kalo naman ay tumutulong sa akin sa mga gawaing ba
Alora's POV Kahit nanganak na ako ay hindi pa rin ako iniwan nila Mika at Kalo. Tinutulungan pa rin ako ni Mika sa pagtitinda ng mga naaani ko at si Kalo naman ay tumutulong pa rin sa akin sa pagtatanim kahit minsan ay siya na ang gumagawa ng lahat dahil nakapokus ang atensyon ko kay Rail. "Kalo ako na diyan. Ikaw na magduyan kay Rail doon," sabi ko noong makitang nagsasaing na siya kahit katatapos niya lang doon sa taniman. "Huwag ka nang umangal, magpahinga ka muna doon." Inunahan ko na siya agad noong maramdaman kong tatanggi siya sa sinabi ko.Nagsaing na ako at nakita kong mahimbing pa rin ang tulog ng anak ko at si Kalo rin ay nakatulog kaya naglinis muna ako ng bakuran. Sinulit ko na ang free time kong iyon sa pamamagitan ng paglilinis at pagpapahinga dahil sigurado mamaya kapag nagising si Rail ay mamamanhid na naman ang kamay ko sa pagkarga sa kanya. Umiiyak kase kapag hindi siya kinakarga.Mabuti na nga lang at hindi umiiyak kapag gabi si Rail. Hindi rin siya umiiyak kapa
Alora's POV"Happy birthday you. Happy birthday to you..." pagkanta namin kay Rail. Pumayag si Manang Karla na magluto ng pancit kaya naman andito kami ngayon nila Mika, Kalo at si Rail upang pagsaluhan ang luto ni Manang. Kami-kami lang dahil sinabi ko kay Manang na huwag isama dito ang ibang mga bata para na rin sa kaligtasan namin ng anak ko at pumayag naman siya. Nag-iwan na lang doon si Manang ng pancit para sa mga batang iniwan niya sa bahay niya. Kahit naman kami-kami lang ay ramdam kong masaya naman si Rail dahil hindi man lang nawala ang ngiti sa labi niya lalo na dahil magkalaro sila ni kuya Kalo at ate Mika niya. "Marami akong mga laruan doon sa bahay, ipasuyo mo na lang kay Kalo para kunin niya," sabi ni Manang, nakatingin lang kami ngayon sa tatlong bata na naglalaro. "Salamat Manang. Sobrang maraming salamat." Ngumiti lang siya sa akin bago ibalik ulit ang tingin sa anak ko at kay Mika at Kalo. Hindi lang kay Manang malaki ang pasasalamat ko kundi pati rin kay Mika
Alora's POVNoong makita ko kung sino ang taong kumakatok ay agad kong isinara ang pinto pero huli na. Sa sobrang lakas niya ay nabuksan niya pa rin ang pinto. Sobrang takot ang dumaloy sa pagkatao ko lalong-lalo na dahil si Koen ang nasa harap ko. Ang lakaking kinamumuhian ng kaluluwa ko. Wala sa saring hinawakan ko ang damit at shorts ko ng mahigpit. Ang memorya ng nakaraan ay bumubuhos sa buong isip ko. "Na-miss mo ba ako?" May galit at inis maraming emosyon sa mga mata niya pero isang emosyon ang nangingibabaw doon ay pagnanansa. Kada hakbang niya ay ang pag-atras ko at ang pagtulo ng luha ko. Kahit pa patuloy kong pinapatibay ang loob ko ay hindi ko magawa. Isang impit na sigaw ang lumabas sa bibig ko noong hilain niya ako gamit ang buhok ko papunta sa higaan namin. Pinilit kong hindi sumigaw ng malakas dahil baka magulat ang anak ko at lumabas siya pinagtataguan niya. Ayokong mangyari iyon, siya lang ang meron akon ngayon kaya kailangan ko siyang protektahan."I spend a lot
Alora's POV"Kumain na rin po ako. Sinubuan 'ko ni kuya!"Tumingin ako kay Azrael ganoon pa rin ang reaksyon niya, hindi mabasa pero alam kong maraming tanong ang nasasayawan sa utak niya. "Anak, may sasabihin si mama." Umupo ako sa kama at iknandong sa akin si Rail. "Hindi mo siya kuya," saglit akong tumingin kay Azrael. "Siya ang papa mo." Parehong gulat ang nakita ko sa mukha ng dalawang lalaki na importante sa buhay ko. Si Azrael ay bigla na lang napaupo sa kama habang si Rail ay pabalik-balik ang tingin sa akin at kay Azrael."Papa ko po siya?" inosenteng tanong ni Rail na ikinatango ko. Alam niya ang salitang papa dahil itinuturo ko iyon sa kanya. "Siya po yung nasa story niyo?" Tumango ulit ako. Hindi ko lang itinuro kay Rail ang kahulugan ng salitang papa, ikinuwento ko rin sa kaniya ang masasayang alaala namin ni Azrael dahil akala ko dati hindi niya ako mahahanap at hindi niya ako hinahanap. "Can I hug you?" Naibaling naming dalawa ni Rail ang atensyon kay Azrael. Umiiya
Alora's POV "Anak, gusto mo bang matuto ng ganyan?" tanong ko kay Rail habang nanonood kaming tatlo ng ama niya sa TV.Ang pinapanood namin ay yung mga self defense training at yung iba't-ibang klase ng martial arts. Naisip namin na ganito ang gawin dahil baka hindi maintindihan ni Rail ang mismong salita dahil hindi naman siya pamilyar doon. Sa ganitong paraan rin ay malalaman niya ang mga gagawin niya kung sakaling pumayag siyang mag-training. "Pwede po ba?" Humarap siya sa amin ng may pag-asang naka-plastar sa mukha niya. Napatingin naman ako sa ama niyang nangiti at nakatingin lang sa kanya. "Of course anak, kahit bukas mo agad gustong magsimula, gagawin iyon ni Papa." Nakita na naman ang excitement sa mukha ni Rail dahil sa narinig."Really?!" "Yes, andoon din ang ate Valerie mo kaya siguradong mag-e-enjoy ka," sabi pa ni Azrael. "I know papa, kinuwentuhan niya ako about sa ganyan sometimes." "Talaga anak?" Akala ko ay puro laro lang ang ginagawa nila pero napag-uusapan na
Alora's POV "Magiging busy lalo ang Papa mo kaya palagi na naman siyang nasa work." Kakagising lang kase ni Rail at ngayong nasa hapag na kami para mag-almusal ay hinahanap niya ito dahil hindi siya sumalo sa aming dalawa. "Pero he will come home every evening naman po diba?" Tumango ako sa kanya na ikinangiti naman niya. "Ayos lang po sa akin iyon." Nakangiti na ulit siyang nagpatuloy sa pagkain. Bumalik na ulit ang maraming mga bantay sa labas ng bahay. Alam kong sa buong araw ay napansin din iyon ni Rail kahit noong pumunta si Isla, Valerie at Law ay nagtaka rin sila. "Tita bakit may andaming people sa labas?" inosenteng tanong sa akin ni Valerie."They are their bodyguards, Valerie. It is not uncommon because we also have that at home." Tahimik na tumango si Valerie sa sinabi ng kuya niya. Naiwan naman kaming dalawa ni Law sa sofa habang naglalaro ang mga kapatid niya at ang anak ko. "Dahil ba sa problema ng negosyo sa Thailand?" Napatingin ako sa kanya, bakit niya alam yun?
Alora's POVNormally pagkatapos ng kasal ay pupuntang ibang bansa para mag-honeymoon o di kaya ay magbabakasyon pero nanatili lang kami sa bahay. Ayos lang naman sa akin dahil nag-enjoy na rin naman ako noong gabi matapos ang kasal namin. Ay nadulas! "Wife ayaw mo ba talagang magbakasyon tayo para sa honeymoon?" Magkayakap kami ngayon sa kama dahil parehong kakagising lang namin."Magbabakasyon tayo tapos may problema sa negosyo niyo?" Narinig ko silang nag-uusap ni Calem noong isang araw tungkol sa negosyo nila sa Thailand. Tatlong araw na rin pala simula noong ikasal kami."Kaya ko namang i-manage yung negosyo kasabay ng pagsa-satisfy sayo," seryoso niyang sabi pero umiling pa rin ako. Feeling ko kase ay malaking problema 'to dahil nagpupunta rin si Dad dito at sa kompanya para sa bagay na iyon kaya hindi muna ako dadagdag sa isipin niya. "Magbakasyon na lang tayo kapag tapos na ang problema ng negosyo mo ngayon. Promise ko yan." Nag-pinky promise kaming dalawa na para bang mga
Alora's POV"Ngayon naman ay throwing of boquet na." Tumayo ako sa gitna at dahan-dahan namang nagtipon ang mga single na babae sa likod ko. "Isa," pagbibilang ko nang nandoon na silang lahat. "Dalawa... Tatlo." Kasabay ng paghagis ko ng bulaklak at ang paglingon ko rin sa kanila. Isang malakas na hiyawan dahil sa agawan kung sino ang makakakuha ng bulaklak at sa kahuli-hulian ay napunta iyon sa pinsan ni Asrael na agad namang tumakbo papunta sa boyfriend niya. Mas lalo pang lumakas ang tawanan at hiyawan noong ang boyfriend niya ang nakakuha sa garter na itinapon ni Aztael kaya kinantyawan tulog sila ng mga bisita. "I think you start preparing for your daughters wedding," biro pa ni Dad sa ama ng babae. "Open ulit ako for organizing and hosting," dagdag pa ni Hailey na nasa stage pa rin at hawak ang microphone. "Sakto! Your dad owns a ring business diba?" panunudyo pa ng iba sa kasintahang lalaki. "Their weddinh might be the first wedding we will attend as a marries couple," b
Azrael's POV Our first walk down the aisle as a married couple while everyone was cheering for us was full of emotions. Paglabas namin sa pinto ng simbahan ay sumakay na kami sa kalesa papunta aa reception namin sa La Castellana. "Papa, I want to ride kalesa!" sigaw ni Rail nang tuluyan na kaming makasakay ng mama niya. Natatawa naman akong binuhat siya pasakay. "Iiwan niyo pa ako," dagdag pa nito nang ayusin ko ang pagkakaupo niya sa hita ko. Nagsimula na ribg umandar ang kalesa. "Hindi ka namin iiwan, diba nga sabi mo kahapon gusto mong sumakay dito?" Tumango lang ang anak namin dahil nawili na siya sa pagpansin sa kabayo. Alora's POV Sa pangalawang pagkakataon ay sabay ulit kaming naglakad ni Azrael papunta sa harap ng mga bisita namin pero ngayon ay kasama na namin si Rail. Isang toast din ang ginawa naming lahat para sa pag-celebrate ng kasal namin at pagkatapos. Hindi rin nagtagal ay sabay naming hiniwa ang cake namin. "Mama hindi ko abot." Kasama namin si Rail sa paghiwa
Azrael's POV Sa bawat hakbang na ginagawa ko palapit sa altar ay para bang bumabalik ang mga alaala ko kasama ang asawa ko at ang anak namin. I can't even explain this emotion right now pero all I know is that this is something new, the excitement I am feeling and the eagerness to see my wife walking on the aisle, the thought that after this day were are finally married, everything is overwhelming but I like it. Hanggang sa tumayo ako sa gilid ng altar, inaantay na matapos ang pagpasok ng mga bridesmaid, best man, ring bearer at flower girls upang sa wakas ay makita ko na siya. "Congrats papa!" I hugged my son and kissed him on the forehead with a smile. "Thanks buddy."The entourage continued hanggang sa dumating na nga ang inaantay ko. The song 'Don't know what to say' by Ric Segreto started playing on the background when the door slowly opened, revealing a little glimpse of her. With a smile on her face she started walking towards me, kahit overwhelmed sa emotion hindi ko pa r
Alora's POV April 11, araw ng kasal namin. Pareho kaming maaga na nagising upang maghanda. Alas dos ng hapon pa ang kasal pero dahil mag-aayos pa lalo na sa make-up ay kailangan namin ng malaking oras. Magkaiba kami ng kwartong pinag-aayusan habang ang anak naman namin ay nandoon kay Dad. "Ano pong feeling ng ikakasal?" Nandito ngayon sila Sheila at Stella, kakarating lang nila ngayong araw para tulungan ako sa damit kasama ang mga make-up artist. "Kinakabahan ako." Hinawakan ko ang kamay nilang dalawa para maramdaman nila ang panginginig ng kamay ko."Na-rehearse mo na po ba yung sasabihin mo mamaya?" tanong ulit nila.Memorisado ko na ang sasabihin ko pero kinakabahan lang ako dahil baka biglaan kong makalimutan dahil sa kaba ko kapag andoon na ako mamaya sa harap ng altar kasama si Azrael. "Pasabi na lang po kung masakit." Tumango ako, inaayos kase ang buhok ko ngayon at nilalagyan ng kaunting kulot."Paano kung magdala na lang kaya ako ng kodigo? Baka makalimutan ko kase," sab
Alora's POV Isang araw na lang bago ang kasal, gumising na naman ako ng may halong excitement at kaba sa puso ko. "Anong oras ba tayo magkikita-kita?" Plano naming kumain sa isang restaurant dito. "Mamayang eleven." Napatingin ako sa relo ko. Alas nwebe na kaya sinimulan ko ng maligo, katapos ay sinundo ko si Rail sa kwarto nila Calem at Kalo at dumaan na rin ako sa kwarto ni Manang Karla at ni Mika para ipaaalam sa kanila ang oras ng pag-alis namin. Pagdating namin sa restaurant ay kami lang ang tao doon maliban na lang sa mga tauhan ni Dad, Owen at ni Azrael na nakabantay sa labas at loob. Nagbatian din kami at sa una ay medyo naiilang pa sila Mika at Kalo pero nawala rin naman iyon agad dahil kinausap sila ni Law, siguro ay dahil na rin hindi nagkakalayo ang edad nila at mas matanda lang ng isang taon si Mika sa dalawa at agad silang naging komportable."Si Tito Gavin at Tita Ivy?" iyon din sana ang itatanong ko sana pero naunahan ako ni Azrael. Ang sabi kase kaninang umaga ay b
Alora's POV Ang sunod naming pinuntahan ay ang Casa Manila. Doon nag-aantay si Calem at ang iba pang tauhan ni Azrael sa amin, doon din kase ang hotel na na-book ni Azrael. Sumakay kami sa pedicab papunta sa tutuluyan namin. Dalawang pedicab ang kinuha namin dahil hindi kami kakasya sa isa. Kahit naman sa pedicab kami ay hindi ko mapigilang makaramdam ng antok dahil sa kabusugan. Hindi ko rin alam kung ilang minuto ba ang byahe papunta sa Casa Manila. Kahit din naman gustuhin kong matulog ay hindi ko magawa dahil sa bangayan nila Kalo, Mika at Rail sa likod. "Andito na tayo." Isa-isa kaming bumaba at lahat kami ay namangha.Parang kastilyo ang desenyo! Sa pagpasok namin ay mas lalo lang nadagdagan ang paghanga namin sa lugar. Hindi lang ang desenyo ng lugar ang nagpahanga sa akin lalo na sa anak ko kundi pati rin ang fountain na nasa gitna ng malaking space at sa paligid nito ay mga upuan. Sobrang ganda ng lugar at hindi ko alam kung paano pa iyon ipapaliwanag. "May mga stores, r