CHAPTER 6

Alora's POV

Nakatakas kami sa lugar na iyon dahil na rin sa hidden exit na alam ni Azrael. Marami rin ang nasugatan at natamaan sa mga tauhan ni Azrael pero nanalo naman sila sa mga tauhan ni Koen.

"Simula noong sinabi mo ang pangalan niya, hinigpitan ko pa lalo ang pagmamasid sa bawat galaw at negosyo nila." panimula niya habang naglalakad papunta sa sofa at nakasunod lang ako sa kanya. "Especially him, alam kong kapag gusto niya ang isang bagay hindi niya iyon susukuan and I was very sure that he will come after you and I was right."

Tumingin lang ako sa kanya. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o ano dahil pinapayagan niya akong lumabas ng bahay at mag-enjoy kahit alam niyang delikado ang lagay ko.

"Alam kong malaking risk ang ginagawa ko sa bawat araw na isinasama kita sa labas pero gusto ko lang mag-enjoy ka. Kasama mo naman ako, I will protect you." Hinawakan niya ang kamay ko at tinignan ko lang iyon.

Oo nga at kasama ko siya pero paano na lang kung hindi kami makatakas? Anong mangyayari sa akin at sa kanya? Hindi naman sa wala akong tiwala sa kanya pero hindi natin alam ang plano ng kinabukasan.

Kung mawala siya hindi ko na alam kung kailan ko ulit mararamdaman ang pagiging sigurado at pagiging safe.

"A gift for my wife." Kakagaling niya lang ng trabaho at andito agad siya sa kwarto ko dala ang isang paper bag.

"Ano 'to?" tanong ko sa kanya habang binubuksan ang paper bag. "Bakit mo binili 'to ang mahal kaya nito." sabi ko sa kanya noong makita kong iyon ang dress na tinitignan ko noong huli naming punta sa mall.

"Kahit bumili pa ako ng bente ka piraso na ganyan, tandaan mong hinding-hindi mauubos ang pera ng asawa mo okay?" Tumango ako.

Sabagay sabi nga ni Calem ay kayang bilhin ni Azrael ang buong mall eh, ano pa kaya ang benteng piraso ng dress na ito na tig ten thousand.

Pumasok ako sa closet ko at isinuot ang dress na binili niya, pinilit niya kase akong gawin iyon. Lumabas ako at nandoon siya nakaupo sa kama, matyagang nag-aantay.

Tumayo ako sa harap niya at tinignan niya naman ako mula ulo hanggang paa na para bang hinuhusgahan niya ako. Napatakip nga lang ako sa dibdib ko nang mapansing nandoon na ang titig niya.

"Bastos mo!" singhal ko pero tumawa lang siya. Nagmadali na lang akong bumalik ulit sa walk-in closet para magpalit na ulit ng damit pero hindi pa man ako nakakapasok ay naramdaman ko ang yakap niya.

"You look good in that dress but you're more beautiful without those on." Nag-init agad ang katawan ko noong ibulong niya iyon sa tenga ko habang hinihimas niya pataas at pababa ang tiyan ko.

"Magtigil ka Azrael," may diin kong sabi pero imbes na tumigil ay hinalik-halikan niya ang balikat ko patungo sa leeg ko hanggang sa tenga ko. Ilang beses niyang ginawa iyon, pabalik-balik, sa kaliwa at sa kanan, wala siyang pinalagpas na bahagi ng balikat at leeg ko.

"Sige na magpalit ka na." Tinignan ko siya ng masama noong tumigil siya sa ginagawa, nakangiti lang naman siya habang marahan akong itinutulak papasok sa walk-in closet.

Bwesit din minsan itong lalaking ito! Natanggal nga lang ang inis ko at napalitan ng ngiti nang may naisip akong plano.

Hinubad ko ang dress na binigay niya at inaantay siyang makatulog. Alam kong makakaidlip siya sa pag-aantay na lumabas ako rito dahil sa pagod sa trabaho.

Noong masigurado kong tulog na nga siya ay dahan-dahan akong umakyat sa ibabaw niya.

Binitin niya ako, ngayon ay sisiguraduhin kong mababaliw siya sa akin.

I was right, he woke up with me riding him. Walang tigil kong isinisigaw ang pangalan niya habang siya ay inaalalayan ako sa bawat galaw ko. Hindi pa siya nakontento at pinagpalit ang pwesto namin.

He was rough yet gentle na hindi ko maiwasang kalmutin ang likod niya habang ipinagsisigawan kung gaano kasarap ang ginagawa niya sa akin. Dahil din naman sa malalaswa kong salita ay hindi niya talaga ako tinigilan. Hindi lang isang posisyon ang ginawa namin kaya naman ay parang naubos ang lakas ko.

Ang goal ko ay mabaliw siya pero mukhang ako ata ang nabaliw sa ginawa niya.

"Sorry I was rough." Umiling lang ako. "Take a rest, alam kong napagod ka." Ginawa ko nga iyong sinabi niya.

Kahit hindi rin naman niya sabihin iyon ay makakatulog talaga ako agad dahil sa pagod. Hindi ba naman nagsawa, ramdam ko pa nga siya ngayon sa may bandang tiyan ko, matigas pa rin at handa pang lumaban pero hindi ko na kaya, pati ang talukap ng mga mata ko ay sumusuko na.

"I love you." Hindi ko alam kung panaginip ba iyon o namali lang ako ng dinig pero iyon ang huling salita na narinig ko at ang bumigkas ng salitang iyon ay kaboses niya.

Salitang hindi ko ine-expect na kailan man lalabas sa bibig niya dahil alam kong hindi naman ako ang mahal niya. Isa lang akong extra sa buhay niya, panakip butas hanggang sa dumating na ang totoo niyang asawa— ang totoong Alora Hazel Valezka. Kaya sure ako na panaginip lang iyon at namali lang ako ng dinig.

Hindi ko nga rin alam kung bakit ko ginagawa ang mga ito, kung bakit ko ibinibigay ang sarili ko sa taong alam kong posible akong iwan sa huli. Alam ko namang hindi ako ang totoo niyang asawa at delikado rin siyang tao pero nananalo pa rin ang puso ko.