Alora's POV
"Nasa loob ba si Azrael?" tanong ko sa lalaking kalalabas pa lang sa opisina ni Azrael. Noong tumango siya ay kumatok ako saka pumasok. Gulat naman siyang napatingin sa akin. "Wife, why are you here? May nangyari ba?" Umiling ako at umupo sa sofa na nasa kaliwang bahagi ng mesa niya. "May gusto lang sana akong sabihin sayo." Umupo siya sa tapat ko at tumingin sa akin, inaantay ang sunod kong sasabihin. "Gusto ko sanang matuto mag-english." Nahiya ako lalo noong kunin niya ang cellphone niya at may pinindot-pindot doon. Sabagay, tatlong buwan pa lang ako rito pero ang lakas ng loob kong humingi ng pabor. Tumayo na lang ako at nagtungo sa pinto, ayoko nang maistorbo siya. "Kailan mo balak magsimula?" Napalingon ako bigla sa kanya, nasa tenga pa rin niya ang cellphone niya. "Kung gusto mo daw ngayon, pupunta agad dito yung teacher mo." Napatalon ako sa tuwa dahil sa sinabi niya. "Talaga?!" Tumango-tango siya at dumating nga agad yung teacher ko. Ang dami kong natutunan na bagong salita pero nahihirapan pa rin ako. Mayroon naman akong naintindihan na iba pero yung ibang salita ay nevermind na lang. "Welcome home!" bati ko kay Azrael noong pumasok siya sa bahay, yumuko rin ako ng kaunti katulad nang ginagawa nila Stella at ng iba pang tao dito sa bahay. "Do not bow at me you're not my servant. You are my wife." Ang huling sinabi niya lang ang naintindihan ko pero pilit kong inalala kung ano ang ibig sabihin ng servant kaya naman nanatiling ganoon ang posisyon ko. "Kapag hindi ka tumayo diyan, I will fire your teacher." Para akong naging spring noong marinig ang sinabi niya. "S-usunugin mo ang t-teacher ko?" Narinig ko ang tawa ng mga tauhan niyang nakakarinig sa amin. Bakit sila natatawa? Umatras ako ng bahagya, mukhang ginawa na nila ito dati kaya ganon na lamang ang reaksyon nila. "No, of course not. What I mean was papaalisin ko ang teacher mo at hindi ka na mag-aaral ng english." Tinignan ko ang mga mata niya kung seryoso ba talaga siya. "H-huwag mong sunugin ang teacher ko at huwag mo rin siyang paalisin. Gusto kong matutu mag-english para maintindihan kita kapag ganon ang gamit mong lenggwahe." Ngumiti siya at lumapit sa akin. "Hindi ko siya paalisin kaya kumain na tayo, nagugutom na ako eh." Tumango ako at sumunod sa kanya sa kusina. "Pero bago tayo kumain may ibibigay pala ako sayo. Calem!" Tinawag niya ang isa niyang tauhan at inabot naman nito sa kanya ang isang umbok ng mga bulaklak. "Your favorite flowers." Inabot niya sa akin iyon na tinanggap ko naman. Mga rosas ang laman nun na may iba't-ibang kulay. "Salamat." "Pupunta tayo sa mall bukas ng umaga." Tumango lang ako sa sinabi niya dahil busy na ang bibig ko sa pagnguya. Iyon din talaga ang nangyari kinabukasan. Ngayon ay nasa mall na kami. Para kaming mga artista sa dami ng guards na nakapalibot sa amin kaya naman hindi rin maiwasang tumingin sa amin ng ibang mga tao na nandoon. "Bakit ang dami nating bodyguard? Are we in danger?" "Ohh wife, you've got some new words." Tumingin ako sa kanya gamit ang proud kong mukha pero napalitan din naman agad iyon ng masamang tingin nang guluhin niya ang buhok ko. Nahirapan pa naman sila Stella sa pag-aayos ng buhok ko! "You are in danger because of Koen and I am also in danger dahil marami akong kaaway." "Ganoon naman pala eh bakit pa tayo lumabas? Nanganganib pala tayong dalawa pareho eh." tumigil ako sa paglalakad na ginawa rin niya. "Kase I am confident na kayang kitang protektahan, ganon rin ang mga tauhan ko. Gusto ko ring lumabas ka ng bahay kase baka nababagot ka na doon." Tumango naman ako kase minsan naman talaga ang boring doon sa bahay niya, wala akong ibang makausap kundi sila-sila lang din. Ipinagpatuloy na lang namin ang paglalakad. Dumaan kami sa iba't-ibang mga tindahan at kung ano-ano lang ang binibili ni Azrael. "This one, kailangan mo ng vitamins." inilagay niya iyon sa cart na dala-dala ni Calem na tauhan niya. "Ito rin this is good for our health." Tinapon niya ang dalawang produkto na hindi ko nga kilala kung ano yun sa cart namin. "This dress will look good on you." Tinawag niya ang saleslady at binili rin iyon. "This table will look great on your walk-in closet." Binili niya rin iyon. Lahat ng nakikita niyang natitipohan niya ay binibili niya. "Ganyan ba talaga siya kapag nagpupunta ng mall?" tanong ko kay Calem na umiling lang naman. "Hindi ba mauubos ang pera niya sa ganyan?" Patuloy pa rin kaseng bumibili si Azrael habang nakasunod lang kami sa kanya. "Kahit bilhin niya pa itong mall na ito hindi mauubos ang pera niyan pero what he is doing right now is kind of alarming." Sumang-ayon ako sa kanya. "May alam ka bang paraan pa'no siya mapapatigil?" Tumango naman si Calem at bumulong sa akin. Paglapit ko kay Azrael ay busy pa rin siya sa pagbili ng kung ano-ano. "Wife, bagay ito sa veranda ng kwarto mo." Tinuro niya ang isang sala set at akmang tatawagin na niya sana ang saleslady nang agawin ko ang atensyon niya. "Hubby, hindi natin yan kailangan, ang dami mo nang nabili na katulad niyan kanina. How about kumain na lang tayo?" Mukhang epektibo nga ang sinabi sa akin ni Calem dahil para siyang estatwa ngayon. "Pakiulit ng sinabi mo," sabi niya ng hindi kumukurap. "Marami ka nang binili na katulad niyan?" Pag-uulit ko sa sinabi ko pero umiling siya. "Kain na lang tayo?" "Hindi yung isa." "Hubby?" alanganin ko pang sabi pero tumango-tango agad siya at lumapad ang ngiti niya. "Isa pa." Inulit ko ulit ang salitang iyon at nagulat naman ako noong hawakan niya ang kamay ko. "She called me hubby," bulong niya kay Calem nang dumaan kami sa kanya. Natawa na lang ako na kalaunan ay napalitan ng hiya noong sumigaw siya. "Everyone! My wife here called me hubby."Alora's POV Sa mga kunting ginagawa ni Azrael para sa akin katulad na lamang nang pagbibigay niya ng bulaklak at pasalubong sa tuwing umuuwi siya galing sa trabaho, ang paglabas namin ng bahay paminsan-minsan at ang mga pag-uusap namin sa iba't-ibang mga bagay ay naging daan iyon para maging komportable ako sa kanya. Masaya ako kapag kasama ko siya at hindi lang yun, ramdam ko rin na ligtas ako kapag nasa piling ko siya. Iyon din siguro ang dahilan kung bakit sa anim na buwan kong pananatili sa bahay niya ay hindi ko naisipang umalis. "Bakit may d-dugo ang kamay mo?" isang hakbang paatras ang ginawa ko. Bigla na lang bumalik sa isip ko ang isang pangyayari. I was at my room noong pumasok ang mga tauhan ni Koen at sinimulan nila akong paluin ng isang bakal. Normal na iyon para sa akin dahil walang araw ang lumilipas na hindi nila ako sinasaktan. Wala akong magawa kundi mamilipit sa sakit at protektahan ang ulo ko gamit ang mga payat kong kamay at balikat. Nagdarasal na sana
Alora's POV Dumaan ang ilang linggo na hindi kami nagpansinan dahil sa naging pag-uusap namin sa kwarto ko. Actually, ako ang hindi pumapansin sa kanya. "Bakit ang dilim at bakit ang daming kandila dito sa garden?" tanong ko kay Stella na siyang nagdala sa akin dito pero hindi siya sumagot bagkus tinulak niya lang ako papunta sa mga kandilang nakatusok sa damo. Hindi naman araw ng mga patay ngayon kaya bakit may ganito sa bahay ni Azrael? Habang humahakbang ako ay mas dumarami ang mga kandila sa paligid hanggang sa matanaw ko si Azrael sa may duyan. "Anong meron?" tanong ko nang tuluyan na akong makalapit sa pwesto niya. "You've been ignoring me for almost a month so I did this." Tinuro pa niya ang mga kandila at inabot ang kumpol ng bulaklak na hawak niya. "Akala ko araw ng mga patay, ang dami kaseng nakatirik na kandila." Natawa siya sa sinabi ko at nakarinig din ako ng tawa mula sa loob ng bahay. "Sorry kase hindi ko sinabi sayo yung about sa pagiging mafia ko. Alam ko
Alora's POV Nakatakas kami sa lugar na iyon dahil na rin sa hidden exit na alam ni Azrael. Marami rin ang nasugatan at natamaan sa mga tauhan ni Azrael pero nanalo naman sila sa mga tauhan ni Koen. "Simula noong sinabi mo ang pangalan niya, hinigpitan ko pa lalo ang pagmamasid sa bawat galaw at negosyo nila." panimula niya habang naglalakad papunta sa sofa at nakasunod lang ako sa kanya. "Especially him, alam kong kapag gusto niya ang isang bagay hindi niya iyon susukuan and I was very sure that he will come after you and I was right." Tumingin lang ako sa kanya. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o ano dahil pinapayagan niya akong lumabas ng bahay at mag-enjoy kahit alam niyang delikado ang lagay ko. "Alam kong malaking risk ang ginagawa ko sa bawat araw na isinasama kita sa labas pero gusto ko lang mag-enjoy ka. Kasama mo naman ako, I will protect you." Hinawakan niya ang kamay ko at tinignan ko lang iyon. Oo nga at kasama ko siya pero paano na lang kung hindi kami makatakas
Alora's POV Nagising ako dahil bigla ko na lang naramdaman na nasusuka ako kaya naman tumakbo ako agad papunta sa cr. Ilang araw nang ganon ang nararamdaman ko, hindi ko alam kung anong meron sa katawan ko at hindi ko rin naman masabi kay Azrael dahil busy siya masyado sa trabaho. "Manang meron po bang mangga diyan?" tanong ko pagkababa ko sa pero umiling lang ang taga-luto. Bumalik na lang akonsa kwarto ko at bumaba lang ulit noong kakain na ako ng hapunan. Kakain na sana ako pero noong maamoy ko ang steak ay bigla na lang akong naduwal kaya todo takbo na naman ako sa cr. Ano bang nangyayari sa katawan ko? "Asan si Azrael?" tanong ko sa isa sa mga tauhan ni Azrael noong makalabas na ako ng cr. Hindi ko siya kilala. Hindi ko naman memoryado ang mga pangalan nila dahil sa sobrang dami ng tauhan ni Azrael. Umiling lang siya at sinabing maaga na nagpunta sa trabaho ang boss niya. Pumunta na lang tuloy ako sa kusina para sabihin kay Manang na dalhin na lang ang pagkain ko sa kwa
Alora's POVTatlong araw na simula noong nalaman kong buntis ako at wala pa ring nakakaalam maliban sa akin. Hindi pa rin umuuwi sa bansa si Azrael at habang tumatagal ay mas dumadami rin ang tauhan niya dito sa bahay. "Manang may boiled egg po ba diyan?" Kakapasok ko lang sa kusina at ibinigay naman agad sa akin ni Manang ang hinihingi ko. Dinampot ko rin ang ketchup at dinala iyon sa kwarto ko. Doon sa may veranda kinain ko ang dala kong boiled egg habang sinasawsaw iyon sa ketchup. Maganda ang view doon pero mas agaw pansin ang mga tauhan ni Azrael na nagkakalat sa kahit saang parte ng bakuran."Calem kailan ba uuwi si Azrael?" inip kong sabi, hindi ko alam pero naiinis ako. "Hindi pa raw naayos yung problema kaya hindi pa rin sure kung kailan siya makakauwi." Nakakainis naman ang boss niya. Parang walang iniwang pamilya dito sa pinas! Sabagay hindi naman pala ako ang tunay niyang asawa kaya wala akong karapatang magreklamo. Dumaan pa ang mga araw pero wala pa ring Azrael na u
Alora's POVNapatampal ako sa aking noo noong makita hindi nga nagbibiro kagabi si Azrael. Pinalitan niya nga ang hadgan ng escalator. Nagmukha tuloy mall ang bahay!"Oa mo naman, pwede namang hindi mo na palitan mag-iingat na lang ako sa susunod. Sayang ang pera." Tinignan niya ako. "Walang nasasayang na pera kung ginagamit ko iyon para protektahan ka." Seryosong-seryoso ang mukha niya habang sinasabi ang mga salitang iyon kaya hindi ko maiwasang mag-isip. Ganito rin ba siya sa totoong Alora? Ramdam na ramdam ko ang bawat pag-aalala niya, ang bawat pag-aaruga, ang bawat kilos niya na para bang pinaparamdam sa akin na espesyal ako pero hindi ko maiwasang isipin kung totoo ba ang lahat ng iyon. Para ba talaga sa akin ang pag-aalala na iyon o para sa babaeng may-ari ng pwesto na kinatatayuan ko? Minsan ay hindi ko alam kung saan ako lulugar pero minsan rin nararamdaman kong ito talaga ang pwesto ko. Nakakalito kase dahil sa kilos na binibigay ni Azrael sa akin pero mas nakakalito d
Alora's POV "Meet Azrael Alcazar, your husband." Napako ang tingin ko sa lalaking nakatayo sa dulo, sa kanan niya at nakalinya ang mga kalalakihan at sa kaliwa naman ay mga babae na naka-uniform nang pangkasambahay. Kada hakbang ko papunta sa lalaking Azrael ang pangalan ay kasabay ng pagyuko ng mga kalalakihan at mga kasambahay na nadadaanan ko. "Welcome home my wife." Inilahad niya ang kanyang kamay na tinignan ko lang naman ng ilang segundo bago ibalik ulit sa kanya ang tingin ko. "Your room is ready pati na rin ang mga gamit na kailangan mo," sabi niya sabay bawi ng kanyang kamay. "Sasamahan ka nila papunta sa kwarto mo." Lumapit sa akin ang tatlong kasambahay at ikinumpas ang kamay nila papunta sa isang deriksyon kaya naglakad ako papunta doon na parang robot. Ang kwarto ko ay napalaki, pwede na siyang maging isang bahay ng isang ordinaryong pamilya. Malaking kama, maluwag na lalagyan ng mga damit na tulad sa mga tindahan sa mall, pati rin ang banyo ay napakalaki na m
Alora's POV Hindi nagbago ang trato sa akin ng kahit sino sa bahay ni Azrael. Pinagsisilbihan pa rin ako ng mga tauhan at kasambahay niya at kapag dumadaan ako sa harap nila ay bahagya silang yumuyuko. Hindi ko alam kung ikakatuwa ko ba iyon o ikakatakot. "Aalis ako papuntang trabaho. Gabi na siguro ako makakauwi kaya mauna ka nang kumain." Andito ako ngayon sa sala nakaupo kasama ang dalawang kasambahay at siya naman ay nakabihis at handa nang umalis. "Hindi mo naman kailangang magpaalam sa akin." Tumingin ako sa kanya at ganoon lang din ang ginawa niya. "You are my wife." Hindi na ako sumagot at hinayaan siyang makaalis, ganoon kase ang sagot niya palagi. Lumipat ang tingin ko kay Stella at Sheila na palagi kong kasama dahil sila ang nakatokang kasambahay sa akin. "Saan siya nagtra-trabaho?" tanong ko sa kanila. "May kompanya siya, malaking kompanya. Ang kompanya niya ay ang nangunguna sa buong bansa." Nagulat ako sa sinabi ni Stella kahit halata naman na mayaman si Azrael s
Alora's POVNapatampal ako sa aking noo noong makita hindi nga nagbibiro kagabi si Azrael. Pinalitan niya nga ang hadgan ng escalator. Nagmukha tuloy mall ang bahay!"Oa mo naman, pwede namang hindi mo na palitan mag-iingat na lang ako sa susunod. Sayang ang pera." Tinignan niya ako. "Walang nasasayang na pera kung ginagamit ko iyon para protektahan ka." Seryosong-seryoso ang mukha niya habang sinasabi ang mga salitang iyon kaya hindi ko maiwasang mag-isip. Ganito rin ba siya sa totoong Alora? Ramdam na ramdam ko ang bawat pag-aalala niya, ang bawat pag-aaruga, ang bawat kilos niya na para bang pinaparamdam sa akin na espesyal ako pero hindi ko maiwasang isipin kung totoo ba ang lahat ng iyon. Para ba talaga sa akin ang pag-aalala na iyon o para sa babaeng may-ari ng pwesto na kinatatayuan ko? Minsan ay hindi ko alam kung saan ako lulugar pero minsan rin nararamdaman kong ito talaga ang pwesto ko. Nakakalito kase dahil sa kilos na binibigay ni Azrael sa akin pero mas nakakalito d
Alora's POVTatlong araw na simula noong nalaman kong buntis ako at wala pa ring nakakaalam maliban sa akin. Hindi pa rin umuuwi sa bansa si Azrael at habang tumatagal ay mas dumadami rin ang tauhan niya dito sa bahay. "Manang may boiled egg po ba diyan?" Kakapasok ko lang sa kusina at ibinigay naman agad sa akin ni Manang ang hinihingi ko. Dinampot ko rin ang ketchup at dinala iyon sa kwarto ko. Doon sa may veranda kinain ko ang dala kong boiled egg habang sinasawsaw iyon sa ketchup. Maganda ang view doon pero mas agaw pansin ang mga tauhan ni Azrael na nagkakalat sa kahit saang parte ng bakuran."Calem kailan ba uuwi si Azrael?" inip kong sabi, hindi ko alam pero naiinis ako. "Hindi pa raw naayos yung problema kaya hindi pa rin sure kung kailan siya makakauwi." Nakakainis naman ang boss niya. Parang walang iniwang pamilya dito sa pinas! Sabagay hindi naman pala ako ang tunay niyang asawa kaya wala akong karapatang magreklamo. Dumaan pa ang mga araw pero wala pa ring Azrael na u
Alora's POV Nagising ako dahil bigla ko na lang naramdaman na nasusuka ako kaya naman tumakbo ako agad papunta sa cr. Ilang araw nang ganon ang nararamdaman ko, hindi ko alam kung anong meron sa katawan ko at hindi ko rin naman masabi kay Azrael dahil busy siya masyado sa trabaho. "Manang meron po bang mangga diyan?" tanong ko pagkababa ko sa pero umiling lang ang taga-luto. Bumalik na lang akonsa kwarto ko at bumaba lang ulit noong kakain na ako ng hapunan. Kakain na sana ako pero noong maamoy ko ang steak ay bigla na lang akong naduwal kaya todo takbo na naman ako sa cr. Ano bang nangyayari sa katawan ko? "Asan si Azrael?" tanong ko sa isa sa mga tauhan ni Azrael noong makalabas na ako ng cr. Hindi ko siya kilala. Hindi ko naman memoryado ang mga pangalan nila dahil sa sobrang dami ng tauhan ni Azrael. Umiling lang siya at sinabing maaga na nagpunta sa trabaho ang boss niya. Pumunta na lang tuloy ako sa kusina para sabihin kay Manang na dalhin na lang ang pagkain ko sa kwa
Alora's POV Nakatakas kami sa lugar na iyon dahil na rin sa hidden exit na alam ni Azrael. Marami rin ang nasugatan at natamaan sa mga tauhan ni Azrael pero nanalo naman sila sa mga tauhan ni Koen. "Simula noong sinabi mo ang pangalan niya, hinigpitan ko pa lalo ang pagmamasid sa bawat galaw at negosyo nila." panimula niya habang naglalakad papunta sa sofa at nakasunod lang ako sa kanya. "Especially him, alam kong kapag gusto niya ang isang bagay hindi niya iyon susukuan and I was very sure that he will come after you and I was right." Tumingin lang ako sa kanya. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o ano dahil pinapayagan niya akong lumabas ng bahay at mag-enjoy kahit alam niyang delikado ang lagay ko. "Alam kong malaking risk ang ginagawa ko sa bawat araw na isinasama kita sa labas pero gusto ko lang mag-enjoy ka. Kasama mo naman ako, I will protect you." Hinawakan niya ang kamay ko at tinignan ko lang iyon. Oo nga at kasama ko siya pero paano na lang kung hindi kami makatakas
Alora's POV Dumaan ang ilang linggo na hindi kami nagpansinan dahil sa naging pag-uusap namin sa kwarto ko. Actually, ako ang hindi pumapansin sa kanya. "Bakit ang dilim at bakit ang daming kandila dito sa garden?" tanong ko kay Stella na siyang nagdala sa akin dito pero hindi siya sumagot bagkus tinulak niya lang ako papunta sa mga kandilang nakatusok sa damo. Hindi naman araw ng mga patay ngayon kaya bakit may ganito sa bahay ni Azrael? Habang humahakbang ako ay mas dumarami ang mga kandila sa paligid hanggang sa matanaw ko si Azrael sa may duyan. "Anong meron?" tanong ko nang tuluyan na akong makalapit sa pwesto niya. "You've been ignoring me for almost a month so I did this." Tinuro pa niya ang mga kandila at inabot ang kumpol ng bulaklak na hawak niya. "Akala ko araw ng mga patay, ang dami kaseng nakatirik na kandila." Natawa siya sa sinabi ko at nakarinig din ako ng tawa mula sa loob ng bahay. "Sorry kase hindi ko sinabi sayo yung about sa pagiging mafia ko. Alam ko
Alora's POV Sa mga kunting ginagawa ni Azrael para sa akin katulad na lamang nang pagbibigay niya ng bulaklak at pasalubong sa tuwing umuuwi siya galing sa trabaho, ang paglabas namin ng bahay paminsan-minsan at ang mga pag-uusap namin sa iba't-ibang mga bagay ay naging daan iyon para maging komportable ako sa kanya. Masaya ako kapag kasama ko siya at hindi lang yun, ramdam ko rin na ligtas ako kapag nasa piling ko siya. Iyon din siguro ang dahilan kung bakit sa anim na buwan kong pananatili sa bahay niya ay hindi ko naisipang umalis. "Bakit may d-dugo ang kamay mo?" isang hakbang paatras ang ginawa ko. Bigla na lang bumalik sa isip ko ang isang pangyayari. I was at my room noong pumasok ang mga tauhan ni Koen at sinimulan nila akong paluin ng isang bakal. Normal na iyon para sa akin dahil walang araw ang lumilipas na hindi nila ako sinasaktan. Wala akong magawa kundi mamilipit sa sakit at protektahan ang ulo ko gamit ang mga payat kong kamay at balikat. Nagdarasal na sana
Alora's POV "Nasa loob ba si Azrael?" tanong ko sa lalaking kalalabas pa lang sa opisina ni Azrael. Noong tumango siya ay kumatok ako saka pumasok. Gulat naman siyang napatingin sa akin. "Wife, why are you here? May nangyari ba?" Umiling ako at umupo sa sofa na nasa kaliwang bahagi ng mesa niya. "May gusto lang sana akong sabihin sayo." Umupo siya sa tapat ko at tumingin sa akin, inaantay ang sunod kong sasabihin. "Gusto ko sanang matuto mag-english." Nahiya ako lalo noong kunin niya ang cellphone niya at may pinindot-pindot doon. Sabagay, tatlong buwan pa lang ako rito pero ang lakas ng loob kong humingi ng pabor. Tumayo na lang ako at nagtungo sa pinto, ayoko nang maistorbo siya. "Kailan mo balak magsimula?" Napalingon ako bigla sa kanya, nasa tenga pa rin niya ang cellphone niya. "Kung gusto mo daw ngayon, pupunta agad dito yung teacher mo." Napatalon ako sa tuwa dahil sa sinabi niya. "Talaga?!" Tumango-tango siya at dumating nga agad yung teacher ko. Ang dami kong nat
Alora's POV Hindi nagbago ang trato sa akin ng kahit sino sa bahay ni Azrael. Pinagsisilbihan pa rin ako ng mga tauhan at kasambahay niya at kapag dumadaan ako sa harap nila ay bahagya silang yumuyuko. Hindi ko alam kung ikakatuwa ko ba iyon o ikakatakot. "Aalis ako papuntang trabaho. Gabi na siguro ako makakauwi kaya mauna ka nang kumain." Andito ako ngayon sa sala nakaupo kasama ang dalawang kasambahay at siya naman ay nakabihis at handa nang umalis. "Hindi mo naman kailangang magpaalam sa akin." Tumingin ako sa kanya at ganoon lang din ang ginawa niya. "You are my wife." Hindi na ako sumagot at hinayaan siyang makaalis, ganoon kase ang sagot niya palagi. Lumipat ang tingin ko kay Stella at Sheila na palagi kong kasama dahil sila ang nakatokang kasambahay sa akin. "Saan siya nagtra-trabaho?" tanong ko sa kanila. "May kompanya siya, malaking kompanya. Ang kompanya niya ay ang nangunguna sa buong bansa." Nagulat ako sa sinabi ni Stella kahit halata naman na mayaman si Azrael s
Alora's POV "Meet Azrael Alcazar, your husband." Napako ang tingin ko sa lalaking nakatayo sa dulo, sa kanan niya at nakalinya ang mga kalalakihan at sa kaliwa naman ay mga babae na naka-uniform nang pangkasambahay. Kada hakbang ko papunta sa lalaking Azrael ang pangalan ay kasabay ng pagyuko ng mga kalalakihan at mga kasambahay na nadadaanan ko. "Welcome home my wife." Inilahad niya ang kanyang kamay na tinignan ko lang naman ng ilang segundo bago ibalik ulit sa kanya ang tingin ko. "Your room is ready pati na rin ang mga gamit na kailangan mo," sabi niya sabay bawi ng kanyang kamay. "Sasamahan ka nila papunta sa kwarto mo." Lumapit sa akin ang tatlong kasambahay at ikinumpas ang kamay nila papunta sa isang deriksyon kaya naglakad ako papunta doon na parang robot. Ang kwarto ko ay napalaki, pwede na siyang maging isang bahay ng isang ordinaryong pamilya. Malaking kama, maluwag na lalagyan ng mga damit na tulad sa mga tindahan sa mall, pati rin ang banyo ay napakalaki na m