Chapter Five

SCOTT'S POV

Hinihintay ko na matapos ang pagsusukat ni Saphira sa napili niyang damit nang mapansin ko ang kahina-hinalang lalake na pumasok sa loob ng shop. Nasa loob ng fitting room si Saphira kasama ang isa sa mga saleslady na inaalalayan siya sa pagbibihis.

Mahina kong pinitik ang kurtina upang kunin ang atensyon ng anak ko, at agad naman siyang sumilip sa kinatatayuan ko.

“Anak, huwag ka munang lalabas. May aayusin lang saglit si Papa pakisabi na rin kay Ate na kasama mo diyan sa loob.” Hindi na nagtanong pa si Saphira at tumango nalang bago bumalik sa loob ng fitting area.

Nakamaskara ang lalake at mabilis nitong itinutok sa nagkakaha ang hawak na .45.

“Bilis! Bilisan mo kundi ipuputok ko to!” Singhal niya sa nanginginig sa takot na kahera habang sinususian nito ang drawer na lalagyan ng pera.

“O-opo! Wag nyo po akong sasaktan pakiusap!” Ani ng humahagulhol sa takot na kahera.

“Pare.” Saad ko.

Bago pa man siya makaharap sa direksyon ko ay nahawakan ko na ang balikat niya. Mabilis kong isinubsob ang mukha niya sa counter at pinilipit ang braso niyang may hawak na baril. Isang malakas na lagatok kasabay ng palahaw ang umalingawngaw sa loob ng shop, binali ko ang bisig niyang may hawak na .45 dahilan upang mabitawan niya ang ang sandata. Sinipa ko ito palayo sa aming dalawa, hinarap ang walang hiyang kriminal sa akin saka buong lakas na pinaulanan ng mabibigat na suntok ang mukha niyang nababalot pa rin ng maskara. Hindi ko ito tinigilan kahit pa na nakikita ko na ang dugo na tumatagos na sa kulay abo niyang saklob sa mukha.

Wala akong pakealam kung sino at anong klaseng hayop ang nasa likod ng maskara na 'to. Papatayin kitang gago ka!

“Papa tama na po! PAPA!” Wala na halos malay ang animal nang pakawalan ko ito matapos marinig ang tinig ni Saphira.

Tumakbo siya palapit sa akin, h******n ako sa hita at saglit na tinignan ang kalagayan ng magnanakaw na naiwang nakahandusay sa sahig at namimilipit sa sakit habang inuubo ng dugo. Binuhat ko si Saphira sa braso ko, binayaran ang napili niyang bestida at lumabas na sa shop. Habang palabas ay nakasalubong namin ang kotse ng mga pulis na kararating lang.

“Sinabihan ko po si Ate habang nasa fitting room kami na tumawag ng pulis.” Saad ni Saphira habang buhat ko siya.

“Mabuti ang ginawa mo anak.”

“Serhente?” Napalinga ako sa pinanggalingan ng tinig.

“P03 Sanchez.” Ani ko sa isa sa mga unipormadong Pulis na nakasalubong namin.

“Sinasabi ko na nga ba! Inagawan mo na naman ako ng trabaho .” Saad ng Pulis.

“Scott nalang, P03. Dalawang taon na rin akong wala sa serbisyo.” Tugon ko.

Ibinaling ni P03 saglit ang tingin sa batang karga-karga ko, kahit siya napansin ang takot sa mga mata ni Saphira. “Let me buy this young lady an ice cream."

Unti-unting nagbalik ang sigla sa mga mata ni Saphira. “Libre po?” Nakangiting tanong niya.

“Dapat yung tagabuhat may ice cream din, PO3.” Pabiro kong saad bago namin lisaning tatlo ang shop.

“Baka gusto mong punasan yan?” Ani ni James at iniabot sa akin ang isang puting panyo.

Naupo kami sa gutter sa ilalim ng lilim ng punong mangga habang kumakain ng ice cream. Nakatutok ang tingin ko kay Saphira na naglalaro sa malalaking ugat ng puno at si James naman ay pinanonood na isakay sa mobile ng kaniyang mga kasamahan ang bugbog saradong kriminal na ngayon ay wala ng maskara at nakaposas na.

Tinanggap ko ang panyo at pinunasan ang mga marka ng dugo na namuo sa kamao ko habang hindi maiwasan na alalahanin ang takot sa mga mata ni Saphira nang makita niyang halos makapatay na ako ng tao kanina.

“Wala kang patawad, Pare. Wala na tayo sa Marines pero asal bulldog ka pa rin.” Saad ni James habang pinapapak ang cone na hawak.

Halos kapatid na ang turingan namin ni James Sanchez. Magkasama na kami sa training palang, at limang taon rin kaming nag-lingkod sa ilalim ng Philippine Marine Corps bago ako nag-retiro habang siya naman lumipat sa PNP.

“Government issued yung gamit niya, mukhang kapatid mo pa sa pananampalataya ang gagong 'yan.” Tugon ko bago isinubo ang huling piraso ng ice cream cone.

Napangisi siya at napailing.

“Nadestino na tayo sa Basilan pero Pare ibang klase ang lugar na 'to.” Ani niya.

“Kahit saang lugar pa 'yan. Kahit sa impiyerno pa. Huwag nilang ilalagay sa panganib ang mga taong pinahahalagahan ko kung ayaw nilang makatagpo ng tunay na demonyo, James.”

---

CHRISTINA

"Ang hindi ko kineri sa mga scene mo sa movie na yon is yung naghampasan kayo ng galunggong ni Isabel!’” Talak ni Mia habang may hawak na cocktail.

“Beh! Awang-awa ako sa galunggong! Bilasang-bilasa siya after! Tapos ang dami niyong take! Kaloka!”

Halos mangiyak-ngiyak ako sa kakatawa sa mga pasabog ni Mia. She really can brighten up a room kapag bumida na siya ng mga kuwento niya. Panalo kasi ang delivery, at kung minsan may pa-acrobatics pa siya habang nagkukuwento.

Narealize ko ngayon rin na ngayon lang ako humalakhak ulit. Sa mga nangyari in the past few weeks and months ang hirap ngumiti. I don't know how long this will last but I'm happy na makasama sa mga panahon na 'to ang mga tao na mahalaga sa buhay ko.

“Hindi lang 'to independence day party, but also send off party na rin. Because tomorrow, our Superstar here will be off to somewhere to take a break muna, and we don't want to bid our farewell and good luck in a sad manner!” Mia said with her beaming smile. “Basta Besh! Don't forget us ni Mommy Apricot kapag may Papa doon sa pupuntahan mo ha!”

“Hoy loka-loka dinamay mo pa ako sa kalandian mo ha! Loyal ako kay Atty. Drake excuse me!” Tugon naman ni Apricot at kumindat pa talaga sa katabi kong si Drake.

Natawa nalang ako nang mag respond si Drake ng flying kiss na pinag-agawan pa ni Mia at Mother Apricot.

“So ayon nga! Let's just send nalang our good luck and best wishes sa bagong kasal— Ay ay ay! Sorry! Akala ko hosting gig sa wedding itong napuntahan ko. Ayaw kasi malayo ni Atty. kay Beshy eh! Kanina pa ako naiinggit! Eterne eneberrr~”

Sira talaga 'tong si Mia. Napakamot nalang ako sa batok ko sa hiya at saglit na tumingin sa katabi kong si Drake na cool lang sa mga birong binabato samin.

Drake Sebastian is a good-looking man, hot even. If Andrei has a boyish look that can make teen age girls drool, this man Drake Sebastian is the kind that will awaken a woman's fantasy.

Napaka-gentleman ng datingan. He has this regal look, and godly features na namana niya sa Spanish father niya. His dark eyes oozes sexiness, and his smile can melt a lady's heart in a beat.

Kaya ako nalang ang nahihiya kapag may nagsasabing interesado siya sakin. I mean I'm not ugly, but I'm no match to this man's beauty.

“Your new cut suits you, Christina.” Mahina niyang bulong sa tenga ko.

Damn, that smell! He smell so good! And that deep sexy voice...

This man is on a different league. Marami na akong nakitang pogi, I've been in showbiz for a long time at wala kang makikita na kagaya ng isang Drake Sebastian. Even in Hollywood he will be considered a top notch in terms of looks, and he's not even a model but a lawyer.

And now he's complimenting my new look...

Napakurap nalang ako after realizing na I've been staring at his face for too long already. Ibinaling ko ang tingin sa hawak kong drink to distract myself.

Am I having a crush on Drake?

Or is this just an aftereffect ng nangyayari sa akin nitong mga nakaraang araw? I'm so focus with Andrei all these years na I'm getting awestruck by the beauty of a real man beside. A man that I failed to appreciate more before.

I'm living in a well and this is my first experience of the outside world.

I cleared my throat and touched my hair unintentionally. “Thanks.”

Alas nuwebe na ng gabi nang isa-isa nang nagsi-alisan ang mga bisita sa bahay. They gave me hugs, whispered their well wishes and gifted me good luck charms that I can bring with me sa pag -alis ko.

Si Mia, and Mother Apricot ay nag decide na mag stay for tonight since gusto nilang sumama sa airport bukas para ihatid ako, nasa guestroom na sila pareho. Malamang napagod kaka-entertain ng mga bisita. Si Mom naman ay nasa kitchen tending the cleaning since we don't have maids.

Napansin ko na nasa balcony pa rin si Drake while sipping into his glass of wine. His black suit is hanging on his shoulder, and I can see the shape of his toned body from his button down white shirt. Lumapit ako sa kaniya, not sure if he needs my company or what. He looks melancholy though.

“You're not leaving yet?” Tanong ko habang nakatayo sa tabi niya.

Saglit niyang ipinaling ang tingin sa akin, at ngumiti. “Pinapaalis mo na ako?”

“That's... that's not what I meant.”

He emptied his glass completely, and lick his bottom lip after.

“I wish I could do more for you, Christina. Something more than being just your Attorney. I saw how Andrei humiliated you, and I never felt so agitated in my life.”

I noticed his jaw tightened. Me and Drake became friends for years. He view himself as an outcast due to his illness. He was diagnosed with Asperger's syndrome that made him look insensitive and cold to most people.

We met in a therapy group session five years ago habang nasa gitna ako ng depression due to so much pressure in my career and Andrei's antics. We clicked easily, and I am lucky to be trusted by him despite his trust issues to people.

Whenever I ask why he treated me differently he will just answer na I'm special. I don't know what that means, but he became one of my closest friends during the darkest days of my life. Since then naging sobrang close na namin na para na kaming naging magkapatid, and Andrei didn't like that. Doon na nagkalamat ang samahan namin ni Drake. I chose to distant myself to him to please Andrei and he did the same thing in respect to my past relationship.

I reach for his hand and lock my fingers with him. “Your presence alone is enough for me Drake, knowing that I almost abandoned—.”

He hushed me, and before I could even react properly I already find myself responding to his kiss. Yes, Drake sealed my lips with his. I wrap my arms around his nape, and kisses him back slowly.

Oh my...what am I even doing?

Too much alcohol?

Too much longing for something I failed to get from my past relationship?

Too much loneliness?

No Christina, you can't have this one right now. Not yet.

We tasted each other's mouth for almost a minute bago ako natauhan.

I pushed Drake lightly at ikinalas ang labi ko sa kaniya.

“I'm sorry." We chuckled both nang marinig namin na halos sabay pa kaming nag-apologize sa isa't-isa.

He ran his tongue across his lips, still savoring that aftertaste bago ikinulong ang kanang pisngi ko sa palad niya.

“I will wait until you're ready, Mi rayo del sol.”

Ano daw?

Whatever it is, it does sound good.

“Have a goodnight, and rest well. Maaga pa ang flight mo bukas.” Saad ni Drake.

Nakangiti kong kinuha ang baso na ginamit niya. Hinatid ko na siya sa elevator and we waved each other goodbyes. I took a deep breath to inhale the remaining scent of mint na iniwan ni Drake sa paligid.

At natawa nalang ako sa sarili ko.

What did just happen?