Chapter Three

CHRISTINA'S POV

Nakatitig lang ako sa salamin na kaharap ko habang innayusan ako ng buhok. It's Mia, my best friend and personal assistance. I got a message from her kung asan na raw ba ako.

WHERE NA U SISSSY??? - Mia

Still getting my hair done. - I replied.

OKAYYYY ingat and update me kapag pauwi ka na 😊 💋 - Mia

Okay 💋 - Me

Nakakapagtaka lang na hindi siya sa akin sumama ngayon. Kapag usapang gala kasi automatic na sa sistema ng babaeng ito na i-cancel lahat ng appointments niya makasama lang. Ang dahilan niya ngayon may i-memeet up siyang lalake na nakilala niya sa dating app, though she promised na she will check on me from time to time.

Ano ako bata? I get it everyone is worried but I am fine.

Am I?

I will be.

After all that happened, I can't still keep my mind away from Andrei. I am trying my best na maging matigas sa mata ng lahat but deep inside, just somewhere within my heart, I do still care for him.

Those girls provided him of something I cannot give for now, and some of them looks a lot more sexier, more alluring than me. I have this innocent face that does not match my age. An average body type, just lean, not something na malilibugan ang isang lalake sa isang tingin. I am already twenty-eight but I still have a lot of soft features that's why even up to this day karamihan ng roles ko ay into teen Flix pa rin. I want to venture a different path, explore more in my career, but the loveteam I had with Andrei kept us both stuck in light romantic comedies. Andrei is a possessive guy, sometimes he also can be controlling of my own career.

Ayaw niya na maipares ako sa iba, at malaki naman ang market value namin kaya hindi ko na rin pinilit.

But now everything has to change. I have to get a full-on makeover kahit na ayaw ko muna isipin ang trabaho.

The hairstylist pulled me back to reality. Ilang beses niya na palang inulit ang tanong sa akin.

“What kind of haircut do you prefer, Ma'am?” Pangalawang ulit niya matapos kong hindi nadinig yung una.

“Layered bob please." I replied.

SCOTT'S POV

“Pa! pa! May pasok ka? Hindi ba day off mo po ngayon?” Tanong sa akin ng bulilit na nakaupo sa mesa habang tinatali ko ang sintas ng suot kong lumang sapatos.

Napansin siguro ng limang-taong-gulang na bulilit na nakabihis ako. Suot ang bulaklakin niyang bestida ay umikot si Saphira sa harapan ko upang ipakita ang pustura niya.

Bahagyang kumunot ang noo ko, at umakting na hindi ko maintindihan ang nais niyang iparating.

Nakabihis rin siya hindi ngalang akma sa pustura niya ang suot niyang rubber shoes na style pang lalake.

“Pa! Wala ka bang naaalala ngayon?” Tanong niya habang pasayaw sayaw sa harap ko.

“Linggo ngayon, iinom ako ng maraming alak mamaya.” Pabiro kong saad na ikinaasim ng maliit at bilugan niyang mukha.

Ipinagkrus ni Saphira ang maliliit niyang mga braso sa kaniyang harapan habang naghihimutok ang mukha at tinalikuran ako.

“Yung promise mo na lalabas tayo nakalimutan mo na naman po!” Pakli niya.

Nang silipin ko siya ay nakatakip na ang kaniyang magkabilang palad sa kaniyang mukha.

“Hindi na po ako maniniwala sa inyo!” Dadgdag pa niya na may pakunwaring paghagulhol at pailing-iling.

Lumuhod ako sa nakatalikod na si Saphira at maingat na inikot siya para iharap sa akin. Inalis niya ng biglaan ang mga palad.

“Bulaga! Akala niyo po umiiyak na ako noh?!” Ani niya sabay tawa ng malakas.

Binuhat ko siya sa isang braso ko bago nagdampi ng halik sa bilugan niyang pisngi.

“Bagay kang maging artista nak, komedyante ngalang.” Panunukso ko.

Lalo lang siyang natawa ng malakas.

“Papa, babatiin kita pag nasa tv na ako. Sasabihin ko, ‘Kumusta sa papa ko dyan sa Poblacion! Artista na akoooo! Bleh!’”

“Sige, gawin mo yan.” Natatawa kong tugon. “Ringo, pare. Ikaw muna ang bahala dito sa Bahay. Babalik agad kami ng Mayordoma mo.”

Tinalikuran lang ako ng alaga naming golden retriever na si Ringo saka humikab.

Ang suplado ng isang 'to ngayon ah, hindi ata pinaisa ng aso ng kapit-bahay namin.

“Nakita niya po kasi na may kasamang iba si Mikay kaya nalulungkot siya.” Bulong sa akin ng bulilit na karga ko sa braso ko.

“Di bale bilhan nalang natin ng beer.”

Impit siyang natawa at nagtakip ng bibig. “Kunwari ka pa Pa, Ikaw rin lang naman iinom non!”

CHRISTINA'S POV

Kakalabas ko lang ng clothing store nang makatanggap ulit ako ng tawag kay Mia. Every fifteen minutes nalang tumatawag ang bruha at di na ako natutuwa. Ang OA naman ng updating na ginagawa niya!

Binigay ko sa Driver na nakasunod sa akin ang hawak kong maliit na shopping bag habang hindi na siya magkandatuto sa paghawak pa nung iba.

Sorry Kuya, but I have to do a total makeover of my closet.

Balot na balot ako sa suot kong oversized hoodie, black mask at shades para lang talaga walang makakilala sakin. Buti naman at narating namin ng Driver ko ang parking lot ng walang aberya. Nauna akong pumasok sa loob habang kausap si Mia sa phone, naupo ako sa tabi ng driver's seat dahil puno na ng shopping bags ang back seat pati na rin ang trunk ng sasakyan. Nang matapos na ayusin ni Kuya Driver lahat ng pinamili ay pumasok na siya sa loob at pinaandar na ang kotse.

I'm still on the phone with Mia. Sabi niya may ka-date siya? How come na halos bawat minuto tinatawagan niya ako?

I can sense something.

Anyway nagugutom ako kaya binuksan ko na yung inorder kong burger king at soft drinks.

“Kuya, I have foods for you too. Kainin mo later kapag nakaramdam ka ng gutom." Ani ko habang panay nguya sa hamburger na hawak ko.

“Ay, thank you Ma'am. Pero kailangan ko na po muna kayo maiuwi. Tinext na po kasi ako ng Mommy niyo na ideretso na po kayo sa bahay.” Tugon ni Kuya habang nagmamaneho.

I barely heard what Kuya said dahil ang ingay nga ni Mia sa telepono. Kung ano-anong dinadaldal niya, kesyo bad breath daw yung na-meet up niya na guy, feeling niya beki rin kaya nilayasan niya nalang. I don't know kung totoo yon but I doubt it. Mia is one of the kindest, most sensitive person I know. Kahit gaano niya pa hindi kagusto ang isang tao ay pinapakisamahan niya pa rin ito, yon ngalang kapag nakatalikod na yung tao sobra na siya kung mang-rant.

After almost an hour ay narating na namin ang condominium unit where my mom and I live. We decided to move here sa Makati nang mawala sa sakit na prostate cancer ang stepfather ko. Ang floor kung saan ang room ko ay may overlooking view ng Cityscapes.

May pool rin, gym and other amenities na accessible sa mga tenants.

I used my card key to open the door at nang makapasok ako ay sobrang dilim na muntik pa akong mapatid.

“Mom?” Tawag ko at inalis ang suot kong mask and shades. Ibinaba ko na rin ang talukbong na hoodie.

I took another step papasok and...

“SURPRISE!!!”

“HAPPY INDEPENDENCE DAYYYY!!!"

Rinig kong sigaw ng mga tao kasabay ang biglang pagbukas ng mga ilaw. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat.

What's going on?