LOGINShare
Chapter 3
Last Updated:
2021-11-18 04:08:28Gumising ako nang maramdaman ang sikat ng araw na tumatama sa mukha ko. Pikit mata akong bumangon sa kinahihigaan dahil nakakaramdam pa ako ng bahagyang pagkahilo. Napasapo ako sa ulo ko dahil do’n.
Idinilat ko ang aking kaliwang mata at agad na bumagsak iyon sa bintanang katapat ng kama ko.
I sighed.
Sino naman ang nagbukas ng kurtina ng bintana?
Hindi pa sana ako magigising!
Anong oras na ba?
Tirik na tirik naman na yata ang araw?
I groaned when I felt my head throbbing like hell. Mahina kong hinilot ang sentido para maibsan kahit papaano ang hilo na nararamdaman.
Fuck! Bakit ang sakit ng ulo ko?
Ano'ng nangyari kagabi?
Pumikit muna ako nang mariin bago pinilit ang sarili na makatayo kahit sobrang sakit ng ulo ko. Nang idinilat kong pareho ang aking mga mata ay talagang tirik na tirik na nga ang araw sa kalangitan at mukhang malapit na magtanghali.
But wait...
Tanghali na...
Shit! I have work! And I am fucking late already!
Aligaga kong hinanap ang cellphone ko sa may kama pero hindi ko iyon nahanap. Kumunot ang noo ko dahil kapag natutulog ako ay katabi ko ang cellphone ko. Nagtataka ako dahil nakapatong iyon sa bedside table.
I just shrugged the thought.
Lagot na ako kay Sir Vanmer!
Kinuha ko ang cellphone at tama nga ang hinala ko na malapit na magtanghali dahil quarter to twelve na!
Ang nakapagtataka lang din ay wala man lang ni isang mensahe o tawag mula sa masungit na boss ko.
Kapag ganito ay sunod-sunod na texts o tawag na ang natatanggap ko mula kay Sir Vanmer. Uulanin ako ng tanong kung papasok daw ba ako o kung hindi.
Ayaw kasi ni Sir Vanmer na hindi ako nagpapaalam sa kaniya kung ma-li-late ba ako o kung hindi na ako papasok sa trabaho. Kaya ngayong wala man lang akong natatanggap na reklamo mula sa kaniya ay talagang nakakapagtaka.
What happened?
Did the blew of the wind suddenly change?
Natawa na lang ako sa isip ko. Naalala ko na naman ang isang beses na na-late ako sa pagpasok sa opisina. Mukha na siyang magbubuga ng apoy dahil sa galit niya pero hindi naman siya naninigaw. That’s what I admire about him. He can control himself most of the time.
Kasalanan ko ba na ma-traffic sa EDSA?
I’m just his typical secretary. Marami pa nga ang naiinggit sa akin dahil napapansin nila na parang malapit daw kami sa isa’t isa ni Sir Vanmer. Well, we were just talking casually if we don’t have much works to do so. Minsan din ay sabay kaming kumakain kaya may kumakalat na balita kung mayroon daw ba kaming relasyon ni Sir Vanmer.
I just shook my head as a smile plastered on my lips.
Well, Sir Vanmer is a good man. He’s an ideal boyfriend, actually. Magkaibigan din sila ng Kuya ko kaya siguro ay ganoon na lang ang pagiging malapit niya sa akin at komportable rin naman ako sa presensiya niya kahit intimidating ang dating niya sa ibang tao.
But still, I can’t say that I like him though.
I was about to send him a message saying that I might came to work late, but my phone rang.
Napaigtad ako nang tumunog ang cellphone na hawak ko. Napasapo pa ako sa d****b ko dahil sa sobrang gulat.
Someone’s calling but the number was unregistered. I heaved a deep sigh to calm myself before answering the call.
"Hello?" I greeted.
"Ms. Anveshika Ferolinoz speaking?" tanong ng isang lalaking boses sa kabilang linya.
My forehead creased. Sino kaya 'to? His voice was not familiar to me.
"Uh, yes. This is Anveshika Ferolinoz, speaking. How may I help you?" I formally asked.
Baka isa sa mga kliyente ni Sir Vanmer?
Hindi ko lang matandaan kung may appointment ba ngayon si Sir Vanmer. Pero sa pagkakatanda ko ay parang wala naman.
Pero late na ako sa trabaho! I’ll just text Sir Vanmer later that I won’t work today. Pumapayag naman ‘yon basta nagpapaalam.
The other guy cleared his throat before he answered. Nabigla pa ako sa isinagot niya sa akin kaya kunot na kunot ang noo ko.
"You are the new secretary of Mr. Dearil Ravides, Ms. Anveshika Ferolinoz."
Ngayon ay mas lalo akong naguluhan sa sinabi niya.
Is he tripping on me?
Because this was not a good joke!
And what?
New secretary?
Is he kidding me right now?
I am CEO Vanmer Casiope's secretary!
"Wait, what? What secretary are you talking about?" kalmadong tanong ko pa rin kahit gusto ko na mainis dahil baka isang prank call lang talaga ito.
"You will be the new secretary of Mr. Dearil Ravides, the CEO of Ravides Holdings."
"Are you kidding me? I'm currently working at Casiope Empire as Mr. Vanmer Casiope's secretary, and then you'll tell me that I got another work as a secretary?" My voice raised, totally pissed!
"I'm sorry, Ms. Anveshika Ferolinoz, but who's Vanmer Casiope? Casiope Empire? If I am not mistaken, that Casiope you were talking about can't be found here."
"What the hell! And you're saying that I'm just spitting nonsense here? For your information, you're the one who was spitting nonsense!" I yelled.
Ano ba ang pinagsasabi niya?
Is he on drugs?
Wala ang Casiope Empire rito?
Ano siya alien?
Bagong salta sa Earth?
He’s making me pissed early this morning!
"Calm down, Ms. Anveshika Ferolinoz. You can check it by yourself. But I assure you, Casiope did not came from here. Mr. Dearil Ravides will wait for you tomorrow. We will be expecting to see and meet you at Ravides Holdings. Have a nice day!”
But before I could speak more, the line ended already. Humigpit ang hawak ko sa cellphone at malalalim ang paghinga na pinapakawalan ko dahil sa pagkainis.
What the hell is he talking about?
Casiope's were not from here?
How the hell would that happen?
Naalala ko pa ang huling trabaho ko sa kaniya noong nakaraang araw! We were in a board meeting after lunch! Then the day after, my friends and I went at a party...
Wait...
Party...
My head throbs again as I remembered what happened at the party.
We arrived there completely and excited...
We drank...
We enjoyed the party...
We danced with the music...
Not until everything went chaos...
“What the hell...” I murmured.
My heart starts to pound hardly. I looked around just to discover that I am not familiar with this place!
“Shit!” I exclaimed nervously.
Bakit hindi ko napansin kanina na hindi ko kwarto ito?
Stupid, Anveshika!
Agad akong sumilip sa bintana. And to my freaking shock, I was in a house! Not in my condo unit!
Where am I?
Bakit nandito ako?
Sino ang nagdala sa 'kin dito?
I don’t fucking know this place!
Anong nangyayari?
Related chapters
Unraveled Puzzle Chapter 4
Mas dumoble lang ang kaba sa dibdib ko dahil hindi ko alam kung nasaan talaga ako. Kabado man ay sinikap kong panatalihin na kalmado ang mga kilos ko nang lumabas ako sa kwarto na pinagmulan ko.I was walking silently, determined that I won't make any noise. Nagmasid ako sa paligid nagbabaka-sakaling may ibang tao na narito. Baka mamaya ay na-kidnap na pala ako at manghihingi ng ransom, pero wala namang mapapala sa akin ang kidnapper kung sakali.Nang makarating ako sa sala ay wala akong nakita na ibang tao. Dumiretso naman ako sa kusina at nabigo rin nang makitang wala tao roon. Maging ang banyo na katabi ng kusina ay sinilip ko pero wala rin akong nadatnan."What the hell is happening?" I whispered to myself.The last time I remembered, we were just having fun on that party not until everything went chaos...
Last Updated : 2021-11-18Unraveled Puzzle Chapter 5
BLISSFUL DAY, ANVESHIKA!ENJOY YOUR STAY. THE HOUSE IS YOURS.— D.S.RHindi ko alam kung ilang minuto akong nakatitig sa screen ng laptop laman ang mensahe na iyon.Para saan ba ‘yon?Sino ang nagpadala ng mensahe na ‘yon?Siya ba ang nasa likod ng lahat ng ‘to?Hindi ko alam kung matutuwa ba ako roon o matatakot. Nakakatuwa kasi kahit papaano ay may tutuluyan na ako rito at siyempre, hindi mawawala ang takot ko sa lugar na ito. Hindi ko nga alam kung nasaan ako kaya hindi dapat maging kampante na walang mangyayari sa akin sa lugar na ‘to.I won’t let my guard down this time.I regretted that I didn’t follow my guts before the party happens. We should have talked about that deeply. Hindi dapat kami nagpadalos-dalos at agad na pumayag na pumun
Last Updated : 2021-11-18Unraveled Puzzle Chapter 6
"Putangina! Sino ka ba?! Ano ba'ng kailangan mo?!" Hindi ko na napigilan na pagtaasan ng boses ang kausap ko.He deserves it!Pinaglalaruan niya ako!Maaaring hindi lang ako!Baka pati ang mga kaibigan ko rin!Tanging halakhak lang niya ang narinig ko sa kabilang linya. Halatang tuwang-tuwa sa mga naririnig niya sa akin.This shouldn't be this way. I should be calm. I shouldn't be affected. But this shit, just mentioned my beloved brother and my whole system fucked up."Nasaan sila? Ano'ng ginawa mo sa mga kaibigan ko! Papatayin talaga kita kapag nagkita tayo, tandaan mo 'yan! Fuck you!" sigaw ko pa pero gaya kanina ay tinawanan lan
Last Updated : 2021-11-18Unraveled Puzzle Chapter 7
Kinabukasan ay maaga akong gumising. Kahit hindi pa rin ako sigurado sa naghihintay sa akin ngayong araw ay haharapin ko pa rin iyon. Hindi ko malalaman kung ano ang mangyayari kung hindi ko ito haharapin.Ang hindi ko lang talaga maintindihan ay kung bakit kailangan na gawin 'to?Ano ang saysay ng pagpunta ko rito sa lugar na 'to?Iyon talaga ang hindi ko makuha.Matapos ko makapag-ayos sa sarili ay natuwa ako sa tumambad sa walk-in closet na naroon. Napangiti ako dahil ang mga damit na narito ay talagang pasok sa panlasa ko.Hanga ako sa gagong 'yon. Mukhang maayos naman ang taste ng kidnapper ko.I picked a white ruffled top and a cream pencil cut skirt partnered with a cream blazer. I also wear a cream stilettos.At saka ko
Last Updated : 2021-11-18Unraveled Puzzle Chapter 8
I swallowed hard as I hold the door handle. Parang gusto kong umurong at hindi na makita pa ang kung sinong nasa loob.But no!I shouldn't let that fucker win over me!Never!Over my fucking dead body!Bumuntonghininga ako sa huling pagkakataon at matapang na binuksan ang pintuan. Dahan-dahan akong pumasok sa loob at hindi agad nag-aangat ng tingin. Ramdam ko ang presensiya niya sa aking likuran pero hindi agad ako lumingon.Paano kung mali naman ang iniisip ko?"You're here."I swallowed hard as I heard his baritone voice. Unti-unti akong humarap sa kaniya at ganoon na lang ang pangangatal ko.
Last Updated : 2021-11-18Unraveled Puzzle Chapter 9
“Ngayon lang nagkaroon ng sekretarya si Sir Dearil,” komento ng staff habang nakangiting nakatitig sa akin.Naguluhan naman ako sa sinabi niya.Ha?Seryoso ba siya?Kaso mukhang hindi naman siya nagbibiro dahil hindi ako makabasa ng bakas ng pagbibiro sa mukha niya."Po?" naguguluhang tanong ko. Napakamot pa ako sa kilay ko at naghihintay sa sagot niya. Sa totoo lang ay kinakabahan ako, nakakakilabot."Ikaw pa lang ang naging sekretarya ni Sir Dearil. Hindi na niya kailangan ng sekretarya dahil nariyan naman si Gian, ang kaniyang personal butler. Pero ngayon lang talaga siya nagka-sekretarya." Mariin ang titig sa akin ni manang staff na para bang pinapasok niya ang kaloob-looban ko.Tumikhim naman ako para maibsan ang kaunting kaba na nararamdaman ngayon.Oo, kaunti lang, promise.&nbs
Last Updated : 2021-11-18Unraveled Puzzle Chapter 10
“You have a car?” kuryosong tanong niya.Agad siyang lumabas sa elevator nang bumukas ang mga pinto nito. Sumunod naman ako sa kaniya.Para pa akong madadapa sa pagsunod ko sa kaniya dahil sa sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko.What’s happening to me?"Beside yours," sagot ko. I tried to sound calm and I think I made it.Tumango naman siya. Nagpatuloy lang siya sa paglalakad. Sinadya kong hindi siya sabayan sa paglakad niya kaya nandito ako likod, nakasunod lang.Habang nasa likod niya ako ay hindi ko mapigilan na tingnan ang kabuuan niya habang naglalakad kami.He has a lean body. I think his muscles were just put in the right places. The way he walked, screams authorativeness and power.
Last Updated : 2021-11-18Unraveled Puzzle Chapter 11
Nang makarating sa entrance ng El Kanjar village ay huminto muna ako sa tapat ng silid ni manong guard. I rolled down the car's window. Bumusina pa ako para makuha ang atensyon ni manong."Hija!" masiglang bati niya.Napangiti naman ako at binati siya."Magandang hapon po," bati ko."Buti naman at hindi ka masyado ginabi. Delikado na ang mga oras na 'yon," paalala niya.Napakunot naman ang noo ko dahil sa sinabi niya. Ganoon din ang sinabi sa akin ni Sir Dearil pero ipinagwalang-bahala ko lang iyon.Normal lang naman siguro ang paalala na iyon, 'di ba?"Gaano po ba ka-delikado, manong?" kuryosong tanong ko.Hindi naman nila paulit-ulit na ibilin sa akin na huwag magpagabi kung hindi talaga delikado, ‘d
Last Updated : 2021-11-18
Latest chapter
Unraveled Puzzle Epilogue
"I can see the past... while Damien can see the future..."Nagimbal ako sa katotohanang sinabi niya sa akin. Hindi ko alam kung tatanggapin ko ba iyon o tatanggihan.Sa likod ng mga asul na mga mata ko pala mahahanap ang mga taong hinahanap ko... pero masaya ba ako na silang dalawa iyon?Sa halip na magdiwang ay parang nalungkot ako sa likod ng nalaman ko mula kay Dearil.Bakit sa dinami-dami ng tao ay silang dalawa pa ang hinahanap ko?Ito na ba ang papel ng dalawang Ravides sa buhay ko rito sa El Kanjar?"H-How come?" utal na tanong ko."Remember our first phone call?" Tumango ako sa kaniya dahil naalala ko iyon. "I've mentioned your brother... I saw him on your past as long as what happened to your family..." sambit niya."Paano?" mahinang tanong ko."That day when we saw you on t
Unraveled Puzzle Chapter 43
Natagpuan ko na lang ang sarili ko ilalim niya habang siya ay nasa ibabaw ko na unti-unting pinapasok sa akin ang alaga niyang tila isang mandirigma na ngayon."Fuck!" I cried as I felt like there's something in between me got broke."I'm sorry... it's my gentle way already though it's really painful at first..." malambing bulong niya.Napatango naman ako habang pinupunasan niya ang luha na tumulo sa mata ko."Just tell me, if I can move, hmm? I won't move if it still hurts..." marahang sambit niya at sunod na sinunggaban ng halik ang labi ko.I returned the same ferocity. His tongue was poking my lips so I opened my mouth to let his tongue enter and taste every bit of my mouth. I moaned between the kisses.Ang mga kamay niya na akyat baba ang haplos sa aking baywang ay unti-unting nagtutungo sa aking dibdib. Napaliyad ako nang mar
Unraveled Puzzle Chapter 42
"Ay, tangina! Live porn na naman!"Napalingon kami sa may pintuan nang marinig ang sigaw ni Detective France. Natawa naman kami ni Damien at dahan-dahan niya akong ibinaba mula sa pagbuhat niya.Hindi ka siya nangalay?Ang bigat-bigat ko na kaya!Halos pakainin ba naman niya ako segu-segundo!Tingnan na lang natin kung hindi madagdagan ang timbang ko dahil doon!Pero siyempre, nasa tamang pangangalaga kasi ako kaya wala dapat reklamo, 'di ba?Argh! I'm crazy."Ang landi n'yo talagang dalawa!" akusa pa ni Detective France at pumasok na siya dahil nanatili pa rin siya pintuan kanina."Inggit ka, Detective France?" pang-aasar ko sa kaniya.
Unraveled Puzzle Chapter 41
"Baby..." magaang tawag sa akin ni Damien at pinisil ang mga kamay ko.Mapait akong ngumiti. "I'm fine."Ganito pala ang pakiramdam na matraydor ng isang taong itinuring mong kaibigan. Hindi sumagi sa isip ko na magagawa niya ito sa akin dahil sa mga kabutihang ginawa niya. Pagpapakitang tao lang ba ang lahat ng iyon?"That explains why you received the threat. There's a manual on the security's post revealing the house numbers at the village, I saw it. May bahay rin ako roon at may suspetya na ako sa kaniya simula noong nagtanong siya sa akin kung may kilala raw ba akong pangalan na Anveshika Ferolinoz," mahabang paliwanag ni Detective France na siyang nagpatango sa aming lahat.Hindi pa rin ako makapaniwala sa mga rebelasyon na 'to."I forgot! The first victime of Heart Forest Crime was your HR Head, Maniro Derso." Napasinghap naman kami ni Dearil ha
Unraveled Puzzle Chapter 40
"Maraming salamat, Anveshika. Patawad din sa lahat ng nangyari..." malungkot na sabi ni Rhianne habang hawak ang kamay ko."You're not at fault, Rhianne," sabi ko sa kaniya.Umiling lang siya at malungkot na tumitig sa kabaong unti-unting bumaba sa ilalim ng lupa. Gaya ng ipinangako ko kay Manong Liher ay ginawa ko ang paglibing kay Lhianne Jimenez. Nalungkot ako nang sinabi niyang hindi siya pupunta ngayon dahil sa sobrang hiya niya raw sa anak niya, wala raw siyang karapatan na harapin ang anak niya dahil sa lahat ng kasalanang nagawa niya."Sobrang maraming salamat..." bulong niya.Ngumiti na lang ako sa kaniya. Lumapit na kami sa lumubog na kabaong sa lupa. Hawak pa rin ni Rhianne ang kamay ko at ramdam ko ang panginginig at panlalamig no'n kaya marahan ko iyong pinisil. Hawak-hawak ang putik bulaklak ay unti-unti namin iyong inihagis sa ibabaw ng kabaong. Ganoon din ang ginawa nina Damien at Dea
Unraveled Puzzle Chapter 39
Bahagya siyang nagulat sa sinabi ko pero agad din iyong nagdilim nang makabawi siya at humalakhak."Hindi ko inaasahan na mas maaga mong malalaman. Pinahahanga mo ako, Anveshika." Marahan pa siyang pumalakpak. Napairap ako at bumaba sa sasakyan para makaharap siya ng maayos."What are you doing, Anveshika? Stay inside the fucking car!" Rinig ko ang boses ni Damien mula sa earpiece na suot ko.Napangisi ako. "What now, Liher Jimenez? The father of Lhianne and Rhianne Jimenez, right? Also, the mastermind behind the Heart Forest Crime," mariin kong sabi."Ano ngayon ang gagawin mo ngayong alam mo na?" nakangisi niyang tanong sa akin."You're busted." Nakangisi lang ako sa kaniya habang nakatitig at maya-maya lang ay narinig na namin ang sirena ng mga pulis.Nakita kong natigilan siya dahil sa tunog na iyon. Agad siyang humugot ng bari
Unraveled Puzzle Chapter 38
Kailangan ko na matapos ang kahibangan na ‘to. Gusto ko nang mabawasan kahit papaano ang tumatakbo sa isipan ko dahil baka hindi ko na lang mamalayan ay nababaliw na pala ako.Una ay nasagot ko na kung bakit kamukha ng mga nakakasalamuha kong tao rito sa El Kanjar ang mga tao sa totoong buhay ko bilang Anveshika. Parehas ang mga mukha nila pero iba ang pangalan nila rito sa El Kanjar at may pagkakaiba rin pagdating sa ugali.Pangalawa ay hindi ko pa rin alam kung may kinalaman ba ang mga tao na ito sa paraan ng pag-alis ko rito sa El Kanjar.Pangatlo ay ano nga ba ang katotohanan sa likod ng Heart Forest Crime? Ang totoong kwento kay Lhianne Jimenez?Pang-apat ay ano’ng kinalaman ko sa suspek ng Heart Forest Crime? May posible akong sagot dito na maaari ngang, ang mukha ng suspek ng Heart Forest Crime ay siya ring mukha ng totoong dahilan ng pagkamatay ni Kuya Gignesh. Hindi ko akalain na
Unraveled Puzzle Chapter 37
Kinabukasan ay naging normal naman na ang paggising ko. Ramdam ko pa rin ang pamumugto ng mga mata ko dahil sa pag-iyak ko kagabi.Naghilamos muna ako bago ako bumaba ng kwarto. Wala pang kumakatok dito sa kwarto ko, siguro ay hindi pa tapos ang paghahanda ng umagahan namin.Hinayaan lang ako ng magkambal na umiyak na kagabi. Alam kong may ideya sila sa kung ano’ng nangyari kay Kuya Gignesh dahil nabanggit ko iyon. Siguro’y naguguluhan sila kung bakit ako umiyak nang makita ko ang picture ng lalaking biktima ng Heart Forest Crime. Ako lang naman ang nakakakilala ng mukha ni Kuya.Hindi nga ako nagkamali dahil hindi suicide ang ikinamatay ni Kuya. Ilang taon na ang lumipas pero hindi pa rin talaga napapalagay ang loob ko dahil doon. My Kuya didn’t deserve this, his death deserves justice! Gagawin ko ang lahat para makaalis sa laro na ito.
Unraveled Puzzle Chapter 36
“A man?” hindi makapaniwalang tanong ni Detective France.Dearil nodded his head.“What the fuck?” Hindi ko na napigilan na hindi makisingit. “She looked innocent! What did you do?” tanong ko sa magkambal.“We were on leave that time,” sagot ni Damien kaya napatingin ako sa kaniya at nakakunot ang noo. “Gian told us that the HR Department already handled it, that’s why we let it pass,” dugtong niya.Bumuntonghininga ako dahil hindi ako makapaniwala sa narinig ko na iyon.“So, maybe it was a wrong accused...” Detective France concluded.“She’s in HR Department, meaning she was applying in your company or was she an employee already?” tanong ko.Damien shook his head. “I remembered it now, clearly. I saw her on t
