Chapter 43

Natagpuan ko na lang ang sarili ko ilalim niya habang siya ay nasa ibabaw ko na unti-unting pinapasok sa akin ang alaga niyang tila isang mandirigma na ngayon.

"Fuck!" I cried as I felt like there's something in between me got broke.

"I'm sorry... it's my gentle way already though it's really painful at first..." malambing bulong niya.

Napatango naman ako habang pinupunasan niya ang luha na tumulo sa mata ko.

"Just tell me, if I can move, hmm? I won't move if it still hurts..." marahang sambit niya at sunod na sinunggaban ng halik ang labi ko.

I returned the same ferocity. His tongue was poking my lips so I opened my mouth to let his tongue enter and taste every bit of my mouth. I moaned between the kisses.

Ang mga kamay niya na akyat baba ang haplos sa aking baywang ay unti-unting nagtutungo sa aking dibdib. Napaliyad ako nang maramdaman ko na naman ang init ng palad niya sa dibdib ko.

Sa pagliyad ko na 'yon ay nakaramdam ako ng kirot sa aking gitna at doon ko lang napagtanto na nakapasok pala ang kaniya sa akin.

"Y-You can move, Damien..." Hindi ako makapaniwala sa sarili kong boses. Mas lalong nag-iinit ang pakiramdam ko nang bumaba ang mga halik niya sa aking leeg.

"I will... later..." bulong niya kaya napaungol ako nang tumama ang mainit niyang hininga sa balat ng leeg ko.

I tilted my head on the other side to give him more access as he continues to licked every bit of my skin.

"Damien..." I moaned as the both of his hands were now playing my peaks.

"Ahh!" malakas na ungol ko nang marahang pitikin ni Damien ang isa sa mga u***g ko.

Ang mga kamay ko ay naglakbay mula sa kaniyang balikat pababa sa kaniyang dibdib hanggang sa kaniyang tyan na may anim na bukol. Matapos ay inilandas ko rin sa kaniyang likod iyon hanggang sa umabot sa pang-upo niya.

"Damn..." he groaned. "I'll move now, okay?"

Tanging tango na lang ang naisagot ko sa kaniya. Dahan-dahan siyang gumalaw sa ibabaw ko. Napapikit ako nang may kirot na naramdaman pero agad na pinaulanan ako ng maiinit na halik ni Damien.

"Faster! Damien..." I commanded and he obliged.

Itinukod niya ang kaniyang mga tuhod sa kama at sinakop ang dalawa kong hita sa kaniyang braso kaya bahagyang nakangat sa pang-upo ko at mas bumilis ang paglabas pasok ng p*********i niya sa akin.

"Fuck! Ah! Deeper!" sunod-sunod na ungol ko.

Humigpit ang hawak ko sa bedsheet ng kama dahil sa sobrang init ng sensasyong nararamdaman. Ang dalawang dibdib ko na sumasabay sa aking galaw na pagtaas baba dahil sa marahas na paglabas pasok sa akin ni Damien.

I felt something was clenching on my stomach. Parang gustong sumabog pero hind pa sapat ang mga kilos namin para mailabas iyon.

Napatili ako nang hugutin ni Damien ang p*********i niya at patalikurin ako sa kaniya. Marahan niya akong itinulak sa kama pero nakaangat ang pang-upo ko.

"Ohhh!" mahabang ungol ko nang maramdaman ang pagpasok niya mula sa likod.

This feels so fucking good!

"Ah! Ah! Fuck! Damien!" sunod-sunod na hiyaw ko sa bawat ulos ni Damien.

Naramdaman ko ang paglapat ng kaniyang likuran sa likod ko at ang mga kamay niyang gumagapang mula sa tyan ko hanggang sa marating no'n ang mga dibdib ko. Napatingala ako dahil sa panibagong sensasyon na ibinibigay niya sa akin.

"You like this, huh..." hinihingal na sambit niya sa gitna ng kaniyang pag-ulos.

I badly want to his sexy looks right now but I am enjoying this position. This was hella fucking good!

"Come on, baby... go deeper! Ahh!"

"I never thought you're this insatiable, Anveshika..." marahang sabi niya at mas naging marahas ang naging paggalaw niya mula sa aking likod.

"This side is only for you, Damien... Ahh! Shit! I'm coming! Make me cum! Ohh!" Sobrang lakas na yata ng boses ko pero hindi ko naman mapigilan dahil sa lalaking marahas na gumagalaw sa aking likod.

"We'll cum together..." he moaned.

Mas lalong mabilis at bumaon ang bawat paggalaw na siyang nagpawala lalo sa ulirat ko. Ang mga kamay kong nakakuyom at mahigpit ang hawak sa bedsheet at ang mga kamay niya na patuloy sa pagmasahe sa aking dibdib.

"Ahhhh!" May mas ihahaba pa pala ang ungol ko nang sandaling mailabas ko ang namimilipit sa aking tyan.

"Fuck!" Sinundan iyon ni Damien na ngayon ay rinig ko ang pagkahingal niya dahil sa nangyari.

Napaungol ako ng dahan-dahang hugutin ni Damien ang alaga niya mula sa loob ko. Para akong nawalan ng lakas kaya nagpatangay na lang ako sa kilos ni Damien na inayos ako sa pagkakahiga. Hinihingal na tumabi siya sa akin at humilig ako sa kaniyang dibdib. Ibinalot niya rin ang makapal na kumot sa amin.

I suddenly felt sleepy. My eyes might close any seconds from now but I still don't want to sleep. I still want to talk to him.

"Tired?" malambing na tanong niya at marahang pinaglalaruan ang buhok ko.

"Mmm," I mumbled.

"I wasn't gentle..." He chuckled.

Natawa rin ako. "I like it that way though..."

"Damn... you're insatiable in bed," natatawang komento niya.

"I'll take that as a compliment, then..."

Ano mang oras ay bibigay na ang mga mata ko pero bago ako pumikit ay narinig ko pa ang mga huling sinabi niya kaya napangiti ako.

"Good night, baby. I love you so damn much..."

Kinabukasan ay mas nauna pa rin akong magising kaysa kay Damien. Napangiti ako habang tinititigan ang mahimbing na pagkakatulog niya. Dahan-dahan akong bumangon para hindi maistorbo ang tulog niya.

"Ayan ang napapala kapag hindi gentle," natatawang sabi ko bago nagtungo sa banyo para makapaghilamos at magsuot ng damit.

Nakakainis lang dahil paika-ika ang lakad ko! Bwiset talaga 'tong si Damien! Sinagad talaga!

Napailing na lang ako sa isip ko. Magluluto na lang ako ng umagahan naming dalawa. Nang makababa ako galing sa kwarto ay nagulat ako dahil nakita ko si Dearil na nakaupo sa isang sofa at nakatutok sa TV.

"Dearil! Kumain ka na? Sorry, kagigising ko lang, magluluto pa ako," sabi ko sa kaniya nang makalapit ako sa pwesto niya.

"Okay lang, Ate. Hindi pa naman ako nagugutom. Si Kuya, tulog pa?" tanong naman niya nang mapansing ako lang ang bumaba.

Uminit ang mga pisngi ko. "Tulog pa," sagot ko at agad na tukhim para mapakalma ang sarili.

"Magluluto lang ako." Magsasalita pa sana siya pero iniwan ko na siya roon sa pwesto niya.

Hindi rin naman ako nagtagal sa kusina dahil simpleng bacon, itlog, at fried rice lang naman ang niluto ko.

Nang makalabas sa kusina ay nadatnan ko si Dearil na nakahilig sa sofa at mukhang natutulog.

Hindi ba siya natulog?

Kumunot ang noo ko nang makita ang isang lagayan ng contact lense sa harap niya. Nagtataka na dinampot ko iyon at binuksan, isang pares na itim na contact lense ang naroon.

Sino naman ang gumagamit nito? Wala namang nag-co-contact lense sa kanila, ah?

Napatingin ako kay Dearil nang mag-unat siya ng leeg at kinusot ang mga mata niya. Napaawang ang labi ko nang magtama ang mga paningin namin.

Paanong...

Nabitawan ko ang lalagyan ng contact lense na hawak ko pero hindi naman iyon nasira. Gulat akong nakatitig kay Dearil na ngayon ay kulay asul ang mga mata.

"Anveshika..." pagtawag niya sa akin pero humakbang ako paatras.

Kita ko ang pagdaan ng kirot sa mga mata niya nang ginawa ko iyon.

"B-Bakit gan'yan ang kulay ng mga m-mata mo?" utal na tanong ko.

"Ate..." nagsusumamong pagtawag niya sa akin at nagtangkang hahawakan ako pero humakbang ulit ako paatras.

"Dearil... ano'ng ibig sabihin nito?" nalilitong tanong ko habang nakatitig pa rin sa kaniya.

Kung ibang pagkakataon ito ay namangha na ako sa ganda ng kulay ng mga mata niya. Kulay asul na kasing kulay ng kalangitan, banayad at payapa sa paningin.

Bumuntonghininga siya. "Can we sit first? I'll tell you."

Sumunod na lang ako sa sinabi niya at umupo sa kaharap niyang couch.

"Now what?" tanong ko nang medyo makabawi sa gulat.

"This is our real eye color..." panimula niya.

I gasped. "You mean... Damien also?"

He nodded. "Yes..."

Kumunot ang noo ko. "But, why are you hiding it?"

Humingang malalim siya bago tumitig nang diretso sa mga mata ko.

"We're hiding this secret from everyone, Ate..." mahinang sabi niya.

Mas lalong kumunot ang noo ko at nag-umpisa na sa pagkabog ang dibdib ko.

"What secret?" matamang tanong ko.

"I... I... can..." Nagdadalawang-isip siya kung sasabihin niya ba o hindi.

Huminga akong malalim at marahan na tumitig sa kaniya bago ako mahinahon na nagsalita.

"Can you tell me? Trust me, Dearil, I'll accept it," pagkumbinsi ko sa kaniya at nginitian ko siya para mabawasan ang kaba sa mukha niya.

Bumuntonghininga ulit siya at tumango sa akin bago siya ulit nagsalita na nagpayanig sa mundo ko.

"I can see the past... while Kuya Damien can see the future..." diretsong sabi niya nang hindi inaalis ang kaniyang titig sa akin.

Sa likod ng mga asul na mga mata ko pala mahahanap ang mga taong hinahanap ko... pero masaya ba ako na silang dalawa iyon?

ASHTRIZONE