Novels by ashtrizone

"Alright then. It's a deal. I'm rooting for you two," she sincerely said."It's an honor to work for you Architect Amasca." Khaleed smiled."Thank you Engineer. Shall I adjourn this meeting already? Do you still have anything to say?" tanong niya kay Khal at umiling naman siya bilang sagot."How about you Architect Lavrico? You didn't speak the whole meeting, maybe there's something you wanted to say?" tanong niya sa akin."I have nothing to say," I said coldly."Alright then, meeting adjourned," she ended.We prepared ourselves for leaving. My jaw clenched when the guy touched Farisha on her waist as she stood up.Putangina. Ang sarap talaga manapak ngayon!Hindi na ako nagpaalam sa kanila at dumiretso lang paalis sa opisina niya."May boyfriend na pala Architect, ligw

Nakatanggap ako ng text mula kay Tita Ferlie na nagsasabing nasa ospital si Farisha. Agad naman akong nilukob ng kaba pero hindi ako pinayagan ni Mommy na makaalis. Pati ang pagsagot sa mga texts at tawag nila ay pinagbawalan ako.Hanggang sa dumating na naman ang oras.De javu..."Uh hi?" Ramdam ko ang alanganing pagbati niya nang makita niya ako sa labas ng university.I wanted to hug her the very moment that I saw her but I have to fucking restrain myself.I did not speak any words and I am just staring at her blankly. But deep inside me, I'm memorizing every bit of her."Uh, 'yung mga prof natin, they're wondering if you'll still go to school..."She tried to open up a conversation but I'm still not talking.Ala

Kinabukasan ng umaga ay talagang inabangan ko ang pagpasok ni Harry. I asked help to my friends to captured him. Nakatikim lang naman siya ng kaunting exercise routine ko at inutusan ko siyang humingi ng tawad kay Farisha.Kung hindi lang talaga sila napatawag sa counseling office ay hindi pa matatapos ang gulo nila. Hindi ko na naman napigilan na hindi makialam lalo na no'ng nakita kong sinampal ng dalawang beses si Farisha.Damn! Kung hindi lang talaga babae 'yung Arabella na 'yon ay pinatulan ko na siya!Habang tumatagal ay naging malapit ulit kami sa isa't isa ni Farisha. Hindi ko maiikaila ang sayang nararamdaman ko.Gustong-gusto kong magpakilala sa kaniya pero inaalala ko ang kinakaharap niya ngayon.She has an amnesia.Does she knows?

"You have to break up with her," seryosong sambit ni Zamara nang pinaunlakan ko ang gusto niyang makipag-usap sa 'kin."And why the hell I would do that?!" I hissed.Is she freaking out of her mind? No'ng una ay si Kino ang kinuha niya kay Farisha tapos ngayon naman ay sinusubukan niya ako?As if I would fucking let her!"YOU WILL HAVE TO!" sigaw niya na siyang nakapagpabigla sa 'kin.Gusto ko ring sumigaw dahil hindi ko siya maintindihan pero inaalala ko lang na anak siya ni Tito Ramel at matalik na kaibigan din ni Daddy."Are you out of your mind?" instead I asked her calmly."MAKIKIPAGHIWALAY KA DAHIL KUNG HINDI AY MAMAMATAY SIYA! PATI NA ANG PAMILYA NIYA!" sigaw niya ulit.Pasalamat na lang ako at sinadya niya ako rito mismo sa mansion namin. At ngayon ay sa labas kami nag-uusap. Alam kong tulog na rin sila Mommy

Nakasalubong ko pa si Kino. Sinadya kong harangin ang dadaanan niya para hindi agad siya makaalis."How dare you hurt her?" I coldly asked restraining my temper to punch him right on his face."You don't know anything," Kino blankly said.I stiffle a laugh."Really? Then, don't you fucking dare to go near her again!" gigil na sambit ko."Why? Sino ka ba sa kaniya? Hindi nga kayo magkaibigan pero kung umasta ka..." maangas na sabi niya pero hindi na itinuloy."What?" paghahamon ko pa."Ikaw ang 'wag na 'wag lalapit sa kan'ya!" he spatted."Do you think you can stop me? Mabuti pa umalis ka na lang dito. Ayaw na rin makita ni Farisha ang pagmumukha mo so better get the fuck out of here," I darkly said.I saw pain crossed his eyes by mentioning Farisha's name.

I don't really like talking to other people. But of course, my family and friends were an exception.I just found it disgusting.Halata naman sa iba na talagang kakausapin lang ako para lumandi and I don't have time for that.Gaya na lang ngayon."Hi Rednax! Naglunch ka na ba?" pabebeng tanong ng isang schoolmate ko, may kasama pa siyang dalawang alipores sa likod.I looked at her coldly but I didn't spoke to her. Javin spoke for me like he would always do when we're encountering moments like this."Mainit ulo Miss! Better luck next time!" I heard Javin cheering up for whoever that girl is."Kahit sa labas na tayo ng cafeteria naglunch, kaliwa't kanan pa rin ang bumubuntot sa 'yong mga babae!" pang-aasar ni Khaleed."As if I care about them," I firmly said."Pero bakit gano'n ano? Kung sino pa 'yu

"MR. FUENTES, you may now start your presentation." I just remained quiet when I heard my father's voice echoed the board room meeting.Our father already gave Theodore and I the responsibility for the Reverio Corporations, but he's still here. Wala naman akong pakialam kung ano ang mga gustong gawin ni Daddy sa mga kompanya. Sa kaniya naman nagmula ang lahat nang 'yon at ipinamana lamang sa amin."Aren't we gonna wait for Mr. Nerillano?" Mrs. Dela Torre asked, another board member of Reverio Corporations.My father sighed. "He's gonna be late. I'll just let him in later."I just shrugged my shoulders. Hindi ako masyado pamilyar sa mukha ni Mr. Nerillano, pero ang alam ko ay malapit sila na magkaibigan ni Daddy at may hotel-chains ito. He's an investor in our company, and the same as my father was also in their hotel-chains.Natahimik ang lahat nang umpisahan ni Mr. Fuentes and presentation niya. He reported all the transactions this month in REV Shipping Lines. It was fine to listen

MALALIM akong bumuntonghininga nang matapos ang pagmi-make-up sa mukha ko. Nakatingin ako sa aking repleksyon sa salamin. I requested my look to be simple. Ayokong masyadong makolorete ang mukha ko kahit araw 'to ng kasal ko. Yes, ikakasal na kami ni Tredore ngayong araw. Sa nakalipas na isang buwan ay ang kasal namin ang pinagtuunan namin ng pansin.Inayos ng isang staff ang belo sa ulo ko. Hindi pa 'yon nakatabing sa mukha ko dahil inaayusan pa ako.I smiled at my reflection. I'm wearing my wedding dress. Mamaya lang ay maglalakad na ako sa altar papunta sa lalaking mahal na mahal ko.Napatingin ako sa pinto mula sa salamin nang bumukas 'yon at iniluwa si Clara. Ngumiti ako sa kaniya. She waved her hand as she took her steps inside the room."Wala talagang kupas ang ganda mo, Madam!" puri niya nang makalapit sa akin.Nakasuot siya ng beige long gown. Siya ang maid of honor ko habang si Theodore naman ang kinuhang best man ni Tredore. Naalala ko pa na nagsagutan na naman sila nina H

"I HAVE decided to go back in Spain," Sathel informed.I sighed as I nodded. "Hindi kita pipigilan sa gusto mo, Sath. Salamat sa lahat ng ginawa mong kabutihan para sa 'kin at sa anak ko. I'm sorry if I can't give back your feelings for me."Another week had passed. Isang linggo akong nanatili sa ospital para mabawi ko ang lahat ng lakas na nawala sa akin. Hindi ko naman naramdaman na nag-iisa ako dahil lahat sila ay asikasong-asikaso sa akin.Nalaman ko na rin ang nararamdaman ni Sathel para sa 'kin. Matagal ko nang nararamdaman na may iba pa siyang nararamdaman sa akin, bukod sa pagiging malapit naming magkaibigan. Hindi ko lang binigyan ng pansin 'yon dahil hindi rin naman niya binubuksan ang usaping 'yon, at sinasabi ko lang sa sarili ko na hanggang magkaibigan lang naman talaga kami."Hey, don't be sorry. Ilang beses ko ng sinabi na huwag kang mag-sorry," sabi niya at bahagyang tumawa. "It's not your fault for liking you, Zrei. Sino ba kasi ang hindi mahuhulog sa 'yo? Kahit si Th

"FIX yourself, Tredore! You look a mess right now!" I heard Tita Aren's voice, but all I can see was darkness.Gising na ang diwa ko pero hindi ko pa iminumulat ang aking mga mata. Gusto ko munang magmasid sa paligid. Alam kong nasa ospital ako ngayon dahil sa nangyari."How, Mom? She's still not awake." Tredore's hoarse voice echoed.Kahit boses niya lang ang narinig ko ay nagwawala ang kaloob-looban ko, pero tunog nanghihina ang kaniyang boses. He seemed tired and weak."Zreinessa won't be happy seeing you like this! Fix yourself, hmm?" malambing na sabi ni Tita Aren na talagang hinihikayat si Tredore."I want to see her awake first," Tredore replied. "I won't leave here."Tita Aren heavily sighed. "Babalik ako rito mamaya kasama sina Rean. You better fix yourself. Huwag kang humarap sa mga anak mo na ganiyan ang hitsura."Walang naging tugon si Tredore. Sunod na narinig ko ay ang pagbukas at pagsara ng pinto. Mukhang umalis na si Tita Aren."Baby..." Tredore's hoarse voice invaded

TREDORE ADAMANT REVERIO"ZREINESSA!" I screamed as she lose her consciousness.I almost lose my sanity when she spat blood in front of me."FUCKING MOVE!" sigaw ko at namang nagkandaugaga sa pagkilos sa pagkilos ang mga tauhan ko.Binuhat ko si Zreinessa na ngayon ay wala nang malay. I saw a gun shot at her back near on her waist. Mukhang malala ang tama no'n dahil napabuga siya ng dugo sa harap ko."Mommy!" Napalingon ako sa mga anak namin na umiiyak habang pinipigilan sila nina Daddy na lumapit sa akin.My father nodded at me, and I took it as a sign to leave the place first. Kailangan ko munang madala sa ospital si Zreinessa.I would fucking kill who the hell dare to hurt my woman!I would fucking strangle them to death!I would not show any fucking mercy!Ano'ng karapatan nila na saktan ang asawa ko?Damn!Mas inutusan ko pa si Renz na bilisan ang pagmamaneho ng sasakyan. Bawat segundo na lumilipas ay hindi nawawala ang kaba ko hangga't nakikita kong walang malay ang babaeng mahal

"THANK YOU so much for attending my father's funeral. This is an honor on behalf of my father. Thank you so much," panimula ko. Ako ang huling magbibigay ng mensahe kay Daddy bago na niya tuluyang lisanin ang mundong ibabaw."He has been the best father for me. He was always there to make me smile and my sister. Ayaw na ayaw niyang nakikita kaming malungkot ng kapatid ko. Paulit-ulit, pero hindi ako nagsasawang sabihin ang mga 'to kahit ilang beses pa." Ate Cray, kung alam mo lang kung gaano ka kamahal ni Daddy, hindi ka sana nagpabulag sa paggawa ng masama nang dahil sa inggit at inutos sa 'yo."I couldn't say that much, because God knows how much I love my father, sila ni Mommy. Hindi ko man alam ang lahat ng mabubuting naitulong o nagawa sa inyo ni Daddy, I am beyond grateful to witness all of you, that until he's very last moment with us, you all came. Masayang-masaya na si Daddy dahil ramdam ko ang pagmamahal ninyo sa kaniya." Ngumiti ako sa kanilang lahat. Lihim akong suminghap

"I can see the past... while Damien can see the future..."Nagimbal ako sa katotohanang sinabi niya sa akin. Hindi ko alam kung tatanggapin ko ba iyon o tatanggihan.Sa likod ng mga asul na mga mata ko pala mahahanap ang mga taong hinahanap ko... pero masaya ba ako na silang dalawa iyon?Sa halip na magdiwang ay parang nalungkot ako sa likod ng nalaman ko mula kay Dearil.Bakit sa dinami-dami ng tao ay silang dalawa pa ang hinahanap ko?Ito na ba ang papel ng dalawang Ravides sa buhay ko rito sa El Kanjar?"H-How come?" utal na tanong ko."Remember our first phone call?" Tumango ako sa kaniya dahil naalala ko iyon. "I've mentioned your brother... I saw him on your past as long as what happened to your family..." sambit niya."Paano?" mahinang tanong ko."That day when we saw you on t

Natagpuan ko na lang ang sarili ko ilalim niya habang siya ay nasa ibabaw ko na unti-unting pinapasok sa akin ang alaga niyang tila isang mandirigma na ngayon."Fuck!" I cried as I felt like there's something in between me got broke."I'm sorry... it's my gentle way already though it's really painful at first..." malambing bulong niya.Napatango naman ako habang pinupunasan niya ang luha na tumulo sa mata ko."Just tell me, if I can move, hmm? I won't move if it still hurts..." marahang sambit niya at sunod na sinunggaban ng halik ang labi ko.I returned the same ferocity. His tongue was poking my lips so I opened my mouth to let his tongue enter and taste every bit of my mouth. I moaned between the kisses.Ang mga kamay niya na akyat baba ang haplos sa aking baywang ay unti-unting nagtutungo sa aking dibdib. Napaliyad ako nang mar

"Ay, tangina! Live porn na naman!"Napalingon kami sa may pintuan nang marinig ang sigaw ni Detective France. Natawa naman kami ni Damien at dahan-dahan niya akong ibinaba mula sa pagbuhat niya.Hindi ka siya nangalay?Ang bigat-bigat ko na kaya!Halos pakainin ba naman niya ako segu-segundo!Tingnan na lang natin kung hindi madagdagan ang timbang ko dahil doon!Pero siyempre, nasa tamang pangangalaga kasi ako kaya wala dapat reklamo, 'di ba?Argh! I'm crazy."Ang landi n'yo talagang dalawa!" akusa pa ni Detective France at pumasok na siya dahil nanatili pa rin siya pintuan kanina."Inggit ka, Detective France?" pang-aasar ko sa kaniya.

"Baby..." magaang tawag sa akin ni Damien at pinisil ang mga kamay ko.Mapait akong ngumiti. "I'm fine."Ganito pala ang pakiramdam na matraydor ng isang taong itinuring mong kaibigan. Hindi sumagi sa isip ko na magagawa niya ito sa akin dahil sa mga kabutihang ginawa niya. Pagpapakitang tao lang ba ang lahat ng iyon?"That explains why you received the threat. There's a manual on the security's post revealing the house numbers at the village, I saw it. May bahay rin ako roon at may suspetya na ako sa kaniya simula noong nagtanong siya sa akin kung may kilala raw ba akong pangalan na Anveshika Ferolinoz," mahabang paliwanag ni Detective France na siyang nagpatango sa aming lahat.Hindi pa rin ako makapaniwala sa mga rebelasyon na 'to."I forgot! The first victime of Heart Forest Crime was your HR Head, Maniro Derso." Napasinghap naman kami ni Dearil ha

"Maraming salamat, Anveshika. Patawad din sa lahat ng nangyari..." malungkot na sabi ni Rhianne habang hawak ang kamay ko."You're not at fault, Rhianne," sabi ko sa kaniya.Umiling lang siya at malungkot na tumitig sa kabaong unti-unting bumaba sa ilalim ng lupa. Gaya ng ipinangako ko kay Manong Liher ay ginawa ko ang paglibing kay Lhianne Jimenez. Nalungkot ako nang sinabi niyang hindi siya pupunta ngayon dahil sa sobrang hiya niya raw sa anak niya, wala raw siyang karapatan na harapin ang anak niya dahil sa lahat ng kasalanang nagawa niya."Sobrang maraming salamat..." bulong niya.Ngumiti na lang ako sa kaniya. Lumapit na kami sa lumubog na kabaong sa lupa. Hawak pa rin ni Rhianne ang kamay ko at ramdam ko ang panginginig at panlalamig no'n kaya marahan ko iyong pinisil. Hawak-hawak ang putik bulaklak ay unti-unti namin iyong inihagis sa ibabaw ng kabaong. Ganoon din ang ginawa nina Damien at Dea

Bahagya siyang nagulat sa sinabi ko pero agad din iyong nagdilim nang makabawi siya at humalakhak."Hindi ko inaasahan na mas maaga mong malalaman. Pinahahanga mo ako, Anveshika." Marahan pa siyang pumalakpak. Napairap ako at bumaba sa sasakyan para makaharap siya ng maayos."What are you doing, Anveshika? Stay inside the fucking car!" Rinig ko ang boses ni Damien mula sa earpiece na suot ko.Napangisi ako. "What now, Liher Jimenez? The father of Lhianne and Rhianne Jimenez, right? Also, the mastermind behind the Heart Forest Crime," mariin kong sabi."Ano ngayon ang gagawin mo ngayong alam mo na?" nakangisi niyang tanong sa akin."You're busted." Nakangisi lang ako sa kaniya habang nakatitig at maya-maya lang ay narinig na namin ang sirena ng mga pulis.Nakita kong natigilan siya dahil sa tunog na iyon. Agad siyang humugot ng bari