Alexiana
“Mag-ingat kayo, Mama sa Palawan,” wika ni Isabella habang nakayakap kay Tiya Cecilia. Ngayon kasi magpupunta sa Palawan ang mag-asawang Vidales. Pagkatapos naming kumain ng umagahan ay aalis na raw sila para hindi gabihin sa biyahe kaya nasa labas kaming lahat para magpaalam. “Salamat, hija. Huwag puro pagbabasa ng libro ang atupagin. Sayang ang bakasyon, gumala kayo nina Alexiana,” usal ni Tiya Cecilia habang hawak-hawak ang magkabilang braso ni Isabella. Tumingin naman sa akin ang ginang. Ngumiti ito at niyakap ako. “Ikaw rin, hija. Sana ay mas lalo kayong magkasundo ng mga anak ko at matuwa ka sa pagbabakasyon dito. Kung may kailangan ka, sabihin mo lang kina Ertha.” “Opo. Thank you po,” matipid na wika ko. Pagkabitiw ay nagtungo siya kay Jairro. “Ang lagi kong bilin sa ’yo, hijo, huwag mo sanang kalimutan. Marami pang ibang kababaihan—” Hindi na natapos ang sasabihin ng ginang nang putulin ito ng binata. “Mag-iingat kayo ni Papa, Mama.” Bumuntonghininga na lang ang ginang bago tuluyang pumunta kay Zarrick. “Huwag mong kalilimutan ang negosyo, hijo. Wala kami ng iyong papa kaya inaasahan ko na babantayan mong maigi ang kabukiran.” “Nakapag-usap na kami ni Papa tungkol diyan, Mama. Wala ka na dapat alalahanin,” usal ni Zarrick at hinalikan sa pisngi ang ina. “O siya. Sige na, aalis na kami,” paalam ni Tiya Cecilia. Inilagay naman ng mga maid sa likod ng karwahe ang kanilang gamit. “Mama, hintayin ko ang tawag na nakarating na kayo sa Palawan,” usal ni Isabella, pero hinawakan lang ng kaniyang ina ang kamay niya. “Naku, hija. Bukas ng umaga na ako tatawag. Baka gabi na kami makarating doon. Ito kasing papa mo, ayaw pang bumili ng sasakyan. Marami raw kasi tayong kabayo,” sagot ni Tiya Cecilia. “Malaking tipid ang paggamit ng kabayo kaysa sasakyan. Sige na, hija. Mauna na kami,” wika ni Tiyo Sebastian at inalalayan si Tiya Cecilia na makaakyat sa karwahe. “Ang bilin ng mama n’yo, ha? Paalam,” dagdag nito bago tuluyang pumanhik sa karwahe. Nang makaalis ang mag-asawa ay walang pasabi na umalis si Jairro. Si Isabella naman ay nagtungo sa kaniyang silid dahil may kailangan pa raw siyang gawin. Naiwan naman kami ni Zarrick na nasa labas. “Hindi ka pa ba papasok? Mukhang gusto mo yata akong makasama nang matagal,” usal ni Zarrick na ikinangiwi ko. Ano ba’ng pinagsasasabi niya? “Feeling ka. Papasok na ako,” wika ko. Napatigil ako nang bigla niyang hatakin ang kamay ko. “Gusto sana kitang makasama, pero may kailangan pa akong asikasuhin. Gusto mo bang sumama na lang sa akin?” tanong niya na ikinapagtaka ko. Wala ring bakas ng pagbibiro sa kaniyang mukha kaya sumagot ako. “At saan naman, aber?” “Sa bukid namin. Kailangan kong tingnan ang lagay n’on at puwede rin tayong mapag-isa roon kung gusto mo,” wika ni Zarrick at kumindat. Sinasabi ko na nga ba, wala talagang kaseryo-seryoso ang lalaking ito sa katawan. I scoffed. “As if namang sasama ako sa ’yo.” Zarrick laughed. “Biro lang. Gusto lang kitang magala sa kabukiran namin, Manila Girl.” “Hindi ako puwede ngayon. May kasunduan kami ni Aiden na pupunta kami sa pottery nina Hugo,” sagot ko. Nakita ko na nagbago ang ekspresyon niya. “Sino’ng mas pipiliin mo sa amin? Si Hugo o ako?” tanong ni Zarrick na ikinatawa ko dahil para siyang timang. “Hmm. Si Hugo?” pagbibiro ko, pero kumunot lang ang noo niya. “Ano namang meron sa lalaking ’yon? Hamak na mas guwapo, magaling mangabayo, at lamang ako sa kaniya sa lahat ng bagay,” pagyayabang ni Zarrick na ikinanganga ko. Wow. Ang taas ng confidence niya sa sarili. “Oo na, sige. Wala na lang ako pipiliin, pero pupunta pa rin ako kina Hugo. Nangako na kasi ako kahapon. Kung gusto mo, tumulong ka na lang din sa pottery nila,” wika ko, pero hindi na siya umimik at nangulit. “Mauuna na ako,” usal ni Zarrick. “Okay. Take care!” wika ko at kumaway sa kaniya. Nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa kaniyang labi. “Ayun lang, wala nang kasunod?” pilyong tanong ni Zarrick, pero inirapan ko lang siya. Paano kaya ito naging kapatid nina Isabella? Siya lang yata ang may ganitong personality sa kanilang magkakapatid. Ang isa niyang kapatid na si Jairro ay parang galit sa mga babae. Si Isabella naman ay mahinhin. At itong si Zarrick ay parang lahat ng babae ay kaya niyang i-entertain. Bago ako makapasok ay nag-flying kiss pa si Zarrick. Pumanhik naman ako sa silid para mag-shower at gumayak. I was wearing a black tank top that I partnered with denim shorts; and black high heel boots habang ang buhok ko ay itinali ko na pa-messy bun. Pagkababa ko ay naabutan ko si Isabella na tumitingin sa aparador. Nang makita niya ako ay kaagad siyang ngumiti. “Saan ka pupunta, Alexiana?” “Sa pottery. ’Di ba may napag-usapan kami kahapon nina Hugo?” wika ko. Napahawak siya sa kaniyang baba na parang inaalala ang nangyari. “A, oo nga pala. Nandiyan na ba si Aiden?” she asked. “Baka hintayin ko na lang siya sa labas. Wala kasi kaming specific time na napag-usapan,” usal ko. Tumango si Isabella at itinuloy ang ginagawa. “Tulungan muna kita? Ano ba’ng hinahanap mo?” kuryoso kong tanong. “Balak ko sanang gumawa ng cookies. Hinahanap ko ’yong mga gamit at sangkap. Gusto mo bang gumawa muna tayo? Puwede mong ibigay ang sa ’yo kay Aiden habang ang sa akin ay balak ko sanang ipaabot kay Gray. Gusto ko kasing magpasalamat dahil pumunta siya kahapon kahit abala siya,” usal ni Isabella. Mukhang may gusto talaga siya sa binata. “Kung gusto mo, ipaaabot ko na lang kay Aiden ang sa ’yo,” suhestiyon ko. “Talaga? Sige,” natutuwang wika ni Isabella. Nagsimula naman kaming hanapin ang mga gagamitin. Ipinakita niya sa akin kung ano-ano ang kailangang gawin na nakasulat sa libro. Iniabot sa akin ni Isabella ang maliit na mixing bowl. “Ikaw na maghalo ng mga tuyong sangkap, ako na sa basa.” Tumango ako. Hinalo ko ang flour, baking soda, at salt habang si Isabella ay abala sa paghalo ng granulated sugar at softened butter sa electric mixer. Pagkatapos ay inilagay niya ang brown sugar at vanilla. Paunti-unti niya na ring inilalagay ang mga itlog. “Ayos na?” Iniabot ko naman ang bowl at inihalo niya na rin ito at saka nilagyan ng chocolate chips. Nang mailagay ito sa pan ay naisip naming lagyan ng ibang hugis. Ang ginawa ko ay hugis bituin habang ang kay Isabella ay crescent moon. Pagkatapos ng mga ginawa namin ay isinalang na ito ni Isabella sa oven. “Mukhang gusto mo talaga si Gray,” untag ko. Gumuhit naman ang gulat sa mukha niya. “Hindi sa gano’n,” tanggi ni Isabella. “Ano ka ba, normal lang naman ’yon.” Kumuha naman si Isabella ng lalagyan para sa cookies sa aparador. “Parang kuya ko na si Gray, pero bata pa lang kami hinahangaan ko na siya. Nasa kaniya na lahat ng katangian na nababasa ko lang sa mga libro,” sagot ni Isabella. “Mukhang close na talaga kayo simula bata,” komento ko. Ngumiti naman si Isabella. “Oo. Nakilala ko siya noon dahil kay Kuya Zarrick.” Magsasalita pa sana ako nang biglang tumunog ang alarm. Pagkatapos naming ilagay sa plastics ang cookies ay nagsalita si Isabella, “Gusto ko sanang magkasundo kayo ni Kuya Zarrick, pero mukhang si Aiden ang gusto mo.” Itatanggi ko pa sana ay biglang may tumawag kay Isabella, “Señorita, nasa telepono ang pinsan mo.” “Sige, manang, susunod na ako.” “Alexiana, ikaw na ang bahala sa ginawa kong cookies, ha? Siguraduhin mong makararating kay Gray,” wika ni Isabella bago tuluyang umalis sa kusina. Nang makalabas ako ay naupo muna ako sa upuan habang pinagmamasdan ang dalawang plastic ng cookies. Napabuntonghininga ako at itinuon ang atensyon sa hinahangin na puno. Lumipas naman ang sampung minuto ay nakarinig ako ng yapak ng kabayo. Mukhang nandiyan na si Aiden. Tumayo ako nang may humawak sa braso ko. “Kanina ka pa ba naghihintay?” Nang lumingon ako ay nakita ko si Gray. Kinusot ko ang mga mata ko dahil baka namamalikmata lang ako, pero siya talaga. “Hindi. Kalalabas ko lang din. Where’s Aiden?” “Ako ang pinapalit ni Aiden. May trangkaso siya kaya hindi makakapunta,” kaswal na sagot ni Gray. “Is he okay? Dapat sinabi niya. Puwede namang ako na lang ang magpunta kina Hugo,” wika ko. “Ayos lang si Aiden. May ubo lang.” “Is that so? That’s great, balak ko sana siyang dalawin, pero may kasunduan kasi kami ni Hugo. Puwede ka nang mauna, ayos lang kahit ako na lang ang pumunta,” usal ko, pero hindi umalis si Gray sa kinatatayuan niya. “May nagpunta nang magaling na doktor para tingnan siya. At saka ako ang kapalit ni Aiden para samahan ka,” wika ni Gray. “Pero baka busy ka? ’Di ba, may mina-manage ka rin na business?” He answered, “Huwag mong alalahanin ’yon. Kapag nangako ang isang Zacarias, dapat panindigan hanggang dulo.” Wala na akong nagawa kundi tumango na lang dahil mukhang wala siyang balak na magpatalo sa akin. “Saan pala ako sasakay? Ayos lang kung lalakad na lang ako habang nasa kabayo ka,” usal ko dahil hindi ako marunong mangabayo para sabayan siya. “Hindi ako gano’ng lalaki para paglakarin ka habang nakasakay ako sa kabayo. Tayong dalawa ang sasakay rito.” “Pero—” Napapikit ako nang bigla niya akong buhatin para isakay sa kabayo. What just happened? Nang sumakay si Gray ay napasinghap ako dahil naramdaman ko ang matigas niyang dibdib na tumatama sa likod ko. “Baka malaglag ako,” bulalas ko dahil biglang naglikot ang kabayo. Baka malaglag ako sa ’yo. He chuckled. “Akala ko ba ay gusto mong matuto mangabayo?” “Oo nga, pero first time kong sumakay sa kabayo kaya nagulat ako,” katwiran ko habang nakapamaywang. “Huwag kang gumaniyan. Humawak ka,” bulong ni Gray sa tainga ko na nagbigay ng kiliti sa batok ko. “S-Saan?” nauutal kong tanong. “Kahit saan, Alexiana.” Halos lumundag ang puso ko dahil napakalapit niya sa akin. Mas lalo ko tuloy naramdaman ang katawan niya. Nang paluin niya ang kabayo ay napahawak ako sa matigas niyang braso niya nang bigla itong mabilis na tumakbo. “Ayos ka lang ba?” nag-aalalang tanong niya. “Oo,” sambit ko. Habang nasa daan kami ay hindi ko maiwasang mapatitig sa mukha ni Gray. His face was totally my type. Hindi na ako magtataka kung bakit napakaraming nagkakagusto sa kaniya. Sino ba naman kasing hindi? Bigla naman akong napapikit nang biglang may pumatak na tubig sa mata ko. Ano ba ’yan, panira. “Humawak kang mabuti, bibilisan ko. Sisilong muna tayo,” wika ni Gray. Tumango naman ako at hinigpitan ang hawak sa braso niya. Nang makarating kami sa isang malaking hacienda ay basang-basa na kami dahil biglang lumakas ang ulan. “Kaninong hacienda ’to? Ayos lang ba na pumasok tayo? Baka makasuhan tayo ng trespassing,” tanong ko dahil bigla na lang kaming pumasok sa gate. “Kaibigan ko ang panganay na anak ng mga Hidalgo. Wala sila rito,” usal ni Gray at bumaba ng kabayo. Ini-offer niya naman ang dalawang kamay para saluhin ako, pero nakaramdam ako ng hiya. “Ako na,” usal ko at pinilit na bumaba sa kabayo mag-isa, pero ang hirap pala. Hinawakan ni Gray ang waist ko para tulungan ako, “Baka madulas ka.” Binuksan ni Gray ang pinto, at tama nga siya, wala man lang katao-tao. “Ang dilim. Naputulan na yata sila ng kuryente,” reklamo ko. Sinundan ko si Gray na huminto sa isang malaking painting. Napanganga ako nang ilihis niya ito at tumambad ang isang pinto, pumasok siya kaya sumunod ako. I curiously asked, “Kaninong room ito?” “Sa lahat ng mga silid na nandito, anim lang kaming nakaaalam nito, pero dahil nakita mo na, ikaw na ang pangpito,” wika ni Gray na parang may nalaman akong bagay na hindi dapat. “Bakit ipinakita mo sa akin?” “Alexiana, may tiwala ako sa ’yo, saka kailangan mo nang magpalit, baka magkasakit ka,” usal ni Gray. Pumasok na kami sa loob. Maluwag ang silid dahil may mga sofa rito na parang ginagamit nila kapag may halagang usapin. May wet bar din, saka billiard. Mayroon ding tatlong pinto, pero mukhang naka-lock ito. Kumuha si Gray ng oversized shirt at cotton short sa cabinet. “Ito na lang muna ang gamitin mo para matuyo ang mga damit mo.” “Oo nga pala, pinabibigay nga pala sa ’yo ’to ni Isabella,” wika ko at iniabot sa kaniya ang plastic na naglalaman ng cookies. Hindi niya naman ito tinanggap kaya kinuha ko ang palad niya para ilagay ito. “At ito nga pala ang gawa ko. Puwedeng pakibigay na lang kay Aiden?” dagdag ko at inilagay na rin ang gawa ko. Hindi ako confident sa itsura, pero mukhang masarap naman ang ginawa ko. Hindi ko na hinintay ang sagot niya. Mabilis kong kinuha ang damit at pumasok sa shower room. Pagkalabas ko ay hawak-hawak ko ang mga basa kong damit. Wala akong suot na kahit anong panloob dahil nabasa ito. Tanging oversized shirt at short lang. “Saan ko pala ito puwedeng patuyuin?” tanong ko. Nakita ko naman na natuon sa akin ang atensyon ni Gray. Nung bumaba ang mga mata niya sa suot ko ay nag-iwas siya ng tingin. “Isabit mo na lang sa hanging rack na inayos ko riyan. Tinapatan ko na rin ng electric fan para mabilis matuyo,” wika ni Gray habang nakatingin sa baso na may laman na bourbon whiskey. Nagtaka naman ako kung ano ang problema niya, “Ayos ka lang ba?” tanong ko at lumapit kung nasaan siya. Ininom niya naman nang straight ang alak bago ako pasadahan ng tingin. “Masarap ba ’yan?” I added. Mas lalo akong lumapit sa kaniya para kunin ang bote nang maramdaman ko na nadikit ako sa braso niya. Humarap naman siya sa akin at hinawakan ang magkabilang balikat ko. Gray frowned. “Fuck, Alexiana. Inaakit mo ba ako?” Muntik nang hindi mag-sink in sa akin ang sinabi niya nang bigla kong ma-realize na wala akong suot na panloob at puti ang ibinigay niya sa aking shirt. Shit! Anong katangahan ’to? Mabilis kong tinakpan ang gawing dibdib ko at narinig ko naman ang pagtawa niya. “Bakit mo tinago bigla?” bulong ni Gray sa tainga ko. Naamoy ko ang alcohol mula sa bibig niya. Napalunok ako. Was he already drunk? “Dito ka lang. Magsiya-shower lang ako,” wika ni Gray. Naiwan naman akong tulala habang pasara ang pinto ng shower room. Umayos ka nga, self! Bigla naman akong nakaramdam ng uhaw dahil sa nangyari. Sinilip ko ang lalagyanan, pero puro hard alcohol drinks lang ang laman! Ano pa nga ba ang aasahan ko? Imposible namang may tubig dito. Kinuha ko ang rum dahil kumpara sa iba ay mas mababa ang alcohol percentage nito. At saka, mas sanay ako rito. Naglagay ako sa baso at sunod-sunod itong ininom, pero hindi napawi ang uhaw na nararamdaman ko. Nahilo lang ako. “Last na talaga,” usal ko. Hindi ko alam kung ilang minuto na ang nakalipas. Iinumin ko na sana ang nasa baso nang may biglang may kumuha nito mula sa kamay ko. “Ano’ng ginagawa mo, Alexiana?” asik ni Gray. Kinuha ko naman ang bote ng rum, pero hinablot niya rin ito. “Damot. Nauhaw ako, e,” reklamo ko. Nang tingnan ko si Gray ay nakakunot ang noo niya. Tumutulo mula sa buhok niya ang butil ng tubig. Bumaba ang tingin ko sa katawan niya at shit, naka-topless s'ya! Grabeng katawan naman ’yan! Napalunok naman ako. “Ang init, ayaw ko na nga rito,” usal ko at mabilis na tumayo, pero bigla akong na-out of balance kaya tumama ang mukha ko sa dibdib ni Gray. “Aray, ang sakit,” angal ko. “Hays. Ang kulit mo talaga,” wika ni Gray at binuhat ako pa-bridal style. “Ibaba mo nga ako,” pangungulit ko, pero hindi niya ako pinansin. Hindi ko alam, pero sobrang init ng nararamdaman ko na sinabayan pa ng sobrang bilis ng tibok na puso ko. “Gray?” “Hmm?” “Can I kiss you?” Nakita ko ang gulat sa mukha ni Gray dahil sa sinabi ko na napalitan ng ngisi. “Baka pagsisihan mo ang sinabi mo kapag nawala ang kalasingan mo,” pilyong wika ni Gray na ikinataas ko ng kilay. Ibinaba ako ni Gray sa sofa habang nakataas ang kanang kamay niya sa gilid ng ulo ko. “Bakit ko pagsisisihan, e hindi naman ako lasing. Saka you’re totally my type,” bungisngis ko at ipinulupot ang dalawang kamay ko sa batok niya. “Fuck, woman. You’re driving me crazy,” bulong ni Gray at nilagay ang kaliwang kamay niya sa waist ko. This was the first time I heard him speak in English. And the way he spoke was freaking sexy. I guess, they just really loved to communicate in our mother tongue in this province. “I really like your face,” wika ko at hinawakan ang pisngi niya na ibinaba ko sa dibdib niya, “but I like your body the most.” Nakita ko naman ang pagkagat niya sa ibabang labi dahil sa ginawa ko. “Stop fooling around, Alexiana or you will regret it,” wika ni Gray at siniil ng halik ang labi ko. Napapikit ako nang maramdaman kong dumampi ang labi niya sa akin. Para akong naestatwa dahil hindi ko alam kung paano gagalaw, baka isipin niya na hindi ako marunong humalik. Well, in fact, yes. This was my freaking first time to kiss someone. Nakapanood na ako ng mga romance movie, pero iba pa rin pala sa personal. “Uhm,” impit na ungol ko nang kagatin niya ang ibabang labi ko. “Open your mouth and stick out your tongue,” utos ni Gray na kaagad kong sinunod. Pagkatapos ay bigla niyang sinipsip ang dila ko at nag-espadahan ang aming mga dila. Habang abala kami sa paghahalikan ay naglalakbay naman ang kaliwang kamay niya sa loob ng tshirt na suot ko. He squeezed one of my boobies. Nang maghiwalay ang labi namin ay parehas kaming naghahabol hininga. “I-I want to do it with you,” wika ko. Nakita ko naman ang pagnanasa sa kaniyang mga mata. “Joder, baby. Huwag mo akong tingnan nang ganiyan, baka hindi ko mapigilan ang sarili ko,” wika ni Gray. Huminga siyq nang malalim at inihilig ang kaniyang ulo sa balikat ko. “Then, huwag mong pigilan. Let’s do it,” pamimilit ko at hinawakan ang braso niya. “You’re drunk. Ayaw kong ibigay mo sa akin ang sarili mo nang hindi ka sigurado,” dagdag ni Gray, ang hininga niya ay tumatama sa leeg ko. “But I’m not drunk! I really want to do it with you!” Itinaas naman ni Gray ang kaniyang ulo para magpantay kami. “I want to do it with you, too, but let’s take it slowly baby,” sagot ni Gray at hinalikan ang labi ko. Mas lalo kong inilapit ang katawan ko sa kaniya. I felt so hot and I really wanted him badly, but I think hindi talaga papayag si Gray dahil iniisip niya ang kapakanan ko na baka pagsisihan ko iyon. “Please . . . I’m really turned on,” sambit ko. Nakita ko ang pagkagat labi ni Gray. Naupo siya sa aking tabi. “Sit here,” utos ni Gray at tinapik ang kaniyang hita. Sinunod ko naman siya at naupo sa hita niya. Nang maramdaman ko ang kaniyang matigas na ari ay napapikit ako. “See? You’re hard,” pagpupumilit ko. Ipinulupot niya naman ang kamay sa waist ko at mas lalong idiniin sa kaniya. “Yeah, it’s hard because of you. Do you really want it badly? This will hurt you a lot,” bulong ni Gray sa likod ng tainga ko. “Tinatakot mo ba ako? I’m a brave woman kaya,” sagot ko at itinaas ang aking kamay sa ere. Narinig ko naman ang pagtawa ni Gray kaya humarap ako sa kaniya para tingnan siya nang masama. I angrily asked, “Ano’ng nakakatawa?” “You’re so cute. That’s why I really—” Pinutol ko ang sasabihin niya nang itulak ko siya para tumayo. “Bahala ka na nga riyan kung ayaw mo, ako na lang!” usal ko, pero bigla niyang hinila ang wrist ko dahilan para mapaupo ulit ako. “Ano’ng balak mong gawin? Ako na ang gagawa para sa ’yo,” ani Gray na ikinamula ng pisngi ko. “W-Wala. May sinabi ba ako?” nauutal na wika ko habang hinahalikan ni Gray ang batok ko. “Kasasabi mo lang. Tutulungan kita using the other way,” Gray stated habang ang kaliwang kamay niya ay naglalakbay sa loob ng aking short. “Ano’ang ginagawa mo?” “Tinutulungan ka,” sambit ni Gray habang ang index finger niya ay nira-rub ang cl*t ko. Ang kanang kamay niya naman ay nasa dibdib ko at pinaglalaruan ang nippl*s ko. “Basa ka na,” Gray commented. Napatakip naman ako ng bibig nang bigla niyang ipasok ang daliri niya sa loob ng pagkababae ko. “Whose fault is it, hmm?” I hoarsely replied. He chuckled and continued finger-fucking me. Minutes passed. “Ah, I-I'm cumming,” I exclaimed while catching my breath. Mas lalo pa niyang binilisan ang ginagawa. Iniangat ko ang puwitan ko nang maramdaman kong parang may hinuhukay sa loob ng tiyan ko. Napahiga ako sa dibdib ni Gray, parang nawalan ako ng lakas. I felt so, tired. Binuhat ako ni Gray patungo sa shower at nilinis ang pagkababae ko. Sinuotan niya ako ng panibagong short bago ihiga muli sa sofa. “Ayos ka na? Naiinitan ka pa rin ba?” Gray was really caring. Exactly my type.Alexiana Habang nag-uumagahan kami ay binasag ni Zarrick ang katahimikan, “Tumawag kanina si Elias na rito sila sa San Nicolas magbabakasyon. Nagyaya siya na ipagdiriwang ang kanilang pagdating sa yate na hiniram kayTiyo.” Nakuha niya ang atensyon naming lahat habang nabalot sa akin ang kuryosidad kung sino si Elias. “Talaga, Kuya? Hindi ito nabanggit sa akin ni Amelia n’ong magkausap kami sa telepono kahapon. Nakatutuwa na rito sila ulit magbabakasyon. Kailan sila darating?” tanong ni Isabella habang nilalagyan ng syrup ang pancake. “Nakarating na sila kanina,” wika ni Zarrick at sumimsim ng kape. “Kahit kailan talaga si Amelia, lagi na lang ako sinusupresa. Ayos lang ba na isama ko sila Lucia? May usapan kasi kami ngayon na pupunta kami sa bagong bukas na bilihan ng libro,” usal ni Isabella na ikinatango ni Zarrick. Dumako naman ang tingin ng magkapatid kay Jairro na parang walang interes sa pinag-uusapan. Tumikhim si Zarrick para makuha ang atensyon niya, “Ikaw, Jairro, sasam
AlexianaMaririnig ang pagdiin ko sa keys ng keyboard sa aking laptop. Bawat pindot ko ay ramdam ang bigat ng mga daliri ko habang binabasa ng mga mata ko ang nai-input na mga sentence.Tumigil ako saglit upang hawakan ang sentido ko at marahan itong minasahe, parang sasabog ang ulo ko dahil sa nakasulat sa papel na schedule ko ngayong araw.Tanging ang pagbuntonghininga ko lamang ang maririnig sa buong office habang ang kape na kanina pa nakapatong sa table ko ay lumamig na. Hindi ko alam kung ilang oras na akong nagtitipa habang ang mga kamay ko at mata ay tila bibigay na sa aking gawain. Kanina ko pa iniisip kung paano ko ipakikita sa buong board members ang new idea ko para sa resort.Naputol ang ginagawa ko nang marinig ang pamilyar na tunog na parang isang melodiya sa aking pandinig. Kapag naririnig ko ang kantang ito ay parang ayaw ko nang patigilin ang tugtog—ang Canon D.“Poks!” bungad sa akin ng isang pamilyar na boses, naririnig ko rin ang maingay na musika at nagsasalitang
AlexianaNagmamadali kong isinuot ang blouse na nabili ko sa Los Angeles noong nakaraang linggo. Bumagay ito sa kurba ng baywang ko na 27 inches. Tiningnan ko ang mala-vintage na orasan na nakatapat na sa VIII habang ang malaking daliri nito ay nakaturo sa sa VI.Hindi na masama. Tatlumpung minuto pa lang naman akong late sa klase.Ibinuka ko naman ang mga labi ko para tawagin si Florentia. Narinig ko ang ingay na nagmula sa pinto nang pumasok si Florentia habang dala-dala ang black slacks na dapat susuotin ko. Ang totoo niyan, kung hindi dahil sa sinabi ni Blaire na gaganapin na exam ay hindi na ako papasok ngayong araw.Ang kursong kinuha namin nina Blaire ay Architecture dahil lahat kami ay nababagay sa kurso na iyon. Mas lalong bumagay ito sa akin dahil malls and resorts ang negosyo ng mga magulang ko habang sina Blaire naman ay nagde-design ng mga real estate.Agad naman akong sumigaw dahil kanina pa ako nakatayo rito at mauubos ang oras ko kahihintay sa kaniya. “Did you know the
AlexianaMakalipas ang sampung minuto ay bumaba mula sa hagdan ang isang babae na balingkinitan. Straight ang buhok nito na umabot hanggang baywang. Nakasuot ng puting bestida habang may bitbit na libro sa kanyang kanang braso.“Ikaw talaga, hija. Hindi mahiwalay sa ’yo ang libro. Mabuti pa ay ipakilala muna kita kay Alexiana,” wika ng ginang. Lumapit naman sila sa akin. Tumayo naman ako. “Ito nga pala si Alexiana, anak ng Tita Astraena mo. Sa Manila siya nakatira.”Napatango naman siya bago makipagbeso. “Magandang hapon, Alexiana. Ako nga pala si Isabella,” aniya nang nakangiti, kahit ang boses niya ay malambing.“Nice to meet you, Isabella,” usal ko kaya napangiti ang ginang.“Hija, ako pala si Cecilia Vidales. Napansin ko kasi na hindi mo ako tinatawag kaya naisip ko na baka hindi pa nabanggit sa ’yo ng mama mo ang pangalan,” wika ng ginang na ikinangiti ko.“You’re correct po. Mom didn’t mention anything to me kahit ang tungkol sa inyo kaya hindi ko po alam kung ano’ng dapat itawa
AlexianaNang magising ako ay nagtungo kaagad ako sa bathroom upang mag-shower. Hindi naman mawala sa isipan ko kung paano ako bibili ng mga bagay rito kung wala akong kapera-pera kahit piso. Nakahihiya naman kung hihingi ako kina Tita Cecilia. Mas mabuti na rin siguro kung subukan kong magtrabaho dahil doon naman nagsisimula ang lahat, pero ang tanong, saan naman ako hahanap? Kumusta na kaya sina Mom? Si Blaire? Sigurado akong nagbabakasyon sila ngayon sa ibang bansa.Pagkataposi kong maligo ay kinuha ko ang itinabi kong bikini na balak kong gamitin mamaya. Isinuot ko ito sa ilalim ng mini dress kong white para isang tanggalan na lang if ever. Hassle pa kasi na magpalit pa.Mga ilang minuto ang lumipas, at habang nagsusuklay ako ng buhok ay may kumatok sa pinto. “Señorita, nakahanda na po ang almusal sa hapag. Puwedeka na pong bumaba para saluhan sila,” tawag ni Ertha.Kinuha ko naman ang paborito kong perfume na candy scent upang i-spray ito sa buong katawan ko bago bumaba. Nang m
Alexiana Makalipas ang isang oras ay nagyaya si Ximena na lumangoy sa dagat dahil hindi na rin masyadong mainit. “Dito na lang muna ako. Gusto kong gumawa ng sand castle. Susunod na lang ako mamaya,” usal ni Isabella habang ang maids naman niya ay inabutan siya ng timba. “Kami rin ni Eris, Ximena. Samahan na lang muna namin si Isabella na gumawa ng sand castle,” wika ni Lucia. Walang nagawa si Ximena kundi ang tumango. Inilipat niya naman ang tingin kina Alejandro, Hugo, at Helio na abala sa paglalaro ng mga baraha. Nanonood naman sa kanila sina Sandra at Rea, habang ang tatlo ay nag-uusap malapit sa kubo. Nang mamataan ni Ximena si Zarrick ay mabilis siyang kumaway. Mukhang importante ang pinag-uusapan nila. Maybe it was about horses again. “Halika na, Zarrick. Hindi ka ba lalangoy?” sigaw ni Ximena. Umiling ang binata, pero hindi nagpatinag ang dalaga at nilapitan niya ito para pilitin. Ibinaba ko ang shades sa isang tabi at lumusong papunta sa dagat. Pinanood ko ang mg
Alexiana Habang nag-uumagahan kami ay binasag ni Zarrick ang katahimikan, “Tumawag kanina si Elias na rito sila sa San Nicolas magbabakasyon. Nagyaya siya na ipagdiriwang ang kanilang pagdating sa yate na hiniram kayTiyo.” Nakuha niya ang atensyon naming lahat habang nabalot sa akin ang kuryosidad kung sino si Elias. “Talaga, Kuya? Hindi ito nabanggit sa akin ni Amelia n’ong magkausap kami sa telepono kahapon. Nakatutuwa na rito sila ulit magbabakasyon. Kailan sila darating?” tanong ni Isabella habang nilalagyan ng syrup ang pancake. “Nakarating na sila kanina,” wika ni Zarrick at sumimsim ng kape. “Kahit kailan talaga si Amelia, lagi na lang ako sinusupresa. Ayos lang ba na isama ko sila Lucia? May usapan kasi kami ngayon na pupunta kami sa bagong bukas na bilihan ng libro,” usal ni Isabella na ikinatango ni Zarrick. Dumako naman ang tingin ng magkapatid kay Jairro na parang walang interes sa pinag-uusapan. Tumikhim si Zarrick para makuha ang atensyon niya, “Ikaw, Jairro, sasam
Alexiana“Mag-ingat kayo, Mama sa Palawan,” wika ni Isabella habang nakayakap kay Tiya Cecilia.Ngayon kasi magpupunta sa Palawan ang mag-asawang Vidales.Pagkatapos naming kumain ng umagahan ay aalis na raw sila para hindi gabihin sa biyahe kaya nasa labas kaming lahat para magpaalam.“Salamat, hija. Huwag puro pagbabasa ng libro ang atupagin. Sayang ang bakasyon, gumala kayo nina Alexiana,” usal ni Tiya Cecilia habang hawak-hawak ang magkabilang braso ni Isabella.Tumingin naman sa akin ang ginang. Ngumiti ito at niyakap ako. “Ikaw rin, hija. Sana ay mas lalo kayong magkasundo ng mga anak ko at matuwa ka sa pagbabakasyon dito. Kung may kailangan ka, sabihin mo lang kina Ertha.”“Opo. Thank you po,” matipid na wika ko.Pagkabitiw ay nagtungo siya kay Jairro. “Ang lagi kong bilin sa ’yo, hijo, huwag mo sanang kalimutan. Marami pang ibang kababaihan—”Hindi na natapos ang sasabihin ng ginang nang putulin ito ng binata. “Mag-iingat kayo ni Papa, Mama.”Bumuntonghininga na lang ang ginan
Alexiana Makalipas ang isang oras ay nagyaya si Ximena na lumangoy sa dagat dahil hindi na rin masyadong mainit. “Dito na lang muna ako. Gusto kong gumawa ng sand castle. Susunod na lang ako mamaya,” usal ni Isabella habang ang maids naman niya ay inabutan siya ng timba. “Kami rin ni Eris, Ximena. Samahan na lang muna namin si Isabella na gumawa ng sand castle,” wika ni Lucia. Walang nagawa si Ximena kundi ang tumango. Inilipat niya naman ang tingin kina Alejandro, Hugo, at Helio na abala sa paglalaro ng mga baraha. Nanonood naman sa kanila sina Sandra at Rea, habang ang tatlo ay nag-uusap malapit sa kubo. Nang mamataan ni Ximena si Zarrick ay mabilis siyang kumaway. Mukhang importante ang pinag-uusapan nila. Maybe it was about horses again. “Halika na, Zarrick. Hindi ka ba lalangoy?” sigaw ni Ximena. Umiling ang binata, pero hindi nagpatinag ang dalaga at nilapitan niya ito para pilitin. Ibinaba ko ang shades sa isang tabi at lumusong papunta sa dagat. Pinanood ko ang mg
AlexianaNang magising ako ay nagtungo kaagad ako sa bathroom upang mag-shower. Hindi naman mawala sa isipan ko kung paano ako bibili ng mga bagay rito kung wala akong kapera-pera kahit piso. Nakahihiya naman kung hihingi ako kina Tita Cecilia. Mas mabuti na rin siguro kung subukan kong magtrabaho dahil doon naman nagsisimula ang lahat, pero ang tanong, saan naman ako hahanap? Kumusta na kaya sina Mom? Si Blaire? Sigurado akong nagbabakasyon sila ngayon sa ibang bansa.Pagkataposi kong maligo ay kinuha ko ang itinabi kong bikini na balak kong gamitin mamaya. Isinuot ko ito sa ilalim ng mini dress kong white para isang tanggalan na lang if ever. Hassle pa kasi na magpalit pa.Mga ilang minuto ang lumipas, at habang nagsusuklay ako ng buhok ay may kumatok sa pinto. “Señorita, nakahanda na po ang almusal sa hapag. Puwedeka na pong bumaba para saluhan sila,” tawag ni Ertha.Kinuha ko naman ang paborito kong perfume na candy scent upang i-spray ito sa buong katawan ko bago bumaba. Nang m
AlexianaMakalipas ang sampung minuto ay bumaba mula sa hagdan ang isang babae na balingkinitan. Straight ang buhok nito na umabot hanggang baywang. Nakasuot ng puting bestida habang may bitbit na libro sa kanyang kanang braso.“Ikaw talaga, hija. Hindi mahiwalay sa ’yo ang libro. Mabuti pa ay ipakilala muna kita kay Alexiana,” wika ng ginang. Lumapit naman sila sa akin. Tumayo naman ako. “Ito nga pala si Alexiana, anak ng Tita Astraena mo. Sa Manila siya nakatira.”Napatango naman siya bago makipagbeso. “Magandang hapon, Alexiana. Ako nga pala si Isabella,” aniya nang nakangiti, kahit ang boses niya ay malambing.“Nice to meet you, Isabella,” usal ko kaya napangiti ang ginang.“Hija, ako pala si Cecilia Vidales. Napansin ko kasi na hindi mo ako tinatawag kaya naisip ko na baka hindi pa nabanggit sa ’yo ng mama mo ang pangalan,” wika ng ginang na ikinangiti ko.“You’re correct po. Mom didn’t mention anything to me kahit ang tungkol sa inyo kaya hindi ko po alam kung ano’ng dapat itawa
AlexianaNagmamadali kong isinuot ang blouse na nabili ko sa Los Angeles noong nakaraang linggo. Bumagay ito sa kurba ng baywang ko na 27 inches. Tiningnan ko ang mala-vintage na orasan na nakatapat na sa VIII habang ang malaking daliri nito ay nakaturo sa sa VI.Hindi na masama. Tatlumpung minuto pa lang naman akong late sa klase.Ibinuka ko naman ang mga labi ko para tawagin si Florentia. Narinig ko ang ingay na nagmula sa pinto nang pumasok si Florentia habang dala-dala ang black slacks na dapat susuotin ko. Ang totoo niyan, kung hindi dahil sa sinabi ni Blaire na gaganapin na exam ay hindi na ako papasok ngayong araw.Ang kursong kinuha namin nina Blaire ay Architecture dahil lahat kami ay nababagay sa kurso na iyon. Mas lalong bumagay ito sa akin dahil malls and resorts ang negosyo ng mga magulang ko habang sina Blaire naman ay nagde-design ng mga real estate.Agad naman akong sumigaw dahil kanina pa ako nakatayo rito at mauubos ang oras ko kahihintay sa kaniya. “Did you know the
AlexianaMaririnig ang pagdiin ko sa keys ng keyboard sa aking laptop. Bawat pindot ko ay ramdam ang bigat ng mga daliri ko habang binabasa ng mga mata ko ang nai-input na mga sentence.Tumigil ako saglit upang hawakan ang sentido ko at marahan itong minasahe, parang sasabog ang ulo ko dahil sa nakasulat sa papel na schedule ko ngayong araw.Tanging ang pagbuntonghininga ko lamang ang maririnig sa buong office habang ang kape na kanina pa nakapatong sa table ko ay lumamig na. Hindi ko alam kung ilang oras na akong nagtitipa habang ang mga kamay ko at mata ay tila bibigay na sa aking gawain. Kanina ko pa iniisip kung paano ko ipakikita sa buong board members ang new idea ko para sa resort.Naputol ang ginagawa ko nang marinig ang pamilyar na tunog na parang isang melodiya sa aking pandinig. Kapag naririnig ko ang kantang ito ay parang ayaw ko nang patigilin ang tugtog—ang Canon D.“Poks!” bungad sa akin ng isang pamilyar na boses, naririnig ko rin ang maingay na musika at nagsasalitang