KABANATA 2:
Padabog kong sinara ang pinto ng aking sasakyan pag-uwi ko sa bahay ni Sylvia. Kaagad niya akong nilapitan upang kumustahin ang naging pagkikita namin ng dati kong asawa.
"How can he do this to me?" halos magulo ko ang aking buhok sa sinabi kong iyon. Hindi pa rin ako makapaniwala na kaya akong saktan ng ganoon ni Dindo.
"I told you, this is not right upang maghiganti. Baka sa huli ikaw rin ang masaktan," paalala ni Sylvia sa akin.
Ngunit sadyang matigas ang ulo, ayaw kong pakinggan ang mga payong iyon ni Sylvia sa akin. Sumagot muli ako rito,
"Wala nang sasakit pa sa akin Sylvia, nang mawala ang baby ko parang namatay na rin ako, Sylvia. Hindi ko man lang nayakap ang baby ko. Kaya sabihin mo sa akin, masama bang maghiganti ako?" hindi ko mapigilan ang emosyon ko at muling dumaloy ang mainit na luha sa aking pisngi.
Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin maalis sa isipan ko ang pagkawala ng aking baby. Kung nabuhay lamang siya ay hindi ko nanaisin pang maghinganti subalit pinatay siya ni Dindo! Pinatay siya ni Dindo! Ito ang paulit-ulit na salitang tumatakbo sa aking isipan.
"Taha na Annabelle, ipagpasa Diyos mo na lang ang lahat ng ito." Hinaplos ni Sylvia ang aking buhok gamit ang kanyang malambot na kamay.
"Mapapanatag lamang ako, kapag nakita kong nakaratay na sa kabaong ang bangkay ni Dindo! Pero habang nabubuhay siya, hindi ko hahayaang maging masaya sila ng kerida niya, gagawin kong delubyo ang buhay nila!" galit na galit kong bulalas kay Sylvia.
Natapos ang araw na iyon na hindi ko namalayan hanggang sa nakatanggap ako ng isang phone call mula sa unknown number.
"Annabelle, speaking," sagot ko sa kabilang linya.
"H-hello, Belle?" sagot ng isang babae sa kabilang linya na sa unang pagsasalita pa lang nito ay nakilala ko na agad ang kanyang boses. Naalala ko nga pa lang naibigay ko kay Carla ang aking numero bago kami maghiwalay sa isang grocery store kamakailan.
"C-Carla, napatawag ka?" biglang nabuhay ang dugo ko sa katawan ng mga sandaling iyon. Hindi ko inaasahan na tatawagan ako ng kerida ni Dindo at mukhang magandang pagkakataon ito upang sirain ang magandang relasyon nilang dalawa, ito ang nasa isip ko habang kausap si Carla.
"I need to apologize of what happen yesterday," bumuntonghininga ito nang malalim na dinig na dinig ko naman.
Nagpaawa naman ako sa telepono upang kampihan ako ni Carla.
"Actually, I feel so sad about yesterday. Hindi na dapat ako pumunta pa, gayong hindi naman pala ako welcome sa bahay ninyo,"
"Tinatanong ko nga si Dindo, bakit ka umalis? And I found out na nagkaroon kayo nang kaunting diskusyunan," pagkukwento niya sa akin.
"H-hindi ko alam na mainitin pala ulo ni Dindo, kaya hindi ko na pigil ang sagutin siya. Muntik pa niya akong mapagbuhatan ng kamay!" dagdag kong paawa kay Carla.
"T-talaga! Gagawin niya iyon?" hindi makapaniwala na bulalas ni Carla sa akin.
"Oo," walang kagatul-gatol kong sagot sa kanya.
"H-hindi ko palalampasin ito, Belle," sabi ni Carla sa akin at iyon ang huling pag-uusap naming dalawa.
Simula pa lamang ito ng aking paghihiganti! Maniningil na ako ng pautang. Humanda ka, Dindo. Haha!
Ito ang naghuhumiyaw na sambit ng aking isipan habang nakasilip ako sa labas ng aking silid.
Kinaumagahan ay maaga akong umalis. Tutungo ako sa pinagtatrabahuhan na kompanya ni Dindo at gugulatin ko siya.
Pagpasok ko sa opisina ay naroon sa labas ng lobby ang mga empleyado. Wari ay naghihintay sa aking pagdating.
Isa-isa ko silang tiningnan at isa-isa silang nagbibigay galang sa akin. Hanggang sa magtama ang mga mata namin ni Dindo.
"Hanggang dito ba naman sinusundan mo ako? Para kang aso na buntot nang buntot sa akin." Napakamot sa ulo na sambit ni Dindo sa akin.
"Excuse me?" taas kilay kong sambit sa kanya.
"Tigil-tigilan mo na ako sa mga ganiyang taktika mo Annabelle, baka makalimutan kong babae ka," halos pabulong niyang sabi sa akin.
"Ganiyan ka ba makitungo sa boss mo?" humarap ako sa kanya at lumapit nang pagkalapit lapit.
"B-boss?" ang natatawa niyang reaksyon na nagpainit ng aking ulo. " Ang taas ng pangarap mo! Ang boss namin ay si Lady B," tukoy niyang iyon sa aking screen name.
"I'm Lady B, the President of this Company!" inis kong sagot kay Dindo na ikinatigil ng tawa niya dahil pinakita ko sa kanya ang aking i.d na suot-suot. "Now, Mr. Dindo, you are fired!" malakas kong sabi at umalis na sa kanyang harapan.
"Ayan,Pare tinanggal ka na sa kompanya," untag ng katabi ni Dindo sa kanya. Dinig na dinig ko ang mga bulung-bulungan ng mga empleyado tungkol sa pagtanggal ko kay Dindo sa trabaho.
Abala ako sa pag checheck ng mga report ng may kumatok sa pintuan ng aking opisina.
"Come in," ang mahinahong sagot ko at ipinagpatuloy ko na ang aking ginagawa.
"P-pwede ba kitang makausap?" Nakayukong tanong sa akin ni Dindo.
Napatigil ako sa aking ginagawa at tumingin dito.
"Bakit nandito ka pa? 'Di ba tinanggal na kita bilang empleyado sa kompanya?" walang ngiting sagot ko sa kanya.
"Can you give me another chance?" tila basang sisiw na pakiusap niya sa akin.
"My decision is final! I don't think na kailangan pa ng kompanya ang serbisyo mo. Isiksik mo diyan sa kukuti mo na, ako ang nagpapakain sa pamilya mo!" pinandilatan ko ng tingin si Dindo, pina mukha ko sa kanya na kung hindi dahil sa pinapasweldo ko ay hindi kakain ang pamilya niya.
Mabuti na lang at nakunbensi ko ang may-ari ng kompanya na ako muna ang mag manage ng kanyang negosyo habang nasa America ito. Kaya naman naisakatuparan ko ang una kong balak kay Dindo.
"Please, maawa ka! I need this job, walang kakainin ang pamilya ko, please give me a second chance, Annabelle," halos lumuhod si Dindo sa aking paanan sa mga oras na iyon.
Lumapit ako sa kanya at itinayo siya,
"It's too late, Dindo. I need to let you out to my company. Kunin mo na ang mga gamit mo at ayaw na kitang makita!" madiin kong pagkakasabi sa kanya.
Walang nagawa ang pagmamakaawa sa akin ni Dindo, tama lang ang ginawa ko ang tanggalin siya sa trabahong matagal niyang pinaghirapan.
"Mukhang masaya ka yata ngayon, Annabelle?" ito napuna sa akin ni Sylvia nang makita niya akong nakangiti habang hinihigop ang mainit na tea.
"Because, I made the right thing! Kung makikita mo lang kung paano siya magpakaawa na huwag kong tanggalin sa trabaho." Pailing-iling kong pagkukuwento kay Sylvia.
"It's that too much?" ang nakangiwing tanong ni Sylvia sa akin.
Nawala ang ngiti ko sa labi at hindi na ipinagpatuloy ang pag-inom ko ng mainit na tea.
KABANATA 3:Abala ako noon sa pagmamalengke nang magkrus ang landas namin ni Carla. Nagulat ako nang kalabitin niya ako sa tagiliran."P-pwede ba tayong mag-usap?" seryoso niyang tanong sa akin, nakita ko ang mga mata niya. Punong-puno nang pagsusumamo."S-sure!" tipid kong sagot at sinundan siya.Sa isang mini-cafe nagpasya kaming mag-usap ni Carla nang umagang iyon."I-I know na may nagawang hindi tama si Dindo sa iyo pero sana—"Hindi ko na pinatapos ang pagsasalitang iyon ni Carla at agad na akong umimik sa kanya."Pinakiusapan ka ba ni Dindo para kausapin ako?" tanong ko sa kanya.Subalit umiling lang siya sa akin. Napansin ko ang pasa sa kaliwa niyang pisngi na tila ba pinagbuhatan siya ni Dindo."What happened to your face?" kunot noo na tanong ko sa kanya at bahagyang hinawakan
KABANATA 4: "Talagang pumayag ka na hawak-hawakan ka ng pangit na Mr. Khou na iyon!" ang tila inis na sambit ni Dindo sa akin ng makapasok ako sa loob ng aking kotse. "Nagseselos ka ba, Dindo?" diretsahan kong pagtatanong sa kanya. "Why would I?" ang hindi makatingin niyang sagot sa akin. "It seems that you are jealous to Mr. Khou, huwag ka ng magkunwari pa, kilala kita," "Wala naman akong karapatan sa buhay mo, ang akin lang huwag mong ibaba ang pagkababae mo para lang makapag close ng deal," sambit niyang iyon sa akin na hindi ko nagustuhan. "Are you saying na—" "It's not what you think, okay?" mabilis niyang sagot sa akin. " I'm sorry with that, baka mamaya tanggalin mo na lang ako bigla," dagdag pa niyang iyon sa akin. "Hindi ko gagawin iyon, Dindo. Pumunta ngayon sa pansitan ni Aling Dana. '
KABANATA 5: Kinabukasan ay maagang pumunta si Dindo sa bahay, nagtataka ako kung bakit napakaaga niya dahil ang usapan namin ay mga alas otso niya ako susunduin subalit alas siyete pa lamang ay naroon na siya. "Ang aga mo naman, Dindo. Kumain ka na ba?" tanong ko sa kanya sabay tungga sa mainit kong tea. "Nag-away na naman kami ni Carla, gusto niyang mag resign na ako," bumuntonghiningang sambit niya sa akin. "Nagseselos ba siya sa akin? Kung malalaman lang niya, tiyak kong mas lalo siyang maghihimutok." Tumayo ako sa aking kinauupuan at nagtungo sa kusina. Tamang-tama may niluto naman akong fried egg at hotdog. Kinuha ko rin ang stock kong korean noodles at pinakain kay Dindo. Lumabas ako sa kusina bitbit ang almusal para kay Dindo. "Nakakahiya naman, pero salamat dahil—" "Namiss kitang ipaghanda ng m
KABANATA 6: Palubog na ang araw ng hapong iyon. Sinadya kong hindi sumabay kay Dindo dahil balak kong makipagkita kay Carla. Nais kong gumanti ng sampal at sabunot na ginawa niya sa akin. Kaya naman lihim ko siyang pinuntahan sa kanila. Kumatok muna ako ng tatlong beses bago niya ako pinagbuksan ng pinto. Para siyang nakakita ng multo nang makita niya ako. Kaagad ko siyang sinampal at sinabunutan. "Surprise!" sabi ko sa kanya. "Anong ginagawa mo rito? Ang lakas ng loob mong pumunta sa pamamahay ko!" sabi niyang iyon habang hawak-hawak niya ang kanyang pisngi na kakasampal ko pa lang. "Hindi ba obvious kung bakit ako narito sa bahay na sinasabi mo, wala ka talagang kaalam-alam, Carla!" Pailing-iling kong sagot sa kanya. "Anong ibig mong sabihin?" maang niyang tanong sa akin habang nakakunot ang kilay. "
KABANATA 7: Pagpasok ko sa opisina ay nabigla ako sa isang bouquet nasa table ko at mayroon pang kasamang tsokolate. Nakangiti akong tinungo ang aking table at binasa ang maliit na card. You are always in my heart, the first time I met you it's just a rolling coaster that I'll never forget to happen in my entire life. See you later, susunduin kita after office hour. Mr. Khou Hindi ko sukat akalain na mabibighani sa akin si Mr. Khou, isa itong matipunong lalaki at higit sa lahat ay multi-millionaire. Ang balita ko rito ay pihikan sa babae, hindi basta-basta nakikipagdate at kapag natipuhan ka raw nito ay tiyak idadate ka sa mamahaling restawran. Hawak ko ang mga magagandang bulaklak na bigay ni Mr. Khou nang nag ring ang aking telepono. Sandali kong binitiwan ang mga bulaklak upang sagutin ang tumatawag
KABANATA 8: Inihatid ako ni Mr. Khou sa aking tinutuluyan marami pa kaming napag-usapan. Nalaman ko na isa pala siyang balo at ang ikinamatay ng dati niyang asawa ay cancer of the breasts. "Maraming salamat sa masayang kwentuhan at salamat sa pagpapaunlak sa akin," hinging pasasalamat muli ni Mr. Khou sa akin bago ako bumaba ng kanyang sasakyan. "I really enjoyed your company, Mr. Khou," nakangiti kong sagot at bumaba na ako ng sasakyan niya. Inihatid ko nang tanaw ang papalayong sasakyan ni Mr. Khou papasok na sana ako sa loob nang dumating si Dindo. Lasing na lasing ito at tila wala sa sariling katinuan. "Dumating ka na pala!" pasuray-suray niyang sabi sa akin at saka lumapit sa aking kinaroroonan. "Pwede ba, Dindo umuwi ka na sa inyo. Lasing ka!" pagtataboy ko sa kanya. "Wow! Pinapaalis muna ako ngayon. Akala ko ba ayaw m
KABANATA 9: Nakahanap naman ako ng murang apartment sa tulong ng kaibigan kong si Donna. Matagal ko nang kilala siya at isa sa mga nakaaalam ng aking mga plano. "Maraming salamat sa iyo, Donna," hinging pasasalamat ko sa kanya. "It's my pleasure to help you anytime you need me, hindi ko ma-attempt napabayaan ka. Since high school magkaibigan na tayo and I can't imagine na hindi ka matulungan gayong kaya ko naman," mahaba niyang sambit sa akin. Niyakap pa niya ako. Pakiramdam ko nagkaroon na naman ako ng bagong kakampi. "I am very happy to hear that, Donna. Ikaw na lang ang natitira kong kaibigan at kasangga," maluha-luhang kong sambit sa kanya. "Huwag na tayong magdrama pa, ayaw kong masira ang aking make up. May date pa kami ng aking jowa!" Pinahid niya ang mga luhang ito sa kanyang pisngi
KABANATA 10: Muling nagkrus ang landas namin ng kerida ng magaling kong asawa na si Dindo. Nasa park din pala ang babaeng iyon, mukhang may naaamoy akong malansa. Sambit ng aking isipan habang naglalakad sa gawin iyon ng park. "Anong ginagawa mo rito, Belle?" tanong niyang iyon sa akin nang huminto kami pareho sa paglalakad. "Bakit masama bang nandito ako sa park? Ano sa tingin mo ang ginagawa ko?" Tumingin ako sa paligid. Nakita ko ang iba't ibang uri ng mga tao, mayroong mga bata, matatanda at magkasintahan. Ibinaling ko muli ang aking paningin kay Carla at sabay sabing, " Baka nagdate kami ni Dindo," pang-iinis ko sa kanya na alam kong ikakausok ng ilong niya. "Ang kapal ng mukha mong agawin ang pagmamay-ari ko!" inis niyang sambit sa akin na ikinahalakhak ko.
KABANATA 10: Muling nagkrus ang landas namin ng kerida ng magaling kong asawa na si Dindo. Nasa park din pala ang babaeng iyon, mukhang may naaamoy akong malansa. Sambit ng aking isipan habang naglalakad sa gawin iyon ng park. "Anong ginagawa mo rito, Belle?" tanong niyang iyon sa akin nang huminto kami pareho sa paglalakad. "Bakit masama bang nandito ako sa park? Ano sa tingin mo ang ginagawa ko?" Tumingin ako sa paligid. Nakita ko ang iba't ibang uri ng mga tao, mayroong mga bata, matatanda at magkasintahan. Ibinaling ko muli ang aking paningin kay Carla at sabay sabing, " Baka nagdate kami ni Dindo," pang-iinis ko sa kanya na alam kong ikakausok ng ilong niya. "Ang kapal ng mukha mong agawin ang pagmamay-ari ko!" inis niyang sambit sa akin na ikinahalakhak ko.
KABANATA 9: Nakahanap naman ako ng murang apartment sa tulong ng kaibigan kong si Donna. Matagal ko nang kilala siya at isa sa mga nakaaalam ng aking mga plano. "Maraming salamat sa iyo, Donna," hinging pasasalamat ko sa kanya. "It's my pleasure to help you anytime you need me, hindi ko ma-attempt napabayaan ka. Since high school magkaibigan na tayo and I can't imagine na hindi ka matulungan gayong kaya ko naman," mahaba niyang sambit sa akin. Niyakap pa niya ako. Pakiramdam ko nagkaroon na naman ako ng bagong kakampi. "I am very happy to hear that, Donna. Ikaw na lang ang natitira kong kaibigan at kasangga," maluha-luhang kong sambit sa kanya. "Huwag na tayong magdrama pa, ayaw kong masira ang aking make up. May date pa kami ng aking jowa!" Pinahid niya ang mga luhang ito sa kanyang pisngi
KABANATA 8: Inihatid ako ni Mr. Khou sa aking tinutuluyan marami pa kaming napag-usapan. Nalaman ko na isa pala siyang balo at ang ikinamatay ng dati niyang asawa ay cancer of the breasts. "Maraming salamat sa masayang kwentuhan at salamat sa pagpapaunlak sa akin," hinging pasasalamat muli ni Mr. Khou sa akin bago ako bumaba ng kanyang sasakyan. "I really enjoyed your company, Mr. Khou," nakangiti kong sagot at bumaba na ako ng sasakyan niya. Inihatid ko nang tanaw ang papalayong sasakyan ni Mr. Khou papasok na sana ako sa loob nang dumating si Dindo. Lasing na lasing ito at tila wala sa sariling katinuan. "Dumating ka na pala!" pasuray-suray niyang sabi sa akin at saka lumapit sa aking kinaroroonan. "Pwede ba, Dindo umuwi ka na sa inyo. Lasing ka!" pagtataboy ko sa kanya. "Wow! Pinapaalis muna ako ngayon. Akala ko ba ayaw m
KABANATA 7: Pagpasok ko sa opisina ay nabigla ako sa isang bouquet nasa table ko at mayroon pang kasamang tsokolate. Nakangiti akong tinungo ang aking table at binasa ang maliit na card. You are always in my heart, the first time I met you it's just a rolling coaster that I'll never forget to happen in my entire life. See you later, susunduin kita after office hour. Mr. Khou Hindi ko sukat akalain na mabibighani sa akin si Mr. Khou, isa itong matipunong lalaki at higit sa lahat ay multi-millionaire. Ang balita ko rito ay pihikan sa babae, hindi basta-basta nakikipagdate at kapag natipuhan ka raw nito ay tiyak idadate ka sa mamahaling restawran. Hawak ko ang mga magagandang bulaklak na bigay ni Mr. Khou nang nag ring ang aking telepono. Sandali kong binitiwan ang mga bulaklak upang sagutin ang tumatawag
KABANATA 6: Palubog na ang araw ng hapong iyon. Sinadya kong hindi sumabay kay Dindo dahil balak kong makipagkita kay Carla. Nais kong gumanti ng sampal at sabunot na ginawa niya sa akin. Kaya naman lihim ko siyang pinuntahan sa kanila. Kumatok muna ako ng tatlong beses bago niya ako pinagbuksan ng pinto. Para siyang nakakita ng multo nang makita niya ako. Kaagad ko siyang sinampal at sinabunutan. "Surprise!" sabi ko sa kanya. "Anong ginagawa mo rito? Ang lakas ng loob mong pumunta sa pamamahay ko!" sabi niyang iyon habang hawak-hawak niya ang kanyang pisngi na kakasampal ko pa lang. "Hindi ba obvious kung bakit ako narito sa bahay na sinasabi mo, wala ka talagang kaalam-alam, Carla!" Pailing-iling kong sagot sa kanya. "Anong ibig mong sabihin?" maang niyang tanong sa akin habang nakakunot ang kilay. "
KABANATA 5: Kinabukasan ay maagang pumunta si Dindo sa bahay, nagtataka ako kung bakit napakaaga niya dahil ang usapan namin ay mga alas otso niya ako susunduin subalit alas siyete pa lamang ay naroon na siya. "Ang aga mo naman, Dindo. Kumain ka na ba?" tanong ko sa kanya sabay tungga sa mainit kong tea. "Nag-away na naman kami ni Carla, gusto niyang mag resign na ako," bumuntonghiningang sambit niya sa akin. "Nagseselos ba siya sa akin? Kung malalaman lang niya, tiyak kong mas lalo siyang maghihimutok." Tumayo ako sa aking kinauupuan at nagtungo sa kusina. Tamang-tama may niluto naman akong fried egg at hotdog. Kinuha ko rin ang stock kong korean noodles at pinakain kay Dindo. Lumabas ako sa kusina bitbit ang almusal para kay Dindo. "Nakakahiya naman, pero salamat dahil—" "Namiss kitang ipaghanda ng m
KABANATA 4: "Talagang pumayag ka na hawak-hawakan ka ng pangit na Mr. Khou na iyon!" ang tila inis na sambit ni Dindo sa akin ng makapasok ako sa loob ng aking kotse. "Nagseselos ka ba, Dindo?" diretsahan kong pagtatanong sa kanya. "Why would I?" ang hindi makatingin niyang sagot sa akin. "It seems that you are jealous to Mr. Khou, huwag ka ng magkunwari pa, kilala kita," "Wala naman akong karapatan sa buhay mo, ang akin lang huwag mong ibaba ang pagkababae mo para lang makapag close ng deal," sambit niyang iyon sa akin na hindi ko nagustuhan. "Are you saying na—" "It's not what you think, okay?" mabilis niyang sagot sa akin. " I'm sorry with that, baka mamaya tanggalin mo na lang ako bigla," dagdag pa niyang iyon sa akin. "Hindi ko gagawin iyon, Dindo. Pumunta ngayon sa pansitan ni Aling Dana. '
KABANATA 3:Abala ako noon sa pagmamalengke nang magkrus ang landas namin ni Carla. Nagulat ako nang kalabitin niya ako sa tagiliran."P-pwede ba tayong mag-usap?" seryoso niyang tanong sa akin, nakita ko ang mga mata niya. Punong-puno nang pagsusumamo."S-sure!" tipid kong sagot at sinundan siya.Sa isang mini-cafe nagpasya kaming mag-usap ni Carla nang umagang iyon."I-I know na may nagawang hindi tama si Dindo sa iyo pero sana—"Hindi ko na pinatapos ang pagsasalitang iyon ni Carla at agad na akong umimik sa kanya."Pinakiusapan ka ba ni Dindo para kausapin ako?" tanong ko sa kanya.Subalit umiling lang siya sa akin. Napansin ko ang pasa sa kaliwa niyang pisngi na tila ba pinagbuhatan siya ni Dindo."What happened to your face?" kunot noo na tanong ko sa kanya at bahagyang hinawakan
KABANATA 2:Padabog kong sinara ang pinto ng aking sasakyan pag-uwi ko sa bahay ni Sylvia. Kaagad niya akong nilapitan upang kumustahin ang naging pagkikita namin ng dati kong asawa."How can he do this to me?" halos magulo ko ang aking buhok sa sinabi kong iyon. Hindi pa rin ako makapaniwala na kaya akong saktan ng ganoon ni Dindo."I told you, this is not right upang maghiganti. Baka sa huli ikaw rin ang masaktan," paalala ni Sylvia sa akin.Ngunit sadyang matigas ang ulo, ayaw kong pakinggan ang mga payong iyon ni Sylvia sa akin. Sumagot muli ako rito,"Wala nang sasakit pa sa akin Sylvia, nang mawala ang baby ko parang namatay na rin ako, Sylvia. Hindi ko man lang nayakap ang baby ko. Kaya sabihin mo sa akin, masama bang maghiganti ako?" hindi ko mapigilan ang emosyon ko at muling dumaloy ang mainit na luha sa aking pisngi.Hanggang ngayon ay hindi ko pa