The Witch has Fallen - 10

Nakasimangot ko siyang pinagmamasdan, kanina pa siya nakadekwatro at tulalang nakatanaw sa kawalan. Parang ang lalim - lalim ng iniisip niya, sa lalim hindi ko na masisid.

Kanina ko pa siya sinusubukang tawagin pero nakatanga lang siya at para bang hindi ako naririnig. Nagbuntong hininga ako at tumayo na. Nilapitan ko siya at bahagyang tinapik. 

Wala sa sarili siyang lumingon sa akin. Ang ulo lang nito ang ginalaw at pinanatili ang posisyon nito. 

"Senyorito!, kanina ka pa tinatawag eh. Ano ba kasing pag-uusapan natin ngayon?" 

"Ewan," hindi sigurado nitong sagot. Agad akong napalingon sa kanya, hindi makapaniwala sa sinabi.

"Hindi mo alam? eh bakit ka pa nagpunta dito kung hindi ka rin naman pala sigurado sa sasabihin mo." napairap ako. "May pa 'we'll discuss something' ka pang nalalaman." tumikhim ako at pinalalim ang boses para gayahin ang sinabi niya kanina. Sinamaan niya ako ng tingin  kaya napaayos ako ng tayo. 

"May klase pa ako bukas." pahayag ko para umalis na siya. Hindi pa rin siya umimik. 

Napatigil ako sa pagsimangot at napanganga nang may mapagtanto. Kaya ba panay ang punta niya dito sa bahay, kaya ba binigyan niya ako ng phone at higit sa lahat, kaya ba niligtas niya ako sa gabing 'yon dahil... dahil..

"May gusto ka sa akin?!" hindi makapaniwala kong saad. Tinuro ko siya at pabalik sa sarili ko "Sa akin?!" I repeated, para marinig niya ng maayos. 

Mas lalo namang lumalim ang kunot sa noo niya at parang sinasabi na nahihibang na ako. Nagbuntong hininga ako at ngumuso. 

"Joke lang, 'to naman. Ano ba kasi 'yang gusto mong sabihin? 'yang kanina pa bumabagabag sa utak mo?." pagbawi ko sa sinabi ko, baka ako pa mapahiya. 

"May bago ka bang something na na-discovered?" tinaas baba ko ang kilay ko at ngumisi. Tinignan niya lang ako na para bang sinasabi na walang sense mga pinagsasabi ko.

He heaved a deep sigh before talking, "Nung... nung ininom mo ang ..." hindi matapos tapos niyang saad. Napakunot ang noo ko at pilit iniintindi ang gusto niyang sabihin. 

"Dugo?' pagtatapos ko sa gusto niyang sabihin. Nagdalawang isip muna siya bago tumango.

"What did you feel when you drunk the uh, blood?" alangan niyang tanong. Tinatantya ang magiging reaksyon ko. 

Napairap muna ako bago sumagot. "Edi sumuka."

"The taste? is it sweet? or uhm what?"

"Wala, walang lasa." totoo naman. Kaya nga akala ko tubig lang eh kasi wala namang lasa. Wala ring amoy. "Wala ring amoy. Anong nilagay mo 'don?" 

"Wala, Its fresh blood." mas naguluhan ang mukha nito. Napapikit ako at napalunok nang maalala ang mga kaganapan sa araw na iyon, huminga ako ng malalim para pakalmahim ang sarili.

"Ng tao?!' kinakabahan kong tanong. nandidiri.

"Silly. It's chickens blood." napatango naman ako. Buti naman, as much as possible ayaw kong kumain o uminom man lang ng kahit anong unhealthy. Sa pagkain na mga masusustansya na nga lang ako bumabawi dahil alam kong sira na ang pagpapahinga ko at siyempre dahil iyon sa Senyorito na walang ibang ginawa kundi bulabugin ang gabi ko. 

"How do you feel now? wala ka bang kakaibang nararamdaman? wala ka bang gustong kainin?" napaisip ako, hmm kainin. Gutom ako, oo, pero wala akong maisip na gustong kainin. 

Napaatras ako nang bigla siyang tumayo. Ngayon ko lang napagtanto na kanina pa pala ako nakatayo at namanhid na ang paa ko sa kakatayo. 

"Anong ginagawa mo? lumayo ka nga." napapaatras ako sa tuwing humahakbang siya papalapit sa akin. Nang makalapit na nga siya ay bahagya ko siyang tinulak. Bigla niyang hinapit ang bewang ko upang pigilan ako sa pag-atras. Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya at hindi ko mapigilang maconcious. Ang... ang lapit ng mukha niya. 

Nagpalit na ako ng anyo bilang witch kaya alam kong hindi kaaya-aya ang pagmumukha ko ngayon. Hindi nakakawiling tignan kaya mas lalo akong nahiya.

Napalunok ako, nakakunot ang mukha akong pumikit. Naghahanda sa maari niyang gawin. Hahalikan niya ba ako? O di kaya kakagatin nanaman?.

Ilang segundo pa akong naghintay sa susunod na gagawin pero walang nangyari. Maya maya pa ay narinig ko ang mahina niyang tawa. Nahihiya akong nagmulat ng mata habang siya ay natatawa sa itsura ko. Ang lapit parin ng mukha namin dahil hindi niya parin binibitawan ang bewang ko. 

"Stay still, Tasya. I won't kiss you." he scoffed. "Asa," 

Napairap ako sa sinabi niya. Edi huwag! sinabi ko bang halikan mo ako? 

Bumaba ang tingin niya sa bandang tiyan ko, nakabistida lang ako pangtulog. Napaigking ako nang bigla niyang hawakan ang tiyan ko. Lalayo na sana ako pero mas hinigpitan niya ang kapit sa bewang ko. He moved his hands around my tummy, para bang dinadama niya ang laman nito. Hindi pa siya nakontento, yumuko siya at nilagay ang kaliwang pisnge niya sa tiyan ko, tenga rather dahil parang may pinakikinggan siya sa tiyan ko. 

Napakunot ang noo ko, naka awang ang bibig ko habang pinagmamasdan siya. Hindi makapaniwala sa ginagawa ng Senyorito. Anong tingin niya sa akin buntis?! 

Nagmukha tuloy kaming mag-asawa na excited sa magiging anak namin kaya wala pa namang baby bump eh panay ang pakinig niya sa bata sa loob ng tiyan ko. Eh ang kaso, wala namang bata 'yan eh! tae lang laman niyan!. 

Umatras na ako dahil ang awkward ng posisyon namin. Umayos narin siya ng tayo at nakangusong nakatingin sa akin. Kumunot ang noo ko. "Bakit?" I raised my brows, nanghahamon na ako ng away. Violation of personal space ang ginawa niya no! and I won't tolerate such act. choz lang. 

"Are you sure you're not craving for something?" paniniguro niya. "Like blood?" 

Peke akong tumawa sa tanong niya. Like blood?! ha! talaga bang iniisip niyang nagiging bampira na ako? no way! imposible yun.

"You know what I'm craving for, Senyorito?" I crossed my arms over my chest and plastered a playful smile. 

"What? tell me." hindi makahintay niyang tanong. 

"I'm craving for you..." I raised my brows up and down to tease him. He just scoffed and rolled his eyes before sitting. 

"Asa. Hindi ako pumapatol sa mga witch." napasimangot ako sa sinabi nito at umupo nalang 'din ulit sa gilid ng kama ko. Hindi din ako pumapatol sa mga blood sucker!.

"My phone?" saad niya at nilahad ang palad sa akin, hinihingi ang phone niya. Kakaupo ko lang eh!. Padabog akong tumayo at naglakad palapit sa bag ko. 

"Hindi daw pumapatol pero nakiinom ng dugo ko." mahina kong himutok habang hinahalungkat ang bag ko para kunin ang phone niya. 

"Oh. Kukunin mo na?" binigay ko sa kanya ito. Kinuha niya naman at agad na kiinalikot ang phone niya. Hindi man lang sinagot ang tanong ko.

"Nagpahiram nga, hindi naman umabot ng isang araw." mahina kong bulong habang inaayos ang maliit kong kama. Napalingon naman siya sa akin at tinaasan ako ng kilay, tinatanong kung may sinasabi ba ako. Umiling lang ako at pumwesto na sa kama. Naghahanda na sa pagtulog. 

Nakaupo ako at nakahilig sa headrest ng kama, natatabunan ng kumot ang kalahati ng katawan ko. 

Wala sa sarili akong napatitig sa Senyorito. Napapangisi ito habang ini-iswipe ang phone. I tilted my head for a clearer view, nakayuko kasi ito habang kinakalikot ang phone.

At first glance, parang nakakatakot lapitan ang Senyorito. Para bang handa itong mangagat sa isang maling galaw mo lang pero as days passed by, iba't ibang ekspresyon ang nakikita ko hindi lang ang seryosong ekspresyon nito sa tuwing haharap sa maraming tao. 

He has a rough features pero nawawala ito at umaamo ang mukha niya lalo na kapag ganito, yung nakangiti lang siya at parang walang gustong patunayan. He has thick eyebrows at lagi pa itong nakakunot along with his forehead, yun ang pinakauna mong mapapansin sa mukha niya kaya masasabi mong ang sungit ng mukha niya. Taliwas ito sa maamo niyang mga mata. He has this perfectly carved set of almond eyes, hindi man mataas ang mga pilikmata nito pero sakto lang para mas magmukhang maganda ang mukha niya. Matangos 'din ang ilong niya pero hindi 'sing tangos ng sa akin. And his lips, ang kinaiingitan kong mapupulang labi niya. 

Overall, if I rate him siguro mga nasa eight out ten. Pasado naman siya sa mga type ko pero ang hindi ko lang gusto ay ang balat niya, sobrang puti. Ayaw ko sa mga mapuputi, mas gusto ko yung mga moreno. 

Agad akong napaiwas ng tingin nang umangat ang mukha ng Senyorito. Nagkunwari akong abala sa kakatingin sa kabinet ko, ngayon ko lang napansin, medyo  luma na pala ang kabinet ko. Papapalitan ko na 'to kay Impo. 

Mula sa peripheral vision ko ay tumayo si Senyorito at papalapit ito sa akin. Nahugot ko ang hininga ko nang huminto si Senyorito sa gilid ng kama ko. 

"Here," napalingon ako sa kanya nang magsalita siya. Tinignan ko ang phone na binibigay nanaman niya sa akin.

"B-bakit?" napakurap ako, nakatingin lang ako sa phone na nasa harap ko. Hindi ko pa 'rin tinatanggap. Baka bawiin na naman niya, mapahiya pa ako. 

"You can have it now, I'm just checking it if you're texting someone." nang hindi ko parin ito tinatanggap ay mahina niya itong binato papunta sa mga hita ko. 

"I'm going now, bye." naglakad na siya papunta sa bintana, nilingon niya muna ako bago lumabas. Naiwan nanamang nakabukas ang bintana. Tinatamad na akong tumayo kaya gumamit nalang ako ng spell to closed the window. 

Ah, life is so much better with my spells. Bakit ba ang tamad kong mag-aral ng spells noon. Wala siguro ako sa sitwasyong ito ngayon kung mas naging masigasig lang akong pag-aralan ang mga spells. Nalabanan ko siguro ang mga tikbalang at kapre na 'yon at baka magantimpalaan pa sana ako ng Senyor. 

Pasara na sana ang mga mata ko nang tumunog ang phone.

From: Vin

Just text or call me if your craving for something. Kapag may naramdaman kang kakaiba, sabihan mo kaagad ako. 

Tinatamad man ay nagawa ko parin itong replyan.

To: Vin

Bakit? cravings eh para sa mga taong buntis lang naman 'yan eh. Hindi ako tao at mas lalo namang hindi ako buntis tsaka maka-asta ka hindi naman kita asawa.

I clicked the sent button. Naghintay pa ako ng ilang minuto sa irereply niya pero walang dumating. Inayos ko na ang pagkakahiga ko at ready ng matulog nang tumunog ang phone ko. 

Ang bagal naman magreply nito. Kahit nakahiga ay binasa ko ito. 

Wala sa sarili akong napaupo at paulit-ulit binasa ang reply niya. Iniintindi ang ibig niyang sabihin.

From: Vin

Yeah, maybe. I don't know. We'll see. Matulog kana.

Nagreply ako kung anong ibig niyang sabihin pero hindi na niya ako pinapansin. Hindi na ako makatulog!. 

Saan sa mga tanong ko ang pwedeng sagutin ng 'Yeah, maybe at I don't know?!' 

___________

💛👀🍭