Bumuntong hininga ako ng malalim bago tinanggap ang baso. Tinitigan ko muna ang laman nito, hindi ko naman nakikita ang kulay nito dahil itim na baso ang pinaglagyan ni Vin.
Nasa apartment niya kami. Yes, yung pinagdalhan niya sa akin nung akala niya isa akong duwende at ginawa niya pa akong detective niya. Ipahanap ba naman sa akin ang sarili ko? soul searching lang? wala naman akong soul.
Pero hanggang ngayon hindi ko pa 'rin alam kung pa'no niya nalaman na ako at ang hinahanap niya ay iisa.
"What are you thingking? Inomin mo na." sinubukan niya pang ilapit sa bibig ko ang baso pero nilayo ko ang mukha ko.
"Teka lang naman, nire-ready ko pa sarili ko."
"Its not your first time to drink blood."
"First time akong iinom ng dugo na alam kong dugo ang iinomin ko." sinamaan ko siya ng tingin. Inamoy ko muna ang laman nito.
"What?" he asked. Umiling ako, "Wala talaga akong maamoy,"
Pumikit ako at inisang lagok ang dugo, parang alak lang ah. Ganitong-ganito mga nakikita ko sa telebisyon eh.
"How was it?" he looked at me intently, inaantay ang magiging reaksyon ko.
Umiling ako, "Wala, walang lasa pa 'rin." pero ramdam ko ang lapot sa lalamunan ko. The surprising thing is, hindi ako nakakaramdam ng pagkasuka.
"A-am I really turning into vampire?" tinignan niya ako, nakatayo na siya para kunin ang susunod kong iinomin, which is, dugo ng baboy.
"Kaya nga natin ginagawa 'to para makasiguro diba?" he placed another tumbler on the table.
Tumingin ako sa labas ng bintana, "Anong mangyayari kapag naging bampira nga ako?" nagpakawala ako ng malalim na hininga bago tumingin kay Vin.
"I'll marry you," napaiwas siya ng tingin at yumuko na lang. Kumunot ang noo ko, "Anong sabi mo?!"
"If we immortalized someone, we need them under our wings." inilapit niya sa akin ang baso. "Gagawing alipin, o di kaya ay gagawing tauhan, o asawa..." nagkibit balikat siya. "You choose,.."
"The wife's spot is still available...I don't mind having you as my wife anyway.." he surveyed me from head to toe. Napakunot ang noo ko. "Mapagtitiisan ka naman." napatango tango pa siya habang nakangising nakatingin sa akin.
Hindi ako nagsalita at ininom ko nalang ang binigay niya sa akin. Sa lahat ng choices, maging asawa lang niya ang mapagtiyatiyagaan. Ayokong maging alipin, lalo na ang maging tauhan niya no.
Sa ngayon, hindi ko muna pwedeng ireject ang offer niya hanggang hindi pa ako sigurado sa sitwasyon ko. Mahirap na.
Napakunot ang noo ko habang iniinom ang dugo ng baboy.
"La-lasang.." napaisip pa ako kung anong klase ng lasa ang nalasahan ko. "Parang chocolate na mint. Hindi ko maintindihan." natawa siya sa naging reaksyon ko.
"Yeah, pig's blood are like wine- cheap wine." may wine bang lasang chocolate na mint? sabagay hindi pa naman ako nakakatikim ng wine.
"May ganun ba? eh ang manok? ano sa inyo yun?"
"Tubig." napakurap kurap ako. Kaya ba walang lasa para sa akin dahil.. dahil tubig yun para sa kanila?
I-ibig bang sabihin neto b-bampira na talaga ako?
"Last one." inilapag niya ang isang champagne glass. Klarong-klaro ang matingkad na kulay pulang dugo na hindi ko malaman kung anong klase ng dugo. Inamoy ko ito at sa unang pagkakataon ay naka-amoy ako ng mabangong dugo.
Napakabango niya sa ilong ko na naging dahilan para inomin ko ng walang pagdadalawang isip ang laman nito.
Sinimot ko ito, sinigurado kong walang matitira ni-isang patak. Hindi ko maintindihan ang lasa. Parang nakaka-adidict ang sarap nito.
"I bet you like it."
"M-meron ka pa? hehe" umiling siya at tumayo para kumuha pa. Ngumisi ako... hindi na masama, masarap kasi talaga.
"Here, last na 'yan." ngumite ako ng malapad sa kanya at ininom na ito.
"You wouldn't like it if you knew what blood you're drinking right now." humalukipkip siya habang nakatingin sa akin. Napakunot ang noo ko, "Eh anong dugo ba 'to?" nilapag ko na ang baso,
"Mortals, "
"Mortals... mga.. tao?" paninigurado ko. Baka kasi mali lang pagkadinig ko. Tumango siya. Napalunok ako at pinakiramdaman ang sikmura ko pero wala namang reaksyon ito. Mas nananaig ang panibagong lasa na nalasahan ko ngayon lang.
"You're really turning into vampire..." he stated the obvious.
Nagbuntong hininga na lang ako. Siguro unti-unti na lang 'ding tinatanggap ng katawan ko ang pagbabagong nangyayari sa kanya.
"Now its time to test your witch self" tumayo siya at niligpit ang mga baso na nagamit.
"Dito?" I gestured his whole place.
"No. Baka kung ano pang masira mo." he grab my hand, kinuha niya muna ang cloak niya na nakasabit sa likod ng pinto. "Pumikit ka," sinamaan ko siya ng tingin bago pumikit. Pwede namang hindi nalang pumikit, napaka-arte talaga. Ayaw lang ishare ang secret niya sa teleportation eh.
Pagmulat ko ay nasa gitna na kami ng abandonadong bahay sa gubat. Mukhang nasunog ito noon at hindi na lang binalikan, kahit ang mga tira-tirang gamit ay nandito pa.
Inusog ni Vin ang mga gamit papuntang gilid, tinulungan ko siya, syempre gamit ang spells. Ayokong magsayang ng pawis no. Kaya ko namang tumulong without exerting effort. So, why not?
Natigil siya sa ginagawa niya, he looked at me with disbelief. Nakapamaywang pa siyang nakatingin sa akin.
Binigyan ko lang siya ng 'cute smile'
"There's no use. Obviously, you still got your spells." natigil ako sa sinagawa ko at nagtataka siyang tinignan.
"Kapag naging bampira ka, mawawala ang kakayahan mo bilang witch." napakurap-kurap ako, tinignan ko ang kamay ko. Kakasimula ko pa lang kilalanin at mahalin ang pagiging witch... tapos mawawala na?
Napakamot ako sa ulo ko. Hindi ko na naiintindihan ang nangyayari sa akin. Hindi ko na 'rin alam kung ano ba dapat ang maramdaman ko.
"Your case, its... its confusing." naguguluhan na 'rin niyang saad. Napakamot 'din siya sa noo niya.
"Pwede mo bang subukang mag-anyong hayop? at yung ikaw bilang isang witch?" naguguluhan man sa gusto niyang mangyari ay ginawa ko pa 'rin.
"Wait, ganyan ka muna." naka-anyong pusa na ako. Umupo muna ako habang hinihintay ang hudyat niya para magpalit ng anyo. I scratched my cheeks using my forepaw. Naestatwa ako sa pagkamot sa mukha ko nang may tumapat sa akin na phone at nagflashed ito.
"Meow!" gosh! I hate being a cat! Hindi ako makapagsalita ng tama! meow lang ako ng meow! wala ng ibang lumalabas sa bibig ko.
He chuckled while looking at his phone. "Ang cute mo pala 'pag nay-anyong hayop. Ganyan ka na lang palagi." sa inis ko, I attacked his foot. Hindi ko na hinintay ang hudyat niya, I get back to my mortal physiques.
"Talaga ba Vinedict?" tumango tango ako, natigil siya sa pagtawa at tumingin sa akin. "Why does my name sounds so scary when you're the one uttering it?" napakunot ang noo niya. I rolled my eyes.
"You really do still have your abilities as witch." saad niya pagkatapos kong magpalit ng anyo sa pagiging witch.
"Siguro dahil... witch naman talaga ako." tinaasan ko siya ng kilay at pekeng ngumiti.
"Na magiging bampira.." sinamaan ko siya ng tingin.
"Give me your phone." nilahad niya ang kamay niya. Kinuha ko sa bulsa ko ang phone niya at binigay ito sa kanya.
Linggo ngayon, pinili kong isara muna ang pwesto ko ngayon dahil nga may appointment kami ni Vin. Hindi ko na siya tinatawag na Senyorito dahil friends na kami for almost two weeks. Naging busy din kasi kami nung nakaraang linggo kaya ngayon lang kami nakapagkita ulit matapos yung buwanang selebrasyon.
Ngayon ko lang 'din naalala na may check-up sa phone pa lang mangyayari. Nakalimutan ko na kung ano-anong pinanggawa ko sa phone niya. Wala naman siguro akong nilabag?
Kumunot ang noo niya habang nakatingin sa phone ko-ah este phone niya.
"This is Carlo right?" pinakita niya sa akin ang phone, picture ito namin ni Caloy nung minsang nanglibre siya sa akin sa canteen. Tumango ako. Nakita kong dinelete niya ito.
"Hoyy, teka lang! hindi ko pa nasesend kay Caloy 'yang picture namin eh." alma ko. Tinignan niya ako, "How?" kumunot ang noo ko. "Anong how?" nagtatakang tanong ko. Itong lalaking 'to minsan hindi ko maintindihan-madalas pala.
"How will you send it to him?" ngumuso ako, "Sa messenger"
"You have f******k?" gulat niyang saad. Tumango ako, bago lang 'din hehe. "Add me" kumunot ang noo ko.
"Ayoko nga." nakita kong inopen niya ang camera sa phone ko.
He pose a serious face and click the shutter. Matapos masatisfy sa mukha niya ay ako naman ang hinatak niya, since nakaupo siya, ako naman ay nakayuko para magkasya ang mukha namin sa camera.
I pose a cute smile siya naman ay seryoso lang. Sa sumunod ay nagpeace sign ako, sinabihan ko 'rin siyang magpeace sign pero matigas ang ulo niya kaya inakbayan ko siya at ginamit ko ang kamay ko para ako na mismo ang maglagay ng peace sign sa mukha niya. Nakakunot ang noo niya habang ang cute naman ng ngiti ko.
Nilapag niya ang phone at kinuha ang phone na gamit niya sa bulsa. He opened the camera and made me smile in front of his camera. Syempre, todo smile ako, ayoko namang pangit ang mukha ko no.
"Tasya.." bumangon ako at binuksan si Impo.
"Bakit po Impo?"
"Gusto mo bang sumama na sa pagkalap ng mga halaman?" napakurap kurap ako.
"P-po?" hindi makapaniwala kong tanong. Matagal ko ng kinukulit si Impo na gusto kong sumama sa pagkalap ng mga halaman pero hindi pa daw pwede dahil wala pa daw ako sa saktong edad.
Bumuntong hininga si Impo at umiling, "Sige, sa susunod ka na lang sumama. Dito ka muna at pag-aralan mo muna ng maigi ang mga spells." ang galak na naramdaman ko ay biglang nawala. Napayuko ako at wala sa sariling tumango.
Lagi na lang nila akong iniiwan sa tuwing may gagawin sila sa gubat. Tapos ngayon, mukhang magiging komplikado na lalo pa kapag nalaman nila ang sitwasyon ko.
Bumalik na ako sa pagkakaupo, kinuha ko na lang ang phone ko para mabaling sa iba ang isip ko.
Inopen ko ang message ni Vin
From: Vin
What's your username on f******k?
Nagdadalawang isip pa ako kung ibibigay ko ba pero sa huli ay binigay ko na lang 'din.
Nagfacebook muna ako, kahit pa puro 'use data to see photos' ang nakikita ko dahil wala naman akong load at kahit pa sobrang bagal ng internet ko dahil malayo kami sa kabihasnan. Natutuwa naman ako sa mga memes, minsan ishineshare ko kapag talagang natutuwa ako.
Kokonti pa lang ang friends ko dahil kakagawa ko lang, sa tulong syempre ni Dindi, todo kontra pa si Marinda kesyo bakit daw nasa maliit na parihabang bagay ang mukha namin nung minsang nagselfie kami.
Karamihan ay mga naging kaklase ko noon at ang iba naman ay mga kablockmates ko ngayon ang friends ko sa f******k. Iilan lang ang mga immortal na nasa friendlist ko, sila Dindi, Vina, Caloy, at bongie lang. Nagpagawa 'din kasi si Bongie kay Dindi dahil naingit siya sa f******k ko. Si Marinda naman todo pangangaral sa amin, kesyo pano daw kapag nalaman ng mga mortal na hindi talaga kami tao.
Hindi naman nila malalaman kapag hindi mo sinabi sa kanila.
May notification kaya tinignan ko kung ano ito. Napakunot ang noo ko.
Friend request... ng isang taong nakapangalang Vin Dela Fuerte...
Vin...
kiclick ko ang profile nito, mas lalong kumunot ang noo ko.
Bakit pamilyar ang pusang ito?
Kakapalit lang nito two hours ago at may caption na 'My Pet'
Kumulo ang dugo ko nang mapagtanto na si Vinedict nga ito! at ginamit pa talaga ang picture ko! Argh! bahala kang lumutin sa friend request list ko!!
_____________
💛👀đźŤ
Hi :)
Sabado at magkikita kami ni Vin, may pupuntahan daw kami. Madami pa akong paperworks na naiwan sa bahay pero bahala na. Mamayang gabi ko na lang gagawin yun. Nang makita ko ang kotse niya ay lumapit agad ako. Luminga linga pa ako para siguraduhin na walang makakita sa akin. Mahirap na no. Secret task ang ginagawa namin. Baka may makaalam na iba. "Saan tayo? iinom nanaman ba ako ng dugo?" pambungad ko sa kanya pagkapasok ko sa sasakyan niya. "No, we're actually going to the city." pinaandar na niya ang kotse, ako naman ay humanap ako ng komportableng pwesto, hindi naman masyadong malayo ang syudad. Sakto lang. Ano kayang gagawin namin do'n? Nakatulog a
"Charlotta, salamat talaga ha. Lilipat 'din kami agad kapag naipatayo na ang bagong bahay namin." rinig kong saad ni Nanay kay Aling Charlotta. Nakatulala lang ako, mugto pa ang mata ko mula sa pag-iyak. May mga luha pa ngang kumakawala sa mata ko hanggang ngayon.Nakita ko. Nakita ko kung paano sinunug ni Impo ang mga gamit ko. Wala siyang tinira kahit isa. Wala akong magawa kun'di ang umiyak at magmakaawa na itira nila sa akin kahit man lang ang rhodondendron ko. Yun na lang ang natititira kong alaala sa kanya pero hindi ako pinakinggan ni Impo.Kahit ang phone na bigay ni Vin, kinuha niya at tinapon."Tasya, inom ka muna oh." umangat ang tingin ko kay Caloy. Nakatayo siya habang inaanot sa akin ang tubig. Kinuha ko ito at nagpasalamat.Tumabi siya sa akin, "Ayos na ang kwarto mo. Baka gusto mo ng magpahinga.""Natutulog na 'din ba sila Impo?" tumango siya. "Oo, pipapasok ka na nga daw eh.""Dito m
"Hi Ate Tasya," lumingon ako sa tumawag sa akin. Ngumiti ako ng makilala ko ang tumawag sa akin. "Hi Mira, magandang umago sa'yo!. Mag-aral ng mabuti." pagbati ko pabalik sa kanya. Isa siya sa mga naging kaibigan ko. Magdadalawang linggo na kaming nakatira dito sa kanila Caloy. Pinapayagan na 'din akong lumabas labas ni Impo pero mainit pa 'rin ang mata niya sa akin. "Pasok na po ako ate. Kita na lang tayo mamaya.!" paalam niya. I waved my hands as I said my good byes at her. Nasa highschool pa lang kasi siya at ang sa pagkakaalam niya eh magpinsan kami ni Caloy at magkasing-edad lang. Binuhat ko na ang balde ng tubig papasok sa kusina. Nag-igib lang kasi ako ng tubig sa may imbakan ng tubig nila Caloy sa labas nang makita ako ni Mira kaya medyo natagalan. "Sino 'yung kausap mo kanina?" tanong ni Impo, nasa labas ang tingin pagkapasok ko sa kusina. "Ah, kapitbahay lang po." "Mag-ayos ka ng sarili mo. May p
Bakit pakiramdam ko pinaparusahan ako ni Impo? Sa dinami rami ng pwede bakit ako pa?Talaga bang ayaw niya akong pagbigyan sa gusto ko? Bakit niya ako ikukulong sa responsibilidad na hindi ko naman gusto?"Impo, paki-usap ayaw ko po. Natatakot po ako sa Senyor." gusto niya akong maging sekretarya ng Senyor. Iyon pala ang tinutukoy ng Senyor na hindi ko alam at ang dahilan kung bakit sinama niya ako sa tahanan ng Senyor na hindi naman niya talaga ginagawa."Tumigil ka. Sa Senyor natatakot ka pero sa mga tao hindi? anong klaseng pag-iisip mayroon ka ha?!""Iba po ang Senyor at iba po ang mga tao, Impo." sinubukan kong depensahan ang sarili ko pero mas lalo lang siyang nagalit."Mas pinipili mo ang mga tao kesa sa mga kalahi mo? Mas gusto mo pa silang makasalamuha at pagsilbihan? Paano kapag nalaman nila ang totoong ikaw? Ha? Sa tingin mo ganyan ka pa 'rin nila ta-tratuhin?! Halimaw ka sa paningin nila.!""Bakit? Hindi p
"What are you doing? Bakit ka nandito? Don't you have class?" sunod-sunod na tanong ni Vin. Pabalik na kami sa mansyon nila, pinapauna akong bumalik para ma-train na daw ni Beatrice. Kulang daw kasi ako sa training sabi ni Senyorito Vincent, paano namang hindi eh first day na first day ko ngayon. "Annastasya.." natigil ako sa paglalakad at nagbuntong hininga. "Nalaman ni Impo na nag-aaral ako kaya pinatigil na ako at eto, ginawa akong sekretarya ng papa mo." "What?" hindi makapaniwala niyang tanong. Peke lang akong ngumiti sa kanya. "Is that the reason why you suddenly disappeared? ni hindi man lang kita macontact." "Sorry, kasi kinuha ni Impo ang phone. Hindi ko alam kung anong ginawa niya, siguro sinama niya sa mga sinunug niyang gamit ko. Pwede po bang huhulug-hulugan ko na lang po?" nagpatuloy na ako sa paglalakad papalabas ng office nila. Punirarya pala nila iyong napasukan ko at nagkataong opisina ni Vin. Isa sa neg
"Trice, uuwi ka na?" sumandal ako sa pader, tinignan ko si Beatrice na busy kakascan ng papers. Napanguso ako. "Hindi pa. Mauna ka na. Medyo matatagalan pa ako. Kailangan to bukas eh." halata sa boses at mukha niya ang pagka taranta. Umupo ako sa harap niya at kumuha ng paper. Tutulungan ko na lang siya. "Hoy! ano ba!. Ako na to okay? umuwi ka na." kinuha niya ang papers na hawak ko at binalik sa dating kalagyan. Isa ito sa mga ayaw ko kay Trice. Hindi siya tumatanggap ng tulong. "Tulungan na kita. Ayaw ko pang umuwi eh." I insisted. Kinuha ko ulit ang papel pero pinigilan niya ako. "Annastasya..." mas lalong sumimangot ang mukha ko sa tono niya. Umismid ako at tumayo na lang. "Kung ayaw mong magpatulong edi sige, hihintayin na lang kita. Sa table ko lang ako." aalis na sana ako nang tawagin niya ang pangalan ko. Nagpa-awa pa ako ng mukha nang humarap ako sa kanya. Akala ko papatulungin
"So, is he the reason?" natigil ako sa paglalakad nang may magsalita sa likod ko. I choose not to look back. Boses pa lang alam ko na kung sino. Pinagpatuloy ko ang paglalakad as if I heard nothing. Saktong pagkaliko ko ay may kamay na pumigil sa akin at naramdaman kong may kung anong tinakip sa bandang ulo ko. At tama nga ako, ang senyorito ito at ang balabal niya. "Annastasya, we need to talk." sa sobrang lapit namin sa isa't isa ay ramdam ko ang hininga niya sa bawat pagbigkas niya sa mga salita. Kinikilabotan ako. "Senyorito, nasa gitna tayo ng selebrasyon. Baka may makakita sa atin." walang emosyon kong saad at pilit akong lumalayo sa kanya ng hindi lumalabas sa balabal. "I don't care. We need to clear things out, Tasya. Please." hindi ko mapigilang mapairap sa mga narinig ko sa kanya. "Well, I care.!" mahina ngunit puno ng emosyon kong saad. " Kung ikaw wala kang pake sa kung sino ang pwede
"Ha? Ah oo! gabi na! uuwi na po ako Senyorito. Sige po, mauna na ako." natataranta kong saad. Ang kaninang masakit na balakang at namamaga kong pwet ay parang nawala na lang bigla. Medyo masakit pa, pero dahil madali lang namang maghilom ang mga sakit namin sa katawan, nagagawa ko na itong itayo pero hindi. Kailangan kong tumakbo!. Paika-ika akong naglakad papalabas ng opisina niya. "Tasya... Ayaw mo ba talaga sa akin?. I really want to pursue you but I can't do it without your permission." hindi ako nagpatinag sa mga sinasabi niya at pinagpatuloy ko lang ang paglalakad. "I love you Tasya. I don't know how this happened. But, I really do. I-I know this is forbidden. Two different clans can't be together. But I also don't want to let this feeling passed by without you knowing, without me doing anything." natigil ako sa paglalakad at hindi makapaniwalang napalingon sa kanya. "Mahal? Seryoso ka ba? Naririnig mo ba sarili mo? Alam
"Pinapabigay po kay Madame Annastasya." otomatikong umangt ang tingin ko nang marinig ko ang pangalan ko. Pagtingin ko sa bukana ng silid ay may babaeng nakauniporme na may dalang tray na naglalaman ng pagkain. Kung hindi ako nagkakamali ay isa siya sa katulong sa mansyon na ito. "WoOw, kanino galing?" may bahid ng panunuksong saad ni Trice. Sinamaan ko siya ng tingin pero tinaasan lang niya ako ng kilay. "Bawal pong sabihin." tanging saad lang ng babae. Tumayo na ako at kinuha ang tray. Nagpasalamat ako kay ate na nagdala ng pagkain pero ang sinagot niya sa akin ay, "Makakarating po." "Bigatin! Pinapadalhan!." patudsada ni Trice. May dala pang papilantik sa daliri habang sinasabi niya 'yan. "Gusto mo? Sabay na tayong maglunch." alok ko kay Trice pero umasim lang ang mukha niya nang makita ang mga pagkain sa tray. Puro gulay at masusustansyang pagkain lang kasi ang laman nito. "NO. Hindi ako kumakain
"Ha? Ah oo! gabi na! uuwi na po ako Senyorito. Sige po, mauna na ako." natataranta kong saad. Ang kaninang masakit na balakang at namamaga kong pwet ay parang nawala na lang bigla. Medyo masakit pa, pero dahil madali lang namang maghilom ang mga sakit namin sa katawan, nagagawa ko na itong itayo pero hindi. Kailangan kong tumakbo!. Paika-ika akong naglakad papalabas ng opisina niya. "Tasya... Ayaw mo ba talaga sa akin?. I really want to pursue you but I can't do it without your permission." hindi ako nagpatinag sa mga sinasabi niya at pinagpatuloy ko lang ang paglalakad. "I love you Tasya. I don't know how this happened. But, I really do. I-I know this is forbidden. Two different clans can't be together. But I also don't want to let this feeling passed by without you knowing, without me doing anything." natigil ako sa paglalakad at hindi makapaniwalang napalingon sa kanya. "Mahal? Seryoso ka ba? Naririnig mo ba sarili mo? Alam
"So, is he the reason?" natigil ako sa paglalakad nang may magsalita sa likod ko. I choose not to look back. Boses pa lang alam ko na kung sino. Pinagpatuloy ko ang paglalakad as if I heard nothing. Saktong pagkaliko ko ay may kamay na pumigil sa akin at naramdaman kong may kung anong tinakip sa bandang ulo ko. At tama nga ako, ang senyorito ito at ang balabal niya. "Annastasya, we need to talk." sa sobrang lapit namin sa isa't isa ay ramdam ko ang hininga niya sa bawat pagbigkas niya sa mga salita. Kinikilabotan ako. "Senyorito, nasa gitna tayo ng selebrasyon. Baka may makakita sa atin." walang emosyon kong saad at pilit akong lumalayo sa kanya ng hindi lumalabas sa balabal. "I don't care. We need to clear things out, Tasya. Please." hindi ko mapigilang mapairap sa mga narinig ko sa kanya. "Well, I care.!" mahina ngunit puno ng emosyon kong saad. " Kung ikaw wala kang pake sa kung sino ang pwede
"Trice, uuwi ka na?" sumandal ako sa pader, tinignan ko si Beatrice na busy kakascan ng papers. Napanguso ako. "Hindi pa. Mauna ka na. Medyo matatagalan pa ako. Kailangan to bukas eh." halata sa boses at mukha niya ang pagka taranta. Umupo ako sa harap niya at kumuha ng paper. Tutulungan ko na lang siya. "Hoy! ano ba!. Ako na to okay? umuwi ka na." kinuha niya ang papers na hawak ko at binalik sa dating kalagyan. Isa ito sa mga ayaw ko kay Trice. Hindi siya tumatanggap ng tulong. "Tulungan na kita. Ayaw ko pang umuwi eh." I insisted. Kinuha ko ulit ang papel pero pinigilan niya ako. "Annastasya..." mas lalong sumimangot ang mukha ko sa tono niya. Umismid ako at tumayo na lang. "Kung ayaw mong magpatulong edi sige, hihintayin na lang kita. Sa table ko lang ako." aalis na sana ako nang tawagin niya ang pangalan ko. Nagpa-awa pa ako ng mukha nang humarap ako sa kanya. Akala ko papatulungin
"What are you doing? Bakit ka nandito? Don't you have class?" sunod-sunod na tanong ni Vin. Pabalik na kami sa mansyon nila, pinapauna akong bumalik para ma-train na daw ni Beatrice. Kulang daw kasi ako sa training sabi ni Senyorito Vincent, paano namang hindi eh first day na first day ko ngayon. "Annastasya.." natigil ako sa paglalakad at nagbuntong hininga. "Nalaman ni Impo na nag-aaral ako kaya pinatigil na ako at eto, ginawa akong sekretarya ng papa mo." "What?" hindi makapaniwala niyang tanong. Peke lang akong ngumiti sa kanya. "Is that the reason why you suddenly disappeared? ni hindi man lang kita macontact." "Sorry, kasi kinuha ni Impo ang phone. Hindi ko alam kung anong ginawa niya, siguro sinama niya sa mga sinunug niyang gamit ko. Pwede po bang huhulug-hulugan ko na lang po?" nagpatuloy na ako sa paglalakad papalabas ng office nila. Punirarya pala nila iyong napasukan ko at nagkataong opisina ni Vin. Isa sa neg
Bakit pakiramdam ko pinaparusahan ako ni Impo? Sa dinami rami ng pwede bakit ako pa?Talaga bang ayaw niya akong pagbigyan sa gusto ko? Bakit niya ako ikukulong sa responsibilidad na hindi ko naman gusto?"Impo, paki-usap ayaw ko po. Natatakot po ako sa Senyor." gusto niya akong maging sekretarya ng Senyor. Iyon pala ang tinutukoy ng Senyor na hindi ko alam at ang dahilan kung bakit sinama niya ako sa tahanan ng Senyor na hindi naman niya talaga ginagawa."Tumigil ka. Sa Senyor natatakot ka pero sa mga tao hindi? anong klaseng pag-iisip mayroon ka ha?!""Iba po ang Senyor at iba po ang mga tao, Impo." sinubukan kong depensahan ang sarili ko pero mas lalo lang siyang nagalit."Mas pinipili mo ang mga tao kesa sa mga kalahi mo? Mas gusto mo pa silang makasalamuha at pagsilbihan? Paano kapag nalaman nila ang totoong ikaw? Ha? Sa tingin mo ganyan ka pa 'rin nila ta-tratuhin?! Halimaw ka sa paningin nila.!""Bakit? Hindi p
"Hi Ate Tasya," lumingon ako sa tumawag sa akin. Ngumiti ako ng makilala ko ang tumawag sa akin. "Hi Mira, magandang umago sa'yo!. Mag-aral ng mabuti." pagbati ko pabalik sa kanya. Isa siya sa mga naging kaibigan ko. Magdadalawang linggo na kaming nakatira dito sa kanila Caloy. Pinapayagan na 'din akong lumabas labas ni Impo pero mainit pa 'rin ang mata niya sa akin. "Pasok na po ako ate. Kita na lang tayo mamaya.!" paalam niya. I waved my hands as I said my good byes at her. Nasa highschool pa lang kasi siya at ang sa pagkakaalam niya eh magpinsan kami ni Caloy at magkasing-edad lang. Binuhat ko na ang balde ng tubig papasok sa kusina. Nag-igib lang kasi ako ng tubig sa may imbakan ng tubig nila Caloy sa labas nang makita ako ni Mira kaya medyo natagalan. "Sino 'yung kausap mo kanina?" tanong ni Impo, nasa labas ang tingin pagkapasok ko sa kusina. "Ah, kapitbahay lang po." "Mag-ayos ka ng sarili mo. May p
"Charlotta, salamat talaga ha. Lilipat 'din kami agad kapag naipatayo na ang bagong bahay namin." rinig kong saad ni Nanay kay Aling Charlotta. Nakatulala lang ako, mugto pa ang mata ko mula sa pag-iyak. May mga luha pa ngang kumakawala sa mata ko hanggang ngayon.Nakita ko. Nakita ko kung paano sinunug ni Impo ang mga gamit ko. Wala siyang tinira kahit isa. Wala akong magawa kun'di ang umiyak at magmakaawa na itira nila sa akin kahit man lang ang rhodondendron ko. Yun na lang ang natititira kong alaala sa kanya pero hindi ako pinakinggan ni Impo.Kahit ang phone na bigay ni Vin, kinuha niya at tinapon."Tasya, inom ka muna oh." umangat ang tingin ko kay Caloy. Nakatayo siya habang inaanot sa akin ang tubig. Kinuha ko ito at nagpasalamat.Tumabi siya sa akin, "Ayos na ang kwarto mo. Baka gusto mo ng magpahinga.""Natutulog na 'din ba sila Impo?" tumango siya. "Oo, pipapasok ka na nga daw eh.""Dito m
Sabado at magkikita kami ni Vin, may pupuntahan daw kami. Madami pa akong paperworks na naiwan sa bahay pero bahala na. Mamayang gabi ko na lang gagawin yun. Nang makita ko ang kotse niya ay lumapit agad ako. Luminga linga pa ako para siguraduhin na walang makakita sa akin. Mahirap na no. Secret task ang ginagawa namin. Baka may makaalam na iba. "Saan tayo? iinom nanaman ba ako ng dugo?" pambungad ko sa kanya pagkapasok ko sa sasakyan niya. "No, we're actually going to the city." pinaandar na niya ang kotse, ako naman ay humanap ako ng komportableng pwesto, hindi naman masyadong malayo ang syudad. Sakto lang. Ano kayang gagawin namin do'n? Nakatulog a