“It’s getting late. Itigil mo na nga ‘yang pag-iinom mo.”
Tiningnan ni Dwaine ng masama si Alianna. Ang kamay niya ay nakahawak pa rin sa baso na may laman na whiskey. “Pwede bang h’wag mo akong pakialaman sa mga gusto kong gawin sa buhay? Kinasal lang tayo. That doesn’t mean you own me. Alam mo naman sigurong hindi kita gusto ‘di ba?” “Please, Dwaine! It’s already 2:00 am. Matulog ka naman.” “Nang ikaw ang katabi? NO WAY!” Padabog na binagsak ni Dwaine sa lamesa ang baso na hawak niya. “I’d rather sleep outside this five star hotel than sleep here in the same room with you.” Tumayo na si Dwaine. Nang makita ni Alianna na pasuray-suray na ito ay agad niya itong nilapitan upang alalayan. “Dwaine, you’re drunk. Baka kung ano pa ang mangyari sa ’yo. Huwag ka nang lumabas. Dito ka na lang. Ako na lang ang lalabas. A-ako na lang ang iiwas.” “Are you sure?” Tumango si Alianna. Halata sa kanyang mukha na napipilitan lamang siya. “Fine! Get out. I don’t want to see your face here, desperate fangirl!” Dwaine ordered. Naglakad siya ng pasuray-suray patungo sa kama at binagsak ang katawan dito ng padapa at nakadipa ang magkabilang kamay. Malalim na bumuntong hininga si Alianna. Kinuha lamang niya ang jacket niya’t cellphone bago lisanin ang kwarto na niregalo ni Don Gregorio para sa kanila. As Alianna Jade walks down the corridor, she remembers her first meeting with Dwaine. Nanonood siya ng basketball sa school ng tamaan siya ng bola. Sa sobrang lakas no’n, halos himatayin siya. Si Dwaine ang unang lumapit sa kanya. Binuhat siya at dinala sa clinic. Mula noon, hindi na tumigil si Alianna Jade na hangaan si Dwaine. Dwaine became Alianna’s ultimate crush. From the first time she saw him when they were in elementary school, up until today. She’s madly in love with him. Nang marating ni Alianna ang lobby, naupo siya. Mula pa kanina ay hindi siya gumamit ng cellphone, o kahit anong gadgets kaya wala siyang balita kung ano na ang nangyayari sa social media. “Ano na kayang latest chikka ngayon!” turan ni Alianna sa kanyang sarili. Binuksan niya ang kanyang cellphone at laking gulat niya ng bumungad sa kanya ang kanyang litrato. Kuha ito noong araw ng kanyang kasal. “What the fúck—” Bago pa man makapagbasa ng mga komento si Alianna, someone grabbed her at inilayo siya sa lobby. “Sino ka?! B-bakit mo ako hinahawakan?” nagtatakang tanong ni Alianna. Hindi pamilyar sa kanya ang lalaking humila sa kaniya’t nakahawak sa braso niya ngayon. Agad na bumitaw ang lalaki. “Ano po ang ginagawa niyo dito sa lobby, Ma’am Alianna? Bakit wala po kayo sa kwarto niyo ni Sir Dwaine?” “Bago ko sagutin ang tanong mo, ang tanong ko muna ang sagutin mo. Sino ka at bakit alam mo ang tungkol sa amin ni Dwaine? Stalker ka ba?” Kinuyom ni Alianna ang kanyang mga kamay at itinutok ito sa lalaki. “Huwag kang magkakamali. Kapag gumawa ka ng hindi maganda, bubugbugin kita. Marunong ako sa martial arts at mag-taekwondo.” Ngumisi ang lalaki. Itinaas niya ang magkabila niyang kamay bago sumagot. “Calm down, Ma’am Alianna. I won’t hurt you. In fact, I came here to protect you.” Lalong nagtaka si Alianna. Umalon ang mga guhit sa noo niya. “A-ano?! H-hindi ko maintindihan. Sino ka bang talaga?” “Personal bodyguard po ako ni Sir Dwaine. I expect na kilala mo ako dahil lagi kang nakasubaybay sa amo ko.” Nakangiting sambit no’ng lalaki. “By the way, Ma’am Alianna, ako nga po pala si Julius. Pinapunta po ako ni Don Gregorio dito para samahan po kayo dahil alam po niya na matigas ang ulo ng apo niya. Nasaan po ba siya?” “Lasing na lasing si Dwaine at nagpapahinga na siya sa kwarto namin. Gusto niya akong umalis sa kwarto dahil ayaw niya akong makita. Wala akong choice. Pinagtatabuyan niya ako kaya umalis ako.” “Asawa na po kayo ngayon ni Sir Dwaine. Kahit ano pa po ang sabihin niya, huwag po kayong aalis sa tabi niya. Wala pa pong isang araw mula nang kayo ay ikasal. Sinusukuan niyo naman po siya kaagad.” Bumuntong hininga si Alianna. “Hindi ko gustong iwanan siya. Alam mo ‘yan dahil alam ko na kilala mo ako. Gusto ko lang na makapagpahinga siya dahil masyado na siyang maraming iniisip.” “Naiintindihan ko po kayo, Ma’am Alianna. Pero paano naman po kayo? Balak niyo po bang mag-stay sa lobby hanggang magising si Sir Dwaine?” “Handa ko’ng gawin ang lahat para sa kanya.” Kumamot sa kanyang ulo si Julius. “Mahal na mahal niyo po talaga si Sir Dwaine. Iyan po ‘yong isa sa mga rason kung bakit ikaw ang pinili ni Senior Gregorio na magpakasal sa kanya kasi alam po niya na aalagaan mo ang apo niya kahit na ano pang mangyari.” Dahil sa sinabi ni Julius, napangiti si Alianna. Pero ang ngiti niya’y may halong pait at kirot sa kanyang dibdib. Mag-work nga kaya ang one-sided love? Posible bang mag-succeed ang isang relationship kung isa lang ang nagmamahal? Tumikhim si Julius. Tinapik niya ang braso ni Alianna dahil nakatulala na ito. “Ma’am Alianna, okay lang po kayo? Mukhang pagod na po kayo. Ikukuha ko na lamang po kayo ng ibang kwarto para makapagpahinga na rin po kayo.” “Hindi ba magagalit si Don Gregorio?” nakataas ang isang kilay na tanong ni Alianna. “Mas magagalit po siya kapag hinayaan lang kita dito sa lobby. Isa ka nang ganap na Palacios, Ma’am Alianna. Kahit pagbali-baliktarin pa natin ang mundo, asawa mo na si Sir Dwaine at parte ka na ng pamilya nila. “Hindi pa rin ako makapaniwala. Tinititigan ko lang kasi mula sa malayo si Dwaine noon eh! Sino bang mag-aakala na mapapangasawa ko siya. Akala ko sa panaginip lang mangyayari ‘yon.” Emosyonal na sambit ni Alianna. Nagtutubig ang mga mata niya at agad itong umagos sa malambot at makinis niyang pisngi. “Huwag na po kayong umiyak, Ma’am Alianna. Dapat po ay maging masaya kayo ngayon.” Turan ni Julius sabay abot ng panyo niya. “Halika na po, Ma’am. Ikukuha ko na po kayo ng kwarto at ihahatid ko na po kayo ro’n para makapagpahinga na po kayo.” “Maraming salamat, Julius! Sinalba mo ang wedding night ko.” Nakangiting saad ni Alianna. Pinunasan niya ng dahan-dahan ang magkabila niyang pisngi. Nagsimula nang maglakad si Julius patungo sa front desk. Sumunod naman si Alianna sa kanya. Makalipas ang ilang minuto ay naikuha na ni Julius ng kwarto si Alianna. Ginamit niya ang black card na ipinahiram ni Don Gregorio sa kanya. “Goodnight, Ma’am Alianna! Mauna na po ako.” Matapos magpaalam ay iniwan na rin ni Julius si Alianna. Samantala, nang makaalis si Julius ay dumiretso sa banyo si Alianna. Nag-shower siya. Doon, naramdaman niya ang pagod niya sa maghapong ganap. Habang dahan-dahang tumatama sa kanyang katawan ang tubig na nagmumula sa shower ng hotel, doon pa lamang isa-isang nagsi-sink in kay Alianna ang nangyari. “I am not dreaming. It’s happening! I am now the wife of the one and only, Ruston Dwaine Palacios—the man of my dreams.”“Dwaine—” Napabalikwas si Alianna nang magising siya sa isang masamang panaginip. Nakasalampak siya sa sahig habang hilihilot ang kanyang sintido. “Ano’ng oras na kaya? Gusto kong yayain na mag-breakfast si Dwaine.” Tumukod si Alianna sa kama at buong pwersa siyang tumayo at tsaka kinuha ang cellphone niya na nakapatong sa tabi ng lampshade. Kumamot siya sa kanyang ulo nang makita ang oras sa screen. Pasado alas otso na ng umaga. Dali-daling nag-ayos si Alianna. Kinuha niya ang sinuot niyang jacket bago lisanin ang kwartong ginamit niya.“Gising na kaya si Dwaine? Sana naman ay hindi na niya ako ipagtabuyan dahil ito ang unang araw namin bilang mag-asawa.” Habang naglalakad, nag-iisip na si Alianna ng mga posible nilang gawin sa araw na iyon. Napaisip tuloy siya kung sa mansyon na siya ng mga Palacios uuwi dahil aminado siyang minsan sa buhay niya ay pinangarap niyang doon tumira.Ilang kwarto lamang ang pagitan ng kwartong kinuha ni Julius para kay Alianna, sa kwartong niregalo ni
“Fúck, my head!”Gumising si Alianna na makirot ang ulo niya. Masakit rin ang buo niyang katawan at ang kanyang pagkababae. Ilang sandali rin siyang nanatiling nakahiga at nang akmang tatayo na sana siya, nanlaki ang mga mata niya matapos mapagtantong wala siyang suot na kahit anong saplot. “Anong nangyari kagabi?” tanong ni Alianna sa kanyang sarili. Isa-isang pinulot ni Alianna ang kanyang mga damit na nakakalat sa sahig. Hindi niya alintana ang masakit na katawan dahil ang tanging nasa isip niya noong mga oras na ‘yon ay makapagbihis. Nang matapos siya ay inayos niya rin ang magulo niyang buhok. Nang sandaling pupwesto siya sa kama para ayusin ang kanyang pinag higaan, may biglang kumatok sa pintuan. Walang pag-aatubili na binuksan ni Alianna ang pinto. Pagbukas niya, tumambad sa kanyang harapan si Julius.“Good morning, Ma’am Alianna Jade!” nakangiting bati ni Julius. May hawak pa siyang tray na may laman na pagkain. “Breakfast po para sa inyo.” “Kanina ‘yan nanggaling?” nagta
[“Hello, Alianna Jade?! Kanina pa ako tumatawag sa ‘yo. Bakit hindi ka sumasagot!”]“I-I’m sorry, dad! I lost my phone last night. Inabot lang ito sa akin ng isa sa katulong dito sa mansyon. Nakita niya raw sa ilalim ng kama.”[“How come na nawala ang phone mo sa sarili mong kwarto?”]“Naglasing ako kagabi. Sobrang lasing. Kaya siguro hindi ko alam kung ano ang nangyari kagabi.”[“Naglasing ng sobra?! B-bakit mo naman ginawa ‘yon, Alianna? Nahihibang ka na ba?”]Huminga ng malalim si Alianna. “Sinulit ko lang ‘yong nalalabing araw ko dito sa mansyon ng mga Palacios. Wala namang masama do’n hindi ba?!”[“Pwede namang maglasing pero hindi ‘yong sobra-sobra. Hindi ‘yong halos mawala ka na sa sarili mong katinuan. Baka nakakalimutan mong babae ka pa rin, Alianna! Mag-isip ka nga. P-paano na lang kung may nangyari—”]Natigilan sa pagsasalita si Alvin nang biglang sumabat si Alianna habang nagsasalita siya. Hinilot niya ang kanyang sintido bago magsalita. “Dad, please! Stop lecturing me tod
“Mukhang seryoso na po talaga si Ma’am Alianna na iwanan ka, Sir Dwaine. Hindi mo man lang po ba siya tututulan? Turan ni Julius. Kasalukuyan siyang nakaupo sa couch na nasa loob opisina ni Don Gregorio.Hindi sumagot si Dwaine. Tinitigan niya lamang ang annulment papers na nakapatong sa ibabaw ng lamesa ng matanda. “Alam mo, Sir Dwaine, nakikita ko kay Ma’am Alianna na ayaw pa talaga niyang sumuko. Ayaw ka pa niyang pakawalan. Baka napipilitan lang siya kasi feeling niya, wala ng pag-asa na umusad ang relasyon niyo.” Umayos ng upo si Julius. Tsaka siya muling nagpatuloy sa pagsasalita. “What if huwag mo munang pirmahan ‘yang annulment papers? What if iparamdam mo muna sa kanya na against ka sa desisyon niyang putulin ang panghabangbuhay na ugnayan niyo? Sir Dwaine, mahal mo naman si Ma’am Alianna, ‘di ba? Hindi mo naman siya pakakawalan ‘di ba?”Malalim na bumuntong hininga si Dwaine. “Alam mo, Julius, hindi ko alam ang sagot sa tanong mo. Alam mong ni minsan ay hindi ko inisip si A
“Alianna —” napasigaw si Dwaine matapos makita ang walang malay niyang asawa na nakahandusay sa sahig. Napatakip sa kanyang bibig si Aling Lucy. ‘Sabi ko na nga ba’t tama ang kutob ko eh! May nangyaring hindi maganda kay Ma’am Alianna.”Wala nang inaksayang oras si Dwaine. Agad niyang nilapitan si Alianna. Habang binubuhat niya ito, napansin niya ang basag na vase na nakakalat at ang tubig na nasa sahig. Pagbuhat niya rin kay Alianna ay nakapa niyang basa ang likuran nito. “Julius, ipahanda mo na ang sasakyan. Dadalhin natin si Alianna sa ospital!” Utos ni Dwaine habang inaayos ang pagkakabuhat sa walang malay na si Alianna. Tumango lamang si Julius. Saka siya nagmadali sa pagbaba. “Manang Lucy, kayo na pong bahala dito sa kwarto. Alam mo na ho ang gagawin.” Turan ni Dwaine. Buhat-buhat na niya palabas ng kwarto si Alianna. Inaalalayan naman siya ni Joven. “Samahan ko na po kayo sa ospital, Sir Dwaine!” Boluntaryong sambit ni Joven. “Wala naman pong utos si Don Gregorio kaya wala
“Walang kasalanan ang apo ko. Kayang patunayan ‘yan ng mga tauhan ko. Kung gusto mo, tanungin mo ‘tong si Joven. Isa siya sa magpapatunay na walang ginawang masama si Dwaine kay Alianna!” Diretsang saad ng matandang Palacios. Hindi sumagot si Alvin pero tinapunan niya ng blankong tingin si Joven.Tumikhim si Joven. Saka siya nagsimulang magkwento. “Totoo po ang tinuran ni Don Gregorio. Wala pong kasalanan si Sir Dwaine. Wala po siya sa kwarto no’ng may marinig si Manang Lucy na nabasag sa kwarto nina Ma’am Alianna. Nasa loob po siya noong mga sandaling iyon.”“Nabasag?! Anong nabasag?!” tanong ni Alvin.“Ang nangyari po kasi kanina, naabutan ko po si Manang Lucy na nakatayo sa tapat ng pintuan nina Sir Dwaine. Biniro ko pa nga po siya kung anong ginagawa niya ro’n. Ang sabi po niya’y naririnig daw po niyang nagwawala si Ma’am Alianna. Nagsisisigaw raw po habang umiiyak. Sinabihan ko pa nga po si Manang na h’wag nang makialam dahil baka may problema lang ang mag-asawa. Hanggang sa nar
Alianna lay in the hospital bed, her eyes closed and her face pale. She had been brought in earlier that day after a fall that had left her unconscious. Her father, Mr. Sebastiano, sat by her bedside, his face etched with worry.The doctor, a middle-aged man with a kind face, entered the room. "Mr. Sebastino," he said, "I have the results of Alianna's tests."Tumingala ang ama ni Alianna. Habang nakatingin siya sa doktor, puno ng pag-asa ang kanyang mga mata. “How’s my daughter, Dr. Santos?”The doctor smiled reassuringly. "Alianna is going to be fine," he said. "She had a small cut on the back of her head, pero natahi na namin ang ulo ng pasyente. Fortunately, she suffered a mild concussion, but there is no sign of any other serious injury. Her tests all came back clear."Nakahinga ng maluwag si Alvin dahil sa magandang balita ng doktor ni Alianna. "Thank God! Alalang-alala talaga ako sa anak kong ‘to. Mabuti naman at walang masamang nangyari sa kanya.”Tumango ang doktor. "I underst
“Kumusta po si Ma’am Alianna, Sir Dwaine? Ano po ang findings sa kanya? Ayos lang po ba siya?” sunod-sunod na tanong ni Manang Elvira. Kasalukuyan siyang nag-aayos ng ilang gamit ni Alianna para dalhin sa ospital.“According to Alianna’s doctor, she’s fine. She just needs to stay at the hospital for monitoring.” Draine said. The tone of his voice was cold.“Uh, Sir—” mahinang sambit ni Manang Lucy. “May nakita po kasi ako habang naglilinis kanina. Hindi niyo po yata napansin no’ng binuhat niyo si Ma’am Alianna.”Umalon ang mga guhit sa noo ni Dwaine. Umayos siya ng tindig at ni krus ang magkabila niyang kamay. “What are you trying to say?”“Habang pinupunasan ko po ‘yong tubig na nakakalat sa sahig ninyo, may mga patak po kasi ng dugo akong nakita. Sa tingin ko po ay may sugat ang ulo ni Ma’am Alianna at ‘yon po ang dahilan kaya siya nawalan ng malay.”“Hindi ko napansin ‘yon!” Turan ni Dwaine. “Nakalugay po siya kaya po siguro hindi niyo napansin.” “Kung may sugat ang ulo ni Aliann