“Dwaine—”
Napabalikwas si Alianna nang magising siya sa isang masamang panaginip. Nakasalampak siya sa sahig habang hilihilot ang kanyang sintido. “Ano’ng oras na kaya? Gusto kong yayain na mag-breakfast si Dwaine.” Tumukod si Alianna sa kama at buong pwersa siyang tumayo at tsaka kinuha ang cellphone niya na nakapatong sa tabi ng lampshade. Kumamot siya sa kanyang ulo nang makita ang oras sa screen. Pasado alas otso na ng umaga. Dali-daling nag-ayos si Alianna. Kinuha niya ang sinuot niyang jacket bago lisanin ang kwartong ginamit niya. “Gising na kaya si Dwaine? Sana naman ay hindi na niya ako ipagtabuyan dahil ito ang unang araw namin bilang mag-asawa.” Habang naglalakad, nag-iisip na si Alianna ng mga posible nilang gawin sa araw na iyon. Napaisip tuloy siya kung sa mansyon na siya ng mga Palacios uuwi dahil aminado siyang minsan sa buhay niya ay pinangarap niyang doon tumira. Ilang kwarto lamang ang pagitan ng kwartong kinuha ni Julius para kay Alianna, sa kwartong niregalo ni Don Gregorio para sa kanilang dalawa kaya ilang hakbang pa lamang ay nakarating na si Alianna sa tapat ng pintuan. Pagtapat niya sa nasabing pinto, natigilan siya nang marinig ang nakakabinging ungól ng babae na nanggagaling sa loob ng kwarto. “Ughh… shítt… ughh… fúck…” “Tángina! Ang gágong Ruston na ito ay iniiputan kaagad ako sa ulo!” Malakas na kinatok ni Alianna ang pintuan at agad na natigil ang naririnig niyang ungól. “Dwaine, buksan mo ‘tong pinto.” Nagsisigaw na si Alianna sa labas. “Dwaine, your wife…” Ani Lilia. Hawak niya ang makapal na comforter at nakataklob ito sa hubad n’yang katawan. “Ang sabi mo ay nasa mansyon na siya ng lolo mo?” “I don’t know! Malay ko ba kung saan siya nag-stay the whole night. Ang alam ko lang ay pinaalis ko siya kagabi at no’ng magising ako na wala siya, tinawagan kita. ‘Coz I want to spend my wedding night with you.” Habang nagsusuot ng bathrobe si Dwaine ay muling kumatok si Alianna. Malakas iyon at pawang masisira na ang pinto. Isa-isang pinulot ni Dwaine ang mga saplot ni Lilia at binato niya ito sa kama. “Magbihis ka na at haharapin ko siya.” Bumangon na si Lilia. Kinuha niya ang kanyang mga damit at hubad na naglakad patungo sa banyo. Naglalakad pa lamang palapit sa pintuan si Dwaine nang marinig niya ang pag-click ng lock, indikasyon na bumukas na ito. Ilang sandali pa, nang bumukas ang pinto ay iniluwa no’n ang galit na galit na si Alianna. Malakas na sampal ang naging pasalubong niya kay Dwaine. “What the fúck—” He reacted. Namula ang pisngi ni Dwaine dahil sa lakas ng sampal sa kaniya ni Alianna. “Ano’ng problema mo?!” “Ikaw ang ano’ng problema mo! Wala ka ba talagang kahihiyan? Hindi ka ba talaga marunong makiramdam?” Inis na inikot ni Alianna ang kanyang mga mata, saka malalim na bumuntong hininga. “Ito ang unang araw natin bilang mag-asawa. Ang ganda pa naman ng mood ko bago ako pumunta dito. Gusto pa kitang yayain na mag-breakfast tapos ano? Ito ‘yong madaratnan ko.” “You know what, Alianna, you’re being overreacted! Yes, we’re married, but I don’t love you. You know it. Alam mo naman kung sino ‘yong mahal ko at hindi naman ikaw ‘yon.” “Alam ko, pero kasalanan sa Diyos ang ginagawa mo. Kung hindi mo ako kayang irespeto, irespeto mo ang pasya ng lolo mo. Siya ang nagdesisyon nito. Kung hindi mo pala kayang sumunod sa pinag-usapan, sana hindi ka na lang pumirma!” Kinagat ni Alianna ang ibabang labi niya matapos niyang magsalita. “P-pumirma?! Dwaine, ano’ng pinagsasabi ng babaeng ‘yan? Ano’ng pinirmahan mo?” Turan ni Lilia. Lumabas siya mula sa banyo at sumingit sa usapan ng mag-asawa. Ngumisi si Alianna. “Huwag mong sabihing hindi mo alam? Ano, Dwaine?!” “Ano’ng pinagsasabi ni Alianna, Dwaine? Ano’ng pinirmahan mo?” “Contract—” matipid na sagot ni Dwaine. “Anong kontrata?! Pútangína diretsohin niyo na akong dalawa.” Inis nang sambit ni Lilia. Mataas na ang boses niya’t halata na ang pagka-irita niya. “May pinirmahan akong kontrata. Katunayan na pumapayag ako sa kagustuhan ni lolo na magpakasal sa kahit sinong babaeng gustuhin niya para sa akin, kapalit ang malaking halata. Kapag hindi ako pumayag, tatanggalan niya ako ng mana.” Dahil sa paliwanag ni Dwaine, sinampal siya ni Lilia. Muling namula ang kanyang pisngi. “Nagalit ka pa sa akin no’ng pumayag ako sa kondisyon ng lolo mo tapos ikaw pala ‘tong pinagpalit ako sa malaking halaga?” “Love, let me explain. Alam mo naman na lahat ay ginawa ko para lang mapatunayan na karapat-dapat akong maging Palacios ‘di ba?! Hindi ko hahayaang mawala ‘to sa akin.” “I can’t believe this! Akala ko pa naman ay mahal mo ako. Iyon pala’y mas importante pa ang mana mo.” Napapailing na sambit ni Lilia. Kinuha niya ang hand bag niya na nakakalat sa sahig at hinampas ito sa dibdib ni Dwaine. “Bahala ka nga d’yan. Magsama kayo ng babaeng ‘yan.” Dahil sa inis ay nag-walkout si Lilia. Hahabulin pa sana siya ni Dwaine ngunit hinawakan ni Alianna ang braso niya. “Sige, habulin mo siya. Isusumbong kita sa lolo mo.” Panakot na turan ni Alianna. “If you can’t be a good husband to me, I'll do my best to make you feel the same way. Impyerno ang ipaparanas mo, gano’n din ang ipaparamdam ko sa ‘yo. Magkasubukan tayo.” Napalunok si Dwaine. Kinuyom na lamang niya ang kanyang kamay at kinimkim ang inis kay Alianna. ‘Tinik sa lalamunan ko talaga ang babaeng ito. Mukhang desidido siyang kunin ang loob ko. Hindi bale! Hindi siya magtatagumpay. Hindi ako papayag na mahulog sa bitag ng baliw na Alianna na ‘to.’“Fúck, my head!”Gumising si Alianna na makirot ang ulo niya. Masakit rin ang buo niyang katawan at ang kanyang pagkababae. Ilang sandali rin siyang nanatiling nakahiga at nang akmang tatayo na sana siya, nanlaki ang mga mata niya matapos mapagtantong wala siyang suot na kahit anong saplot. “Anong nangyari kagabi?” tanong ni Alianna sa kanyang sarili. Isa-isang pinulot ni Alianna ang kanyang mga damit na nakakalat sa sahig. Hindi niya alintana ang masakit na katawan dahil ang tanging nasa isip niya noong mga oras na ‘yon ay makapagbihis. Nang matapos siya ay inayos niya rin ang magulo niyang buhok. Nang sandaling pupwesto siya sa kama para ayusin ang kanyang pinag higaan, may biglang kumatok sa pintuan. Walang pag-aatubili na binuksan ni Alianna ang pinto. Pagbukas niya, tumambad sa kanyang harapan si Julius.“Good morning, Ma’am Alianna Jade!” nakangiting bati ni Julius. May hawak pa siyang tray na may laman na pagkain. “Breakfast po para sa inyo.” “Kanina ‘yan nanggaling?” nagta
[“Hello, Alianna Jade?! Kanina pa ako tumatawag sa ‘yo. Bakit hindi ka sumasagot!”]“I-I’m sorry, dad! I lost my phone last night. Inabot lang ito sa akin ng isa sa katulong dito sa mansyon. Nakita niya raw sa ilalim ng kama.”[“How come na nawala ang phone mo sa sarili mong kwarto?”]“Naglasing ako kagabi. Sobrang lasing. Kaya siguro hindi ko alam kung ano ang nangyari kagabi.”[“Naglasing ng sobra?! B-bakit mo naman ginawa ‘yon, Alianna? Nahihibang ka na ba?”]Huminga ng malalim si Alianna. “Sinulit ko lang ‘yong nalalabing araw ko dito sa mansyon ng mga Palacios. Wala namang masama do’n hindi ba?!”[“Pwede namang maglasing pero hindi ‘yong sobra-sobra. Hindi ‘yong halos mawala ka na sa sarili mong katinuan. Baka nakakalimutan mong babae ka pa rin, Alianna! Mag-isip ka nga. P-paano na lang kung may nangyari—”]Natigilan sa pagsasalita si Alvin nang biglang sumabat si Alianna habang nagsasalita siya. Hinilot niya ang kanyang sintido bago magsalita. “Dad, please! Stop lecturing me tod
“Mukhang seryoso na po talaga si Ma’am Alianna na iwanan ka, Sir Dwaine. Hindi mo man lang po ba siya tututulan? Turan ni Julius. Kasalukuyan siyang nakaupo sa couch na nasa loob opisina ni Don Gregorio.Hindi sumagot si Dwaine. Tinitigan niya lamang ang annulment papers na nakapatong sa ibabaw ng lamesa ng matanda. “Alam mo, Sir Dwaine, nakikita ko kay Ma’am Alianna na ayaw pa talaga niyang sumuko. Ayaw ka pa niyang pakawalan. Baka napipilitan lang siya kasi feeling niya, wala ng pag-asa na umusad ang relasyon niyo.” Umayos ng upo si Julius. Tsaka siya muling nagpatuloy sa pagsasalita. “What if huwag mo munang pirmahan ‘yang annulment papers? What if iparamdam mo muna sa kanya na against ka sa desisyon niyang putulin ang panghabangbuhay na ugnayan niyo? Sir Dwaine, mahal mo naman si Ma’am Alianna, ‘di ba? Hindi mo naman siya pakakawalan ‘di ba?”Malalim na bumuntong hininga si Dwaine. “Alam mo, Julius, hindi ko alam ang sagot sa tanong mo. Alam mong ni minsan ay hindi ko inisip si A
“Alianna —” napasigaw si Dwaine matapos makita ang walang malay niyang asawa na nakahandusay sa sahig. Napatakip sa kanyang bibig si Aling Lucy. ‘Sabi ko na nga ba’t tama ang kutob ko eh! May nangyaring hindi maganda kay Ma’am Alianna.”Wala nang inaksayang oras si Dwaine. Agad niyang nilapitan si Alianna. Habang binubuhat niya ito, napansin niya ang basag na vase na nakakalat at ang tubig na nasa sahig. Pagbuhat niya rin kay Alianna ay nakapa niyang basa ang likuran nito. “Julius, ipahanda mo na ang sasakyan. Dadalhin natin si Alianna sa ospital!” Utos ni Dwaine habang inaayos ang pagkakabuhat sa walang malay na si Alianna. Tumango lamang si Julius. Saka siya nagmadali sa pagbaba. “Manang Lucy, kayo na pong bahala dito sa kwarto. Alam mo na ho ang gagawin.” Turan ni Dwaine. Buhat-buhat na niya palabas ng kwarto si Alianna. Inaalalayan naman siya ni Joven. “Samahan ko na po kayo sa ospital, Sir Dwaine!” Boluntaryong sambit ni Joven. “Wala naman pong utos si Don Gregorio kaya wala
“Walang kasalanan ang apo ko. Kayang patunayan ‘yan ng mga tauhan ko. Kung gusto mo, tanungin mo ‘tong si Joven. Isa siya sa magpapatunay na walang ginawang masama si Dwaine kay Alianna!” Diretsang saad ng matandang Palacios. Hindi sumagot si Alvin pero tinapunan niya ng blankong tingin si Joven.Tumikhim si Joven. Saka siya nagsimulang magkwento. “Totoo po ang tinuran ni Don Gregorio. Wala pong kasalanan si Sir Dwaine. Wala po siya sa kwarto no’ng may marinig si Manang Lucy na nabasag sa kwarto nina Ma’am Alianna. Nasa loob po siya noong mga sandaling iyon.”“Nabasag?! Anong nabasag?!” tanong ni Alvin.“Ang nangyari po kasi kanina, naabutan ko po si Manang Lucy na nakatayo sa tapat ng pintuan nina Sir Dwaine. Biniro ko pa nga po siya kung anong ginagawa niya ro’n. Ang sabi po niya’y naririnig daw po niyang nagwawala si Ma’am Alianna. Nagsisisigaw raw po habang umiiyak. Sinabihan ko pa nga po si Manang na h’wag nang makialam dahil baka may problema lang ang mag-asawa. Hanggang sa nar
Alianna lay in the hospital bed, her eyes closed and her face pale. She had been brought in earlier that day after a fall that had left her unconscious. Her father, Mr. Sebastiano, sat by her bedside, his face etched with worry.The doctor, a middle-aged man with a kind face, entered the room. "Mr. Sebastino," he said, "I have the results of Alianna's tests."Tumingala ang ama ni Alianna. Habang nakatingin siya sa doktor, puno ng pag-asa ang kanyang mga mata. “How’s my daughter, Dr. Santos?”The doctor smiled reassuringly. "Alianna is going to be fine," he said. "She had a small cut on the back of her head, pero natahi na namin ang ulo ng pasyente. Fortunately, she suffered a mild concussion, but there is no sign of any other serious injury. Her tests all came back clear."Nakahinga ng maluwag si Alvin dahil sa magandang balita ng doktor ni Alianna. "Thank God! Alalang-alala talaga ako sa anak kong ‘to. Mabuti naman at walang masamang nangyari sa kanya.”Tumango ang doktor. "I underst
“Kumusta po si Ma’am Alianna, Sir Dwaine? Ano po ang findings sa kanya? Ayos lang po ba siya?” sunod-sunod na tanong ni Manang Elvira. Kasalukuyan siyang nag-aayos ng ilang gamit ni Alianna para dalhin sa ospital.“According to Alianna’s doctor, she’s fine. She just needs to stay at the hospital for monitoring.” Draine said. The tone of his voice was cold.“Uh, Sir—” mahinang sambit ni Manang Lucy. “May nakita po kasi ako habang naglilinis kanina. Hindi niyo po yata napansin no’ng binuhat niyo si Ma’am Alianna.”Umalon ang mga guhit sa noo ni Dwaine. Umayos siya ng tindig at ni krus ang magkabila niyang kamay. “What are you trying to say?”“Habang pinupunasan ko po ‘yong tubig na nakakalat sa sahig ninyo, may mga patak po kasi ng dugo akong nakita. Sa tingin ko po ay may sugat ang ulo ni Ma’am Alianna at ‘yon po ang dahilan kaya siya nawalan ng malay.”“Hindi ko napansin ‘yon!” Turan ni Dwaine. “Nakalugay po siya kaya po siguro hindi niyo napansin.” “Kung may sugat ang ulo ni Aliann
“Galing ako sa billing station, Alianna. Binayaran na pala ni Dr. Santos ang lahat ng hospital bills mo. Pati nga itong gamot ay siya na rin ang bumili para sa iyo.” “Grabe naman si Tito Carl! May pera naman tayong pambayad. Bakit sinagot pa niya. Nakakahiya naman!” Turan ni Alianna. Kasalukuyan siyang tinutulungan ng nurse na umupo sa wheelchair.“Ewan ko ba naman diyan kay Carl. Sinasauli ko na nga ito sa kanya. Kako ay ibigay niya na lang sa iba na mas may kailangan pero talagang mapilit siya.” “Well, kailangan nating bumawi kay tito sa ibang bagay. Since sa bahay naman ako uuwi, why don’t you invite him, dad?” Nakangiting suhestiyon ni Alianna.“Well, that’s a good idea. I’ll ask our chef to prepare his favorite pasta dish.” Turan ni Alvin. Isa-isa na niyang binibitbit ang mga gamit ni Alianna sa kanyang kamay. “The legendary Tagliolini Pasta with Lobster & Truffles.”“Hindi na ako makapaghintay, dad! Natatakam na ako.”Tumawa si Alvin. Ang lahat ng mga bitbit niya’y ibinigay ni
Sunod-sunod na katok ang bumasag sa tahimik na sesyon ni Don Gregorio. Kasalukuyan kasi niyang ine-enjoy ang mainit niyang tsaa habang nakatitig sa screen ng monitor sa computer na nasa kanyang opisina.“I’m so proud of my people. Napanatili nilang mataas ang sales ng third quarter ngayong taon.”Pagkahigop ni Don Gregorio sa kanyang tsaa, muli niyang narinig ang katok. “Ano bang kailangan ninyo?!” sigaw ni Don Gregorio. Binaba niya ang tasa na hawak niya, at tsaka binaling ang tingin sa pinto. Nang bumukas iyon, niluwa nito ang kanyang sekretarya. “What do you need, Sandy?! Haven’t I told you to let me enjoy my session?! Can’t you see I’m drinking my favorite tea? You know it’s my daily routine.”“I know, Don Gregorio, but your personal bodyguard is here. He wants to talk to you. He said it’s an important matter.”“Fine! Let him in—”Tumango si Sandy, saka niya tinawag mula sa labas si Joven. Pagpasok nito, sinampolan kaagad siya ng kasungitan ng matanda. “Ano’ng ginagawa mo dit
“In fairness dito sa bunso ni Alianna ha! Ang gwapo. Ang sarap halik-halikan.”Iritableng inikot ni Lilia ang mga mata niya. “Pwede ba, Riyanna… tigilan mo na nga ang pagpuri-puri mo sa batang ‘yan. Matalino ang batang ‘yan. Kapag na-adopt niya ‘yang mga sinasabi mo… masisira ang mga plano ko. Tigil-tigilan mo na ‘yan ha! Baka mabugbóg ko pa ‘yan.”“Kumalma ka nga! Pati ba naman bata ay papatulan mo pa. Ang bait-bait kaya nitong si Caspian oh. Ang behave pa.”“Hay nako. Wala akong pakialam kahit ano pang ugali ng batang ‘yan. Idi-dispose ko lang din naman ‘yan kapag nakuha ko na ang gusto ko.” Nilapitan ng kaunti ni Riyanna si Caspian qReid. Tinakpan niya ang magkabilang tainga nito bago magsalita. “Ikaw, grabe ka magsalita dito sa bata. Inosente ‘to at walang kinalaman sa history niyo ng mga magulang niya, kaya huwag mo siyang idamay. Ginamit mo na nga siya sa plano mo, tapos ayaw mo pa siyang itrato ng maayos.”“Pwede ba, Riyanna… huwag mo na nga akong pangaralan. Kahit ano pang sa
“What happened to my parents?”Diretso ang tingin ni Lilia sa kaibigang biglang binanggit ang mga magulang niya.“Nakausap mo na ba sila?!” Muli pang tanong ni Riyanna. Umiling si Lilia. “I haven’t seen them for years. Mula nang makipag-live in ako kay Blake, hindi na ako umuwi sa amin. Palagi lang kaming magka-videocall ni mommy. I didn’t even mention my pregnancy to her. Magugulat na lang siya kapag nabalitaan niya na meron akong anak.”“Too late, Lilia! She already knew the truth. They knew the truth rather.”Nanlaki ang mga mata ni Lilia dahil sa isiniwalat ng kaibigan. “ANO?! Paano nangyari ‘yon? Sinabi mo ba sa kanila?” Umiling si Riyanna. “No! Blake did it for you.” “Bwísét na Blake talaga ‘yan. Inunahan pa ako sa sarili kong mga magulang. Alam mo, nagsisisi talaga ako na pinatulan ko ‘yang kapatid ni Alianna eh. Pareho silang panira sa buhay ko.” “Hindi mo naman masisisi si Blake. Mabaliw-baliw ‘yon kakahanap sa ‘yo. Halos suyodin na niya ang buong pilipinas mahanap ka lan
“Open this fúcking door—”Nabulabog ang masarap at payapang tulog ni Riyanna nang makarinig siya sa ng sunod-sunod na malakas na katok mula sa pintuan ng condo niya. Ang ganda pa naman ng pagkakahiga niya sa bago niyang sofa ngunit bubulabugin lamang siya ng kung sino.“Sino ba ‘yan?! Agang-aga naman!” Tumayo na si Riyanna. Kahit gulo-gulo pa ang buhok niya’y dumiretso na siya sa pintuan para buksan iyon.Mariing hinawakan ni Riyanna ang doorknob. Pagpihit niya, agad niya itong binuksan. Pagbukas niya, ilang sandaling nanigas ang katawan niya dahil sa gulat.“Oh, ano’ng nangyari sa ‘yo? Bakit parang bigla kang nakakita ng multo?”“What are you doing here, Lilia? After more than two years of ghosting everyone… you still have the audacity to show your face here?” Riyanna said while raising one of her eyebrows. “You know what… I still can’t forget how you hurt me even though I’m just telling the truth.”“Blah… blah… blah…” ani Lilia sabay ikot ng magkabila niyang mata. “It’s been two yea
“Lilia?!”Nanlaki ang mga mata ni Dwaine matapos makita ang ex-girlfriend na matagal nang hindi nagpapakita sa kanya.“Did you miss me?!” nakasuot ng mala-demonyonyong ngiti si Lilia habang nakatingin kay Dwaine nang mata sa mata.Tiningnan ni Dwaine ang dating nobya mula ulo hanggang sa paa. Ibang-iba na ang itsura nito ngayon sa itsura nito noong mga panahon na mahal na mahal niya ito.“What happened to you?” tanong ni Dwaine habang sinisipat ang pisikal na anyo ng dating nobya. Habang tinitingnan niya ito, hindi niya alam kung ano ang dapat niyang maramdaman. Malayong-malayo na kasi ito sa itsura ng babaeng minahal niya noon. Ang buhok nitong dating palaging palaging bagong rebond ay naka-pusod na lamang at mukhang hindi pa nasusuklay. Ang damit nito’y gusot at mukha pang luma. Ang dating Lilia na mahilig sa mataas na takong ay naka strap na tsinelas na lang. Ang itsura niya’y ibang-iba na sa itsura niya noon.“I can’t believe what I’m seeing right now. Ano’ng nangyari sa ‘yo? Bak
MAKALIPAS ANG DALAWANG TAON…“Excuse me, Miss! Can I talk to Ruston Dwaine Palacios?” “May I have your appointment slip, Ma’am?” The girl sitting on the front desk politely asked. She look at the girl that was holding a two-year-old toddler in front of her.“Appointment slip?! W-wala ako no’n, Miss. Pero kailangan ko kasing makausap si Dwaine. Importante lang, kaya parang awa niyo na… payagan niyo na akong makapasok. Hindi ako manggugulo.”“I’m sorry, Ma’am, but we will not allow you to enter and talk to Mr. Dwaine Palacios if you don’t have an appointment slip. It’s our policy and you have no choice but to follow it.” “Miss, ano ba?! Papasukin niyo na ako. Hayaan niyo na akong makausap si Dwaine. Sandali lang naman ako eh!”“I’m sorry, Ma’am! Hindi ko po kayo maaaring pagbigyan na basta na lang pumasok. Kung gusto po ninyo, magpa-appointment po muna kayo sa secretary ni Mr. Dwaine Palacios at hintayin niyo po na bigyan kayo ng specific date bago po kayo bumalik sa akin.” May kinuha
Matapos ang bugbugang trabaho sa opisina, napagpasyahan ni Alvin na doon mag hapunan sa Villa kasama ang dalawang anak na si Blake at Harrison. Masyado silang maraming ginagawa kaya naisip nito’y magsabay-sabay sa pagkain para kahit papaano ay mabawasan ang pagod na nararamdaman ng bawat isa. Ang villa ay maaliwalas, puno ng ilaw at init mula sa mabangong pagkain na inihahanda ng chef na tagapag luto sa villa. Sa hapag kainan, nakalatag na ang mga plato at kubyertos, ngunit wala pang nakaupo. Habang hinihintay ang hapunan, nasa salas sina Blake at Harrison, abala sila sa pakikipaglaro sa dalawang buwang gulang na mga anak ni Alianna. Gising kasi noong sandaling iyon si William at si Wyatt kaya inalagaan muna nila ito.Kinakanta-kantahan ni Blake ang dalawang bata habang makailang ulit nitong inaalog ang kanyang ulo.“Ayusin mo, Kuya Blake. Hindi pa tumatawa oh!” Ani Harrison habang tinuturo ang dalawang bata.Nakahiga ang dalawang sanggol sa malambot na sapin sa malambot na sofa at
Dahil pasado alas kwatro pa lamang ng madaling araw nang magising ang dalawang bata, gumising na rin si Alianna para mag-breastfeed sa mga ito.Hindi biro ang mag-alaga ng dalawa ng sabay pero kinakaya ito ni Alianna. Ine-enjoy pa nga niya ang bawat sandali habang inaalagaan ang mga anak.Pinalipas pa ni Alianna ang oras at nagpasya siyang ilabas na ang mga bata ng pumatak ang oras ng alas sais ng umaga. Paglabas niya, binati siya ni Cita na kakatapos lamang magtimpla ng tsaa. “Magandang umaga, senyorita! Inom po tayo ng tsaa.” Nakangiting alok nito. Itinaas pa nito ang maliit na tasang may nakalawit pang tali na may kakabit na brand ng tsaa na tinimpla niya.“Maraming salamat po. Mamaya na lang po ako. Igagala ko muna po itong mga anak ko dito sa villa. Maganda po kasi ang view dito kapag umaga.” Tulak-tulak ni Alianna ang isang malaking stroller na dalawang bata ang laman. Binili niya talaga ang ganoong size dahil ayaw niyang mahirapan kung bibilhan niya pa ito ng tig-isa na hindi
“Where’s Alianna? I want to see her—”Agad na tinanong ni Steven si Yaya Cita nang makita niya ito matapos niyang pumasok sa entrance ng villa. “Bakit gan’tong oras naman ang oras ng dalaw mo kay senyorita, Sir—” tumingin sandali si Cita sa wall clock na nakalagay sa entrance bago muling ibinalik ang tingin kay Steven. “Alas otso na ng gabi. Nagpapahinga na siya kasama ang mga anak niya sa kwarto.”“Galing ako sa meeting kaya ngayon lang ako nakarating. Tsaka sobrang busy ko kaya hindi ako nakaka-bisita.” Paliwanag ni Steven sa matanda.“Nagpapahinga na ‘yon si senyorita. Balik ka na lang bukas, Sir.” Giit ng matanda pero hindi pumayag si Steven. Hindi kasi niya sigurado kung may libreng oras pa siya bukas, o sa mga susunod pang araw.“Baka naman gising pa ‘yon, Yaya Cita. Pagbigyan mo na ako. Sandali lang naman kaming mag-uusap eh. Hindi rin naman kami magtatagal.”“Pasensya na, Sir Steven. Kapapanganak lang halos ni Senyorita Alianna. Ngayon pa lang siya nakakabawi ng pahinga dahil