“Fúck, my head!”
Gumising si Alianna na makirot ang ulo niya. Masakit rin ang buo niyang katawan at ang kanyang pagkababae. Ilang sandali rin siyang nanatiling nakahiga at nang akmang tatayo na sana siya, nanlaki ang mga mata niya matapos mapagtantong wala siyang suot na kahit anong saplot. “Anong nangyari kagabi?” tanong ni Alianna sa kanyang sarili. Isa-isang pinulot ni Alianna ang kanyang mga damit na nakakalat sa sahig. Hindi niya alintana ang masakit na katawan dahil ang tanging nasa isip niya noong mga oras na ‘yon ay makapagbihis. Nang matapos siya ay inayos niya rin ang magulo niyang buhok. Nang sandaling pupwesto siya sa kama para ayusin ang kanyang pinag higaan, may biglang kumatok sa pintuan. Walang pag-aatubili na binuksan ni Alianna ang pinto. Pagbukas niya, tumambad sa kanyang harapan si Julius. “Good morning, Ma’am Alianna Jade!” nakangiting bati ni Julius. May hawak pa siyang tray na may laman na pagkain. “Breakfast po para sa inyo.” “Kanina ‘yan nanggaling?” nagtatakang tanong ni Alianna. “Kay Sir Dwaine po. Ipinagawa niya po ‘yang sandwich sa head chef nitong mansyon at ‘yang hot chocolate naman po ay siya mismo ang nag-prepare.” Paliwanag ni Julius. Nagpaalam siya kay Alianna na ipapasok na niya ang kanyang dala at pumayag naman ito. “Pagkatapos ng tatlong taon bilang mag-asawa, ito ang unang pagkakataong ginawa niya ‘to. Ito ang unang beses na ipinaghanda niya niya ako’t nag-effort siya para sa akin.” Nakangiti ng mapait si Alianna. Nakabaling ang tingin niya sa tray na dinala ni Julius. “Malay niyo po, Ma’am Alianna, gumagawa na si Sir Dwaine ng paraan para magkalapit po kayo. Baka ito na po ‘yong way niya para sabihin sa inyo na handa na siyang magpaka-asawa sa inyo.” Sinundot-sundot ni Julius ang tagiliran ni Alianna habang inaasar-asar ito. “Uy, si Ma’am Alianna… siguro po ay masaya kayo ngayon ‘no, Ma’am?” Ngumisi si Alianna. Mamasa-masa na ang mga mata niya noong sandaling iyon. “Alam mo, Julius, pagod na akong umasa. Tatlong taon ko nang pinapatunayan kay Dwaine na tunay ‘yong pagmamahal ko para sa kanya.” “H-hindi ko po maintindihan, Ma’am! Ano po ang ibig ninyong ipahiwatig?” Lumunok si Julius matapos niyang itanong iyon. “Hindi ko na kaya. Ayoko na!” “Ma’am…” turan ni Julius. “Susukuan niyo na po ba si Sir Dwaine?! Nako, sayang naman po. Gustong-gusto ko pa naman po kayo para sa kanya.” “Hindi ikaw ang magdedesisyon n’yan!” Bumuntong hininga ng malalim si Alianna. Naupo siya sa kama dahil pakiramdam niya ay ano mang sandali ay manghihina ang tuhod niya. “Hmm, Julius, dumating na ba si dad? M-May pinadala ba siyang documents?” “Ahh, opo! Sandali lamang po at kukunin ko.” Mabilis na kumilos si Julius. Lumabas siya para kunin ang sinasabing dokumentong hinahanap ni Alianna at ilang sandali lang ay bumalik rin siya kaagad. “Ito na po ‘yong dokumentong hinahanap niyo, Ma’am. Pinadala po ‘yan sa opisina ni Don Gilberto pero hinabilin naman po niya sa akin na iabot ko po sa inyo. Ano po ba ‘yan, Ma’am Alianna?” “Annulment papers—” matapang na sagot ni Alianna. Taas noo niyang sinambit iyon. Nabigla si Julius sa kanyang narinig. Hindi pa siya handa sa ganoong bagay. “Gusto ko nang makalaya sa létseng pag-ibig na ‘to. Tutal naman ay ni minsan ay hindi ako tinuring na asawa ni Dwaine… hahayaan ko na lang siya. Kung saan siya masaya, doon na siya. Okay na ako.” Kinagat ni Alianna at binasa ang ibabang bahagi ng labi niya. Binuklat niya rin ang nilalaman ng envelope at isa-isang tiningnan ang bawat pahina na nasa loob nito. “Ma’am Alianna, huwag naman po kayong magpadalos-dalos. Baka mapag-usapan pa po ito.” “Buo na ang pasya ko. Naisangguni ko na rin ito kay Don Gregorio at pumayag na siya. Napa-walang bisa na rin naman ‘yong kontrata namin dahil nakasaad do’n na p’wede akong umatras sa kasunduan ‘pag ayoko na.” “N-nalulungkot po ako para sa inyo, Ma’am! Ang bait niyo pa naman po na amo.” Lumunok si Julius matapos niyang magsalita. “Pwede ka pa rin namang magtrabaho sa akin eh! Kung gusto mo, ire-refer kita sa daddy ko. Papayag naman ‘yon for sure!” Kumamot sa kanyang ulo si Julius. Sumilip ang siwang ng ngiti sa labi niya. “Pátay naman po ako kay Don Gregorio niyan.” Kapwa nagtawanan si Alianna at si Julius. Ilang sandali ring naging maingay ang paligid ngunit sandali lamang iyon dahil muling bumalik ang tensyon ng buksan ni Alianna ang drawer sa tabi ng kama nila ni Dwaine. Kumuha siya ng ballpen at walang pag-aalinlangan na pinirmahan ang annulment papers. Nang matapos siya, muli niyang inabot ang kabuuang dokumento kay Julius. “Ibigay mo ‘yan kay Dwaine. Sabihin mo sa kanya na nag-file na ako ng annulment. Magpakasaya kamo siya.” “S-sige po—” mabigat ang paa na humakbang patalikod si Julius. Aalis na sana siya ngunit pinigilan siya ni Alianna. “Sandali—” turan ni Alianna. “Dalhin mo na ‘tong pagkain na ipinahanda niya. Ibalik mo ‘yan sa kaniya at pagkatapos mong ibigay lahat ng pinapaabot ko, bumalik ka dito ha! Tulungan mo akong mag-ayos ng mga gamit ko.” Hindi na nagsalita pa si Julius. Tumango na lamang siya bilang tugon. Nag-aalangan na sumunod si Julius kay Alianna. Habang naglalakad ay iniisip na niya ang mga posibleng sabihin ni Dwaine sa kanya. Dumiretso siya sa opisina ni Don Gregorio. Naroon kasi ang kaniyang amo dahil may pinapa-asikaso ang lolo nito sa kanya. “Sir Dwaine—” pagtawag ni Julius habang kumakatok sa pinto. Agad siyang pinagbuksan nito at laking gulat ni Dwaine ng makitang dala-dala pa rin ni Julius ang pagkaing ipinahanda niya para sa kanyang asawa. “Anak ka ng tókwa! Bakit dala-dala mo ‘yan dito? Hindi ba’t sinabi ko sa ‘yo na dalhin mo ‘yan sa kwarto at ibigay kay Alianna?” “Dinala ko na nga po ito ro’n, pero ipinabalik po ni Ma’am Alianna eh! Isauli ko raw po sa inyo. Tsaka Sir Dwaine… ipinapabigay niya po. Para sa inyo daw po ‘yan.” Habang hawak ang tray gamit ang isang kamay, iniabot ni Julius ang dokumentong naglalaman ng annulment papers gamit ang kabila niyang kamay. Nagtaka si Dwaine. Tumikhim siya bago magsalita. “Ano ‘to?!” “A-Annulment papers po—” “Nakikipaghiwalay na si Alianna Jade sa akin?!”[“Hello, Alianna Jade?! Kanina pa ako tumatawag sa ‘yo. Bakit hindi ka sumasagot!”]“I-I’m sorry, dad! I lost my phone last night. Inabot lang ito sa akin ng isa sa katulong dito sa mansyon. Nakita niya raw sa ilalim ng kama.”[“How come na nawala ang phone mo sa sarili mong kwarto?”]“Naglasing ako kagabi. Sobrang lasing. Kaya siguro hindi ko alam kung ano ang nangyari kagabi.”[“Naglasing ng sobra?! B-bakit mo naman ginawa ‘yon, Alianna? Nahihibang ka na ba?”]Huminga ng malalim si Alianna. “Sinulit ko lang ‘yong nalalabing araw ko dito sa mansyon ng mga Palacios. Wala namang masama do’n hindi ba?!”[“Pwede namang maglasing pero hindi ‘yong sobra-sobra. Hindi ‘yong halos mawala ka na sa sarili mong katinuan. Baka nakakalimutan mong babae ka pa rin, Alianna! Mag-isip ka nga. P-paano na lang kung may nangyari—”]Natigilan sa pagsasalita si Alvin nang biglang sumabat si Alianna habang nagsasalita siya. Hinilot niya ang kanyang sintido bago magsalita. “Dad, please! Stop lecturing me tod
“Mukhang seryoso na po talaga si Ma’am Alianna na iwanan ka, Sir Dwaine. Hindi mo man lang po ba siya tututulan? Turan ni Julius. Kasalukuyan siyang nakaupo sa couch na nasa loob opisina ni Don Gregorio.Hindi sumagot si Dwaine. Tinitigan niya lamang ang annulment papers na nakapatong sa ibabaw ng lamesa ng matanda. “Alam mo, Sir Dwaine, nakikita ko kay Ma’am Alianna na ayaw pa talaga niyang sumuko. Ayaw ka pa niyang pakawalan. Baka napipilitan lang siya kasi feeling niya, wala ng pag-asa na umusad ang relasyon niyo.” Umayos ng upo si Julius. Tsaka siya muling nagpatuloy sa pagsasalita. “What if huwag mo munang pirmahan ‘yang annulment papers? What if iparamdam mo muna sa kanya na against ka sa desisyon niyang putulin ang panghabangbuhay na ugnayan niyo? Sir Dwaine, mahal mo naman si Ma’am Alianna, ‘di ba? Hindi mo naman siya pakakawalan ‘di ba?”Malalim na bumuntong hininga si Dwaine. “Alam mo, Julius, hindi ko alam ang sagot sa tanong mo. Alam mong ni minsan ay hindi ko inisip si A
“Alianna —” napasigaw si Dwaine matapos makita ang walang malay niyang asawa na nakahandusay sa sahig. Napatakip sa kanyang bibig si Aling Lucy. ‘Sabi ko na nga ba’t tama ang kutob ko eh! May nangyaring hindi maganda kay Ma’am Alianna.”Wala nang inaksayang oras si Dwaine. Agad niyang nilapitan si Alianna. Habang binubuhat niya ito, napansin niya ang basag na vase na nakakalat at ang tubig na nasa sahig. Pagbuhat niya rin kay Alianna ay nakapa niyang basa ang likuran nito. “Julius, ipahanda mo na ang sasakyan. Dadalhin natin si Alianna sa ospital!” Utos ni Dwaine habang inaayos ang pagkakabuhat sa walang malay na si Alianna. Tumango lamang si Julius. Saka siya nagmadali sa pagbaba. “Manang Lucy, kayo na pong bahala dito sa kwarto. Alam mo na ho ang gagawin.” Turan ni Dwaine. Buhat-buhat na niya palabas ng kwarto si Alianna. Inaalalayan naman siya ni Joven. “Samahan ko na po kayo sa ospital, Sir Dwaine!” Boluntaryong sambit ni Joven. “Wala naman pong utos si Don Gregorio kaya wala
“Walang kasalanan ang apo ko. Kayang patunayan ‘yan ng mga tauhan ko. Kung gusto mo, tanungin mo ‘tong si Joven. Isa siya sa magpapatunay na walang ginawang masama si Dwaine kay Alianna!” Diretsang saad ng matandang Palacios. Hindi sumagot si Alvin pero tinapunan niya ng blankong tingin si Joven.Tumikhim si Joven. Saka siya nagsimulang magkwento. “Totoo po ang tinuran ni Don Gregorio. Wala pong kasalanan si Sir Dwaine. Wala po siya sa kwarto no’ng may marinig si Manang Lucy na nabasag sa kwarto nina Ma’am Alianna. Nasa loob po siya noong mga sandaling iyon.”“Nabasag?! Anong nabasag?!” tanong ni Alvin.“Ang nangyari po kasi kanina, naabutan ko po si Manang Lucy na nakatayo sa tapat ng pintuan nina Sir Dwaine. Biniro ko pa nga po siya kung anong ginagawa niya ro’n. Ang sabi po niya’y naririnig daw po niyang nagwawala si Ma’am Alianna. Nagsisisigaw raw po habang umiiyak. Sinabihan ko pa nga po si Manang na h’wag nang makialam dahil baka may problema lang ang mag-asawa. Hanggang sa nar
Alianna lay in the hospital bed, her eyes closed and her face pale. She had been brought in earlier that day after a fall that had left her unconscious. Her father, Mr. Sebastiano, sat by her bedside, his face etched with worry.The doctor, a middle-aged man with a kind face, entered the room. "Mr. Sebastino," he said, "I have the results of Alianna's tests."Tumingala ang ama ni Alianna. Habang nakatingin siya sa doktor, puno ng pag-asa ang kanyang mga mata. “How’s my daughter, Dr. Santos?”The doctor smiled reassuringly. "Alianna is going to be fine," he said. "She had a small cut on the back of her head, pero natahi na namin ang ulo ng pasyente. Fortunately, she suffered a mild concussion, but there is no sign of any other serious injury. Her tests all came back clear."Nakahinga ng maluwag si Alvin dahil sa magandang balita ng doktor ni Alianna. "Thank God! Alalang-alala talaga ako sa anak kong ‘to. Mabuti naman at walang masamang nangyari sa kanya.”Tumango ang doktor. "I underst
“Kumusta po si Ma’am Alianna, Sir Dwaine? Ano po ang findings sa kanya? Ayos lang po ba siya?” sunod-sunod na tanong ni Manang Elvira. Kasalukuyan siyang nag-aayos ng ilang gamit ni Alianna para dalhin sa ospital.“According to Alianna’s doctor, she’s fine. She just needs to stay at the hospital for monitoring.” Draine said. The tone of his voice was cold.“Uh, Sir—” mahinang sambit ni Manang Lucy. “May nakita po kasi ako habang naglilinis kanina. Hindi niyo po yata napansin no’ng binuhat niyo si Ma’am Alianna.”Umalon ang mga guhit sa noo ni Dwaine. Umayos siya ng tindig at ni krus ang magkabila niyang kamay. “What are you trying to say?”“Habang pinupunasan ko po ‘yong tubig na nakakalat sa sahig ninyo, may mga patak po kasi ng dugo akong nakita. Sa tingin ko po ay may sugat ang ulo ni Ma’am Alianna at ‘yon po ang dahilan kaya siya nawalan ng malay.”“Hindi ko napansin ‘yon!” Turan ni Dwaine. “Nakalugay po siya kaya po siguro hindi niyo napansin.” “Kung may sugat ang ulo ni Aliann
“Galing ako sa billing station, Alianna. Binayaran na pala ni Dr. Santos ang lahat ng hospital bills mo. Pati nga itong gamot ay siya na rin ang bumili para sa iyo.” “Grabe naman si Tito Carl! May pera naman tayong pambayad. Bakit sinagot pa niya. Nakakahiya naman!” Turan ni Alianna. Kasalukuyan siyang tinutulungan ng nurse na umupo sa wheelchair.“Ewan ko ba naman diyan kay Carl. Sinasauli ko na nga ito sa kanya. Kako ay ibigay niya na lang sa iba na mas may kailangan pero talagang mapilit siya.” “Well, kailangan nating bumawi kay tito sa ibang bagay. Since sa bahay naman ako uuwi, why don’t you invite him, dad?” Nakangiting suhestiyon ni Alianna.“Well, that’s a good idea. I’ll ask our chef to prepare his favorite pasta dish.” Turan ni Alvin. Isa-isa na niyang binibitbit ang mga gamit ni Alianna sa kanyang kamay. “The legendary Tagliolini Pasta with Lobster & Truffles.”“Hindi na ako makapaghintay, dad! Natatakam na ako.”Tumawa si Alvin. Ang lahat ng mga bitbit niya’y ibinigay ni
“Walang tao sa kwarto ng asawa ko. Nasaan siya?” Inis na tanong ni Dwaine.“Let me check po, Sir! Ano po bang name ng asawa niyo po?”“Alianna—Alianna Jade Palacios…”Agad na ni check ng nurse sa information desk ang pangalan ni Alianna sa kanilang records. Makalipas ang ilang sandali…“I’m sorry, Sir… pero na-discharged na po ang asawa niyo kanina pang umaga. Ang kanyang ama po ang naglabas sa pasyente.” “Fúck it!” inis na turan ni Dwaine. Hinampas niya ng mahina ang information desk at nanlaki ang mga mata ng nasabing nurse na nakatoka do’n.“Mukhang nilalayo na po ni Sir Alvin ang anak niya sa inyo, Sir Dwaine! Kahapon ko pa po ‘yon napapansin eh! Hindi niya po kami pinalapit kay Ma’am Alianna. Pinag-stay niya lang po kami sa labas. Tapos ngayon, inilabas niya ng maaga si Ma’am Alianna para hindi niyo maabutan.” Tumikhim si Dwaine. He crossed his arms bago magsalita. “Malaki ang galit niya sa akin. Hindi ko naman siya masisisi. Iniisip lang niya ang anak niya. Tsaka malaki ang ka