Chapter 7

“Mukhang seryoso na po talaga si Ma’am Alianna na iwanan ka, Sir Dwaine. Hindi mo man lang po ba siya tututulan? Turan ni Julius. Kasalukuyan siyang nakaupo sa couch na nasa loob opisina ni Don Gregorio.

Hindi sumagot si Dwaine. Tinitigan niya lamang ang annulment papers na nakapatong sa ibabaw ng lamesa ng matanda. 

“Alam mo, Sir Dwaine, nakikita ko kay Ma’am Alianna na ayaw pa talaga niyang sumuko. Ayaw ka pa niyang pakawalan. Baka napipilitan lang siya kasi feeling niya, wala ng pag-asa na umusad ang relasyon niyo.” Umayos ng upo si Julius. Tsaka siya muling nagpatuloy sa pagsasalita. “What if huwag mo munang pirmahan ‘yang annulment papers? What if iparamdam mo muna sa kanya na against ka sa desisyon niyang putulin ang panghabangbuhay na ugnayan niyo? Sir Dwaine, mahal mo naman si Ma’am Alianna, ‘di ba? Hindi mo naman siya pakakawalan ‘di ba?”

Malalim na bumuntong hininga si Dwaine. “Alam mo, Julius, hindi ko alam ang sagot sa tanong mo. Alam mong ni minsan ay hindi ko inisip si Alianna. Kahit pa sa tatlong taon naming pagsasama ay binuhos niya ang buong pagmamahal at pag-aalaga sa akin.”

“Alam ko naman ‘yon, Sir Dwaine. Kung paano ka alagaan ni Ma’am Alianna… kung paano siya maghintay sa iyo kahit inaabot ka na ng madaling araw… lahat ng effort ay ginawa niya.”

“Pero sa kabila ng lahat ng ‘yon, binalewala ko siya. Pinagod ko siya!”

“Pero may oras ka pa naman. Pwede ka pang bumawi. Si Ma’am Alianna na lang ang babae sa buhay mo ngayon. Pwede ka pa namang magsimula ulit eh. Ligawan mo siya. Ibuhos mo ang pagmamahal na nararapat para sa kanya.” 

Tumikhim si Dwaine. Tiningnan niya ng diretso si Julius. “Masyado kang invested sa marriage namin ni Alianna. May dapat ba akong malaman, Julius?” Nakataas pa ang isang kilay na turan ni Dwaine.

“Luh! Sir Dwaine, naman! Concern lang ako kay Ma’am Alianna. Matagal-tagal ko rin siyang nasubaybayan at nakita ko kung paano ka niya alagaan. Mahal ka talaga niya. Lahat ng ginawa niya para sa ‘yo, hindi ko nakitang ginawa ni Ma’am Lilia.”

“Lilia loves me more than you know.” Dwaine reacted. He clenched his fist and licked his lower lip.

“Boss Dwaine, kalma lang po. Wala naman akong sinabing hindi ka minahal ni Ma’am Lilia. Ang akin lang, never kong nakitang sobra siyang naging concern sa ‘yo. Kasama mo nga lang siya kapag masaya ka eh, pero kapag malungkot ka at pinuputakte ka ng problema… sino bang nariyan sa tabi mo at hindi ka iniiwan? Hindi ba’t si Ma’am Alianna?!”

“You were right!” Dwaine finally admitted. “But, I don’t think this is the perfect time to be with her. Masyado ko siyang sinaktan. Marami na akong ginawang kasalanan sa kanya, and I don’t think I’m the perfect man for her.” 

“So, you’re willing to lose her?” Seryoso ang mukha ni Julius habang sinasabi niya iyon. Seryoso rin ang kanilang pinag-uusapan pero bigla siyang tumawa. “Napapa-english na tuloy ako dahil sa ‘yo, Sir Dwaine! Ipaglaban mo na kasi si Ma’am Alianna. Sa tingin ko naman po, hindi siya mahirap magustuhan eh. Ayaw mo lang pong subukan.”

“I—”

Magsasalita na sana si Dwaine ng biglang nag-ring ang phone ni Julius kaya tiningnan niya ito ng pamatay na tingin.

“Teka lang, Sir! Sagutin ko lang ‘to ha!” Agad na tumayo si Julius. Lumabas siya ng opisina ni Don Gregorio para sagutin ang nasabing tawag. ‘Ano ba naman ‘tong si Joven! Panira ng usapan. Nasa exciting part na kami ni Sir Dwaine eh!’

Kumaltak si Julius. Saka niya sinagot ang nasabing tawag.

Makalipas ang ilang sandali, muling bumalik sa loob ng opisina ni Don Gregorio si Julius at sa pagkakataong iyon, nagmamadali siya’t natataranta.

“Sir Dwaine—” usal niya. “Iyong asawa niyo po…”

“What happened to my wife?!” nagtatakang tanong ni Dwaine. Tumayo siya’t itinuon ang dalawa niyang kamay sa lamesa. 

Nagulat si Julius sa sinabi ni Dwaine. Gusto niyang asarin ito ngunit mas pinili niyang ipagsawalang bahala ang sinabi ng amo dahil wala sa hulog kung gagawin niya iyon. 

“Tumawag po si Joven. May nabasag raw po sa loob ng kwarto ninyo. Nag-aalala po sila na baka may nangyari na raw po kay Ma’am Alianna.” 

“Ano?!” Sigaw ni Dwaine. Agad siyang umalis sa kanyang pwesto at dumiretso palabas ng opisina ng kanyang lolo. “Ano bang nangyari? May ginawa na ba silang paraan? Sinubukan ba nilang katukin ang pinto para masiguro kung ayos lang si Alianna sa loob?”

Habang nagsasalita si Dwaine ay nagmamadali siya sa paglalakad. Sa laki ng mansyon ng mga Palacios, halos isang kilometro ang layo ng opisina ni Don Gregorio sa kwarto nina Dwaine kaya hindi ganoon kabilis na marating ito. 

“Kinatok na raw po nila pero hindi raw po sumasagot si Ma’am Alianna!” 

“Tell them to do everything they could to open that fúcking door of ours!” 

“Opo—” agad na ni contact ni Julius si Joven. Sa sobrang bilis maglakad ni Dwaine, hinihingal na siya sa kakahabol.

Makalipas ang ilang minuto…

“Anong nangyari sa asawa ko?!” sigaw ni Dwaine.

Dahil sa sinabi ni Dwaine, natigilan si Manang Lucy. Kasalukuyan kasi siyang naghahanap sa spare key ng kwarto nina Dwaine.

“Ano na?! Hindi niyo pa rin nabubuksan ang pintuan?” galit na tanong ni Dwaine. Halos pandilatan niya ng mata si Aling Lucy at si Joven habang naghahalungkat ito sa may cabinet. 

“S-sorry po, Sir Dwaine! Masyado pong maraming susi dito.” Turan ni Aling Lucy. Natataranta na siya dahil sa pag-aalala.

“Julius, tumulong ka na nga rin sa paghahanap!” Utos ni Dwaine. Agad siyang tumayo sa tapat ng pintuan at kinakatok ito ng malakas. “Alianna, open this door. Please open this fúcking door.” 

Paulit-ulit na kumatok si Dwaine at paulit-ulit rin niyang tinawag ang pangalan ni Alianna pero wala itong respond. Ni ha ni ho mula sa kanyang asawa ay wala siyang narinig.

“Ano na?! Wala pa rin ba?” Gigil nang sambit ni Dwaine. Halos mamula na ang mga kamay niya kakakalampag sa pintuang gawa sa pinakamatibay na kahoy. 

“Ito na po—” ani Joven. Agad niyang inabot kay Dwaine ang susi at dali-dali naman nitong binuksan ang pinto.

Nanginginig ang mga kamay ni Dwaine noong mga sandaling iyon. Pinaghalong kaba at pag-aalala kasi ang nararamdaman niya habang sinususian ang pinto.

Pagbukas niya, nabitawan niya ang hawak niyang pinagsama-samang susi sa kanyang nakita. 

“Alianna—”