KABANATA 5: Mainit na Prustrasyon

Philip

Binabalot ako ng dilim at hindi ko alam ang gagawin ko nang marinig ko ang balita na nasa ospital ngayon si Sarah kasama ang taong hindi ko inaasahan.

My knowledge of Amir Benner stems from my engagement within the racing community; he presently holds the position of president at TerraTraxx Automotive, situated in Dubai. 

"As per my investigation," pagsisimula ng paliwanag ni Alex, "Mr. Benner arrived in Highland Hills for business purposes. He's also collaborated with Luminary Productions to promote their latest car model." 

Hindi ko na inintindi pa ang sinabi niya. I don’t give a fuck who he was! Ang gusto kong malaman ay kung ano ang relasyon niya sa asawa ko. 

Para bang naiintindihan ni Alex, nagpatuloy siya sa paliwanag, "Boss, kanina lang dumating si Mr. Benner. I don’t think he knew Madam Sarah." 

Gustuhin ko man ay hindi pa rin ako pinakalma ng mga salita niya. Kanina lang ay natagpuan ko si Sarah na may kasamang ibang lalaki. Sa sobrang pagkadismaya, hindi ko na alam kung ano ang tawag sa emosyon na nasa dibdib ko, hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ngayong may kasama siyang ibang lalaki.

Hindi na ganoon kalakas ang ulan nang huminto ang sasakyan sa tapat ng ospital. Bumaba ako kasunod ni Alex. may determinasyon at dire-diretso mga hakbang habang tinatahak namin ang mga pasilyo ng ospital kung saan naghihintay sa akin si Sarah.

"Nand’yan sa ward na ‘yan si Madam Sarah, Boss," ani Alex, itinuro ang silid.

Hindi ako nagbigay ng reaksiyon. Nang buksan ko ang pintuan, nakayukyok si Amir sa kama habang hawak nang mahigpit ang kamay ng asawa ko. Binalot ako ng dilim at kumulog ang tinig ko sa silid.

"What the hell are you doing with my wife?!" sigaw ko.

Iniangat ni Amir Benner ang kanyang mukha at saka ako hinarap, naningkit ang kanyang mata sa aking direksiyon.

"Wife?" Nagtaas ang kanyang kilay bago tumayo. "Kung totoong asawa mo siya, paanong nangyari na pinabayaan mo siya sa labas ng tirahan ninyo?! May trangkaso ang asawa mo pero wala kang awa na pinabayaan siya hanggang sa mawalan siya ng malay?" 

I wanted to punch him for being nosy, ngunit kailangan kong magtimpi lalo na at baka mapagalitan na naman ako ng ama ko kung magkakaroon ako ng problema sa taong ito. Amir was here for business with Luminary Production at Highland Hills. I needed to keep my cool. 

Gayunman, hindi ako papayag na pakialaman niya ako.

"Hindi ko naman akalain na pakialamero pala ang presidente ng TerraTraxx Automotive. This is strictly between me and my wife! So, Mr. Benner, ano ba ang relasyon mo sa asawa ko?" 

Naikuyom niya nang mahigpit ang kamao at dumagundong sa hangin ang kanyang pananahimik, kinakalkula niya ang isasagot sa akin. Umismid ako at saka tinawag ang pangalan ni Alex.

"Boss?" Mula sa labas ng ward ay pumasok ang assistant ko. Nasa anyo niya na naguguluhan siya sa sitwasyon.

"Ilabas mo ang asawa ko sa ospital na ito!" mariing hiling ko. Hindi ako papayag na manatili rito si Sarah, pero hindi na kailangan malaman pa ni Mr. Benner ang dahilan! 

"You've got to be kidding me!" Amir's voice bristled with anger. "Hindi pa nakababawi ang asawa mo sa trangkaso!" 

The way he dared to speak of Sarah like that ignited a raging inferno within me! Nais kong manakmal. 

"That's none of your concern! Kung saan ko planong dalhin ang asawa ko ay wala kang pakialam! She is my wife!" I snapped back, my tone cutting.

"You're a real asshole," nagkikiskis ang ngipin ni Amir.

Dahil nagsisigawan kami sa loob ng ward, pinasok kami ng nurse at doktor. Kilala ako sa ospital na iyon dahil nasa loob iyon ng Highland Hills, ang balwarte ng pamilya ko. Every soul within these walls recognized me as Philip Cornell! 

"M-Mr. Cornell…" usal ng doktor.

"Kukunin ko ang asawa ko at iuuwi ko siya!" I spat, my frustration mounting. I don’t give a fuck about anyone! Dadalhin ko siya sa lugar na solo namin at hindi paiinitin ng mga taong ito ang ulo ko.

"Y-yes, Mr. Cornell," nag-aalangan na tugon ng doktor.

"Hindi ako papayag! Dinala ko rito si Mrs. Cornell dahil may sakit siya! Hindi pa bumababa ang lagnat niya!" galit na sigaw ni Amir Benner.

I lunged forward, pilit na idiniin siya sa walang patawad na pader. Napapiksi ang doktor at nurse sa pagkabigla, ngunit hindi tuminag si Mr. Benner. 

Gustong-gusto ko nang daanin sa dahas dahil hindi ko nagugustuhan ang amor na nakikita ko sa kanya para sa asawa ko. Nagpalitan kami ng tingin na mas matalim pa sa espada.

"Sarah is my wife! Whatever I’d do with her is none of your fvcking business!" I snarled. 

"M-Mr. Cornell, Mr. Benner, please. Huwag po sana kayong gumawa ng dahas dito. Nakikiusap kami. This is a hospital at nakakaabala po kayo sa mga pasyente," nakikiusap na wika ng nurse.

"Mr. Benner, I’m sorry, but Mr. Cornell is the patient’s husband. Susundin namin kung ano ang hiling ng pangunahing pamilya," maayos na paliwanag ng doktor.

"This hospital is worthless!" Amir Benner exclaimed.

Napalunok ang doktor at nurse.

I scoffed. "It's fortunate you don't run this place." 

Wala siyang nagawa. Tinapunan niya ng tingin ang asawa ko at saka siya lumabas ng ward.

Ilang saglit lang ay nasa mga bisig ko si Sarah habang tinatahak namin ang pasilyo palabas. Nakabilog siya habang dumadampi sa leeg ko ang mainit na hangin na inilalabas ng kanyang hininga. Mainit din ang kanyang balat na pumapaso sa akin. Wala akong pakialam kung isipin ng ospital na walang hiya ako o kahit na ano pa na iuuwi ang asawa niyang may sakit.

I was resolute in my actions, my frustration a searing inferno burning within. Trust was a luxury that people couldn't afford, especially not when it came to Amir Benner. 

Nang makarating na kami sa sasakyan, nilingon ko si Alex sabay utos. "Contact Ethan Vanderbilt. Tell him to meet us at Serenity Pines Estate." 

"Right away, boss," tugon niya. 

Sabay kong ipinasok si Sarah sa loob. Nakabilog pa rin siya sa mga bisig ko habang nakaupo kami sa back seat.

"I-it’s cold," she murmured.

"Please turn the heater on," I instructed the driver.

Ilang saglit pa bago kumalma si Sarah, ngunit binabalot ng impyerno ang dibdib ko dahil sa dami ng nasa isip ko sa kasalukuyan.

*** 

Nakahiga si Sarah sa kama habang sinusuri ng kaibigan kong si Ethan. Isa siyang surgeon, ngunit nakadestino sa ibang ospital. Pinatawag ko siya kay Alex kahit hating gabi na ang oras para suriin ang asawa ko.

"May ideya ka ba kung anong oras siya tinurukan ng gamot sa ospital?" tanong ni Ethan. 

Nagkibit ako ng balikat, walang matinong sagot. 

Iritableng naglabas ng hangin si Ethan dahil sa wala kong kuwentang sagot. "I'll contact the hospital to confirm. What happened to cause your wife to fall ill?" 

Dahil hindi lang doktor si Ethan kung hindi kaibigan, sinabi ko sa kanya ang totoo. "Hinayaan ko siya sa labas ng villa. Hindi ko siya pinapasok ng gate habang malakas ang ulan sa labas." 

"Good grief," naiiling niyang usal. 

Tinawagan niya ang ospital habang nakatingin ako kay Sarah nang nakabilog ang kamao. Hindi mawala ang imahe na nasilayan ko kanina habang nakatuod ako sa paahan ng kama. Napalitan na ang sapin; sinigurado ko iyon kanina kay Alex bago ako nagpunta ng ospital.

Ilang saglit akong pinaglalaruan ng demonyo na nakatingin sa aking asawa bago kinuha ni Ethan ang atensiyon ko. "I’ll give her an IV now." 

Tinurukan niya ng gamot si Sarah na halatang nangangatog pa rin sa lamig.

"I'll take my leave," Ethan announced. 

Inihatid ko siya sa labas ng Serenity Pines Estate bago ako bumalik para magpalit ng kasuotan at maghanda sa pagtulog. 

May ilang minuto rin bago ko muling tinabihan si Sarah sa kama. 

"So cold…" usal niya habang nangangatog. Inilapit ko ang nanginginig niyang anyo sa akin, ibinabahagi ko ang anumang init na maibibigay. Bahagyang nagmulat ang kanyang mata at saka tila naliligaw akong tiningnan. Sapat ang kanyang imahe para umangat ang nagsusumigaw na libido ko.

Pumaibabaw ako kay Sarah, hindi lang para takpan ang kanyang katawan sa lamig, kung hindi dahil kumakawala ang nagsusumigaw kong kagustuhan na angkinin siya. Dala ng prustrasyon, umikot ang palad ko sa kanyang leeg, ngunit wala naman iyong pwersa.

"Ano ang nagbigay ng karapatan sa ‘yo na magdala ng lalaki rito, Sarah?" tanong ko sa kanya, pabulong. But my following words were so strong that I grunted. "You are mine! Your body and soul are mine!" 

Sa loob ng tatlong taon na pagsasama namin, alam ko sa sarili ko na hindi ko siya kayang pakawalan.

"Haah…" Her moan echoed through the room, a visceral response to the overwhelming intensity of my arousal. 

"Remember that I am your husband, and no other man should dare to lay a hand on you."