KABANATA 8: Paglikha ng Pag-asa

Sarah

Hindi ko maiwasan ang pananabik sa balitang nagdadalang-tao ako, an unstoppable force urging me to share the impending news with Philip. Hindi ko maalis sa aking pakiramdam na ang balitang ito ay posibleng magpabago sa relasyon namin.

Nilalaro ng maraming paru-paro ang dibdib ko kahit pa nga alam ko na medyo hindi natuwa si Amir. 

"You're pregnant, and yet that jerk left you stranded outside your villa, soaked in the rain, and caused you to faint? I'll have a word with him, Sarah! He needs to face the consequences!" Amir seethed with anger. 

"Please don’t! Hindi nila alam na isa akong Benner!" pakiusap ko.

"What?" Hindi siya makapaniwala sa narinig. 

"Noong lumipat ako ng university, I used Grandpa’s last name, Mitchell. Sa lahat, ako si Sarah Mitchell, isang ulila," paliwanag ko sa kanya.

"So, that's why he didn't know we're related." 

"Please, leave Philip alone!" Sa halip ay si Amir ang napagsabihan ko.

Sigurado ako na imbes na makinig si Philip, ikagagalit niya ang katotohanan. Tatlong taon akong naghabi ng kasinungalingan dahil ayokong malaman ng bago kong pamilya na itinakwil ako ng lahat. Anong impresyon ang ibibigay nito sa pamilya Cornell?

Nagpaalam din naman ako kay Amir matapos ang maraming sandali. Sinabi niya sa akin na pumunta ako sa bahay na katabi ng Serenity Pines Estate. Si Amir pala ang taong lumipat na nakita ko sa bahay na iyon nang nagdaang araw.

Matapos sa ospital ay nagpahatid ako sa opisina ni Philip dala ang isang maliit at bilog na cake.

Nahihibang ba ako para isipin na babaguhin ng sanggol na ito ang buhay namin mag-asawa? Hindi ko mapigilan, because we are going to make a family! 

Kilala na ako ng ilang empleyado sa opisina ni Philip, lalo na ng malditang sekretarya na naroon sa labas ng pintuan. Madalas na siya ang tumatanggap ng mga pagkain na dinadala ko rito sa opisina ng asawa ko. Pansinin ang makipot niyang kasuotan kung saan nakalantad ang kanyang binti at litaw na dibdib.

Naaasiwa ako sa katotohanan na madalas siyang kasama ng asawa ko. Naipakikita niya ang halos hubad niyang katawan kay Philip araw-araw.

"Wala si Boss Philip; nagpunta siya sa meeting sa labas," sabi niya sa akin habang pinagkrus ang mga braso.

"Anong oras siya dadating?" tanong ko. 

"Malay ko!" Kasinungalingan iyon dahil mahigpit si Alex bilang boss ng babae. Sigurado na alam ng sekretarya ang buong schedule ni Philip sa maghapon.

"I’ll text Alex."

Dinukot ko ang cellphone sa bulsa, ngunit agad niya rin akong pinigilan. Siguro natatakot siya na may masabi ako sa kanilang boss sa trato na ibinibigay niya sa akin.

"Hindi na kailangan. Yeah, I recall the boss will be returning in an hour," she divulged.

Nais ko siyang ikutan ng mata ngunit wala akong oras sa mga ganitong klase ng tao.

"I’ll wait inside Philip’s office. Please open the door and put this cake in the fridge," utos ko sa kanya.

Napalitan ng malalim na pagsimangot ang ekspresyon ng sekretarya habang atubiling ipinasok ang susi sa lock ng pinto ng opisina ng asawa ko.

Sa ugali na mayroon si Philip, ayaw niya ng kahit na anong mantsa ng alikabok, at sumasalamin ang kanyang malinis na opisina. Malawak iyon kung saan nasa dulong bahagi ng silid ang malapad niyang mesa. Sa kanan ay nakaharang ang makintab na salamin na humaharang sa nakamamanghang tanawin ng Highland Hills City.

May maliit na silid si Philip sa kaliwang bahagi kung saan siya natutulog kapag hindi nakauuwi sa Serenity Pines, lalo na kung maraming trabaho. 

Matapos aralin ang silid, umupo ako sa malapad na couch at saka dumukot ng magazine sa rack. 

"Sigurado ka ba na maghihintay ka rito?" tanong ng sekretarya na naroon sa tabi ng pintuan.

"Yes. Uuwi ako kapag hindi dumating si Philip sa loob ng isang oras," simple kong tugon.

Hindi pa maganda ang pakiramdam ko at kailangan kong siguruhin na maayos ang villa kapag umuwi si Philip. Nang mawala sa paningin ko ang sekretarya, dinukot ko muli ang bond paper kung saan nakaimprenta ang diagnosis sa akin ng doktor—I’m six weeks pregnant.

Nakangiting sinilip ko ang wrist watch kung saan sinasabi nito na alas-tres pa lang ng hapon. Kung sakali na hindi makabalik kaagad si Philip dahil masyado siyang abala, hindi ko na muna siya aabalahin at plano ko na maghanda na lang ng hapunan sa bahay para doon sabihin sa kanya ang magandang balita.

Lumipas pa lang ang sampung minuto nang maramdaman ko na hindi palagay muli ang sikmura ko. Nagtungo ako sa restroom sa loob ng silid at saka sumuka. Umiikot ang paningin ko sa sobrang sama ng pakiramdam. Naisip ko na magpahinga na muna sa pribadong silid ni Philip.

Nakaawang ng isang dangkal ang pintuan nang humiga ako roon at saka dinama ang presensiya ng aking asawa. Humaplos ang aking palad sa malambot na kutson at tila iniimahe ang mukha ni Philip sa aking isipan habang inaamoy ang kanyang iniwang langhap sa sapin.

Sapat iyon para kalmahin ang damdamin ko at anyayahan ng tulog… 

*** 

Hindi ko alam kung ilang oras ang lumipas ngunit nakarinig ako ng halinghing sa labas ng bahagyang nakaawang na pintuan, sapat para magising ako.

Tumagos sa mga dingding ng extension room ang ungol ng sekretarya, umaalingawngaw sa isang nakakatakot na ganap na nagpadala ng panginginig sa aking likuran.

"Hmmm... yes! Right there, boss! Lick my pvssy! Ahhhh!" 

Nanlaki ang mata ko sa narinig at dumaloy ang hindi maipaliwanag na damdamin sa aking ugat habang sumasayaw sa aking tainga ang kanyang halinghing.

‘Nakikipagtalik siya kay Philip?’

Hindi ko alam ang gagawin ko kung haharapin ko ba sila o hahayaan ang sarili ko na pakinggan ang nagaganap na p********k sa opisina mismo ng asawa ko.

Pumasok sa imahe ko ang pagtulak ng asawa ko sa sekretarya sa malapad na mesa. Napaupo ako sa silid at niyakap ko ang aking mga binti habang nag-uunahan ang mga luha ko na maglandas sa aking magkabilang pisngi. 

"Magagawa mo bang iwan ang asawa mo para sa akin kung alam niya ang tungkol sa lihim nating pagtataksil?"

I heard them exchanging passionate kisses. Glancing at my wristwatch, it showed past six in the evening. 

Niloloko ako ni Philip! Gaano na katagal ang relasyon ng asawa ko sa sekretarya?

Hindi ko tuloy mapigilan na isipin na kaya nananatili si Philip sa opisina ay dahil mas gusto niyang kasama ang sekretarya kaysa sa akin.

"Please... give it to me!" the secretary murmured, "I'm wiggling my hips for you. Please give me that hard c0ck! Ohhhh!" 

Naninikip ang dibdib ko, nasasakal ng huni ng madamdaming halinghing na umaalingawngaw mula sa kabilang pader. Tahimik akong lumuha habang naririnig ko ang malakas na pagbayo ng p********k sa labas na pumupunit sa aking kaluluwa.

Dinudurog ang puso ko sa milyong piraso habang naroon ako sa silid at tahasang pinakikinggan ang malayang panloloko sa akin ni Philip.

"Yes, fvck that pussy! Harder! Harder!"

Bumilog ang kamao ko sa sapin habang binabalot ng lagim ang kalooban ko. Hindi ko alam kung gaano sila katagal na nagtalik. Tahimik akong umiyak habang pinakikinggan ang kanilang halinghing, ang bawat pag-ulos at pag-uumpugan ng mga balat.

Ganito ba katanga ang tingin sa akin ni Philip? 

Ang makuha ang pag-ibig niya ay mananatili na nga lang yatang pangarap.

Nanatili pa ako ng thirty minutes pa bago ko naisip na lumabas ng pribadong silid.

Sa sobrang pagkadismaya at pagkasuklam ko, sinalubong ako ng carpet na may nakita akong dalawang itinapon na condom. The sheer audacity and blatant disrespect displayed in leaving such a repulsive mess behind filled me with an overwhelming sense of shame. 

Nang lumabas ako ng opisina ni Philip, wala ang sekretarya sa mesa nito. Parang wala ako sa sarili na tinungo ang elevator habang binibigyan ako ng mapanuring tingin ng mga empleyado. 

Nang makapasok ako sa loob ng elevator ay tuluyang bumuhos ang luha ko, walang pagpipigil, hindi tahimik tulad kanina. Gumagaralgal ang labi ko habang nakatingin sa salamin ng elevator cabin kung saan sinasabi niyon na napakamiserable kong babae. 

Sa bawat himaymay ng aking pagkatao, mariin kong pinisil ang aking dibdib, pakiramdam ko ay dinudurog ng bigat ng mundo ang aking mismong hininga.

Naisip ko na isuot na lang ang salamin sa mata para takpan ang mga luha ko nang huminto ang sinasakyan ko sa lobby.

Pinaasa ako ng balita na babaguhin ng sanggol ang relasyon namin ni Philip. Hindi niya kailanman ibabalik ang malalim na pagmamahal na mayroon ako sa kanya.

Nagpahatid ako sa driver habang tahimik na umiiyak sa sasakyan.

Nang dumating ako sa Serenity Pines Estate, nagpalit ako ng kasuotan. Nais kong yakapin ang sarili ko na walang ibang kakampi kung hindi ako lang din.

Natagpuan ko ang dinalang divorce papers ni Megan kanina at muli na namang naiyak. Ano ang mayroon ang mga babaeng ito na hindi matapuan sa akin ni Philip? 

Bakit hindi ako sapat? 

Nakapagdesisyon na ako na umalis na sa mundo ni Philip lalo na at may sanggol na naghihintay sa akin. Ayokong mabuntis nang walang dinala sa loob ng siyam na buwan kung hindi sama ng loob.

Hinintay ko si Philip sa villa. Pasado alas-onse nang huminto ang sasakyan niya sa harapan ng malapad na main door ng Serenity Pines Estate. 

Nang magbukas ang pintuan, una kong napansin na bago siyang paligo, nanuot sa ilong ko ang bagong amoy ng shower gel.

Nais kong tumawa nang pagak. Nais kong kamuhian ang sarili ko dahil napakatanga ko para mahalin ang taong handa akong lokohin.

Sanay na si Philip na madatnan ako sa lugar na iyon sa tuwing uuwi siya. Naghinang ang mata namin bago ako tumayo at saka binigkas ang anino na sumusunod sa aking labi. 

"Let's end this charade, Philip... Let's get a divorce…"