Chapter Three

            “Ahh… buti naman kaya mong pagsabayin yang pag-aaral mo at pagtr-trabaho. Sinubukan ko noon ‘yan, hanggang two years course nga lang. Madami pa kasi akong pinag-aaral sa Probinsya.”

            Nag-anagt ako ng tingin. “Kaylangan eh. Nakapangako ako sa Tatay ko bago siya mamatay. Pangarap niya sa’kin `to. Gusto niyang magkaroon ako ng magandang kinabukasan.” Medyo emosyonal kong sabi dahil sa pagkakaalala ko sa Tatay ko.

            Tumango ito habang nakangiti. “Congrats ha! Kaya mo yan. Malamapit ka nang makapagtapos ‘di ba?” tanong niya. Tinanguan ko siya at tumayo. Pumasok ako sa loob n gaming maliit na pwesto.

            “Oo, apat na buwan na lang. Pwede na akong maghanap ng mas maayos na trabaho.” Masayang turan ko sa kanya.

            Ngumiti siya sa’kin saka pinagpatuloy ang ginagawa. Maya-maya ay maiiwan na ako dito mag-isa kaya naman umupo ako sa dulo. Pinatong ko ang bag ko sa tuhod ko’t ginawa kong unan. Pumikit muna ako sandali para magpahinga pero hindi ko napansing na-idlip na pala ako.

            NAGISING ako dahil sa pakiramdam na may yumuyugyug sa’kin. Nakita ko si Leona-ng nagkahanda na para umalis. Hinilamos ko ang kamay ko sa mukha ko at tumyo. Tumingin ako sa labas. Malalim na ang gabi dahil sa dilim at tunog ng mga kuliglig.

            “Paano ba ‘yan? Mauna na ako ha. Ikaw na bahala dito.” Pagpapaalam niya.

            Wala sa sariling tumango ako at sinuot ang apron saka hairnet. Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa makaalis siya. Nang wala na siya sa paningin ko ay umupo ako sa isang mono block habang naghihintay ng costumer. Nakakaramdam ako ng antok kaya umiling ako para gising ang sarili ko.

            Kinuha ko ang bag ko at inilabas ang notepad na bigay ni Sir North, binasa ko ang mga notes nando’n. Ni-review ko para mapaalala ko sakali kay Sir. Ilang oras pa akong naghintay ng mapansin na may umupo sa labas.

            Tumingin ako do’n at halos manlaki ang mata ko ng makita kung sino ang mga ‘yon.

            “Sir?!” gulat kong tanong sa dalawa. Binaba ko ang hawak ko at lumapit. “Sir Hardy?! Sir Gray?!”

            Mas lalong nanlaki ang mga mata ko ng makita silang ngumisi sa’kin. Magkatabi ng upuan ang dalawa.

            “Ow… You’re also here!” kunwaring gulat na sabi ni Sir Hardy.

            “God. We didn’t know that you’re working here.” dagdag pa ni Sir Gray.

            Naningkit ang mga mata ko. “Nakarating kayo dito sa Tondo?!” tinaasan ko sila ng kilay. “I don’t want to believe, Sirs. Sa klase at antas ng pamumuhay niyo’y kahit sa panaginip hindi kayo madadaan sa ganitong lugar.” panghuhuli ko sa kanila.

            Nagngitian ang dalawang lalaki bago tumingin sa’kin.

            “You got us. We followed you here to know where you lived but… the way lead us here. In your work.” mapait na ani Sir Gray pero agad ring ngumiti ang binata. “We want you to be our friend. The first woman who didn’t flirted with us back.” aniya na parang proud pa sa nagawa ko.

            Napai-irap ako sa hangin at sinimangutan sila. “All due respect for the both of you Sir. Please. Tigilan niyo na po ako, ayokong magkaroon ng kaaway sa trabaho. Mamaya ay mag-isip ng kung ano-anong bagay ang mga tao. Alam niyong issue na sa panahong ito ang pakikipag-kaybigan ng babae sa lalaki.” matigas kong sabi sa kanila. Rude na kung rude at walang-isip pweo hindi niyo ako mapipilit na makipag-kaybigan sa kanila. Ayokong magkamali ako.

            Maliit silang ngumiti at tumango. Tumayo sila at naglakad palayo saka sumakay sa kanya-kanyang sasakyan. Napahinga ako ng malalim at yumukyuk sa may counter. Pumikit akong muli. Ilang sandali pa’y may mga mangilan-ngilan ng bumibili kaya naman nagtrabaho na ako.

            Alas-dos nang madaling araw ako nakapag-out. Nagtatahulan ang mga aso sa daan, tanging mga poste lang ang nag-sisilbing ilaw sa daan. Hanggang two am lang kasi ang shift ko kaya madaling araw na akong nauuwi sa araw-araw. Dapat ay tutuloy pa sana ako sa isang trabaho ko kaya lang ay may pasok ako sa company. Baka mamaya ay hindi ko kayanin. Kaylangan ko magpahinga kahit sandali.

            Pagdating ko sa bahay ay sa kwarto na ako nagtuloy. Hindi na ako naglinis ng katawan dahil sa pagod. Pagkapasok ko sa kwarto ay binaba ko lang ang bag ko sa lapag at binuksan ang electric fan. Nag-alis ako ng bra sabay higa. Hindi ko na namalayang nakatulog pala ako.

            “CAMILLA?!! BUMANGON KA NA DIYAN. ANONG ORAS NA!!” galit na sigaw ni Tita sa ibaba ng bahay. Hindi ko pinansin at tumalikod lang sa pinto. Muling kumatok si Tita sa pintuan ko. “Camilla?! Ano ba?! Dumaan na kanina dito si Arlene! Hindi ka ba papasok sa trabaho?!” galit na asik nito.

            Napabalikwas ako sa sinabi nito. Tiningnan ko ang bintana at ganun nalang ang panlalaki ng mata ko dahil mataas na ang sikat ng araw. Mabilis akong tumayo’t kinuha ang towel ko. Halos mahulog ako sa hagdan ng bumaba ako. Dumiretsiyo na ako sa banyo at mabilis naligo.

            Hindi ko matatawag na ligo ang ginawa ko kanina. Halos wala pang kinse minutos akong nasa loob at pagkalabas ko’y nagbihis agad ako’t umalis na. Walang kain-kain, basta layas.

            Anak naman kasi ng tinola eh! Sa lahat naman ng araw na makakalimot akong mag-alarm ngayon pa! Patay talaga ako nito mamaya sa office. Gisang-gisa ako mamaya kapag nagkataon. Tangina! Ang boba mo kasi Camilla!

            “Camilla! Susmaryosep kang bata ka!!! Yung bag mo!!” sigaw ni Tita mula sa pintuan ng bahay namin. Napahawak ako sa katawan ko at nagpapadyak sa inis dahil wala akong nakapang bag. Tumalikod ako pabalik. Inilang hakbang ko ang bahay namin at kinuha ang bag ko.

            “`Ta, una na ako!” nagmamadali kong sabi saka tumakbo. Sumakay na ako sa tricycle, nagpahatid ako sa sakayan ng Jeep.

            NANG makarating ako sa office lahat yata ng empleyado sa ibaba ay nakatingin sa’kin dahil sa hitsura ko. Binigyan ko sila ng ngiting ngiwi at sumakay sa elevator. Ano nalang ang gagawin sa’kin ni Sir mamaya? Susko, baka pumili pa ‘yon ng kapalit ko kapag nagkataon.

            Ting!

            Lumabas ako ng elevator at tinakbo ang office ni Sir North dito sa Top floor. Nakita ko si Miss Jessie na nasa may pinto at nakatayo. Mabilis akong lumapit sa kanya.

            “Miss Jessie, bakit kayo nandito sa labas?” nagtatakang tanong ko dito.

            Lumingon siya sa’kin na naglalaki ang mata. “Buti naman andito ka na! Beast mode siAris dahil wala ka pa. Pumasok ka na sa loob at pakalmahin mo yan. Diyos ko! Madami ng napa-iyak kanina ‘yan dahil sa gigil!” pagsusubong niya sa’kin. Namutla ako dahil sa sinabi nito.

            Lord, help!

            “Halaaaaa! Ayoko! Baka mamaya sapakin na lang ako ni Sir!” humakbang ako paatras at umiling. “Ayoko talaga, Miss Jessie.” Natatakot kong sabi.

            “Pag nalaman niyang dumating ka’t ‘di pumasok sa loob. Mas matakot ka!” pananakot pa niya.

            Ngumiti ako sa kanya. “Hindi ka naman mabiro, Miss Jess. Papasok ako, ano ka ba!” puno ng energy kong sabi at lumakad palapit sa pinto.

            Napalunok ako ng tumapat ako dito. Nanlalamig ang buong katawan ko. Pinagpapawisan na rin ang mga kamay at kili-kili ko. Pati nga yata singit ko!

            Labag sa loob na pinihit ko ang doorknob. Sumilip muna ako sa loob bago pumasok sa loob. Dahan-dahan kong sinarado ang pinto. Naglakad ako palapit dito.

            “Good morning, Sir!” masiglang bati ko sa kanya na para bang hindi ako na-late.

            Malamig niya akong tiningnan. Walang expression ang mukha nito. Napalunok ako. Help meeeee! Send help!

            “What time is it?” malamig niya ring tanong. Pasimple akong tumingin sa orasan sa office nito.

            “T-Ten am… po, Sir.” nakangiwi kong sagot.

             “Look. At. Me.” Mabilis akong nag-angat ng tingin at sinalubong ang sa kanya. “I told you that I want to see you here Eight in the morning, sharp, isn’t?” mahina ngunit galit niyang tanong.

            Dahan-dahan akong tumango. Dzai, nasaan na ang tapang mo ngayon? Umaatras kapag si Sir North ang kaharap mo. “Sir, sorry po. Napasobra po kasi yung tulog ko. Sorry po talaga. Hindi na po mauulit `to.” Malungkot kong ani.

            Tumiim bagang ang binata. “Ano bang ginawa mo’t na-late ka ng gising?! Maaga kang umuwi!”

            “N-Nagtrabaho ako… ‘di ba po, Sir? M-Mga two am na ho ako nauwi. Wala pa rin akong tulong nung nakaraang araw kaya hindi kinaya ng katawan ko.” mahina kong sagot sa kanya.

            Huminga siya ng malalim at pumikit ng mariin. Ilang segundong ganun ang ayos niya bago tumingin sa’kin.

            “Let me offer you a job so you will have your rest.” Aniya.

            Nagtatanong akong tumingin sa kanya. Hindi ko alam kung nabubingi ba ako o ano.

            “I don’t want a late employee. You’ll be my maid. You just need to clean my condo Unit.” aniya habang nagpipipirma ng mga papeles sa mesa.

            “Condo niyo, Sir?” naniniguradong tanong ko.

            Nag-angat siya ng tingin. “Do I need to repeat myself?” tanong niya.

            Umiling ako bilang sagot.

            “Good! You will also wash my clothes, Saturday ang schedule mo sa’kin. You will go in the morning to clean my house and wash my clothes. Salary is twenty thousand a month.” aniya.

            Nanlaki ang mata ko. “Twenty K?!” gulantang kong tanong.

     Salubong ang kilay niya ng tingnan ako. “Lahat nalang ba ng sasabihin ko’y uulitin mo? Wake up, Camilla!” aniya.

     “Sorry.”

     “Tss. Make ten copies of this.” utos niya’t inabot ang isang papeles. Kinuha ko ‘yon saka tatalikod na dapat ng magsalita ako.

     “Sir, hindi po ba masyadong malaki yung twenty K?” tanong ko. totoo naman kasi, malaki ang twenty thousand para sa paglilinis ng condo at paglalaba.

     Gurl, baka mamaya ala-mansion yung condo. O kaya naman isang truck na damit ang natambak. ani ng isang baagi ng isip ko.

     Oo nga naman. Kaya lang masyado talagang malaki. Hindi naman ganiyan ang mga sweldo ng ibang kasambahay.

     “Nope. That’s okay. Madami rin akong ipapagawa sa’yo ‘don sa bahay. You will start this coming Saturday. I will tell you the location later. I don’t want to hear that you’re still working at night. Rest/

 aniya.

     Napatango nalang ako dahil nagtrabaho na si Sir at mukhang ayaw ng pa-istorbo. Lumabas ako ng office. Lumapit ako kay Miss Jessie.

     “Miss J, nasaan yung machine ng xerox dito?” tanong ko habang naglilibot ng tingin. Baka kasi makita ko nalang siya bigla.

     Kinuha ni Miss Jess ang hawak kong documents.

     “Doon lang. Samahan na kita.” Naunang maglakad si Miss Jes. Nakasunod ako sa kanya. Sinuri ko ng tingin si Miss Jess. Ang ganda nito para maging isang secretary lang. Mukhang anak mayaman eh.

     “Buti’t ‘di ka napagalitan.” aniya para bang nakahinga ng maluwag.

     Pumasok kami sa isang kwarto at lumapit sa machine doon. Printing station siguro `tong kwartong pinasukan namin. Andaming printer eh. Ipinatong niya sa salamin ang document.

     “Ilang copies?”

     “Tig-ten daw po lahat.” Sagot ko, tumango siya.

     “Okay. Pipindutin mo lang `to tapos maghihintay kang lumabas yung copies.” Pagpapaliwanag niya kung paano gamitin ang Xerox.

     Tumingin ako sa kanya. “Miss Jess, bakit po pala Ari slang ang tawag niyo kay Sir North?” tanong ko.

     Nginitian niya ako. “Aris naman kasi ang tawag ng lahat sa kanya.

     “Bakit po?” nagtatakang tanong ko.

     Humarap siya sa’kin. “Ang asawa ko kasi best friend ng mama ni Aris. Dati naman akong secretary ni Sir Jake.” Sagot niya at tiningnan ang printer na tapos ng mag-xerox. Binilang nito kung ilang ang lumabas.

     May edad na rin si Miss Jessie pero ‘di gaanong halata.

     “Bakit po kayo nagtra-trabaho pa?” tanong ko. Tangina Camilla, ‘di mo matigil ‘yang bunganga mo? Sita ko sa sarili.

     “Tinuturuan ko lang si Aris sa mga dapat niyang gawin. Wala pa rin kasi siyang secretary kaya pumayag na rin ako. Pang-aliw na lang naman `to.” aniya.

            Nagtanong pa ako ng ilang bagay tungkol sa company at kung ano-ano pang bagay kay Miss Jessie, sinagot naman niya ng walang pag-aalinlangan. Pagbalik namin ni Miss Jess ay napansin ko yung babaeng nanlait sa suot ko nung nakaraan. Nakatayo sa may tapat ng table ni Miss Jess.

            “Where’s Aris?” mataray niyang tanong.

            Aba! A-attitude-an na naman ako ng babaeng `to?!

            “Nasa loob po. May appointment po ba kayo?” mapang-asar kong tanong palapit sa kanya. Tinaasan niya ako ng kilay.

     “I don’t need an appointment. I can see him whenever I want. Tell him that I’m here.” She said over-competitively while crossing her arms. I look at Miss Jess who’s now busy typing something on her computer.

     “Are you sure?” tanong ko.

     Nakipasukatan siya ng tingin sa’kin bago nagsalita.

     “Yes!”

     Tinanguan ko siya. Okay. Sabi mo eh. Pero kapag ‘di ka pinapasok huwag kang iiyak ha. Lumapit ako sa pinto at pumasok. Bobo lang teh?! Kung gusto kang papasukin hindi mo na kaylangan pang hintayin kami.

     Ibinaba ko ang papeles sa table ni Sir saka tumayo sa harap nito.

     “May naghahanap po sa inyo, Sir.” ani ko.

     “Who?” tanong niya na hindi inaalis ang tingin sa ginagawa.

     “Yung kasama mo sa Resto.” Sagot ko.

     “Okay, tell her to go home. I have more important things to do. I don’t want to be disturbed.” Walang ka-latoy-latoy niyang sabi. Lihim akong napangiti sa sinagot ni Sir. Tumalikod ako at naglakad palabas.

     “Ma’am sorry but Sir North said he doesn’t want anyone to disturb him.” I said politely to her.

     She frowned and one moment she’s already mad.

     “WHAT?! Sinabi mo bang ako?” naghihinalang tanong niya.

     “Oho. Ayaw nga daw po ng istorbo. Kung gusto niyo bumalik kayo mamaya o bukas.” Pags-suggest ko.

     Akma niya akong sasabunutan ng pumagitna si Miss J. “Veronica, umuwi ka na. Madaming trabaho si Aris kaya ayaw ng istorbo. May annual board meeting sila sa makalawa.” mahinahon nitong sabi.

     Parang kumalma naman si Vero-bruha sa sinabi ni Miss J. Tiningnan niya ako ng masama at dinuro.

     “Sa susunod, kakalbuhin kita.” galit niyang banta bago tumalikod at umalis.

     Inirapan ko siya. “Sa susunod kakalbuhin kita.” Panggagaya ko sa sinabi nito. “Tsk! Baka ikaw ang kalbuhin ko sa susunod. Manghihiram ka ng mukha sa aso.” galit kong turan at humarap kay Miss J.

     “Thank you, Miss J!” ani ko sabay yakap sa kanya.

     Tumawa ito ng mahina. “Wala ‘yon. Huwag mo nalang sigurong patulan ang babaeng ‘yon. Masyadong war freak.” disappointed niyang sabi. Tumango ako bilang sagot. Hindi ko maipapangakong hindi ko siya papatulan.

     Hindi naman ako pinag-aaral para tapak-tapakan lang ng mga matapobreng katulad niya.

     MABILIS na lumipas ang mga araw. Araw na ng sabado at ngayon ako magsisimulang magtrabaho kay Sir North bilang maid. Nakasakay ako sa jeep.

     “Dito na lang po!”

     “Para!!”

     Madami kaming nagsalita. Huminto ang jeep. Bumaba ako. Tumabi ako sa gilid ng kalsada at tiningnan ang Condominium na nasa harapan ko.

     Wow! Anlaki talaga ng Condo na `to. Siguro’y malaki-laki rin ang kita nila dito palang.

     Lumakad ako papasok. Huminto ako sa harap ng Guard dahil hinarang ako.

     “Ma’am, saan ho kayo pupunta?” tanong niya.

     “Sa unit po ni Sir North.” ani ko. Tumango siya.

     “Anong gagawin mo do’n?”

     Napakamot ako sa noo ko. Hindi naman ako na-orient na may interview pala dito. Sana’y nakapagdala ng CV.

     “Maglilinis po ako. Pwede na po bang pumasok? Baka kasi mapagalitan na naman ako kapag na-late ako.” nag-aalalang tanong ko. Tumango ulit si Kuyang Guard.

     “O sige. Mag-iwan ka ng ID.” aniya.

     Kinuha ko ang ID ko at inabot dito. Kinuha naman ng Guard.

     “Sige, pasok!”

     Lumakad ako papunta sa elevator at sumakay. Pinindot ko ang floor kung nasaan ang unit ni Sir North. Nang bumukas ay lumabas ako, hinanap ko ang number ng unit ng amo ko. Huminto ako sa harap ng pinto ng isang unit. Tiningnan kong muli ang hawak kong papel at nagtaas ng tingin sa number.

     Nag-doorbell ako ng maraming beses pagkatapos ay naghintay. Malapad akong ngumiti ng bumukas ang pinto. Sasalubungin ko na sana ng masiglang bati si Sir kaya lang ako yata ang na-shookt! Umawang ang bibig ko sabay tingin sa katawan nitong walang saplot.

     Napalunok ako. Shetttt! May six pack abs! Pilit akong ngumiti.

     “G-Good morning, Sir.” wala sa sariling bati ko sa kanya habang nakatingin sa mukha niya. Ayoko ng alisin do’n ang tingin ko dahil baka kung ano na naman ang makita ko.

     Tumaas ang isang gilid ng labi niya. “Morning, come in.” aniya’t niluwagan ang pagkakabukas ng pinto. Pumasok ako at tiningnan ang paligid. “Clean the living room first, then next is kitchen. Do my laundry too.” instruction niya sa’kin. I nodded.

     Wow! Anong lilinisin ko dito?!

     Malinis ang buong lugar. Kunot-noong humarap ako dito.

     “Sir, nasaan po yung lilinisin ko?” nagtatakang tanong ko.

     Mahina itong tumawa. “Nah. Hindi namalinis yan. Check mo ‘yung mga likod at ilalim.”  Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa pumasok ito sa may pinto sa ibaba.

     Inilibot ko ang tingin ko sa buong sala. Malaki ang condo, may second floor rin sa taas. Maganda ang design na kulay itim at gray. Ang manly tingnan at malinis pa. For sure, lahat ng gamit dito ay mamahalin. Lumapit ako sa may center table at ibinaba ang bag ko ‘don. Nagtali ako ng buhok pagkatapos ay nagpunta sa kusina.

     Hinanap ko ang kung anong pinto na meron, nang may makita ako ay lumapit ako ‘don. Binuksan ko ang pinto. Ngumiti ako dahil tama ang hinala kong ito ang laundry room. Kinuha ko ang vacuum at bumalik sa sala para maglinis.

     Umiling ako dahil sa mga nakukuha kong kalat. “Susko, akala ko naman malinis ‘reng isa, hindi pala. Lalaki nga pala kaya ganito kakalat.” Bulong ko sa sarili ko. pagkatapos kong malinis ang sala, nagpunta naman ako sa kusina at hinugasan ang mga nakatambak na plato doon.

     “What are you doing?” biglang tanong sa likod ko na kina-igtad ko.

     Lumingon ako at ngumiti kay Sir. Nakasuot ng itim na sado ang binata at boxers.

     “Hinuhugasan ko yung mga plato. Nakapag-almusal na po ba kayo?” tanong ko at naghugas na ng kamay dahil tapos na ang paghuhugas ko ng plato. Nakadantay sa may counter si Sir.

     Tumaas ang kilay niya. “What will you cook for me?” he asked.

     Ngumuso ako. “Kung ano lang po ang gusto niyo. Kaya lang Sir, hinay-hinay lang ha. Baka mamaya magpaluto kayo ng kung ano, alam niyo namang magkaiba tayo ng taste.” ani ko sa kanya.

     He chuckle. “Cook what you know to cook, Camilla.”

     “Ahm… nasaan po yung mga damit niyo? Isasalang ko na sa washing machine para habang nagluluto ako ay natatapos ko yung labahin.” tanong ko.

     “In my room. I will give it to you later. I’ll tell you my rules first.” seryosong aniya.

     May rules pa? “Sige po, ano po ‘yon?” tanong ko.

     “First, ayokong magdadala ka ng kung sino-sino dito sa Condo. Second, I don’t late person. Third and last, I don’t want you to go in the second floor. Hanggang dito ka lang sa first floor. Huwag ka ring papasok sa bawat kwarto na walang pahintulot ko, undertand?!” mahigpit niyang tanong.

     “Opo, Sir.”

     Tumango siya at lumabas na ng kusina. Naiwan na naman akong mag-isa. Napabuntonghininga ako. Okay lang naman ang rules ni Sir, kaya kong sundin. Pero bakit bawal akong pumanik sa second floor? Sinong maglilinis do’n?

     Lumapit ako sa may ref sabay bukas. Kumunot ang noo ko dahil puro beer ang nasa loob ng ref. Napakamot ako sa ulo ko. Anong maluluto ko kung walang laman ang ref. Binuksan ko ang freezer at halos lumuwa ang mata dahil wala namang laman.

     Hinanap ko si Sir North na naabutan ko sa sala.

     “What do you want?” tanong niya habang nakatutok sa binabasa.

     “Wala na po kasi kayong stocks, Sir. Wala po akong maluluto. Tapos yung labada po Sir ako nalang—”

     Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil tinuro na niya ang pintuan ng kwarto. Napatingin ako do’n. Nasa labas na yung mga damit. Magkahiwalay ang basket na nando’n. Mga casual at office attire.

     “Let’s go to grocery when you’re done.” Tipid nitong sagot.

     Nakangusong tumango ako saka kinuha ang mga basket. Pumunta ako sa laundry room. Una kong sinalang ang mga pinutian. Pero inpernes, ang bango ang damit ni Sir! Puri ko dito. Tinaas ko ang kamay ko at tiningnan ang brief nitong kulay itim.

     Umakayat yata lahat ng dugo ko sa mukha dahil sa laki ng bried nito. Naol Daks!

     Mabilis kong nabitawan ang hawak kong brief. “No! No! No! Tumigil ka, Camilla! Ano yang kabaliwan mo?! Malandi ka! Huwag ang Boss mo!” mahina kong asik sa sarili. Muli akong nag-iiling saka pinaypayan ang sarili. Bakit biglang uminit ang paligi?

     NANG matapos akong maglaba ay naghigab ako. Nagsasampay na kasi ako. Tiningnan ko ang cellphone kong wala ng battery. Hindi ko naman nai-charge kanina. Bumuntonghininga ako bago naglakad papasok. Saktong paglabas ni Sir sa kwarto niya.

     Nakasuot ito ng gray na longsleeve at maong pants.

     Ang gwapo naman Sir. Bakit gano’n naman lods?

     “Done eye-raping me?” nakangising tanong nito.

     Ilang beses akong kumurap at tiningnan siya. “Ha?! Hindi kaya!” tanggi ko. Nag-iwas ako ng tingin. “Aalis na po ba tayo?”

     “Yes, and I think you need to change your clothes. You’re wet.” his looking at my t-shirt that have dripping water.

     Oo nga, basa na yung damit ko dahil natapunan ako kanina. Kinamot ko ang noo ko.

     “Wala naman po akong extra-ng damit, Sir.”

     Humawak siya sa baba niya. “Hmm… follow me.” tumalikod siya at pumasok sa katabing silid ng kwarto nito. Sumunod naman ako.

     Nang pumasok ako ay namangha ako dahil sa ganda ng pinasukan namin. Kulay pink ang kwarto at puno ng crown design ang silid. Napatigil ako sa may kama at dinampian ng kamay. Ang lambot. Halatang mayayaman ang may-ari ng silid.

     “This is my sister’s clothes. You may use this.” aniya sabay hagis ng isang sleeveless t-shirt and maikling shorts na kulay puti. Alanganin ko siyang tiningnan.

     “Ito po?” nag-aalangan kong tanong.

     “Yes. I’ll go now. Change so we can leave already. I’m hungry.” walang buhay nitong sagot. Nang sumarado ang ay ni-lock ko ang pinto. Kinuha ko ang damit para suriin. May sulat sa gita na ‘Love is all we need’, mabilis akong nagpalit ng damit.

     Humarap ako sa salamin at tiningnan ang sarili ko. Napangiti ako dahil baga ang damit sa’kin. Kahit medyo nakakahiya dahil kitang kita ang mga balat ko. Expose rin ang maputi kong hita. Lumabas ako ng kwarto. Nag-angat ng tingin sa’kin si Sir na nakangisi.

     “I know it’ll suits you.” anito. “Let’s go.” Yaya niya’t nauna nang maglakad. Kinuha ko ang bag ko at sumunod dito. Lumabas kami ng unit at sumakay sa elevator. Bumaba kami sa parking lot.

     NASA vegetable area kami ni Sir North. Ako ang namimili ng mga bibilhin at si Sir ang nagtutulak ng cart. Itinaas ko ang hawak kong carrots. Tiningan ako ni Sir, ibinaba nito ang shades at tumingin sa’kin.

     “Gusto mo bang bumili tayo nito? Kumakain ka ba ng gulay?” tanong ko habang namimili pa ng mga bibilhin.

     “Get everything. Pick what you want.” Sagot nito at tinaas ulit ang salamin.

     “Okay. Napaka sungit naman.” bulong ko. Inilagay ko ang mga magustuhan ko sa cart gaya ng sinabi ni Sir North.

     “Psst!”

     Kumunot ang noo ko.

     “Psst!”

     “Miss!”

     Lumingon ako at hinanap ang sumisitsit na ‘yon. Nakita ko ang katabi kong babae na nakangiti sa’kin.

     “Boyfriend mo?” tanong nito at nginuso si Sir North. Nilingon ko ang binata.

     Umiling ako. “Boss ko po.” Sagot ko.

     Ngumiti ang babae. “May girlfriend yang boss mo?” puno ng pag-asa ang mukha niya habang nagtatanong.

     Kapag nalaman niya na may war freak na girlfriend ang boos ko for sure yari ka.

     “Kung gusto mong malaman sa kanya ka magtanong kasi alam mo nung nakaraan may war freak na babaeng nang-aaway sa’kin at clini-claim na kanya si Sir.” Pannaakot ko sa kanya.

     “Suplada.” naiinis nitong sabi saka umalis.

     Psh! Hindi ikaw ang unang nagsabi. Inilagay ko sa cart ag isang platic na puno ng gulay. Ilang oras pa kaming naglibot sa grocery para bumili ng mga bibilhin bago natapos. Bumili na rin kami ng mga gamit sa bahay niya. Tiningnan ko yung Cart na hawak na tulak ni Sir. Napuno na pala. Maski yung hawak kong cart puno na rin.

“Sa cashier na ba tayo?” tanong ko dito habang nakatingin sa may counter na mahaba ang mga nakapila. Tumingin ako sa kanya at nakita kong nakatingin siya sa mga pinamili namin bago sa’kin.

     “Yeah. I think this is enough. Or do you want to buy something else?” tanong niya. Umiling ako sa kanya.

     “Wala na, Sir. Madami na nga pong napamili.” Puna ko.

     Hindi na siya sumagot at nagtungo na sa may counter. Sumunod ako sa kanya at nang makarating kami sa counter ay inilagay ko ang mga pinamili namin.

     “Grabe naman, Girl. Hindi ba siya yung Most handsome and the Hottest bachelor of twenty-twenty? Pinakamayaman daw… sino yung kasama?” ani ng babae sa kabilang counter, tumingin ako do’n pero inirapan ko lang sila. Ibinalik ko ang focus ko sa pagbibigay ng mga binili.

     “Mukha namang yaya. Ang alam ko si Queen Veronica ang girlfriend niya.” ani ng kasama nito.

     TSK!!! Mga tsismosa! Hindi naman talaga ko girlfriend ni Sir. Amo ko siya! Sinong Queen Veronica ‘yon? ‘Yung bang panay punta sa office ni Sir.

     Tumingin ako sa cashier na matagal ang kilos at naiipunan na ng ginagawa. Panay ang kurap na nagb-beautiful eyes pa yata. Nilingon ko si Sir na nagc-cellphone. Tumikhim ako para kuhanin ang atensyon ng cashier.

     Tiningnan niya ako at yumuko sa pagkapahiya. Binilisan niya ang pag-swipe ng mga items. Nang matapos ay inilagay sa kahon at nilagay sa cart. Hindi naman kasi namin kayang buhatin lahat ng ‘yon.

     “Magkano po lahat?” tanong ko.

     Imbis na sagutin ako ay kay Sir siya tumingin. “Ano sher… neshe twenty thousand pe lehet.” Pabebeng aniya/

     Inabot lang ni Sir ang card nito. Kinuha naman ng kahera. Ilang sandali pa ay ibinalik na kay Sir.

     “Thank you.” mataray kong sabi at tinulak yung cart. Napatingin ako kay Sir na nasa harapan ko.

     NASA parking lot na kami ay doon ko lang naalala na maliit ang kotse nito. Hindi magkakasya ang mga pinamili namin. Tiningnan ko siya.

     “Paano ‘ya, Sir? Saan natin isasakay yung mga ‘to?” nag-aalalang tanong ko.

     Mas lalong kumunot ang noo nito at parang galit. Kanina ko pa napapasin ‘yon.

     “You take the taxi, mag-convoy tayo.” Pumara ito ng taxi at tiningnan ako ng matiim. “Remember the plate number.” Inilagay nito ang mga kahon sa backseat at pumuwesto ako sa passenger seat.

     “Manong, sundan lang po natin yung kotse.” ani ko sa driver at tinuro ang kotse ni Sir.

     Tumango ito. “Boyren mo ba ‘yon, `Neng?” tanong nito.

     “Ha?! Hindi po! Boss ko po yon!” malakas kong sabi.

     “Sigurado ka? Kanina kung tingnan ka kasi eh parang mahal na mahal ka.” nakangising sabi niya.

     Napatawa ako sa sinabi ni Manong. “Manong mukhang kaylangan niyo na po ng salamin. Hindi po. Feeling ko nga po may girlfriend na yung boss ko eh.”

     “Sige. Sige. Kayo talagang mga kabataan, oo. Nagsasama kayo ng hindi niyo nobyo pagkatapos may iba pang kasintahan. Masama yan.” Pangangaral niya sa’kin.

     Nanlaki ang mga mata ko. Iniisip ba niyang isa akong kabet?!

     Hindi na ako nagsalita dahil do’n. Baka mamaya ay kung ano pang lumabas sa bibig ko. Ilang oras din kaming nasa byahe dahil naipit pa kami sa traffic. Ngayon ko lang naalala na hindi pa nga pala ako nakakatawag dito.