”Tigil!”Ibinagsak ni Vicky ang kamay sa mesa habang tumatalon sa kanyang mga paa at siniko si Dustin, "Bitiwan mo yang babaeng yan!"Natigilan ang lahat dahil sa kanyang pagsabog, habang si Dustin naman ay dahan-dahang lumingon sa kanya at umungol ng nagbabantang, "Buzz off, girlie. This ain't any of your business.""Bakit hindi?" Vicky snapped, nakatayo akimbo. "Siya ang aking hipag!"Lumingon kaagad kay Frank, sinabi niya, "Sige, Frankie. Ninanakaw nila ang babae mo!""Bleurgh." Nabulunan si Frank sa kanyang inumin.Anong deal ni Vicky, nag-init tapos itinapon sa kanya?!Kumunot ang noo ni Dustin. "Hindi ko alam na may boyfriend ka, Ms. York..."Sinamaan ng tingin ng babae si Frank. "Hindi ko nga sila kilala eh."Inilibot ni Dustin ang kanyang mga mata. Hindi na nag-abala pang mag-aksaya ng oras dito, sinenyasan niya ang dalawa niyang kaibigang thug na harapin si Vicky.Habang naglalakad sila palapit sa kanya, handang hampasin siya, nagbabala si Frank, "Ayokong makisali sa
Para kay Frank, walang mas madali kaysa sa pakikitungo sa mga thug na iyon!Hinubad ni Dustin ang shades niya noon at sinabihan si Bravo, "Mr. Lambert, ako ito, Dustin!""Oh, Dustin?" gulat na bulalas ni Bravo. "Sino ang gumawa nito sayo?""Ang liit na yon! Siya na!" Itinuro ni Dustin si Frank kaagad, kumikislap ang mga mata nito habang nakatitig sa lalaki. "Come on, boy! Hindi ka ba napakaganda ngayon? Bakit hindi mo na ulitin?"Gayunpaman, nag-double take si Bravo nang lumingon siya kung saan itinuro ni Dustin."Hindi ba siya ang batang nagligtas sa amo?" Napalunok siya.Ang amo ni Bravo, si Kurt Stinson, ay muntik nang mamatay sa Flora Hall, ngunit halos walang kahirap-hirap na nailigtas siya ni Frank.Sinabi rin ni Kurt kay Bravo na huwag pukawin ang lalaki...Dahil dito, sa isang banda ay si Dustin, isang paminsan-minsang kainuman, habang sa kabilang banda ay si Frank, ang lalaking nagligtas sa buhay ng kanyang amo.Tiyak na alam ni Bravo kung sino sa dalawang iyon ang hi
"Of course, Mr. Lawrence. Please enjoy yourself—I shn't impose now." Ngumisi si Bravo habang inaakay ang kanyang mga goons.Noon lang, napatingin si Vicky sa gold card na hawak ni Frank. "So, kinukuha mo talaga ang gold card? Nag-iisip tungkol sa paghahati ng kama ngayong gabi, marahil?"Kinawayan siya ni Frank. "What are you talking about? Alam mo namang hindi siya aalis kung hindi ko kinuha.""Tch."Vicky clicked her tongue and pouted. "That reminds me—kailan mo niligtas ang buhay ni Kurt Stinson?""Kanina pa," mahinang sagot ni Frank. "Bumangga sa kanya at kay Bravo sa Flora Hall at tumulong lang ng kaunti."Habang nag-iisip si Vicky, biglang nagsalita si Noel. "Maraming salamat sa pag-save, ginoo. Ako si Noel York—maaari ba akong magkaroon ng kasiyahan sa iyong pangalan?""Frank Lawrence."Hinaplos ni Frank ang kanyang baba habang pinag-aaralan siya noon. "Are you probably an actress, Ms. York?""Oh! Diba ngayon ka lang nanalo ng best actress award sa Draconia?" Pasimulang
"Sige." Walang masabi si Vicky laban doon—gusto na rin niyang ipawalang-bisa ang kanyang engagement, pero imposible lang.Kung gusto niyang gawin ito, kailangan niya ng isang taong may mas malakas na impluwensya kaysa sa Lionhearts... o mag-ayos ng isang may ganoong potensyal.Sa kaso ng huli, si Frank ang kanyang pinakamahusay na kandidato-siya ay may lakas at karakter, at hindi niya ito hahayaang tumakas kahit ano pa ang mangyari.Maya-maya lang ay may tumawag kay Yara. "Hello, Mr. Lawrence? Nasaan ka ngayon?""Skywater Bay. Ano yun?" tanong ni Frank."Nahanap ko na ang taong hiniling mo sa akin," mabilis na sabi ni Yara. "Nandito siya sa Riverton.""Talaga? Magandang balita yan!" Tuwang-tuwa si Frank—nagtagal siya ng maraming taon, ngunit sa wakas ay natagpuan na niya ang nag-iisang anak na babae ng kanyang tagapagturo, ipahinga ang kanyang kaluluwa!"Nasaan na siya ngayon?" pinindot niya."I'll send the file to you right now," sagot ni Yara.Hindi nagtagal ay dumating ang
Inilibot ni Frank ang mata kay Vicky. "Ano ba ang nasa utak mo?""Ikaw." Napangiti si Vicky.Naiwang tulala si Frank.Nakarating sila sa maliit na kainan na pag-aari ng adoptive mother ni Winter, at isang matamis na dalaga ang sumalubong sa kanila pagkapasok na pagkapasok nila."Please sit anywhere you like," sabi niya.Pinag-aralan ni Frank ang babae at nakita niya ang ilang pagkakahawig sa pagitan niya at ng kanyang tagapagturo.Agad namang tumikhim si Vicky, nagpabalik-balik sa kanya.Nakahanap sila ng isang tahimik na sulok, at binaliktad ni Frank ang menu bago sinabing, "Dalhin mo sa amin ang ilan sa iyong mga specialty.""Alright. Please wait a moment," sabi ni Winter, kinuha ang mga menu bago nagmamadaling pumunta sa kusina.Luminga-linga si Frank sa paligid—bagaman ito ay isang maliit na kainan, maraming mga customer.Ito ay pinaka-tiyak na masigla sa oras ng rush hour."Ano sa tingin mo, Mr. Lawrence? Siya ang pinaka-angkop sa iyong paglalarawan," sabi ni Yara.Tum
Napakunot ang noo ni Winter at biglang inindayog ang braso, hinampas ang kamay ni Jackie."Oh, ayan ang apoy!" Ngumiti si Jackie sa kabila ng kanyang sarili.Gayunpaman, bago niya inabot muli si Winter, tumayo si Fred at tumawa ng malakas. "Gentleman—huwag kang magalit sa kapatid ko. Bata pa siya, kaya masungit.""Who the hell said you can talk? Buzz off!" Sumigaw si Jackie, at itinulak siya sa isang tabi."Stop! Please, Mr. Compton! Magbabayad kami, okay?" Ayaw talaga ni Carol ng gulo at kumuha ng isa pang libo sa desk.Gayunpaman, walang balak na huminto si Jackie at inabot muli si Winter, ngunit muling tumayo si Fred sa pagitan nila. "Binibigyan ka namin ng pera, manong-mangyaring tumigil ka."Smack!Hinampas siya ni Jackie sa mukha kaya natulala siya."Fred!" Umiyak si Winter at nagmamadaling lumapit sa kanya para tulungan siyang makatayo.Sinamaan siya ng tingin ni Fred. "Balik ka."Sa paligid nila, lahat ng mga customer ng kainan ay nagmamadaling umalis, alam nilang may
Natawa si Frank—naisip ba talaga ni Jackie na mayroon siyang kailangan para maangkin si Yara o si Vicky?"Hindi sila sa akin, kahit na maaari mong subukang kunin ang mga ito kung sa tingin mo ay kwalipikado ka," sagot niya.Humalakhak si Jackie.Sa totoo lang ay naisip niya saglit na may tinatago si Frank, ngunit isa pala siyang duwag."Haha! Tapos tutulungan ko ang sarili ko." Nakangiti siya habang humahakbang pasulong at inabot si Yara, na pinakamalapit sa kanya.Gayunpaman, nang malapit nang maabot ng kanyang mga daliri ang pisngi ni Yara, gumalaw siya.Siya ay kasing bilis ng kidlat, hinawakan ang pulso ni Jackie gamit ang isang kamay at sinuntok ito ng isa pa!basag!"Argh!!!"Mariing nabali ang braso ni Jackie, at nagpakawala siya ng nakakaiyak na hiyaw!Nagpupumiglas siya sa abot ng kanyang makakaya para palayain ang kanyang sarili, ngunit hinawakan siya ni Yara ng parang bisyo na mahigpit na pagkakahawak!Walang choice, lumingon siya sa mga goons niya at tumahol, "An
Pagkatapos ay sinabi ni Carol, "Si Jackie ay dapat na umalis upang dalhin ang kanyang mga tauhan, at marami siya sa kanila. Hindi ka makakawala kung pinalibutan ka niya.""Calm down, ma'am," paniniguro ni Vicky sa kanya. "Maaari niyang dalhin ang kanyang mga tauhan, ngunit maaari rin nating dalhin ang atin—gawin mo, Yara. Tingnan natin kung sino ang maaaring magdala ng mas maraming tao sa isang laban—siya o tayo."Tumango si Yara at inilabas ang kanyang telepono para tawagan ang kanyang kapatid na si Stan."Ano…"Naiwang tulala si Fred dahil malinaw na hindi sila aalis, kahit na may intensyon na labanan ang apoy ng apoy laban kay Jackie!Sa kabilang banda, hindi umalis ang mga mata ni Frank kay Winter.Napansin niya rin ang titig nito. Hindi man ito kalaswaan tulad ng pagtitig ni Jackie sa kanya, kilabot pa rin ito, at hindi niya maiwasang magtago sa likod ni Fred.Gayunpaman, hindi nagtagal ay bumalik si Jackie kasama ang isang kawan ng kanyang mga goons.Bumagsak!Binasag ni
Kapag naulit ito, baka talagang hindi makapagpigil si Frank—matinding hamon ito para sa kanya!Nagising din nang maaga si Helen at naglakad papunta sa bintana. Iniunat niya ang buhok niya habang pinanood niyang tumakbo si Frank sa baba. Kaagad na naging malambing, natatawa, at dismayado ang titig niya. -Sa sumunod na linggo, nanatili si Frank sa tabi ni Helen sa lahat ng oras, handa siyang harapin ang kahit na anong posibleng pag-atake sa kanya. Kahit na ganun, mas madaling hawakan ang Lanecorp kumpara sa inaasahan niya—para bang nalinis ang kurapsyong nagkalat sa kumpanya sa loob ng isang linggo, at sari-saring operasyon ang nagaganap at tumatakbo. Bilang pinuno, natural na nakakuha si Helen ng paghanga mula sa lahat ng board members at shareholders. Natural na pasalamat din ito sa makapangyarihang sumusuporta sa kanya—paano pa nila siya malalabanan ngayong kaya niyang maningil ng utang mula sa Victorget?Samantala, nakakulong pa rin si Kallum sa sarili niyang opisina n
Malokong ngumiti si Frank. “Magsimula tayo sa ‘Oh, darling, takot ako sa dilim… pwedeng wag kang umalis?’” Bumuka ang labinni Helen at sinubukang ipaliwanag ang sarili niya sa pagkataranta. “Hindi, naisip ko lang na di tayo dapat mag-book ng magkahiwalay na kwarto. Mahal ito at maraming posibleng mangyari…”“Hahaha…” Tumawa nang malakas si Frank nang makita ang nahihiya at mala-dalagang reaksyon niya. At nang makitang tinatawanan niya siya, ayaw nang ipaliwanag ni Helen ang sarili niya at sumimangot habang tumalikod siya.”“Sige, hindi na kita aasarin.” Umupo si Frank sa tabi niya at hinila siya sa mga bisig niya nang nakangiti. “Pwede tayong matulog sa isang kwarto, pero isa akong lalaking may integridad—papakasalan kita nang maayos kapag talagang maayos na ako. Hindi natin kailangang magmadali, di ba?”Naantig ang damdamin ni Helen sa katapatan sa mga mata niya habang nakasimangot siya nang parang isang inosenteng dalaga. “At kailan naman yun?”“Kailan nga ba…”Habang yakap
Pagkatapos pinadaan ni Frank ang room card at binuksan ang pinto, natulala siya nang makitang isa itong kwartong may deluxe bed. Naiilang siyang lumingon kay Helen, na umiling habang pumasok siya. “May nag-book ng presidential suite, kaya kailangan kong magtiyaga sa deluxe twin. Wag kang mag-alala, ang kondisyon ng hotel ay…”Natulala rin siya nang nakita niyang isang kama lang ang nasa loob ng malaking kwarto. “Heh. Kung ganun…” Kinamot ni Frank ang ulo niya at naiilang na tumawa. May nakita si Helen sa ngiti niya na nagpamula sa kanya at nagreklamo siya. “Hindi maaari to… Naalala kong sinabi ko kay Cindy na kukuha ng twin bed room…”Lumabas siya at nagtanong sa isa sa mga attendant sa labas, na humingi naman ng tawad. “Pasensya na, Ms. Lane, pero wala kaming oras para ipaalam ito sa'yo kanina. Dati kang nilagay sa Room 506, isang deluxe twin room. Gayunpaman, biglang nagkaroon ng biglaan government inspection, at kinailangan ka naming ilipat. Pumayag dito ang sekretarya mo ka
Nang bumalik sila sa mga mesa nila, gumawa ng palusot si Will na natumba siya at tumaga ang kamay niya sa tinidor na nasa lapag, na nagsanhi ng kahulugan kanina. Hindi nakayanan ni Cindy na manood na lang at maupo, at sinimulan niya siyang hilahin. “Halika na. Dadalhin kita sa doktor para linisin yan.”“Ayos lang,” naiilang na sabi ni Will habang sumilip kay Frank at umubo. “Tinulungan na ako ni Mr. Lawrence at hindi na'to masakit kaya…”Natural na hindi nagtiwala sa kanya si Cindy at suminghal sa ideyang kayang tumulong ni Frank. “Imposible! Sanggano lang siya—sinong mas papaniwalaan mo, siya o ang doktor?! Tara na, kundi baka maimpeksyon ka dahil sa kanya. Masama ito kapag nag-iwan yan ng peklat.”Sa huli, walang nagawa si Will kundi umalis dahil hinila siya ni Cindy paalis. Nang naiinis, tumango siya kay Frank bago umalis, ngunit umiinom si Frank ng kape at parang hindi siya sumagot. Nanood si Helen habang umalis sina Will at Cindy, pagkatapos ay kinakabahan siyang lumingon
“Ano?!” Nabigla si Frank. Nagpasya ang mga Lionheart na makipaggiyera laban sa mga Turnbull?!Pero sabi ni Glen Turnbull, ang plano laban sa mga Turnbull ay plinano at sinagawa ni Titus Lionheart nang mag-isa. Kung nasa paligid ang head ng mga Lionheart, hindi sila susugal nang ganito ka-delikado. Ngunit sa kung anong dahilan, nagbago ang isip ng mga Lionheart pagkatapos ng isang buwan at handa na silang umatake?!Metikuloso pa nga sila at binalak nilang sirain ang Lane family… Mukhang habol din siya ng mga Lionheart!“Ganun pala… Iyon pala ang nangyayari…” Tumawa nang malamig si Frank pagkatapos isipin ang mga pagpipilian niya at kumuha ng isang mabahong itim na pill at sinaksak ito sa bibig ni Will. “Dahil kilala ako ako, alam mo dapat kung gaano ako kagaling sa medisina. Ang pill na pinainom ko sa'yo ngayon ay tinatawag na Veinbreaker, at kailangan mo ng antidote bawat linggo, kundi ay mamamatay ka nang nagdurusa habang pumuputok ang bawat isang ugat na mayroon ka.”Habang
“Sir, anong—”“Tabi.” Tinulak ni Frank ang mga attendant na nakaharang sa daan niya at naglakad papunta kay Will. Hinablot niya ang lalaki sa kwelyo, pagkatapos ay tinulak ito sa men's room at sinara nang malakas ang pinto para i-lock ito. “Ano bang gusto mo?!” Sumigaw si Will habang nagngitngit ang ngipin. Nagsimulang mag-apoy ang mga mata niya sa galit kay Frank habang pinanood niyang dumugo nang matindi ang palad niya. “Anong gusto ko? Ikaw ang dapat kong tanungin niyan.”Tinulak ni Frank si Will sa lapag nang nakangisi habang inapakan niya ang butas na kamay ni Will. Napasigaw siya ulit. Habang malamig na naningkit ang mga mata, sumigaw si Frank, “Unang-una, magsimula tayo sa kung sino ka ba talaga… Lumapit ka sa Lanecorp mula kay Cindy, para saan? Para may manatiling aligaga?! Sino yun?! Magsalita ka!”“A-Anong sinasabi mo?! Wala akong alam!”Nataranta si Will sa mga tanong ni Frank. Hindi niya alam kung paano ito nalaman ni Frank. “Hindi ka magsasalita, ha? Kung gan
Mapagbantang sumagot si Helen, “Wag mo kong hawakan, Mr. Zeller, kundi ay baka hindi mo malaman ang mangyayari sa'yo.”“Talaga? Kilala mo ba kung sino ang mga kaibigan ko? Hehe… Aatakihin ka sa puso kapag sinabi ko sa'yo, pero iibahin ko ang usapan.”Madilim na ngumiti si Will, dinilaan niya ang mga labi niya habang hinarangan niya si Helen. “Samahan mo ko ngayong gabi, Ms. Lane, at nangangako ako sa karangalan ko na makukuha mo ang larawan at lahat ng files na kinopya ko… Kundi baka bukas, lumitaw sa mesa ng CEO ng karibal mong kumpanya ang lahat ng nasa larawan. Kaya ano ang pipiliin mo?”Pumikit si Helen sa kabila ng banta niya, at nanahimik sandali bago nagsabing, “Kung ganun, pwede ko bang isiping pinagbabantaan mo ko?”“Tama.” Nanatiling nakangiti si Will, na tuwang-tuwa dahil kumbinsido siyang sa kanya na si Helen. Nagsimula pa nga siyang magpantasya kung anong kayamanan ang nasa ilalim ng suit niya at tumindi ang init sa pagitan ng binti niya. Walang makakapigil dito, a
“Sige.” Tumango si Cindy at mabilis na bumalik sa mga dessert na nasa mesa. Sa kabilang banda, pinagpatong ni Frank ang mga braso niya sa dibdib niya habang pinanood niya si Will na pumunta sa banyo. Dumilim ang titig niya. “Hoy, anong tinitingin-tingin mo? Naiinggit ka lang, ano?”Nagmayabang si Cindy nang makitang nakatitig si Frank kay Will. “Iba ang boyfriend ko sa'yo—isa siyang tunay na department head na nagrereview ng bawat isang tender ng korporasyon. Alam mo ba kung gaano karaming tao sa Zamri ang kailangang sumunod sa kanya? Ang alam mo lang gawin ay masali sa away at kumapit kay Helen, para magmakaawang bigyan ka ng trabaho.”Hinampas niya nang paulit-ulit ang mesa habang tinawanan niya si Frank. “Walanghiya ka talaga—wala kang alam sa pagkakaroon ng trabaho, ano? At tinakda ka ni Helen bilang head ng health and safety department… Di ba ibig sabihin nun ay security guard ka lang? Oh, pinapatay mo ko sa kakatawa! Umaabot ba sa sampung libo ang buwanang sahod mo?!” Tum
Malamig na tumingala si Frank sa kanya. “Ano? Di ba ako pwedeng umupo rito?”Kaagad na nagalit si Will—matapang siya para sa isang hamak na bodyguard!“Hinanda kong maupo rito si Ms. Lane, dahil mayroon kaming malaking business deal na pag-uusapan.” Malamig na sabi ni Will. “Kaya bang akuin ng isang pinabangong security guard na kagaya mo ang mangyayari kapag sinira mo to para sa kanya?!”“Syempre naman.” Tinaas ni Frank ang mukha niya nang mukhang sinasadyang nagtataka. “Ano…” Nanggalaiti si Will. “Tama na yan.” Tinaas ni Helen ang isang kamay niya at pinigilan ang dalawang lalaki habang umupo siya sa tabi ni Frank. Habang nakatingin nang seryoso kay Will, sabi niya, “Kinuha ng pinsan kong si Cindy ang laptop ko. Pakibalik ito sa'kin kung nasa’yo pa rin ito.”Ito ang prayoridad niya dahil maraming sensitibong dokumento at papeles ng Lanecorp na naka-save sa laptop na iyon. Hindi ito dapat makita ng iba at masasaktan ang kumpanya kapag nalaman ito ni Will at ibenta niya ang