Ang lalaki ay walang iba kundi si Stan Quill. "Bakit ka pumunta dito ng hating gabi?"Nang marinig niyang pinaliligiran ng grupo ng mga tulisan ang kanyang kapatid, agad siyang pumunta sa pinangyarihan para tumulong.Sa kabutihang palad, siya ay maayos.Inosenteng nagkibit balikat si Yara. "Kakarating ko lang para maghapunan kasama sina Frank at Vicky, ngunit kailangan nating makaharap ang mga tanga."Tumingin pa si Stan sa loob at nakita niya sina Frank at Vicky.Nagmamadaling lumapit sa kanila, tinanong niya, "Ayos lang ba kayong dalawa?"Kumpiyansa na tumango si Frank. "Hindi na sana ako maabutan ng mga masasamang iyon.""Natural na magiging maayos ako sa dalawang ito." Nagkibit balikat si Vicky."Sir? Sir?" Nagmamadaling lumapit si Jackie sa kanila. "Hindi ko alam na ikaw pala... Kaya pwede bang tumingin ka sa ibang direksyon ngayon? Babayaran ka namin sa mga problema mo..."Sa yugtong ito, maaari niyang sabihin na ang tatlong iyon ay hindi pushover, at ang mga thug na tul
At sa mga salitang iyon, umalis si Frank kasama si Vicky at ang iba pa nang hindi naghintay ng isa pang sandali.Umalis din si Stan kasama ang kanyang mga tauhan, naiwan si Carol at ang kanyang pamilya na tulala sa kainan.Lalo na na-curious si Winter. "Sino si Frank Lawrence? Bakit niya tayo bibigyan ng napakaraming pera?"Ito ay tiyak na naguguluhan sa kanya.Nakatitig si Fred sa numerong iniwan ni Frank at biglang sinabi, "Mahilig kaya siya kay Winter?""Ano?" Nagulat si Winter. "Hindi ko nga siya kilala eh.""Isang kapritso lang." Nagkibit balikat si Fred. "Napansin kong kanina ka pa niya tinititigan. Malamang tinulungan niya tayo kasi hinahabol ka niya, habang nagse-set bait to play hard to get."Akala talaga ni Winter ay posible, dahil napansin niyang nakatitig din si Frank sa kanya."Kalokohan," biglang sambit ni Carol."Hindi." Iginiit ni Fred ang kanyang opinyon. "Tignan mo na lang yung dalawang babaeng kasama niya—pareho silang magaganda at mukhang importanteng tao.
Tumango si Frank nang may pag-iisip. "Gusto mo kausapin ko si Noel?""Tama," sabi ni Vicky, lubos na kumpiyansa sa alindog ni Frank. "You have this in the bag, what with your animal magnetism."Napaisip si Frank. "Alright. Once you put the Rejuvenation Pill into production, I'll bring a finished product to see her."Tiyak na hindi nila dapat madaliin ang mga bagay—nang walang pinal na produkto, ang maibibigay lamang nila ay mga salita, at hindi iyon nakapagbigay ng tiwala sa sarili."Alright. Then that's decided," sabi ni Vicky, inunat ang likod bago nahiga sa kama ni Frank. "Dito ako matutulog ngayong gabi."Umiling-iling si Frank at humiga sa tabi niya.Dahan-dahang ipinatong ni Vicky ang binti sa kanya, ngunit hindi gumalaw si Frank, halos wala na siyang buhay.Tiyak na nag-alinlangan si Vicky doon at sinimulan siyang haplusin ng buong buo, huminga pa sa kanyang tainga, "Frank...""Zzz..."Nagsimulang humilik si Frank, at inilibot ni Vicky ang kanyang mga mata.Gayunpaman,
Kumunot ang noo ni Helen at agad na niyakap si Gina. "Bakit ka sumisigaw, Nanay?""Oh, saan ka galing?!" Agad na sigaw ni Gina. "Bakit hindi mo sinasagot ang mga tawag ko?!"Napabuntong-hininga si Helen. "Nasa isang meeting ako.""Seryoso ito!""Anong seryoso?" Nanatiling kalmado si Helen, nasanay na sa walang hanggang kaguluhan ng kanyang ina."Kapatid mo yun!" Iyak ng iyak si Gina. "Bakit pa ako mag-aalala?!""Anong nangyari kay Peter ngayon?" Talagang nakaramdam ng gulat si Helen dahil natatakot siya sa anumang gulo na ginawa ng kanyang kapatid ngayon."Nasa bar siya kagabi pero nauwi sa away kaninang umaga," paliwanag ni Gina.Huminga ng malalim si Helen habang kinuyom niya ang kanyang mga buko—hindi ba maaaring ihinto ni Peter ang kanyang mga maling gawain?"Sino ang nakaaway niya?" tanong niya."Hindi ko alam, pero sa tingin ko nagsimula ito dahil sa isang babae," sabi ni Gina bago siya pinindot. "Naku, huwag ka nang magtanong—nasa kanila ang kapatid mo! Kailangan mo si
Sa mga salitang iyon, inilabas ni Scarlet ang security footage.Ang lahat ay nanood habang si Peter ay nalasing at nagsimulang magulo, nangangapa ng isang waitress.Nagalit pa siya nang itulak siya nito, ipinagyayabang kung gaano kahalaga ang kanyang pamilya...Naiwang tulala si Helen matapos mapanood ang video at kinunan ng tingin ang pagkabigo kay Peter.Sa kabilang banda, ganap na walang pakialam si Gina, maging ang nakatayong akimbo habang nag-snap, "So what?! What my son did to that girl is between them. What's it to you?"Dahan-dahang bumangon si Scarlet. "Ako ang may-ari ng lugar na ito, at ako ang may pananagutan sa anumang mangyari sa aking mga empleyado.""Tama na yan." Tumango lang si Helen. "May kasalanan ang kapatid ko, kaya ako na ang humihingi ng tawad. Ano ang hinihingi mong kabayaran? Pwede kang magtanong ng kahit ano basta makatwiran.""Anong ginagawa mo, Helen?!" Putol ni Gina, halatang galit.Sa isip niya, masuwerte ang waitress na iyon na interesado sa kany
Walang magawa si Helen, ngunit hinihila ni Peter ang kanyang braso, paulit-ulit na umiiyak, "Halika, Helen! Gumawa ka!"Maaaring mamatay si Helen sa stroke noon—nandito kaya sila sa simula kung hindi dahil sa kanya?!"Hah! Phineas Tomkins? So ano?" may biglang nagsabi.Ang lahat ay natigilan-sino kaya ang matapang, minamaliit mismo ni Phineas Tomkins?!Ito ay walang iba kundi si Chris.Habang humahakbang siya para tumayo sa harap ni Helen, nagliwanag ang mga mata ni Gina—naligtas sila!Pinag-aralan ni Scarlet si Chris at ang kanyang suit bago nagtanong sa curiosity, "Sino ka?"Nakikita niya na siya ay may strut at may kumpiyansa na paraan ng pagsasalita—posible ba talaga na siya ang kapareha ni Phineas?"Ako si Chris Steiner mula sa Omens Industries."Chris... Steiner?Si Scarlet ay talagang hindi pamilyar sa pangalang iyon, ngunit narinig niya ang tungkol sa Omens Industries.Pagkatapos ng lahat, ang kumpanya ay nagtatag ng isang foothold sa Riverton sa isang maikling panah
Mabilis na pumunta si Scarlet sa gilid ni Phineas, at pinulupot nito ang isang braso sa kanyang balingkinitang baywang.Si Gina, nang makitang maraming lalaki ang dinala ni Phineas, ay agad na tumahimik.Sinilip niya si Chris, iniisip kung mareresolba niya ang isyu para sa kanila..."Sino ang humingi ng tawad sa aking babae?" Biglang tumahol si Phineas."I did," sagot ni Chris, walang takot na hinihimas ang dibdib.Habang humahakbang si Phineas sa kanya noon, bumulong si Scarlet sa kanya sa ilalim ng kanyang hininga, "Chris Steiner. Owner of Omens Industries."Pinikit ni Phineas ang kanyang mga mata. "So ikaw si Chris Steiner?"Ang kanyang matalim na titig ay nagpatalsik sa puso ni Chris, at nagsimula siyang pagpawisan sa kanyang likod sa pangamba.Still, he braced himself and strode forward, forced a smile as he said, "Mr. Tomkins, I presume? Wala akong ibang hinihiling kundi ang girlfriend mo ay humingi ng tawad kay Peter dito. After that, we can let bygones be bygones."Sma
Agad namang utos ni Phineas, "Baliin mo ang braso ng bastard na yan!"Kinagat ni Helen ang kanyang mga ngipin noon at tumakbo para pumagitna sa kanila ni Peter. "Please, Mr. Tomkins. Magbabayad kami, okay?"Ang pangangatuwiran ay hindi na isang opsyon—kailangan niyang magbayad sa pamamagitan ng ilong upang maiwasan ang sakuna na ito.Gayunpaman, ngumuso si Scarlet. "Yan ang tinatanong natin kanina, pero tumanggi ka. Natatakot ka ba ngayon? Dapat alam mo na talaga kung kailan titigil."Hinanda ni Helen ang sarili habang sinabing, "Ang problema ay wala akong ganoong kalaking pera. Puwede ba akong magbayad nang installment?"Namuhunan na siya ng lahat ng kanyang pondo sa proyekto ng West City at wala nang matitira sa ngayon."Ibig mong sabihin hindi ka magbabayad?" Tanong ni Phineas, lumingon sa kanya noon."Magbabayad ako, pero installment," mabilis na sabi ni Helen. "I'm not trying to run, and I'll have my brother apologize too. Let's just put this behind us, okay?""Ilagay mo i
Nahuli ni Helen si Frank at nagseselos na nagtanong, “Anong sinasabi mo sa babaeng yun?”“Ano?” Nabigla si Frank—ganito ba talaga siya kaselosa noon?Kahit na ganun, tumawa siya pagkatapos mag-isip. “Inimbitahan niya ako sa isang masquerade ball.”“Isang masquerade ball?!” Sumama ang mukha ni Helen, halatang alam na alam niya ang ibig sabihin nito. “Ano? Pumayag ka ba?”“Bakit di ka manghula?” Tumawa si Frank at mabilis na tumakbo papasok ng manor. “Hoy!” Sigaw ni Helen sa inis. Kahit na ganun, kumalma siya kaagad—kilala niya si Frank, at hindi siya mangangahas na pumunta sa ganung klaseng lugar. Lalo na't hindi niya siya pinagsamantalahan kahit noong…Namula si Helen at uminit ang pisngi niya nang naalala niya ang gabing iyon. “Hmph!” Suminghal siya bago nagmadali ring pumasok sa manor. Puno ng tao ang manor, at lahat ng tao roon ay nakatitig nang maigisa iisang tao.Natural na ito ay wala nang iba kundi si Will Zeller.Nakatayo siya sa hagdan suot ng itim na suit niy
Si Frank ang nagmamaneho, at nang dumating sila ni Helen, nakita nilang isa pala itong pribadong hardin. Pinalamutian ang lugar na para bang para ito sa isang social ball, kasama ang buffet, wine, at classical music. Naglabas-masok ang mga waiter sa gitna ng mga tao at nagsilbi para sa mga bisita. Natural na ang lahat ng naroon ay mga representante ng malalaking negosyo sa Zamri—kahit na hindi mahina ang Lanecorp kumpara sa kanila, wala rin silang maipagmamayabang. Ang bawat isang bisita ay may tag na nagpapakita ng grupong kinakatawan nila, at napansin pa nga ni Frank si Victor Sorano mula sa malayo. “Hmm…? Hindi na si Kallum ang kumakatawan sa Lanecorp ngayon?” tanong ng isang matandang lalaking may hawak na red wine habang nilapitan niya si Helen kasama ng isang babaeng nasa dalawampung taong gulang na nakakapit sa braso niya. Isa itong malinaw na kaso ng pagiging sugar daddy—nasa animnapung taong gulang na ang lalaki. Magalang naman siyang binati ni Helen. “Ikaw si Mr.
Kapag naulit ito, baka talagang hindi makapagpigil si Frank—matinding hamon ito para sa kanya!Nagising din nang maaga si Helen at naglakad papunta sa bintana. Iniunat niya ang buhok niya habang pinanood niyang tumakbo si Frank sa baba. Kaagad na naging malambing, natatawa, at dismayado ang titig niya. -Sa sumunod na linggo, nanatili si Frank sa tabi ni Helen sa lahat ng oras, handa siyang harapin ang kahit na anong posibleng pag-atake sa kanya. Kahit na ganun, mas madaling hawakan ang Lanecorp kumpara sa inaasahan niya—para bang nalinis ang kurapsyong nagkalat sa kumpanya sa loob ng isang linggo, at sari-saring operasyon ang nagaganap at tumatakbo. Bilang pinuno, natural na nakakuha si Helen ng paghanga mula sa lahat ng board members at shareholders. Natural na pasalamat din ito sa makapangyarihang sumusuporta sa kanya—paano pa nila siya malalabanan ngayong kaya niyang maningil ng utang mula sa Victorget?Samantala, nakakulong pa rin si Kallum sa sarili niyang opisina n
Malokong ngumiti si Frank. “Magsimula tayo sa ‘Oh, darling, takot ako sa dilim… pwedeng wag kang umalis?’” Bumuka ang labinni Helen at sinubukang ipaliwanag ang sarili niya sa pagkataranta. “Hindi, naisip ko lang na di tayo dapat mag-book ng magkahiwalay na kwarto. Mahal ito at maraming posibleng mangyari…”“Hahaha…” Tumawa nang malakas si Frank nang makita ang nahihiya at mala-dalagang reaksyon niya. At nang makitang tinatawanan niya siya, ayaw nang ipaliwanag ni Helen ang sarili niya at sumimangot habang tumalikod siya.”“Sige, hindi na kita aasarin.” Umupo si Frank sa tabi niya at hinila siya sa mga bisig niya nang nakangiti. “Pwede tayong matulog sa isang kwarto, pero isa akong lalaking may integridad—papakasalan kita nang maayos kapag talagang maayos na ako. Hindi natin kailangang magmadali, di ba?”Naantig ang damdamin ni Helen sa katapatan sa mga mata niya habang nakasimangot siya nang parang isang inosenteng dalaga. “At kailan naman yun?”“Kailan nga ba…”Habang yakap
Pagkatapos pinadaan ni Frank ang room card at binuksan ang pinto, natulala siya nang makitang isa itong kwartong may deluxe bed. Naiilang siyang lumingon kay Helen, na umiling habang pumasok siya. “May nag-book ng presidential suite, kaya kailangan kong magtiyaga sa deluxe twin. Wag kang mag-alala, ang kondisyon ng hotel ay…”Natulala rin siya nang nakita niyang isang kama lang ang nasa loob ng malaking kwarto. “Heh. Kung ganun…” Kinamot ni Frank ang ulo niya at naiilang na tumawa. May nakita si Helen sa ngiti niya na nagpamula sa kanya at nagreklamo siya. “Hindi maaari to… Naalala kong sinabi ko kay Cindy na kukuha ng twin bed room…”Lumabas siya at nagtanong sa isa sa mga attendant sa labas, na humingi naman ng tawad. “Pasensya na, Ms. Lane, pero wala kaming oras para ipaalam ito sa'yo kanina. Dati kang nilagay sa Room 506, isang deluxe twin room. Gayunpaman, biglang nagkaroon ng biglaan government inspection, at kinailangan ka naming ilipat. Pumayag dito ang sekretarya mo ka
Nang bumalik sila sa mga mesa nila, gumawa ng palusot si Will na natumba siya at tumaga ang kamay niya sa tinidor na nasa lapag, na nagsanhi ng kahulugan kanina. Hindi nakayanan ni Cindy na manood na lang at maupo, at sinimulan niya siyang hilahin. “Halika na. Dadalhin kita sa doktor para linisin yan.”“Ayos lang,” naiilang na sabi ni Will habang sumilip kay Frank at umubo. “Tinulungan na ako ni Mr. Lawrence at hindi na'to masakit kaya…”Natural na hindi nagtiwala sa kanya si Cindy at suminghal sa ideyang kayang tumulong ni Frank. “Imposible! Sanggano lang siya—sinong mas papaniwalaan mo, siya o ang doktor?! Tara na, kundi baka maimpeksyon ka dahil sa kanya. Masama ito kapag nag-iwan yan ng peklat.”Sa huli, walang nagawa si Will kundi umalis dahil hinila siya ni Cindy paalis. Nang naiinis, tumango siya kay Frank bago umalis, ngunit umiinom si Frank ng kape at parang hindi siya sumagot. Nanood si Helen habang umalis sina Will at Cindy, pagkatapos ay kinakabahan siyang lumingon
“Ano?!” Nabigla si Frank. Nagpasya ang mga Lionheart na makipaggiyera laban sa mga Turnbull?!Pero sabi ni Glen Turnbull, ang plano laban sa mga Turnbull ay plinano at sinagawa ni Titus Lionheart nang mag-isa. Kung nasa paligid ang head ng mga Lionheart, hindi sila susugal nang ganito ka-delikado. Ngunit sa kung anong dahilan, nagbago ang isip ng mga Lionheart pagkatapos ng isang buwan at handa na silang umatake?!Metikuloso pa nga sila at binalak nilang sirain ang Lane family… Mukhang habol din siya ng mga Lionheart!“Ganun pala… Iyon pala ang nangyayari…” Tumawa nang malamig si Frank pagkatapos isipin ang mga pagpipilian niya at kumuha ng isang mabahong itim na pill at sinaksak ito sa bibig ni Will. “Dahil kilala ako ako, alam mo dapat kung gaano ako kagaling sa medisina. Ang pill na pinainom ko sa'yo ngayon ay tinatawag na Veinbreaker, at kailangan mo ng antidote bawat linggo, kundi ay mamamatay ka nang nagdurusa habang pumuputok ang bawat isang ugat na mayroon ka.”Habang
“Sir, anong—”“Tabi.” Tinulak ni Frank ang mga attendant na nakaharang sa daan niya at naglakad papunta kay Will. Hinablot niya ang lalaki sa kwelyo, pagkatapos ay tinulak ito sa men's room at sinara nang malakas ang pinto para i-lock ito. “Ano bang gusto mo?!” Sumigaw si Will habang nagngitngit ang ngipin. Nagsimulang mag-apoy ang mga mata niya sa galit kay Frank habang pinanood niyang dumugo nang matindi ang palad niya. “Anong gusto ko? Ikaw ang dapat kong tanungin niyan.”Tinulak ni Frank si Will sa lapag nang nakangisi habang inapakan niya ang butas na kamay ni Will. Napasigaw siya ulit. Habang malamig na naningkit ang mga mata, sumigaw si Frank, “Unang-una, magsimula tayo sa kung sino ka ba talaga… Lumapit ka sa Lanecorp mula kay Cindy, para saan? Para may manatiling aligaga?! Sino yun?! Magsalita ka!”“A-Anong sinasabi mo?! Wala akong alam!”Nataranta si Will sa mga tanong ni Frank. Hindi niya alam kung paano ito nalaman ni Frank. “Hindi ka magsasalita, ha? Kung gan
Mapagbantang sumagot si Helen, “Wag mo kong hawakan, Mr. Zeller, kundi ay baka hindi mo malaman ang mangyayari sa'yo.”“Talaga? Kilala mo ba kung sino ang mga kaibigan ko? Hehe… Aatakihin ka sa puso kapag sinabi ko sa'yo, pero iibahin ko ang usapan.”Madilim na ngumiti si Will, dinilaan niya ang mga labi niya habang hinarangan niya si Helen. “Samahan mo ko ngayong gabi, Ms. Lane, at nangangako ako sa karangalan ko na makukuha mo ang larawan at lahat ng files na kinopya ko… Kundi baka bukas, lumitaw sa mesa ng CEO ng karibal mong kumpanya ang lahat ng nasa larawan. Kaya ano ang pipiliin mo?”Pumikit si Helen sa kabila ng banta niya, at nanahimik sandali bago nagsabing, “Kung ganun, pwede ko bang isiping pinagbabantaan mo ko?”“Tama.” Nanatiling nakangiti si Will, na tuwang-tuwa dahil kumbinsido siyang sa kanya na si Helen. Nagsimula pa nga siyang magpantasya kung anong kayamanan ang nasa ilalim ng suit niya at tumindi ang init sa pagitan ng binti niya. Walang makakapigil dito, a