Mabilis na pumunta si Scarlet sa gilid ni Phineas, at pinulupot nito ang isang braso sa kanyang balingkinitang baywang.Si Gina, nang makitang maraming lalaki ang dinala ni Phineas, ay agad na tumahimik.Sinilip niya si Chris, iniisip kung mareresolba niya ang isyu para sa kanila..."Sino ang humingi ng tawad sa aking babae?" Biglang tumahol si Phineas."I did," sagot ni Chris, walang takot na hinihimas ang dibdib.Habang humahakbang si Phineas sa kanya noon, bumulong si Scarlet sa kanya sa ilalim ng kanyang hininga, "Chris Steiner. Owner of Omens Industries."Pinikit ni Phineas ang kanyang mga mata. "So ikaw si Chris Steiner?"Ang kanyang matalim na titig ay nagpatalsik sa puso ni Chris, at nagsimula siyang pagpawisan sa kanyang likod sa pangamba.Still, he braced himself and strode forward, forced a smile as he said, "Mr. Tomkins, I presume? Wala akong ibang hinihiling kundi ang girlfriend mo ay humingi ng tawad kay Peter dito. After that, we can let bygones be bygones."Sma
Agad namang utos ni Phineas, "Baliin mo ang braso ng bastard na yan!"Kinagat ni Helen ang kanyang mga ngipin noon at tumakbo para pumagitna sa kanila ni Peter. "Please, Mr. Tomkins. Magbabayad kami, okay?"Ang pangangatuwiran ay hindi na isang opsyon—kailangan niyang magbayad sa pamamagitan ng ilong upang maiwasan ang sakuna na ito.Gayunpaman, ngumuso si Scarlet. "Yan ang tinatanong natin kanina, pero tumanggi ka. Natatakot ka ba ngayon? Dapat alam mo na talaga kung kailan titigil."Hinanda ni Helen ang sarili habang sinabing, "Ang problema ay wala akong ganoong kalaking pera. Puwede ba akong magbayad nang installment?"Namuhunan na siya ng lahat ng kanyang pondo sa proyekto ng West City at wala nang matitira sa ngayon."Ibig mong sabihin hindi ka magbabayad?" Tanong ni Phineas, lumingon sa kanya noon."Magbabayad ako, pero installment," mabilis na sabi ni Helen. "I'm not trying to run, and I'll have my brother apologize too. Let's just put this behind us, okay?""Ilagay mo i
Duguan si Phineas dahil sa pagsipa sa kanya ni Frank, ngunit hindi pa rin siya tumigil. “Katapusan mo na, bata,” ang sabi niya. “Nasa ilang daan ang bilang ng mga tauhan ko—hindi ka makakatakas kahit na patayin mo ako.”Suminghal si Frank. “Hindi ko alam sa iba, pero siguradong dito ka na mamamatay.”Hindi nagustuhan ni Phineas ang mayabang na reaksyon ni Frank. “P*ta! Sige lang! Binabalaan kita—suportado ako ng Skyblade Dojo. Narinig mo na ba ang tungkol sa kanila?!” Sa huli, ang mga mobster ba gaya ni Phineas ay nagsisimula ng negosyo upang maging legal sila o kaya naman ay kumakampi sila sa mga maimpluwensyang pamilya o mga pangkat. Ginawa ni Leo Grayson ang huli sa pamamagitan ng pagsumpa ng katapatan sa mga Chandler ng Middleton, at ganun din ang ginawa ni Phineas sa Skyblade Dojo ng Riverton. At talagang ipinagyayabang niya ang tungkol dito! "Ang Skyblade Dojo…?"Parehong nagtaka si Gina at si Helen—karaniwan ay hindi sila nag-aabalang alamin ang tungkol sa mga makap
Naniniwala si Phineas na sa oras na bitawan siya ni Frank, madaling maididispatya ng mga tauhan niya si Frank.Sa kabilang banda, nakahinga ng maluwag si Gina sa sinabi ni Phineas at sinabi niya kay Frank na, “Narinig mo ang sinabi niya?! Bitawan mo siya at baliin mo ang braso mo.”“Sino ka ba sa akala mo para sabihin mo sa’kin kung ano ang dapat kong gawin?” Tiningnan siya ng masama ni Frank.“Frank Lawrence!” Sumigaw si Gina noong sandaling iyon. “Tatlong taon kang naging palamunin sa pamamahay ko! May pagkakataon kang iligtas si Helen ngayon, pero ayaw mong gawin ‘yun?! Mas mahalaga ba ang braso mo kaysa sa buhay ni Helen?!”“Pwede kong sabihin sayo kung gaano ka katanga, pero hindi ka maniniwala sa’kin.” Suminghal ng malamig si Frank. “Mamamatay kayong lahat kapag binitawan ko siya.”Agad na sinabi ni Phineas, “Sinusumpa ko—baliin mo ang braso mo, at palalampasin ko ang lahat ng ito, at pwede na tayong magpatuloy sa mga kanya-kanya nating buhay.”Agad na sumigaw si Chris, “N
Maging ang mga tauhan ni Phineas ay tumabi at nagbigay daan noong nakita nila si Rolf.Nagtataka namang tinitigan ni Gina at ng iba pa si Rolf—mula ba sa Skyblade Dojo ang lalaking ito?Sa kabilang banda, agad na napagtanto ni Rolf na hindi maganda ang sitwasyon noong nakita niya na pinaliligiran ng mga tauhan ni Phineas si Frank, at agad niyang tinanong si Phineas. “Anong nangyayari dito?”Agad na nagpaliwanag si Phineas, “Nanggugulo yung hangal na ‘yun. Maghintay ka lang sandali, Mr. Sparks. Ididispatya ko siya agad—Argh!”Hindi niya napansin na biglang sumimangot si Rolf. Pagkatapos ay sinampal siya ni Rolf sa mukha bago niya napagtanto kung ano ang nangyayari!Nang bumagsak si Phineas sa sahig, at napasigaw, napatingala siya kay Rolf sa gulat. “B-Bakit mo ako sinampal, Mr. Sparks?”“Tumahimik ka!” Nagalit si Rolf. “Sino ka sa akala mo para saktan mo si Mr. Lawrence?!”“Anong sinasabi mo, Mr. Sparks?”Kinabahan si Phineas nang mapagtanto niya na may mali sa nangyayari.Tina
Pinagtagpi-tagpi ni Phineas ang lahat habang pinakikinggan niya si Gina at ang iba pa na iniinsulto si Frank. Pagkatapos ng lahat ng iyon, lumalabas na gigolo lang pala ni Vicky si Frank! P*ta! Hindi niya inakala na tatapaktapakan lang siya ng isang gigolo… Nakakagalit!Subalit, sa kabila ng sama ng loob niya, alam niya na wala siyang magagawa sa kanila dahil si Rolf mismo ang personal na nagsalita para kay Frank. “Hindi pa ba kayo aalis? O kailangan ko pa kayong samahan palabas?” Nagalit siya kay Gina at sa iba pa. Agad na paulit-ulit na tumango si Gina. “Oo, oo, aalis na kami ngayon…”Nang umalis sila sa Delightpub, dumating naman sila Rolf at Frank sa isang private room sa ikalawang palapag.“Pwede ko bang makita ang Myriad Hued Snow Lotus?” Ang agad na sinabi ni Frank. “Oo naman.” Masayang tumawa si Rolf, inilapag niya sa mesa ang dala niyang kahon na gawa sa kahoy at dahan-dahan niya itong binuksan. Isang kulay puting snow lotus ang nakalagay sa loob ng kahon, tuwid
Sumimangot si Rolf dahil malinaw na tinatanggihan ni Frank ang alok niya. “Hindi ka pwedeng pumalakpak gamit lang ng isang kamay. Walang sinuman ang kayang lumaban sa isang buong sect kahit na gaano pa sila kalakas.”“Hahaha!!!” Lalong lumakas ang paghalakhak ni Frank. “Ipinapakita lang nito kung gaano ka kaignorante.”Noon, mag-isa niyang nilabanan ang Eight Sects ng North Sea, at nakatayo pa rin siya hanggang ngayon. Ang mga sabwatan, mga sect, at iba pang mga makapangyarihang grupo ay walang kwenta, basta't sapat ang lakas ng isang tao! Naglaho ang ngiti sa mukha ni Rolf, at inilabas niya ang isang bote, inilapag niya ito sa mesa at nagsalita siya, “Lagyan mo ng dugo mo ang bote na ‘to, Mr. Lawrence. Hindi lang tayo mananatiling magkaibigan, ipinapangako ko rin na walang ibang maaaring magpasunod sayo sa Riverton maliban sa’kin.”Naging interesado si Frank. “Paano kung tumanggi ako?”“Kung ganun pipilitin kitang sumunod sa’kin.”Biglang tumahimik ang buong private room, big
Agad na nagmakaawa si Rolf, “P-Pakiusap, Mr. Lawrence. Isa lang ‘tong hindi pagkakaunawaan. Kalimutan mo na lang ang lahat ng sinabi ko…”Nanatiling walang reaksyon si Frank kahit na nakatayo na siya sa harap ni Rolf. “Hindi pagkakaunawaan? Hinihingi mo ang dugo ko kani-kanina lang.”Agad na kinaway ni Rolf ang kanyang mga kamay. “Hindi, hindi ko na ito kailangan. Kalimutan na lang natin ang lahat ng ito.”Tumawa ng malamig si Frank. “Madaling sabihin ‘yan para sayo.”Nataranta si Rolf nang makita niya ang galit sa mga mata ni Frank. “A-Anong gagawin mo? Pinsan man ako ni Kenny Sparks, pero parang kapatid ko na siya… Hindi mo ako pwedeng patayin. Binigyan ka din niya ng isang Myriad Hued Snow Lotus. Hindi pa ba sapat ‘yun bilang kapalit ng buhay ko?”Suminghal si Frank. “Patay ka na sana kung hindi dahil kay Kenny.”At pagkatapos niyang sabihin ang mga salitang iyon, hinawakan niya ang braso ni Rolf.“Anong ginagawa mo?!” Sigaw ni Rolf.“Babaliin ko ang braso mo,” ang sabi ni F
Nahuli ni Helen si Frank at nagseselos na nagtanong, “Anong sinasabi mo sa babaeng yun?”“Ano?” Nabigla si Frank—ganito ba talaga siya kaselosa noon?Kahit na ganun, tumawa siya pagkatapos mag-isip. “Inimbitahan niya ako sa isang masquerade ball.”“Isang masquerade ball?!” Sumama ang mukha ni Helen, halatang alam na alam niya ang ibig sabihin nito. “Ano? Pumayag ka ba?”“Bakit di ka manghula?” Tumawa si Frank at mabilis na tumakbo papasok ng manor. “Hoy!” Sigaw ni Helen sa inis. Kahit na ganun, kumalma siya kaagad—kilala niya si Frank, at hindi siya mangangahas na pumunta sa ganung klaseng lugar. Lalo na't hindi niya siya pinagsamantalahan kahit noong…Namula si Helen at uminit ang pisngi niya nang naalala niya ang gabing iyon. “Hmph!” Suminghal siya bago nagmadali ring pumasok sa manor. Puno ng tao ang manor, at lahat ng tao roon ay nakatitig nang maigisa iisang tao.Natural na ito ay wala nang iba kundi si Will Zeller.Nakatayo siya sa hagdan suot ng itim na suit niy
Si Frank ang nagmamaneho, at nang dumating sila ni Helen, nakita nilang isa pala itong pribadong hardin. Pinalamutian ang lugar na para bang para ito sa isang social ball, kasama ang buffet, wine, at classical music. Naglabas-masok ang mga waiter sa gitna ng mga tao at nagsilbi para sa mga bisita. Natural na ang lahat ng naroon ay mga representante ng malalaking negosyo sa Zamri—kahit na hindi mahina ang Lanecorp kumpara sa kanila, wala rin silang maipagmamayabang. Ang bawat isang bisita ay may tag na nagpapakita ng grupong kinakatawan nila, at napansin pa nga ni Frank si Victor Sorano mula sa malayo. “Hmm…? Hindi na si Kallum ang kumakatawan sa Lanecorp ngayon?” tanong ng isang matandang lalaking may hawak na red wine habang nilapitan niya si Helen kasama ng isang babaeng nasa dalawampung taong gulang na nakakapit sa braso niya. Isa itong malinaw na kaso ng pagiging sugar daddy—nasa animnapung taong gulang na ang lalaki. Magalang naman siyang binati ni Helen. “Ikaw si Mr.
Kapag naulit ito, baka talagang hindi makapagpigil si Frank—matinding hamon ito para sa kanya!Nagising din nang maaga si Helen at naglakad papunta sa bintana. Iniunat niya ang buhok niya habang pinanood niyang tumakbo si Frank sa baba. Kaagad na naging malambing, natatawa, at dismayado ang titig niya. -Sa sumunod na linggo, nanatili si Frank sa tabi ni Helen sa lahat ng oras, handa siyang harapin ang kahit na anong posibleng pag-atake sa kanya. Kahit na ganun, mas madaling hawakan ang Lanecorp kumpara sa inaasahan niya—para bang nalinis ang kurapsyong nagkalat sa kumpanya sa loob ng isang linggo, at sari-saring operasyon ang nagaganap at tumatakbo. Bilang pinuno, natural na nakakuha si Helen ng paghanga mula sa lahat ng board members at shareholders. Natural na pasalamat din ito sa makapangyarihang sumusuporta sa kanya—paano pa nila siya malalabanan ngayong kaya niyang maningil ng utang mula sa Victorget?Samantala, nakakulong pa rin si Kallum sa sarili niyang opisina n
Malokong ngumiti si Frank. “Magsimula tayo sa ‘Oh, darling, takot ako sa dilim… pwedeng wag kang umalis?’” Bumuka ang labinni Helen at sinubukang ipaliwanag ang sarili niya sa pagkataranta. “Hindi, naisip ko lang na di tayo dapat mag-book ng magkahiwalay na kwarto. Mahal ito at maraming posibleng mangyari…”“Hahaha…” Tumawa nang malakas si Frank nang makita ang nahihiya at mala-dalagang reaksyon niya. At nang makitang tinatawanan niya siya, ayaw nang ipaliwanag ni Helen ang sarili niya at sumimangot habang tumalikod siya.”“Sige, hindi na kita aasarin.” Umupo si Frank sa tabi niya at hinila siya sa mga bisig niya nang nakangiti. “Pwede tayong matulog sa isang kwarto, pero isa akong lalaking may integridad—papakasalan kita nang maayos kapag talagang maayos na ako. Hindi natin kailangang magmadali, di ba?”Naantig ang damdamin ni Helen sa katapatan sa mga mata niya habang nakasimangot siya nang parang isang inosenteng dalaga. “At kailan naman yun?”“Kailan nga ba…”Habang yakap
Pagkatapos pinadaan ni Frank ang room card at binuksan ang pinto, natulala siya nang makitang isa itong kwartong may deluxe bed. Naiilang siyang lumingon kay Helen, na umiling habang pumasok siya. “May nag-book ng presidential suite, kaya kailangan kong magtiyaga sa deluxe twin. Wag kang mag-alala, ang kondisyon ng hotel ay…”Natulala rin siya nang nakita niyang isang kama lang ang nasa loob ng malaking kwarto. “Heh. Kung ganun…” Kinamot ni Frank ang ulo niya at naiilang na tumawa. May nakita si Helen sa ngiti niya na nagpamula sa kanya at nagreklamo siya. “Hindi maaari to… Naalala kong sinabi ko kay Cindy na kukuha ng twin bed room…”Lumabas siya at nagtanong sa isa sa mga attendant sa labas, na humingi naman ng tawad. “Pasensya na, Ms. Lane, pero wala kaming oras para ipaalam ito sa'yo kanina. Dati kang nilagay sa Room 506, isang deluxe twin room. Gayunpaman, biglang nagkaroon ng biglaan government inspection, at kinailangan ka naming ilipat. Pumayag dito ang sekretarya mo ka
Nang bumalik sila sa mga mesa nila, gumawa ng palusot si Will na natumba siya at tumaga ang kamay niya sa tinidor na nasa lapag, na nagsanhi ng kahulugan kanina. Hindi nakayanan ni Cindy na manood na lang at maupo, at sinimulan niya siyang hilahin. “Halika na. Dadalhin kita sa doktor para linisin yan.”“Ayos lang,” naiilang na sabi ni Will habang sumilip kay Frank at umubo. “Tinulungan na ako ni Mr. Lawrence at hindi na'to masakit kaya…”Natural na hindi nagtiwala sa kanya si Cindy at suminghal sa ideyang kayang tumulong ni Frank. “Imposible! Sanggano lang siya—sinong mas papaniwalaan mo, siya o ang doktor?! Tara na, kundi baka maimpeksyon ka dahil sa kanya. Masama ito kapag nag-iwan yan ng peklat.”Sa huli, walang nagawa si Will kundi umalis dahil hinila siya ni Cindy paalis. Nang naiinis, tumango siya kay Frank bago umalis, ngunit umiinom si Frank ng kape at parang hindi siya sumagot. Nanood si Helen habang umalis sina Will at Cindy, pagkatapos ay kinakabahan siyang lumingon
“Ano?!” Nabigla si Frank. Nagpasya ang mga Lionheart na makipaggiyera laban sa mga Turnbull?!Pero sabi ni Glen Turnbull, ang plano laban sa mga Turnbull ay plinano at sinagawa ni Titus Lionheart nang mag-isa. Kung nasa paligid ang head ng mga Lionheart, hindi sila susugal nang ganito ka-delikado. Ngunit sa kung anong dahilan, nagbago ang isip ng mga Lionheart pagkatapos ng isang buwan at handa na silang umatake?!Metikuloso pa nga sila at binalak nilang sirain ang Lane family… Mukhang habol din siya ng mga Lionheart!“Ganun pala… Iyon pala ang nangyayari…” Tumawa nang malamig si Frank pagkatapos isipin ang mga pagpipilian niya at kumuha ng isang mabahong itim na pill at sinaksak ito sa bibig ni Will. “Dahil kilala ako ako, alam mo dapat kung gaano ako kagaling sa medisina. Ang pill na pinainom ko sa'yo ngayon ay tinatawag na Veinbreaker, at kailangan mo ng antidote bawat linggo, kundi ay mamamatay ka nang nagdurusa habang pumuputok ang bawat isang ugat na mayroon ka.”Habang
“Sir, anong—”“Tabi.” Tinulak ni Frank ang mga attendant na nakaharang sa daan niya at naglakad papunta kay Will. Hinablot niya ang lalaki sa kwelyo, pagkatapos ay tinulak ito sa men's room at sinara nang malakas ang pinto para i-lock ito. “Ano bang gusto mo?!” Sumigaw si Will habang nagngitngit ang ngipin. Nagsimulang mag-apoy ang mga mata niya sa galit kay Frank habang pinanood niyang dumugo nang matindi ang palad niya. “Anong gusto ko? Ikaw ang dapat kong tanungin niyan.”Tinulak ni Frank si Will sa lapag nang nakangisi habang inapakan niya ang butas na kamay ni Will. Napasigaw siya ulit. Habang malamig na naningkit ang mga mata, sumigaw si Frank, “Unang-una, magsimula tayo sa kung sino ka ba talaga… Lumapit ka sa Lanecorp mula kay Cindy, para saan? Para may manatiling aligaga?! Sino yun?! Magsalita ka!”“A-Anong sinasabi mo?! Wala akong alam!”Nataranta si Will sa mga tanong ni Frank. Hindi niya alam kung paano ito nalaman ni Frank. “Hindi ka magsasalita, ha? Kung gan
Mapagbantang sumagot si Helen, “Wag mo kong hawakan, Mr. Zeller, kundi ay baka hindi mo malaman ang mangyayari sa'yo.”“Talaga? Kilala mo ba kung sino ang mga kaibigan ko? Hehe… Aatakihin ka sa puso kapag sinabi ko sa'yo, pero iibahin ko ang usapan.”Madilim na ngumiti si Will, dinilaan niya ang mga labi niya habang hinarangan niya si Helen. “Samahan mo ko ngayong gabi, Ms. Lane, at nangangako ako sa karangalan ko na makukuha mo ang larawan at lahat ng files na kinopya ko… Kundi baka bukas, lumitaw sa mesa ng CEO ng karibal mong kumpanya ang lahat ng nasa larawan. Kaya ano ang pipiliin mo?”Pumikit si Helen sa kabila ng banta niya, at nanahimik sandali bago nagsabing, “Kung ganun, pwede ko bang isiping pinagbabantaan mo ko?”“Tama.” Nanatiling nakangiti si Will, na tuwang-tuwa dahil kumbinsido siyang sa kanya na si Helen. Nagsimula pa nga siyang magpantasya kung anong kayamanan ang nasa ilalim ng suit niya at tumindi ang init sa pagitan ng binti niya. Walang makakapigil dito, a