Chapter 1

Verina’s POV

I need to find him. And I need to fück him tonight.

Parang mantrang inulit-ulit ni Verina sa isipan ang mga katagang ‘yan habang humihigop ng mala-dugong alak sa babasaging kopitang tangan niya.

Mapait ang ngiting pinakawalan niya at halos mabasag na nga ang kopita dahil sa higpit nang pagkakahawak niya rito habang pinagmamasdan ang kalakhan ng Maynila sa pinakamataas na bulwagan ng La Torre na nasa ibaba lang ng helipad ng gusali.

Ang La Torre ang pinakamataas na gusali sa buong bansa, at pakiramdam ni Verina ay tanaw na niya ang mga karatig-bansa dahil sa abot-langit na taas nito. Nagmistulang langgam tuloy ang iba pang mga gusali sa Roxas Boulevard kumpara sa La Torre dahil sa isang daan nitong palapag.

Hindi niya maiwasang mabighani, at kung nasa ibang sitwasyon lang siya ngayon, panigurado ay hindi na siya aalis sa kinatatayuan ngayon at buong gabi niyang pagmamasdan ang mga pailaw ng mga gusali na siyang nagpaningning ng mapolusyong kadiliman ng Maynila.

Pero masyadong maalab ang nararamdaman niya ngayon at ayaw niyang sayangin ang oras para sa walang kabuluhan na mga bagay.

“You like what you see, gorgeous?”

Nauntag si Verina sa pagmumuni-muni. Napatingin siya sa pinanggalingan ng malalim na boses na ‘yon. Bumilis ang tahip ng dibdib niya matapos niyang pasadahan ang kabuuan ng lalaki. Kahit sa suot mitong maskara, kitang-kita niya ang angking kagwapuhan nito.

He looks so fücking hot in his navy blue ensemble. Nagmistula tuloy itong prinsipe sa paningin niya. And what makes it better, is him eye-fücking her at this moment.

Kung wala lang siyang misyon ngayon baka hinila na niya ang lalaki papunta sa kung saan.

Saglit na napasinghap si Verina nang gagaping bigla ng lalaki ang kamay niya at inangat nito ‘yon hanggang sa dumikit na ito sa mga labi nito.

“Yes. Very much….” makahulugan niyang sagot bago bawiin ang kamay sa lalaki matapos nito itong halikan.

“Do you want to go somewhere more private?” diretsahang tanong nito.

Napangiti si Verina nang mapag-alamang iisa lang ang iniisip nila ng lalaki. Well, at least her charm works.

“Doon na lang tayo sa kwarto ko mag—” dagdag sana nito.

Hindi na pinatapos pa ni Verina ang sasabihin nito. Wala na rin naman kasing saysay. “I am so sorry. May kasama kasi ako,” pagdadahilan niya rito.

“I see.”

Kitang-kita ni Verina ang panghihinayang sa mga mata ng lalaki. But all she can do now is offer him an apologetic smile. “Now, if you may excuse me, gentleman.”

Agad siyang naglakad palayo rito. Mahirap na. Nasa kasagsagan pa naman siya ng pag-iinit ngayon. Baka maibigay pa niya ang sarili sa maling lalaki.

Matapos niyang ilagay ang kopita sa tray na hawak ng isang waiter na nadaanan niya, sinimulan na niya ang madugong paghahanap sa lalaking pakay niya— no other than the reigning king of the Torellino business empire, Ezekiel Torellino III. Pero mas kilala ang lalaki sa palayaw nitong Kiel.

The Torellinos hosted this ball just to find an eligible match for Kiel, kaya imposibleng hindi magpunta ang lalaki ngayon.

Pero paniguradong mahihirapan siyang hanapin ito— not in this horde of masked Bridgerton wannabes in regency-inspired ensembles.

Tapos ay puro mga artista, model, singer, at influencer ang mga personalidad na dumalo ngayon. Kahit na anak ng mga pulitiko at mga business tycoons ay hindi pinalagpas ang pagkakataon na mapili ng pinakamakapangyarihang pamilya sa buong Pilipinas.

She has to entice him, to make him like her, to make him lust for her. And for that to happen, she must stand out. Pero paano niya gagawin ‘yon kung mga naggagandahan at maimpluwensiyang mga personalidad ang makakalaban niya?

Kaya naman hindi na siya nag-abala pang magsuot ng maskara. Taimtim siyang nanalangin na sana ay gumana rin ang ganda niya kay Kiel, the way it worked on that handsome guy earlier.

She’s currently donning an off-shoulder gown in a glittering burgundy hue, na siya namang nagpatingkad lalo sa kaputian niya. The gown was laced with sequin and had a corset bodice and lace-up back, kagaya ng mga bestida noong unang panahon. Gintong singsing at kwintas na may makinang na dyamanteng bato naman ang mga alahas na ipinareha niya sa damit.

Dalawang dyamanteng ipit lamang ang humawi sa magkabilang gilid ng hanggang-bewang at maalong buhok niya na mala-tsokolate ang kulay, dahilan para mabigyang-diin ang mestiza niyang mukha na may perpektong hugis. Kahit sino talaga ay aakalaing isa siyang inosenteng nilalang.

Her beauty is her pride and glory. At ito ang susi para mapasakanya si Kiel.

Now, back to her mission, dahan-dahan niyang nilibot ang buong bulwagan. Una niyang sinipat ang mga lalaking napapaligiran ng ilang kababaihan. Sigurado kasing pagkakaguluhan si Kiel ng mga dalaga ngayon.

Pero ilang grupo ng kababaihan ang nalagpasan ni Verina, pero bigo siyang makita ang lalaki. Halos malapit na siya sa labasan ng bulwagan pero hindi pa rin niya ito namamataan.

Shít.

Tapos ay hindi pa nakikisama ang pakiramdam niya. Hindi niya alam kung dahil ba sa halos isang bote ng wine na nainom niya, o baka dahil sa saliw ng klasiko at romantikong musika na tinutugtog ngayon ng banda na sumabay pa sa obulasyon niya, lalo tuloy siyang nag-iinit.

O baka dahil sa kutob niyang magtatagumpay siya sa pinakaunang hakbang ng mga plano niya.

The clock is about to strike twelve, pero hindi pa rin dumarating ang prinsipeng kailangang maikama ni Cinderella.

Not until she feels this lingering gaze from somewhere behind her. Agad siyang napatingin sa gawi ng isang lalaki na napapalibutan ng limang babae. Hindi man lang ito nag-iwas ng tingin kaya agad na nagtama ang mga mata nila pagkabaling niya rito.

And alas, it’s him! Kiel Torellino!

Hindi siya maaaring magkamali, dahil kagaya ng inaasahan niya, hindi nakamaskara si Kiel. His height, his angular and authoritative face, his wide shoulders and build, and his cold, piercing eyes, it’s all familiar to Verina.

Kaagad siyang nag-iwas ng tingin at nagusot ang mukha niya nang may sumilay na ngiti sa sulok ng mga labi ng lalaki habang nakatuon pa rin sa kanya ang mga titig nito.

Did that fücking devil just smile at me?

No. Hindi ganoon ang pagkakakilala ni Verina kay Kiel. Alam ng lahat kung gaano ka-antipatiko ang lalaking ‘yon. Hindi ito basta-bastang ngumingiti, kahit nga kapag nasa harapan ito ng mga kamera.

So ano ang nakita niya? Nakita kaya nito kung paano niya sinuyod ang buong bulwagan para lang makita ito?

Or did her charm actually work on him?

O baka naman isa sa mga babaeng kausap nito ang dahilan ng pagngiti nito?

Well, hindi niya malalaman kung interesado ba ito sa kanya kung hindi niya ito lalapitan.

Saktong may dumaang waiter sa harapan ni Verina at dumampot siya ng bagong baso na may lamang wine bago sana lumapit kay Kiel.

It’s about time.

Matapos ang ilang segundo ay tinungga niya nang diretso ang laman ng baso at saka akmang lalapit sana sa lalaki. Pero pagtingin niya sa gawi nito, wala na ito roon. Kaagad siyang naalarma at luminga-linga sa kalapit na paligid.

Púta! Saan napunta ‘yon?

Nanlaki ang mga mata niya at napabaling ang tingin sa hawak na kopita. Nilagok pa naman niya nang diretso ang laman nito. Bago pa man niya ito mabitawan ay mariin niya itong nilagay sa kamay ng isang hindi kilalang lalaki na katabi niya.

“Sorry!” mabilis niyang paghingi ng paumanhin dito nang hindi ito tinitingnan bago siya kumaripas ng takbo palabas ng bulwagan.

Nanlalabo na ang mga mata niya at unti-unti nang naninikip ang dibdib niya pero nagawa niya pa ring tumakbo papunta sa pinakamalapit na elevator. Mabuti at wala itong sakay.

Agad niyang pinindot ang numero ng palapag ng kwarto niya at saka paulit-ulit na pinindot ang pansarado na pindutan habang minumura ang sarili, nagdarasal na sana wala nang sumakay. Nauupos na talaga ang hininga ni Verina kaya kumapit siya sa handrail ng elevator. Kung hindi ba naman siya isa’t kalahating tanga.

Stúpid!

Pasara na sana ang pintuan ng elevator nang may humarang na kamay sa pagitan ng mga pintuan dahilan para mabuksan itong muli.

Pútangina talaga!

Pagpasok na pagpasok ng lalaki ay nawalan na siya ng lakas at muntikan nang mapasadlak sa sahig. Mabuti na lang at nasalo siya ng bagong dating.

“What’s wrong with you?” medyo concerned na tanong nito habang hinahapit siya nito sa bewang.

“S-sixty-nine… v-vanity… e-epipen….” sunod-sunod na bulalas niya bago siya tuluyang nawalan ng malay.