Nobela ni Lexa Jams

Bigla na lang hinilan ng matanda si Jyla palapit dito, may hindi maipaliwanag na ngiting nakapinta sa mukha. “Jyla, oh Jyla. Bakit parang nakalimutan mo na ang pinagsamahan nating dalawa? Ako ‘to, si Daniel Montero.” nakakalokong sambit ng matanda na parang dalawang dekada ang tanda kay Rolly. Kaagad na nagtaasan ang balahibo ni Jyla. Hindi niya kilala ang lalaking kaharap, pero bakit alam nito ang pangalan niya?“Sino ho kayo?” namimilog ang mga matang tanong niya sa lalaki. “Wow! After everything I’ve done for you? Parang asawa na nga ang turing natin sa isa’t isa noong nasa kolehiyo ka pa. Daddy pa nga ang tawag mo sa ‘kin. Tapos ngayon tatawagin mo akong lolo?” “Hindi ho kita kilala! Bitawan niyo ho ako bago tumawag ngayon ng pulis!” Kahit anong gawin niya para mabawi ang kamay ay hindi siya nagtagumpay. Masyadong mahigpit ang pagkakahawak nito sa kanya. Bigla na lang pumalatak ng tawa ang lalaki. “Pulis? Noong nakikinabang ka pa sa ‘kin hindi mo naisipang humanap ng pulis!

JylaIsang beses na pinasadahan niya ng tingin ang kabuuan ni Andrew. Naka-long sleeves na polo ito na kulay pink at itim na slacks at balat na sapatos. Meron itong suot na kulay kahel na safety hat. Sa likod ni Andrew ay ang malaking surveying equipment na ginagamit sa pagsukat ng ektarya ng lupain. “Why do you look so out of it, Miss Probi?” medyo iritableng sita sa kanya ng lalaki. Kahit na wala naman siyang nakikitang talim sa mga mata nito ay ramdam niya ang inis na kalakip ng tinig nito. Kaagad na nawala ang panandaliang kasabikan sa mga mata niya. Nahihiyang yumuko na lang siya para humingi ng paumanhin. “I’m sorry, sir. Hindi kita napansin.” Marahang dinuro ni Andrew ang noo niya para mag-angat ang tingin niya sa lalaki. “Look here, Miss Probi. This is a construction site. Hindi pwedeng maglalakad ka rito basta-basta nang wala sa sarili. Learn to look out, hindi lang para sa sarili mo, kundi para na rin sa mga pwede mong madisgrasya.” “Okay po. Pasensya na ulit.” Kaagad

JylaFor a moment, Jyla and Zion remained entangled in each other’s arms. Ilang segundo o minuto na siguro ang lumilipas, pero walang nagtangkang kumalas sa kanila, wala ring nagtangkang magsalita. Parang saglit na tumigil ang mundo at hindi alintana sa kanila pareho kung may makakakita ba sa kanila. But good things never last, just like how the warmth of that fleeting embrace was supposed to fade.Si Zion ang unang kumalas, and just like that, nagbalik sila sa nakasanayan nilang pakikitungo sa isa’t isa. Blanko ngunit malamig na naman ang espresyon sa gwapong mukha nito, dahilan para hindi niya mabasa kung ano ang nasa isipan nito ngayon. But the remnants of tears remained in his hopeless eyes. At habang tinititigan ni Jyla ang mga mata ng asawa, lalo lang nadaragdagan ang kirot sa dibdib niya. Hindi niya tuloy magawang tapusin ang pag-agos ng luha sa mga mata niya.Ng-iwas siya ng tingin at pinunasan ang mga luha gamit ang kamay. Natuon ang mga mata ni Jyla sa puting polo ni Zio

Kaagad na napaatras si Jyla at akmang hihingi na sana siya ng paumanhin sa nakabangga niya nang mamukhaan niya ito. Walang iba kundi ang matapobreng si Marcel Fortejo, ang lolo ni Cullen. “Sorry,” medyo napipilitan na saad niya. Maglalakad na sana siya at lalampasan ang lalaki nang bigla itong humarang sa dadaanan sana niya. As usual, pinasadahan na naman siya ng tingin ng matanda mula ulo hanggang paa bago ito umismid. “Noong una kitang nakita para kang púta sa kanto! Ngayon mukha ka namang pulubi! What the fúck is wrong with you?” sita pa nito sa kanya. Ayaw sana niyang patulan ang pagtatantrums ng matandang ‘yon at sinubukan niya sanang maglakad pero hinarang na naman siya nito. “Bakit ba nakapabastos mo? Kinakausap pa kita!” Napabuga na lang si Jyla sa pagkainis at humalukipkip pa nga siya. “Ano pa bang problema niyo ho sa ‘kin? May bahid na rin ng pagkairita ang tinig niya. Kung tutuusin, mas bastos pa nga ito sa kanya. Hindi naman niya ito inaano pero kung makapanglait tag

ZionSaglit na napangiti si Zion sa nabasa. Agad din naman niyang pinawi ang ngiti nang makitang may nakasulat pa pala sa likuran ng card. ‘P.S.Alam ko kung gaano kahalaga sa ‘yo ang paninigarilyo. Mahirap kasing tigilan ang tanging bagay na nagpapakalma sa ‘yo, kaya sana gamitin mo ito para kahit papaano ay hindi mo masinghot ang abo ng sigarilyo. Sana ay alagaan mo pa rin ang sarili mo.Sincerely,Jyla.’Sa pagkakataong ito ay may katabing smiling emoticon ang pangalan ni Jyla na may halo pa na parang anghel. Hindi maintindihan ni Zion kung paano ito nasulat ni Jyla kung inorder lang naman nito sa online store ang produkto. Muli na naman siyang napangiti nang hindi niya napapansin. Nakaalis na lang at lahat si Johann at nakaakyat na siya unit nila ni Jyla, pero hindi pa rin napapawi ang pagkagaan na naramdaman niya mula ng matanggap niya ang regalo ni Jyla. Ang kaso ay binalot siya bigla ng lumbay pagkapasok niya ng bahay. Masyado na kasi siyang nasanay sa presensya ni Jyla, ka

JylaHalos lahat yata ng ugat ni Zoey ay naturukan na ng kung anong medisina para lang bumaba ang lagnat nito at para mabawasan ang sakit na iniinda, pero nanunumbalik lang ang sakit nito kapag humuhupa na ang bisa ng gamot. Hindi na rin nito naimumulat ang mga mata pero laging may luhang lumalandas mula sa mga mata nito. Pero tila naghimala ngayong araw at nagising ang matanda, at simula nang mamulat ang mga mata nito ay sinisigaw nito ang pangalan ni Jyla. At ganun na lang ang pagluha ng matanda dahil hindi mahagilap ng mga mata nito ang presensiya niya. Kaya naman pagkarating na pagkarating ni Jyla sa kwarto ng matanda noong hapong ‘yon ay kaagad niyang hinawakan nang mahigpit ang mga kamay nito kahit pa halos mapaso siya sa nag-aapoy nitong temperatura. “Ma, sorry, ma!” humahagulgol na paghingi niya ng paumanhin. Bakit ba kasi sa dinami-rami ng pagkakataon ay ngayon pa siya pinapunta sa construction site? Bakit ngayon pa siya hinarang ni Rolly? Bakit?Kung sana matagal lang si

‘Shocking Deúr Fashion Show Scandal!’‘The Newly-wed Tycoon’s Wife Under Fire for Sabotaging Rival’s Debut Dress!’‘Jealous Wife Attacks Husband During Honeymoon!’Hindi ako mapirmi sa upuan ko sa kotse habang binabasa ang mga kontrobersyal na balita tungkol sa ‘kin. Sa totoo nga lang, title pa lang ng mga article ang nababasa ko binabaha na ako ng pagkaalarma. Halos dumugo na tuloy ang ibabang labi ko dahil sa paulit-ulit kong pagkagat dito.Shít. Hindi ko lubos akalain na ganito kalala ang gagawin nila Kiel sa ‘kin. Images and clips from the fashion show were everywhere, especially the moment when Florine confronted me backstage. Mabuti na lang at hindi maintindihan ang mga sinasabi namin sa mga clip, pero kitang-kita talaga kung paano ko siya sinagot-sagot.Hindi man naglabas ng komento sila Florine, Hannah, at Kiel laban sa ‘kin, pero ang mga nakakita sa mga tagpo namin ang nagbigay ng impormasyon sa media. Kagaya ng inaasahan ko, the media had already twisted everything against

Kumislap ang mga mata ko habang tinitingnan ang isang maikling strapless na puting bestida. Hindi pa aabot sa tuhod ang haba noon, but it had a mesh that falls down to the ankle. It was also embellished with swarovski crystals that made it glimmer. Ito ang highlight ng spring/summer collection na bida ngayon sa fashion show. It would also be the last piece to be presented. Gustong-gusto ko ang disenyo ng bestida na ‘yon, but the tutu dress they made me wear was also gorgeous. Nabigyang-diin ng suot ko ang mahaba kong mga biyas. Usually, sa mga kasalan sa beach nakikita ang mga ganitong klaseng bestida. But I wondered who would be presenting the highlight of the night? Nabanggit ng mga stylist na kasama ko ngayon na bagong brand ambassador daw ng Deúr ang magsusuot noon. Pagkalabas ng dressing room ay nanlaki ang mga mata ko nang makasalubong ko si Hannah. Unlike me, she was wearing a robe. Parang kakatapos lang din niyang maayusan. Awtomatikong kumulo ang dugo ko sa presensya

Our ride back to the hotel was filled with deafening silence. Ni isang beses, simula nang umalis kami ni Zade sa ospital na ‘yon sa Paris, hindi ko na nagawang ibuka pa ang mga labi para magsalita. All I did was stare blindly outside the window. Kahit na napakaraming mga nadaraanan, tila nakatitig lang ako sa kawalan. Hinayaan lang din naman ako ni Zade, kahit na ramdam ko ang maya’t mayang pagtingin niya sa ‘kin. I knew he wanted to ask questions, but he held back. Nakarating na kami sa tinutuluyang hotel at papasok na sana akong muli sa kwarto ko, but Zade grabbed my wrist. “Pag-usapan natin,” aniya, may sakit pa rin akong nakikita sa mga mata niya. Hindi na tama ‘to. Paano ko siya magagamit nang maayos laban sa kapatid niya, uulanin lang ako ng konsensya sa tuwing makikita ko sa kanya ang ganyang reaksyon.Panahon na siguro para putulin ang koneksyon namin. Hindi ko na rin maaatim na gamitin pa siya laban kay Kiel. “Zade…. Hindi kita gusto. And I doubt na magugustuhan talaga

Verina‘Seems like you have already lost the game….’Bigla akong nagkamalay nang masagap ng tenga ko ang mga salitang ‘yon. Kaagad din akong napasimangot pagmulat ko ng mga mata dahil nakita ko na naman ang pamilyar na mga makina na nakapalibot sa ‘kin. Meron na namang swerong nakakabit sa kamay ko.Na naman? Nasa ospital na naman ako?Pang-ilang beses na ba ito na nawalan ako ng malay sa loob ng isang linggo? Kaagad kong hinanap sa isipan kung ano ang dahilan ng paririto ko ngayon, at ang unang sumagi sa isipan ko ay si Kiel at ang komprontasyon namin kanina. Dahil yata sa lalaking ‘yon ay nabinat ako. Nakarinig ako ng kaluskos kaya pinihit ko ang ulo papunta sa pinagmumulan ng tunog. Saka ko lang nakita ang pigura na papalabas na sana ng pintuan. Si Kiel.Awtomatiko akong napaupo. ‘Teka…. Bakit niya nasabi ‘yon?’ tanong ko sa isipan nang maalala ang mga salitang narinig mula kay Kiel.Nanlaki ang mga mata ko nang maintindihan kung bakit. Nasa ospital ako ngayon! At panigurad

Saglit akong suminghap, so I could take in his fragrance. Instead, naasiwa ako sa amoy ng pinaghalong yosi at alak na nasinghot ko mula sa hininga niya. Si Kiel ang lalaking nasa harapan ko ngayon, dahil kahit isang beses ay hindi ko pa naamoy kay Zade ang usok ng sigarilyo.Parang hinampas ng malakas na alon ang katawan ko at bigla ako nanghina nang dumaloy na naman ang galit sa pagkatao ko. Muntikan pa ngang matiklop ang mga tuhod ko. Napasandal na lang ako sa railing dahil wala na akong aatrasan pa. I was suddenly reminded of why I was here today. He tried to kill me. He killed my innocent child, and a part of me died with it.Hindi ko alam kung bakit, pero biglang umalpas ang mga luha sa mata ko, mga luhang noong nakaraan ko pa inaapuhap.Bakit saka lang ako maiiyak kung kailan nasa harapan ko siya? Bakit?Dahil siya ang may kagagawan ng lahat ng ito. Mabilis kong pinalis ang mga luhang dumaloy sa pisngi ko. Kahit na nanginginig ang mga labi, hindi ko inalis ang tingin ko sa kan

VerinaThe wedding reception was a success, saksi ang napakaraming mga makapangyarihang nilalang sa bansa. Baka nga maging sa mga normal na mamamayan eh nakarating na rin ang mga larawan at video ng kasal namin ni Kiel. And I had Zade to thank for that, kahit na ang lalaki rin mismo ang dahilan ng kapalpakan sa mga plano ko. I guilt-tripped him into going with me to our next destination— ang honeymoon.The reception ended at exactly twelve midnight, the real party though lasted until three-thirty in the morning. Kahit na masama pa ang pakiramdam ay pinilit ko na tapusin ito just so my special guests could enjoy themselves. Para lang wala silang masabi. Thankfully, humupa na ang nagngungutngot na sakit sa pwerta at puson ko, meron pang humihilab doon, pero parang dysmenorrhea na lang. I was actually skeptical, thinking na babalik pa si Kiel sa reception at ibubunyag na na niya ang buong katotohanan sa harap ng madla, but that didn’t happen. Siguro ay sobrang abala na ang magaling k