Chapter 4

Nakahinga nang maluwag si Verina nang mawala ang matinding paghilab ng tiyan niya. Pinakiramdaman niya ang sarili at nang hindi na ito muling sumakit pa ay nag-umpisa na siyang maglakad.

She marches gracefully before everyone, akala mo ay hindi siya nag-agaw-buhay kanina lang.

Bigla na lang siyang naging emosyonal. Siguro dahil biglang tumugtog ang paborito niyang musika gamit lang ang violin at piano. Namasa bigla ng luha ang mga mata niya. Ganito pala ang pakiramdam ng kinakasal.

Pakiramdam niya ay totoo ito, na para bang hindi lang siya nagpapanggap.

All those pain, all those sleepless nights, near-death experiences, and sacrifices she made, now she’s a step closer to Ezekiel Torellino.

Just one step closer.

She feels everyone’s curious gaze on her. Narito na rin yata ang mga popular na babaeng mga personalidad na nagpunta noong huling party ng mga Torellino. Batid niyang wala siyang binatbat sa kagandahan ng mga ito, but Kiel personally chose her that night.

Pero sino nga ba siya para pakasalan ng isang Ezekiel Torellino?

Siya si Verina Almazar, the only daughter of Luis Almazar Sr., the reigning senate president of the country. Pero walang nakakakilala kay Verina dahil masyadong pribado ang naging buhay ng pamilya nila kahit pa isang politiko ang kanyang ama.

Nagtagumpay nga siyang maikama si Kiel noong gabing ‘yon, but the bastard ignored her afterward. Hindi mangyayari ang kasal na ito kung hindi pa nakialam ang ama niya at ang mga magulang ni Kiel.

Verina’s almost halfway to the altar when she abruptly stops. Nahagip kasi ng paningin niya ang isang pamilyar na mukha.

Hannah Moreau.

A demon in an angel’s clothing.

Kiel’s woman..

Ang dahilan kung bakit pinagtabuyan siya ng lalaki matapos nitong magpakasasa sa katawan niya noong gabing ‘yon.

At tila proud pa si Hannah na ipamukha sa lahat na kabit ito ni Kiel dahil sa pagsuot nito ng puting bestida ngayon sa kasal niya. Ang lakas ng loob.

Dahil sa pagkagulat na nababasa ni Verina sa mga mata ng babae ay napagtanto niyang ito ang nagtangka sa buhay niya ngayon.

Ang mahalaga naman ay ang maikasal siya kay Kiel ngayon. This time, she chooses to be the bigger person kaya pinagpatuloy niya ang paglalakad at nilagpasan ang babae hanggang sa makarating siya sa kinaroroonan ng ama niyang si Luis na kanina pa nakaabang sa kanya.

Nayamot siya nang kaunti sa itsura ng ama niya. Lalo pa at namamasa pa kuno ang mga mata nito at kuntodo ngiti pa ito sa kanya. Kapagkuwan ay kinulong siya nito sa mga bisig nito at tinapik ang likuran niya.

“Congratulations, my little princess,” bulong nito sa kanya.

Little princess, my ass!

Pinigilan niya ang sarili na batiin din ito ng congratulations dahil mangyayari na ang inaasam nitong kolaborasyon sa pamilyang Torellino. “Thanks, dad,” ang bukod tanging nasambit niya.

Inakay siya ng ama papunta sa harapan at matipid niyang nginitian ang mga magulang ni Kiel bago siya tumingin sa gawi ng isa pang lalaking naghihintay sa kanya.

Walang iba kundi ang lalaking mapapangasawa niya na si Ezekiel Torellino.

Nakaputing tuxedo at slacks ang lalaki pero gawa sa itim na dyamante ang mga butones ng kasuotan nito.

His undercut brown hair was slicked back, at bagong ahit ang mukha nito kaya lalo tuloy nabigyang-diin ang magandang anggulo ng mukha ni Kiel. Her groom looked like a rough man straight out of a romantic movie.

Matalim ang tingin na ipinukol ng lalaki kay Verina, halatang hindi ito natutuwang makita siya.

No. Sa paraan ng pagkakatitig ni Kiel sa kanya ngayon, parang gusto na nga siya nitong sakalin. He looked so different from that man she had sex with months ago.

It doesn’t matter. Ang importante ay mairaos na nila ang kasal.

Huminto na si Verina at Luis sa harapan ni Kiel, ngunit hindi man lang nag-abala ang lalaki na kunin ang kamay niya sa ama para akayin siya papunta sa altar. Hinayaan lang siya nito na maglakad.

Mabuti na lamang ay hindi niya kailangan ang tulong nito sa pag-akyat sa pwesto nila.

Pero hindi niya maiwasang masaktan at madismaya, lalo pa at nakikita ng lahat ang ginagawang pag-ignora sa kanya ni Kiel. Pero hindi niya iyon pinahalata. Nakahinga rin siya nang maluwag dahil walang naglakas-loob na tumututol sa pag-iisang dibdib nila ni Kiel, kahit si Hannah.

Nagsimula na ang misa at ni isang beses ay hindi man lang siya sinulyapan ng lalaki.

Mabuti na lang din dahil biglang humilab na naman ang tiyan niya. Hindi kasing tindi ng unang paghilab kanina, pero paulit-ulit itong nawawala at bumabalik. At para bang sa bawat pagbalik nito ay mas tumitindi ang sakit.

Pinagpawisan nang malapot si Verina pero kahit isang beses ay hindi niya pinahalata ang pinagdaraanan niya. Pasimple na lang siyang dumasal na sana ay matapos na ang pangangaral ng pari.

Sa wakas ay pinagharap na sila ng pari para sa palitan nila ng panata. Mabilis pa sa kidlat siyang sumagot ng ‘I do.’ Ngunit labis syang kinabahan ng si Kiel naman ang tanungin nito.

"Do you, Ezekiel Torellino, accept Verina Almazar as your lawful wife, to have and to hold, in good times and in bad, in sickness and in health, to love her and to honor her, until death do you part?"

Namayani ang katahimikan sa loob ng maraming segundo kaya naman kinabahan nang malala si Verina. Nagtama ang mga mata nila ng asawa at napansin niya ang pagguhit ng poot sa gwapo nitong mukha bago ito napipilitang sumagot. “I do.”

Saka lamang nakahinga nang maluwag si Verina. Nagpalitan sila ng singsing at nagsindi ng kandila. Hanggang sa natapos na rin sa wakas ang misa.

“You may now kiss the bride!” masayang anunsyo ng pari.

Muli na naman silang nagkatinginan ni Kiel. Kahit pa may nangyari na sa kanilang dalawa, parang malabong halikan siya nito ngayon. Nagpasya si Verina na manguna sa paghalik pero biglang hinawakan ni Kiel ang magkabila niyang pisngi at mataman siya nitong tinitigan.

“I have really underestimated you, Verina. It didn’t cross my mind that you'd survive death like that. I should have just asked them to shoot you in the head.”

Nagpanting ang mga tenga niya at napanganga sa rebelasyon ng asawa. Ito pala mismo ang nagtangka sa buhay niya at hindi si Hannah.

May sumilay pa ngang nakakalokong ngisi sa sulok ng mga labi ni Kiel na lalo namang ikinalito ni Verina. Sinamantala ng lalaki ang pagkabigla niya at ginawaran siya nito ng isang agresibong halik na agad din namang tinapos nito.

Napuno ng palakpakan at hiyawan ang malaking simbahan. Pero sa halip na magbunyi ay tila nawala sa sarili si Verina.