“GRANDMA, COME WITH us na po para hindi ka na po mag-cry,” nakangusong sabi ni Cora habang hawak-hawak ang kamay ng lola nito.“No, apo. Family bonding niyo iyon kaya ayokong sumama,” umiiyak na sagot ni Beatrice sa kaniyang apo.“But grandma, iiyak ka po kapag umalis kami. We want you to be with us, pero ayaw mo naman po,” sambit naman ni Chase.“Apo, naiiyak ako kasi malalayo kayo sa akin ng ilang linggo. Hindi ako naiiyak kasi hindi ako makakasama sa inyo. Mami-miss kasi kayo ni grandma.”“Then come with us,” wika naman ni Parker.Ngumiti si Beatrice at tumigil sa pag-iyak. “Maging masaya kayo sa America, ha? Huwag kayong makulit dahil baka mawala kayo. Ayokong tatawagan ako ng mommy at daddy niyo na nawawala kayo. If that happens, baka mamatay na talaga ako!”“Come with us na lang po, grandma, para hindi ka na po maging sad,” nakanguso pa ring saad ni Cora.Kakatapos lang ng 6th birthday party ng triplets kahapon kaya napagdesisyunan agad ni Phoenix na pumunta agad sila sa Disneyl
18 YEARS LATER… “Ano ba, Phoenix? Baka mahulog ako! Ibaba mo na ako!” pakiusap ni Cathy sa asawa niya habang buhat-buhat siya nito na parang isang sako ng bigas. Pero imbes na makinig, nag-squat pa ang lokong si Phoenix. Napahiyaw na si Cathy ng sandaling iyon habang walang humpay sa pagsuway sa asawa niyang daig pa ang bata kung umakto. “10… 11… 12…” pagbibilang ni Phoenix. “Ibaba mo na ako, Phoenix. Kapag ako nahulog, sa sala ka matutulog!” pagbabanta niya sa asawa pero hindi man lang ito nag-atubiling makinig sa kaniya. Kahit hinihingal ay hindi pa rin huminto si Phoenix. Patuloy lang ito sa pag-squat at hindi alintana ang asawa nitong kanina pang sinisuway siya. “18… 19… 20! Fúck!” At doon ay tuluyan nang ibinaba ni Phoenix si Cathy. Isang kurot sa tagiliran ang ibinigay ni Cathy sa asawa bago bumalik sa niluluto niya. “Awww, honey. Why? Did I do something wrong?” “Wow, talagang tinanong mo pa ako niyan, ‘no? Kung hindi mo ako basta-basta na lang binuhat, hindi ako aakto
Book 2: A Night with the Próstitute Blurb: Dahil sa kahirapan, napilitan si Yana De Jesus na pasukin ang mundo ng prostitusyon—isang mundong kailanma'y hindi niya pinangarap pasukin. Ngunit dahil sa matinding pangangailangan, kumapit na siya sa patalim. Ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon, mas lalong lumala ang sitwasyon nang subukan niyang pasukin ang isa pang trabaho para makatulong sa pagpapa-opera ng kaniyang ina. Lingid sa kaniyang kaalaman, sindikato pala ang napasukan nila ng kaniyang kaibigan. Dahil dito, napagpasyahan nilang tumakas bago pa sila ibenta. Sa kanilang pagtakas, hinabol sila ng mga tauhan ng sindikato, ngunit nagawang makatakas ni Yana. Sa gitna ng pagtakbo, isang sasakyan ang huminto sa harap niya, at lumabas ang isang guwapong lalaki. Humingi ng tulong si Yana, at nang akmang aalis na sila, biglang binaril ang lalaki. Dahil sa takot at trauma, dali-dali siyang tumakas. Makalipas ang ilang buwan, nanatiling tahimik si Yana tungkol sa mga nangyari. Patul
“ANO NA, AGNES?! Aba’y dalawang buwan ko na kayong sinisingil para sa upa niyo. Ilang beses na akong bumalik dito pero palagi niyo akong binibigo! Palaging wala? Diyos ko naman! Tumira kayo sa bahay ko at responsibilidad niyong magbayad. Kung ganiyan lang din naman pala, mas maiging lumayas na lang kayo!” galit na saad ni Isabel—ang may-ari ng bahay kung saan kasalukuyang nakatira ang pamilya ni Yana. “Pasensya ka na, Agnes, at gipit na gipit lang kami ngayon. Sunod-sunod ang problemag kinahaharap naman kaya sana naman ay maunawaan mo kami at maunawaan mo na hindi pa kami makakapagbayad ngayon. Nakikiusap ako, Agnes. Gagawa kami ng paraan makahanap lang pangbayad sa iyo. B-Bigyan mo pa kami ng isang buwan…” pakiusap ng mama ni Yana habang sapo nito ang dibdib dahil iniingatan nito ang emosyon nito lalo na ang puso nito dahil may sakit ito. Bumakas agad ang iritasyon sa mukha ni Isabel bago pumameywang. “Na naman?! Ganiyan din ang sinabi mo sa akin noong nakaraang buwan. Tapos ngayong
“SAAN GALING ITO, Yana?” hindi makapaniwalang tanong ng mama niya nang iabot niya rito ang bente mil. Ngumiti si Yana. “‘Ma, huwag niyo na pong isipin kung saan galing iyan. Dapat nga po'y maging masaya na kayo dahil may pambayad na tayo ng upa natin kay Aling Isabel. Hindi na po natin kailangan mabahala at hindi na rin po tayo mapapalayas dito. Huwag po kayong mag-alala, aabutan ko pa po kayo sa mga susunod na araw. May panggastos na rin po tayo kay bunso.” Ilang araw ng nasa ospital ang bunsong kapatid ni Yana dahil may sakit itong dengue. May natanggap naman silang tulong sa kanilang mayor subalit hindi pa rin iyon sapat kaya ngayon ay nagsusumikap si Yana para may panggastos sila. “Anak, bakit ayaw mong sabihin sa akin ang trabahong pinasok mo? At isa pa, noong isang araw mo lang tinanggap ang raket na inalok sa ‘yo ni Kristin kaya paano ka kumita ng ganitong kalaking halaga sa loob lamang ng dalawang a—” “Hindi na po iyon mahalaga, ma—” “Mahalagang malaman ko kung saan ka nag
MADALING-ARAW NA NANG makauwi si Yana pero maaga pa lang ay nagising na siya hindi dahil may hinahabol siyang bagay o oras—iyon ay dahil hindi mawala sa kaniyang isipan ang mga tinuran ni Carmen sa kaniya. Bakit napakadaling sabihin nito na kapag nabuntis sila ay puwede namang ipalaglag ang bata? Paano nito naaatim na gawin ang bagay na iyon? Wala ba itong konsensya para isipin na masama iyon? Ipapalaglag ang batang walang kamuwang-muwang? Ipapalaglag ang bata na hindi pa nagagawang masilayan ang mundong ibabaw? Napakasama! Marami pang katanungan si Yana subalit mas pinili na lang niyang manahimik at magsawalang-kibo dahil baka hindi lang sampal ang abutin niya kay Carmen. Baka alisin na siya nito sa trabaho niya kaya hanggat maaari ay kinokontrol ni Yana ang kaniyang sarili na magsalita o komprontahin ito. Ngayong araw, mag-isa lamang si Yana sa kanilang bahay. Pinuntahan ng mama niya ang asawa nito sa ospital na kasalukuyang nagbabantay kay Inigo—ang bunsong kapatid ni Yana. Tatlo
HINDI MAWALA-WALA SA isip ni Yana ang ginawang karahasan sa kaniya ng lalaking bumili sa kaniya noong nakaraang gabi. Nakatatak pa rin sa utak ni Yana ang nangyari kaya ilang araw siyang nakakulong sa kuwarto niya at hindi nagtrabaho dahil sa takot na baka maulit muli iyon.Pero dahil may prayoridad siya, kahit natatakot, nagpatuloy pa rin siya sa pagtatrabaho bilang pókpok. Naging maayos naman ang pagpapatuloy niya hanggang sa lumipas ang isang buwan—unti-unti nang nagbago ang buhay nila.Nakalabas na si Inigo sa ospital at maski ang Kuya Fernando niya ay nakalabas na rin dahil nagpyansa siya sa kagustuhan ng mama niya na makalabas ito ng kulungan. Pinagtigil na rin ni Yana ang papa niya sa pagtatrabaho nito bilang construction worker habang ang mama naman niya ay hindi na nakakaligtaang uminom ng mga gamot nito dahil kumpleto na iyon. Sa katunayan, bumili na rin siya para sa susunod na buwan.Masaya si Yana dahil unti-unti na silang nakakaahon sa hirap. Malaking tulong talaga sa kan
HINDI NA PINALIPAS ni Yana ang araw dahil pagkatapos na pagkatapos niyang sabihin sa doktor na gawin na ang operasyon sa mama niya, agad siyang nagtungo sa bahay ni Carmen. “Desidido ka na ba talaga riyan, Yana?” paninigurado ni Carmen kay Yana. Mabilis pa sa alas-kuwatrong tumango si Yana. “Desidido na po ako, Momshie Carmen. Kailangan ko po talaga ngayon nang malaking halaga ng pera para sa operasyon ni mama.” “Talagang gagawin mo ang lahat para sa pamilya mo, ‘no? Bilib na bilib talaga ako sa ‘yo, Yana. Balita ko rin, ikaw ang nagpyansa sa kapatid mong batugan, tama ba? Matanda na, pero pabigat pa rin sa pamilya. Alam mo, dapat pinalayas na ng mga magulang mo ang kapatid mong ‘yon. Hindi ba’t dapat may asawa na siya at nakabukod na?” Lumunok si Yana. “Hindi po magagawang palayasin nina mama at papa si Kuya Fernando, Momshie Carmen. Kahit na… kahit na sabihing pabigat siya sa bah—” “Paanong hindi lalaki ang ulo, e kinukunsinte niyo pala?” Humalakhak si Carmen. “Hindi naman po