Buddy

SAPPHIRE

“Ano!? Hindi pwede!” bulalas ko nang marinig ang desisyon ng pinuno.

Nangyari na nga ang nangyari. Sa araw na iyon ay si Night ang may suot ng parehong puting purselas. Agad akong umapela sa pinuno para baguhin ang desisyon nila ngunit nabigo lang ako.

“Pasensya na Sapphire, ikaw lang ang naaangkop na kasama ni Night,” pangangatwiran nito.

“Paanong ako lang?”

“Ikaw lang ang may sapat na lakas para maging kapares ni Night. Alam ko na hindi pa niya nararating ang hustong lakas para maging ganap na tagapagmana ko pero hindi maitatanggi na sa lahat ng mga batang lobo, pagdating sa lakas pangalaw— halos pantay lang kayo.”

Kung minamalas naman talaga ako, oh. Ginawa pang basehan sa pagpili ng pares ang mga kakayahan namin.

“Itinalaga kami na maging mga estudyante, tama ba, Ama?” Biglang binuka ni Night ang bibig niya.

Kung tama ako ng naaalala ay iyon ata ang unang pagkakataon na nagsalita si Night noong araw na iyon.

“Oo. Dahil kayo ang pinakamalakas na pares kaya itinalaga namin kayo sa posisyon na ito. Araw-araw kayong papasok sa eskwelahan at makikipag-salamuha sa mga tao. May tiwala kami na magagawa niyo ito ng maayos.”

“Kahit sino ay ayos lang para sa akin. Wala akong pakialam kung sinuman ang ipares mo sa akin, Ama. Kumpyansa ako na magagawa ko ang misyon ko.”

Malinaw pa sa akin ang mukha na suot ni Ethan noong sinabi niya ang mga katagang iyon. Kita ko sa gilid ang matigas niyang ugat sa panga at ang magkasalubong niyang mga kilay.

Seryoso siya.

I know Night. That must have hurt his pride listening to his own father’s opinion of him. Maski pa na sinubukan nito na bawiin ang opinyon niya, narinig na ito ni Night. 

“Wala kang pakialam?” Hindi ako makapaniwala sa narinig ko kaya kailangan ko pa siyang tanungin ulit. “Seryoso ka ba?”

Tila matigas na kahoy na humarap si Night sa akin at sinabi na, “Sa tingin ko ay isa itong magandang pagkakataon para patunayan sa lahat kung sino ang nararapat na maging alpha.”

Tama na naman ako ng hinala.

Dahil kasi sa mga kumakalat na usap-usapan ay inakala siguro ni Night na totoong interesado ang pamilya namin na agawin ang posisyon sa kanya. Kaya naman ay tatlong beses ang ikinasama ng ugali niya sa tuwing kausap ako.

“Naririnig mo ba ang sarili m—”

“Ayaw mo ba?”

“Ano?”

“O baka naman natatakot ka lang sa akin? Takot ka na mapatunayan na mas marami akong alam sa mga tao at tanging ang taglay mo lang na lakas ang mayroon ka laban sa akin. Takot kang malaman na mas magaling pa rin ako sa’yo.”

Hindi lang naging masama ang relasyon namin ni Night, para bang nagkaroon na rin ng kompetisyon sa pagitan naming dalawa dahil sa palakas nang palakas kong katawan. Pero gaya nga ng sinabi niya kulang ang lakas, kailangan ko rin maging matalino para mapagtagumpayan ang proyektong ito. And for some reason, hearing him saying that I am all strength and no brain hurt my pride.

“Takot? Hindi ako natatakot—Sige! Pumapayag na ako! Kapares ko na si Night.”

Sa sobrang inis ko kay Night sa mga sandaling iyon ay hindi na ako nagdalawang-isip na tanggapin ang desisyon nila. Mabilis kong tinapon ang natitira kong pasensya at tinanggap siya bilang kapares ko.

Sa katunayan ay hihingi pa sana ako ng konsiderasyon, dahil ayaw kong gawin itong kompetisyon lalo na at wala naman talaga akong interes sa pagiging alpha. Ngunit nakakagalit marinig na lakas lang ng katawan ang kakayahan na mayroon ako.

“Talaga?” gulat na tanong ng pinuno.

“O-Opo. Payag na po ako.”

Wala na rin akong magagawa kung buo na ang desisyon ng matatandang lobo.

“Magaling. Nais kong puntahan niyo ang babaylan bukas at kunin ang kapsul para sa buwanang pangangandi.”

At ganun na nga. Mabilis na dumaan ang isang linggong paghahanda para sa proyekto. Pagdating namin sa siyudad ng mga tao ay agad naming ginamit ang pagkakakilanlan na matagal na naming ineensayo na maging.

Ako si Sapphire Cruz, wala namang nagbago sa totoo kong pangalan, ang naiba lang ay nagmula ako sa pamilya ng mga negosyante sa isang malayong probinsya. Habang si Night naman, o Night Dela Monte ay ang anak ng gobernador ng probinsya namin. Hindi ito masyadong nalalayo sa tunay na antas ng buhay niya sa tribo.

Unti-unti na kaming nasasanay sa buhay ng mga tao… at least ako, paunti-unti. Pero mukhang iba ata ang kaso pagdating kay Night. Aakalaing lumaki siya kasama ang mga tao sa paraan ng pakikisalamuha niya sa mga ito.

“Teka. Teka nga muna, Night!” Hinabol ko siya bago pa niya ako iwanan sa koridor.

Huminto naman siya bago nakasimangot na lumingon sa akin.

“What is it?” suplado niyang tanong.

Aba. Kita mo itong lalaking ito. Kinakausap ng maayos tapos bigla na lang magagalit? Ganito na lang ba talaga siya kadismayado na naistorbo ko sila?

“Ito,” ani ko sabay abot ng kamay ko.

“Ano ‘yan?” aniya sabay kunot ng dalawa niyang kilay.

“Suppressant. Sa palagay ko ay kailangan mo ‘yan para mabawas-bawasan naman ‘yang init mo sa katawan,” saway ko sa kanya.

Saglit siyang natulala kaya agad ko nang hinablot ang kamay niya at sapilitan na inilagay sa palad niya ang kapsula. At saka ako nagmadaling naglakad palabas ng koridor.

Akin sana ‘yun. Pero base sa nakita ko kanina ay mukhang mas kailangan pa niya ang gamot na iyon. Mukhang mas mahaba ang pangangandi niya ngayong buwan.

Pangangandi, o estrus sa Ingles, ang tawag sa buwanan na pagiging aktibo sa sekswal na pangangailangan ng mga taong lobo. Natural lang ito, pero minsan ay napaka-maselan. Lalo na sa mga batang lobo gaya namin, kung saan likas din na mataas ang s*x drive at nasa punto pa lang ng paghahanap ng kapares sa buhay o mate. Hindi namin ito kayang kontrolin, lalo na sa harap ng nakatadhana na maging mate namin. Maliban na lang kung iinumin namin ang gamot na nagmula pa sa mahiwagang kapangyarihan ng mga babaylan. Ito ay biyaya sa kanila ng kalikasan.

Kapsul lang naman ang tawag namin dito sa bundok, pero mukhang may termino rin ito sa Ingles. Suppressant ang tawag nila rito. At ‘yun nga ang binigay ko kay Night kanina para naman kumalma ang laman niya.

Habang nasa silid aklatan ako ng unibersidad noong isang linggo ay nadiskubre ko ang mga termino na ito. Estrus at mate. Nagulat ako nang nadiskubre ito sa libro na tumatalakay tungkol sa mga hayop. Tunay na namumukod tangi ang lahi namin sa mga tao.

Siyempre, hindi pwede na magpahuli ako kay Night pagdating sa pangangalap ng impormasyon. Isa pa marami rin akong natutunang salitang Ingles. May mga pagkakataon nga na nag-Iingles na ako sa isipan ko.

Siguro sadyang nagpapakitang-gilas lang si Night para gamitin ito sa pang-araw-araw niyang pakikipag-usap sa iba.

“Hey, Sapphire!” tawag sa akin ni Bettina nung malapit na ako sa silid namin.

Don’t tell me inabangan niya ako sa pinto?

Ano na naman kaya ang kailangan niya sa akin ngayon?

Isa siya sa mga kaklase kong habol nang habol kay Night. I bet she has also slept with Night to act this clingy to him.

Hay, naku. Ilang babae na ba ang nakuha niya simula noong dumating kami sa siyudad na ito?