Share

CHAPTER 6

Author: MissThick
last update Last Updated: 2024-09-04 16:08:37

Chapter 6

Ang isa pang masakit ay yung makakasalubong ko siya sa school ngunit iiwas siya. Alam kong pinapasukan niya ang ibang klase niya ngunit hindi sa akin. Bakit? Dahil alam niyang kahit hindi siya papasok sa klase ko ay papasa naman siya sa akin at iyon ang hindi ko nagugustuhan. Binabale-wala na niya ako. Kaya nga nang minsang nakasalubong ko siya ay hinawakan ko agad ang braso niya at pilit kinausap dahil punum-puno na ako.

“Bakit ka ba umiiwas?” galit kong tanong.

“Anong umiiwas ang sinasabi mo?”

“Hindi ka na pumapasok sa klase ko, bakit?”

“Lasing ako kagabi. Ang aga kasi ng klase ko sa’yo. Di ko magawang magising ng maaga. Saka hindi mo naman ako ibabagsak hindi ba?”

“Bakit? Dati naman nagagawa mong pasukan ang klase ko ah. Sa tingin mo hindi kita kayang ibagsak sa ginagawa mo?”

“Ibabagsak mo ako? Weehh, talaga?”

“Oo at huwag mo akong hinahamon. Kaya kitang ibagsak. Kayo kong mawala ka sa buhay ko kung ganyang lokohan at gamitin na lang pala ito!”

“Sige kung gusto mo akong ibagsak e, di gawin mo. Sanay na ako bumagsak kaya nga ako nandito pa rin dahil sa kagaya mong nambabagsak. Pero tandaan mo ha, kung gagawin mo ‘yan, huwag na huwag ka nang magpapakita pa sa akin.”

“Hinahamon mo pa talaga ako ah.”

“Hindi kita hinahamon, sinasabi ko lang ang pwedeng magyari at huwag mo akong sisisihin.”

“Isa pa, akala mo ba hindi kita napapansin? Nakikita kitang umiiwas sa tuwing makakasalubong mo ako.”

“Ano bang pinagsasabi mo? Walang gano’n. Bakit naman kita iiwasan?”

“Hindi ko alam. Hindi kaya dahil ayaw mo na sa akin kaya ka ganyan?”

“Masyado ka lang kasing possessive.”

“Ako talaga ang possessive? Hindi mo ba naisip na kaya ako nagkakaganito kasi nga pakiramdam ko, ginamit mo lang ako.”

Huminga siya ng malalim. Tumingin muna siya sa paligid bago niya ako binulungan. “Huwag mong ipahiya ang sarili mo sa school. Ikaw ang may pangalan na inaalagaan dito, hindi ako. Mamaya usap tayo sa bahay mo. Pupunta ako ro’n.”

“Siguraduhin mo lang kasi napupuno na ako sa’yo.”

“Oo, pupunta talaga ako.” Tumingin siya sa paligid. Noon lang din ako parang nahimasmasan nang nakita kong nagbubulungan na ang mga estudiyante at ilang instructors na dumadaan at nagmamasid.

At ginawa naman niya ang kanyang pangako sa akin. Pinuntahan niya ako.

“Mabuti at naalala mo pa akong puntahan.”

“Bakit k aba nagkakaganyan? Cindy, akala ko ba nagkakalinawan tayo. Mga nakaraang buwan, lagi naman ako sa’yo ah. Hindi ba ako pwedeng bumawi naman sa kinakasama ko?”

“Bumawi? E paano naman ako? Ano ‘to? Gagamitin mo kaming dalawa? Pana-panahon kung sino ang gusto mo sa aming sipingan?”

“Huwag ka ngang nagseselos, hindi bagay sa ganda mo.” Mabilis niya akong hinila at niyakap. Sinampal ko siya ngunit madiin at mapusok na halik ang iginanti niya sa akin. Sinubukan kong magwala ngunit habang ipinapasok ng dila niya ang aking bibig at ginalugad ng isang kamay niya ang tinatakpan ng maliit na telang iyon sa pagitan ng aking mga hita ay sandali akong napasinghap sa kakaiba na naman niyang ginagawa sa akin. Bumaba ang labi niya sa aking dibdib habang abala ang kamay niya sap ag-apuhap sa aking perlas. Nawala ang lahat ng aking inis. Natunaw ang galit at natagpuan ko na lamang ang aking sariling hubo’t hubad na nakahain sa kanya. Ginalugad niya ang aking kahubdan at ramdam ko ang pagdila-dila niya sa aking bukana. Napahalinghing ako sa sobrang sarap. Sinasabayan ng dila niya ang kanyang daliri sa paglabas masok sa aking bukana. Muli akong napamura sa kakaibang sarap na kanyang pinalalasap. Hanggang sa humiga siya. Malakas ang kanyang braso na binangon ako at pinaupo sa kanyang kandungan. Hanggang sa ako na muli ang nangabayo sa kanyang kandungan. Sa ganoon ay kontrolado ko ang paglabas-masok niya sa akin. Kontrolado ko ang kaibuturan ng naabot ng kanyang alaga. Napaliyad ako sa sarap dahil ramdam kong abo’t ng mahaba niyang k*****a ang aking kaloob-lobaan. Hindi ako napagod sa aking ginagawa. Wala akong balak itigil. Hindi ko dapat bitinin ang sarili ko lalo pa’t hawak niya ang aking balakang at para bang sumasalpok ang akin sa kanya sa tuwing walang daplis na pinapasok niya ako. Hanggang sa lumakas ng lumakas an gaming mga halinghing. Sabay kaming napapamura sa sobrang sarap at sabay naming isinaboy ang dagta ng kaluwalhatian. Muling pinagsaluhan ang mainit na p********k. Nawala ang aking tampo at galit. At sa gabing iyon, sa akin siya natulog. Magdamag kaming magkasalo. Inulit pa naming pinagsaluhan ang init ng aming pagsinta nang madaling araw.

Maaga na siya umalis. Hindi na nga siya nag-agahan. Nang tinignan ko ang laman ng aking pitaka, simot na. Sinimot niya ang galit at inis ko sa kanya sa aming p********k at nang umalis sinimot din niya ang aking cash. Nag-text ako. Tinatanong kung nakarating na siya pero hindi siya sa akin sumasagot. Kahit nang tinawagan ko siya ay kina-cancel niyang muli. Gano’n na gano’n ang nangyayari sa amin. Nakapapagod na. Nakasasawa ngunit mahal ko siya. Mahal na mahal kaya ang hirap para sa akin na bitiwan siya. Alam kong mali. Alam kong tanga na ako. Na nagagawa ko na ang ginagawa ni Mama noon ngunit bakit parang wala akong lakas na gawin ang iniisip ko sa tuwing naiinis ako? Bakit haplos lang niya at halik, okey na uli ako?

Masakit tanggapin ang mga pagbabagong iyon lalo pa't nang second semester ay hindi ko na siya nagiging istudiyante pa. Pinupuntahan pa din naman niya ako sa bahay lalo na kapag nagugutom o kaya walang pantoma. Mahal ko siya e. Tanga na kung tanga pero kung katangahan ang paminsan-minsang paghangad ng kasiyahan sa piling niya, ayos lang magpakatanga habambuhay.

Sa tuwing hindi kami ang magkasama ay nasasaktan ako. Alam ko kasing sila ng kinakasama niya ang magkasama pero kaya ko pa namang tiisin noon ang lahat huwag lang siyang mawala sa akin ng tuluyan. Said ang sahod ko, nagkakautang-utang pa ako. Maluho kasi siya sa mga gamit. Halos weekly kung ipag-shopping ko siya. Baklang-bakla ang dating ko. Akala ko noon, bakla lang ang gumagastos sa lalaki, hindi pala. May mga kagaya rin pala akong babae. Pero kabaklaan ba ang paggastos sa minamahal? Hindi nga ba’t kahit mga straight na lalaki, gumagastos din sa babae, ang bakla sa lalaki, ang tomboy sa babae, kapag ba babae ang gumagastos sa lalaki ay mortal na kasalanan? Alam ko namang mali ngunit iniisip ko na lang lagi no’n na hindi ako mapapaligaya ng pera ko. Si Mark, ang siyang nagbibigay sa akin ng sayang hindi kailanman man matutumbasan ng salapi.

Dahil sa hindi ko kaya ang aking mga nararamdaman, nasabi ko sa kaklase at kasama kong nagtuturo nsa university ang tungkol sa lihim na relasyon namin ni Mark. Kailangan ko na kasi ng mahihingaan. Mababaliw na ako kung wala akong mapagsasabihan. Wala akong itinago sa mga baklang kaibigan ko. Alam na nila ang mga nangyayari. Kasiraan kay Mark pero gusto kong ilabas ang galit at inis. Pinayuhan naman ako. Nakinig pero hindi sinunod. Muli akong magkukuwento sa inis ko, muli silang magbibigay ng payo na tigilan na. Na tapusin na ang panggagamit ni Mark sa akin pero ang tangang sobra nang nain-love wala na talagang pinakikinggan. Wala nang payo pang sinusunod.

Hanggang dumating ang aming unang anniversary. Tama, umabot ng isang taon ang aking pagtitiis. Nagawa kong magpakatanga ng isang taong sa lalaking walang kuwenta nguit masarap lang sa kama. Isang taong naitago ko sa school ang aming relasyon. Isang taong nagtiis na maging parang kabit at minsan feeling original.

Usapan namin na magdi-dinner siya sa bahay kaya naghanda ako ng makakain ngunit ang usapang six ng hapon ay naging alas-otso na ngunit wala pa ring Mark ang kumatok sa pintuan. Gusto ko siyang tawagan ngunit malinaw ang aming usapan, siya ang unang tatawag at magte-text kaya ang tanging kaya kong gawin ay ang maghintay na maalala niya ako.

Dahil lagpas tatlong oras na akong naghihintay sa oras na usapan namin kaya nag-text na ako. Bahala na pero kailangan kong sabihan siya na may naghihintay sa kanyang pagdating. Na pareho lang naman kami ng kalagayan ng kanyang kinakasama. Pareho lang naman namin na boyfriend si Mark. Bakit kailangang ako ang magtiis lang at mag-adjust? Bakit ako, alam ko, yung kinakasama ba niya alam din ang tungkol sa akin? Hindi ba dapat panahon na na malaman ng babae na hindi lang siya ang may ari kay Mark? Ako rin bilang girlfriend ay may karapatan rin sa kanya.

“Nasaan ka na? Pupuntah mo pa ba ako?” iyon ang unang text ko. Ilang minuto din akong nag-abang sa pagtunog ng cellphone ko ngunit walang naging sagot mula sa kanya.

“First anniversary natin ngayon. Ikaw pa mismo ang nagsabing puntahan mo ako. Mag-reply ka naman para alam ko nang hindi ako rito nagmumukhang tanga sa kahihintay.”

Wala pa ring sagot. Huminga ako ng malalim. Kailangan ko na talaga siyang tawagan. Sobra na ‘to.

Nanginginig ang kamay ko nang tinawagan ko siya. Nag-ring lang ng dalawang beses hanggang sa out of coverage na. Muli ko siyang tinawagan ngunit nakapatay na talaga. Lalo akong nakaramdam ng galit. Magkasalitang text at tawag na ang ginagawa ko dahil sa sobrang inis pero mukhang kinalimutan na talaga niya ako. Mukhang wala naman talaga yatang balak na siputin ako.

Biglang tumunog ang celphone ko.

“Hello?” kinakabahan kong pagsagot sa tawag.

"Uyy Cindy, hello.”

“Bakit?” matamlay kong tanong sa kaibigan kong nakakaalam sa relasyon namin ni Mark.

“Huwag kang masasaktan ha,” pasakalye niya.

“Masasaktan? Bakit naman ako masasaktan? Ano ba ‘yon?” iba na ang kutob ko.

“Di ba anniversary ninyo ni Mark kaya di ka sumasa amin?”

“Oo, bakit ba? Tapatin mo na lang ako kung anong meron.”

“Ang Mark mo, nandito sa bar kasama ng isang bakla at sweet na sweet sila.”

“Sigurado ka ba?”

“Oo, sure ako kasi katabi lang namin sila ng upuan.”

“Gagong ‘yan, pinaghanda-handa pa ako sa putang-inang anniversary, yun pala sa bakla lang sasama. Maintindihan ko pa sana kung sa kinakasama niya, kung sa kagaya kong babae pero sa bakla? Ganoon na ba siya ka-gipit? Ganoon na siya kadesperado sa pera? Nandiyan pa ba sila?”

“Oo, nandito pa kami. Ano, susunod ka ba?”

“Sige, puntahan ko agad nang magkaalamanan na.”

Huminga ako ng malalim. Dinibdib ko ang lahat. Nilihim ko sa mga kaibigan ko sa hinala kong bukod sa may kinakasama ay namamakla pa siya. Do’n kasi sa pamamakla niya, hindi ako sure kaya hindi ko iyon sinabi sa kanila pero heto at may bakla pa pa lang kasama. Siya na rin ang nagpakilala sa kanila.

Parang sasabog na ang dibdib ko. Pagkatapos kong iniligpit ang mga inihanda ko para sa anniversary sana namin ay nagmamadali akong nagpalit at tinawagan ang kaibigan ko kung nasaan silang bar para susunod na lamang ako. May isa akong gustong patunayan. Ngayon ko malalaman kung totoo ang sinasabi niyang mahal din niya ako sa text at paminsan-minsan sa tuwing nasa bahay kami. Kahit hirap nang paniwalaang mahal niya ako sa kanyang mga ginagawa ngunit pinaniwala ko ang sarili kong mahal niya ako. Lalo pa't kahit nagbubunganga ako ay tanging halik sa labi at yakap ang ginaganti niya sa akin. Kaya nga naniniwala akong mahal niya nga ako dahil sa umabot din ang amin ng isang taon.

Pagpasok ko pa lamang sa bar ay sinadya kong dumaan sa harapan nila ng baklang sinabi ng mga kaibigan kong kasama niya. Swerte pa ako sa baklang kasama niya dahil alam kong tatlo na kami sa buhay ng lalaking kaharap niya at tanga siya kasi siya mismo ay hindi niya alam na may dalawa pa siyang kahati sa jumbo hotdog ng binoboyfriend niya. Ngunit hindi kaya mas tanga ako dahil alam kong may kinakasama na ang binoyfriend ko pero pumasok pa rin ako sa gulo? Hindi ba katangahan na nandito ako’t ipinaglalaban pa rin ang lalaking hindi ibinibigay ang deserve kong pagmamahal?

Related chapters

  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 7

    Chapter 7Sinipat ko ang hitsura ng kasama niyang bakla. Pangit. Bukod sa pangit, hindi rin bagay sa kanya ang magsuot pambabae dahil mukha siyang sanggano na dinamitan ng pambabae. Masagwa. Hindi ko alam kung dapat ba akong makaramdam ng pagseselos dahil alam ko namang pera-pera lang kung bakit kasama ni Mark ang bakla ngunit anong pinagkaiba namin? Pakiramdam ko, ginagamit din naman ako ni Mark ah, babae lang ako at maganda pero yung level ng panggagamit, pareho lang. Kaya ako nanginginig. Matindi kasi yung galit sa dibdib ko. Alam kong nadama niya iyon. Alam kong nakita niya na ako. Kaya pagkaupo ko sa mesa ng mga kaibigan ko ay bigla akong tumungga ng alak. Pagkatapos ng isa ay isa pa uli hanggang naging sunud-sunod ang aking pagtungga. Gusto kong malasing agad. Yung sana malunod na ako sa alak at mawala yung hapdi sa dibdib na aking nararamdaman. Gusto kong makita niya kung paano niya ako sinaktan sa kanyang ginagawa.Hanggang sa hindi na ito nakatiis pa. Lumapit siya na parang b

    Last Updated : 2024-09-04
  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 8

    Chapter 8Ngunit hindi ko kayang ihataw sa kanya. Natatakot pa rin pala akong makapatay kaya umiyak na lang ako ng umiyak. Naisip ko na hindi talaga niya ako seseryosohin kasi ginawa ko na ang lahat pero hindi niya sinabing pakakasal na kami o sa akin na siya tuluyang titira. Sinasabi lang niya ang mga sinabi niya sa akin noon kasi kinukuha niya ang aking tiwala ngunit hindi talaga niya gagawin. Hindi niya ako iibigin. Walang kasinsakit kapag ipinamukha sa iyong kasinungalingan lang pala ang sinasabing mahal ka. Lalo pa't tuluyan kang pinaniwala. Kinalimutan ko ang dating takot ko na niloloko lang niya ako. Nagpakatanga ako. Nagpakamanhid ngunit iba pa din talaga kung ipinapamukha na ang katotohanan.“Ano? Okey na? Gusto mo ba akong hampasin niyang hawak mo? Gusto mo akong patayin nang makulong ka?”Binitiwan ko ang dos por dos ngunit nakatitig ako sa kanya. Kung nakasusugat lang ang titig paniguradong duguan na siya.“Nasampal mo na rin naman ako. Amanos na ba?” itinulak niya ako. “A

    Last Updated : 2024-09-04
  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 9

    Chapter 9Napalunok ako. Hindi ko inaasahang makita ko siyang muli sa ganoong pagkakataon at sa ganoon niyang sitwasyon. Natameme ako. Wala akong maapuhap na sasabihin. Itinaas ko ang aking salamin. Bumunot ako ng malalim na hininga. Nagulat lang ako sa biglaan naming pagkikita.Kinatok niya ako. Bakit nga ba ako iiwas? Bakit ako ang kailangang mahiya?“Mark,” Tumango lang ako. “Yung buo na lang, lagyan na lang sana ng straw kung meron?” magalang kong sabi.“Okey.” Matipid niyang sagot.Pinagmasdan ko siya habang kumukuha siya ng isang buong buko sa kariton niya. Wala na yung kapogian nito. Bungal na siya at sunog na ang kanyang balat. Sadyang napakabilis ng karma. Ang dating hinangaan kong kakisigan at kapogian niya ay pinanis na nang panahon at hirap ng buhay. May naulinigan akong iyak ng bata. Hinanap ko kung saan galing iyon. Nakita ko ang kasama niyang babae na noon ay may kargang sanggol bukod pa sa isang batang humihila sa blouse niya. Ang dating magandang girl friend niya, nga

    Last Updated : 2024-09-04
  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 10

    Chapter 10Kung noon ay nagsasabi siyang maghahanap siya ng trabaho, nang mga sumunod na buwan ay hindi ko na siya naringgan pa tungkol doon. Hindi ko alam kung balak ba niya talaga magtrabaho o nasasarapan na siya sa buhay na ibinibigay ko. Sa akin, wala namang problema sa ganoon basta ba ibigay din niya sa akin ang kanyag pagmamahal, loyalty at ang hilig ng katawan kong tanging siya lamang ang nakapagbibigay. Sa ilang buwan naming pagsasama ay alam kong minahal ko siya. Malayo sa karanasan ko noon kay Mark. Kay Raymond, wala akong kahati, wala akong kinatatakutan na kasiping o kasama niya sa tuwing hindi kami magkasama. Naniwala ako noon na dumating na nga ang taong para sa akin. Hindi man siya nagtratrabaho, hindi ko man siya maipagmamalaki sa aking mga kaibigan dahil wala siyang career ngunit sapat na na masaya ako sa piling niya."Mako, pwede bang dito na lang kami mag-inuman ng mga tropa ko mamaya?" tanong niya sa akin bago ako pumasok sa trabaho. Siya ang namili ng tawagan nami

    Last Updated : 2024-09-04
  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 11

    Chapter 11Daniel Point of ViewAko si Daniel. Lumaki ako sa isang masaya at kumpletong pamilya. Ako ang panganay sa tatlong magkakapatid. Dalawang taon lang ang agwat namin ng kapatid kong si James at anim na taon sa bunso naming si Vicky. Sundalo si Papa kaya palagi siyang wala sa bahay namin at si Mama ay isang kaya lagi lang siyang nasa bahay at dahil doon, siya lang ang kinalakhan naming kasa-kasama. Noong mga bata pa kami, mapagmahal sa amin si Papa. Sa tuwing dumadating siya kahit gabing-gabi na ay hindi niya nakakaligtaang puntahan kami sa aming mga kuwarto. Magigising na lang kami na may dala siyang pasalubong sa amin. Kaya naman, labis naming ikinatutuwa kung sasabihin ni Mama sa amin na uuwi si Papa. Hindi na kami no’n matutulog. Excited na kami sa pagdating ni Papa. Pinagpupustahan pa namin ni James kung ano kaya ang pasalubong sa aming pagkain at laruan. Iyon ang mga masasayang alaala ko sa aming kabataan. Sana kung alam ko lang na may magbago, nanatili na lang kaming ma

    Last Updated : 2024-09-05
  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 12

    Chapter 12Daniel’s Point of ViewNang naglaon ilang araw bago ang graduation namin ay nalaman ko din ang buong pangalan niya at ilang mga detalye tungkol sa kanya. Kahit pa kaklase ko si Robi, hindi din naman kami close. Isa pa, ayaw ko din naman na pag-isipan ako kung bakit interesado ako sa buhay ng girlfriend niya. Umiiwas lang ako ng away. Ayaw ko lang magkagulo lalo pa’t siya naman din talaga ang nauna kay Janine.Nakilala ko lang si Janine ng lubos dahil sa slumbook na pinagpapasa-pasahang ipapirma ng mga babaeng kaklase ko. Dahil campus crush kaming dalawa, ako sa mga babae at bakla at siya sa mga lalaki, kaya kalimitan ay kami ang binibigyan ng pagkakataong mag-sign sa sangkatutak na slumbook. Ang iba ay humihingi pa ng ID picture o whole body picture na idikit nila sa tabi ng aming pangalan.Binasa ko ang mga nilagay niya sa slumbook.FULLNAME (optional): Janine CruzNICKNAME (optional): Janine lang din.ADDRESS (just the city!): Makati CityBIRTHDAY (optional): January 30

    Last Updated : 2024-09-05
  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 13

    Chapter 13Daniel’s Point of View“Pero bakit umuwi ka?”“Hindi naman talaga ako umuwi no’n. Nagpalit lang ako sa CR.”“Talaga? Ibig sabihin ako talaga ang gusto mo?” sa wakas kahit nanginginig ako ay nadiretso ko nang nasabi ang gusto kong sabihin sa kanya.Tumango siya."Bakit ba ang ilap mo? Lagi kang umiiwas sa akin? Hindi ba ako ang tipo mong babae?”Huminga ako ng malalim. Hindi ko siya matignan sa kanyang mga mata ngunit sumagot ako ayon sa laman ng aking puso. “Nahihiya ako. Isa pa, kayo na ni Robi. Ayaw kong makagulo ng relasyon.”“Bakit? Pwede naman sana tayong maging magkaibigan hindi ba? Sobra yung ginagawa mong pag-iwas na parang may sakit akong nakakahawa. Alam mo bang naisip ko no’n na baka naiilang ka dahil kay Robi o maari ding nagkamali ako ng hinala na may gusto ka din sa akin. Pero alam ko, ramdam kong iba yung lagkit ng mga panakaw mong sulyap at titig sa akin. Ang hindi ko lang maintindihan, bakit ka lumalayo? Bakit kailangan mo akong laging iwasan e ako na itong

    Last Updated : 2024-09-05
  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 14

    Chapter 14Daniel’s Point of ViewPagkatapos ng klase naming iyon at pumasok kami sa susunod naming subject ay parang nagugulat pa din ako. Naaasiwa? Siguro. Inspired? Pwede. Kilig? Sigurado. Hindi ko masalubong ang kanyang mga titig sa akin. Tuloy walang pumapasok sa utak ko sa mga sinasabi ng mga instructor namin."Bakit ba ayaw mong tumingin sa akin kapag tinitignan kita?" bulong niya sa akin sabay siko habang hinihintay namin ang instructor namin sa huling subject namin sa araw na iyon."Nahihiya ako."“Nahihiya ka pa rin kahit tayo na?”“Oo naman. Hindi naman agad matatanggal ‘yon saka para napakabilis lang kasi nang mga pangayayari.”“Paano mabilis? Gusto na natin ang isa’t isa First Year High School pa lang tayo ngayon lang naging formally na tayo kung kailan first year college na tayo. Marami nga diyang iba, nagka-text lang kahit hindi pa nagkikita sila na. Tayo pa kaya?”Tumango ako. May punto naman siya. Pero gusto ko sana maramdaman yung ako ang manligaw, ako ang magparamda

    Last Updated : 2024-09-08

Latest chapter

  • THE UNFAITHFUL WIFE   FINAL CHAPTER

    FINAL AND LAST CHAPTER*PAGTATAPOS NG LIHIM*Daniel’s Point of View Nang sinabi niyang wala siyang makita ay alam ko na. Nalalapit na ang muli naming pagkakalayto ngunit ngayon, ito yung paglalayong hindi naming kayang pigilan. Paglalayong wala kaming magawa kahit pa ayaw pa naming dalawa. Paglalayong itinakda ng nasa taas at sino kaming nilalang lang ang may kay kakayanang kumontra? Hanggang sa, "Bhie, bakit ka humintong kumanta?" tanong niya sa akin. Tuluyan na akong nanlumo. Pero kahit pa batid kong hindi siya nakaririnig pa ay nilakasan ko pa rin ang pagkanta ng forevermore ngunit hindi pa rin niya marinig. Napakarami na niyang sinasabi at lahat naman ay sinasagot ko. Alam kong pagkatapos na bawian siya ng kaniyang paningin ay ang kaniyang pandinig. Nagsisigaw na ako. Humahagulgol na parang hindi ko na alam kung paano kontrolin ang aking sarilinbg emosyon. Sa lakas ng iyak ko ay nagsipasukan na ang aking mga kaibigan sa aming kuwarto. Hinahaplos nila an

  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 52

    CHAPTER 52CINDY'S POINT OF VIEW "Salamat sa lahat lahat baby." Mahina kong wika sa kanya. "Huwag baby. Huwag kang magpasalamat. Responsibilidad kong alagaan ang taong mahal ko. Masaya akong ginagawa ito sa'yo. Asawa kita. Kasama ito sa sinumpaan nating dalawa." Sapaglipas ng mga araw, patuloy ang aking paghina. May mga sandaling nakikita ko si Daniel na nakaupo sa falls na malayo ang tanaw ng kanyang mga mata. Hanggang sa yuyuko na labg siya bigla at gumagalaw ang kanyang mga balikat. Alam kong humagulgol siya pagkaraan niyang punatahan ako sa aking kuwarto. Hindi siya umiiyak sa harap ko ngunit kapag siya na lang mag-isa. Doon na niya inilalabas abng pinipigilan niyang lungkot. Kung may magagawa lang sana ako. Kung sana kaya kong gamutin ang aking sarili. Kung sana sa akin ibigay ng Diyos ang himala ng paggaling.Naging madali ang pagbagsak ng aking katawan dahil sa kumplikasyong ng Hepa C at AIDS ko. Lalo pang nagpahina sa akin ang hirap kong lunukin an

  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 51

    CHAPTER 51CINDY'S POINT OF VIEW Nang nakahanda na ang aking mga gamit ay nagpaalam na ako sa organisasyong pinagsilbihan ko ng ilang taon. Gusto ko din kasing ibuhos na ang natitira kong panahon kay Daniel. Alam kong naiintindihan nila ang pasya ko. Masaya sila para sa akin. Tanging kaligayahan ko lang daw ang kanilang hinahangad. "Masaya akong makitang magkasama na kayong muli. Sa kabila ng inyong mga napagdadaanan ay mas pinili ninyong ipaglaban ang inyong pagmamahalan. Pinahanga ninyo kami." Malu-luhang sambit ni Janine. Namumula ang kaniyang mga mata. "Pasyalan ka namin sa tuwing may pagkakataon kaming dalawa. Masayang masaya akong makitang magiging okey ka na sa piling ni Daniel. Ito ang matagal ko ng gustong mangyari, ang magkasama kayong muli sa huling panahon na ilalagi mo pa." pilit ang ngiti ni Ken. Alam kong nananaig pa din sa kaniya ang lungkot dahil siguro iniisip niyang hindi na rin ako magtatagal pa. Nagsimula kam

  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 50

    CHAPTER 40*HULING PAGPAPAHIRAP NG LIHIM*CINDY'S POINT OF VIEWAkala ko sapat na ang aking naipon at pera na gagastusin ko hanggang sa ibalik ko na sa Diyos ang hiram kong buhay ngunit hindi pala talaga laging nagkakatotoo ang akala. Naubos ang aking ipon. Ibinenta ko na ang aming lumang bahay dahil wala na ako halos pantustos sa aking mga gastusin at perang pinagtutulong ko rin sa mga iba pang may karamdamang kagaya ko. Napakarami ko kasing gustong tulungan at hindi maaring sarili ko lang ang iisipin ko. Mahal ang mga gamot. Hindi ko gustong iasa kay Ken at Janine ang aking mga gamot kahit pa pinipilit nila akong tulungan. Nilibre na ni Dok Kashmine at Dok Bryan ang kanilang doctor's fee sa akin dahil naging kaibigan ko na rin sila ngunit nakakaramdam ako ng hiya sa tuwing nagpapakonsulta ako sa kanila o ang sapilitan kong pagpapa-admit sa hospital tuwing inaatake ako ng aking sakit. Naging bukas ang condo ko na patirahin ang mga kagaya kong may sakit na walang pamilyang kumakalinga

  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 49

    CHAPTER 49DANIEL’s Point of ViewNgumiti si Kashmine sa akin. Alam kong kapag ganoon ang ngiti at tingin niya sa akin ay may importante siyang sasabihin. “Ano ‘yon, sabihin mo ngayon lalo na’t masaya ako. Wala kang maling sasabihin kapag nasa good mood ako.” “Sige na nga. Ganito kasi ‘yon… ang hirap e. Lalo na, nakapangako ako sa kanya kaso, kaibigan rin naman kita kaya hindi ko alam…” “Tama na nga yang pasakalye, nasimulan mo na rin lang naman tapusin mo na kasi ang hirap nag may iniisip pa ako. Ano nga ‘yon?” “May, aaminin sana ako?” “Aaminin? Tungkol saan?” “Kay Cindy?” “Sandali ah, anong alam mo kay Cindy?” "Daniel, si Cindy ang bumuo sa iyong pamilya.”“Ano? Paanong…” naguluhan na ako. “Buong akala ko si Janine ang bumuo sa amin. Ano bang totoo?”“Humingi siya ng impormasyon sa kaibigan mong si Janine.”“Okey, ibig sabihin, naglihim si Janine.”Tumango si Kashmine. “S

  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 48

    Chapter 48CINDY’s Point of View“Sige. Ikutin ninyo. Sigurado akong magugustuhan ninyo ang lugar.”“Oo nga, ang ganda. Para talaga siyang paraiso. Yung falls ba na ‘yan, totoo?” tanong ni Ken. Halatang masaya siya sa nakikita niya.“Oo totoo ‘yan. Dinevelop na lang.”“Grabe. May ganito palang pasyalan dito hindi ka nagsabi.”“May mga rooms din na pwedeng rentahan.”“Sige ha, mag-usap muna kayo at iikutin muna namin ito.” Si Janine.“Oo at mag-uusap din tayo mamaya.” May pagbabanta ang mga mata ni Daniel ngunit nakangiti ang kanyang bibig. "Kumusta na?" tanong ko sa kanya. Pilit ang aking ngiti. “Maupo tayo ro’n.” itinuro niya ang bench na nakaharap sa falls. Tumango ako. “Wala ka yatang kasama?” biro niya nang nakaupo na kami. “Wala e.” “Wala pa o wala na uli.” “Wala pa rin.” “Ang hina naman. Akala ko ba nagkatuluyan kayo nong huli.” “Sino?” “Sa

  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 47

    CHAPTER 47CINDY’s Point of ViewAkala ko, magiging normal lang ang buhay ko pagkatapos akong iwan ni Daniel. Akalal ko magpapatuloy lamang ang buhay sa akin lalo pa’t magaling na rin naman ako sa aking sakit na naghahanap ng tawag ng laman. Magtatrabaho, bibisitahin ang mga kaibigan ni Daniel na mga kaibigan ko na rin na sina Janine at Ken, magpahinga at maghintay sa muling pagbabalik niya. Ngunit nang tumagal ay naramdaman ko kung gaano kahirap maghintay lalo pa't wala nang kasiguraduhan pang babalikan ka ng taong tuluyan nang iniwan ka. Iyon bang tanging paniniwala mo na lang ang siyang hinuhugutan mo ng lakas. Tanging nakaraan at pag-asang ikaw lang ang maari niyang mahalin at babalikan ang siyang nagpapagulong ng iyong araw. Ang masaklap ay kung walang text, walang chat, walang tawag...walang kahit ano na galing sa taong minamahal mo. Ngunit sa kagaya kong umaasa pa, ipinagpapatuloy ko na lang paggawa ng alam kong ikasisiya niya. Nagbabakasakaling kapag malaman niyang nagbago n

  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 46

    CHAPTER 46DANIEL’s Point of ViewHabang pinagmamasdan ko siya ay naalala ko ang araw na tumawag si Mandy. Kaunting rewind muna tayo bago ang birthday party ni James. Ito ang buong pangyayari. Tumunog ang telepono namin. Ako ang sumagot. "Hello!" “Oh Hello, bakit dito sa landline ka tumawag?” “"Kuya! Kuya!" Kumunot ang noo ko. Halata kasi sa boses ni Vicky ang kakaibang excitement.“Kuya ka ng kuya. Bakit ba?”“Kuya grabe. Sobrag saya ko.”“Bakit nga? Ikaw alam mong may pasok ako sa munisipyo. Sabihin mo na kung bakit. Saka bakit sa landline?”“Walang nasagot sa cellphone ni Kuya James. Ikaw din di ka nasagot sa cellphone mo. Kaya nagbakasakali akong tawagan na lang ang landline.” “Naiwan ko sa kwarto e. Oh dalian mo, ano bang sasabihin mo. Kuya grabe eto na talaga to!” "Ang OA mo na.”“Nandiyan ba si Kuya James?”“Kuya James mo nasa kuwarto niya, Pangatlong araw na ngayon nagkukulong kasi daw tumawag ang kaibiga

  • THE UNFAITHFUL WIFE   CHAPTER 45

    CHAPTER 45DANIEL’s Point of View “Madilim ang bahay namin ni Cathy nang dumating ako. Kinabahan ako dahil wala pati mga batang naghahagikgikan at tumatakbo na sumalubong sa akin. Dumiretso ako sa lagayan ng aming mga damit at parang umikot ang mundo ko ng tanging sulat na lamang ang naabutan ko doon.” “Naaalala mo pa ba ang laman ng sulat?” “Oo, naaalala ko pa. Sabi niya sa akin, hindi lang daw sa pag-aabroad umaasenso ang buhay. Kilala raw niya ako. Alam niyang hindi ako makatatagal na walang babae. Ilang beses na raw niya akong ipinaglaban noong mga college pa kami at ngayong tuluyan akong lalayo sa kanya, wala na raw siyang panghahawakan sa maari kong gawin doon. Pero Kuya alam ng Diyos lapitin ako ng babae dahil sa hitsura ko pero ni minsan hindi ako naging babaero. Iyon kasi ang nasa isip niya lag isa akin. Malay daw ba niya kung may kalolokohan akong iba sa Qatar. Marami na raw siyang nakitang nasirang pamilya dahil sa pag-aabroad at ay

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status