LOGINShare
HOSPITAL
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
TEARS ARE FALLING PROLOGUE
Wag.... Wag..... Pakiusap!!!!! WAAAAAAAAAGGGGGGGGG!!!!!! Nagising si Hanna sa isang madilim na imahe ng kanyang sarili, habang tila kabayong nakikipag karera, dahil sa malalim at putol putol na pag hangos nito para habulin ang kanyang hininga. Sa kabila nitoy hindi rin maitatanggi ang takot sa kanyang mukha dahil narin sa panginginig ng kanyang buong katawan, pati na ang malamig na pawis na bumabalot sa kanya na para bang binuhusan siya ng malamig na tubig. "Leigh" Ang pangalang una nyang nasambit habang kinakapos sa pag hinga. Kaya naman napabangon siya mula sa pag kakahiga at habang nakaupo ay napahawak siya sa kanyang dibdib. Pinipilit niyang ikalma ang kanyang sarili, subalit pakiramdam niya'y lalo lang tumitindi ang lakas ng kabog nang dibdib niya. Kaya naman agad niyang kinapa ang cellphone sa ilalim ng kanyang unan atsaka siya nag dial. Ilang mga sandali lang ay may sumagot sa kanya. "Hanna, teka gising ka pa?" Ang nag tatakang tugon ng isang lalaki sa kabilang liny
TEARS ARE FALLING FAMILY GATHERING
HANNA'S POVTuk.......Tuk......Tuk.......Ang agaw pansing tunog ng sandals ko habang papasok sa isang sikat na restaurant. Ewan ko kung bakit pero sabi nila dalawang klase lang nang istorya behind sa tunog ng mga takong. Ang una ay parang isang thriller moments sa mundo ng pelikula yon bang may mga crimen na scene. At ang pangalawa ay isang magandang outcast for a revenge gaya ng scene ni maja salvador sa wildflower. Pero ang hindi nila alam alin man duon sa dalawang scene na yun ay isa lang ang siguradong alam ko, at yun ay sobrang napakasakit at nakakangalay sa binti ang mag suot ng hills kaya hindi ko maintindihan kung paanong nagiging epic ang labas nito sa mga pelikula..."Hanna..."Tawag sa akin ng isang babae dahilan para mapahinto ako kasabay nun ay ang pag tayo nung babae habang nakangiting sumasalubong sa akin. Kaya naman, I coldly smile at her nasa malayo palang kasi ako ay nakikita ko na ang mapanuyang tingin sa akin ng pamilya ko.Tssss....As I smirkedFLASHBACK"At
TEARS ARE FALLING DEFINETLY ME!!!!!
Alas otso emedya na nang umaga ng magising si Hanna dahil sa sinag ng araw na pumapasok sa loob ng kanyang kwarto. Ang totoo ay wala namang bago sa kaganapan ng buhay niya. Its like an ordinary life routine, na kung saan ay magigising sya, at mag hahanda para sa mag hapong bakbakan sa trabaho. Hanna is a kind of a person na palaging gustong mapag-isa, dahil sa mayroon siyang malalim na lungkot mula sa kanyang nakaraan. However, magaling siyang makisama sa mga tao, if its needed. Ang kaso mas prefer niya ang mag-isa, ito nga siguro ang dahilan kung bakit si Leigh lang naging kaibigan niya at pinag kakatiwalaan niya. Unlike, sa ibang mga taong nasa paligid nya, kung saan ay palaging nag lalaan ng time for having a good time with clubs that include alcohols and parties. Well, hindi naman sa kill joy siya, kundi she just dont have enough time to spent for such parties like that, because instead of wasting her time and strength, she just spend it all in earning money to secure her future
TEARS ARE FALLING THE RUDE
A while after Hanna entered the fashion room. Everyone was froze and afraid of seeing Her face that was indeed full of anger and disappointed, dahil alam na ng lahat kung paano mag react si Hanna sa isang bagay na hindi niya nagugustuhan which is a thing that shows unacceptable reasons. Actually, Hanna’s father died when she was 10 years old. Which means nasa grade school palang sya nun, and at that young age ay naiwan na silang magkapatid dahil sa kinailangang mag trabaho ng nanay nila sa ibang lugar. Kaya Naman duon na nag start mag working student siya pati na ang kuya niya Though isa siyang school kaya wala siyang binabayaran sa school ganunpaman nais niyang makatulong sa kapatid at nanay niya kahit sa maliit na bagay na pangangailangan nila sa bahayAt kahit na na naging mahirap para sa kanya ang buhay nuon ay masaya parin siyang nag sisikap na makapag aral. Kaya naman, naging top student sya sa school mula elementary Hanggang makatapos ng collage.Kaya nga, para kay Hanna ay
TEARS ARE FALLING THE OTHER HER!
*****ROOFTOP*****After magsabog ng kadiliman si Hanna sa loob ng fashion room ay lumabas ito at sumakay ng elevator para pumunta sa rooftop, Just to unwind Her mind and release the pressure dahil sa alam nya namang walang ibang gagawa at mag cocover up ng lahat kundi sya lang. Thus, all she need is to relax Herself para makapag isip ng kanyang back ups.Nakatayo nuon si Hanna habang naka tingin sa baba at dahil nasa 20th floor ang rooftop, meaning to say ay napakataas nito para dumungaw sya na wala man lang bahid na kahit anong takot sa kanya. Mula sa taas ay nakikita ni Hanna ang iba’t-ibang uri ng saksakyan, mga taong abala sa kani-kanilang mga buhay at malalaking mga companya,hotel and restaurant na nuoy nasa harap nya lang. Kaya naman, bago nya lang nuon napansin na napaka laki na pala ng pag babago sa paligid nya at hindi nya ito nakikita dahil palagi siyang abala sa kanyang mga trabaho.Ilan pang sandali habang kapanayam ni Hanna ang kanyang sarili ay saglit siyang napapikit n
TEARS ARE FALLING THE SAVIOR
HANNA'S POV"Anu ba! bakit mo ba ako pinatawag? alamo namang busy akong tao ei"Naiirita kung bungad nung pumasok ako sa loob, well busy naman talaga ako no!"Hayy" Ang buntong hininga ko sabay nang buong lakas kong bagsak sa aking katawan sa isang mahabang couch. Grabe na pagod ang ferson today! Kung bakit ba kasi napaka malas ng araw ko ngayon.At mula sa di kalayuan ay sumagot naman ang isang lalaki habang nakatuon ito sa kanyang komputer. Grabe napa awang ang labi ko dahil sa napaka gwapo ng kaharap ko, ay teka kailangan ko atang saluhin ang puso ko mukhang malalaglag ei. Nakatitig lang ako sa kanya at pinag mamasdan ang bawat niyang galaw, napaka husband material ng dating nya."Busy ka? Kung ganun anong ginagawa mo sa rooftop?" Tanong nito sabay ng pag baling niya ng tingin sa akin. Napa iwas ako ng tingin atsaka sumandal, hinawi ko ang buhok ko para ilaylay ito sa likod ng upuan atsaka duon ay pumikit ako. Nakakantok talaga kapag mga ganitong oras."Bakit hindi ba ako pweden
TEARS ARE FALLING HARDWORKING
sumapit na nuon ang dapit hapon at sa halip na kumain sa mamahaling restaurant kasama ang kanyang kaibigan ay naroon si Hanna sa kanyang condo, dahil na alala niyang marami pa pala siyang dapat na asikasuhin para sa Fahion show kinabukasan.Samantala sa kabilang banda naman ay biglang tinawagan si Leigh ng kanyang ama dahilan para macancell ang pina reserve nitong lunch for two sa kanyang secretary.Mga ilang sandali pa ay parang tila napaka bilis na gumabi kung saan si Hanna ay naroon parin sa table niyang nakaharap sa t.v. Nakaupo siya sa sahig habang hindi mawari ang sitwasyon niya na sumasagot ng tawag na halos kulang nalang ay idikit niya ang cellphone at telepono nya sa kanyang tenga.Nakasuot nuon si hanna ng kulay pink na pajama na may maliit na bear ang design habang maluwag at malaking kulay puti naman ang panatulog na suot niyang damit pang itaas.habang suot naman nuon ang mga pangkulot niya sa buhok na naka roll sa unahan at dalawa sa mag kabilang gilid.Naka ninja sit sya
TEARS ARE FALLING FASHION SHOW
Mamaya Ng Gabi ay magaganap ang Fashion show, kaya sinet na ni Hanna ng maaga ang kanyang alarm clock para magising ng maaga, upang mag handa. actually, hindi nya naman kailangan ng alarm pero dahil sa importante ang araw na ito ay sinadya nya talagang mag set dahil mag hapon siyang pagod sa pag hahanda ng lay out ng stage, sa mga damit at sa marami pang iba na preparation.Ang totooy hindi nais ni Hanna na mapahiya ang companya ni Leigh at syempre pati narin ang trabaho nya, mga empleyado at pati na ang kilala nyang pangalan. Kaya nga ang lahat ay binubusisi niya ng husto at yon ang dahilan kung bakit ginabi na siya ng uwi.Nang maka gising si Hanna ay sakto namang tumunog ang kanyang cellphone, kaya naman inipit nya ito ng kanyang balikat at tenga habang nag liligpit ng kanyang higaan.Una, hindi kumakain si hanna ng mga instant na pagkain maliban nalang kung wala na syang time para rito.Pangalawa wala siyang katulong sa bahay, inshort mula sa pag lilinis, pag huhugas at pag lalaba
Latest chapter
TEARS ARE FALLING HOSPITAL
“Hanna hindi bat may trabaho ka pa? Bat di kapa umuuwi?”Tanong nuon ni mama habang nakahiga ito sa kama.So ayon, as what you see ay nandidito ako ngayon sa ospital dahil sa emergency call kagabi. Actually, pinatulog kulang ang tatlo kong pinsan na magugulo and get ready na sana para sa Birthday Party ng kapatid ni Leigh, I was fully make up and dressed up pero biglang tumawag ang ospital kaya nag madali akong pumunta dito.“Lalabas ka narin naman daw mamaya sabi ni Doc, ihahatid nalang kita pauwi.”Tugon ko naman, atsaka kinuha ang magazine na nakapatong nuon sa mesa.“Masyado na ata akong nakakaabala sayo ei.”Sabi pa nuon ni Mama, with her teary eyes habang nakatingin ito sa akin, alam ko na kung anong susunod na scene after nito.“Hayyy!!!! Tama nakakaabala nga kayo!” Paninira ko naman sa moment nya, dahilan para mapatingin sya sa akin at nag smirked lang ako at pinag patuloy ang pag buklat sa magazine.“At dahil nakakaabala kayo, I cancel all my meetings para naman masulit
TEARS ARE FALLING YOUNG PEOPLE OF THE CLAN
Matapos ang nakaka pagod na routine ng buhay ni Hanna ay saglit itong umuwi sa kanyang apartment para makapag pahinga at maka pag prepare na din ng isusuot niya para sa birthday party ng kapatid ni Leigh na gaganapin sa isang sikat na Hotel sa Manila.Sa malamang ay magiging Engrande ang party na yon dahil sa mga koneksyon at kaibigan ng pamilya, kaya naman sigurado siyang mga celebrity, businessman at government officials ang dadalo. Dahil duon ay nag shopping na rin sya ng masusuot nya nuong nandun pa sya sa Berlin. Nang makapasok sa kanyang apartment ay nag taka siya kung bakit may mga sapatos sa loob ng apartment niya. Nung mga sandaling yon ay dahan-dahan niyang hinubad ang kanyang sandals, atsaka dahan-dahan ito inilagay sa cabinet. Mula sa sapatusan ay rinig niya ang mga boses na tila babae at lalaki.“Teka bakit walang laman ito?”“Anu kaba bakit mo yan pinapakialaman?”HANNA’S POV“Teka bakit walang laman ito?”“Anu kaba bakit mo yan pinapakialaman?”Rinig kong usapan ng ba
TEARS ARE FALLING ORPHANAGE
SUNSHINE HAVEN ORPHANAGEIn the heart of Manila City, nestled between a row of bustling shops and quite residences, stands a large, old building- Sunshine Haven Orphanage that is located at Sta. Mesa, this place become famous, as it is known as the home of children.Despite its age, the building is well-maintained, a testament to the care and dedication of its sponsors, one of whom is Miss Hanna.The exterior of the orphanage is painted a soft shade of blue, giving it a warm and welcoming appearance. A small playground, filled with brightly colored swings and slides, is situated at the front, often filled with the laughter and shouts of the children who call the place home.Inside, the orphanage is a hive of activity. The walls are adorned with children’s artwork, adding a touch of color and life to the otherwise simple décor. The rooms are spacious and filled with natural light, each one housing several beds neatly line up against the walls. A large communal areas serves as a space
TEARS ARE FALLING THE MAN OF MY LIFE
Sa isang maliit na apartment , ang kanyang kwarto ay simple lang - isang kama na may malinis na kumot at unan, isang mesa na puno ng mga libro at mga dokumento, at isang kabinet na puno ng mga papel at mga file. Sa kabila ng kanyang pagiging simple, ang kanyang kwarto ay puno ng katahimikan at kapayapaan.Ngunit sa sandaling iyon, ang katahimikan ay biglang nawala. Nag-ring ang kanyang alarm clock, at biglang nagising si Minji. Tiningnan niya ang oras at napagtanto niya na malalate na siya sa trabaho.Agad siyang tumayo mula sa kanyang kama at nagmadali sa paghahanda. Nagbihis siya ng mabilis, kinuha ang kanyang bag, at nagmadaling lumabas ng kanyang kwarto. Sa kanyang isipan, alam niyang hindi siya pwedeng malate. Alam niyang nakabalik na si Miss Hanna, at alam niyang simula na naman ang giyera sa trabaho.Habang nagmamadali siya, hindi niya maiwasang isipin ang mga posibleng mangyari sa kanyang araw. Ngunit sa kabila ng lahat, alam niyang kailangan niyang harapin ang lahat ng ito.
TEARS ARE FALLING NOT JUST A SIMPLE CASE
DETECTIVE'S OFFICE Detectives Office is a place where mysteries are unraveled and justice is served, sits quietly in the heart of the city. As you step inside, the first thing that strikes you is the air of seriousness that hangs heavy in the room. The walls, painted a somber grey, are adorned with maps, photographs, and case files, each telling a story of its own.To the left, a large wooden desk dominates the room. It's cluttered with an array of items that define the detective's work - a magnifying glass, a notepad filled with scribbles, a vintage typewriter, and a telephone that rings intermittently, breaking the silence. The desk is a testament to the countless hours spent piecing together the puzzles that come their way.On the right, a large corkboard stands, covered in a web of red strings connecting photographs and notes. It's a visual representation of the detective's mind, a maze of connections and theories. Each string is a lead, a potential path to the truth.In the cor
TEARS ARE FALLING BUSINESS TRIP pt.2 (The Fashion Show)
Maagang umalis noon si Hanna sa Grand Hotel Hindi lang dahil sa maaga Ang flight nya kundi dahil sa Hindi nya kayang harapin si Leigh matapos Ang ginawa nya noong gabi ng event party. Kaya Naman, habang natutulog pa si Leigh ay umalis na siya kaagad.Atyaka, this time ay need nadin talaga nila mag depart Ng trip dahil may fashion week syang aatenan sa Berlin, at si Leigh naman ay may Business meeting pa sa mga investor nya para sa Bago nyang business proposal.AIRPORT"Damer och herrar, god eftermiddag. Det här är er gateagent som talar. Vi är nu redo att börja ombordstigning för Flight SK925 från Stockholm, Sverige till Berlin, Tyskland. Vi ber vänligt alla passagerare att ha sina boardingkort och identifikation redo för ombordstigning." (Ladies and Gentlemen, good morning. This is your gate agent speaking. We are now ready to begin boarding for Flight SK925 from Stockholm, Sweden to Berlin, Germany. We kindly ask all passengers to have their boarding passes and identification ready
TEARS ARE FALLING THE MOMENT OF REMEMBRANCE
HANNA'S POV7 pm Ang start Ng event, pero tinatamad akong bumangon diko napansing nakatulog Pala ako after kung mag hot shower kanina, siguro na pagod din talaga ako.Napalingon ako sa paligid ko para hagilapin si Leigh pero di ko sya nakita."At saan Naman daw kaya sya pumunta?" Saad ko sa sarili ko atsaka ako napatingin sa orasan na nakapatong sa maliit na table, sa bandang gilid ng kama. 5:30 pm,"Need ko nang mag prepare para sa event" Actually kung nasa pilipinas ako, kahit 6:30 pwede ako mag prepare Kasi Naman Walang paki Ang mga people duon kahit late sila yong iba nga Ang katwiran ay; "It's better to be late than never".Well, di ko masasabing tradisyon yon Ng Philippines, Ewan ko ba kung bakit ganun Basta Ang alam ko iba Ang mindset naming mga pilipino Kasi we always enjoy the life everyday and so Hindi uso Ang pressure. Hindi ko naman sinasabi na mga irresponsible kami sadyang alam lang namin Ang pag kakaiba Ng responsibility at Happiness. Kaya nga madalas na kami Ang mga
TEARS ARE FALLING BUSINESS TRIP pt.1
Damer och herrar, vi gör nu vår slutliga nedstigning till Stockholm Arlanda flygplats. Lokal tid är 14:30 och temperaturen är 5 grader Celsius. För er säkerhet, se till att ditt säkerhetsbälte är ordentligt fastspänt, att ditt sätesrygg och fällbara brickor är i fullt upprätt läge, och att dina fönsterluckor är öppna. Se också till att ditt handbagage är förvarat under sätet framför dig eller i de överliggande facken.Vi påminner er om att detta är en icke-rökningstjänst. Rökning är förbjudet tills du har nått ett utsett rökområde på flygplatsen.Om Stockholm är hem för dig, välkommen hem. Om du besöker, hoppas vi att du njuter av din vistelse. Om du reser vidare, önskar vi dig en säker fortsatt resa.Tack för att du valde vårt flygbolag. Vi hoppas att se dig ombord igen inom en snar framtid. Ha en bra dag!"Matapos ang annunsyo sa pag lapag ng eroplano ay agad na nag fastened ng seatbelt si leigh, samantala napalingon naman siya kay Hanna na nuoy nahihimbing sa pag tulog.Kaya nga lum
TEARS ARE FALLING VOICELESS
Matapos mag send message ng text message si Hanna sa detective ay sumakay na ito sa kanyang kotse. At habang nag mamaneho siya sa walang tiyak na direksyon kung saan ang paligid niya ay pinuno ng katahimikan na tanging ingay lamang ng mabilis nap ag maneho ng sasakyan ang syang naririnig. Nung mga sandalling iyon ay hindi namalayan nuon ni Hanna ang dahan-dahan nap ag tulo ng kanyang mga luha sapagkat hindi maintindihan ang kanyang nararamdaman.Batid niya sa sarili kung gaano niya kagustong maipaimbestigahan ang mga nangyari nuon at ito nga ang dahilan kung bakit pinag planuhan at pinag-ipunan nya ito ng ganun katagal. Gayunpaman, hindi niya maisip na dahil sa gagawin niya ay maari ding bumalik ang lahat ng mga ala-alang matagal nya ng ninais na kalimutan, mga panahong kinamuhian siya ng mga tao, pamilya niya, panagarap niya at pati na ang kanyang sarili.*****FLASHBACK*****“ Napaka walang hiya mong bata! Ang lakas ng loob mong mag pakita pakatapos ng kahihiyang ginawa mo!”Ang gal
