Share

THE SAVIOR

Author: Phranceszqua143
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

HANNA'S POV

"Anu ba! bakit mo ba ako pinatawag? alamo namang busy akong tao ei"

Naiirita kung bungad nung pumasok ako sa loob, well busy naman talaga ako no!

"Hayy"

Ang buntong hininga ko sabay nang buong lakas kong bagsak sa aking katawan sa isang mahabang couch. Grabe na pagod ang ferson today! Kung bakit ba kasi napaka malas ng araw ko ngayon.

At mula sa di kalayuan ay sumagot naman ang isang lalaki habang nakatuon ito sa kanyang komputer. Grabe napa awang ang labi ko dahil sa napaka gwapo ng kaharap ko, ay teka kailangan ko atang saluhin ang puso ko mukhang malalaglag ei.

Nakatitig lang ako sa kanya at pinag mamasdan ang bawat niyang galaw, napaka husband material ng dating nya.

"Busy ka? Kung ganun anong ginagawa mo sa rooftop?" Tanong nito sabay ng pag baling niya ng tingin sa akin. Napa iwas ako ng tingin atsaka sumandal, hinawi ko ang buhok ko para ilaylay ito sa likod ng upuan atsaka duon ay pumikit ako.

Nakakantok talaga kapag mga ganitong oras.

"Bakit hindi ba ako pwedeng mag relax for a while?,hindi na ako nakakapag pahinga di na tuloy ako nakakapag pafacial, nakakapag salon at makapag shopping man lang tulad ng ginagawa ng iba"

Pag rereklamo ko habang nakapikit parin at dinadama ang lambot ng couch pati na ang samyo ng bango nitong office. Actually, this is my favorite place to release stress pag sa bahay at office matagal akong antukin pero dito parating matamlay ang katawan ko at gusto nalang matulog. Kaya nga bihira lang akong pinapapunta dito ng mukong nato dahil wala akong ibang gagawin kundi ang matulog lang. My comfort zone!

"Atyaka tignan mo nag d-dry na ang skin ko dahil sa lamig pati na mga labi ko......"

Puno ko pa pero nagulat ako ng imulat ko ang mata ko

"Ganun ba!"

Ang sagot nito, habang nakayuko at nakatitig sya sa mga mata ko. Nashock naman ako kaya napalunok ako ng laway habang nakatingin sa kanya. Grabe ngayon kulang nakita ng malapitan ang mukha nya, imfarness huh! ang kinis ng balat nya at tinalo pa nya ang face ko, saan kaya to nag papafacial?.

Pero bumalik ako sa sense ko, teka bakit parang bigla nalang bumilis ang tibok ng puso ko? Hala! para silang nag kakarerang mga kabayo. Sa pag kaka tanda ko after 15 years ngayon nya lang ako tinitigan ng ganito kalapit.

Nung mga sandaling yon, bigla nalang nag kusang pumikit ang mga mata ko, syempre dapat pag mga ganitong eksena ready tayo. Sya nga pala, wala akong umagahan, pero nag brush ako ng teeth ko ahh! so ibig sabihin fresh parin ang hininga ko if ever na may kissing scene. Haha Im excited!

"Hindi bat sinabi ko naman sayo na kumuha ka na ng secretary mo?"

Ang rinig kung sagot nito, dahilan para mapadilat akong nakanguso. Samantalang sya ay nakaupo na sa isang single na sofa!

"Anong ginagawa mo?"

Nag tataka nyang tanong habang nakatingin sa akin na nakanguso. Kaya naman inistart kong igalaw ang panga ko para kunwari naga stretch..

"Ah-huh!? W-wala ineexercise ko lang ang panga ko baka mastroke dahil sa excitement na wala ding pinatunguhan, Anu nga uling sabi mo?" Pag iiba ko ng usapan, habang nag eestretch parin sa panga ko, sige papanindigan ko na nakakahiya naman sa kanya! Pambihira! Akala ko exiciting part na ei, natuyuan tuloy ng laway ang lalamunan ko.

"Ang sabi ko, bakit hindi ka nalang kasi mag hire ng secretary nang hindi ka napapagod ng husto?"

Tugon nito sabay ng pag dikwatro atsaka binuksan ang folder na hawak niya..

"Secretary? I dont think its a better Idea"

sabi ko naman atsaka ako tumayo.

Well, totoo yon pwede naman talaga akong mag hire ng secretary or assistant ko para mapadali ang trabaho ko and sa wakas i can have a spare time para mag shopping, mamasyal at sumunod kung saan si leigh pumupunta. Kaya lang, im not that kind of person hindi ko maeenjoy ang trabaho ko at hindi ko mafefeel ang sinasabing 'success' if hindi ko pinag hihirapan ang mga bagay na gusto ko!.

" You know me leigh ayoko ng mga secretary na palaging bubuntot sa akin and mag iinform 24/7 kung anong next schedule ko, You know that i am known to be a successful fashion designer, which is alam nang lahat how organized i am, and how does my time management works hindi bat dyan nga ako nakilala?" Monologue na sagot ko sa kanya.

"I have beauty!" Sabay wahi ko sa buhok ko

" And charisma"

Atska ako nag maganda at nag pa cute sa harap nya, like seducing him. At sya naman natulala sa akin na blanko ang expression, diko alam kung namangha ba sya sa ginawa ko o naasiwa sya.

"Tumigil ka nga dyan!"

Sagot nya sa akin sabay ng pag hagis sa maliit na unan na nuoy nasa likod at sinasandalan niya. Napa busangot nalang ako, nakakainis sya! wala man lang epek kahit na mag pacute ako! anu ba to tuod!?

"Alamo ikaw ang labo mo! lahat ng lalaki pag nakikita ako halos malaglag ang mga mata tapos ikaw walang reaksyon? Anu ka dyan poste?"

Naiirita kong sagot

"At anu naman kasing kinalaman ng beauty at charisma sa sinasabi mong organized at time management huh!?"

Napabuntong hininga na lang ako sa sagot nya, ayyyyyy talaga!!! ang sarap nyang tirisin. Kalma self! kalma! Naku talagang nang gigigil ako pati sa halik na naudlot kanina huh! Makaalis na nga lang ng mapayapa baka hindi makapag timpi ang kaluluwa ko.

"Sinisira mo ang araw ko, dyan kana! wala kang silbi kausap!"

Atsaka ako umakma ng tayo para sana umalis pero bago ko pa nagawa ay nauna na syang tumayo atsaka inabot sa akin ang folder na kanina nya pa hawak at binabasa-basa. Naiinis ako sa folder na ito, ito ata ang dahilan kung bakit hindi nya nakikita ang kagandahan ko ei, nag seselos ako sa folder na to huh dahil kanina pa siya hawak at tinititigan ni leigh! Ay ang sarap punitin!

"Anu ba to, wala akong panahon mag basa!" Pang iisnob ko sa folder na nakalapag sa mesa.

" Ayaw mo bang malaman kung anong laman niyan?"

Ano bang sinasabi niya. Minsan mas nakakatakot tong si leigh keysa sa mga client ko ei. So, ayon nga out of curiosity ay kinuha ko ang folder atsaka ito tinignan. I was frozed in a shock!

"Seryoso! nakuha mo? paano mo nakuha?" Ang nag lululundag kong celebrate habang hawak ang folder, na halos magusot na dahil sa sobra kung tuwa. Kaya naman, napayakap ako kay leigh atsaka siya hinalikan ng ilang beses sa pisngi

"Salamat talaga leigh! Your my savior!

Ang sabi ko, atska bigla-bigla nalang akong nakaramdam ng ilang dahilan para mapakamot ako sa ulo sabay sabi nang;

"A-ayy pa-pasensya na, nabigla lang ako." Ilang nasabi ko atsaka ibinaling Ang tingin sa papel.

Tama! ito nga ang nanakaw na sketch. Hindi ko alam kung anong ginawa niya para makuha ito, pero salamat sa kanya. Buti nalang talaga!

Pagkatapos nang moment na yun pumunta si leigh sa mesa niya at duon ay bumalik sya sa ginagawa na para bang walang nangyari, o sadyang ako lang ang nakapansin nun? Ako naman nakatayo parin, diko nga alam kung uupo ba ako o lalabas ako nang office.

"Ahm, kumain kana ba?" Ang pag babasag ni leigh sa katahimikan ko.

"Huh! ah-ako? oo"

Sabi ko atsaka ako bahagyang napalakad palapit sa desk niya. Oo nalang kahit hindi naman talaga ako nag umagahan.

"Ah ganun ba?" Tipid na sabi nito.

Kaya naman tumango ako kasabay nito ay ang malakas na pag kulo ng tiyan ko na akalamo may microphone sa loob dahilan para mapa tingin sya sa tiyan ko atsaka bumalik ng tingin sa akin. Pambihira!

"Ah-ang totoo, hindi pa kasi ako nag umagahan ei" Nakayuko kong sabi habang nakapout.

Nung mga sandaling yon, agad siyang nag dial sa telepono.

"Secretary Sanchez, kindly reserve me a lunch for two" Utos niya sa kanyang secretary. Pagkatapos ay kinuha niya ang kanyang coat na nakasabit sa wooden hatstand niya.

Ang totoo, 15 years na kaming mag kasama ni leigh kaya sanay na sanay na sya sa akin, sya lang kasi ang nakakaalam ng strength at weaknesses ko.

Alam kung mali na mag kagusto ako sakanya pero hindi ko maintindihan kung bakit bukod sa pag kakaibigan may ibang spark akong nararamdaman sa tuwing mag kasama kami, sa tuwing tinititigan niya ako at kapag hinahawakan niya ang kamay ko para bang kilalang kilala sya ng buong pag katao ko! Kaya nga iniiwasan ko talagang makipag interact sa kanya ng malapitan dahil may kung anong nararamdaman ako. At hindi ko sure if alam nya ang tungkol duon dahil wala naman siyang reaksyon sa mga pinag gagagawa ko, o sadyang sanay lang sya na nag bibiro ako.

Hayyy!!!anu ba kasing nangyayari sa akin? o baka ito talaga ang resulta kapag hindi ka nakapag umagahan? Grabe! hindi ko narin minsan maintindihan ang sarili ko. Tama! wala lang to, focus sa show hanna, focus ka muna huh!

"Tara na!"

Sabi naman ni leigh atsaka ito agad na lumabas.

Teka iniwan niya ba ako? Ang natawang Sabi ko sa sarili ko dahil sa di ako makapaniwalang iniwan nya lang ako Ng ganun ganun lang.

Kaya naman nakabusangot kong kinuha ang bag ko atsaka ako lumabas.

Kaugnay na kabanata

  • TEARS ARE FALLING   HARDWORKING

    sumapit na nuon ang dapit hapon at sa halip na kumain sa mamahaling restaurant kasama ang kanyang kaibigan ay naroon si Hanna sa kanyang condo, dahil na alala niyang marami pa pala siyang dapat na asikasuhin para sa Fahion show kinabukasan.Samantala sa kabilang banda naman ay biglang tinawagan si Leigh ng kanyang ama dahilan para macancell ang pina reserve nitong lunch for two sa kanyang secretary.Mga ilang sandali pa ay parang tila napaka bilis na gumabi kung saan si Hanna ay naroon parin sa table niyang nakaharap sa t.v. Nakaupo siya sa sahig habang hindi mawari ang sitwasyon niya na sumasagot ng tawag na halos kulang nalang ay idikit niya ang cellphone at telepono nya sa kanyang tenga.Nakasuot nuon si hanna ng kulay pink na pajama na may maliit na bear ang design habang maluwag at malaking kulay puti naman ang panatulog na suot niyang damit pang itaas.habang suot naman nuon ang mga pangkulot niya sa buhok na naka roll sa unahan at dalawa sa mag kabilang gilid.Naka ninja sit sya

  • TEARS ARE FALLING   FASHION SHOW

    Mamaya Ng Gabi ay magaganap ang Fashion show, kaya sinet na ni Hanna ng maaga ang kanyang alarm clock para magising ng maaga, upang mag handa. actually, hindi nya naman kailangan ng alarm pero dahil sa importante ang araw na ito ay sinadya nya talagang mag set dahil mag hapon siyang pagod sa pag hahanda ng lay out ng stage, sa mga damit at sa marami pang iba na preparation.Ang totooy hindi nais ni Hanna na mapahiya ang companya ni Leigh at syempre pati narin ang trabaho nya, mga empleyado at pati na ang kilala nyang pangalan. Kaya nga ang lahat ay binubusisi niya ng husto at yon ang dahilan kung bakit ginabi na siya ng uwi.Nang maka gising si Hanna ay sakto namang tumunog ang kanyang cellphone, kaya naman inipit nya ito ng kanyang balikat at tenga habang nag liligpit ng kanyang higaan.Una, hindi kumakain si hanna ng mga instant na pagkain maliban nalang kung wala na syang time para rito.Pangalawa wala siyang katulong sa bahay, inshort mula sa pag lilinis, pag huhugas at pag lalaba

  • TEARS ARE FALLING   SUPER MARIO!

    Ding.....Dong.....Ding....Dong "Sino ba yun? Ang aga aga naman." Ang nuoy naalimpungatang gising ni Hanna, bahagya siya nuong napabangon habang nakapikit ang isang mata dahil sa sobrang antok at pagod nito. Maya maya lang ay narinig niya ang pag unlock ng pinto at batid niyang si Leigh iyong dumating dahil bukod sa kanya ay ito lang ang nakakaalam ng kanyang passcode. Kaya naman, muli siyang humiga atsaka duon ay muling ipinikit ang kanyang mga mata.Samantala, si Leigh naman ay pumasok nuon sa kanyang kusina at duon ay inilagay ang mga dala nyang pagkain sa mesa dahil napansin nito nakaraan na wala ng kalaman laman ang ref ni hanna, pagkatapos ay saka ito pumunta sa kwarto ng kaibigan."Hanna, teka hindi kapa gising?" Tanong nito ng makapasok sa kwarto, nagulantang naman siya dahil sa sobrang gulo at kalat ng paligid kaya't napamulsa nalang ito atsaka nag pailing-iling."Bakit ba ang gulo ng kwarto mo?" Puno pa nito atsaka nag payuko-yuko habang dinadampot ang mga nakakalat na damit

  • TEARS ARE FALLING   THE NEW SECRETARY

    Kinabukasan ay maagang pumasok si Hannasa kanyang opisina upang ifinalize ang lahat ng mga damit na gagamitin sa shoot na gaganapin naman sa France.Nakaupo nuon si Hanna habang pinapaikot-ikot ang hawak niyang ballpen, napapanguso siya dahil bukod sa mga napiling ishoot sa France ay mayroon ding iilan sa mga designs nya na binili ng isang koreano, at napapailing-iling siya sa kanyang sarili sa tuwing naaalala niya ang naging first encounter nila nito.Hindi siya makapaniwalang sa gaanong sitwasyon pa sila magkikita na kung paulit-ulit na babalik-balikan ni Hanna ay masisiraan siya ng bait dahil alam niyaang sobrang nakakahiya ang araw na yon na kung maaari lang ay isumpa niya.Samantala habang nakikipag panayam nuon si Hanna sa kanyang sarili ay bigla namang bumukas ang pinto at lumabas ang isang matipunong lalaki na naging dahilan ng pansamantalang paghiwalay ng kaluluwa ni Hanna sa kanyang katawandahil sa tila isang makisig na prinsipe ang nuoy papalapit sa kanya.Nakasuot ito nuon

  • TEARS ARE FALLING   PIECE OF FEAR

    "Good morning po maam" Bungad nuon ng isang lalaki bago ito pumasok at lumapit sa desk ni Hanna pagkatapos ay iniabot ang isang sobre.At dahil sa curiosity ay agad iyong kinuha ni Hanna para basahin. Nagulat naman ito dahil isang wedding Invitation ang laman nito."Te-teka, ikakasal ka na?" Pagulat at hindi makapaniwalang tanong nuon ni Hanna."Opo maan" Sagot nung lalaki atsaka ito ngumiti.Nung mga sandaling yon parang biglang tumigil ang mundo ni Hanna habang hawak at pinagmamasdan ang invitation."Next week na po ito maam, sana po makapunta kayo, isang malaking karangalan po kung dadalo kayo" Puno pa nung lalaki dahilan para mapangiti naman si Hanna."Sya nga po pala baka makalimutan nyo po ang celebration party natin ngayon para sa successful na Fashion Show, maya-maya lang po mag sisimula na ito." Paalala nito kay Hanna na halata namang nakalimutan niya ang tungkol duon, pag katapos ay umalis narin nuon ang lalaki.Well, hindi mahilig sa party si Hanna since nuon paman dahil w

  • TEARS ARE FALLING   PIECE OF FEAR 2

    Matapos nuong makipag usap ni Leigh kay Hanna ay agad na din itong bumalik sa kanyang opisina para tapusin ang ilan pang mga trabaho na naiwan nito nuong mga nakaraang araw."Good morning sir" Bati nuon ng kanyang mga empleyado habang nakayuko ang mga ito. Pero hindi niya sila pinansin at sa halip ay dire-diretso lang itong pumasok sa loob.Medyo may kalakihan ang opisina ni Leigh na kung susukatin ay maari na itong maging condo unit dahil sa punong puno din ito ng mga electronics at automatic na kagamitan na kung saan ay mula sa kanilang company na akala mo bay nag iindorse ng products ang loob ng unit nya."Good morning sir" Bati ng kanyang secretary nuong makapasok ito sa loobAt tulad ng lagi nitong ginagawa ay hindi siya sumagot at sa halip ay dumeretso ito sa kanyang table at duoy hinubad ang kanyang chaleko at isinampay ito sa wooden stand."Anong schedule ko?" Tanong bago umupo sa kanyang rolling chair.Kaya naman lumapit ang kanyang sekretarya atsaka habang bitbit ang iilang m

  • TEARS ARE FALLING   PIECE OF TEARS

    Nagising nuon si Leigh dahil sa liwanag ng araw na pumapasok sa kanyang silid at nang maimulat niya ang kanyang mga mata ay saka niya lang narealized na nasa hospital din pala siya.Napalingon siya nuon sa kanyang paligid atsaka napabaling ng tingin sa dextros niya, subalit ng maalala niyang kasama niya si Hanna ay dali-dali niyang tinanggal ang nakakabit na dextros atsaka ito tumayo at pinilit na lumabas.Samantala ay napansin naman ito ng isang nurse na nuoy papasok sa kanyang room para sana icheck ang kalagayan niya, kaya nga ng makita ang kanyang pasyente na nuoy nag mamadaling lumabas ng kanyang silid at bumaba sa lobby ay agad siyang napasunod dito.Nang makarating sa lobby si Leigh ay agad niyang tinanong ang nurse na naka duty nung time na yon na kung anong room number si hanna. Gayunpaman ay bigo siyang malaman dahil hindi siya kamag-anak ng nito.Samantala, habang nakikiusap nuon sa nurse si Leigh para sabihin sa kanya kung nasaan si Hanna ay inawat naman ito agad ng mga naro

  • TEARS ARE FALLING   LOST IN PIECES

    Nakaupo nuon si Hanna sa kanyang kama habang pinag mamasdan ang pag sasayaw ng mga punong kahoy na natatanaw niya mula sa labas."Gising kana pala" Sabi nuon ng kanyang ina nuong magising ito sa pag idlip. Kaya naman, agad itong tumayo para icheck ang dextros ni Hanna."Anu ba kasing nangyari sayo? sabi ni Leigh bigla ka nalang daw nawalan ng malay! Sinasabi ko nga bat dahil yan sa trabaho mo hindi ba? " Pag-aalalang sabi nuon ng kanyang ina bago ito pumunta sa may pinto para kuhaan ng tubig si Hanna mula sa despenser."Mama, nakita ko si kuya Gio dumalo sya nung gabi ng gathering" Pag-iiba nito sa usapan.Napahinto naman nuon ang nanay niya habang itinutupi ang kumot na nasa paahan ni Hanna."Ang lakas ng loob nyang mag pakita pag katapos tayong iwan nuon." Napayukong sabi ni Hanna Ang totooy, ayaw niyang pag usapan ang kapatid niya pero ito lang ang paraan para hindi siya kulitin ng mama nya patungkol sa kung anong nangyari sa kanya."Anong sabi nya? tinanong nya ba ako? kumusta na

Pinakabagong kabanata

  • TEARS ARE FALLING   HOSPITAL

    “Hanna hindi bat may trabaho ka pa? Bat di kapa umuuwi?”Tanong nuon ni mama habang nakahiga ito sa kama.So ayon, as what you see ay nandidito ako ngayon sa ospital dahil sa emergency call kagabi. Actually, pinatulog kulang ang tatlo kong pinsan na magugulo and get ready na sana para sa Birthday Party ng kapatid ni Leigh, I was fully make up and dressed up pero biglang tumawag ang ospital kaya nag madali akong pumunta dito.“Lalabas ka narin naman daw mamaya sabi ni Doc, ihahatid nalang kita pauwi.”Tugon ko naman, atsaka kinuha ang magazine na nakapatong nuon sa mesa.“Masyado na ata akong nakakaabala sayo ei.”Sabi pa nuon ni Mama, with her teary eyes habang nakatingin ito sa akin, alam ko na kung anong susunod na scene after nito.“Hayyy!!!! Tama nakakaabala nga kayo!” Paninira ko naman sa moment nya, dahilan para mapatingin sya sa akin at nag smirked lang ako at pinag patuloy ang pag buklat sa magazine.“At dahil nakakaabala kayo, I cancel all my meetings para naman masulit

  • TEARS ARE FALLING   YOUNG PEOPLE OF THE CLAN

    Matapos ang nakaka pagod na routine ng buhay ni Hanna ay saglit itong umuwi sa kanyang apartment para makapag pahinga at maka pag prepare na din ng isusuot niya para sa birthday party ng kapatid ni Leigh na gaganapin sa isang sikat na Hotel sa Manila.Sa malamang ay magiging Engrande ang party na yon dahil sa mga koneksyon at kaibigan ng pamilya, kaya naman sigurado siyang mga celebrity, businessman at government officials ang dadalo. Dahil duon ay nag shopping na rin sya ng masusuot nya nuong nandun pa sya sa Berlin. Nang makapasok sa kanyang apartment ay nag taka siya kung bakit may mga sapatos sa loob ng apartment niya. Nung mga sandaling yon ay dahan-dahan niyang hinubad ang kanyang sandals, atsaka dahan-dahan ito inilagay sa cabinet. Mula sa sapatusan ay rinig niya ang mga boses na tila babae at lalaki.“Teka bakit walang laman ito?”“Anu kaba bakit mo yan pinapakialaman?”HANNA’S POV“Teka bakit walang laman ito?”“Anu kaba bakit mo yan pinapakialaman?”Rinig kong usapan ng ba

  • TEARS ARE FALLING   ORPHANAGE

    SUNSHINE HAVEN ORPHANAGEIn the heart of Manila City, nestled between a row of bustling shops and quite residences, stands a large, old building- Sunshine Haven Orphanage that is located at Sta. Mesa, this place become famous, as it is known as the home of children.Despite its age, the building is well-maintained, a testament to the care and dedication of its sponsors, one of whom is Miss Hanna.The exterior of the orphanage is painted a soft shade of blue, giving it a warm and welcoming appearance. A small playground, filled with brightly colored swings and slides, is situated at the front, often filled with the laughter and shouts of the children who call the place home.Inside, the orphanage is a hive of activity. The walls are adorned with children’s artwork, adding a touch of color and life to the otherwise simple décor. The rooms are spacious and filled with natural light, each one housing several beds neatly line up against the walls. A large communal areas serves as a space

  • TEARS ARE FALLING   THE MAN OF MY LIFE

    Sa isang maliit na apartment , ang kanyang kwarto ay simple lang - isang kama na may malinis na kumot at unan, isang mesa na puno ng mga libro at mga dokumento, at isang kabinet na puno ng mga papel at mga file. Sa kabila ng kanyang pagiging simple, ang kanyang kwarto ay puno ng katahimikan at kapayapaan.Ngunit sa sandaling iyon, ang katahimikan ay biglang nawala. Nag-ring ang kanyang alarm clock, at biglang nagising si Minji. Tiningnan niya ang oras at napagtanto niya na malalate na siya sa trabaho.Agad siyang tumayo mula sa kanyang kama at nagmadali sa paghahanda. Nagbihis siya ng mabilis, kinuha ang kanyang bag, at nagmadaling lumabas ng kanyang kwarto. Sa kanyang isipan, alam niyang hindi siya pwedeng malate. Alam niyang nakabalik na si Miss Hanna, at alam niyang simula na naman ang giyera sa trabaho.Habang nagmamadali siya, hindi niya maiwasang isipin ang mga posibleng mangyari sa kanyang araw. Ngunit sa kabila ng lahat, alam niyang kailangan niyang harapin ang lahat ng ito.

  • TEARS ARE FALLING   NOT JUST A SIMPLE CASE

    DETECTIVE'S OFFICE Detectives Office is a place where mysteries are unraveled and justice is served, sits quietly in the heart of the city. As you step inside, the first thing that strikes you is the air of seriousness that hangs heavy in the room. The walls, painted a somber grey, are adorned with maps, photographs, and case files, each telling a story of its own.To the left, a large wooden desk dominates the room. It's cluttered with an array of items that define the detective's work - a magnifying glass, a notepad filled with scribbles, a vintage typewriter, and a telephone that rings intermittently, breaking the silence. The desk is a testament to the countless hours spent piecing together the puzzles that come their way.On the right, a large corkboard stands, covered in a web of red strings connecting photographs and notes. It's a visual representation of the detective's mind, a maze of connections and theories. Each string is a lead, a potential path to the truth.In the cor

  • TEARS ARE FALLING   BUSINESS TRIP pt.2 (The Fashion Show)

    Maagang umalis noon si Hanna sa Grand Hotel Hindi lang dahil sa maaga Ang flight nya kundi dahil sa Hindi nya kayang harapin si Leigh matapos Ang ginawa nya noong gabi ng event party. Kaya Naman, habang natutulog pa si Leigh ay umalis na siya kaagad.Atyaka, this time ay need nadin talaga nila mag depart Ng trip dahil may fashion week syang aatenan sa Berlin, at si Leigh naman ay may Business meeting pa sa mga investor nya para sa Bago nyang business proposal.AIRPORT"Damer och herrar, god eftermiddag. Det här är er gateagent som talar. Vi är nu redo att börja ombordstigning för Flight SK925 från Stockholm, Sverige till Berlin, Tyskland. Vi ber vänligt alla passagerare att ha sina boardingkort och identifikation redo för ombordstigning." (Ladies and Gentlemen, good morning. This is your gate agent speaking. We are now ready to begin boarding for Flight SK925 from Stockholm, Sweden to Berlin, Germany. We kindly ask all passengers to have their boarding passes and identification ready

  • TEARS ARE FALLING   THE MOMENT OF REMEMBRANCE

    HANNA'S POV7 pm Ang start Ng event, pero tinatamad akong bumangon diko napansing nakatulog Pala ako after kung mag hot shower kanina, siguro na pagod din talaga ako.Napalingon ako sa paligid ko para hagilapin si Leigh pero di ko sya nakita."At saan Naman daw kaya sya pumunta?" Saad ko sa sarili ko atsaka ako napatingin sa orasan na nakapatong sa maliit na table, sa bandang gilid ng kama. 5:30 pm,"Need ko nang mag prepare para sa event" Actually kung nasa pilipinas ako, kahit 6:30 pwede ako mag prepare Kasi Naman Walang paki Ang mga people duon kahit late sila yong iba nga Ang katwiran ay; "It's better to be late than never".Well, di ko masasabing tradisyon yon Ng Philippines, Ewan ko ba kung bakit ganun Basta Ang alam ko iba Ang mindset naming mga pilipino Kasi we always enjoy the life everyday and so Hindi uso Ang pressure. Hindi ko naman sinasabi na mga irresponsible kami sadyang alam lang namin Ang pag kakaiba Ng responsibility at Happiness. Kaya nga madalas na kami Ang mga

  • TEARS ARE FALLING   BUSINESS TRIP pt.1

    Damer och herrar, vi gör nu vår slutliga nedstigning till Stockholm Arlanda flygplats. Lokal tid är 14:30 och temperaturen är 5 grader Celsius. För er säkerhet, se till att ditt säkerhetsbälte är ordentligt fastspänt, att ditt sätesrygg och fällbara brickor är i fullt upprätt läge, och att dina fönsterluckor är öppna. Se också till att ditt handbagage är förvarat under sätet framför dig eller i de överliggande facken.Vi påminner er om att detta är en icke-rökningstjänst. Rökning är förbjudet tills du har nått ett utsett rökområde på flygplatsen.Om Stockholm är hem för dig, välkommen hem. Om du besöker, hoppas vi att du njuter av din vistelse. Om du reser vidare, önskar vi dig en säker fortsatt resa.Tack för att du valde vårt flygbolag. Vi hoppas att se dig ombord igen inom en snar framtid. Ha en bra dag!"Matapos ang annunsyo sa pag lapag ng eroplano ay agad na nag fastened ng seatbelt si leigh, samantala napalingon naman siya kay Hanna na nuoy nahihimbing sa pag tulog.Kaya nga lum

  • TEARS ARE FALLING   VOICELESS

    Matapos mag send message ng text message si Hanna sa detective ay sumakay na ito sa kanyang kotse. At habang nag mamaneho siya sa walang tiyak na direksyon kung saan ang paligid niya ay pinuno ng katahimikan na tanging ingay lamang ng mabilis nap ag maneho ng sasakyan ang syang naririnig. Nung mga sandalling iyon ay hindi namalayan nuon ni Hanna ang dahan-dahan nap ag tulo ng kanyang mga luha sapagkat hindi maintindihan ang kanyang nararamdaman.Batid niya sa sarili kung gaano niya kagustong maipaimbestigahan ang mga nangyari nuon at ito nga ang dahilan kung bakit pinag planuhan at pinag-ipunan nya ito ng ganun katagal. Gayunpaman, hindi niya maisip na dahil sa gagawin niya ay maari ding bumalik ang lahat ng mga ala-alang matagal nya ng ninais na kalimutan, mga panahong kinamuhian siya ng mga tao, pamilya niya, panagarap niya at pati na ang kanyang sarili.*****FLASHBACK*****“ Napaka walang hiya mong bata! Ang lakas ng loob mong mag pakita pakatapos ng kahihiyang ginawa mo!”Ang gal

DMCA.com Protection Status