Nobela ni Phranceszqua143

“Hanna hindi bat may trabaho ka pa? Bat di kapa umuuwi?”Tanong nuon ni mama habang nakahiga ito sa kama.So ayon, as what you see ay nandidito ako ngayon sa ospital dahil sa emergency call kagabi. Actually, pinatulog kulang ang tatlo kong pinsan na magugulo and get ready na sana para sa Birthday Party ng kapatid ni Leigh, I was fully make up and dressed up pero biglang tumawag ang ospital kaya nag madali akong pumunta dito.“Lalabas ka narin naman daw mamaya sabi ni Doc, ihahatid nalang kita pauwi.”Tugon ko naman, atsaka kinuha ang magazine na nakapatong nuon sa mesa.“Masyado na ata akong nakakaabala sayo ei.”Sabi pa nuon ni Mama, with her teary eyes habang nakatingin ito sa akin, alam ko na kung anong susunod na scene after nito.“Hayyy!!!! Tama nakakaabala nga kayo!” Paninira ko naman sa moment nya, dahilan para mapatingin sya sa akin at nag smirked lang ako at pinag patuloy ang pag buklat sa magazine.“At dahil nakakaabala kayo, I cancel all my meetings para naman masulit

Matapos ang nakaka pagod na routine ng buhay ni Hanna ay saglit itong umuwi sa kanyang apartment para makapag pahinga at maka pag prepare na din ng isusuot niya para sa birthday party ng kapatid ni Leigh na gaganapin sa isang sikat na Hotel sa Manila.Sa malamang ay magiging Engrande ang party na yon dahil sa mga koneksyon at kaibigan ng pamilya, kaya naman sigurado siyang mga celebrity, businessman at government officials ang dadalo. Dahil duon ay nag shopping na rin sya ng masusuot nya nuong nandun pa sya sa Berlin. Nang makapasok sa kanyang apartment ay nag taka siya kung bakit may mga sapatos sa loob ng apartment niya. Nung mga sandaling yon ay dahan-dahan niyang hinubad ang kanyang sandals, atsaka dahan-dahan ito inilagay sa cabinet. Mula sa sapatusan ay rinig niya ang mga boses na tila babae at lalaki.“Teka bakit walang laman ito?”“Anu kaba bakit mo yan pinapakialaman?”HANNA’S POV“Teka bakit walang laman ito?”“Anu kaba bakit mo yan pinapakialaman?”Rinig kong usapan ng ba

SUNSHINE HAVEN ORPHANAGEIn the heart of Manila City, nestled between a row of bustling shops and quite residences, stands a large, old building- Sunshine Haven Orphanage that is located at Sta. Mesa, this place become famous, as it is known as the home of children.Despite its age, the building is well-maintained, a testament to the care and dedication of its sponsors, one of whom is Miss Hanna.The exterior of the orphanage is painted a soft shade of blue, giving it a warm and welcoming appearance. A small playground, filled with brightly colored swings and slides, is situated at the front, often filled with the laughter and shouts of the children who call the place home.Inside, the orphanage is a hive of activity. The walls are adorned with children’s artwork, adding a touch of color and life to the otherwise simple décor. The rooms are spacious and filled with natural light, each one housing several beds neatly line up against the walls. A large communal areas serves as a space

Sa isang maliit na apartment , ang kanyang kwarto ay simple lang - isang kama na may malinis na kumot at unan, isang mesa na puno ng mga libro at mga dokumento, at isang kabinet na puno ng mga papel at mga file. Sa kabila ng kanyang pagiging simple, ang kanyang kwarto ay puno ng katahimikan at kapayapaan.Ngunit sa sandaling iyon, ang katahimikan ay biglang nawala. Nag-ring ang kanyang alarm clock, at biglang nagising si Minji. Tiningnan niya ang oras at napagtanto niya na malalate na siya sa trabaho.Agad siyang tumayo mula sa kanyang kama at nagmadali sa paghahanda. Nagbihis siya ng mabilis, kinuha ang kanyang bag, at nagmadaling lumabas ng kanyang kwarto. Sa kanyang isipan, alam niyang hindi siya pwedeng malate. Alam niyang nakabalik na si Miss Hanna, at alam niyang simula na naman ang giyera sa trabaho.Habang nagmamadali siya, hindi niya maiwasang isipin ang mga posibleng mangyari sa kanyang araw. Ngunit sa kabila ng lahat, alam niyang kailangan niyang harapin ang lahat ng ito.

DETECTIVE'S OFFICE Detectives Office is a place where mysteries are unraveled and justice is served, sits quietly in the heart of the city. As you step inside, the first thing that strikes you is the air of seriousness that hangs heavy in the room. The walls, painted a somber grey, are adorned with maps, photographs, and case files, each telling a story of its own.To the left, a large wooden desk dominates the room. It's cluttered with an array of items that define the detective's work - a magnifying glass, a notepad filled with scribbles, a vintage typewriter, and a telephone that rings intermittently, breaking the silence. The desk is a testament to the countless hours spent piecing together the puzzles that come their way.On the right, a large corkboard stands, covered in a web of red strings connecting photographs and notes. It's a visual representation of the detective's mind, a maze of connections and theories. Each string is a lead, a potential path to the truth.In the cor

Maagang umalis noon si Hanna sa Grand Hotel Hindi lang dahil sa maaga Ang flight nya kundi dahil sa Hindi nya kayang harapin si Leigh matapos Ang ginawa nya noong gabi ng event party. Kaya Naman, habang natutulog pa si Leigh ay umalis na siya kaagad.Atyaka, this time ay need nadin talaga nila mag depart Ng trip dahil may fashion week syang aatenan sa Berlin, at si Leigh naman ay may Business meeting pa sa mga investor nya para sa Bago nyang business proposal.AIRPORT"Damer och herrar, god eftermiddag. Det här är er gateagent som talar. Vi är nu redo att börja ombordstigning för Flight SK925 från Stockholm, Sverige till Berlin, Tyskland. Vi ber vänligt alla passagerare att ha sina boardingkort och identifikation redo för ombordstigning." (Ladies and Gentlemen, good morning. This is your gate agent speaking. We are now ready to begin boarding for Flight SK925 from Stockholm, Sweden to Berlin, Germany. We kindly ask all passengers to have their boarding passes and identification ready

Sa paglisan ni Gatu, sakay sa kanyang kabayo. Ang kanyang puso’y puno ng kalungkutan at pag kabigo. Ang kanyang mga mata’y namumugto sa mga luha na hindi niya maaaring pigilan. Ang kanyang dibdib ay parang sasabog sa sama ng loob na kanyang nararamdaman. Hindi niya maintindihan kung bakit hindi siya binibigyan ng importansya ng kanyang amang Hari.Habang nag lalakbay siya, ang kanyang mga mata’y nag lilibot sa kanyang paligid. Ang mga puno at halaman ay parang nag bibigay sa kanya ng kahalumigmigan, ang mga ibon na nag liliparan sa kalangitan ay parang nag papahiwatig sa kanya ng isang matayog na pag-asa na hanggang ngayon ay pinang hahawakan niya, dahil isa lang naman ang nais niya at yon ay tanggapin siya ng kanyang Amang Hari. Ang kanyang damdamin ay puno ng kalungkutan at pag kabigo. Hindi naman niya hinahangad ang trono, ang nais niyay kahit isang araw man lang ay maiturin niya ang sarili na kasapi sa pamilya.Ilan pang sandali ay nakarating na nga si Gatu sa hangganan ng Viraga

KAHARIAN NG VIRGANIAAng paligsahan ng Virgania ay binubuo ng iilang pangkat. Una ay ang piling pangkat ng mga mandirigma na syang isinasanay mula pa sa pag kabata kung kayat maagang nahihiwalay ang mga anak na lalaki sa kanilang pamilya upang ihanda ang mga ito para mag lingkod at ipag tanggol ang kanilang bayan.Ikalawa ay ang mga pantas na maalam sa agham, sila ay ang mga nag-aaral sa mga buwan, bituin at araw upang mag matyag sa ipinapahiwatig ng kalangitan at nagbabasa ng mga panaginip, sila rin ang nag sasabi kung kailan darating ang tag-araw at tag-ulan, kung kailan ang tamang panahon ng pag tatanim at kung kailan naman hindi dapat mananim upang maiwasan ang pag kasira o pag katuyo ng mga ito at kung minsan ay ginagamit din itong hudyat sa pakikipag digmaan kung mananalo ba o silay malulupig ng kaaway. Ito ang dahilan kung bakit iginagalang ang mga pantas sa loob at labas ng palasyo dahil isa sila sa pinag kakatiwalaan ng Hari.Pangatlo ay ang pangkat ng sining at musika, sila

EMPERYO NG BABELONIA"Kamahalan.........." Ang nuoy malakas na sigaw ni manggani habang nag hahanap sa prinsessa.At habang paikot-ikot na nag hahanap ay nakarinig ito ng mabilis na yapak na nuoy gumagawa ng ingay dahil sa tuyong mga dahon na nakakalat sa paligid. Samantala, kasabay ng malakas na hangin ay ang matulin na pag bulosok ng pana mula sa kawalan kung saan ay natamaan nito ang isang malaking baboy ramo na nuoy nasa unahan lamang ni manggani dahilan para mapako ito sa kinatatayuan niya at manginig dahil sa takot.Sa kabilang banda ay isa namang babae ang lumabas, nakasuot ito ng damit at pang ibaba na yari sa balat ng hayop, habang ang panyapak nito ay gawa sa ibat-ibang mamahaling beads at tela na pinag halo rin sa balat ng hayop na nuoy umaabot hanggang sa kanyang tuhod.Nakatayo nuon ang isang maningkinitang babae habang hawak ang kanyang palaso, naka wayway ito ng kanyang buhok na sya namang sumasabay nang pag indayog sa ihip ng hangin. Nakasuot ito ng isang sambalilo na

KAHARIAN NG VIRGANIA"Sabihin nyo, nahanap na ba ang mahal na Reyna" Bungad na sabi nuon ng Hari habang nakaupo sa kanyang trono.May isang buwan narin nuon ang nakalipas at hanggang sa araw na yon ay wala paring nangyayari sa kaniyang pag papahanap. Kaya naman nag patawag ng pag pupulong nuon ang Hari sa unang bulwagan."Paumanhin kamahalan subalit sinuyod na po namin ang labas ng kaharian pati na ang hangganan nito subalit bigo po kaming mahanap ang reyna" Nakayukong pag-uulat nuon ng inatasan na mag hanap sa reyna."Ang lakas ng loob mong tumungo dito na wala karin namang magandang iuulat. Isa pa kung kakaunti lang kayong nag hahanap sa reyna ay tiyak na hindi nyo sya mahahanap." Pag didiin na sabi nuon ng prinsipeng si Haggan habang nakatuon sa lalaki.Napalingon naman non ang Hari sa kanyang tiyuhin, samantala bigla nuong bumukas ang tarangkahan ng bulwagan ng pumasok ang tagapag-ingat atsaka ito yumuko upang mag bigay ng pag galang."Kamahalan, paumanhin sa pang gagambala subalit

Kinabukasan ay magaagang nagising ang reyna kung saan ay nakita nya rin nuon na nag hahanda na ang pinuno at ilan sa mga tauhan nito. Matapos makapag agahan ay ibinilin ng pinuno sa ilang tauhan ang mga maiiwang bihag at pag katapos ay nag si pag handa na ito ng mga kagamitan.Ibinalot nuon ng reyna ang prisessa sa isang kulay puting tela na ipinagkaloob nuon ng pinuno, atsaka nag simula ito sa kanilang pag lalakbay pabalik sa lugar kung saan nila huling nakita nuon ang reyna. Ayon sa reyna ay anak siya ng isang mag sasaka at hindi niya batid kung paano siyang napunta sa lugar na iyon at kung sino ang dumukot sa kanila ito ang alibay na ginamit niya upang hindi malaman ng mga ito na isa siyang virgania.Dahil dito ay hindi rin naman nag dalawang isip pa na muling mag tanong ang pinunong si Igam at sa halip na usisain pa ito ay walang kibo nalamang nitong binaybay ang patungo sa hanggan.Gayunpaman, wala pa sila nuon sa kalagitaan ng bigla naman silang harangin ng mga murawi na nuoy na

Matapos makapag pahinga ay muling inalalayan ng reyna ang pinuno habang binabaybay ang daan patungo sa pook ng mga Bagantok ito ay ang lugar kung saan namamalagi ang mga Babaylan ng Emperyong Babelonia.Sa loob ng isang talon ay may maliit na kweba kung saan naroon ang mga bihag pati na ang kanang kamay na pinuno na si Gatyong. At ito ay malapit lamang sa palasyo ng emperador na si Na-am na nuoy may sampung taon ng namumuno sa bayan ng Babelonia matapos mamatay ang kanyang ama.Kilala nuon ang Babelonia sa isa sa may pinaka malawak na pagawaan ng ibat-ibang uri ng tela at mamahaling mga palamuti na kung saan ay nakikipag kalakalan ito sa iba't-ibang bansa.Nang makapasok sa loob ang reyna habang inaalalayan ang pinuno na nuoy pilit na kinakaya ang kanyang katawan ay agad namang sumalubong si Gatyong upang tulungan ang kanyang pinuno at malapit sa ginawa nilang apoy ay duon nila pinaupo ang lalaki.Sa kabilang banda naman ay agad na ginamot ng kanilang tauhan ang sugat na nuoy natamo ng