Mag-log inShare
PIECE OF FEAR
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
TEARS ARE FALLING PIECE OF FEAR 2
Matapos nuong makipag usap ni Leigh kay Hanna ay agad na din itong bumalik sa kanyang opisina para tapusin ang ilan pang mga trabaho na naiwan nito nuong mga nakaraang araw."Good morning sir" Bati nuon ng kanyang mga empleyado habang nakayuko ang mga ito. Pero hindi niya sila pinansin at sa halip ay dire-diretso lang itong pumasok sa loob.Medyo may kalakihan ang opisina ni Leigh na kung susukatin ay maari na itong maging condo unit dahil sa punong puno din ito ng mga electronics at automatic na kagamitan na kung saan ay mula sa kanilang company na akala mo bay nag iindorse ng products ang loob ng unit nya."Good morning sir" Bati ng kanyang secretary nuong makapasok ito sa loobAt tulad ng lagi nitong ginagawa ay hindi siya sumagot at sa halip ay dumeretso ito sa kanyang table at duoy hinubad ang kanyang chaleko at isinampay ito sa wooden stand."Anong schedule ko?" Tanong bago umupo sa kanyang rolling chair.Kaya naman lumapit ang kanyang sekretarya atsaka habang bitbit ang iilang m
TEARS ARE FALLING PIECE OF TEARS
Nagising nuon si Leigh dahil sa liwanag ng araw na pumapasok sa kanyang silid at nang maimulat niya ang kanyang mga mata ay saka niya lang narealized na nasa hospital din pala siya.Napalingon siya nuon sa kanyang paligid atsaka napabaling ng tingin sa dextros niya, subalit ng maalala niyang kasama niya si Hanna ay dali-dali niyang tinanggal ang nakakabit na dextros atsaka ito tumayo at pinilit na lumabas.Samantala ay napansin naman ito ng isang nurse na nuoy papasok sa kanyang room para sana icheck ang kalagayan niya, kaya nga ng makita ang kanyang pasyente na nuoy nag mamadaling lumabas ng kanyang silid at bumaba sa lobby ay agad siyang napasunod dito.Nang makarating sa lobby si Leigh ay agad niyang tinanong ang nurse na naka duty nung time na yon na kung anong room number si hanna. Gayunpaman ay bigo siyang malaman dahil hindi siya kamag-anak ng nito.Samantala, habang nakikiusap nuon sa nurse si Leigh para sabihin sa kanya kung nasaan si Hanna ay inawat naman ito agad ng mga naro
TEARS ARE FALLING LOST IN PIECES
Nakaupo nuon si Hanna sa kanyang kama habang pinag mamasdan ang pag sasayaw ng mga punong kahoy na natatanaw niya mula sa labas."Gising kana pala" Sabi nuon ng kanyang ina nuong magising ito sa pag idlip. Kaya naman, agad itong tumayo para icheck ang dextros ni Hanna."Anu ba kasing nangyari sayo? sabi ni Leigh bigla ka nalang daw nawalan ng malay! Sinasabi ko nga bat dahil yan sa trabaho mo hindi ba? " Pag-aalalang sabi nuon ng kanyang ina bago ito pumunta sa may pinto para kuhaan ng tubig si Hanna mula sa despenser."Mama, nakita ko si kuya Gio dumalo sya nung gabi ng gathering" Pag-iiba nito sa usapan.Napahinto naman nuon ang nanay niya habang itinutupi ang kumot na nasa paahan ni Hanna."Ang lakas ng loob nyang mag pakita pag katapos tayong iwan nuon." Napayukong sabi ni Hanna Ang totooy, ayaw niyang pag usapan ang kapatid niya pero ito lang ang paraan para hindi siya kulitin ng mama nya patungkol sa kung anong nangyari sa kanya."Anong sabi nya? tinanong nya ba ako? kumusta na
TEARS ARE FALLING THE BRAT
"Ano bang bagay sayo?" Tanong ng secretary ni Hanna habang nilalagyan ng red stripe na necktie ang koreanong bisita nila na nuoy nakatulala din dahil sa palagay niyay may mali sa mga ipinasusuot sa kanya. "Ayan!" Nakangiting sabi ng secretarya na tila ba proud pa ito sa mga pinag gagagawa niya.Napakamot nalang nuon ng ulo yong koreano habang busy naman yong secretary na mag hanap ng sumbrero kaya napalingon ito sa kabilang kabinet at duon kinuha ang kulay red na sumbrero pati ang coat na green atsaka ito pinasuot sa koreano.Pagkatapos nito ay bahagyang napahinto at napaatras ang secretary atsaka nito sina-site ang anggulo para tignan kung bagay ba ito sa lalaki. Mula sa whole body na salamin ay napatingin naman yong lalaki sa sarili niya mula ulo hanggang paa habang halata naman sa mukha nito ang pag ka dismaya.At napansin din naman ito Ng secretary. Well, alam nya namang wala syang talent or background sa pananamit at dahil sa naospital ang amo niya ay kailangan niyang gawin iyon
TEARS ARE FALLING COFFEE SHOP
"Pasensya na hindi ako makapaniwala na kaharap ko ngayon ang isang sikat na si Miss Gomes" Bungad ng detective kay Hanna nuon na halatang halata naman ang pag ka mangha nito dahil sa ngayon lang nito nakita ng personal ang Fashion Icon ng bansa na nuoy sa balita nya lang napapanood.Napangiti naman nuon si Hanna atsaka bahagya nitong hinawi ang kanyang buhok para siguraduhing mag mumukha siyang smart sa harap nito."Excuse me maam, sir can I take your order po" Pag iinterrupt naman ng waitress "Caramel Machiato sa akin" Tipid na sagot ni Hanna"Cappuccino sa akin" Sabi naman ng detectivePagkatapos nun ay inulit ng waitress ang order nila atsaka ito pumunta sa counter para ipunch at gawin ang order."Ikaw si detective?..." Tanong ni Hanna.Ang totooy marami siyang kilalang detective pero ang isang ito ay bago lang kaya hindi pa nya masyadong gamay kung paano ito mag trabaho. Well, hindi siya masyadong kompirmado na magaling itong detective nato pero dahil ang chief detective ang nag
TEARS ARE FALLING VOICELESS
Matapos mag send message ng text message si Hanna sa detective ay sumakay na ito sa kanyang kotse. At habang nag mamaneho siya sa walang tiyak na direksyon kung saan ang paligid niya ay pinuno ng katahimikan na tanging ingay lamang ng mabilis nap ag maneho ng sasakyan ang syang naririnig. Nung mga sandalling iyon ay hindi namalayan nuon ni Hanna ang dahan-dahan nap ag tulo ng kanyang mga luha sapagkat hindi maintindihan ang kanyang nararamdaman.Batid niya sa sarili kung gaano niya kagustong maipaimbestigahan ang mga nangyari nuon at ito nga ang dahilan kung bakit pinag planuhan at pinag-ipunan nya ito ng ganun katagal. Gayunpaman, hindi niya maisip na dahil sa gagawin niya ay maari ding bumalik ang lahat ng mga ala-alang matagal nya ng ninais na kalimutan, mga panahong kinamuhian siya ng mga tao, pamilya niya, panagarap niya at pati na ang kanyang sarili.*****FLASHBACK*****“ Napaka walang hiya mong bata! Ang lakas ng loob mong mag pakita pakatapos ng kahihiyang ginawa mo!”Ang gal
TEARS ARE FALLING BUSINESS TRIP pt.1
Damer och herrar, vi gör nu vår slutliga nedstigning till Stockholm Arlanda flygplats. Lokal tid är 14:30 och temperaturen är 5 grader Celsius. För er säkerhet, se till att ditt säkerhetsbälte är ordentligt fastspänt, att ditt sätesrygg och fällbara brickor är i fullt upprätt läge, och att dina fönsterluckor är öppna. Se också till att ditt handbagage är förvarat under sätet framför dig eller i de överliggande facken.Vi påminner er om att detta är en icke-rökningstjänst. Rökning är förbjudet tills du har nått ett utsett rökområde på flygplatsen.Om Stockholm är hem för dig, välkommen hem. Om du besöker, hoppas vi att du njuter av din vistelse. Om du reser vidare, önskar vi dig en säker fortsatt resa.Tack för att du valde vårt flygbolag. Vi hoppas att se dig ombord igen inom en snar framtid. Ha en bra dag!"Matapos ang annunsyo sa pag lapag ng eroplano ay agad na nag fastened ng seatbelt si leigh, samantala napalingon naman siya kay Hanna na nuoy nahihimbing sa pag tulog.Kaya nga lum
TEARS ARE FALLING THE MOMENT OF REMEMBRANCE
HANNA'S POV7 pm Ang start Ng event, pero tinatamad akong bumangon diko napansing nakatulog Pala ako after kung mag hot shower kanina, siguro na pagod din talaga ako.Napalingon ako sa paligid ko para hagilapin si Leigh pero di ko sya nakita."At saan Naman daw kaya sya pumunta?" Saad ko sa sarili ko atsaka ako napatingin sa orasan na nakapatong sa maliit na table, sa bandang gilid ng kama. 5:30 pm,"Need ko nang mag prepare para sa event" Actually kung nasa pilipinas ako, kahit 6:30 pwede ako mag prepare Kasi Naman Walang paki Ang mga people duon kahit late sila yong iba nga Ang katwiran ay; "It's better to be late than never".Well, di ko masasabing tradisyon yon Ng Philippines, Ewan ko ba kung bakit ganun Basta Ang alam ko iba Ang mindset naming mga pilipino Kasi we always enjoy the life everyday and so Hindi uso Ang pressure. Hindi ko naman sinasabi na mga irresponsible kami sadyang alam lang namin Ang pag kakaiba Ng responsibility at Happiness. Kaya nga madalas na kami Ang mga
Pinakabagong kabanata
TEARS ARE FALLING HOSPITAL
“Hanna hindi bat may trabaho ka pa? Bat di kapa umuuwi?”Tanong nuon ni mama habang nakahiga ito sa kama.So ayon, as what you see ay nandidito ako ngayon sa ospital dahil sa emergency call kagabi. Actually, pinatulog kulang ang tatlo kong pinsan na magugulo and get ready na sana para sa Birthday Party ng kapatid ni Leigh, I was fully make up and dressed up pero biglang tumawag ang ospital kaya nag madali akong pumunta dito.“Lalabas ka narin naman daw mamaya sabi ni Doc, ihahatid nalang kita pauwi.”Tugon ko naman, atsaka kinuha ang magazine na nakapatong nuon sa mesa.“Masyado na ata akong nakakaabala sayo ei.”Sabi pa nuon ni Mama, with her teary eyes habang nakatingin ito sa akin, alam ko na kung anong susunod na scene after nito.“Hayyy!!!! Tama nakakaabala nga kayo!” Paninira ko naman sa moment nya, dahilan para mapatingin sya sa akin at nag smirked lang ako at pinag patuloy ang pag buklat sa magazine.“At dahil nakakaabala kayo, I cancel all my meetings para naman masulit
TEARS ARE FALLING YOUNG PEOPLE OF THE CLAN
Matapos ang nakaka pagod na routine ng buhay ni Hanna ay saglit itong umuwi sa kanyang apartment para makapag pahinga at maka pag prepare na din ng isusuot niya para sa birthday party ng kapatid ni Leigh na gaganapin sa isang sikat na Hotel sa Manila.Sa malamang ay magiging Engrande ang party na yon dahil sa mga koneksyon at kaibigan ng pamilya, kaya naman sigurado siyang mga celebrity, businessman at government officials ang dadalo. Dahil duon ay nag shopping na rin sya ng masusuot nya nuong nandun pa sya sa Berlin. Nang makapasok sa kanyang apartment ay nag taka siya kung bakit may mga sapatos sa loob ng apartment niya. Nung mga sandaling yon ay dahan-dahan niyang hinubad ang kanyang sandals, atsaka dahan-dahan ito inilagay sa cabinet. Mula sa sapatusan ay rinig niya ang mga boses na tila babae at lalaki.“Teka bakit walang laman ito?”“Anu kaba bakit mo yan pinapakialaman?”HANNA’S POV“Teka bakit walang laman ito?”“Anu kaba bakit mo yan pinapakialaman?”Rinig kong usapan ng ba
TEARS ARE FALLING ORPHANAGE
SUNSHINE HAVEN ORPHANAGEIn the heart of Manila City, nestled between a row of bustling shops and quite residences, stands a large, old building- Sunshine Haven Orphanage that is located at Sta. Mesa, this place become famous, as it is known as the home of children.Despite its age, the building is well-maintained, a testament to the care and dedication of its sponsors, one of whom is Miss Hanna.The exterior of the orphanage is painted a soft shade of blue, giving it a warm and welcoming appearance. A small playground, filled with brightly colored swings and slides, is situated at the front, often filled with the laughter and shouts of the children who call the place home.Inside, the orphanage is a hive of activity. The walls are adorned with children’s artwork, adding a touch of color and life to the otherwise simple décor. The rooms are spacious and filled with natural light, each one housing several beds neatly line up against the walls. A large communal areas serves as a space
TEARS ARE FALLING THE MAN OF MY LIFE
Sa isang maliit na apartment , ang kanyang kwarto ay simple lang - isang kama na may malinis na kumot at unan, isang mesa na puno ng mga libro at mga dokumento, at isang kabinet na puno ng mga papel at mga file. Sa kabila ng kanyang pagiging simple, ang kanyang kwarto ay puno ng katahimikan at kapayapaan.Ngunit sa sandaling iyon, ang katahimikan ay biglang nawala. Nag-ring ang kanyang alarm clock, at biglang nagising si Minji. Tiningnan niya ang oras at napagtanto niya na malalate na siya sa trabaho.Agad siyang tumayo mula sa kanyang kama at nagmadali sa paghahanda. Nagbihis siya ng mabilis, kinuha ang kanyang bag, at nagmadaling lumabas ng kanyang kwarto. Sa kanyang isipan, alam niyang hindi siya pwedeng malate. Alam niyang nakabalik na si Miss Hanna, at alam niyang simula na naman ang giyera sa trabaho.Habang nagmamadali siya, hindi niya maiwasang isipin ang mga posibleng mangyari sa kanyang araw. Ngunit sa kabila ng lahat, alam niyang kailangan niyang harapin ang lahat ng ito.
TEARS ARE FALLING NOT JUST A SIMPLE CASE
DETECTIVE'S OFFICE Detectives Office is a place where mysteries are unraveled and justice is served, sits quietly in the heart of the city. As you step inside, the first thing that strikes you is the air of seriousness that hangs heavy in the room. The walls, painted a somber grey, are adorned with maps, photographs, and case files, each telling a story of its own.To the left, a large wooden desk dominates the room. It's cluttered with an array of items that define the detective's work - a magnifying glass, a notepad filled with scribbles, a vintage typewriter, and a telephone that rings intermittently, breaking the silence. The desk is a testament to the countless hours spent piecing together the puzzles that come their way.On the right, a large corkboard stands, covered in a web of red strings connecting photographs and notes. It's a visual representation of the detective's mind, a maze of connections and theories. Each string is a lead, a potential path to the truth.In the cor
TEARS ARE FALLING BUSINESS TRIP pt.2 (The Fashion Show)
Maagang umalis noon si Hanna sa Grand Hotel Hindi lang dahil sa maaga Ang flight nya kundi dahil sa Hindi nya kayang harapin si Leigh matapos Ang ginawa nya noong gabi ng event party. Kaya Naman, habang natutulog pa si Leigh ay umalis na siya kaagad.Atyaka, this time ay need nadin talaga nila mag depart Ng trip dahil may fashion week syang aatenan sa Berlin, at si Leigh naman ay may Business meeting pa sa mga investor nya para sa Bago nyang business proposal.AIRPORT"Damer och herrar, god eftermiddag. Det här är er gateagent som talar. Vi är nu redo att börja ombordstigning för Flight SK925 från Stockholm, Sverige till Berlin, Tyskland. Vi ber vänligt alla passagerare att ha sina boardingkort och identifikation redo för ombordstigning." (Ladies and Gentlemen, good morning. This is your gate agent speaking. We are now ready to begin boarding for Flight SK925 from Stockholm, Sweden to Berlin, Germany. We kindly ask all passengers to have their boarding passes and identification ready
TEARS ARE FALLING THE MOMENT OF REMEMBRANCE
HANNA'S POV7 pm Ang start Ng event, pero tinatamad akong bumangon diko napansing nakatulog Pala ako after kung mag hot shower kanina, siguro na pagod din talaga ako.Napalingon ako sa paligid ko para hagilapin si Leigh pero di ko sya nakita."At saan Naman daw kaya sya pumunta?" Saad ko sa sarili ko atsaka ako napatingin sa orasan na nakapatong sa maliit na table, sa bandang gilid ng kama. 5:30 pm,"Need ko nang mag prepare para sa event" Actually kung nasa pilipinas ako, kahit 6:30 pwede ako mag prepare Kasi Naman Walang paki Ang mga people duon kahit late sila yong iba nga Ang katwiran ay; "It's better to be late than never".Well, di ko masasabing tradisyon yon Ng Philippines, Ewan ko ba kung bakit ganun Basta Ang alam ko iba Ang mindset naming mga pilipino Kasi we always enjoy the life everyday and so Hindi uso Ang pressure. Hindi ko naman sinasabi na mga irresponsible kami sadyang alam lang namin Ang pag kakaiba Ng responsibility at Happiness. Kaya nga madalas na kami Ang mga
TEARS ARE FALLING BUSINESS TRIP pt.1
Damer och herrar, vi gör nu vår slutliga nedstigning till Stockholm Arlanda flygplats. Lokal tid är 14:30 och temperaturen är 5 grader Celsius. För er säkerhet, se till att ditt säkerhetsbälte är ordentligt fastspänt, att ditt sätesrygg och fällbara brickor är i fullt upprätt läge, och att dina fönsterluckor är öppna. Se också till att ditt handbagage är förvarat under sätet framför dig eller i de överliggande facken.Vi påminner er om att detta är en icke-rökningstjänst. Rökning är förbjudet tills du har nått ett utsett rökområde på flygplatsen.Om Stockholm är hem för dig, välkommen hem. Om du besöker, hoppas vi att du njuter av din vistelse. Om du reser vidare, önskar vi dig en säker fortsatt resa.Tack för att du valde vårt flygbolag. Vi hoppas att se dig ombord igen inom en snar framtid. Ha en bra dag!"Matapos ang annunsyo sa pag lapag ng eroplano ay agad na nag fastened ng seatbelt si leigh, samantala napalingon naman siya kay Hanna na nuoy nahihimbing sa pag tulog.Kaya nga lum
TEARS ARE FALLING VOICELESS
Matapos mag send message ng text message si Hanna sa detective ay sumakay na ito sa kanyang kotse. At habang nag mamaneho siya sa walang tiyak na direksyon kung saan ang paligid niya ay pinuno ng katahimikan na tanging ingay lamang ng mabilis nap ag maneho ng sasakyan ang syang naririnig. Nung mga sandalling iyon ay hindi namalayan nuon ni Hanna ang dahan-dahan nap ag tulo ng kanyang mga luha sapagkat hindi maintindihan ang kanyang nararamdaman.Batid niya sa sarili kung gaano niya kagustong maipaimbestigahan ang mga nangyari nuon at ito nga ang dahilan kung bakit pinag planuhan at pinag-ipunan nya ito ng ganun katagal. Gayunpaman, hindi niya maisip na dahil sa gagawin niya ay maari ding bumalik ang lahat ng mga ala-alang matagal nya ng ninais na kalimutan, mga panahong kinamuhian siya ng mga tao, pamilya niya, panagarap niya at pati na ang kanyang sarili.*****FLASHBACK*****“ Napaka walang hiya mong bata! Ang lakas ng loob mong mag pakita pakatapos ng kahihiyang ginawa mo!”Ang gal
