Namulat na ang mga mata ni Brielle Isabella Lopez sa hirap magmula ng mamatay ang kaniyang magulang. Siya na ang tumayong magulang para sa kaniyang mga kapatid. Sa kabila ng hirap ay hindi niya sinukuan ang kaniyang buhay dahil dedikado siyang maabot ang kaniyang mga pangarap. Unfortunately, un unexpected night will happen. Ang inaakala niyang pagbabagong buhay ay mas naging maggulo, siya ang nahanap ng pinagkakautangan ng kaniyang magulang. In exchange for those massive debt, she needs to sign for a contract for their relationship. Kailangan niyang magpanggap bilang mapapangasawa ng milyonaryo na ito. How could she tame him? Para saan ang lahat ng pagpapanggap na gagawin nila? May tsansa pa bang mapabago niya ang malamig at nagyeyelong puso nito? Ano naman ang kahihitnan niya sa puder nito? Would it make her happy? With the cold-hearted man named Ezekiel Lewis Collins. How could she stay with him? What are the things that she'll consider in staying by his side?
View More“Thank you for being part of my life, Misis ko. You brought so much happiness. . ." Napapikit na lamang ako nang idantay ko ang ulo sa kaniyang braso. Ipinalupot ko ang braso ko sa katawan niya atsaka ngumiti.“Maraming salamat din dahil sa mga sakripisyo mo," ani ko. Naririnig ko ang pagwawala ng puso nang halikan ako nito sa noo.“This is not the end, I promise you. Simula pa lang ‘to ng buhay mag-asawa natin," bulong niya. He fished his phone underneath his pillow. “Bangon na tayo, may sorpresa ako sa ‘yo," aniya at umakmang babangon na ng kama.Ininat ko ang mga braso atsaka humikab ng ilang segundo bago siya tingnan. “Susunod na ako, mauna ka na." I said as I tied my hair into a bun hairstyle. Pinagmasdan ko lang siyang maglakad papalayo sa ‘kin habang ako ay hinila ang pang-upo sa dulo ng kama para itiklop at ayusin ang gusot na mga kumot. Ilang minuto ko pang pinagmasdan ang sarili sa harapan ng salamin. Napapansin kong umuumbok na ang aking t'yan, hinimas-himas ko pa ito haba
Gosh, we've made it this far! Una, nagpapasalamat ako sa patuloy na pagtangkilik ninyong lahat sa istoryang ito at maging sa ‘kin man. To my avid Readers, 12.2k reads na ito! Grabe kayo! Hindi ko man inaasahan na basahin ninyo ito hanggang dulo dahil alam kong sinimulan kong isulat ito noong panahong hindi pa ako masyadong maalam na manunulat ngunit napakasaya ko. From the Reads, Gems, and ‘yung pag-unlock ninyo sa story ko using your purchased coins. Sobrang na-appreciate ko po lahat. I promise that I'll improve my skills more to give you the best reading experiences. And also, bilang pasasalamat, mag-abang kayo sa special chapter na kasunod nitong announcement ko. Comment nga kayo rito, gusto ko kayo mapasalamatan isa-isa! Ang tanong, ilang words ang special chapter? Oops, basta ang sagot ko ay bilang ng mga salita na sa tingin ko ay hindi kayo madi-dissapoint! I have an on-going story ulit, promise maganda at kapana-panabik ang magiging takbo ng istorya. Ang title ay ”Owned by
“Wake up!"Awtomatikong bumukas ang aking mga mata nang makarinig ng bulyaw. Kaagad akong umupo sa kama at mabilisang kinuskos ng palad ang aking mga mata. Kunot noo akong tumingin sa paligid kapag tapos. “C-Cindy?" bulong ko nang makita ko siyang nakatayo sa harapan ko. Hindi pa rin ako makapaniwala na nasa harapan ko siya kaya't mataman ko siyang kinilatis ng paningin.“Oo, baliw ka! Para kang nakakita ng multo!" biro niya. Kaagad naman akong tumayo sa kinauupuan para salubongin siya ng yakap. “Na-miss kita," saad ko. “Bakit ka pala andito?" I asked in a frustrated tone. Kumunot rin ang noo ko.“Ang oa mo naman, wala pa yata akong isang buwan na nawawala, e." she said as she laughed. Siya nga talaga itong nasa harapan ko. Hindi ako nananaginip.“Shabu ka ba? Malamang andito ako kasi araw ng kasal ng best friend ko. Hindi ba ako invited?" she said in a light tone. Umiling-iling ako bilang sagot. “No, I mean, ‘di ba nag-aaral ka na?" I asked. “I was about to," sagot nito. “but go
“Kapag tapos nito, anong pinaplano ninyong dalawa?" Damian asked.Magi-isang oras na kaming nakaupo sa loob ng kwartong ito. Kanina pa nga ako nilalamig sa lakas ba naman ng hangin dito sa loob. Tinanggal ko ang mga braso sa pagkikibit-balikat atsaka ikiniskis ang mga palad upang kumuha ng init mula dito.I sipped my coffee out of being cold. Kaming tatlo lang dito sa VIP room ng coffeeshop, mabuti na lang at mayroong ganitong kwarto sa branch na ito. It's a great way to relax lalo pa't kung gusto mong mapag-isa at lumayo sa mataong lugar. “We want to live alone, malayo sa lugar na ito." Zeke unexpectedly uttered. Hindi ko inaasahang sasagutin niya ang tanong kaya't nakuha nito ang atensyon ko.Kanina pa kasi siya walang imik at nakatutok sa telepono niya. Hindi ko ba alam kung ano na naman ang pinagkaka-abalahan niya ngunit panigurado akong importante ‘yon.“Hmm, ang ganda ng naisip mong plano. Ilan ba ang gusto mong anak sa best–" naputol ang pagsasalita ni Damian nang madalian kon
Napakunot ang noo ko sa sinabi niya, “Huh? You planned everything for me not to get out of you?" saad ko. He nodded then simply kissed my neck.“Of course," he whispered.“Pero bakit mo hinayaang mag-training, Zeke? For what? Pati ba ‘yon ay plano mo, nailagay sa kapahamakan ang anak mo sa sinapupunan ko?" I said. Marahan kong hinimas ang tiyan ko.“That's clearly for clout. Marami na akong naririnig na sabi patungkol sa ‘yo na buntis ka raw. Of course, I don't want to risk your life and the baby after it got publicized." he smirked then rolled his eyes. “P-Pero paano nalaman ni Mrs. Elizabeth," tumaas ang kilay niya sa sinabi ko, “Nandoon ako kanina, narinig ko ang usapan ninyo." I gulped.“I'm well informed about that. That's why I cleared up some things to her. That's the reason why pinuntahan ka rito ni Damian to make sure that you're safe." I nodded slowly. Hindi pa rin ako makapaniwala sa angking kautakan niya.“And do you think, maniniwala siya?" he shook his head as he pout i
Marahan akong napaupo sa sulok ng kwarto nang makarating sa bahay. Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko–paano ko naman maiiwasan ang pagkabahala kung alam kong hindi ako ang pipiliin niya? Of course, he'll choose what's best for him; the money, the fame, and his safety. Pinaghirapan din niya ang lahat nang ‘yon kaya't sino ako para piliin niya? For sure, pinag-uusapan na nila kung paano ako itatapon na parang kung sino lang. I know na hindi pa ganoon kalalim ang nararamdaman niya para sa ‘kin since we've been together for just. . .months!What if he'll throw me and the child I'm carrying into a hopeless situation? Alam kong alam niya na sa kapangyarihan at ka-sopistakadong pamimikas niya'y maraming nagkakandarapa sa kaniya. Models, Infamous CEOs, Artists? Name it, he'll freaking make it fall in love with him in just a wink. Humugot ako nang isang malalim na paghinga matapos sumandal sa pader; iniisip ang pwedeng kahantungan ng sanggol sa sinapupunan ko. It's either he'll tell me t
“We're here, Madame," saad nito. Kaagad ko siyang binalingan ng tingin, sa hindi inaasahan ay umipon ang mga luha mula sa gilid ng mga mata ko. Na sa kahit anong oras ay maaaring kumawala na alam kong hindi ko mapipigilan pa. Napamaang ako sa kinauupuan at marahang tinanggal ang seatbelt. Nasa passenger seat ako nakaupo but I decided to wear a seatbelt, mabilis kasi ang pagpapatakbo niya kanina. “H'wag ka nang bumaba. Dito ka na lang." I gulped, marahan kong ibinaling ang paningin sa labas ng sasakyan. Walang gaanong tao sa labas. At ang tanging nakikita ko lang ay ang mga pulis na nakabantay sa gate. Kumunot ang noo niya. “Huh? Hindi kita pwedeng iwanan, Madame. Ayokong may mangyaring masama sa ‘yo katulad noon," she uttered. Tinanggal niya ‘yung seatbelt na nakapalupot sa kaniya.Umiling ako. “H-hindi, ako na. Kaya ko nang mag-isa at isa pa, h'wag mo nang ibalik ‘yung nangyari sa ‘kin noon. Alam ko, may sarili ka nang pamilya, Rebecca. Naranasan ko na ang lahat nang ‘yon, n-na ma
Napalunok ako nang maramdaman ang panunuyot ng lalamunan. Sa hindi inaasahan, nagtama ang paningin naming dalawa. “Sa mga pumatay sa magulang ko.” I said, ikinubli ko ang nagbabadyang luha sa gilid ng mga mata ko sa pamamagitan ng tono nang pananalita ko. “Murdered...” aniya habang tumatango-tango. “‘cause of what?” I gazed at him upon narrowing my eyes. “Tuturuan ninyo ba ako o hindi? Kasi kung hindi, mas makakabuti kung umuwi na lang ako.” I asked, bahagyang napakunot ang noo ko. Kailangan pa bang tanungin ang mga ‘yon? “You ready?” I nodded. Iniayos ko ang pagtayo at mataman siyang tiningnan. Nagsimula ang page-ensayo namin. Tinuruan niya ako ng mga basic self-defense na maggagamit ko sa mga susunod pang araw. I'm aware na maselan ang pagbubuntis ko. At mahihirapan ako. Ngunit para sa aming dalawa ‘to gayong hindi ko alam kung hanggang kailan nasa tabi namin si Zeke. Napahawak ako sa tiyan ko saka marahang napaupo, nangangatog ang mga tuhod kong tiningnan si Killian. Nakati
This is your author– Hey there everyone! I felt bad for having a slow update, alam ko pong naghihintay kayo sa natagal na update na ito and I felt sorry. Nasabi ko na po ito sa comment section. Please, bear with me. Please don't leave a bad review and low ratings as it is hurting me–but I'm still open for constructive criticism so please, sabihin ninyo lang po ang opinyon ninyo paukol dito. Kung may nakikita kayong problema, just comment na lang po sa particular chapter o sa comment section pero ‘wag po kayong mag-iwan ng bad review. –DÁRKVLADIMIR 1.7K READS!!! So happyyy!
Pamilyar ang mukha nang lalaking nasa harapan ko ngayon, matalim itong nakatitig sa akin na animo'y malaki ang kasalanan ko sa kaniya. Awtomatikong napakurap ang mga mata ko. Sa hindi inaadahan, bumagsak ang mga titig ko sa kaniyang mga mata. “S-sino po kayo?” utal ko. Isang patagilid na pag-ngisi ang lumitaw mula sa kaniyang mukha. “You don't recognize me. Huh?” Inilapit niya ang kaniyang mukha sa akin. Mula sa posisyon namin, randam ko ang mainit na hininga niya, humahalo pa rito ang alak na ininom niya. Napakagat ako sa labi nang mapagtanto ang pwesto ko, nasisiguro ko sa sariling isang maling galaw lang ay paniguradong magdidikit ang aming mga labi. “Boss, niloloko ka ata eh!" saglit na tumama ang paningin ko sa guwardyang nakaporma sa gilid namin. Sinegundahan pa ito ng mga kasama pa nila, karamihan sa kanila'y mga armado. “Psh, how its been easy for you to forget all your debts?” Tumama ang matalim na paningin niya sa labi ko na animo'y susunggaban niya ako ng halik. Hindi
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments