LOGINShare
THE RUDE
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56A while after Hanna entered the fashion room. Everyone was froze and afraid of seeing Her face that was indeed full of anger and disappointed, dahil alam na ng lahat kung paano mag react si Hanna sa isang bagay na hindi niya nagugustuhan which is a thing that shows unacceptable reasons.
Actually, Hanna’s father died when she was 10 years old. Which means nasa grade school palang sya nun, and at that young age ay naiwan na silang magkapatid dahil sa kinailangang mag trabaho ng nanay nila sa ibang lugar. Kaya Naman duon na nag start mag working student siya pati na ang kuya niya Though isa siyang school kaya wala siyang binabayaran sa school ganunpaman nais niyang makatulong sa kapatid at nanay niya kahit sa maliit na bagay na pangangailangan nila sa bahayAt kahit na na naging mahirap para sa kanya ang buhay nuon ay masaya parin siyang nag sisikap na makapag aral. Kaya naman, naging top student sya sa school mula elementary Hanggang makatapos ng collage.Kaya nga, para kay Hanna ay mahalaga ang dedikasyon, sipag at tiyaga. At sa tuwing nakikita nyang may mga taong hindi nag sisikap sa trabaho ay nagagalit siya dahil ang gusto niyay matuto rin ang mga tao sa paligid nya na pahalagahan ang mga bagay na mayroon sila dahil walang sinuman ang taong makakatulong sa kanila kundi ang kanilang mga sarili.At dahil sa ganito ang uri ng ugali nya ay palagi siyang na mimissinterpret ng ibang tao, kaya kung minsan iniisip ng iba na napaka sama nya at walang ibang inisip kundi pera, career, at trabaho. Ang totooy alam ni Hanna kung anu ang tingin ng mga tao sa kanya, gayunpaman wala siyang pakialam sa sasabihin ng iba dahil para sa kanya ang mga tao ay palaging nariyan at handang mang husga gumawa kaman ng mabuti o masama.Kaya naman, simula nuon ay natuto siyang baliwalain ang sinasabi ng iba at sa halip na mag react ay ipinapakita niya na matigas ang kanyang puso at hindi siya nasasaktan. Isang dahilan kung bakit iniisip ng marami na sya na ang pinaka masamang tao sa balat ng lupa, dahil nga sa sinasabi nya ang gusto niyang sabihin at wala siyang pakialam kung may masaktan man siya o wala, ang mahalaga para sa kanya ay nag papakatotoo siya sa mga tao.Napaupo si Hanna sa rolling chair nya na nakaharap sa glass table nyang pinaglalagyan ng laptop habang tangan ang matalim na tingin sa lahat ng mga taong nasa loob ng fashion room, inilagay niya ang kanyang bag sa gilid ng laptop atsaka duon din ipinatong ang kanyang Gucci sunglass.Napuno ng katahimikan ang buong fashion room, at hindi ito dahil sa busy ang lahat sa kanilang mga trabaho. Kundi wala ni isa sa kanila ang gumagalaw o nag sasalita dahil nga sa takot. Thus, everybody is keeping theirselves in silence kulang na nga lang ay huwag silang huminga o lumunok ng laway.“Now explain to me kung paanong nanakaw ang proposal natin!?”Nung mga sandaling yon ay nakayuko lang silang lahat dahil hindi rin nila alam kung papaanong nanakaw ng Golden Corp. ang kanilang proposal at dahil duon ay wala silang maisagot na rason kay Hanna. Kaya sa halip na mag explain ay pinili nalamang nilang manahimik, subalit hindi iyon ang reaction na nais ni Hannang mareceive dahil bukod sa kailangan nya ng explenasyon ay gusto nya ring malaman kung sino ang may kasalanan para may mabuntunan sya ng galit nya.“SO ANU!!!!???Tell me now kung anu nang gagawin natin ngayon if tomorrow is our Runway"Ang naka salubong na kilay ni Hannang sabi habang galit na galit at gigil na gigil dahil sa napaka importante ng proposal na nanakaw sa kanila. Thus, she prepared the proposal for one and a half year. At isa pa, kinailangan nya pang mag out of the country just to make sure that the motif are unique. Kaya naman, parang bibigay ang natitirang kabaitan sa loob ni Hanna at gusto nya nang ikick-out ang lahat ng empleyado nya para mawalan ito ng mga trabaho dahil puro lang sakit sa ulo at kapalpakan ang inaambag ng mga ito sa kanya.“Maam, I will send an email nalang po to let their organizer know na hindi makakaabot sa show ang ating proposal”Ang nonsense na sagot ng kanyang operation manager. Kaya naman, at that moment ay napataas ang left eyebrow ni Hanna kasabay ng pag crossed ng kanyang both arm atsaka ito tumingin sa babae na para bang lalapain nya ito ng buhay.“At anong sasabihin mo sa kanila? Na dahil sa kapabayaan ng management namin ay nanakaw po ng ibang companya ang aming proposal, GANUN BA!!? Tapos anu huh? ..Teka nga, Sigurado kabang ginagamit mo yang utak mo?”Ang naiinis na sagot ni Hanna. At habang nag liliyab ito dahil sa sobarang galit ay bigla nalang tumunog ang telepono na nag alingawngaw naman ng ingay sa loob, At dahil ditoy napabalikwas ng tingin ang lahat sa pader na malapit sa may pinto,which is were the telephone was placed. And because everybody was froze and afraid to make an action,then so, Hanna stood up and answer the call.After the moment that conversation ends up, Hanna took the gripwoods that was placed behind the door. And there she break the telephone into pieces,which is actually made some mess on the floor. Wherein, everyone was in a total shock while looking at Hanna and the broken telephone. At ito ay dahil sa sobrang inis niya na wala siyang mapag balingan ng kanyang galit.“What the hell are you looking at!!?? Clean this up NOW!!!!!!”Ang pabulyaw na utos ni Hanna atsaka ito bumalik sa kanyang upuan sabay halungkat sa mga papel sa second layer ng kanyang drawer. At habang nag lilinis ang kanyang mga empleyado dahil sa basag basag na parts ng telepono na nakakalat sa sahig ay hinagis naman ni Hanna ang lahat ng papel na hawak nya.“I want you all fix this mess before 12 midnight, dahil kapag hindi ninyo nabawi ang proposal na yon. SWEAR!!!!! DON’T YOU EVER SHOW YOUR FACES ON ME!!!!!”Ang mapait na pag babanta ni Hanna bago ito lumabas at padabog na isinara ang pinto na para bang any time ay kakalas ito dahil sa sobrang lakas ng impact nitong lumagabog pasara, buti na nga lang at wooden made ito. Kaya medyo matibay, dahil kung gawa sa salamin ang pintuan ng fashion room ay malamang na kanina pa ito nag kadurog durog.Related chapters
TEARS ARE FALLING THE OTHER HER!
*****ROOFTOP*****After magsabog ng kadiliman si Hanna sa loob ng fashion room ay lumabas ito at sumakay ng elevator para pumunta sa rooftop, Just to unwind Her mind and release the pressure dahil sa alam nya namang walang ibang gagawa at mag cocover up ng lahat kundi sya lang. Thus, all she need is to relax Herself para makapag isip ng kanyang back ups.Nakatayo nuon si Hanna habang naka tingin sa baba at dahil nasa 20th floor ang rooftop, meaning to say ay napakataas nito para dumungaw sya na wala man lang bahid na kahit anong takot sa kanya. Mula sa taas ay nakikita ni Hanna ang iba’t-ibang uri ng saksakyan, mga taong abala sa kani-kanilang mga buhay at malalaking mga companya,hotel and restaurant na nuoy nasa harap nya lang. Kaya naman, bago nya lang nuon napansin na napaka laki na pala ng pag babago sa paligid nya at hindi nya ito nakikita dahil palagi siyang abala sa kanyang mga trabaho.Ilan pang sandali habang kapanayam ni Hanna ang kanyang sarili ay saglit siyang napapikit n
TEARS ARE FALLING THE SAVIOR
HANNA'S POV"Anu ba! bakit mo ba ako pinatawag? alamo namang busy akong tao ei"Naiirita kung bungad nung pumasok ako sa loob, well busy naman talaga ako no!"Hayy" Ang buntong hininga ko sabay nang buong lakas kong bagsak sa aking katawan sa isang mahabang couch. Grabe na pagod ang ferson today! Kung bakit ba kasi napaka malas ng araw ko ngayon.At mula sa di kalayuan ay sumagot naman ang isang lalaki habang nakatuon ito sa kanyang komputer. Grabe napa awang ang labi ko dahil sa napaka gwapo ng kaharap ko, ay teka kailangan ko atang saluhin ang puso ko mukhang malalaglag ei. Nakatitig lang ako sa kanya at pinag mamasdan ang bawat niyang galaw, napaka husband material ng dating nya."Busy ka? Kung ganun anong ginagawa mo sa rooftop?" Tanong nito sabay ng pag baling niya ng tingin sa akin. Napa iwas ako ng tingin atsaka sumandal, hinawi ko ang buhok ko para ilaylay ito sa likod ng upuan atsaka duon ay pumikit ako. Nakakantok talaga kapag mga ganitong oras."Bakit hindi ba ako pweden
TEARS ARE FALLING HARDWORKING
sumapit na nuon ang dapit hapon at sa halip na kumain sa mamahaling restaurant kasama ang kanyang kaibigan ay naroon si Hanna sa kanyang condo, dahil na alala niyang marami pa pala siyang dapat na asikasuhin para sa Fahion show kinabukasan.Samantala sa kabilang banda naman ay biglang tinawagan si Leigh ng kanyang ama dahilan para macancell ang pina reserve nitong lunch for two sa kanyang secretary.Mga ilang sandali pa ay parang tila napaka bilis na gumabi kung saan si Hanna ay naroon parin sa table niyang nakaharap sa t.v. Nakaupo siya sa sahig habang hindi mawari ang sitwasyon niya na sumasagot ng tawag na halos kulang nalang ay idikit niya ang cellphone at telepono nya sa kanyang tenga.Nakasuot nuon si hanna ng kulay pink na pajama na may maliit na bear ang design habang maluwag at malaking kulay puti naman ang panatulog na suot niyang damit pang itaas.habang suot naman nuon ang mga pangkulot niya sa buhok na naka roll sa unahan at dalawa sa mag kabilang gilid.Naka ninja sit sya
TEARS ARE FALLING FASHION SHOW
Mamaya Ng Gabi ay magaganap ang Fashion show, kaya sinet na ni Hanna ng maaga ang kanyang alarm clock para magising ng maaga, upang mag handa. actually, hindi nya naman kailangan ng alarm pero dahil sa importante ang araw na ito ay sinadya nya talagang mag set dahil mag hapon siyang pagod sa pag hahanda ng lay out ng stage, sa mga damit at sa marami pang iba na preparation.Ang totooy hindi nais ni Hanna na mapahiya ang companya ni Leigh at syempre pati narin ang trabaho nya, mga empleyado at pati na ang kilala nyang pangalan. Kaya nga ang lahat ay binubusisi niya ng husto at yon ang dahilan kung bakit ginabi na siya ng uwi.Nang maka gising si Hanna ay sakto namang tumunog ang kanyang cellphone, kaya naman inipit nya ito ng kanyang balikat at tenga habang nag liligpit ng kanyang higaan.Una, hindi kumakain si hanna ng mga instant na pagkain maliban nalang kung wala na syang time para rito.Pangalawa wala siyang katulong sa bahay, inshort mula sa pag lilinis, pag huhugas at pag lalaba
TEARS ARE FALLING SUPER MARIO!
Ding.....Dong.....Ding....Dong "Sino ba yun? Ang aga aga naman." Ang nuoy naalimpungatang gising ni Hanna, bahagya siya nuong napabangon habang nakapikit ang isang mata dahil sa sobrang antok at pagod nito. Maya maya lang ay narinig niya ang pag unlock ng pinto at batid niyang si Leigh iyong dumating dahil bukod sa kanya ay ito lang ang nakakaalam ng kanyang passcode. Kaya naman, muli siyang humiga atsaka duon ay muling ipinikit ang kanyang mga mata.Samantala, si Leigh naman ay pumasok nuon sa kanyang kusina at duon ay inilagay ang mga dala nyang pagkain sa mesa dahil napansin nito nakaraan na wala ng kalaman laman ang ref ni hanna, pagkatapos ay saka ito pumunta sa kwarto ng kaibigan."Hanna, teka hindi kapa gising?" Tanong nito ng makapasok sa kwarto, nagulantang naman siya dahil sa sobrang gulo at kalat ng paligid kaya't napamulsa nalang ito atsaka nag pailing-iling."Bakit ba ang gulo ng kwarto mo?" Puno pa nito atsaka nag payuko-yuko habang dinadampot ang mga nakakalat na damit
TEARS ARE FALLING THE NEW SECRETARY
Kinabukasan ay maagang pumasok si Hannasa kanyang opisina upang ifinalize ang lahat ng mga damit na gagamitin sa shoot na gaganapin naman sa France.Nakaupo nuon si Hanna habang pinapaikot-ikot ang hawak niyang ballpen, napapanguso siya dahil bukod sa mga napiling ishoot sa France ay mayroon ding iilan sa mga designs nya na binili ng isang koreano, at napapailing-iling siya sa kanyang sarili sa tuwing naaalala niya ang naging first encounter nila nito.Hindi siya makapaniwalang sa gaanong sitwasyon pa sila magkikita na kung paulit-ulit na babalik-balikan ni Hanna ay masisiraan siya ng bait dahil alam niyaang sobrang nakakahiya ang araw na yon na kung maaari lang ay isumpa niya.Samantala habang nakikipag panayam nuon si Hanna sa kanyang sarili ay bigla namang bumukas ang pinto at lumabas ang isang matipunong lalaki na naging dahilan ng pansamantalang paghiwalay ng kaluluwa ni Hanna sa kanyang katawandahil sa tila isang makisig na prinsipe ang nuoy papalapit sa kanya.Nakasuot ito nuon
TEARS ARE FALLING PIECE OF FEAR
"Good morning po maam" Bungad nuon ng isang lalaki bago ito pumasok at lumapit sa desk ni Hanna pagkatapos ay iniabot ang isang sobre.At dahil sa curiosity ay agad iyong kinuha ni Hanna para basahin. Nagulat naman ito dahil isang wedding Invitation ang laman nito."Te-teka, ikakasal ka na?" Pagulat at hindi makapaniwalang tanong nuon ni Hanna."Opo maan" Sagot nung lalaki atsaka ito ngumiti.Nung mga sandaling yon parang biglang tumigil ang mundo ni Hanna habang hawak at pinagmamasdan ang invitation."Next week na po ito maam, sana po makapunta kayo, isang malaking karangalan po kung dadalo kayo" Puno pa nung lalaki dahilan para mapangiti naman si Hanna."Sya nga po pala baka makalimutan nyo po ang celebration party natin ngayon para sa successful na Fashion Show, maya-maya lang po mag sisimula na ito." Paalala nito kay Hanna na halata namang nakalimutan niya ang tungkol duon, pag katapos ay umalis narin nuon ang lalaki.Well, hindi mahilig sa party si Hanna since nuon paman dahil w
TEARS ARE FALLING PIECE OF FEAR 2
Matapos nuong makipag usap ni Leigh kay Hanna ay agad na din itong bumalik sa kanyang opisina para tapusin ang ilan pang mga trabaho na naiwan nito nuong mga nakaraang araw."Good morning sir" Bati nuon ng kanyang mga empleyado habang nakayuko ang mga ito. Pero hindi niya sila pinansin at sa halip ay dire-diretso lang itong pumasok sa loob.Medyo may kalakihan ang opisina ni Leigh na kung susukatin ay maari na itong maging condo unit dahil sa punong puno din ito ng mga electronics at automatic na kagamitan na kung saan ay mula sa kanilang company na akala mo bay nag iindorse ng products ang loob ng unit nya."Good morning sir" Bati ng kanyang secretary nuong makapasok ito sa loobAt tulad ng lagi nitong ginagawa ay hindi siya sumagot at sa halip ay dumeretso ito sa kanyang table at duoy hinubad ang kanyang chaleko at isinampay ito sa wooden stand."Anong schedule ko?" Tanong bago umupo sa kanyang rolling chair.Kaya naman lumapit ang kanyang sekretarya atsaka habang bitbit ang iilang m
Latest chapter
TEARS ARE FALLING HOSPITAL
“Hanna hindi bat may trabaho ka pa? Bat di kapa umuuwi?”Tanong nuon ni mama habang nakahiga ito sa kama.So ayon, as what you see ay nandidito ako ngayon sa ospital dahil sa emergency call kagabi. Actually, pinatulog kulang ang tatlo kong pinsan na magugulo and get ready na sana para sa Birthday Party ng kapatid ni Leigh, I was fully make up and dressed up pero biglang tumawag ang ospital kaya nag madali akong pumunta dito.“Lalabas ka narin naman daw mamaya sabi ni Doc, ihahatid nalang kita pauwi.”Tugon ko naman, atsaka kinuha ang magazine na nakapatong nuon sa mesa.“Masyado na ata akong nakakaabala sayo ei.”Sabi pa nuon ni Mama, with her teary eyes habang nakatingin ito sa akin, alam ko na kung anong susunod na scene after nito.“Hayyy!!!! Tama nakakaabala nga kayo!” Paninira ko naman sa moment nya, dahilan para mapatingin sya sa akin at nag smirked lang ako at pinag patuloy ang pag buklat sa magazine.“At dahil nakakaabala kayo, I cancel all my meetings para naman masulit
TEARS ARE FALLING YOUNG PEOPLE OF THE CLAN
Matapos ang nakaka pagod na routine ng buhay ni Hanna ay saglit itong umuwi sa kanyang apartment para makapag pahinga at maka pag prepare na din ng isusuot niya para sa birthday party ng kapatid ni Leigh na gaganapin sa isang sikat na Hotel sa Manila.Sa malamang ay magiging Engrande ang party na yon dahil sa mga koneksyon at kaibigan ng pamilya, kaya naman sigurado siyang mga celebrity, businessman at government officials ang dadalo. Dahil duon ay nag shopping na rin sya ng masusuot nya nuong nandun pa sya sa Berlin. Nang makapasok sa kanyang apartment ay nag taka siya kung bakit may mga sapatos sa loob ng apartment niya. Nung mga sandaling yon ay dahan-dahan niyang hinubad ang kanyang sandals, atsaka dahan-dahan ito inilagay sa cabinet. Mula sa sapatusan ay rinig niya ang mga boses na tila babae at lalaki.“Teka bakit walang laman ito?”“Anu kaba bakit mo yan pinapakialaman?”HANNA’S POV“Teka bakit walang laman ito?”“Anu kaba bakit mo yan pinapakialaman?”Rinig kong usapan ng ba
TEARS ARE FALLING ORPHANAGE
SUNSHINE HAVEN ORPHANAGEIn the heart of Manila City, nestled between a row of bustling shops and quite residences, stands a large, old building- Sunshine Haven Orphanage that is located at Sta. Mesa, this place become famous, as it is known as the home of children.Despite its age, the building is well-maintained, a testament to the care and dedication of its sponsors, one of whom is Miss Hanna.The exterior of the orphanage is painted a soft shade of blue, giving it a warm and welcoming appearance. A small playground, filled with brightly colored swings and slides, is situated at the front, often filled with the laughter and shouts of the children who call the place home.Inside, the orphanage is a hive of activity. The walls are adorned with children’s artwork, adding a touch of color and life to the otherwise simple décor. The rooms are spacious and filled with natural light, each one housing several beds neatly line up against the walls. A large communal areas serves as a space
TEARS ARE FALLING THE MAN OF MY LIFE
Sa isang maliit na apartment , ang kanyang kwarto ay simple lang - isang kama na may malinis na kumot at unan, isang mesa na puno ng mga libro at mga dokumento, at isang kabinet na puno ng mga papel at mga file. Sa kabila ng kanyang pagiging simple, ang kanyang kwarto ay puno ng katahimikan at kapayapaan.Ngunit sa sandaling iyon, ang katahimikan ay biglang nawala. Nag-ring ang kanyang alarm clock, at biglang nagising si Minji. Tiningnan niya ang oras at napagtanto niya na malalate na siya sa trabaho.Agad siyang tumayo mula sa kanyang kama at nagmadali sa paghahanda. Nagbihis siya ng mabilis, kinuha ang kanyang bag, at nagmadaling lumabas ng kanyang kwarto. Sa kanyang isipan, alam niyang hindi siya pwedeng malate. Alam niyang nakabalik na si Miss Hanna, at alam niyang simula na naman ang giyera sa trabaho.Habang nagmamadali siya, hindi niya maiwasang isipin ang mga posibleng mangyari sa kanyang araw. Ngunit sa kabila ng lahat, alam niyang kailangan niyang harapin ang lahat ng ito.
TEARS ARE FALLING NOT JUST A SIMPLE CASE
DETECTIVE'S OFFICE Detectives Office is a place where mysteries are unraveled and justice is served, sits quietly in the heart of the city. As you step inside, the first thing that strikes you is the air of seriousness that hangs heavy in the room. The walls, painted a somber grey, are adorned with maps, photographs, and case files, each telling a story of its own.To the left, a large wooden desk dominates the room. It's cluttered with an array of items that define the detective's work - a magnifying glass, a notepad filled with scribbles, a vintage typewriter, and a telephone that rings intermittently, breaking the silence. The desk is a testament to the countless hours spent piecing together the puzzles that come their way.On the right, a large corkboard stands, covered in a web of red strings connecting photographs and notes. It's a visual representation of the detective's mind, a maze of connections and theories. Each string is a lead, a potential path to the truth.In the cor
TEARS ARE FALLING BUSINESS TRIP pt.2 (The Fashion Show)
Maagang umalis noon si Hanna sa Grand Hotel Hindi lang dahil sa maaga Ang flight nya kundi dahil sa Hindi nya kayang harapin si Leigh matapos Ang ginawa nya noong gabi ng event party. Kaya Naman, habang natutulog pa si Leigh ay umalis na siya kaagad.Atyaka, this time ay need nadin talaga nila mag depart Ng trip dahil may fashion week syang aatenan sa Berlin, at si Leigh naman ay may Business meeting pa sa mga investor nya para sa Bago nyang business proposal.AIRPORT"Damer och herrar, god eftermiddag. Det här är er gateagent som talar. Vi är nu redo att börja ombordstigning för Flight SK925 från Stockholm, Sverige till Berlin, Tyskland. Vi ber vänligt alla passagerare att ha sina boardingkort och identifikation redo för ombordstigning." (Ladies and Gentlemen, good morning. This is your gate agent speaking. We are now ready to begin boarding for Flight SK925 from Stockholm, Sweden to Berlin, Germany. We kindly ask all passengers to have their boarding passes and identification ready
TEARS ARE FALLING THE MOMENT OF REMEMBRANCE
HANNA'S POV7 pm Ang start Ng event, pero tinatamad akong bumangon diko napansing nakatulog Pala ako after kung mag hot shower kanina, siguro na pagod din talaga ako.Napalingon ako sa paligid ko para hagilapin si Leigh pero di ko sya nakita."At saan Naman daw kaya sya pumunta?" Saad ko sa sarili ko atsaka ako napatingin sa orasan na nakapatong sa maliit na table, sa bandang gilid ng kama. 5:30 pm,"Need ko nang mag prepare para sa event" Actually kung nasa pilipinas ako, kahit 6:30 pwede ako mag prepare Kasi Naman Walang paki Ang mga people duon kahit late sila yong iba nga Ang katwiran ay; "It's better to be late than never".Well, di ko masasabing tradisyon yon Ng Philippines, Ewan ko ba kung bakit ganun Basta Ang alam ko iba Ang mindset naming mga pilipino Kasi we always enjoy the life everyday and so Hindi uso Ang pressure. Hindi ko naman sinasabi na mga irresponsible kami sadyang alam lang namin Ang pag kakaiba Ng responsibility at Happiness. Kaya nga madalas na kami Ang mga
TEARS ARE FALLING BUSINESS TRIP pt.1
Damer och herrar, vi gör nu vår slutliga nedstigning till Stockholm Arlanda flygplats. Lokal tid är 14:30 och temperaturen är 5 grader Celsius. För er säkerhet, se till att ditt säkerhetsbälte är ordentligt fastspänt, att ditt sätesrygg och fällbara brickor är i fullt upprätt läge, och att dina fönsterluckor är öppna. Se också till att ditt handbagage är förvarat under sätet framför dig eller i de överliggande facken.Vi påminner er om att detta är en icke-rökningstjänst. Rökning är förbjudet tills du har nått ett utsett rökområde på flygplatsen.Om Stockholm är hem för dig, välkommen hem. Om du besöker, hoppas vi att du njuter av din vistelse. Om du reser vidare, önskar vi dig en säker fortsatt resa.Tack för att du valde vårt flygbolag. Vi hoppas att se dig ombord igen inom en snar framtid. Ha en bra dag!"Matapos ang annunsyo sa pag lapag ng eroplano ay agad na nag fastened ng seatbelt si leigh, samantala napalingon naman siya kay Hanna na nuoy nahihimbing sa pag tulog.Kaya nga lum
TEARS ARE FALLING VOICELESS
Matapos mag send message ng text message si Hanna sa detective ay sumakay na ito sa kanyang kotse. At habang nag mamaneho siya sa walang tiyak na direksyon kung saan ang paligid niya ay pinuno ng katahimikan na tanging ingay lamang ng mabilis nap ag maneho ng sasakyan ang syang naririnig. Nung mga sandalling iyon ay hindi namalayan nuon ni Hanna ang dahan-dahan nap ag tulo ng kanyang mga luha sapagkat hindi maintindihan ang kanyang nararamdaman.Batid niya sa sarili kung gaano niya kagustong maipaimbestigahan ang mga nangyari nuon at ito nga ang dahilan kung bakit pinag planuhan at pinag-ipunan nya ito ng ganun katagal. Gayunpaman, hindi niya maisip na dahil sa gagawin niya ay maari ding bumalik ang lahat ng mga ala-alang matagal nya ng ninais na kalimutan, mga panahong kinamuhian siya ng mga tao, pamilya niya, panagarap niya at pati na ang kanyang sarili.*****FLASHBACK*****“ Napaka walang hiya mong bata! Ang lakas ng loob mong mag pakita pakatapos ng kahihiyang ginawa mo!”Ang gal
