Home / Romance / TEARS ARE FALLING / FAMILY GATHERING

Share

FAMILY GATHERING

Author: Phranceszqua143
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

HANNA'S POV

Tuk.......Tuk......Tuk.......

Ang agaw pansing tunog ng sandals ko habang papasok sa isang sikat na restaurant. Ewan ko kung bakit pero sabi nila dalawang klase lang nang istorya behind sa tunog ng mga takong.

Ang una ay parang isang thriller moments sa mundo ng pelikula yon bang may mga crimen na scene.

At ang pangalawa ay isang magandang outcast for a revenge gaya ng scene ni maja salvador sa wildflower.

Pero ang hindi nila alam alin man duon sa dalawang scene na yun ay isa lang ang siguradong alam ko, at yun ay sobrang napakasakit at nakakangalay sa binti ang mag suot ng hills kaya hindi ko maintindihan kung paanong nagiging epic ang labas nito sa mga pelikula...

"Hanna..."

Tawag sa akin ng isang babae dahilan para mapahinto ako kasabay nun ay ang pag tayo nung babae habang nakangiting sumasalubong sa akin. Kaya naman, I coldly smile at her nasa malayo palang kasi ako ay nakikita ko na ang mapanuyang tingin sa akin ng pamilya ko.

Tssss....

As I smirked

FLASHBACK

"At ang lakas ng loob niyang mag pakita dito, matapos niyang gumawa ng scandal"

"Wala na talaga syang natitirang kahihiyan sa sarili"

END OF FLASHBACK

Tulad ng dati ganun parin katalim ang mga tingin nila sa akin kahit na may 15 years nang nakalipas. Mga tinging may mag kabilang talas na tumatagos sa kaibuturan ng pag katao ko, mga tinging kayang manira ng buhay at pumutay ng puso.

At kahit na isa na akong Fashion icon at sikat sa buong bansa kung tratuhin nila ako ay para parin akong isang high schooler.

"Bakit ba ang kupad mo parin hanggang ngayon? mamamatay na sa gutom ang mga tao dito kakahintay sayo!"

Naiinis na sabi ng isang babaeng naka white lace na damit. Siya si tita Mina ang pangatlong kapatid ni mama na nakapag asawa ng businessman pero wala siyang ibang ginawa kundi lustayin ang perang pinag hihirapan ng asawa niya.

"Pasensya na, high season ngayon kaya medyo traffic."

Walang sa mood kung sagot bago umupo sa isang bakanteng upuan.

"Kung alam mo naman palang high season at matraffic, edi sana nag paaga ka! nang saganun hindi kami naninigas ng kahihitay sayo."

Sagot naman ng babaeng naka pony tail at nakablue na dress. Siya ang pinsan kong si Erika pangalawang anak siya ni tita mina. Well, masasabi kong isa siyang successful na balerina ng bansa na nag ka-scandal sa isang mentor at bumagsak ang kanyang career at ngayon ay kumakapit sya sa yaman ng kanyang ama. Anu kayang plano nya sa buhay?

"Hindi ka naman na nigas! So wala akong dapat na ikatakot."

Pang iinsulto kong sagot habang nakatingin sa kanya, at sya naman ay halatang gigil na gigil habang natatawang nakatingin sa akin.

Alam kung scandalusa sya tulad ng nanay niya pero hindi sya pwedeng mag kalat ngayon dahil sikat ang restaurant nato kaya maraming tao.

Kaya nga naaliw akong tignan sya habang kulang nalang ay sumabog sya kakapigil ng sarili niya. Nung mga time na yun bigla namang natahimik ng saglit ang kapaligiran.

"Sya nga pala ano nang plano mo sa University mo kuya Noel ngayong wala ng anak na susunod sayo? Si Froi sana kaso hindi bat hindi sya nakapasa sa bar exam."

Panimulang tanong ni tita Carmen kay tito Noel. Kaya napalingon ako kay Froi na nuoy nakayuko at walang mukhang maiharap sa kanyang ama. Ang totoo, isang magaling na professor nuon si tito Noel sa Ateneo, ang sikat na University sa buong pilipinas.

At nung mapang asawa niya si tita Grace ay sya na ang pinalit ng father in-law niya bilang bagong direktor ng University. Pag lipas ng isang taon ay nag karoon ito ng severe na sakit at past eight months lang ay namatay din ito, kaya naman dahil sa nag iisang anak lang si tita grace ay sa kanya naipamana ang lahat ng yaman ng ama niya. Grabe noh! ganun ka swerte si tito Noel ang kaso pag dating sa mga anak mukang tagilid siya.

"Ewan ko ba sa batang ito, hindi ko din maintindihan kung anong dapat gawin sa kanilang dalawa ni Byron"

Dismayadong tugon ni tito Noel.

"Balita ko nga may sinapak itong si byron sa school nila, paano yan kuya kung mag reklamo ang parents ng studyanteng yon, baka mapa tanggal ka niyan sa pagiging direktor."

Insensitive naman na puna ni tita Mina kay tito Noel, dahilan para mapalingon ito sa amin na para bang hiyang hiya siya.

"Teka malayo palang naririnig ko na ang pagiging proud nyo sa akin tita Mina ah! Wag nyo naman pong masyadong ipahalata"

Sagot ni Byron mula sa likod sabay smirked at upo sa upuan niya. Sya si Byron ang bunsong anak ni tito Noel kung yung kuya nya ay kilalang bulakbol sya naman ang kilalang gangster sa school in short ang blacksheep sa pamilya. Pero teka parang medyo naiinis ako sa pang iinsulto ni tita Mina kay tito Noel, kaya nga mula sa bag ay kinuha ko ang phone atsaka ako nag swipe at nag basa ng news.

"Oh may bagong news, isang ina na iniwan sa orphange ang kanyang anak para sa career, Naku napaka walang awa naman ng nanay na yun"

Pag iinterupt ko sa kanila dahilan para mapabaling silang lahat ng tingin sa akin. Sa kabilang banda ay nakita ko namang nanatili lang na nakayuko si erika na para bang hindi na nya narinig ang sinabi ko.

"Palala na talaga ng palala ang mga kabataan ngayon, nakakatakot na silang maging magulang"

Tugon ni tita Carmen pag katapos ay humigop ito ng soup, at mula sa gilid ng pherepiral ko ay nakita ko ring napa iling-iling lang si tito Noel.

"Sandali, anu bang kinalaman ng balitang yan sa gathering natin?"

Puna ni tita Mina habang nakatingin sa akin Malamang hindi nya yun naiintindihan. Samantala sa kabilang banda naman ay tahimik paring nakayuko si Erika at kumakain.

"Wala naman, pero hindi bat yun ang orphanage na sinusuportahan mo nuong sikat ka pang balerina?"

Sabi ko sabay ng tingin kay Erika, kaya naman tumingin ang buong pamilya sa kanya habang sya ay hindi mapakali kung paano sya sasagot. Ang totoo, nakakatawa rin talaga ang pagiging ignorante niya!

"Huh! O-oo yu-yun nga!"

Pautal na sagot niya habang parang namumutla dahil sa sobrang kaba. After nun tumingin sya sa akin na para bang kahit anong oras ay iiyak na sya pero halatang pinipigil nya lang.

"Bakit parang kinakabahan ka? Hindi kaba proud na nakakatulong ka sa mga batang iniiwan ng kanilang pamilya? Hindi bat maituturin yung kawang gawa?"

Ang pag didiin ko sa mga sinabi ko, sa kabilang banda naman ay napalingon si tita mina kay erika nung mga sandaling yun napag tanto ko na totoong wala nga ni isa sa pamilya niya ang pinag sabihan niya ng tungkol duon. Kung ganun, napapaisip tuloy ako kung bakit niya yun itinago samantalang pride nya yun, o baka naman tama yung mga iniisip kong dahilan.

"Sandali, may sinusuportahan kang orphanage? Kailan pa? At bakit hindi mo sinasabi? Baka mabago pa nito ang image mo anak at sa wakas ay maka balik ka ulit sa pagiging balerina."

Sabi pa nuon ni tita habang nakatingin at pinipilit si Erika na mag salita. Subalit tulad ng inaasahan ay hindi ito nag salita, samantala habang ang lahat ay nakabaling ng tingin sa kanya ay bigla namang tumunog ang cellphone ko dahilan para mapa baling ako ng tingin kung san naroon ang bag ko para kunin ito pero nagulat ako ng biglang tumayo si Erika.

"Pupunta lang ako ng Ladies Room"

Sabi nito sabay kuha sa bag niya atsaka umalis.

"Excuse me din, sasagutin ko lang to"

Pag eexcuse ko naman atsak ako tumayo at lumakad papunta sa likod palayo sa table namin at ng medyo malayo-layo na ako ay saka ko lang sinagot ang tawag.

"Yes, ako nga si Hanna Gomes"

Sagot ko sa kabilang linya at isang boses lalaki naman ang sumagot sa akin. Nung mga sandaling yun may isang grupo ng mga lalake ang dumaan kaya medyo napa atras pa ako ng kunti hanggang sa matuntun ko ang Ladies Room atsaka ko ulit binalikan yong tumawag. Maya maya pa matapos ang paguusap habang palakad ako pabalik na sana sa table ay nakarinig ako ng hagulhol ng pag iyak kaya bahagya akong napahinto at mga ilan pang sandali ay lumabas ang isang babae.

"Erika"

Gulat kong bati sa kanya dahil medyo namumugto ang mga mata niya. Napahinto naman sya saglit pero sa halip na mag salita ay kinuha nya ang phone sa bag atsaka ito nag dial.

"Mama, kailangan ko ng mauna"

Sabi nito at agad ring binaba ang tawag bago ito umalis pero hindi pabalik sa table kundi palabas ng restaurant. Napalingon ako nun sa table kung saan sila tita Mina, sa kabilang banda ay bigla naman akong napaisip kung narinig ba ni Erika ang pinag uusapan namin ng kausap ko kanina.

Maya maya pa, habang nag iisip ay nag vibrate ang phone ko isang message mula kay Leigh.

"Ano ng nangyari ayos kalang ba?"

Message nya nuon sa akin kaya slite naman akong napangiti at biglang nawala yong kanina pang tension sa buong katawan ko habang nasa harap ng buong family ko. Kahit sa pag text ramdam parin ang pag woworry nya.

"So far, ayos pa naman"

Sagot ko habang hindi mapigilang ngumiti mag isa. Ang totoo mula pa nung high school ay kasama ko na si leigh pero hindi sya ganito sa akin.

Teka, kailan nga ba sya nag start na maging ganito sa akin? Dati kasi napaka cold niya, palaging naka headphone at hindi namamansin.

"Skip kana dyan habang okay pa. Tapusin ko lang meeting ko tapos barbeque tayo?Ano? gusto mo ba?"

Natawa naman ako sa kanya, bakit ba parang kinikilig ako. Bigla naman akong natauhan sa sinabi ko nuon habang nakangiti pang nakatingin sa text niya. Teka! Anu?Ayyy kaloka anong bang nangyayari sa akin?

"Sige wait mo ko"

Reply ko, parang gusto ko nga rin ng barbeque ngayon. Kaya naman, dali-dali akong bumalik sa table namin atsaka nag paalam kina tita at tito. Well, masasabi kong kumpara sa mga dating gathering at sa panaginip ko kanina medyo peaceful akong makakauwi ngayon.

Nakakatawa lang isipin dahil para sa ibang tao ang Family Gathering ay isang selebrasyon para sa muling pag titipon ng pamilya pero para sa mga tulad namin isa itong pag titipon para mag payabangan, mag kutyaan, mag parinigan at mag kasakitan o kaya naman mag labas ng mga hinanakit at sama ng loob. Nakakatawa mang isipin pero isa kami sa mga pamilyang may immature na pag-iisip.

Well, hindi naman talaga ako mahilig sa ganitong klaseng pag titipon pero sabi ni leigh balang araw ma mimiss ko din ang ganitong gathering, sa palagay ko hindi talaga!.

At kung hindi lang din ako inutusan ni mama na pumunta dito ay wala rin talaga akong plano kasi alam ko mangyayari, buti na nga lang ay binilinan ako ni mama bago ako pumunta dito. Sabi nya manahimik lang daw ako, well nanahimik naman talaga ako pero yong kay erika? Basta naiinis kasi ako sakinilang dalawa ng nanay niya. Himala nga ngayon dahil hindi tulad ng dati na ako lang ang napag iinitan ng pamilya, ngayon kasi parang nalilibot na nila ang impormasyon ng bawat isa.

Wala akong dalang kotse ngayon, si leigh naman ay patapos pa lang daw sa meeting niya at dahil dun walang susundo sa akin. Kaya nga, tumawag nalang ako ng taxi para mabilis na makauwi.

"Hanna..."

Tawag sa akin ng isang lalaki mula sa likod at napalingon naman ako, pero bigla nalang nagbago ang expression ng mukha ko ng makita sya. Tama si kuya Gio nga ang nasa harap ko, ang nag iisa kong kapatid. Actually, nanduon sya kanina pero nag kukunwari akong hindi ko sya nakikita. Himala nga ei! at pumunta sya ng gathering matagal narin kasi syang di nag pakita, siguro simula nung makulong si tito Ronald.

"Kumusta kana? Si-si Ma-mama kumusta n-na sya?"

Sabi nito habang nakayuko at hindi makatingin sa akin.

Ewan ko kung bakit pero naiinis ako sa tono ng boses niya na akala mo talaga concern sya. Hindi ko alam kung dapat ba masaya akong makita sya o dapat lalo akong mainis dahil sa nag pakita pa sya.

"Teka concern ka? Seryoso?"

Sagot ko sabay smirked, nung mga sandaling yun tama namang dumating ang taxi na tinawagan ko kaya agad na ako pumunta sa pinto atsaka ito bahagyang binuksan.

"Ako at si mama ayos lang kami, nagawa naman naming mag survive kahit dalawa lang kami!"

Padiin kung sagot bago ako tuluyang sumakay sa taxi. At mula sa side mirror ay nakita kong nakatayo lang siya sa labas ng resto. Tinignan ko lang sya duon hanggang sa lumiko na ang taxi at hindi ko na sya makita.

Nung mga sandaling yun bigla nalang tumulo ang mga luha ko ng hindi ko namamalayan, wala ngang nangyari sa gathering pero mas hinangad ko na sana meron na lang kesa ito naman ang naging kapalit. Nakakainis! Bakit ba sya nag pakita?

Related chapters

  • TEARS ARE FALLING   DEFINETLY ME!!!!!

    Alas otso emedya na nang umaga ng magising si Hanna dahil sa sinag ng araw na pumapasok sa loob ng kanyang kwarto. Ang totoo ay wala namang bago sa kaganapan ng buhay niya. Its like an ordinary life routine, na kung saan ay magigising sya, at mag hahanda para sa mag hapong bakbakan sa trabaho. Hanna is a kind of a person na palaging gustong mapag-isa, dahil sa mayroon siyang malalim na lungkot mula sa kanyang nakaraan. However, magaling siyang makisama sa mga tao, if its needed. Ang kaso mas prefer niya ang mag-isa, ito nga siguro ang dahilan kung bakit si Leigh lang naging kaibigan niya at pinag kakatiwalaan niya. Unlike, sa ibang mga taong nasa paligid nya, kung saan ay palaging nag lalaan ng time for having a good time with clubs that include alcohols and parties. Well, hindi naman sa kill joy siya, kundi she just dont have enough time to spent for such parties like that, because instead of wasting her time and strength, she just spend it all in earning money to secure her future

  • TEARS ARE FALLING   THE RUDE

    A while after Hanna entered the fashion room. Everyone was froze and afraid of seeing Her face that was indeed full of anger and disappointed, dahil alam na ng lahat kung paano mag react si Hanna sa isang bagay na hindi niya nagugustuhan which is a thing that shows unacceptable reasons. Actually, Hanna’s father died when she was 10 years old. Which means nasa grade school palang sya nun, and at that young age ay naiwan na silang magkapatid dahil sa kinailangang mag trabaho ng nanay nila sa ibang lugar. Kaya Naman duon na nag start mag working student siya pati na ang kuya niya Though isa siyang school kaya wala siyang binabayaran sa school ganunpaman nais niyang makatulong sa kapatid at nanay niya kahit sa maliit na bagay na pangangailangan nila sa bahayAt kahit na na naging mahirap para sa kanya ang buhay nuon ay masaya parin siyang nag sisikap na makapag aral. Kaya naman, naging top student sya sa school mula elementary Hanggang makatapos ng collage.Kaya nga, para kay Hanna ay

  • TEARS ARE FALLING   THE OTHER HER!

    *****ROOFTOP*****After magsabog ng kadiliman si Hanna sa loob ng fashion room ay lumabas ito at sumakay ng elevator para pumunta sa rooftop, Just to unwind Her mind and release the pressure dahil sa alam nya namang walang ibang gagawa at mag cocover up ng lahat kundi sya lang. Thus, all she need is to relax Herself para makapag isip ng kanyang back ups.Nakatayo nuon si Hanna habang naka tingin sa baba at dahil nasa 20th floor ang rooftop, meaning to say ay napakataas nito para dumungaw sya na wala man lang bahid na kahit anong takot sa kanya. Mula sa taas ay nakikita ni Hanna ang iba’t-ibang uri ng saksakyan, mga taong abala sa kani-kanilang mga buhay at malalaking mga companya,hotel and restaurant na nuoy nasa harap nya lang. Kaya naman, bago nya lang nuon napansin na napaka laki na pala ng pag babago sa paligid nya at hindi nya ito nakikita dahil palagi siyang abala sa kanyang mga trabaho.Ilan pang sandali habang kapanayam ni Hanna ang kanyang sarili ay saglit siyang napapikit n

  • TEARS ARE FALLING   THE SAVIOR

    HANNA'S POV"Anu ba! bakit mo ba ako pinatawag? alamo namang busy akong tao ei"Naiirita kung bungad nung pumasok ako sa loob, well busy naman talaga ako no!"Hayy" Ang buntong hininga ko sabay nang buong lakas kong bagsak sa aking katawan sa isang mahabang couch. Grabe na pagod ang ferson today! Kung bakit ba kasi napaka malas ng araw ko ngayon.At mula sa di kalayuan ay sumagot naman ang isang lalaki habang nakatuon ito sa kanyang komputer. Grabe napa awang ang labi ko dahil sa napaka gwapo ng kaharap ko, ay teka kailangan ko atang saluhin ang puso ko mukhang malalaglag ei. Nakatitig lang ako sa kanya at pinag mamasdan ang bawat niyang galaw, napaka husband material ng dating nya."Busy ka? Kung ganun anong ginagawa mo sa rooftop?" Tanong nito sabay ng pag baling niya ng tingin sa akin. Napa iwas ako ng tingin atsaka sumandal, hinawi ko ang buhok ko para ilaylay ito sa likod ng upuan atsaka duon ay pumikit ako. Nakakantok talaga kapag mga ganitong oras."Bakit hindi ba ako pweden

  • TEARS ARE FALLING   HARDWORKING

    sumapit na nuon ang dapit hapon at sa halip na kumain sa mamahaling restaurant kasama ang kanyang kaibigan ay naroon si Hanna sa kanyang condo, dahil na alala niyang marami pa pala siyang dapat na asikasuhin para sa Fahion show kinabukasan.Samantala sa kabilang banda naman ay biglang tinawagan si Leigh ng kanyang ama dahilan para macancell ang pina reserve nitong lunch for two sa kanyang secretary.Mga ilang sandali pa ay parang tila napaka bilis na gumabi kung saan si Hanna ay naroon parin sa table niyang nakaharap sa t.v. Nakaupo siya sa sahig habang hindi mawari ang sitwasyon niya na sumasagot ng tawag na halos kulang nalang ay idikit niya ang cellphone at telepono nya sa kanyang tenga.Nakasuot nuon si hanna ng kulay pink na pajama na may maliit na bear ang design habang maluwag at malaking kulay puti naman ang panatulog na suot niyang damit pang itaas.habang suot naman nuon ang mga pangkulot niya sa buhok na naka roll sa unahan at dalawa sa mag kabilang gilid.Naka ninja sit sya

  • TEARS ARE FALLING   FASHION SHOW

    Mamaya Ng Gabi ay magaganap ang Fashion show, kaya sinet na ni Hanna ng maaga ang kanyang alarm clock para magising ng maaga, upang mag handa. actually, hindi nya naman kailangan ng alarm pero dahil sa importante ang araw na ito ay sinadya nya talagang mag set dahil mag hapon siyang pagod sa pag hahanda ng lay out ng stage, sa mga damit at sa marami pang iba na preparation.Ang totooy hindi nais ni Hanna na mapahiya ang companya ni Leigh at syempre pati narin ang trabaho nya, mga empleyado at pati na ang kilala nyang pangalan. Kaya nga ang lahat ay binubusisi niya ng husto at yon ang dahilan kung bakit ginabi na siya ng uwi.Nang maka gising si Hanna ay sakto namang tumunog ang kanyang cellphone, kaya naman inipit nya ito ng kanyang balikat at tenga habang nag liligpit ng kanyang higaan.Una, hindi kumakain si hanna ng mga instant na pagkain maliban nalang kung wala na syang time para rito.Pangalawa wala siyang katulong sa bahay, inshort mula sa pag lilinis, pag huhugas at pag lalaba

  • TEARS ARE FALLING   SUPER MARIO!

    Ding.....Dong.....Ding....Dong "Sino ba yun? Ang aga aga naman." Ang nuoy naalimpungatang gising ni Hanna, bahagya siya nuong napabangon habang nakapikit ang isang mata dahil sa sobrang antok at pagod nito. Maya maya lang ay narinig niya ang pag unlock ng pinto at batid niyang si Leigh iyong dumating dahil bukod sa kanya ay ito lang ang nakakaalam ng kanyang passcode. Kaya naman, muli siyang humiga atsaka duon ay muling ipinikit ang kanyang mga mata.Samantala, si Leigh naman ay pumasok nuon sa kanyang kusina at duon ay inilagay ang mga dala nyang pagkain sa mesa dahil napansin nito nakaraan na wala ng kalaman laman ang ref ni hanna, pagkatapos ay saka ito pumunta sa kwarto ng kaibigan."Hanna, teka hindi kapa gising?" Tanong nito ng makapasok sa kwarto, nagulantang naman siya dahil sa sobrang gulo at kalat ng paligid kaya't napamulsa nalang ito atsaka nag pailing-iling."Bakit ba ang gulo ng kwarto mo?" Puno pa nito atsaka nag payuko-yuko habang dinadampot ang mga nakakalat na damit

  • TEARS ARE FALLING   THE NEW SECRETARY

    Kinabukasan ay maagang pumasok si Hannasa kanyang opisina upang ifinalize ang lahat ng mga damit na gagamitin sa shoot na gaganapin naman sa France.Nakaupo nuon si Hanna habang pinapaikot-ikot ang hawak niyang ballpen, napapanguso siya dahil bukod sa mga napiling ishoot sa France ay mayroon ding iilan sa mga designs nya na binili ng isang koreano, at napapailing-iling siya sa kanyang sarili sa tuwing naaalala niya ang naging first encounter nila nito.Hindi siya makapaniwalang sa gaanong sitwasyon pa sila magkikita na kung paulit-ulit na babalik-balikan ni Hanna ay masisiraan siya ng bait dahil alam niyaang sobrang nakakahiya ang araw na yon na kung maaari lang ay isumpa niya.Samantala habang nakikipag panayam nuon si Hanna sa kanyang sarili ay bigla namang bumukas ang pinto at lumabas ang isang matipunong lalaki na naging dahilan ng pansamantalang paghiwalay ng kaluluwa ni Hanna sa kanyang katawandahil sa tila isang makisig na prinsipe ang nuoy papalapit sa kanya.Nakasuot ito nuon

Latest chapter

  • TEARS ARE FALLING   HOSPITAL

    “Hanna hindi bat may trabaho ka pa? Bat di kapa umuuwi?”Tanong nuon ni mama habang nakahiga ito sa kama.So ayon, as what you see ay nandidito ako ngayon sa ospital dahil sa emergency call kagabi. Actually, pinatulog kulang ang tatlo kong pinsan na magugulo and get ready na sana para sa Birthday Party ng kapatid ni Leigh, I was fully make up and dressed up pero biglang tumawag ang ospital kaya nag madali akong pumunta dito.“Lalabas ka narin naman daw mamaya sabi ni Doc, ihahatid nalang kita pauwi.”Tugon ko naman, atsaka kinuha ang magazine na nakapatong nuon sa mesa.“Masyado na ata akong nakakaabala sayo ei.”Sabi pa nuon ni Mama, with her teary eyes habang nakatingin ito sa akin, alam ko na kung anong susunod na scene after nito.“Hayyy!!!! Tama nakakaabala nga kayo!” Paninira ko naman sa moment nya, dahilan para mapatingin sya sa akin at nag smirked lang ako at pinag patuloy ang pag buklat sa magazine.“At dahil nakakaabala kayo, I cancel all my meetings para naman masulit

  • TEARS ARE FALLING   YOUNG PEOPLE OF THE CLAN

    Matapos ang nakaka pagod na routine ng buhay ni Hanna ay saglit itong umuwi sa kanyang apartment para makapag pahinga at maka pag prepare na din ng isusuot niya para sa birthday party ng kapatid ni Leigh na gaganapin sa isang sikat na Hotel sa Manila.Sa malamang ay magiging Engrande ang party na yon dahil sa mga koneksyon at kaibigan ng pamilya, kaya naman sigurado siyang mga celebrity, businessman at government officials ang dadalo. Dahil duon ay nag shopping na rin sya ng masusuot nya nuong nandun pa sya sa Berlin. Nang makapasok sa kanyang apartment ay nag taka siya kung bakit may mga sapatos sa loob ng apartment niya. Nung mga sandaling yon ay dahan-dahan niyang hinubad ang kanyang sandals, atsaka dahan-dahan ito inilagay sa cabinet. Mula sa sapatusan ay rinig niya ang mga boses na tila babae at lalaki.“Teka bakit walang laman ito?”“Anu kaba bakit mo yan pinapakialaman?”HANNA’S POV“Teka bakit walang laman ito?”“Anu kaba bakit mo yan pinapakialaman?”Rinig kong usapan ng ba

  • TEARS ARE FALLING   ORPHANAGE

    SUNSHINE HAVEN ORPHANAGEIn the heart of Manila City, nestled between a row of bustling shops and quite residences, stands a large, old building- Sunshine Haven Orphanage that is located at Sta. Mesa, this place become famous, as it is known as the home of children.Despite its age, the building is well-maintained, a testament to the care and dedication of its sponsors, one of whom is Miss Hanna.The exterior of the orphanage is painted a soft shade of blue, giving it a warm and welcoming appearance. A small playground, filled with brightly colored swings and slides, is situated at the front, often filled with the laughter and shouts of the children who call the place home.Inside, the orphanage is a hive of activity. The walls are adorned with children’s artwork, adding a touch of color and life to the otherwise simple décor. The rooms are spacious and filled with natural light, each one housing several beds neatly line up against the walls. A large communal areas serves as a space

  • TEARS ARE FALLING   THE MAN OF MY LIFE

    Sa isang maliit na apartment , ang kanyang kwarto ay simple lang - isang kama na may malinis na kumot at unan, isang mesa na puno ng mga libro at mga dokumento, at isang kabinet na puno ng mga papel at mga file. Sa kabila ng kanyang pagiging simple, ang kanyang kwarto ay puno ng katahimikan at kapayapaan.Ngunit sa sandaling iyon, ang katahimikan ay biglang nawala. Nag-ring ang kanyang alarm clock, at biglang nagising si Minji. Tiningnan niya ang oras at napagtanto niya na malalate na siya sa trabaho.Agad siyang tumayo mula sa kanyang kama at nagmadali sa paghahanda. Nagbihis siya ng mabilis, kinuha ang kanyang bag, at nagmadaling lumabas ng kanyang kwarto. Sa kanyang isipan, alam niyang hindi siya pwedeng malate. Alam niyang nakabalik na si Miss Hanna, at alam niyang simula na naman ang giyera sa trabaho.Habang nagmamadali siya, hindi niya maiwasang isipin ang mga posibleng mangyari sa kanyang araw. Ngunit sa kabila ng lahat, alam niyang kailangan niyang harapin ang lahat ng ito.

  • TEARS ARE FALLING   NOT JUST A SIMPLE CASE

    DETECTIVE'S OFFICE Detectives Office is a place where mysteries are unraveled and justice is served, sits quietly in the heart of the city. As you step inside, the first thing that strikes you is the air of seriousness that hangs heavy in the room. The walls, painted a somber grey, are adorned with maps, photographs, and case files, each telling a story of its own.To the left, a large wooden desk dominates the room. It's cluttered with an array of items that define the detective's work - a magnifying glass, a notepad filled with scribbles, a vintage typewriter, and a telephone that rings intermittently, breaking the silence. The desk is a testament to the countless hours spent piecing together the puzzles that come their way.On the right, a large corkboard stands, covered in a web of red strings connecting photographs and notes. It's a visual representation of the detective's mind, a maze of connections and theories. Each string is a lead, a potential path to the truth.In the cor

  • TEARS ARE FALLING   BUSINESS TRIP pt.2 (The Fashion Show)

    Maagang umalis noon si Hanna sa Grand Hotel Hindi lang dahil sa maaga Ang flight nya kundi dahil sa Hindi nya kayang harapin si Leigh matapos Ang ginawa nya noong gabi ng event party. Kaya Naman, habang natutulog pa si Leigh ay umalis na siya kaagad.Atyaka, this time ay need nadin talaga nila mag depart Ng trip dahil may fashion week syang aatenan sa Berlin, at si Leigh naman ay may Business meeting pa sa mga investor nya para sa Bago nyang business proposal.AIRPORT"Damer och herrar, god eftermiddag. Det här är er gateagent som talar. Vi är nu redo att börja ombordstigning för Flight SK925 från Stockholm, Sverige till Berlin, Tyskland. Vi ber vänligt alla passagerare att ha sina boardingkort och identifikation redo för ombordstigning." (Ladies and Gentlemen, good morning. This is your gate agent speaking. We are now ready to begin boarding for Flight SK925 from Stockholm, Sweden to Berlin, Germany. We kindly ask all passengers to have their boarding passes and identification ready

  • TEARS ARE FALLING   THE MOMENT OF REMEMBRANCE

    HANNA'S POV7 pm Ang start Ng event, pero tinatamad akong bumangon diko napansing nakatulog Pala ako after kung mag hot shower kanina, siguro na pagod din talaga ako.Napalingon ako sa paligid ko para hagilapin si Leigh pero di ko sya nakita."At saan Naman daw kaya sya pumunta?" Saad ko sa sarili ko atsaka ako napatingin sa orasan na nakapatong sa maliit na table, sa bandang gilid ng kama. 5:30 pm,"Need ko nang mag prepare para sa event" Actually kung nasa pilipinas ako, kahit 6:30 pwede ako mag prepare Kasi Naman Walang paki Ang mga people duon kahit late sila yong iba nga Ang katwiran ay; "It's better to be late than never".Well, di ko masasabing tradisyon yon Ng Philippines, Ewan ko ba kung bakit ganun Basta Ang alam ko iba Ang mindset naming mga pilipino Kasi we always enjoy the life everyday and so Hindi uso Ang pressure. Hindi ko naman sinasabi na mga irresponsible kami sadyang alam lang namin Ang pag kakaiba Ng responsibility at Happiness. Kaya nga madalas na kami Ang mga

  • TEARS ARE FALLING   BUSINESS TRIP pt.1

    Damer och herrar, vi gör nu vår slutliga nedstigning till Stockholm Arlanda flygplats. Lokal tid är 14:30 och temperaturen är 5 grader Celsius. För er säkerhet, se till att ditt säkerhetsbälte är ordentligt fastspänt, att ditt sätesrygg och fällbara brickor är i fullt upprätt läge, och att dina fönsterluckor är öppna. Se också till att ditt handbagage är förvarat under sätet framför dig eller i de överliggande facken.Vi påminner er om att detta är en icke-rökningstjänst. Rökning är förbjudet tills du har nått ett utsett rökområde på flygplatsen.Om Stockholm är hem för dig, välkommen hem. Om du besöker, hoppas vi att du njuter av din vistelse. Om du reser vidare, önskar vi dig en säker fortsatt resa.Tack för att du valde vårt flygbolag. Vi hoppas att se dig ombord igen inom en snar framtid. Ha en bra dag!"Matapos ang annunsyo sa pag lapag ng eroplano ay agad na nag fastened ng seatbelt si leigh, samantala napalingon naman siya kay Hanna na nuoy nahihimbing sa pag tulog.Kaya nga lum

  • TEARS ARE FALLING   VOICELESS

    Matapos mag send message ng text message si Hanna sa detective ay sumakay na ito sa kanyang kotse. At habang nag mamaneho siya sa walang tiyak na direksyon kung saan ang paligid niya ay pinuno ng katahimikan na tanging ingay lamang ng mabilis nap ag maneho ng sasakyan ang syang naririnig. Nung mga sandalling iyon ay hindi namalayan nuon ni Hanna ang dahan-dahan nap ag tulo ng kanyang mga luha sapagkat hindi maintindihan ang kanyang nararamdaman.Batid niya sa sarili kung gaano niya kagustong maipaimbestigahan ang mga nangyari nuon at ito nga ang dahilan kung bakit pinag planuhan at pinag-ipunan nya ito ng ganun katagal. Gayunpaman, hindi niya maisip na dahil sa gagawin niya ay maari ding bumalik ang lahat ng mga ala-alang matagal nya ng ninais na kalimutan, mga panahong kinamuhian siya ng mga tao, pamilya niya, panagarap niya at pati na ang kanyang sarili.*****FLASHBACK*****“ Napaka walang hiya mong bata! Ang lakas ng loob mong mag pakita pakatapos ng kahihiyang ginawa mo!”Ang gal

DMCA.com Protection Status