THE CEO'S ENTERTAINER

Belle screamed loudly when the taxi she was riding suddenly stopped. She knows the reason because her eyes caught the boy running in the middle of the road and he was about to be hit by a black luxury car.

"Kuya nabangga ba?" she asked the driver holding her chest due to nervousness.

Maraming sasakyan na ang nagsisihintuhan upang alamin ang insidente.

"Hindi ko alam, miss. Hindi ko makita ang nanay eh," sagot naman ng driver na katulad niya sinisikap ring may makita sa unahan.

Nais niyang marinig ang ingay sa labas upang kahit paano, ay maintindihan niya ang mga nagaganap. But the window is closed and it is forbidden to open it especially in such a situation.

Tanaw niya ang pagbukas ng pintuan ng itim na sasakyan, malapit lamang sa taxi na sinasakyan niya. A man in black trouser pants and a white dress shirt came out. She appreciated his being look like a perfect art na halos hindi na niya napigilan ang paghaba ng kaniyang leeg matanaw lamang ito.

Napakagat na siya ng labi dahil sa appreciation ngunit pinili na lang din niyang sumuko nang tumungo na ito sa harapan kung saan natatakpan na ng maraming tao.

Napatingin na lang siya kaniyang golden wristwatch; gold ang kulay pero hindi pure, sapat lang na may matingnan siyang oras at napagtanto nga niyang, malapit na magtanghali.

"Kuya may daanan pa ba na mas mabilis makarating sa health center? Hindi kasi ako pwedeng ma-late." Huminga siya nang malalim habang naghihintay ng sagot.

Hindi naman siya nabigo dahil nagsalita agad ang driver, "Mayroon naman miss, kailangan lang talaga natin makalabas dito."

Saktong pagkasabi niyon ni Manong driver bumalik na ang lalaki sa sasakyan, nakita niya ang mag-ina na ligtas at kasalukuyang ginaguide ng mga pulis. Ang mag-ina na iyon, halatang mga Badjao at nagsalita ang driver ng taxi na sinasakyan niya, "Naku namodos pa yata itong si Sir. Nagkukunwari lang yatang nabangga itong mag-ina para magkapera eh."

Agad na pinaandar ng driver ang sasakyan. Panay ang sulyap nito sa unahan at sa dalawang mag-ina, napapailing-iling pa.

It's no longer surprising that other people use such styles just to make money. Life is too hard and most of them clings to the knife, like her. Willing to risk life just to provide their needs.

"Mabuti naman at lumuwag na ang daan," saad ng driver at huminga pa nang malalim.

Ibinaling muna niya ang kaniyang paningin sa itim na sasakyan. Hindi man niya hinangad na mapansin ng lalaking iyon, pero hindi niya napigilan ang kaniyang sarili na gustuhin itong masulyapan ulit.

Ngunit kahit anong lingon niya ay papalayo na ang taxi na sinasakyan niya mula roon. Nakaramdam lamang siya ng relief nang mapagtanto, nakasunod sa likuran nila ang itim na sasakyan.

Hanggang tingin lang siya sa mga malilinis na lalaki pero wala sa bokabularyo niya ang makipagrelasyon. Para sa kaniya, normal lang ang humanga at alam niyang mawawala rin ang temporaryong pakiramdam na iyon kalaunan.

"Dito na tayo, miss."

Nahila sa kasalukuyan ang kaniyang malalim na pag-iisip dahil sa boses ng driver. Awtomatiko niyang hinila ang kaniyang sling bag at kinuha ang kaniyang wallet sa loob nito. Matapos niyang bigyan ng bayad ang driver, dinukot niya ang brown envelope sa kaniyang likuran since sinasandalan niya ito.

Binuksan niya ang sasakyan at lumabas na walang pasabi sa driver. Pagsara niya nito, awtomatikong gumala ang kaniyang paningin sa tapat ng health center. Malaking building ito, at talagang maraming babaeng katulad niya ang nakikita niyang pagala-gala kung saan.

Binaliwala niya ang pag-alis ng taxi at nagpasya na lang din na humakbang. Ngunit napahinto siya nang mahagip ng kaniyang paningin ang sasakyan na itim na pumasok sa parking lot sa bandang kanan.

Napakunot siya ng noo at dahan-dahang humakbang palapit. Lumabas ang lalaking kaninang aliw na aliw siyang titigan ngunit matapos nitong isara ang pintuan ng sasakyan at ni-lock gamit ang remote control mabilis itong humakbang papasok sa health center.

Namayani ang kuryusidad niya tungkol sa lalaking iyon. Naglakad na lang din siya papasok sa loob. Napansin niya tila kakaunti na lang ang mga entertainer na naroon, patunay na malapit nang magtanghali at break time na ng doctor maya-maya.

Dahil kailangan niyang makaabot, nagmadali na siyang pumasok sa loob. Hinanap niya ang room 101 kung saan siya magpapatingin.

Kaunting takbo lamang ang ginawa niya ngunit halos naubusan na siya ng hininga. Pinadaanan na lang niya ng kaniyang dila ang nanunuyo niyang bibig habang tinatapik-tapik ang kaniyang dibdib.

"Hoy, bakit ka nahuli?" bati ng babaeng tama lang na kausapin siya pero wala sa mukha ang interes. Hindi rin tumingin sa kaniya at dere-deretso lang din na lumabas.

Nais niyang sumagot ngunit naramdaman niyang wala itong pakialam at sinundan na lamang niya ng tingin. Kasamahan niya sa trabaho ang babaeng iyon. Tila bumangon lang iyon sa kama at lumabas dahil daster ang suot nito.

Napailing na lamang siya at huminga nang malalim. Nagpasya na lang din siyang pumasok sa loob. Hindi na rin niya alam kung nasaan ang lalaking kaninang nakita niyang pumasok.

Sa daming department dito sa health center malabong mahulaan niya agad kung saan naka-assign iyon. Malinaw naman na may duty ang lalaking iyon dito. Isa lamang ang napagtanto niya, isang medisina ang lalaki, hindi nga lang niya alam kong anong klase.

Sa harapan ng front desk sa loob ng Room 101 na nanatiling nakabukas ang slide crystal door, agad niyang kinuha sa loob ng dala niyang brown envelope ang pink card. Pinatong niya ito sa desk sa harapan mismo ng nag-aasikaso.

"Sige pumasok ka na," utos sa kaniya ng receptionist.

Wala nang maraming tanong, sumunod na lamang siya. Kung mayroon man siyang pinakaayaw sa kaniyang trabaho ito ay ang check up kada linggo, sa madaling salita, pap smear. Berhin man o hindi kailangan niya ito para sa malinis na record ng kaniyang permit.

Lumapit na siya sa pintuan. Halatang siya na lang talaga ang nahuhuli dahil nag-iisa na lang siyang entertainer dito sa labas ng kwartong nasa harapan niya.

Marahan na lang niyang hinawakan ang doorknob at pinihit ito. Tinulak niya ito paloob ng dahan-dahan, at sumilip sa makapal na kurtina.

Para siyang binuhusan ng malamig na tubig nang makita na ang doctor sa loob ng kwartong ito ay isang lalaki. Halata sa white gown na suot nito, kilos at hugis ng likod.

Bumalik siya sa labas at tumakbo papunta sa front desk at nagreklamo, "Kuya ano iyon? Bakit lalaki ang doctor?"

Pabuntong hininga na binalik ng receptionist ang ballpen sa pen holder kasabay nang mahinang pagtawa ng dalawa nitong kapwa receptionist din. "May emergency ang kaninang doctor dito, kaya si Doc Hivo ang nag-volunteer."

Tila nawalan na agad ito sa mood ng mapansin ang reaction niyang magrereklamo pa. "Pero bakit lalaki?"

"Walang available na babae," stress na sagot nito at napakamot pa ng noo. "Ngayon lang naman at tsaka walang gagawin iyan sa'yo, maliban sa kuhaan ka ng cell."

Nagpadyak siya ng paa. "Kahit na!" sumimangot siyang lumingon sa pintuan.

Saktong bumukas rin ito at nangibabaw agad ang boses ng lalaki. "Mayroon pa ba? Tapos na ang mga ito."

Lumingon siya ulit sa pintuan at awtomatikong lumakas ang kabog ng dibdib niya. Ang lalaking kaninang nais niyang titigan, siya pala ang nakasuot ng white gown uniform ng isang doctor.

Kay bilis manuyo ng lalamunan niya. Hindi niya akalaing malalapitan niya ang lalaking iyon at ang mas masaklap pa ay ito mismo ang titingin sa kaniya.

"Mayroon pang isa, Doc. Last na rin iyan then close na ang first batch," nagsalita ang receptionist na nasa kaliwa mismo sa dulo ng round desk. Medyo bilog ang boses nito, sakto sa matabang pangangatawan.

Halos hindi na niya napansin ang ibang entertainer na dumaan sa tabi niya. Hindi niya kilala ang mga iyon kaya malinaw na sa ibang bar sila nanggaling.

Tumingin sa kaniya ang doctor at sinabing, "Okay...get in."

Clenching her fist, she slowly turned to the receptionist. The doctor is back inside and it looks like he doesn't want to wait but she's having a hard time making a decision. The receptionist looked at her and nodded curtly. "Sige na, pumasok ka na. Doctor iyan at wala iyan pakialam sa kung ano man ang makikita niya sa'yo."

Kahit sino naman ay mababagot sa reaction niya pero hindi siya komportable kaya hindi rin nila siya masisisi. "Hindi mo man lang ba sabihin sa kaniya ang issue ko?" Sinamaan niya ito ng tingin.

Tumawa ang receptionist na nasa kanan banda since lahat sila alam ang sitwasyon niya. "Malalaman niya rin iyan, alam niya ang gagawin niya kaya pumasok ka na."

Napapadyak siya ng paa na nagdulot naman ng pagrason ng receptionist. "Kung hindi ka papasok, aalis iyan, hindi ka ma-smear wala kang record ngayong linggo. Hindi ka rin makapasok sa trabaho kung wala kang ganoon, mamili kana lang." Pinatong nito ang pink card niya sa desk pati ang maliit na crystal. "At ito pa pala. Dalhin mo na doon."

Pwede niyang isakripisyo ang isang linggo na hindi magtrabaho pero alam niya pagkatapos ng isang linggo sisante na siya sa Angel's house kaya hindi rin pwede, at talagang kailangan niya ng record.

At dahil wala siyang choice, kinuha nalang niya ang pink card at ang maliit na crystal. Napilitan siyang lumapit sa pintuan. "Magboyfriend ka na kasi, para hindi ka laging issue," suhestiyon ng matabang receptionist. Sinagot niya ito ng pagpadyak ng paa, nagdulot naman ito nang hagikhikan para sa tatlo.

She twisted the doorknob and went inside. She frowned, seeing the doctor sitting in his swivel chair with his arms crossed across his chest as if waiting for her to prepare herself ngunit ang ginawa lamang niya ay ang titigan ang lalaki habang nakasimangot.

Kumunot ang noo nito na tila nalito sa reaction niya. Inabot nito ang kamay sa kaniya para sa pink card na hawak niya. Dahan-dahan siyang lumapit at binigay na rin ang bagay na iyon.

Gwapo ang lalaki, parang ginuhit, perpekto ang kilay, madilim ang mga mata, matangos ang ilong pero dominant ang aura lalo na't may maganda itong pangangatawan. Nilapag nito ang pink card and crystal sa lamesa. Napatingin naman siya sa mga speculum na nasa malinis na bowl at nakababad sa sigurado siyang maligamgam na tubig.

"I still have a lot of appointments to take care of, whatever you're worried about," he reminded her.

Ngunit tila hindi gumana ang pangunawa niya sa mga bagay-bagay kaya nagsalita siya ng, "Bakit kasi ikaw ang nag-volunteer? Hindi ako magpapatingin sa lalaki."

Naningkit ang mga mata nito na tumingin sa kaniya. "Wala namang problema sa akin kong ayaw mo, I'll just leave. Pero sigurado ka ba na hindi ka magpapatingin? Sa pagkakaalam ko importante sa'yo ito."

She just huffed saying nothing. Niyakap lamang niya ang envelope at pinanood ang pagtingin nito sa relo as he added, "Don't wait for me to clock you."

Wala talaga siyang choice kundi ang maghubad. Tila naintindihan ng lalaki ang issue niya kaya hindi ito tumingin sa kaniya habang binababa niya ang kaniyang pantalon. Ramdam niya ang malamig na ihip ng air conditioner sa balat niya ng ibaba niya lahat pati underwear niya.

Awkward man para sa kaniya kailangan niyang humiga sa examination table.

Tila pinakiramdaman lang siya ng doctor kaya kumuha rin ito ng mga gamit na dapat nitong gamitin sa kaniya. Saktong paghiga niya nakita niya ang speculum sa kamay ng doctor na pasimple nitong nilalaro na parang gunting.

Her two feet were placed on the stirrups, but she quickly covered her revealing delicacy and hisses to the doctor, "Don't use that on me." She glared.

Tila hindi nagustuhan ng doctor ang tono ng pananalita niya. Sumama ang paningin nito sa kaniya at sinabing, "Do you have a problem with me? I'm a doctor here." Tumama ang mga mata nito sa kamay niyang nakatakip sa gitna ng hita niya. "I don't care what you're covering up. I'm not interested in that, I'm just here to help."

"Hindi mo lang ako naintindihin." She glared, nasa gitna pa rin ng hita niya ang kamay niya. "Kapag ginamit mo iyan sa akin, sisipain talaga kita sa mukha."

Sumama ang reaction ng doctor. Nagtiimbagang ito na talagang hindi na nagugustuhan ang mga salita niya. "Do you think if you kick me in the face, ganon na lang iyon?" Tumaas na ang boses nito pero huminga nang malalim para kumalma at bumulong-bulong pa, "Pasalamat ka babae ka."

"Pwede bang cotton buds na lang?" sinikap niyang magmukhang nakikiusap sa kabila ng inis niya. Ayaw niya rin naman magalit ang doctor.

Tumingin ito sa kamay niyang nakatakip sa gitna niya. "Take your hand off, I'm running out of time."

"Bitawan mo muna iyan!" utos niya rito at sinamaan niya rin ng tingin. Ang speculum na hawak nito ang tinutukoy niya.

"Open it," maawtoridad na utos nito pero nagmatigas siya.

"Sabing cotton buds nga ang gamitin mo!" Gusto na niyang magdabog, naka-ilang minuto na siyang nakabukaka sa harap nito.

Padabog nitong hinagis ang speculum sa bowl na may maligamgam na tubig at kumuha ng cervical swabs at sinamaan siya ng tingin. "Now take off your hand," utos ulit nito.

Napalunok siya sandali at dahan-dahang inalis ang kamay niya. Ramdam niya ang pang-iinit ng mukha niya nang umusog ang lalaki palapit sa entrance niya at yumuko sa pagitan ng mga hita niya.

Tila natigilan ito ng tumitig sa pwerta niya at nasabi na lang, "What the..." Tumingin ito sa kaniya. "Kaya pala saksakan ka ng arte, sarado ka pa pala."