Napayuko si Mariana at tumingin na lamang sa sahig habang nakikinig sa usapan sa labas ng kwarto na kaniyang kinaroroonan.
Sa ilang taon na napabilang siya sa pamilya ng mga Ruiz, ginawa niya ang lahat ng kaniyang makakaya para sa kaniyang biyenan, kay Mrs. Ruiz, at sa kapatid ng kaniyang asawa, si Kaena.
Noong kailangan operahan si Kaena pagkatapos nitong maaksidente, siya lamang ang nanatili sa ospital ng ilang araw. Mas naging magalang at maingat rin siya sa kaniyang biyenan, ang ina ni Tyson.
Ngunit kahit ano pala ang kaniyang gawin, hindi niya mababago ang pag - uugali ng pamilyang Ruiz.
Ilang sandali pa siyang nanatili sa ganoong ayos hanggang sa makatanggap siya ng tawag mula kay Ellie, at rinig na rinig niya ang pagod sa boses nito:
"Mariana, hindi ka ba talaga pupunta? Naalala ko na pinakagusto mo ang mag-hunt noon pa, madalas ka pa nga nakakahanap ng pagkakataon na makipagkarera."
Nagulat si Mariana.
Ilang alaala ng kaniyang nakaraan ang unti-unting bumuhos sa kaniyang isip.
Bago siya nagpakasal kay Tyson, gustong-gusto na niya ang mag-hunting, makipag-karera, at minsan ay uminom ng alak. Matapos noon ay nakilala niya si Tyson at ang pamilya nina Ellie, ang pamilya Martinez, at doon siya nahulog kay Tyson sa unang tingin.
Nang mahulog kay Tyson, napag-alaman niya na ang mga tipong babae ni Tyson ay maamo at banal.
Doon na niya natutong bitawan ang mga bagay na kaniyang nakasanayan.
Tatlong taon na ang nakalipas, at halos makalimutan na niya ang itsura niya at kung kung ano siya noon...
Sa kabilang linya, pilit pa rin siyang hinihikayat ni Ellie: "Mariana, kung ayaw mong ipaalam kay Tyson, puwede mo namang hindi sabihin. Hindi mo kailangan isuko pa lahat ng ito dahil lang sa lalaki. Isa pa.."
"Hiwalay na kami."
Marahang pagputol ni Mariana.
Mukhang nagulat si Ellie dahil sa bigla itong natigilan sa kabilang linya, maya maya ay narinig niya itong huminga ng malalim: "Natauhan ka ba o baliw lang talaga si Tyson?"
Napangiti si Mariana sa sinambit ng kaibigan. "Siya ang nag-alok no'n, at pumayag ako."
Muling natigilan si Ellie, ngunit hindi niya maiwasang isipin na bulag talaga si Tyson. Ang babaeng katulad ni Mariana, kailangan pang magsunog ng insenso ng pamilya Ruiz noon para pakasalan siya, tapos ngayon ay hiwalay na sila?
"Kung ganoon ay congrats, baby." may pagkasabik sa tono ng boses ni Ellie: "Susunduin kita maya maya, at magdidiwang tayo."
Humalakhak si Mariana at pinutol na ang tawag pagkatapos.
Tinignan niya ang master bedroom ng walang anumang bakas ng double room. Pagkalipas ng tatlong taong pagpapakasal, tila mag-isa na ang may-ari ng silid na ito.
Oras na talaga para tapusin ito.
Nagtungo si Mariana sa isang guest room upang ayusin at kunin ang kaniyang mga gamit. Wala naman siya gaanong damit doon. Pagkatapos kasi niyang ikasal, nawalan na siya ng oras upang mag-ayos pa ng gamit, kaya inayos niya ang mga iyon ng mabilis.
Hinubad niya ang suot na singsing at inilapag iyon sa loob ng aparador na kaharap lamang ng kama. Habang pinagmamasdan iyon ay mahirap sabihin para kay Mariana kung iyon ba ay pagsisisi o kaginhawaan para kaniya.
Lumabas siya ng silid pagkatapos, bitbit ang kaniyang maleta. Nang dumaan siya sa sala, buong akala niya ay siya ang unang magsasalita at magdedesisyon sa dati niyang biyenan. Ngunit hindi niya inaasahan na si Kaena ang unang magsasalita gamit ang sarkasmong tono.
"May mga taong handa ng umalis, pero hindi man lang nila iniisip ang kanilang sariling moralidad. Ilang taon din silang kumapit sa bahay namin, para lang sa pera. Katulad lang ng mga maya na naghahangad na lumipad sa mga sanga...."
Tumigil si Mariana at dinampot ang isang baso na may lamang tubig ng walang pag aalinlangan at ibinuhos ang lahat ng laman nito kay Kaena.
Umagos ang tubig mula sa ulo ni Kaena hanggang sa paa nito. Galit na galit namang nagsalita muli si Kaena dahil sa kaniyang ginawa:
"Mariana, nababaliw ka na ba? Ang lakas ng loob mong buhusan ako ng tubig..."
Marahang pinunasan ni Mariana ang tumalsik na tubig sa kaniyang mga daliri, sinulyapan niya si Kaena at sinabi sa mahinang boses:
"Wala ka namang dapat ikatakot. Kahit ang pinakamaliit na ibon ay puwedeng tumuka ng tao."
Napanganga si Kaena sa gulat, marahil ay hindi makapaniwala na ang babaeng nasa harap niya ay ang Mariana na inaalipin ng lahat.
Tila naging interesado si Mariana nang makita ang gulat sa mukha ni Kaena.
Pagkatapos ng tatlong taon, kahit gaano pa kasama ang ugali nina Kaena at ang ina nito, lagi pa rin niyang sinusubukan na gawin ang lahat para mapasaya ang mga ito ng walang reklamo.
Wala siyang ibang ginawa kundi ang maging mahinahon at mabait, at nakikinig sa kanilang sarkastikong pangaral at panglalait.
Pagkatapos magtiis ng mahabang panahon, marahil ay nakalimutan na ng lahat na si Mariana ay isang palaban, at masiyahing tao kahit ilang beses nilang apak - apakan.
Tumawa siya ng marahan.
Tiniis niya iyon lahat sa mahabang panahon, at hindi na niya kaya pang magtiis ngayon.
Hindi pa rin nakakarecover sa pagkagulat si Kaena, dinampot na muli ni Mariana ang kaniyang maleta at naglakad palabas ng bahay nang hindi lumilingon. Nang makalayo siya sa bahay ng pamilya Ruiz, namataan ni Mariana si Ellie na ibinababa ang bintana ng sasakyan, umusli ito at humalik sa kaniya na may ngiti sa mukha: "Baby, pumasok ka na sa sasakyan, dadalhin ka ng ate mo upang magdiwang." Ngunit kahit na sinabi ni Ellie na sila ay magdidiwang, alam naman niya na kahihiwalay lang ni Mariana sa asawa nito at nagdadamdam pa, kaya dinala na lamang niya ang kaibigan sa isang music-themed na restawran. Matapos malaman ang tanging dahilan ng pakikipag hiwalay nina Tyson, hindi maiwasan ni Ellie ang magreklamo:"Si Diana na naman? Nag hiwalay sila noon para sa malaking deal sa kumpanya, ano bang nagustuhan ni Tyson sa babaeng iyon?" Hinalo ni Mariana ang kape na nasa kanyang harapan at tamad na sinabi: "Hindi ko alam..." Hindi alam ni Mariana ang white moonlight ni Tyson. Hindi niya ito l
Natigil si Mariana, kalmado ang kaniyang ekspresiyon, ngunit hindi niya tinanggap ang nakalahad na palad sa kaniyang harapan. Bahagyang tumigas ang mukha ni Diana. Si Tyson, na siyang nanatiling nakatayo, ay nagsalita upang tulungan siya, gamit ang mahinang boses: "Nalaman ni Lolo ang nangyari sa atin, inaanyayahan ka para sa hapunan ngayong gabi. Nakapatay ang telepono mo, kaya pumunta ako para sunduin ka." "Alam ko." Sinulyapan ni Mariana ang kaniyang telepono, at nakitang nakapatay nga iyon. Tumango siya: "Susunod ako, charge ko lang ito." Ang ibig sabihin niyon ay wala siyang plano na sumama sa kanila. Sumimangot si Tyson: "Bakit hindi na lang kita hintayin..." Pinutol ni Mariana ang nais sabihin ni Tyson ng may ngiti sa kaniyang labi: "Hindi na, kaya kong pumunta doon ng mag-isa." Nang nakitang natahimik si Tyson, sinulyapan niya naman si Diana na nanatiling nakalingkis ang kamay sa braso ni Tyson: "At bukas ng alas nuebe, kung hindi ito abala sa inyo, samahan ninyo ako, p
Tulad ng kaniyang inaakala, isang pares ng maiinit na kamay ang humawak sa kaniya. Inikot ni Tyson ang kaniyang ulo at si Diana ay nakatingin sa kaniya nang may pag-aalala. "Tyson, hindi komportable ang tiyan mo? Gusto mong humigop ng kaunting sabaw?" Iniling ni Tyson ang kaniyang ulo. Matapos batiin ni Mariana ang matanda, humila siya ng upuan at kalmadong umupo, hindi pinapansin ang pakikipag-ugnayan sa pagitan ng dalawa. Ngunit masungit na ngumuso si Mr. Ruiz. Kapag kumakain ang pamilya Ruiz, palagi silang nag-iingat na huwag makipag-usap habang kumakain. Wala masyadong gana si Mariana, pero nakipagtulungan lang siya sa matanda at kumain ng kaunti nang walang gaanong pakialam.Pagkatapos ng hapunan, hinila siya ni Mr. Ruiz. "Narinig ko ang tungkol sa inyo ni Tyson, Mariana, huwag kang mag-alala, ang pamilya naming Ruiz ay tanging ikaw lamang ang kinikilala bilang aming manugang."Tumingin siya kay Diana at Tyson, na medyo matigas ang mga mukha, "Kahit na may umalis sa pamilya R
Mabigat na ibinaba ni Mr. Ruiz ang tasa ng tsaa, malayo ang tingin ng kanyang mga mata. "Pagkatapos niyang magpakasal, naging masungit at walang pakialam ang iyong ina sa kanya. Kapag siya'y may sakit at hindi komportable, lagi siyang nagpapahanap ng doktor. Anuman ang gustuhin at mahalin ni Kaena, lagi siyang ginagawang tanga! Tuwing ikaw ay umuuwi ng late, hindi siya naghihintay at hindi siya naghahanda ng pagkain para sa iyo. Noong taong iyon, nagkasakit ka sa tiyan dahil kay Diana, at nasunog ang kaniyang mga kamay sa paggawa ng sabaw para sa iyo." sabi niya sa medyo malungkot na tono. Bumuntong hininga siya. "Nang mamatay ang kaniyang ama at tumira sa pamilya Martinez, hindi niya ginawa ang mga bagay na ito. Tyson, ang daming ginawa ni Mariana para sa'yo, hiniling ang lahat ng gusto mo, pero si Diana ay nagbigay lang sa iyo ng isang lagok ng sabaw, at naramdaman mo na ito ay maasikaso at nakakaantig?"Nakinig si Tyson, ang kaniyang mga kamay ay unti-unting kumuyom, at ang dilim
Bahagyang kumurap ang mga pilikmata ni Mariana. Kung hindi niya nakasama si Tyson, magiging na psychologist sana siya. Gayunpaman pagkatapos ng ilang taon, kahit na wala siyang nakaligtaan sa kanyang propesyonal na larangan, makakabalik pa ba siya sa kanyang espesyalidad? Nakita rin ni Propesor Glen ang kanyang pag-aalinlangan at pinakalma siya, "Hindi naman ito urgent, ngunit kung ikaw ay interesado, ang guro ay natural na handang tumulong sayo." sambit niya sa mahinahong boses. "Salamat, Propesor." Nakaramdam ng init si Mariana sa kaniyang puso. Sa mga nakalipas na taon, wala siyang naging oras na bisitahin ang propesor. Hindi inaasahan, naaalala pa rin ni Propesor Glen ang kanyang mga estudyante.Tinanong ni Mariana ang kalagayan ni Propesor Glen nang may pag-aalala. Matapos makipag-usap kay Propesor Glen ng mahabang oras, Si Propesor Glen ay masigasig na nag-anyaya sa kanya na kumain. Hindi umalis si Mariana sa pamilya Glen hanggang hapon.Dahil pupunta pa siya para mag-hunt
Kinuha ni Mariana ang hunting rifle, ngunit siya'y napabuntong-hininga sa kanyang puso, "Anong halimaw!"Matapos magpalit ng damit ni Mavros at mag-empake ng lahat, pumasok ang mga mangangaso sa hunting ground ayon sa mga bilin ng coach sa field.Siyempre, karamihan sa kanila ay dumating lang para sa pangalan ni Mavros Torres, at ang mga hindi magaling manghuli ay nanatili sa kampo para manood.Kasama na doon ay sina Tyson at Diana. Inihanda ng pamilya Torres ang mga telescope at iba't ibang uri ng alak at meryenda, at nag-alaga sila ng maraming usa sa likod, kaya hindi nakakayamot ang walang ginagawa.Gayunpaman, karamihan sa mga tao ay interesado pa rin sa sitwasyon ng pangangaso sa field, at lahat sila ay kumuha ng mga teleskopyo upang manood.Naalala ni Tyson ang sinabi ni Mariana, ibinaba ang kanyang mga mata at pinulot ang teleskopyo.Mayroong isang malaking damuhan sa hunting ground, malinaw ang hangin at usok, malawak ang kalangitan at lupa, si Mariana ay nakasakay sa kabayo,
Nang tumingala si Mariana, isang pares ng magagandang mata na parang bulaklak ng peach ang kanyang nakita.Ang lalaki ay mukhang napaka-romantiko at guwapo, ngunit ang kanyang ugali ay napaka-mahinahon, at ang kanyang ngiti ay mas inosente at kaakit-akit.Hindi kilala ni Mariana ang ganitong lalaki sa kanyang alaala, at si Ellie ay tumingin din sa kanya nang may pagdududa.Si Jasver Besonia ay pamilyar na pamilyar sa kanila. Ngumiti siya at inilagay ang prinosesong itim na gansa sa tabi nilang dalawa, "Ang pangalan ko ay Jasver Besonia, ako ang kusinero ng Third Master. Ang dalaga ang humuli ng itim na gansang ito. Inutusan ako ng Third Master na lutuin ito at dalhin sa inyo. Pakiusap subukan niyo." magiliw ntong pagpapakilala. Kusinero? Itinaas ni Mariana ang kanyang mga mata. Paano magkakaroon ng kusinero na may relo na nagkakahalaga ng milyon?"Jasver, lahat ba ng mga kusinero ng Third Master ninyo ay ganito kayaman?" Biglang sambit ni Ellie. Pinagsilbihan ni Jasver ang dalawa p
Ang barbecue party ay tumagal ng mahigit tatlong oras. Sa panahon ng salu-salo, nag-iinuman at nag-toast ang mga tao, at napaka-komportable nito.Sa gitna ng salu-salo, umalis si Mariana at pinili ang sarili niyang mga premyo kasama ang mga tauhan.Ayon sa mga patakaran ni Mavros, maaari niyang dalhin ang kabayo o iba pang mga alagang hayop na gusto niya.Bagaman mas gusto ni Mariana ang mga kabayo, sa wakas ay pinili niya ang isang usa.Sa hindi niya namamalayang isip, naramdaman niyang hindi angkop ang mga kabayo na alagaan bilang mga alagang hayop. Nang lumabas siya pagkatapos pumili ng mga premyo, hinarang siya ng isang guwardya. "Miss Ramirez, inaanyayahan ka ng aming Ikatlong Master." magalang nitong sabi. Siyempre, wala namang pangalawang Ikatlong Master dito.Kaya tanging si Mavros lang.Sinundan ni Mariana ang guwardiya papunta sa ikalawang palapag. Ang lalaki ay nakaupo nang maginhawa sa isang silya malapit sa bintana. Si Jasver ay masigasig na naghahalo ng alak. Ang mga ye