Mabigat na ibinaba ni Mr. Ruiz ang tasa ng tsaa, malayo ang tingin ng kanyang mga mata. "Pagkatapos niyang magpakasal, naging masungit at walang pakialam ang iyong ina sa kanya. Kapag siya'y may sakit at hindi komportable, lagi siyang nagpapahanap ng doktor. Anuman ang gustuhin at mahalin ni Kaena, lagi siyang ginagawang tanga! Tuwing ikaw ay umuuwi ng late, hindi siya naghihintay at hindi siya naghahanda ng pagkain para sa iyo. Noong taong iyon, nagkasakit ka sa tiyan dahil kay Diana, at nasunog ang kaniyang mga kamay sa paggawa ng sabaw para sa iyo." sabi niya sa medyo malungkot na tono.
Bumuntong hininga siya. "Nang mamatay ang kaniyang ama at tumira sa pamilya Martinez, hindi niya ginawa ang mga bagay na ito. Tyson, ang daming ginawa ni Mariana para sa'yo, hiniling ang lahat ng gusto mo, pero si Diana ay nagbigay lang sa iyo ng isang lagok ng sabaw, at naramdaman mo na ito ay maasikaso at nakakaantig?"
Nakinig si Tyson, ang kaniyang mga kamay ay unti-unting kumuyom, at ang dilim sa kanyang mga mata ay umagos, parang tinta na dumadaloy.
Hindi alam ni Mariana kung ano ang sinabi ng matanda, bihira siyang makatulog nang maayos.
Sa sumunod na araw, bandang alas-otso y medya, tinawagan niya si Tyson upang pag-usapan ang marriage certificate.
"Mr. Ruiz, kung hindi ito abala, pakiusap pumunta ka sa munisipyo ng alas-nueve. Naghihintay ako sa iyo sa pintuan."
Hawak ni Tyson ang telepono at sinabi nang magaan, "May meeting ako mamaya at wala akong oras. Pag-usapan natin ito sa loob ng dalawang araw."
Pagkatapos niyon, pinatay niya ang telepono.
Natigilan si Mariana. Kung tama ang kanyang alaala, espesyal niyang pinaalalahanan si Tyson kahapon.
Ang marangal na tao ay abala, nag-atubili si Mariana at hindi pa rin tumawag pabalik, naghintay na lang na matapos ng abalang lalaki ang kanyang trabaho sa loob ng dalawang araw.
Sa daan pauwi, iniisip ang kung ano ang sinabi ni Ellie tungkol kay Propesor Glen kahapon, tumawag si Mariana upang bisitahin ang propesor.
Nang makarating sila sa pamilya Glen, pinangunahan ng katulong si Mariana patungo sa silid.
Bago makahakbang papasok si Mariana, narinig niya ang boses ni Propesor Glen, "Aros, mayroon akong naisin pero wala akong lakas para harapin ang usapan tungkol sa kapatid mo. Ang psychological treatment cycle ay mahaba, at pinaka-bawal na sumuko sa kalagitnaan. Natatakot ako na ang aking kalusugan ngayon ay makakaapekto sa treatment."
Nagulat si Mariana. "Mahalaga ang iyong kalusugan. Kung may angkop na kandidato, pakirekomenda ito sa akin." rinig niya sa isang mababa at banayad na boses.
Tumango lamang si Propesor Glen, kumatok ang katulong sa pinto at pabukas itong itinulak, "Sir, narito po si Miss Ramirez."
Natuwa si Propesor Glen. "Mariana, pumasok ka nang mabilis."
Inangat ni Mariana ang kaniyang ulo at nakita ang itsura ng lalaking nagsalita.
Pitong puntos ng kasamaan, tatlong puntos ng kahinahunan.
Talagang kapansin-pansin ang kanyang hitsura.
Ang mga contour ay napakalalim, ang mga features sa mukha ay pino, ang mga mata ay malalim at madilim, ngunit naglalantad ito ng kaunting lamig at kawalang-interes. Nakasandal sa mga anino, ang hininga ay malinaw na mapanganib, ngunit kalmado at tahimik tulad ng isang likhang sining.
Nang marinig na may paparating, kalmado lamang na nagpaalam ang lalaki kay Propesor Glen. "Sige, bibisita na lang ako muli sa ibang araw."
Tumibok ang puso ni Mariana, ngunit halos nahulaan na niya ang pagkakakilanlan ng lalaki sa kanyang puso.
Tulad ng inaasahan, narinig niyang bumuntong hininga si Propesor Glen, "Hindi ito madali para sa pamilya Torres. Kung magpatuloy ng ganito ang babae, natatakot ako..."
Tulad ng inaasahan.
Mavros Torres, ang kilalang Third Master Torres.
Bilang isang kilalang tycoon sa real estate sa Manila, hindi mapigilan ang pamilya Torres sa mga nakaraang taon. Lahat ng ito ay dahil sa pangulo ng Torres Group, si Mavros Torres.
Bukod dito, ayon sa mga bulung-bulungan, si Mavros ay kahanga-hanga, ngunit siya ay matatag at walang awa, at siya ay tahimik at misteryoso. Maraming tao ang gustong makita ang kanyang tunay na itsura.
Hindi inasahan ni Mariana na makikita si Mavros sa bahay ng propesor. Bigla niyang naisip si Ellie na nagsasalita tungkol sa pag-hunt bukas, at pupunta rin si Mavros.
Hindi mapigilan ni Mariana ang makaramdam ng pang-uusisa. Sa unang tingin pa lang, talagang hindi mukhang isang klase ng tao si Mavros na mahilig sa ganitong uri ng aktibidad.
Sa kabilang banda, narinig ni Propesor Glen ang tungkol sa kaniyang pakikipaghiwalay at nakaramdam ng maraming emosyon.
Noong panahong iyon, si Mariana ang paborito niyang estudyante sa kolehiyo. Kalaunan, narinig niya na nagpakasal siya nang maaga sa isang lalaki at tumigil sa pag-aaral ng sikolohiya. Labis ang kanyang pagsisisi.
Ngayon ay hiwalay na si Mariana, pero hindi siya mukhang malungkot. Nakahinga siya ng maluwag.
"Noong panahong iyon, ikaw ang pinakamahusay na estudyante sa departamento ng sikolohiya. Kung hindi ka naantala, baka nakamit mo na ang mga dakilang tagumpay sa larangan ng sikolohiya. Ngayon na mayroon ka nang libreng oras, naisip mo na bang subukan na magtrabaho sa sikolohiya ulit?"
Bahagyang kumurap ang mga pilikmata ni Mariana. Kung hindi niya nakasama si Tyson, magiging na psychologist sana siya. Gayunpaman pagkatapos ng ilang taon, kahit na wala siyang nakaligtaan sa kanyang propesyonal na larangan, makakabalik pa ba siya sa kanyang espesyalidad? Nakita rin ni Propesor Glen ang kanyang pag-aalinlangan at pinakalma siya, "Hindi naman ito urgent, ngunit kung ikaw ay interesado, ang guro ay natural na handang tumulong sayo." sambit niya sa mahinahong boses. "Salamat, Propesor." Nakaramdam ng init si Mariana sa kaniyang puso. Sa mga nakalipas na taon, wala siyang naging oras na bisitahin ang propesor. Hindi inaasahan, naaalala pa rin ni Propesor Glen ang kanyang mga estudyante.Tinanong ni Mariana ang kalagayan ni Propesor Glen nang may pag-aalala. Matapos makipag-usap kay Propesor Glen ng mahabang oras, Si Propesor Glen ay masigasig na nag-anyaya sa kanya na kumain. Hindi umalis si Mariana sa pamilya Glen hanggang hapon.Dahil pupunta pa siya para mag-hunt
Kinuha ni Mariana ang hunting rifle, ngunit siya'y napabuntong-hininga sa kanyang puso, "Anong halimaw!"Matapos magpalit ng damit ni Mavros at mag-empake ng lahat, pumasok ang mga mangangaso sa hunting ground ayon sa mga bilin ng coach sa field.Siyempre, karamihan sa kanila ay dumating lang para sa pangalan ni Mavros Torres, at ang mga hindi magaling manghuli ay nanatili sa kampo para manood.Kasama na doon ay sina Tyson at Diana. Inihanda ng pamilya Torres ang mga telescope at iba't ibang uri ng alak at meryenda, at nag-alaga sila ng maraming usa sa likod, kaya hindi nakakayamot ang walang ginagawa.Gayunpaman, karamihan sa mga tao ay interesado pa rin sa sitwasyon ng pangangaso sa field, at lahat sila ay kumuha ng mga teleskopyo upang manood.Naalala ni Tyson ang sinabi ni Mariana, ibinaba ang kanyang mga mata at pinulot ang teleskopyo.Mayroong isang malaking damuhan sa hunting ground, malinaw ang hangin at usok, malawak ang kalangitan at lupa, si Mariana ay nakasakay sa kabayo,
Nang tumingala si Mariana, isang pares ng magagandang mata na parang bulaklak ng peach ang kanyang nakita.Ang lalaki ay mukhang napaka-romantiko at guwapo, ngunit ang kanyang ugali ay napaka-mahinahon, at ang kanyang ngiti ay mas inosente at kaakit-akit.Hindi kilala ni Mariana ang ganitong lalaki sa kanyang alaala, at si Ellie ay tumingin din sa kanya nang may pagdududa.Si Jasver Besonia ay pamilyar na pamilyar sa kanila. Ngumiti siya at inilagay ang prinosesong itim na gansa sa tabi nilang dalawa, "Ang pangalan ko ay Jasver Besonia, ako ang kusinero ng Third Master. Ang dalaga ang humuli ng itim na gansang ito. Inutusan ako ng Third Master na lutuin ito at dalhin sa inyo. Pakiusap subukan niyo." magiliw ntong pagpapakilala. Kusinero? Itinaas ni Mariana ang kanyang mga mata. Paano magkakaroon ng kusinero na may relo na nagkakahalaga ng milyon?"Jasver, lahat ba ng mga kusinero ng Third Master ninyo ay ganito kayaman?" Biglang sambit ni Ellie. Pinagsilbihan ni Jasver ang dalawa p
Ang barbecue party ay tumagal ng mahigit tatlong oras. Sa panahon ng salu-salo, nag-iinuman at nag-toast ang mga tao, at napaka-komportable nito.Sa gitna ng salu-salo, umalis si Mariana at pinili ang sarili niyang mga premyo kasama ang mga tauhan.Ayon sa mga patakaran ni Mavros, maaari niyang dalhin ang kabayo o iba pang mga alagang hayop na gusto niya.Bagaman mas gusto ni Mariana ang mga kabayo, sa wakas ay pinili niya ang isang usa.Sa hindi niya namamalayang isip, naramdaman niyang hindi angkop ang mga kabayo na alagaan bilang mga alagang hayop. Nang lumabas siya pagkatapos pumili ng mga premyo, hinarang siya ng isang guwardya. "Miss Ramirez, inaanyayahan ka ng aming Ikatlong Master." magalang nitong sabi. Siyempre, wala namang pangalawang Ikatlong Master dito.Kaya tanging si Mavros lang.Sinundan ni Mariana ang guwardiya papunta sa ikalawang palapag. Ang lalaki ay nakaupo nang maginhawa sa isang silya malapit sa bintana. Si Jasver ay masigasig na naghahalo ng alak. Ang mga ye
Kahit matagal na taon nang kasama ni Jasver si Mavros, siya pa rin ang personal na kusinero nito kahit papaano, at ang kaniyang pagkatao ay misteryoso. Hindi pa siya nakikita ni Tyson at ng iba pa. Narinig lang nila siyang bumati kina Ellie at Mariana sa pamikyar na tono, at saka siya dumaan sa kanilang lahat, "Malamig at mahamog dito, ihahatid ko na lang kayo, mga binibini." sambit niya ng may ngiti. Biglang nanabik si Ellie. Ang kalaban ng kalaban ko ay kaibigan ko. Maaari na niyang sampalin ang mga mukha nina Tyson at Diana, mga bastardo. Agad na lumiwanag ang kanyang mga mata, “Salamat, kuya,” sabi niya sa mapanuksong boses.Hindi mapigilan ni Mariana na ngumiti, ngunit alam niya sa kaniyang puso na katauhan ni Jasver ay hindi ganito ka-alalahanin. Malamang ay si Mavros ang nag-utos at nagpadala sa kaniya. Sumunod siya kay Ellie sa sasakyan, nakatingin sa pabilyon na nakatago sa anino, at iniisip ang isang pabor na hinihingi ng lalaki, naging mahaba ang kaniyang tingin. "Miss R
Ang bahay na ipinangako sa kaniya ni Tyson, at ang mga pormalidad para sa bahay ay na-iproseso na. Kahit na gusto ni Tyson na maging mapag-alaga na anak at apo at payagan ang kanyang mga biyenan na lumipat, dapat ay pumayag siya dito.Bukod pa rito, ang bahay na ito ang tanging lugar kung saan siya at si Tyson ay namuhay nang magkasama bago ang kasal.Sabi nga, hindi lang naman iyon kundi hindi siya sineryoso ni Tyson. Walang pakialam si Mariana kung minahal ba siya ni Tyson o hindi, ngunit dapat ay itinuring naman siyang tao ni Tyson kahit papaano. Hindi isang... alagang hayop.. Nang ilang tao ang masigasig na nag-uusap tungkol sa kasal, nakita ng ina ni Tyson si Mariana mula sa gilid ng kanyang mata, at bigla na lang nagbago ang kanyang mukha.Ang iba pang tao ay tumingin din sa kaniya. Hindi napigilan ni Kaena na magmura, "Sobrang malas! Bakit nandito siya?"Sa huli, lumapit si Diana upang batiin siya nang naaangkop, itinatago ang kahihiyan sa kanyang mga mata, "Miss Ramirez, a
Mabilis na hinikayat ni Diana ang ina ni Tyson, "Mama, si Miss Ramirez ay dati pa ring asawa ni Tyson kahit papaano, kaya hindi mabuti ito. Gayunpaman, may bakante kaming kwarto sa bahay. Kung hindi ito gumana, hayaan nating manatili si Miss Ramirez."Pagkatapos niyon, tumingin ang guwardiya kay Mariana, na nakasuot ng ordinaryong damit, na may pag-lalait. Ang ganitong klase ng dating asawa ay marahil kumakapit sa mayamang pamilya at tatangging umalis. Hindi pinansin ni Mariana ang ekspresyon ng iba, "Hindi na kailangan." pagtanggi niya na lamang.Umalis siya kasama ang kaniyang mga bagahe, ngunit bigla na lamang dumilim ang kalangitan at nag simula nang bumuhos ang malakas na ulan. Kapag malas ang mga tao, ang pag-inom ng tubig ay didikit sa kanilang mga ngipin.Tiningnan ni Mariana ang baterya na 2% at hindi mapigilang matawa sa kaniyang sarili. May mga puno sa paligid, at walang lugar upang makapagtago sa ulan. Basang basa na siya, at mukha siyang partikukar na nahihiya sa mala
Tumigil si Mavros ng mahabang oras. Akala ni Mariana ay hindi na siya sasagot, "Ito'y isang kaibigan." magaan niyang sabi. Bahagyang kakaiba ang kaniyang tono. Walang intensiyon si Mariana na galugarin pa ang kwento ng ibang tao, kaya agad niyang pinalitan ang paksa at sinabi, "Mr. Torres, excuse me, puwede ko bang tanungin ang tungkol sa tiyak na sintomas ng sakit ng iyong kapatid?" "Hindi siya makakita ng dugo, paminsan-minsan ay nagkakaroon siya ng amnesia, nagsusuka at sumisigaw siya kapag nakikipag-ugnayan sa mga estrangherong lalaki, at hindi niya makontrol ang kanyang takot at sumisigaw sa ilang sitwasyon."Ang pag-uugali niya ay bahagyang napalayo at walang pakialam. Matapos makinig, naging mapag-isip si Mariana. Lahat ng mga sintomas na ito ay labis na na-stimulate. Maaaring may ilang mga eksena sa alaala ni Maxine na tunay niyang kinakatakutan.Bago niya pa masabi ang mga katagang iyin, agad nabg dumating si Tita Mely na may dalang nga damit, "Miss Ramirez, handa na ang