Novels by Euli Mae Somera

Nakita ni Tyson ang naging reaksyon ni Mavros at hindi na siya nagkaroon ng lakas ng loob na magsalita pa ulit. Nagising na lamang siya sa mga katagang binitiwan ng kanyang ina. Tila siya ay biglang na-udyok na halos makalimutan na niya kung sino ang nakatayo sa kanyang harapan. "Mariana, hahayaan kong humingi ng tawad si Kaena sa 'yo, o di kaya' y bayaran ka. Pwede kang magsabi ng numero, at gagawin ko ang makakaya ko para lang makontento ka." Malamig ang mukha ni Mariana nang tumingin kay Tyson, "Hindi na, umalis na kayo." malamig ang tono ng boses ni Mariana na hindi tulad ng dati. Tila binuhusan ng malamig na tubig si Tyson, bumagsak ang kanyang ekspresyon at maging ang mukha ng kaniyang ina at ni Diana ay bigla ring nag-iba. Hinfi nila inasahan na magiging ganito katigas si Mariana. "Kung ayaw mo talaga ay hindi ka na namin pipilitin pa. Huwag kang iiyak at magmamakaawa sa amin pagkatapos." saad ng ina ni Tyson pagkatapos ay tumingin ng matalim kay Mariana. Tahimik

Nalilitong tumingin si Mariana kay Mavros. May nasabi ba siyang mali? "Well, lalabas na muna ako." saad ng nurse at saka umalis. Nang makaalis ito ay galit na nilingom ni Mariana ang lalaki. "I-ikaw talaga.." "Ano bang nangyari sa akin kanina? Narinig mo ba kung ano ang sinabi niya?" ani Mavros pagkatapos ay tumingin kay Mariana nang may ibang ibig sabihin. Binasa pa nito ang sulok ng mga labi. Galit namang tinalikuran ni Mariana si Mavros at hindi ito pinansin. Sobra siyang nahihiga. Nahuli silang dalawa ni Mavros, at inakala pa ng nurse na may relasyon silang dalawa. Labis na namula ang pisngi ni Mariana, mas mapula pa sa lagnat. Ang mas nakakainis pa ay talagang lumapit pa sa kanya ang lalaki at agad na ngumiti sa kanya. Alam nito na hirap siyang itagilid ang sarili, galit na galit si Mariana na talagang inunat pa niya ang mga braso at sinapak ang balikat ni Mavros. Naglikha pa ito ng tunog sa sobrang lakas at maging Mariana ay nagulat. "Bakit hindi ka umiwas!"

"Hindi nga siya nakinig, pero hindi ka naman pwedeng tumayo na lang at panuorin siyang mamatay! Umaasa rin si Kaena sa 'yo. Niloko ng bitch na iyon ang kanyang asawa at tinangay ang napakaraming pera! Nakaasa sa 'yo ang kapatid mo. Paano mo nasisikmurang hindi siya tulungan!" dinuro ng ina ni Tyson ang ilong ng anak habang sinasabi ang mga katagang iyon. "Tyson, kapatid mo naman siya kahit papaano. Maaapektuhan rin nito ang reputasyon ng pamilya Ruiz. Maraming tao na ang nangutya sa sa pamilya niyo noon. Natatakot ako na sa pagkakataong ito ay..." payo ni Diana kay Tyson.Hindi natatakot si Diana para kay Kaena, natatakot siya sa sarili niyang reputasyon.Tumingin ang ina ni Tyson kay Diana na may pasasalamat, "Mabait ka talaga, Diana, may konsiderasyon at maalalahanin." sambit nito.Bahagyang kumunot ang noo ni Tyson. Alam niya ang totoo. Kung nag-iisa lang sana si Mariana, madali lang itong maresolba, ngunit ngayon ay nariyan si Mavros at tinatarget nito ang kanilang pamilya."Sa k

Pumasok si Mariana sa elevator at huminga ng malalim. Hindi na siya isang paslit. Dapat ay kalmado lang siya. Nang akmang sasara na ang elevator ay isang kamay ang humarang dito uoang hindi tuluyang sumara. Pumasok si Mavros at dahan-dahan siyang nilapitan. Dala dala ng mataas na pigura nito ang amoy ng cedar. Habang tumatagal ay pabilis ng pabilis ang tibok ng kanyang puso. Tila napuno na ng amoy ni Mavros ang buong elevator. Namula ang pisngi ni Mariana. Hinawakan niya ito at naramdaman na sobrang init niyon. Nag-aalala namang tumingin sa kanya si Mavros, "Nailipat mo na ba ang pera?" tanong nito at saka inilapat rin ang kamay sa noo ni Mariana, "Hindi ka na mainit." dagdag nito. Natigilan si Mariana at tila nakalimutang huminga. Mainit at malakas ang palad ng lalaki hanggang sa inalis ito sa pagkakadampi sa kanyang noo. Sinundan ng mga mata ni Mariana ang kamay na iyon habang inihuhulog sa loob ng bulsa ng suot nitong trouser. "Wala na akong lagnat." ani Mariana. "Alam ko.

Tiningnan ni Ashley ang likod ni Kaena habang tumatakas ito at bahagyang natigilan ng ilang sandali. Lumubog ang kanyang mga mata, at tila may nanumbalik sa kanyang alaala at agad na tumakbo palayo. Hindi na nagkaroon ng oras si Kaena para ligpitin ang kanyang schoolbag. Mabilis siyang tumakbo palabas ng gate ng eskwelahan, nagpara ng sasakyan at dumiretso pauwi. Nang makita siya ng kanyang ina na kauuwi lamang ay labis itong nagtaka, "Kaena, wala ka bang klase ngayong hapon? Bakit umuwi ka na? Gumawa n rin ako ng appointment kasama sina Mrs. Regala at Mrs. Chua para maglaro ng mahjong mamaya." Natatarantang tumingin si Kaena sa kanyang ina, "Mama! Anong gagawin ko? Papunta na ang mga pulis para arestuhin ako!" "Ano bang sinasabi mo? Bakit naman pupunta ang mga pulis para arestuhin ka?" natatakang tanong ng kanyang ina. Ngunit nang makita ng masyado ang natatarantang mukha ng anak ay mabilis niya rin itong naintindihan. "Ano na namang ginawa mo?!" dagdag nito. "Mama! Iyong

Ngumisi si Mariana, "Matagal na panahon na akong kinamumuhian ni Kaena. Dapat ay mas kilala mo siya kaysa sa akin. Kahit papaano ay tinuruan mo naman siya noon. Gustong gusto niyang makipaglaro. Kahit na nakuha mo talaga ang thesis ko, hindi ka niya tutulungan. Gusto lang niyang makipagkasundo sa akin. Pagkatapos niyang makuha ang gusto niya, paano pa siya magkakaroon ng pakialam sa 'yo? " Bumuhos ang luha sa mga mata ni Bella at mahigpit niyang kinagat ang kanyang mga labi," Kasalanan ko ito. Nakinig ako sa kanya at dinukot kita. Kasalanan lahat ng ito. " "Anong nangyari sa litrato na iyon?" naalala ni Mariana na ang litrato na iyon ang rason kung bakit siya naloko noong araw na iyon. Saglit na natahimik si Mariana, itinikom ang kanyang mga labi bago nagsalita, "May taong gumawa niyon para kay Kaena. May inutusan siya para lapitan si Maxine, at dinala siya para kumuha ng litrato. Kalahating totoo at hindi ang nakapaloob sa larawan na iyon." ani Bella. Namutla ang kanyang mukha