Tumigil si Mavros ng mahabang oras. Akala ni Mariana ay hindi na siya sasagot, "Ito'y isang kaibigan." magaan niyang sabi. Bahagyang kakaiba ang kaniyang tono. Walang intensiyon si Mariana na galugarin pa ang kwento ng ibang tao, kaya agad niyang pinalitan ang paksa at sinabi, "Mr. Torres, excuse me, puwede ko bang tanungin ang tungkol sa tiyak na sintomas ng sakit ng iyong kapatid?" "Hindi siya makakita ng dugo, paminsan-minsan ay nagkakaroon siya ng amnesia, nagsusuka at sumisigaw siya kapag nakikipag-ugnayan sa mga estrangherong lalaki, at hindi niya makontrol ang kanyang takot at sumisigaw sa ilang sitwasyon."Ang pag-uugali niya ay bahagyang napalayo at walang pakialam. Matapos makinig, naging mapag-isip si Mariana. Lahat ng mga sintomas na ito ay labis na na-stimulate. Maaaring may ilang mga eksena sa alaala ni Maxine na tunay niyang kinakatakutan.Bago niya pa masabi ang mga katagang iyin, agad nabg dumating si Tita Mely na may dalang nga damit, "Miss Ramirez, handa na ang
Nagpakita ng pagka-irita ang matigas na mukha ni Tyson, "Nasa meeting pa ako.." Bago pa siya matapos sa pagsasalita, diretso siyang pinutol ni Mariana. "Nasa meeting pa rin, hindi ba?" ang boses ni Mariana ay bihirang malamig. "Mr. Ruiz, walang maghihintay sa'yo habang buhay. Pagka't ikaw ang nagdesisyon na makipag hiwalay, 'wag mong hilahin ang proseso ng divorce. Naghahanda para sa kasal habang hinihila at tumatanggi sa divorce, mukhang labis kang umiibig, pero tingin ko ito ay medyo nakakainip. "Talagang pagod na si Mariana sa maliliit na tukso ni Diana at sa hindi maipaliwanag at walang katapusang pakikipag-ugnayan kay Tyson.Palagi siyang naging mapagpasyang tao. Wala siyang nararamdaman kung mahal niya ang isang tao at isinusugal ang kanyang buhay para dito, at ayaw niyang pahabain pa ito pagkatapos umalis. Hindi siya magmamalaki na gusto siya ni Tyson at ayaw makipaghiwalay. Hindi lang talaga siya siniseryoso ni Tyson. Sa lahat ng pagpipilian, lahat ng tungkol sa kanya ay
Inisip niya ang tungkol dito at pinagsama iyon lahat sa isang kataga, "Talagang kahanga-hanga ka." Alam ni Mariana na hindi siya masaya, kaya siya ay masaya na makita siyang sumasagot sa iba. Matapos marinig iyon, hindi niya maiwasang matawa. Kumunot ang noo ni Tyson, "Pinalayas ka ng mama ko, nilalagnat ka ba?" Nagpapanggap siyang may pakialam sa kaniya sa oras na ito? Sinulyapan ni Mariana ang pinto ng munisipyo, at bahagyang nakaramdam ng kaunting sarkasmo sa kaniyang puso. Tumingin siya sa kaniya nang may hindi maliwanag na ekspresyon, " Oo, kaya Mr. Ruiz, kung interesado ka, pakiusap kumpletuhin mo na nag procedures sa lalong madaling panahon para maiwasan ang hindi pagkakaintindihan." Matapos niyang magsalita, hinila niya si Ellie palayo nang hindi binibigyan ng tsansya si Tyson na magsalita pa. Sa sandaling umalis siya, tinawagan ni Tyson si Diana at tinanong tungkol sa kung anong nangyari kahapon. Tila walang magawa si Diana, "Noong una, gusto ko rin sanang patirahin s
Nagulat sa maraming tao dahil sa kaniyang naging reaksyon, at ang lalaki ay nagpaliwanag nang may pag-aalinlangan, "Hindi nagtagal pagkatapos umalis si Sister Diana. Kapatid Ruiz, matagal na panahon kang nalumbay dahil kay Sister Diana. May mga opinyon ang mga mataas na opisyal ng kumpanya tungkol sa iyo. Nang maglaon, maraming proyekto ang dumating sa iyo, at hindi hanggang sa kumalma ka nang marinig ko mula sa aking ama na natagpuan ni Mariana ang ilan sa mga ito sa pagkakakilanlan ni Mrs. Ruiz. Pero hindi ito sinabi ni Mariana sa iyo dahil natatakot siyang hindi magiging masaya."Hindi siya gaanong nakapag-aral at hindi niya nauunawaan ang mga bagay na ito. Ginamit din niya ang pagkakakilanlan na "Mrs. Ruiz" na pinakaayaw niya. Kahit na dumating ang mga proyektong iyon, natatakot akong hindi siya magiging handang gamitin ang mga ito, kaya itinago niya ito mula sa kanya. Ito ay pinakatago-tagong sikreto sa loob ng tatlong taon. Naupo sa mga anino si Tyson, ang kanyang mga mata ay
"Mama, naaawa si Tyson sa kanya. Narinig ko na wala siyang trabaho at mababa ang pinag-aralan. Gusto ni Tyson na makipaghiwalay na agad, kaya binibigyan niya siya ng mas marami para umalis siya nang kusa." Nagkunot-noo ang ina ni Diana, "Hindi pwede yan! Kailangan kong kausapin ang kanilang pamilya tungkol sa problemang ito. Hindi naman interesado si Tyson sa kanya, hindi ba?" sambit nito nang may pagdududa. Matamis na ngumiti si Diana, "Mama, anong sinasabi mo? Paano siya magugustuhan ni Tyson? Hindi niya ginalaw si Mariana at naghintay para sa akin sa loob ng tatlong taon.""Mabuti iyan, ngunit huwag kang mag-alala tungkol sa bahay. Aayusin ito ni Mama para sa'yo." Matapos ipadala si Diana sa malayo, tinawagan ng ina ni Diana ang ina ni Tyson. Matapos itong marinig, natigilan ang ina ni Tyson. Hindi siya makapaniwala na ibinigay ng kanyang anak ang bahay sa maliit na babaeng iyon. Wala namang anak si Mariana, kaya bakit niya kinuha ang kanilang bahay. Nais na niyang tawagan si
Sinubukan ni Jasver na palambutin ang sitwasyon gamit ang kaniyang pag- ngiti."Miss Ramirez, pasensya na at dumating ako rito nang napakabilis." Ang marangal at matangkad na lalaki ay magalang na tumango sa kanya, na may mapanlikhang tingin sa kanyang mga mata."Hello, Ate Mariana." Tumingin si Maxine sa banayad at magandang babae sa kaniyang harapan, ang mga mata nito ay nakakurba ng may ngiti, napakaganda, "Ang pangalan ko ay Maxine."Tumingin si Mariana sa maganda at masiglang dalaga, at naintindihan niya."Kamusta, pakiusap, pumasok kayo." Tumabi si Mariana at inimbitahan sila upang pumasok."Mag-usap muna kayo, magluluto lang ako." Pumasok si Jasver na may dalang maraming pinggan sa kaniyang mga kamay at naglakad papuntang kusina na parang pamilyar na pamilyar siya sa lugar.Wala nang oras si Mariana para pigilan siya, pero pinigilan siya ni Ellie. " Kusinero, kahit na alam kong isa jang magaling na tagaluto, ngunit ngayong araw ay si Mariana ang host, hindi mabuti na hayaan an
"Nabalitaan ko na nagsimula na si Miss Ramirez sa pagtatrabaho sa A University?" Normal ang ekspresyon ni Mavros, parang hindi niya man lang napansin ang mga tsismis na ekspresyon ng ilang tao. Magaan ang tono niya, parang nagkukwentuhan lang tungkol sa mga problema sa pamilya.Ang maliit na batang babae sa tabi ni Mavros ay nagniningning ang mga mata, "Guro ba si Ate Mariana sa ating A University?" gulat nitong tanong. Ang saya ng maliit na bata ay hindi nakatago. Talagang gusto niya ang magandang kapatid na may banayad na ugali sa harap niya.Natigilan si Mariana, at nakita na ang kasiyahan sa mga mata ng maliit na batang babae ay tila hindi peke. Tumango siya at sinabi, "Nag-iintern ako sa silid ng psychological counseling.""Magaling, puwede ba akong bumisita kay Ate Mariana sa hinaharap?"Puno ng pag-asa ang mga mata ng batang babae. Bagaman ito ang unang pagkakataon na nakilala niya ang kapatid na ito sa harap niya ngayon, palagi niyang naramdaman na pamilyar na pamilyar siya
"Pirmahan mo 'to." Saad ng lalaki sa kaniyang harapan gamit ang malamig at baritonong boses. Isang divorce agreement ang inilahad nito sa kaniyang harapan. Bahagya siyang nagulat. Iniangat niya ang tingin kay Tyson ng tahimik at mapait na ngumiti. Ito na' yon? Kaya pala ito tumawag sa kaniya kaninang umaga upang sabihin na uuwi ito ngayong gabi dahil may importanteng sasabihin. Masaya siya buong araw sa kaalaman na uuwi ang asawa, iyon pala ay ang importante nitong sasabihin ay ito... Ang tatlong taong pagsasama ay matutuldukan na. Tahimik na kinuha ni Mariana ang dokumento na iniabot sa kaniya ni Tyson, bahagyang nakakuyom ang kaniyang kamay at nagsalita gamit ang paos na boses matapos ng ilang sandaling katahimikan: "Kailangan ba talaga nating maghiwalay?" Kumunot ang noo ni Tyson at tinitigan ang babaeng nasa kaniyang harapan na naging Mrs. Ruiz sa loob ng tatlong taon. Mukhang iginugol niya ang buong oras sa paglilinis ng kwarto. May mga butil ng pawis sa maputi niyang noo