"Mama, naaawa si Tyson sa kanya. Narinig ko na wala siyang trabaho at mababa ang pinag-aralan. Gusto ni Tyson na makipaghiwalay na agad, kaya binibigyan niya siya ng mas marami para umalis siya nang kusa." Nagkunot-noo ang ina ni Diana, "Hindi pwede yan! Kailangan kong kausapin ang kanilang pamilya tungkol sa problemang ito. Hindi naman interesado si Tyson sa kanya, hindi ba?" sambit nito nang may pagdududa. Matamis na ngumiti si Diana, "Mama, anong sinasabi mo? Paano siya magugustuhan ni Tyson? Hindi niya ginalaw si Mariana at naghintay para sa akin sa loob ng tatlong taon.""Mabuti iyan, ngunit huwag kang mag-alala tungkol sa bahay. Aayusin ito ni Mama para sa'yo." Matapos ipadala si Diana sa malayo, tinawagan ng ina ni Diana ang ina ni Tyson. Matapos itong marinig, natigilan ang ina ni Tyson. Hindi siya makapaniwala na ibinigay ng kanyang anak ang bahay sa maliit na babaeng iyon. Wala namang anak si Mariana, kaya bakit niya kinuha ang kanilang bahay. Nais na niyang tawagan si
Sinubukan ni Jasver na palambutin ang sitwasyon gamit ang kaniyang pag- ngiti."Miss Ramirez, pasensya na at dumating ako rito nang napakabilis." Ang marangal at matangkad na lalaki ay magalang na tumango sa kanya, na may mapanlikhang tingin sa kanyang mga mata."Hello, Ate Mariana." Tumingin si Maxine sa banayad at magandang babae sa kaniyang harapan, ang mga mata nito ay nakakurba ng may ngiti, napakaganda, "Ang pangalan ko ay Maxine."Tumingin si Mariana sa maganda at masiglang dalaga, at naintindihan niya."Kamusta, pakiusap, pumasok kayo." Tumabi si Mariana at inimbitahan sila upang pumasok."Mag-usap muna kayo, magluluto lang ako." Pumasok si Jasver na may dalang maraming pinggan sa kaniyang mga kamay at naglakad papuntang kusina na parang pamilyar na pamilyar siya sa lugar.Wala nang oras si Mariana para pigilan siya, pero pinigilan siya ni Ellie. " Kusinero, kahit na alam kong isa jang magaling na tagaluto, ngunit ngayong araw ay si Mariana ang host, hindi mabuti na hayaan an
"Nabalitaan ko na nagsimula na si Miss Ramirez sa pagtatrabaho sa A University?" Normal ang ekspresyon ni Mavros, parang hindi niya man lang napansin ang mga tsismis na ekspresyon ng ilang tao. Magaan ang tono niya, parang nagkukwentuhan lang tungkol sa mga problema sa pamilya.Ang maliit na batang babae sa tabi ni Mavros ay nagniningning ang mga mata, "Guro ba si Ate Mariana sa ating A University?" gulat nitong tanong. Ang saya ng maliit na bata ay hindi nakatago. Talagang gusto niya ang magandang kapatid na may banayad na ugali sa harap niya.Natigilan si Mariana, at nakita na ang kasiyahan sa mga mata ng maliit na batang babae ay tila hindi peke. Tumango siya at sinabi, "Nag-iintern ako sa silid ng psychological counseling.""Magaling, puwede ba akong bumisita kay Ate Mariana sa hinaharap?"Puno ng pag-asa ang mga mata ng batang babae. Bagaman ito ang unang pagkakataon na nakilala niya ang kapatid na ito sa harap niya ngayon, palagi niyang naramdaman na pamilyar na pamilyar siya
Tumingin si Mariana kay Ellie na nag-aalala para sa kanya, at wala siyang magawa kundi ipaliwanag ito sa kanya nang matiwasay, "Ellie, mula nang handa akong makipaghiwalay, ibig sabihin noon ay pinakawalan ko na si Tyson. Hindi ko balak maging biyudo habang buhay, pero talagang wala pa akong nakikilala na muling magpapabilis ng tibok ng puso ko."Sambit ni Ellie, "Oh" at huminga ng maluwag.Pero sa pag-iisip na si Mavros, isang guwapo at kaakit-akit na lalaki, ay hindi nakakuha ng atensyon ni Mariana, hindi niya lubos na naintindihan kung paano nahulog si Mariana kay Tyson, ang bastos na lalaki sa simula pa lang. ...Dahil kailangan niyang pumasok sa trabaho sa sumunod na araw, hindi nagtagal si Ellie sa kanya kagabi. Tinulungan niya siyang mag-empake at umalis.Maagang bumangon si Mariana kinabukasan.Sa mga taon mula nang magpakasal siya kay Tyson, hiniling ng pamilya Ruiz na manatili siya sa bahay upang alagaan ang kanyang asawa at mga anak, at upang paglingkuran ang kanyang mg
"Ikaw!" galit na galit si Kaena sa sagot ni Mariana.Bakit hindi niya napansin na napakahusay magsalita ng babaeng ito noon?Humph, talagang nagpapanggap siyang mabuting asawa at ina sa kanilang pamilyang Ruiz. "Maghintay ka lang!" galit na sigaw ni Kaena habang tinapakan ang kanyang mga paa, "Sasadyain kong ipahanap sa kapatid ko ang paraan para mapaalis ka, para malaman mo ang magiging kapalit ng pagsakit ng aking damdamin!" siya ay isang tagalinis lang, at ang pagpapaalis ay isa lamang simpleng salita."Ano ang mangyayari kung ma-offend ka ni Ate Mariana?" Ang dalawa ay nagkakatunggali, na nakakuha ng atensyon ng ilang estudyante na huminto, at biglang may malinaw na boses ng babae na umabot mula sa karamihan. Napisil si Maxine mula sa karamihan at nagkunot ang noo nang makita niyang si Kaena ang taong humaharap kay Mariana.Bagaman ang pamilya Ruiz ay hindi isang top-tier sa pamilyang mayayaman, mayroon pa rin silang kaunting katayuan sa Makati. Si Kaena ay umaasa sa pamilya Ru
Hindi inasahan ni Kaena na sobrang poprotektahan ni Maxine si Mariana. Namutla ang kanyang mukha at tinapunan niya ng masamang tingin si Mariana, "Talaga namang ikaw ay mapamaraan!"Kumitid ang mga mata ni Mariana, "Kaena, bulag ako noon sa pag-ibig sa iyong kapatid, pero alam ng mga miyembro ng pamilya Ruiz kung bakit ako pinakasalan ng iyong kapatid noong mga oras na iyon. Dapat may hangganan ang pagkalito sa tama at mali at ang paghahagis ng maruming tubig sa iba!"Nang hilingin ni Tyson na pakasalan siya, aktibong sinuportahan ito nina Kaena at ng kanyang anak na babae.Una, talagang gusto siya ng matandang lalaki ng pamilya Ruiz, at pangalawa, iniisip nina Kaena at ng kanyang anak na babae na maaari nilang gamitin si Tyson para pakasalan siya upang hikayatin si Diana na bumalik sa Pilipinas.Matapos ang paalala ni Mariana, tila naalala ni Kaena ang katotohanan tungkol sa kasal nina Tyson at Mariana. Lalong naging pangit ang kanyang mukha, at dinuro niya si Mariana at nagmura. "N
Bago pa natapos magsalita ang munting attendant, napansin niya ang madilim na mukha ni Kaena na halos tumutulo ng tubig, at mabilis na binago ang kanyang mga salita, "Pero sa tingin ko ay ang mukha ng babaeng ito ay pangkaraniwan lang. Masasabi mo mula sa kanyang ilong at dobleng talukap ng mata na nagpa-plastic surgery siya. Malayong mababa siya sa iyo, Kaena."Siyempre, alam ni Kaena kung nagpa-opera ba ng mukha si Mariana o hindi, pero tiyak na walang alinlangan siyang natuwa sa mga salita ng munting attendant, at mukhang mas maganda ang kanyang mukha.Ngunit hindi niya inignora ang mga salita ng munting attendant na "isang bagong magandang guro sa silid ng psychological counseling."Silid ng psychological counseling? Magandang guro? Siya?Kumurba ang mga labi ni Kaena at binaluktot ang daliri sa munting attendant, "Carol Samaniego, tulungan mo ako gawin ang isang bagay. Kung magagawa mo ito, sa iyo na ang Chanel bag na ibinigay sa akin ng kapatid ko noong nakaraang buwan." ...
Pagtitipon? Natigilan si Mariana at iniling ang kaniyang ulo. Binuksan ni Maxine ang kaniyang telepono, pinindot ang kilalang post, at iniabot ito sa kaniya. "Ito ang post na iyon. May nagbalita na ikaw ay nagtapos lamang ng high school at umasa sa ibang paraan para makapasok sa unibersidad at maging guro ng sikolohiya." Kinagat ni Maxine ang kanyang labi at tiningnan siya nang may kaunting pag-aalala. Si Mariana ay sumulyap sa post, at pagkatapos na maisip ang mga nag-aalanganing tingin sa opisina kanina, at bigla niyang naintindihan.Si Maxine, na nakatayo sa tabi, ay nakita na hindi siya tumugon, at ang kanyang boses ay lalong hindi mapakali at nag-aalala."Ate Mariana, maraming tao na ang nakakita sa post na ito, at lahat... ay nagsabi ng hindi maganda. Kung magpapatuloy ito, magiging malungkot ka sa paaralan..."Ang boses ng maliit na batang babae ay naging mas maliit at mas maliit, ngunit si Mariana ay ngumiti lamang, "Huwag kang mag-alala, magiging maayos ako, isang post la
Nakita ni Tyson ang naging reaksyon ni Mavros at hindi na siya nagkaroon ng lakas ng loob na magsalita pa ulit. Nagising na lamang siya sa mga katagang binitiwan ng kanyang ina. Tila siya ay biglang na-udyok na halos makalimutan na niya kung sino ang nakatayo sa kanyang harapan. "Mariana, hahayaan kong humingi ng tawad si Kaena sa 'yo, o di kaya' y bayaran ka. Pwede kang magsabi ng numero, at gagawin ko ang makakaya ko para lang makontento ka." Malamig ang mukha ni Mariana nang tumingin kay Tyson, "Hindi na, umalis na kayo." malamig ang tono ng boses ni Mariana na hindi tulad ng dati. Tila binuhusan ng malamig na tubig si Tyson, bumagsak ang kanyang ekspresyon at maging ang mukha ng kaniyang ina at ni Diana ay bigla ring nag-iba. Hinfi nila inasahan na magiging ganito katigas si Mariana. "Kung ayaw mo talaga ay hindi ka na namin pipilitin pa. Huwag kang iiyak at magmamakaawa sa amin pagkatapos." saad ng ina ni Tyson pagkatapos ay tumingin ng matalim kay Mariana. Tahimik
Nalilitong tumingin si Mariana kay Mavros. May nasabi ba siyang mali? "Well, lalabas na muna ako." saad ng nurse at saka umalis. Nang makaalis ito ay galit na nilingom ni Mariana ang lalaki. "I-ikaw talaga.." "Ano bang nangyari sa akin kanina? Narinig mo ba kung ano ang sinabi niya?" ani Mavros pagkatapos ay tumingin kay Mariana nang may ibang ibig sabihin. Binasa pa nito ang sulok ng mga labi. Galit namang tinalikuran ni Mariana si Mavros at hindi ito pinansin. Sobra siyang nahihiga. Nahuli silang dalawa ni Mavros, at inakala pa ng nurse na may relasyon silang dalawa. Labis na namula ang pisngi ni Mariana, mas mapula pa sa lagnat. Ang mas nakakainis pa ay talagang lumapit pa sa kanya ang lalaki at agad na ngumiti sa kanya. Alam nito na hirap siyang itagilid ang sarili, galit na galit si Mariana na talagang inunat pa niya ang mga braso at sinapak ang balikat ni Mavros. Naglikha pa ito ng tunog sa sobrang lakas at maging Mariana ay nagulat. "Bakit hindi ka umiwas!"
"Hindi nga siya nakinig, pero hindi ka naman pwedeng tumayo na lang at panuorin siyang mamatay! Umaasa rin si Kaena sa 'yo. Niloko ng bitch na iyon ang kanyang asawa at tinangay ang napakaraming pera! Nakaasa sa 'yo ang kapatid mo. Paano mo nasisikmurang hindi siya tulungan!" dinuro ng ina ni Tyson ang ilong ng anak habang sinasabi ang mga katagang iyon. "Tyson, kapatid mo naman siya kahit papaano. Maaapektuhan rin nito ang reputasyon ng pamilya Ruiz. Maraming tao na ang nangutya sa sa pamilya niyo noon. Natatakot ako na sa pagkakataong ito ay..." payo ni Diana kay Tyson.Hindi natatakot si Diana para kay Kaena, natatakot siya sa sarili niyang reputasyon.Tumingin ang ina ni Tyson kay Diana na may pasasalamat, "Mabait ka talaga, Diana, may konsiderasyon at maalalahanin." sambit nito.Bahagyang kumunot ang noo ni Tyson. Alam niya ang totoo. Kung nag-iisa lang sana si Mariana, madali lang itong maresolba, ngunit ngayon ay nariyan si Mavros at tinatarget nito ang kanilang pamilya."Sa k
Pumasok si Mariana sa elevator at huminga ng malalim. Hindi na siya isang paslit. Dapat ay kalmado lang siya. Nang akmang sasara na ang elevator ay isang kamay ang humarang dito uoang hindi tuluyang sumara. Pumasok si Mavros at dahan-dahan siyang nilapitan. Dala dala ng mataas na pigura nito ang amoy ng cedar. Habang tumatagal ay pabilis ng pabilis ang tibok ng kanyang puso. Tila napuno na ng amoy ni Mavros ang buong elevator. Namula ang pisngi ni Mariana. Hinawakan niya ito at naramdaman na sobrang init niyon. Nag-aalala namang tumingin sa kanya si Mavros, "Nailipat mo na ba ang pera?" tanong nito at saka inilapat rin ang kamay sa noo ni Mariana, "Hindi ka na mainit." dagdag nito. Natigilan si Mariana at tila nakalimutang huminga. Mainit at malakas ang palad ng lalaki hanggang sa inalis ito sa pagkakadampi sa kanyang noo. Sinundan ng mga mata ni Mariana ang kamay na iyon habang inihuhulog sa loob ng bulsa ng suot nitong trouser. "Wala na akong lagnat." ani Mariana. "Alam ko.
Tiningnan ni Ashley ang likod ni Kaena habang tumatakas ito at bahagyang natigilan ng ilang sandali. Lumubog ang kanyang mga mata, at tila may nanumbalik sa kanyang alaala at agad na tumakbo palayo. Hindi na nagkaroon ng oras si Kaena para ligpitin ang kanyang schoolbag. Mabilis siyang tumakbo palabas ng gate ng eskwelahan, nagpara ng sasakyan at dumiretso pauwi. Nang makita siya ng kanyang ina na kauuwi lamang ay labis itong nagtaka, "Kaena, wala ka bang klase ngayong hapon? Bakit umuwi ka na? Gumawa n rin ako ng appointment kasama sina Mrs. Regala at Mrs. Chua para maglaro ng mahjong mamaya." Natatarantang tumingin si Kaena sa kanyang ina, "Mama! Anong gagawin ko? Papunta na ang mga pulis para arestuhin ako!" "Ano bang sinasabi mo? Bakit naman pupunta ang mga pulis para arestuhin ka?" natatakang tanong ng kanyang ina. Ngunit nang makita ng masyado ang natatarantang mukha ng anak ay mabilis niya rin itong naintindihan. "Ano na namang ginawa mo?!" dagdag nito. "Mama! Iyong
Ngumisi si Mariana, "Matagal na panahon na akong kinamumuhian ni Kaena. Dapat ay mas kilala mo siya kaysa sa akin. Kahit papaano ay tinuruan mo naman siya noon. Gustong gusto niyang makipaglaro. Kahit na nakuha mo talaga ang thesis ko, hindi ka niya tutulungan. Gusto lang niyang makipagkasundo sa akin. Pagkatapos niyang makuha ang gusto niya, paano pa siya magkakaroon ng pakialam sa 'yo? " Bumuhos ang luha sa mga mata ni Bella at mahigpit niyang kinagat ang kanyang mga labi," Kasalanan ko ito. Nakinig ako sa kanya at dinukot kita. Kasalanan lahat ng ito. " "Anong nangyari sa litrato na iyon?" naalala ni Mariana na ang litrato na iyon ang rason kung bakit siya naloko noong araw na iyon. Saglit na natahimik si Mariana, itinikom ang kanyang mga labi bago nagsalita, "May taong gumawa niyon para kay Kaena. May inutusan siya para lapitan si Maxine, at dinala siya para kumuha ng litrato. Kalahating totoo at hindi ang nakapaloob sa larawan na iyon." ani Bella. Namutla ang kanyang mukha
Tinignan ni Mavros si Mariana na masunuring humihigop ng sabaw habang nakaupo sa kama, at ang tanging bagay na nasa kanyang alaala ay ang pigura ni Mariana na bumabagsak sa gitna ng ulan. Nahimatay si Mariana sa bumubuhos na ulan, at nakaramdaman naman si Mavros ng kawalan ng laman sa kanyang puso. Tahimik na naglakad si Mavros sa bintana at tumingin sa berdeng damuhan na nasa likod ng ospital. Mayroong ilang mga kapansin-pansin na mga usbong roon, at ang mga usbong na iyon ay malapit nang mamukadkad. Palihim na naglakad ang isang pasyente sa damuhan na iyon at iniunat ang kanyang kamay para kurutin ang tangkay ng isang bulaklak. Bumilis ang tibok ng puso ni Mavros at naging malungkot ang kanyang mukha. May isang batang babae na naliligo sa dugo at nahulog sa isang pool na puno rin ng dugo. Isa pang batang babae ang naghihirap nang husto at tuluyang nahimatay. Dahil sa eksenang iyon ay hindi niya magawang tumayo. Hinawakan niya ang dingding gamit ang isang kamay at idiniin ang
Hindi maganda ang ekspresyon na nasa mukha ni Mavros, "Ayos ka lang ba?" kinakabahang tanong niya kay Maxine. "Ayos lang naman ako, kuya, kumuha lang kami ng litrato sa coffee shop, ano bang nangyari?" medyo nag-aalalang sambit ni Maxine. Huminga ng malalim si Mavros, "Si Mariana, umalis siya para iligtas ka." "Iligtas ako? Anong ibig mong sabihin?" nanlaki ang mga mata ni Maxine. Mabilis namang binuksan ni Mavros ang pinto ng sasakyan, "Huli na, pumasok ka muna sa kotse!" Agad na pumasok si Maxine sa loob ng sasakyan, at sinabi rin ni Mavros sa kanya ang nangyari pagkatapos nitong sumakay. "Ano?! Paano nangyari iyon? Low battery ang telepono ko at nakapatay, hindi ko nasagot ang tawag!" gulat na inilabas ni Maxine ang kanyang telepono. Nakaupo sa passenger's seat ang assistant ni Mavros, naghahanap ito ng impormasyon sa lisensyadong plaka ng sasakyang lulan ni Mariana. Kumuyom ang mga kamao ni Mavros. Natanggap niya ang tawag ni Mariana habang nasa kalagitnaan siya ng me
Bigla niyang naalala si Mavros na palaging napapakulo ng gamot noon sa kusina para sa kanya. Naglagay ng tubig si Mariana sa isang kaserola at pinakuluan ang isang pakete ng gamot. Mabilis na naayos ang insidente tungkol sa thesis. Halos dalang araw lang, direktng nabura ang papel na isinulat ni Bella at isang notice ang ginawa. Pinuna rin ng eskwelahan at inalis si Bella sa unang pagkakataon. Katatapos lang basahin ni Mariana ang public notice habang nasa opisina nang makatanggap siya ng tawag mula sa Journal Institute. Hindi na nagsayang ang nasa kabilang linya at diretso nang nagsalita, "Miss Ramirez, sobrang makabuluhan ng article mo. Pagkatapos mong mai-publish ito, gusto naming makipag-usap sa 'yo tungkol sa selection ng Journal Institute." Hindi naman ito ginawang big deal al ni Mariana, "Tatawagan ko kayo pagkatapos ng publication." Sa oras ding iyon ay nagpadala rin mensahe sa email ang taong in charge sa Acta Psychologica Sinica, unang una na roon ay ang paghi