Sa mga nagulat na mata ni Kaena, kinuha ni Mariana ang maleta at umalis nang hindi lumilingon.
Pagkatapos umalis sa bahay ng pamilya Ruiz, nakita ni Mariana si Ellis na binuksan ang bintana ng kotse, sumandal at humalik sa kanya na may ngiti sa mukha, "Baby, sumakay ka sa kotse, dadalhin ka ng ate para magdiwang." Bagaman sinabi niyang magdiriwang sila, alam din ni Ellie na kakahiwalay lang ni Mariana at nasa mababang kalagayan ng damdamin, kaya dinala lang niya ito sa isang music-themed na restawran. Matapos malaman ang dahilan ng paghihiwalay ni Tyson, hindi napigilan ni Ellie na magreklamo. "Si Diana na naman? Nag hiwalay sila para sa malaking kasunduan, anong nagustuhan ni Tyson sa kanya?" Hinalo ni Mariana ang kape. "Hindi ko alam..." tamad niyang sabi. Hindi alam ni Mariana ang white moonlight ni Tyson. Nakilala lamang niya si Tyson matapos umalis ni Diana nang mag tungo ito ibang bansa. Narinig lang niya na si Diana ay napaka-mahinahon, mahusay, at maalalahanin. Nang nag-away sina Tyson at Mr. Ruiz dahil sa kanya, mahinahong pinayuhan ni Miss Rellegue si Tyson, at kalaunan ay nagkasundo silang magpakasal. Nakita niyang ayaw na niyang magsalita pa, nagbago siya ng subject at hinawakan ang kanyang baba, "... Pero Tyson ay napakabait, may bahay, kotse, at walumpung milyon..." Ini-angat niya ang tingin kay Mariana,"Sayang at hindi mo naman kailangan ang mga iyon. " nanghihinayang niyang sabi. Nang mamatay ang ama ni Mariana, wala sa loob niya na hawakan ang kanilang kumpanya, kaya ibinigay niya ito sa kaniyang pinsan na si Hannah upang pamunuan ito, at masaya itong kumita mula sa dividends ng kanilang kumpanya. Akala ng mga tao sa labas na ang kumpanya ng mga Ramirez ay naging pag-aari na ni Hannah. Bukod doon, nagkaroon din ng property agreement sina Mariana at Tyson, at muka noon ay palaging inisip ng pamilya Ramirez na walang pag-aari si Mariana. Medyo wala sa sarili si Mariana. "Walang magrereklamo kung sobra-sobra ang pera." Tumingin si Ellie sa simpleng si Mariana na nasa harap niya, at nakaramdam siya ng panghihinayang. "Tama 'yan, baby Mariana, gamitin mo ang perang binigay ni Tyson para bumili ng mga damit at bags, at iwanan mo na ang pamilyang Ruiz ng maayos! Pero Mariana, naisip mo na ba kung ano ang gagawin mo pagkatapos iwanan ang pamilya Ruiz?" Matapamg niyang sinabi. Bahagyang malayo ang tingin ni Mariana. Nag-aral siya para sa isang double degree sa sikolohiya at musika sa kolehiyo. Pagkatapos, nagkaproblema ang ama ni Mariana, kaya tumigil siya sa pag-aaral nang ilang sandali. Isang taon ang lumipas, natanggap niya ang kanyang diploma, ngunit noon ay kasal na siya sa pamilyang Ruiz at kalaunan ay naging full-time na maybahay sa loob ng tatlong taon. Hindi na niya naisip ang gagawin niya pa sa hinaharap. Hinawakan ni Ellie ang kamay niya at ngumiti, "Hindi na iyon importante. Puwede mo pang dahan-dahang isipin iyon pagkatapos mong iwan ang pamilya Ruiz. Ang importante na lang sa ngayon ay ang ate ko ay dadalhin ka para makapamili pagkatapos ng hapunan. Sa susunod na araw, dadalhin kita sa Samar para mag-hunting." Misteryosong kumurap si Mariana at bahagyang nanabik. "Hindi mo pa alam, nagpupunta rin si Mavros sa Samar upang mag-hunt nitong mga nakaraang araw." Mabilis na kumislap ang mga mata ni Mariana sa gulat. Si Mavros ang ikatlong master ng mayamang pamilyang Torres na nasa industriya ng real estate. Napakalaki ng kanyang yaman at palaging may misteryosong awra. Madalang siya magpakita ng interes sa ganitong mga aktibidad. Ngunit si Mariana ay naging mausisa lamang ng ilang sandali, at agad ding nawala ang ideya. Pagkatapos ng hapunan kasama si Ellie, wala sa loob ni Mariana ang makapamili. Nag - swipe na lamang siya sa kaniyang card at hiniling sa empleyado na idala na lamang ang mga nais bilhin ni Ellie sa apartment. Bago umalis, biglang ipinaalala ni Ellie, "Nga pala, Mariana, hindi ka free noon, kaya hindi ko sinasabi sa 'yo na hindi maayos ang lagay ni Professor Glen kamakailan lang. Dapat ay pumunta ka at kitain siya kapag pwede ka." Si Professor Glen ay isa sa mga naging propesor ni Mariana noong siya ay nasa kolehiyo. Siya ang guro ni Mariana sa sikolohiya. Naalala siya ni Mariana na malapit sa kaniyang puso at kumukuha ng sasakyan pabalik sa kaniyang maliit na apartment. Matapos niyang umalis sa bahay ng pamilyang Ruiz, nagkaroon si Mariana ng maliit na apartment na malapit kay si Ellie, may taong naglilinis nito tuwing weekdays, kaya pansamantala siyang tumira sa apartment. Hindi inaasahan, pagdating niya sa ibaba ng apartment, nakita niya si Tyson na nakasandal sa kotse at naghihintay sa kanya. May isang babae na nakaupo sa sasakyan, na may marikit at kaakit-akit na anyo, at malambot at banayad na mga kilay. Tumingin si Mariana at bahagyang kumalabog ang kanyang puso. Talagang ganitong uri ng tao ang gusto ni Tyson. Nang makita siya, bumaba ang babae sa kotse, hinawakan ang braso ni Tyson at naglakad patungo sa kanya, ngumiti nang banayad at mabait, at inilahad ang kanyang kamay. "Kumusta, Mariana, ako si Diana."Tumigil si Mariana, kalmado ang kaniyang ekspresiyon, ngunit hindi niya binalikan ang pakikipagkamay. Bahagyang tumigas ang mukha ni Diana. Si Tyson, na nakatayo sa tabi, ay nagsalita upang tulungan siya, gamit ang mababang boses, "Alam ni Lolo ang tungkol sa atin, at inaanyayahan ka niyang maghapunan mamaya. Nakapatay ang telepono mo, kaya't pinuntahan kita." "Alam ko." tinignan ni Mariana ang kaniyang telepono, at talagang nakapatay nga iyon. Tumango siya. "I-charge ko lang ito at pupunta ako mamaya." Ang ibig sabihin niyon ay wala siyang na sumama sa kanila. Kumunot ang noo si Tyson. "Bakit hindi na lang kita hintayin..." Pinutol siya ni Mariana ng may ngiti, "Hindi, kaya kong pumunta ng mag-isa." Nang nakitang natahimik siya, tumingin si Mariana kay Diana. "At bukas ng alas nuebe, kung hindi ito abala sa inyo, samahan ninyo ako, kunin na natin ang certificate ng divorce." Hindi alam ni Tyson kung bakit, at nakaramdam siya ng kaunting inis. "Apurahan ba ito?" Seryoso
Tulad ng kaniyang inaakala, isang pares ng maiinit na kamay ang humawak sa kaniya. Inikot ni Tyson ang kaniyang ulo at si Diana ay nakatingin sa kaniya nang may pag-aalala. "Tyson, hindi komportable ang tiyan mo? Gusto mong humigop ng kaunting sabaw?" Iniling ni Tyson ang kaniyang ulo. Matapos batiin ni Mariana ang matanda, humila siya ng upuan at kalmadong umupo, hindi pinapansin ang pakikipag-ugnayan sa pagitan ng dalawa. Ngunit masungit na ngumuso si Mr. Ruiz. Kapag kumakain ang pamilya Ruiz, palagi silang nag-iingat na huwag makipag-usap habang kumakain. Wala masyadong gana si Mariana, pero nakipagtulungan lang siya sa matanda at kumain ng kaunti nang walang gaanong pakialam.Pagkatapos ng hapunan, hinila siya ni Mr. Ruiz. "Narinig ko ang tungkol sa inyo ni Tyson, Mariana, huwag kang mag-alala, ang pamilya naming Ruiz ay tanging ikaw lamang ang kinikilala bilang aming manugang."Tumingin siya kay Diana at Tyson, na medyo matigas ang mga mukha, "Kahit na may umalis sa pamilya R
Mabigat na ibinaba ni Mr. Ruiz ang tasa ng tsaa, malayo ang tingin ng kanyang mga mata. "Pagkatapos niyang magpakasal, naging masungit at walang pakialam ang iyong ina sa kanya. Kapag siya'y may sakit at hindi komportable, lagi siyang nagpapahanap ng doktor. Anuman ang gustuhin at mahalin ni Kaena, lagi siyang ginagawang tanga! Tuwing ikaw ay umuuwi ng late, hindi siya naghihintay at hindi siya naghahanda ng pagkain para sa iyo. Noong taong iyon, nagkasakit ka sa tiyan dahil kay Diana, at nasunog ang kaniyang mga kamay sa paggawa ng sabaw para sa iyo." sabi niya sa medyo malungkot na tono. Bumuntong hininga siya. "Nang mamatay ang kaniyang ama at tumira sa pamilya Martinez, hindi niya ginawa ang mga bagay na ito. Tyson, ang daming ginawa ni Mariana para sa'yo, hiniling ang lahat ng gusto mo, pero si Diana ay nagbigay lang sa iyo ng isang lagok ng sabaw, at naramdaman mo na ito ay maasikaso at nakakaantig?"Nakinig si Tyson, ang kaniyang mga kamay ay unti-unting kumuyom, at ang dilim
Bahagyang kumurap ang mga pilikmata ni Mariana. Kung hindi niya nakasama si Tyson, magiging na psychologist sana siya. Gayunpaman pagkatapos ng ilang taon, kahit na wala siyang nakaligtaan sa kanyang propesyonal na larangan, makakabalik pa ba siya sa kanyang espesyalidad? Nakita rin ni Propesor Glen ang kanyang pag-aalinlangan at pinakalma siya, "Hindi naman ito urgent, ngunit kung ikaw ay interesado, ang guro ay natural na handang tumulong sayo." sambit niya sa mahinahong boses. "Salamat, Propesor." Nakaramdam ng init si Mariana sa kaniyang puso. Sa mga nakalipas na taon, wala siyang naging oras na bisitahin ang propesor. Hindi inaasahan, naaalala pa rin ni Propesor Glen ang kanyang mga estudyante.Tinanong ni Mariana ang kalagayan ni Propesor Glen nang may pag-aalala. Matapos makipag-usap kay Propesor Glen ng mahabang oras, Si Propesor Glen ay masigasig na nag-anyaya sa kanya na kumain. Hindi umalis si Mariana sa pamilya Glen hanggang hapon.Dahil pupunta pa siya para mag-hunt
Kinuha ni Mariana ang hunting rifle, ngunit siya'y napabuntong-hininga sa kanyang puso, "Anong halimaw!"Matapos magpalit ng damit ni Mavros at mag-empake ng lahat, pumasok ang mga mangangaso sa hunting ground ayon sa mga bilin ng coach sa field.Siyempre, karamihan sa kanila ay dumating lang para sa pangalan ni Mavros Torres, at ang mga hindi magaling manghuli ay nanatili sa kampo para manood.Kasama na doon ay sina Tyson at Diana. Inihanda ng pamilya Torres ang mga telescope at iba't ibang uri ng alak at meryenda, at nag-alaga sila ng maraming usa sa likod, kaya hindi nakakayamot ang walang ginagawa.Gayunpaman, karamihan sa mga tao ay interesado pa rin sa sitwasyon ng pangangaso sa field, at lahat sila ay kumuha ng mga teleskopyo upang manood.Naalala ni Tyson ang sinabi ni Mariana, ibinaba ang kanyang mga mata at pinulot ang teleskopyo.Mayroong isang malaking damuhan sa hunting ground, malinaw ang hangin at usok, malawak ang kalangitan at lupa, si Mariana ay nakasakay sa kabayo,
Nang tumingala si Mariana, isang pares ng magagandang mata na parang bulaklak ng peach ang kanyang nakita.Ang lalaki ay mukhang napaka-romantiko at guwapo, ngunit ang kanyang ugali ay napaka-mahinahon, at ang kanyang ngiti ay mas inosente at kaakit-akit.Hindi kilala ni Mariana ang ganitong lalaki sa kanyang alaala, at si Ellie ay tumingin din sa kanya nang may pagdududa.Si Jasver Besonia ay pamilyar na pamilyar sa kanila. Ngumiti siya at inilagay ang prinosesong itim na gansa sa tabi nilang dalawa, "Ang pangalan ko ay Jasver Besonia, ako ang kusinero ng Third Master. Ang dalaga ang humuli ng itim na gansang ito. Inutusan ako ng Third Master na lutuin ito at dalhin sa inyo. Pakiusap subukan niyo." magiliw ntong pagpapakilala. Kusinero? Itinaas ni Mariana ang kanyang mga mata. Paano magkakaroon ng kusinero na may relo na nagkakahalaga ng milyon?"Jasver, lahat ba ng mga kusinero ng Third Master ninyo ay ganito kayaman?" Biglang sambit ni Ellie. Pinagsilbihan ni Jasver ang dalawa p
Ang barbecue party ay tumagal ng mahigit tatlong oras. Sa panahon ng salu-salo, nag-iinuman at nag-toast ang mga tao, at napaka-komportable nito.Sa gitna ng salu-salo, umalis si Mariana at pinili ang sarili niyang mga premyo kasama ang mga tauhan.Ayon sa mga patakaran ni Mavros, maaari niyang dalhin ang kabayo o iba pang mga alagang hayop na gusto niya.Bagaman mas gusto ni Mariana ang mga kabayo, sa wakas ay pinili niya ang isang usa.Sa hindi niya namamalayang isip, naramdaman niyang hindi angkop ang mga kabayo na alagaan bilang mga alagang hayop. Nang lumabas siya pagkatapos pumili ng mga premyo, hinarang siya ng isang guwardya. "Miss Ramirez, inaanyayahan ka ng aming Ikatlong Master." magalang nitong sabi. Siyempre, wala namang pangalawang Ikatlong Master dito.Kaya tanging si Mavros lang.Sinundan ni Mariana ang guwardiya papunta sa ikalawang palapag. Ang lalaki ay nakaupo nang maginhawa sa isang silya malapit sa bintana. Si Jasver ay masigasig na naghahalo ng alak. Ang mga ye
Kahit matagal na taon nang kasama ni Jasver si Mavros, siya pa rin ang personal na kusinero nito kahit papaano, at ang kaniyang pagkatao ay misteryoso. Hindi pa siya nakikita ni Tyson at ng iba pa. Narinig lang nila siyang bumati kina Ellie at Mariana sa pamikyar na tono, at saka siya dumaan sa kanilang lahat, "Malamig at mahamog dito, ihahatid ko na lang kayo, mga binibini." sambit niya ng may ngiti. Biglang nanabik si Ellie. Ang kalaban ng kalaban ko ay kaibigan ko. Maaari na niyang sampalin ang mga mukha nina Tyson at Diana, mga bastardo. Agad na lumiwanag ang kanyang mga mata, “Salamat, kuya,” sabi niya sa mapanuksong boses.Hindi mapigilan ni Mariana na ngumiti, ngunit alam niya sa kaniyang puso na katauhan ni Jasver ay hindi ganito ka-alalahanin. Malamang ay si Mavros ang nag-utos at nagpadala sa kaniya. Sumunod siya kay Ellie sa sasakyan, nakatingin sa pabilyon na nakatago sa anino, at iniisip ang isang pabor na hinihingi ng lalaki, naging mahaba ang kaniyang tingin. "Miss R
"Dumating ang mga pulis at dinakip si Tyson kanina lang, sinasabi nila na nag-trespass daw siya!" balisang sambit ni Diana. "Hindi ba ay nandito lang naman si Tyson sa bahay ng buong oras. Paano siya makakapag-trespass?" "Pagkatapos ng hapunan, wala na sa katinuan si Tyson. Lumabas siya mag-ida noong bago mag-alas onse. Tinanong ko siya pero hindi niya sinabi sa akin kung saan siya pupunta." naalala ni Diana ang talunang mukha ni Tyson kanina, at agad siyang nagkaroon ng hinuha. Maaari kayang doon ito nagtungo? Sa A University. Nakatanggap ng mensahe si Mariana sa kaniyang email mula kay Nova Castro. Mula nang basahin ni Nova Castro ang papel niya noong nakaraan, madalas nang mag-usap ang dalawa sa email tungkol sa mga research sa sikolohiya. Tungkol sa publication ng papel
Palagi niyang nararamdaman na may nananakit sa kanya, at lahat ng nakikita niya ay masamang tao. Ngunit palagi niyang nararamdaman na hindi ito kasing simple lang ng pagkidnap. "Matagal kong hinanap si Max matapos siyang dukutin. Nang sa wakas ay natagpuan ko na siya, para siyang isang baliw noong araw na iyon, at hindi niya ako nakilala. Ilang araw siyang nag-collapse at umiiyak tuwing gabi dahil sa sobrang takot." Bahagyang kumunot ang noo ni Mariana, "Anong nangyari? Hindi kaya si Maxine ay..." Walang magawang ngumiti si Mavros, "Hindi, nakita lang niya ang mga taong iyon na nagpapahirap ng mga tao, nakinig siya sa lahat ng uri ng pqg-daing, at hinarap ang mga dugo na nasa lupa. Sinabi niya sa psychologist na sa sandaling ipinikit niya ang mga mata niya, nakikita niya ang dugo at ang buong mundo ay kulay pula. Pagkatapos, tuluyan siyang nag-collapse at na-coma sa loob ng ilang araw. Nang magising
Ang pamilya Ruiz ay hindi mapayapa nang gabing iyon dahil nakarinig si Kaena ng isang bulung-bulungan. Mabilis niyang itinutok ang screen ng kanyang telepono sa tatlong tao sa hapag kainan, "Mama! Kuya, hipag, tingnan ninyo!" Sa screen, isang lalaki at isang babae ang sumasayaw. Niyakap nila ang isa't isa, at lumilipad ang palda ng babae. Maraming tao ang sumasayaw sa paligid nila, ngunit nakita pa rin ni Tyson na ito ay sina Mariana at Mavros sa isang sulyap lang. Nanginig ang kanyang hawak na mga chopstick para sa pagpulot ng pagkain, at tahimik siyang uminom ng isang higop ng sabaw. Nakita ni Diana ang kanyang ekspresyon. "Hindi naman ito isang kakaiba na bagay. Hindi ba ay palagi naman silang magkasama?" sambit niya nang may iniisip. Inihagis ng ina ni Tyson ang mga chopstick sa galit at malamig na bumuntong hininga. "Kung ako ang tatanungin mo, hiniwalayan ka kaagad ni Mariana at hinahalik-halikan niya ang pamilya Torres. Hindi ka pa rin naniniwala na niloko ka niya
"Kung sina Miss Serrano at ang iba pang mga babae ay magpapatuloy sa pag-tsimis at pagsabi ng walang katuturan, kakailangin ko muna kayong paalisin." "Tara na." naglakad palayo sina Miss Serrano nang may malungkot na mukha. Ipinagpatuloy ni Mariana na ibaba ang kanyang ulo. Hindi talaga niya alam kung oaani niya dapat harapin si Mavros at kung ano ang sinabi niya. Tumitig siya sa sulok ng kaniyang palda at sa tip ng kaniyang mga sapatos, hindi alam kung ano ang eksoresyon ang gagawin. "Muntik ka na naman nasangkit sa gulo. Ayos ka lang ba?" marahang tanong ni Mavros. Nang makitang hindi tumugon si Mariana, tinawag niya itong muli. "Yan Yan?" "Ah? Nakikinig ako. Ayos lang ako." sabit niya nang wala sa kaniyang isip. Ang gusot na sinulid sa kanyang dibdib ay nagkasabit sa lahat ng direksyon. Habang pinag-iisipan niya ito, mas lumalaki ang sinulid. Ano ang ibig sabihin ni Mavros? "Bakit natutulala ka? Mamaya ay magsisimula na ang handaan. Pwede ko bang anyayahan si Yan
Malaya tulad ng isang ibon ang tumutugtog sa loob ng bulwagan, malambing na magaan na musika, ang piramide ng mga baso ng alak ay kumikinang sa ilalim ng liwanag, at ang mga batang babae sa bulwagan ay nag-uusap at nagtatawanan sa mga mamahaling mga bestida. Nakatayo sila sa ilalim ng spotlight, at ang mga alahas sa kanilang mga katawan ay pinalamutian sila ng pinaka nakakasilaw na liwanag. Si Mariana sa isang sulok ay nakasuot ng masikip na itim na velvet na damit. Bilang isang namumukod-tanging Filipino dress designer noong ika-20 siglo, perpektong na-highlight ng damit na ito ang klasikal na pagka-elegante ng mga babaeng pilipino. Siya ay hindi kailanman nagsuot ng anumang nakasisilaw na alahas, ngunit nakasuot lamang ng isang esmeralda na kwintas, na puno ng kagandahan. Si Maxine sa tabi niya ay nakasuot ng prinsesa na bestida at may hawak na panghimagas sa kanyang mga kamay. Bagaman siya ang host ng isang normal na piging, ang kanyang mga mata ay puno ng hindi nararapat
Malamig ang mga mata ni Mavros, "Wala itong kinalaman sa iyo." "Mr. Torres, nagpunta ako dito na may mabuting hangarin para tulungan ka na sa pupuntahan mo." Sabi niya na may malungkot na mukha. "Hindi na kailangan." Hindi tumigil si Mavros. Ipinadyak ni Kaena ang kanyang mga paa sa galit habang pinagmamasdan itong umalis, ngunit hinabol pa rin niya ito nang labag sa kaniyang loob. "Mr. Torres, kaarawan mo bukas, pwede mo ba akong bigyan ng imbitasyon?" Kinusot niya ang kanyang mga mata at nagkunwaring inosente na tumingin kay Mavros. Sa kasamaang palad, sa pagkakataong ito ay hindi man lang siya tinapunan ng tingin ni Mavros at dumiretso sa silid ng sikolohikal na pagpapayo. Tinitigan ni Kaena ang likod ni Mavros at bahagyang nawala sa kaniyang isip, at alam din niya ang direksyon. Lumalabas na hindi si Maxine ang hinahanap niya, kundi si Mariana. Nakakahiya para sa kanya na humingi ng imbitasyon ngayon lang, ngunit hindi man lang siya binigyan ni Mavros ng pagkakataon
"Ikaw ang tanga! Ang tanga ng buong pamilya mo! Kaena Ruiz, ano ang karapatan mo para magsalita sa akin ng ganiyan? " Biglang natauhan si Kaena. Nakita niya si Maxine na naging tanga sa sarili niyang mga mata. Noong nakaraan, siya ay nagtatago nang mahina sa likod ni Mariana. "Ikaw, ikaw ay malinaw na..." "Ano?" Itinulak ni Mariana ang pinto ng silid ng kagamitan at naglakad sa harap ni Maxine upang harangan ang paningin ni Kaena. Napaatras si Kaena dahil sa gulat. Tinuro niya si Maxine, "Hindi! Halata na tanga siya noong nakaraan. Nakita ko ito nang malinaw. O ginawa mo ba ito ng sadya?" sambit niya. "Kaema Ruiz, hindi mo talaga matandaa na kumain o mabugbog. Ang bagay ni Maxine ay walang kinalaman sa iyo. Sa susunod na gumawa ka ng isang bagay, isipin mo muna kung kakayanin ba ni Amalia Ruiz ang presyo." Malamig na sabi ni Mariana. Akala ko ay magkakaron na siya ng kamalayan sa huling kompetisyon, pero ngayon ay parang naikulong lang siya. Hindi pa rin siya nagigising pa
Nang marinig ito, halatang gumaan ang loob ni Mavros at ibinalik ang telepono sa kanyang bulsa, "Siguro ay iniisip niya na may relasyon tayo at gusto niyang samantalahin ang pagkakataon na ito para sirain ang relasyon natin." "Wala talaga siyang ginagawa. Hindi niya matiis na makita akong nagiging malapit sa kahit na sinuman. Tuwing lalapit ako sa isang tao, iniisip niya na may masama akong intensyon. Huwag mo nang isipin iyan, mali siya ng pagkaka-unawa." Ibinaba ni Mariana ang kanyang mga mata at ang kanyang mga pilikmata ay kumikislap. Hindi siya tumigil, ngunit biglang lumapit sa kanya si Mavros. "Mali ba siya ng pagka-unawa?" tanong nito. Ang mainit na hininga ay humihip sa noo ni Mariana, at ang kanyang mukha ay naging pula. "Ito ay isang hindi pagkakaunawaan!" Hindi siya tumingin kay Mavros, ngunit nagpatuloy sa paghakbang at binilisan ang kanyang lakad. Tumingin si Mavros sa kanyang likod, at ang nababalisa na likod ay nagpasaya sa kanya. Lumabas na mali pala a
Ito ay isang hindi kilalang MMS. Hindi niya alam kung sino ang nagpadala ng larawan na ito o kung ano ang kanilang intensyon. Naistorbo lang nito ng tuluyan ang mood ni Mavros. Kailanman ay hindi siya naging ganito kagulo dahil lang sa isang bagay. Kahit na hindi man niya ipinakita, gulong-gulo na ang puso niya. Tinawagan niya ang numero. Pagkatapos ng dalawang ring, pinulot na ang telepono. Ang taong nagsalita ay tumawatawa. "Hello? Hindi na masagot ni Mariana ang telepono. Nakayakap siya sa kapatid niya... Paumanhin sa pagsasabi ng ng marami, pakiusap tumawag ka ulit mamaya." "Beep..." Ibinaba na ang telepono. Nag-iwan ng malalim na ngiti si Kaema sa gilid ng kanyang mga mata. Tinanggal niya ang record ng tawag at ibinalik sa pwesto ang telepono. Ang lahat ng ito ay tahimik na tila ba hindi nangyari. Napatingin siya sa kanilang dalawa. Sina Mariana at Tyson ay nagbabalat pa rin ng durian. Ang amoy na nagmumula sa balat ng durian ay sumalakay pa sa kanyang balat. Binu