Si Sean ay napatingin kay Tanya nang makapasok siya sa conference room, isang kakaibang kislap ang dumaan sa kanyang mga mata. Hindi dahil sa sobrang ganda niya kundi dahil ang babaeng ito ay nagbibigay sakanya ng isang pakiramdam na hindi niya maipaliwanag… Para bang nakita na niya ito sa isang lugar. Pero tumingin siyang mabuti, hindi niya maalala kung saan niya ito nakita? Naka-poker face na naglakad si Sean papunta sa mesa at umupo. Nakita niyang nakatitig si Tanya sa kanya na parang nakatingin ito sa isang kaaway kaya kumunot ang kanyang noo. Ang anak niya ang sumira sa kanyang sasakyan pero hindi siya nagmakaawa, naglakas loob pa etong tingnan siya ng ganito. Maliit siya, pero malaki ang kanyang lakas ng loob gaya ng kanyang anak! "Bakit mo pinag-utos sa anak mo na sirain ang sasakyan ko?" Pagbukas ni Sean ng bibig niya at agad niyang sinisi si Tanya. Si Tanya ay nakakuyom ng kanyang mga kamao at nakatitig sa kanya. Dahil sa emosyon nararamdaman ay nanginginig
Malinaw na malinaw ang pagkakaintindi ni Sean sa sinabi nang babae, akala niya ay nilalandi siya ni Tanya sa publiko. "Walang hiya! Hindi ko makatwiran ang sinasabi mo!" Nanlaki ang mga mata ni Tanya. Alam niyang nagkakamali siya, kaya nagmadali siyang magpaliwanag. "Nagkakamali ka! Gusto ko lang tingnan ang iyong..."Gusto nyang makita ang balikat neto kung may kagat. Noong panahong iyon, nawalan siya ng malay dahil sa sakit ngunit nagising ding muli dahil sa sakit. Hindi na niya matiis kaya naman ay kumagat siya ng mahigpit at madiin sa balikat nang lalake... Napakasakit ng kagat niya nang gabing iyon, kung sa normal na tao ay magkakaroon pa ito ng peklat. Kung may kagat siya sa balikat niya, mapapatunayan niyang siya ang lalaking iyon! Pero bago pa man niya matapos ang kanyang sasabihin ay biglaang tumunog ang telepono ni Sean. Kinuha niya ang telepono at sinagot eto "Magsalita ka" Hindi niya alam kung ano ang sinabi ng tao sa kabilang linya, pero agad nagbago ang e
"Pinakamamahal ko…”“Lumabas ka na, gusto kong mapag-isa”“…” Napabuntong-hininga si Sean at pansamantalang umalis. Pagkalabas niya ng silid ay agad nagbago ang kanyang ekspresyon.Papatanungin na sana niya si Jazel kung saan nagpunta nang biglang lumitaw si Jazel sa sala sa ibaba, namumula ang mga mata neto.Nang makita siyang lumabas mula sa silid kanyang pinakamamahal na anak ay agad siyang lumapit at nagtanong nang may pag-aalala.“Sean, kamusta na ang lagay ni Saint?” Malamig ang mukha ni Sean pero hindi siya nagalit. Tanda nyang si Jazel ang nagligtas sa buhay ng kanyang pinakamamahal na anak!Noong bata pa, si Jazel ang nakakita sa pinakamamahal niyang anak sa labas ng bahay, kaya nakaligtas siya. Nagduda rin siya noon, bakit nagkataon na si Jazel pa ang nakakita sa kanyang anak.Posible bang sinadya ni Jazel na itago ang tunay na ina ng kanyang anak at pagkatapos ay ibinigay ang sanggol sa pintuan ng kanilang bahay upang palabasin na nagkunwaring naligtas net
Samantala, dinala na ng tatlong bata ang kanilang inang si Tanya sa kanilang bagong tirahan. Hindi nila siya nakita nang lumabas sila mula sa pagligo kamakailan at bukas ang pinto ng silid nila kaya naman ay sobra ang pag-aalala nila para sa ina. Tiningnan ni Sawyer ang CCTV at nakita na siya ay dinukot kaya agad siyang nagpunta para iligtas siya! Hindi alam ni Tanya na ang tatlong anak niya ang nagligtas sa kanya at natatakot pa rin siya sa nangyari. Nang marinig niya ang alarma ay agad siyang tumakbo patungo sa pinto at nang buksan niya ito ay bumukas ito kaya naman bumaba na siya di inaasahang nakita niya ang tatlong anak niya. Agad na silang sumakay ng taxi pauwi. Natahimik si Tanya at tinanong sila. "Bakit kayo biglang nandoon?" Sabi ni Sawyer "Nakita naming wala ka Mommy sa kwarto at narinig namin sa may-ari ng motel sa baba na dinukot ka daw nang mga lalaki kaya hinanap ka namin gamit ang location mo. Nang makarating kami roon ay bumaba ka na. Mommy, ano ba ang n
Sa pagbubukas ng monitor ng computer ay lumitaw ang ilang malalaking titik. 【Ang nangyari ngayon ay isang babala lamang kung maglakas-loob ka pang mang-api sa batang babae, hahanapin kita ulit! Mr. Buenavista, mag-ingat ka.】 Lahat ng empleyado ng kumpanya: “!?!?!?!?!??” Nakatingin ang lahat sa screen ng computer at baliw na baliw na baliw, nakalimutan na nila kung nasaan sila at nagsimula nang mag tsismis. “Naku, may taong gumawa ng problema sa computer? Sino kaya ang may ganyang lakas ng loob para makapasok sa sistema ng kumpanya natin?” “At nagbabala pa talaga siya kay Boss natin na mag-ingat!” “Siya siya siya… sinabi pa niyang nang-api si Boss nang batang babae!” “...” Sa opisina ng presidente, mahigpit na nakatitig si Sean sa screen ng computer niya, mahigpit ang pagkakakagat niya ng kanyang labi at maitim ang kanyang mukha. Pakiramdam ni Zoren ay sasabog na ang silid na kinaroroonan nila. Pinilit niyang suyuin si Sean. “Boss, kalma po kayo, kalma lang po kayo
Hindi alam ni Tanya kung ano ang sinabi niya ngunit ilang minuto ang lumipas at kusa nang lumapit sa kanya ang batang lalaki. Mahigpit na niyakap nito ang kanyang leeg at isinubsob ang kanyang mukha sa kanyang balikat habang umiiyak. Dinala ni Tanya ang bata sa isang parke sa tabi, umupo sila sa damuhan at nakipag usap sa bata. Matapos ang kalahating oras ay nakatulog ang bata sa kanyang mga bisig. Nang makita ito ng pamilya ni Lopez ay naglakad na sila papalapit puno nang labis na nagulat ang kanilang mukha. “Kapag nagkakasakit ang batang ito ay palagi siyang pinapakialaman ng sedative kaya hindi namin inaasahan na kahit wala pang gamot na kailangan ay kumalma eto” Sabi ni Tanya: “Ang bipolar disorder ay isang uri ng mania at depression, kadalasang sanhi ito ng mga problema sa isip. Ang gamot ay makakatulong lamang ngunit mahalaga rin na makipag-usap sa kanya at pumasok sa kanyang mundo ng isip. Karaniwan kasi na nagkakasakit siya kapag siya ay na-stress at sobrang kulang
Ang labis na galit ni Tanya at ang walang katapusang hinanakit ay walang ibang mapaglabasan kaya't siya'y umiyak nang malakas. "Sobra ka na! Hindi ba't sobra mo na akong sinaktan? Ano pa bang gusto mo? Ano ang gusto mong gawin?!"Habang pinapanood siyang umiyak, nagulat si Sean. Bigla, may eksenang pumasok sa isipan ni Sean at naalala ang gabing iyon nang umiyak ang ina ni Saint sa ilalim niya. Sa mga oras na iyon, walang ilaw sa kwarto, at hindi ni Sean makita nang mabuti ang mukha ng babae dahil ito’y nalalasing mula sa pag-inom ng gamot, at hindi rin nito matandaan nang maayos ang kanyang boses. Pero nang halikan nito ang sulok ng mata ng babae, may mga luha. Hindi nito alam kung bakit ang pag-iyak ng babae sa harapan nito ay nagpaalala tungkol sa babaeng ina ni Saint, ngunit sa sandaling iyon, humina ang puso ni Sean, napuno ng awa at sakit, at nais pa nitong abutin at tulungan si Tanya na punasan ang luha. Ngunit sa susunod na segundo, muling nagsalubong ang dalawang kil
Si Tanya ay kinabahan. "Sinasabi ko ang totoo tapos hindi mo ako pinaniniwalaan, ano ba talaga ang gusto mong marinig? Ano ang gusto mong sabihin ko? Wala akong intensyon na lumapit sa iyo, at walang nagtuturo sa akin! Kung pwede lang talaga, gusto kong manatiling malayong-malayo sa 'yo hangga't maaari. Mas mabuti nang huwag na tayong magkita muli sa ating buhay!" Ang ekspresyon ni Sean ay dumilim at mariin ang titig sa kanya. "Hindi ba sinabi mo na hindi mo ako kilala? Bakit gusto mong manatiling malayo at huwag nang makita ako muli sa natitirang bahagi ng iyong buhay? May galit ka ba sa akin?" Napagtanto ni Tanya na may nasabi siyang hindi dapat, ang kanyang mahahabang pilikmata ay kumurap-kurap nang labis sa isang sandali habang pansamantala siyang nag-iisip ng sagot. "Hindi ako galit sa 'yo, ano!" "Anong ibig sabihin ng mga sinabi mo kanina kung ganoon?" "I... iniisip kong pangit ka, kaya't ayaw kong makita ka. Kapag nakikita kita, naaalala ko ang Hari ng Impiyerno, kaya'