"If you want a divorce, sabihin mo lang, and I will give it to you." "Tapos ano? Mawawalan ako ng karapatan sa bahay natin na milyun-milyon ang kontribusyon ko? 'Di na lang, uy! Magtiis tayo sa isa't-isa, sa hirap at ginhawa, araw at gabi, magpakailan-kailanman. Amen!" Hope Ryker Lee, the ultimate prankster, is set to marry Elisse Garcia, an heiress with a temper hotter than the sun and social skills colder than Antarctica. Hope wanted a partner as fun and lively as he is, but Elisse is introverted, snarky, and definitely not interested in playing along with Hope's high-energy antics. For Elisse, the marriage is purely a means to secure her inheritance. So, her master plan? Marry Hope, take over the company, and then kick him out of her life. Simple, right? Not quite. There's a catch: whoever calls it quits first loses their claim to their multi-million house. When Hope discovers her scheme, the real fun begins. Hilarious and heated war of pranks, sabotage, and emotional showdowns turn their home into an epic battlefield. Can they survive the chaos, or will they stumble into love amidst the madness? Get ready for a rollercoaster of laughs, schemes, and surprising twists in this comedic clash of opposites!
View MoreCHAPTER ONE: HOPE's IDEAL TYPE
★HOPE RYKER LEE★
HINDI talaga 'ko makapaniwala sa nangyayari. Me, Hope Ryker Lee—Mr. Confidence himself—reduced to a blushing mess because my own fiancée hasn’t even looked at me simula pa kanina sa church nang magsimula ang seremonya sa kasal ng kakambal kong si Faith at hanggang ngayon dito sa reception.
Oo. Hindi pa naman kami magkakilala at ito pa lang ang unang beses ko siyang makita dahil si Mommyla ang nag-invite sa kaniya rito. Pero hindi lang naman siya basta bisita sa kasal ni Faith at Sugarpop. Inimbita siya rito para magkaharap kami at magkakilala.
Pero wala—ni balingan ako ng tingin ay hindi niya magawa. Instead, she’s engrossed in conversation with a few other guests at her table, flashing that stunning smile of hers. And when she laughs—man, it’s like the whole room brightens up. While I’m over here, awkwardly trying to catch her attention, but she’s in her own world, completely oblivious to my existence.
Dapat nga sana ay kami ang magkatabi, to get to know each other ba? Pero hanep, daig ko pa ang invisible. What’s up with that? Usually, I’m the one with girls practically tripping over themselves to talk to me, but now? Now, I’m the one sitting here like a lovesick puppy, staring at the back of her head.
Napansin ni Love ang pagsulyap-sulyap ko sa direksyon niya, of course. He always does. And because he’s my twin, he has to make it worse. “Ano’ng pakiramdam?” he asks, grinning like a cat that got the cream, “na hindi ka pinapansin ng babae? Hindi lang basta babae kundi fiancée mo pa.”
I groan and sink lower in my chair. “Para ‘kong magkokombulsyon. Why isn’t she looking at me? Nandito lang naman ako, and I’m wearing a killer suit!” I spread my arms, showing off my outfit as if that alone should be enough to break her concentration. But no, she’s still not looking.
“It’s like her radar’s on high alert—screaming, ‘Danger! Warning! Abort mission!’ She knows getting close to you spells trouble, so she’s already dodging like a pro,” pang-aasar niya pa. Kaharap ko siya sa table, pati si Summer at Tita Baby. Pero may sariling mundo ang dalawa sa girl’s talk nila kaya hindi nila rinig ang usapan namin ni Andreng.
I shoot him a mock glare. “Trouble? Huh! Kailangan ko pa bang ulit-ulitin kung sino ‘ko? My name is Hope Ryker Lee—the epitome of charm. I’m charming. Charismatic. Romantic. Fantastic. Energetic. Authentic. Acrobatic. Aesthetic. Automatic. Elastic. Erotic. Lahat ng may ‘tic’ sa dulo.”
“Abnotic,” biglang sabat ni Tita Baby, na hindi ko namalayang nakikinig na pala sa ‘min ni Love.
“Exotic,” natatawa ring dagdag ni Summer.
“Abnormalistic.” Pati si Love, tatlo na silang pinagtatawanan ako.
“Hoy—” inis kong saway sa kanila, pero agad ko rin hininaan ang boses ko. “Akala n’yo nakakatuwa kayo? Gusto n’yo bang mag-cry na lang ako rito?”
Love Andrei just shakes his head, clearly enjoying this way too much. “I think this is what they call karma, Hopia. You’ve spent years having girls throw themselves at you, and now the one girl you actually want to talk to is pretending you’re not even here. How’s that feel? Terrible, isn’t it?”
“Oo. Para ‘kong sinipa sa bayag,” pag-amin ko, half-laughing, half-pouting. “But I’m not giving up. No way. Gusto ko rin ng happily ever after tulad ni Faithfully kaya susubukan kong kunin ang atensyon niya. Hindi man sa ngayon, malay n’yo after ten years.”
“Para kay Kuya Faith lang ‘yong ‘Happily Ever After’. Kapag ikaw, ‘Happily NEVER After’.” Bahagya pang natawa si Summer. Ngayon ko na-realized na mahirap pala kapag nagkaroon ka ng kapatid na nakuha ang ugali mo. Hindi ko siya mabara dahil gano’n din ako mang-asar minsan.
“Pa’no mo naman kukunin ang atensyon niya?” tanong ni Tita Baby, bahagyang natatawa.
“I just need to... I don’t know, make her laugh or something. Gustung-gusto naman ng mga babae sa funny guys, ‘di ba?”
“Huwag mong lahatin,” ani Summer. “Hindi lahat natutuwa sa funny guy. Kami nga inis na inis sa ‘yo, eh.”
I narrow my eyes at her, determined. “Huwag n’yo ‘kong malitiin. Manood kayo.” Tumayo ako sa kinauupuan ko, buong determinasyon na pupuntahan sana ang fiancée ko sa table na kinaroroonan niya, pero no’ng humakbang na ‘ko, hindi pa man ako nakakalayo sa table namin, my legs feel like jelly. What the heck? Since when do I get nervous?
Tita Baby laughs so hard she nearly falls out of her chair. “Oh, gosh, this is priceless. Hope Ryker, the guy who’s never nervous, can’t even walk straight.”
“Shut up, Tita Babes!” I mutter, but even I can’t help but chuckle. It’s ridiculous, and yet here I am, totally thrown off my game. But one way or another, I’m going to get her attention. Even if I have to pull off the most embarrassing stunt ever, she’s going to look at me. Not today, but soon.
“Mukha kang desperado, Kuya Hope,” komento ni Summer pagbalik ko sa upuan ko. “Na-love at first sight ka ba kay Ate Elisse?”
Elisse.
Yeah.
Elisse Garcia. That’s her name. Bagay na bagay sa kaniya. Ang sarap bigkasin. Pang mahinhin, yet masiyahin. Apo siya ng isa sa mga kaibigan ni Lolo Don A noon. Kilala rin ang pamilya nila sa industriya lalo na sa larangan ng Entertainment dahil daddy niya ang kasalukuyang CEO ng film production company nilang Garcinema, habang siya naman ang production manager.
But it’s one of those things that really gets under my skin. We’re both in the entertainment industry, right? So why is she acting like she doesn’t know who I am? I mean, she should at least be familiar with me—Lee Entertainment isn’t exactly small-time. Not to brag, but from what I know, Lee Entertainment has been at the top of the rankings since last year and hasn’t budged an inch.
“Love at first sight?” Napairap ako kay Summer, kasunod ng pag-iling ko. “Wala na tayo sa unang panahon, Summer. Nineteen-kopong-kopong pa ‘yang love at first sight na ‘yan. ‘Di naman ako naniniwala r’yan.”
Summer just looked at me, eyebrows raised, clearly unimpressed by my modern-day skepticism. “Alright. Pansin ko kasing hindi mo maiwanan ng tingin si Ate Elisse, kaya akala ko na-love at first sight ka na.”
“Well, ano ba’ng tipo mo sa babae?” tanong ni Tita Baby na medyo umagaw sa interest ko kaya napangiti ako.
“Of course, gusto ko ng katulad ko.”
“Sintu-sinto rin?” gulat na tanong ni Summer.
“Hindi. Bwisit ka!” Inirapan ko siya kaya natawa sila. “Gusto ko ng cheerful, fun to hang out with, and never a drag. You know, the kind of person who can keep up with my spontaneous road trips and impromptu dance-offs. I want a partner who’s always up for anything, because let’s be real—if you’re with someone who’s all about good vibes, your life just turns into one big adventure.”
Malapad akong napangiti habang iginagala ang tingin, ini-imagine ang gano’ng sitwasyon kasama ang mapapangasawa ko. “Ganito lang ‘yan: kapag ang taong kasama mo ay may positive energy, every day feels like a celebration. And who wouldn’t want that? I mean, who needs a boring life when you can have a blast all the time? Being happy is practically a superpower. It’s like a personal longevity program. More laughs, more fun, and you just keep going strong.”
Habang nagsasalita ako, nakatingin lang sila sa ‘kin na salubong ang kilay, pero bahagyang natatawa. “So, that’s what I’m after—someone who can match my energy, because with a partner like that, life’s one big, happy party.”
“Pa’no kung hindi gano’n si Ate Elisse?” curious na tanong ni Summer.
“Simple.” I smirked. “Divorce is the key.”
CHAPTER SEVENTY-THREE EPILOGUE HOPE RYKER LEE One year and four months later… The clinic’s waiting room buzzed with quiet chatter, pero parang ako lang yata ang hindi mapakali. My leg kept bouncing, and I couldn’t help it. Ikalawang check-up na ito ni Elisse mula nang malaman naming buntis uli siya, and my excitement was through the roof. Lalo na at ang tagal bago uli siya mabuntis. Ilang beses naming sinusubukan noon. Matapos kaming ikasal ay pinlano naming mag-aanak na kami ulit, pero naging mailap sa amin ang kapalaran. Sa tuwing made-delay ang period niya, inaakala naming buntis siya, pero sa bawat pregnancy test ay negative ang lumalabas. Tandang-tanda ko pa nga ang pang-aasar sa ‘kin ni Love Andrei no’ng sinabi niyang; “Bulok na ‘yang itlog mo kaya hindi ka na makabuo.” Gago talaga ‘yon. Pero siyempre, hindi sumuko si Longlong at si Moymoy. Lumaban kami para patunayang walang bulok sa amin. Hanggang sa… ito na. Makalipas ang isang taon at dalawang buwan, dalawang pulang gu
CHAPTER SEVENTY-TWO: ANNOUNCEMENT❥ ELISSE GARCIA ❥“Go on. You should head inside, or you’ll miss your flight,” I said plainly to Ella, trying to keep my voice steady. Hindi kasi ako ‘yong tipo na madrama kaya wala akong ibang masabi sa kaniya.We were at the airport. Hinatid namin siya ni Hope, kasama rin si Edward. Pero hindi na bumaba si Hope sa sasakyan, probably sensing that this was a moment I needed to share with my siblings.Ella held onto her suitcase handle, her expression a mix of nervousness and a hint of shyness. Her aunt, her late mom’s sister, was taking her to Canada, both to study and to keep an eye on her. It was a good opportunity, one she’d wanted, so I couldn’t say no, kahit na noong una ay ako ang tutol dahil nag-aalala ako sa kaniya kung malalayo siya masyado. Pero dahil determinado siya, pumayag na lang din ako at sinuportahan na lamang siya.She looked up at me, her gaze hesitant. Simula no’ng makulong si Dad, naging madalang ang pagkikita namin. I’d seen her
CHAPTER SEVENTY-ONE: THE WEDDING 2.0★HOPE RYKER LEE★As I stood in front of the mirror, adjusting my tie for what felt like the hundredth time, the door to the dressing room burst open. Hindi ko na kailangan pumihit para tingnan kung sino ang pumasok dahil nakita ko naman sa repleksyon ng salamin ang dalawang kakambal ko. They strolled in with matching grins plastered on their faces.“Eyyy!” Si Faith. Pareho na silang nakabihis ni Love dahil hindi sila nawala sa listahan ng mga groomsmen ko. Kabilang din do’n si Thunder Villasis, Jayden Wy at Moy.“Look at our prankster brother, all grown up and about to get hitched,” panunukso ni Faith at tinapik pa ‘ko sa balikat. “How’s it feel, Hopia? Any last-minute jitters? Cold feet? Sudden urge to bolt?”Bahagya akong natawa. Ngayon pa ba ‘ko tatakbo kung kailan araw na ng ikalawang kasal namin? We’d finally get to say our vows with everything real between us. Ang tagal ko ‘tong hinintay. Mga two months.Two months ago no’ng nakunan si Elisse
CHAPTER SEVENTY: IN GOD’s TIME★HOPE RYKER LEE★NAKAHIGA pa rin si Elisse sa hospital bed, habang nakaupo naman ako sa gilid niya, feeling utterly helpless. Wala nang tao sa kwarto dahil sinadya nila kaming iwanan para makapag-usap, lalo nang malaman nila Mom na hindi ko pala alam ang tungkol sa pagbubuntis ni Elisse. None of us had. We only found out now, now that our baby was already gone.One month. She’d been carrying our child for a month, pero wala akong kalam-alam. Kung hindi pa nawala, hindi pa namin malalaman. And that’s what cuts the deepest. Na ang unang sandali ko bilang ama ay ipagluksa ang anak kong hindi ko man lang naprotektahan. Bago ko malaman na nand’yan siya, ‘yong pagkawala niya ang sumalubong sa ‘kin. T*ngina. Walang kasing sakit. Parang love story na hindi pa man nagsisimula… natapos agad.The weight of that realization felt like a punch to the chest, a pain that burrowed deep, leaving me feeling hollow and drained. Tiningnan ko si Elisse, mugto ang mga mata niya
CHAPTER SIXTY-NINE: GONE❥ ELISSE GARCIA ❥MATAPOS akong itali ng tauhan ni Dad ay binitbit ako nito palabas sa apartment ni Ella at isinakay sa sasakyan. He drove to a place I didn’t recognize—an abandoned warehouse far from any signs of life. Hindi ko kasama si Ella at Edward kaya sobra ang pag-aalala ko sa kanila dahil naiwan sila sa apartment kasama ng hayop naming... nilang ama.My mind raced, replaying Dad’s words. Could it be true? That he wasn’t really my father? Deep down, something told me he wasn’t lying. It explained so much—like the way he’d nearly assaulted me once in his office, his sense of entitlement toward me. Maybe he knew even then that I wasn’t his blood kaya hindi siya kinilabutan sa binalak niya sa ‘kin.Pagdating sa abandonadong warehouse, hinila ako ng lalaking tauhan ni Dad papasok sa loob. Natakot ako kaya nanlaban ako. “Bitawan mo ‘ko!”Natakot ako sa p’wedeng mangyari sa ‘kin lalo na at hindi pala ako anak ng kinilala kong ama. Alam kong hindi siya manghih
CHAPTER SIXTY-EIGHT: RESCUE★HOPE RYKER LEE★KAMPANTE akong bumalik sa table namin ni Elisse para hintayin na lang siya. Nabasa ko ang text niya na sinabing may pupuntahan lang at babalik din agad, kaya mas pinili ko na lang maghintay. Kaysa naman gumala ako sa loob ng mall para hanapin siya, baka magkasalisi lang kami at ako ang hindi niya abutan dito pagbalik niya.Sa unang kinse minutos ay hindi ako nainip sa paghihintay sa kaniya. Pero no’ng tumagal na siya nang kalahating oras, medyo naalarma na ‘ko. Kung may nakalimutan lang siyang bilhin, siguradong hindi siya aabot ng gano’n katagal. My patience ran out—I stopped watching reels and was about to call her when her name suddenly flashed on my screen. Tumatawag siya. Agad ko ‘yon sinagot. “Hello, Elisse? Nasaan—” But I didn’t get the chance to finish, because the voice on the other end wasn’t Elisse’s.It was her father.“Sit down. Let’s talk, and I’ll consider letting them go.”“What do you want?” “Fifty million. Kailangan ko
CHAPTER SIXTY-SEVEN: Danger❥ ELISSE GARCIA ❥(Continuation of chapter 66…)“Si Edward, kumain na?” tanong ko no’ng magkaharap na kami ni Hope sa dining. Napansin kong lahat ng niluto niya ay ang paborito kong inaalmusal.“Oo, tapos na. Nauna siya kanina,” he replied, looking up at me after serving himself. “Gusto mong kape?”I shook my head slightly. “Just hot chocolate.”He stood up and walked to the counter to make me a cup. Watching him from behind, I wondered how I could tell him the real reason I’d stopped drinking coffee—that I was pregnant. I didn’t know how he’d react, especially since having a child was never part of the contract we’d agreed upon. To be honest, I hadn’t expected to get pregnant either.Ang totoo, pareho kaming gumagamit ng proteksyon. Bago pa man kami ikasal, lalo na noong binanggit niya sa ‘kin na magsasama kami sa iisang bubong at matutulog sa iisang kwarto, ay inihanda ko na ang sarili ako. I’d been taking birth control pills, though he didn’t know about t
CHAPTER SISTY-SIX: COOLING EFFECT★HOPE RYKER LEE★HINDI mawala-wala sa labi ko ang ngiti habang naghahanda ng almusal. Sinadya kong gumising nang maaga ngayon para si Elisse naman ang pagsilbihan. Alam ko rin kasi na hindi siya makakabangon nang maaga dahil lupaypay siya sa ‘kin kagabi.Hindi ko napigilan ang sarili ko matapos niyang mag-confess. Binuhos ko lahat ng lakas, kapangyarihan at pagmamahal ko sa mga sumunod naming rounds. Kada matatapos ang isang round, magpapahinga lang kami ng fifteen minutes bago ako umisa ulit. Hanggang sa inabot kami ng alas dose ng gabi.Nagluto ako ng paborito niyang fried rice na maraming bawang at ang dried pusit na gustung-gusto niyang sinasawsaw sa suka na may timpla. Mayro’n din bacon at scrambled egg na may grated cheese dahil alam kong gusto niya rin ‘yon. Habang nag-aayos sa mesa, napapakanta pa ako ng kanta ni Michael V na “Mas Mahal Na Kita Ngayon”.“Aba, ang Kuya Hope ko, mukhang good mood, a?” nakangising sabi ni Edward nang maabutan niy
CHAPTER SIXTY-FIVE: CONFESSION★HOPE RYKER LEE★Ikalawang linggo na ngayon ng grace period sa ‘kin ni Elisse, at simula noong nanggaling kami sa kasal ng ex-boyfriend niya, aaminin kong napapadalas na kinikilig ang itlog ko dahil mas naging okay kaming dalawa. Hindi na niya ako masyadong iniirapan at sumasabay na rin siya sa ‘kin sa pagpasok sa kompanya.At kung no’ng mga nakakaraan ay si Jonas ang nagdadala sa ‘kin ng lunch at kape, ngayon ay siya na. Pero minsan, para hindi na siya maabala, mino-monitor ko na lang ang oras para kapag lunch break na ay ako ang pupunta sa opisina niya para yayain siyang kumain, sabay kami.Pero simula no’ng huli naming napag-usapan ang divorce—noong nagpunta sa opisina niya ang ex niya para magbigay ng invitation—hindi pa ulit namin na-open ang topic. Hindi niya ako tinatanong. Hindi ko alam kung hinihintay niyang matapos ang isang buwan na binigay niya sa ‘kin bago niya ‘ko tanungin ulit. At p*tang ina, ngayon pa lang kabado na ‘ko dahil baka kapag n
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments