KABANATA 2 – Farrah’s Secret

Isang mapait na pangyayari ang naganap sa pamilya Torres may dalampung taon na ang nakararaan.  They were accidentally switched places by the nurse on duty when they were born.

Labinlimang taon ang inabot bago nakabalik si Farrah sa mga Torres—ang kaniyang totoong pamilya. Limang taon na ang nakakalipas mula noong umalis siya sa probinsiya kung saan siya nanirahan mula pagsilang at magdalaga siya.

Kahit nakabalik na si Farrah, ay masyado nang napamahal si Francia sa anak na si Quina, na pinalaki niya ng ilang taon. Hindi niya kayang patirahin ito sa probinsiya at maghirap. Kaya pinanatili niya rin ito bilang anak. She kept both Quina and Farrah as her daughters.

Palibhasa ay sa probinsya lumaki ang tunay na anak ni Francia na si Farrah, malayo ang personalidad nito sa anak na napalaki niya. Kung kaya’t hindi niya ito masyadong pinapaboran. Mas matimbang para sa kaniya si Quina.

“How can you say those rude words to her, Farrah? Anak ko pa rin si Quina kahit hindi siya nanggaling sa akin, I raised her as my own daughter.” Halata ang galit sa tinig ni Francia. “Subukan mo pa siyang pagsalitaan ng hindi maganda sa susunod, makikita mo ang hinahanap mo, Farrah.” Dinuro pa ang huli ng sariling ina.

Kung makakapili lang siguro ng anak si Francia, paniguradong pipiliin siya si Quina kaysa kay Farrah.

Sawang sawa na si Farrah sa pagkampi ng sariling ina sa ampon nito, kaya wala na ito para sa kaniya, manhid na siya sa mga masasakit na salitang binibitawan nito.

“May lakad pa ako, I have to go, I won’t be home for days.” Pagkasabi ni Farrah noon lumakad na siya patungo sa pintuan at iniwan niya ang tatlo.

“Hindi ka uuwi? Saan ka na naman pupunta at gagawa ng mga kabalastugan mo?” galit na sigaw ni Francia sa dalaga.

“Hindi ako gagawa ng kabalastugan.” Walang lingong likod na sagot ni Farrah.

“E ano naman ang gagawin mo, Farrah?” Sigaw ni Francia.

“Hindi mo na ito dapat malaman, isa itong malaking sikreto.” Nanunuyang sagot ni Farrah.

Wala nang nagawa si Francia noong tuluyang lumabas ng mansion ang dalaga.

“Bastos! Pinagsisihan kong iniluwal ko pa siya sa mundong ito!” asik ni Francia noong makabawi sa ginawa ng anak.

Lumabas si Farrah sa mansiyon ng mga Torres. She then saw hundreds of green mecha vehicles approaching their house. Napatingala rin siya noong marinig ang tunog ng mga helicopters. May dosena ang bilang ng mga sasakyang ito na kasalukuyang nasa ere.

Humanay ang mga unipormadong sundo at pinalibutan si Farrah.

            Tumayo ang lider ng hukbo at sumaludo. “Scholar Torres, sakay na po kayo sa sasakyan.”

            “Bakit ang dami ninyo?” naguguluhang tanong ni Farrah. Inikot niya pa ang paningin at nakitang hindi lang maraming unipormadong tao. Lahat ay may dalang mga armas.

            “Scholar Torres, kayo po ay napakahalagang personalidad sa ating bansa, hindi ka maaaring masaling sa kahit sa kaliit liitang hiba ng inyong buhok.” Ani ng pinuno ng hukbo na si Heneral Zoren Gomez. 

            “Hindi naman ho kailangan ganito, pupunta lang naman ako sa Research Institute.  Matanda na ako para maligaw. Isa pa, kaya ko naman pong protektahan ang aking sarili.” ani Farrah.

            “Mainit ang usapan tungkol sa inyong research, dahil ito ay isang malaking susi sa mabilis na pag-unlad ng ating bansa. Kaya’t kailangan naming ingatan ang iyong personalidad at totoong pagkakakilanlan.  Kailangan ka naming protektahan ano mang mangyari.” Totoong malaki ang ambag ni Farrah kung sakaling maging successful ang kaniyang proyekto ngunit hindi niya akalaing ganito katindi magiging trato sa kaniya.

            Kita sa mata ng heneral ang paghanga sa kalalabasan ng proyekto ng dalaga at sa angkin nitong talino.

            “Nasaan nga pala si Master Logro?” Tanong niya noong mapansin na wala ito ngayon.

            “Mayroong international competition sa martial arts competion. Kaya ako muna ang inyong bantay.”  Tugon no Heneral Zoren.

            “Tayo na!” Pumasok na si Farrah sa sasakyan.

            Narinig ng katulong ang ingay sa labas kung kaya’t siya ay lumabas para silipin ito. Nakita ang mga sasakyang ng mga sundalo, at maraming mga sasakyan ng sundalo.

            “Ma’am! Madam! Si Ma’am Farrah po ay sumakay sa sasakyan ng mga pulis at sundalo!” humahangos na sabi ng isang katulong sa mga amo.

            “Ano ang nangyari?” Gulat na tanong ng ginang.

            “Hindi ko rin ho alam! Basta po ay nakita ko pong pinalibutan po siya ng maraming pulis at mga sundalo tapos isinakay sa sasakyan!” Sa narinig ay nagmamadaling lumabas si Francia ng mansiyon, sumunod rin si Quina at Caius. Ngunit nakalipad na ang mga helicopter at nakalabas na rin ang mga sasakyan.

            “This is—” Hindi masabi-sabi ni Francia ang nais sabihin sa sobrang takot. Namutla siya at parang tinakasan ng kulay ang mga mukha.

            “Anong krimen ang ginawa niya?” Tanong ni Quina.

            “What kind of violation she made to be taken by that big group of forces?” Tanong rin ni Caius.

            Is she a murderer? Pare-parehong tanong sa isip ng tatlo.