Kabanata 4 – First Meeting  

“Yes.” Tumango si Farrah at tumingin sa lalaki.

The guy was wearing a floral shirt with a collar. Nakasuot rin ito ng makapal na kwintas na agaw pansin.

Ito ba ang pinagmamalaking apo ni Lolo?

“Ow, hindi ko inalang maganda ka.” Kumento ng lalaki, napasulyap si Farrah sa isa pang tao sa loob ng backseat. “Maswerte ka, Hector, magaling pumili ang iyong lolo.” Sa narinig napagtanto ni Farrah na nagkamali siya ng akala. Nasa likod pala ang apo ni Lolo.

Papasok na sana ng sasakyan si Farrah, noong marinig niya ang isang malalim at baritong tinig na nagsalita mula sa likod.

“I have no business with her.” Kalmado lang si Farrah at tumuloy sa pagsakay sa backseat ng sasakyan.

Doon niya tuluyang nakita ang itsura ng apo ni Lolo. Kita ang pagkamangha sa kaniyang magagandang mga mata.

Sa edad na bente, marami na siyanng papuntahang mga bansa at nakitang mga lalaki, marami na siyang nakitang mga matitipuno at magagandang lalaki, ngunit iilan lang ang umaagaw ng atensiyon niya.

Mabilis rin niyang inalis ang paningin sa lalaki. Sabi nga nito. ‘I don’t have business with her.’

Inobserbahan niya ng pasimple ang lalaking abala sa ginagawa nito sa laptop at ni hindi man lang siya sinulyapan manlang. Mukhang gaya niya ay napilitan lamang ito sa kagustuhan ng matanda.

“Hello, Miss Torres. Nakalimutan ko palang magpakilala. I am Stephen Yulo. I am Hector’s childhood friend.” Pakilala ng lalaking nagdadrive.

“Oh, hi! Nice to meet you.” Magalang na sagot ni Farrah.

“Pasensya na sa pag-usisa. Narinig kong twenty years old ka na, ngunit hindi ka pag tapos sa pag-aaral.”

“Um.” Tanging sagot ng dalaga.

“Kung gusto mo, malapit na ang entrance exams sa college. Maaari kitang tulungan, my grandfather is a professor at the higher education in the institute.” Mayabang na suhestiyong nito.

Tanging pagtango lang ang naisagot ni Farrah. Kaya tumahimik na ang lalaki.

Boring. That’s how she described both men. Pareho sila.

“This car was your grandpa’s, right?” baling niya sa katabi.” Ngunit hindi ito kumibo.

“Yes! Paano mo nalaman.” Curious na tanong ni Stephen.

“Of course, I know. I was the one who gifted it to him.” Salaysay ni Farrah. Umagaw iyon ng atensiyon ng katabing binatang abala sa ginagawa. Bumaling ito ng tingin sa kaniya.

Now, she got his attention.

Matamang tinignan ni Hector ang babaeng katabi. Napansin niya ang maganda at maamong mukha ng babae. Kalmado ngunit malalim kung tumingin ang magagndang mata ng dalaga. Hindi lang sa kaniyang itsura ngunit sa dating ng pakikpag-usap ng babae ang nakaagaw ng atensiyon niya.

Natawa si Stephen sa narinig. “Marunong ka palang magbiro, Ms. Farrah. Sinasabi niyo po bang sa inyo nanggaling ang sasakyang ito? Nakakatawang biro naman po iyon, hindi ko mapigilan ang mapatawa ng malakas.”

“Hindi ka ba naniniwala?” asik ni Farrah. Sa inis ay hindi na nagpaliwag si Farrah, ngunit masama ang tingin niya sa lalaki.

Noong una ay akala talaga ni Stephen ay nagbibiro lamang ang babae ngunit base sa pananahimik nito at sama ng tingin sa kaniya noong sumulyap siya sa rearview mirror ay napagtanto niyang hindi nagbibiro ang dalaga.

“If it was from you, do you know what kind of car this is?” Mahina ngunit narinig iyon ng dalaga mula sa katabing lalaki.

“This car was released by Mercedes three years ago, and it is only limited to 10 units worldwide.” Mayabang na sagot ni Farrah. Naalala niya pang iyon ang mga salitang binitawan sa kaniya ng nagbigay noon sa kaniya.

Nanlaki ang mga mata ni Stephen sa narinig. Nagulat siya sa mga sinabi ng babae. Nanatiling itong kalmado sa pagkakaupo. Natahimik na lang ang binata matapos ang sagutan nila ng babae.

Sigurado kaya ang matandang Hontiveros na ipakakasal ang mayabang at maangas na babaeng ito sa apo niya?

Minabuti na lamang ni Stephen na tumahimik upang hindi mapasama ang kaniyang kaibigan sa takbo ng kanilang usapan.

Mayamaya ay dumating na sila sa harap ng malaking mansiyon ng mga Hontiveros.

“We’re here.” Anunsiyo ni Hector.

Bumaba na si Farrah sa sasakyan, akmang bababa na si Hector ng pigilin ito ni Stephen. Huwag kang magalit sa pangingialam ko, ngunit sa palagay ko ay masyadong mayabang ang babaeng iyon para sa iyo, mukhang nagkamali ang iyong lolo.”